장음표시 사용
311쪽
ALvAR 12 CA P. XXVI. 297 Thomae, ubi magni su i ingeni) ac deuotionis v -ι las Pliciter expandit,ostendens & firmans ac extollens gratiant,& excellentias sacratissimae vir
AEqvvri etiam erit, Dncti huius viri pieta-tatem,ac deuotionem ine prosechione perpe dere ; noli 'lum erga S. Ioseph, quae fuit magna;& erga Angelos, de qua proximo capite diximus:
sed erga reliquos etiam sanctos, quorum sepulchra visitauit, ac veneratus est,supplex eorum p tens intercessionem: quam etiam habebat, ad Saninctum , 'cuius ipse nomen gerebat; &' ad Patronos
Regni aut loci, in quo manebat; & ad alios ex impulsu Dei. Cum quibus dicebat, duplici ratione aisgi, quemadmodum cum intimis Si familiaribus alicuius principis: aut loquendo cilicet eum eis & orando, ut pro nosis intercede es, a Deo quod
optamus nobis obtineant;aut memorialia &petitiones eis offerentes, in quibus sermo fiat non cΦeis, sed cum ipso coeli, terraeque Principe: vili bentius ille per eorum manus, quam per nostrasa mittat& hac ratione orationes offerrimus
Pater Noster-Aue Maria, Se similes, quasi memorialia,quae illi diuinae Maiestati tradant, & troque modo egit Pater Balthassar cum Sanetis, ribus magnos obtinuit fauores, & beneuolentiam, vi victre licet in ijs, quae scripta reliquit, iaquibus insihuat spiritualia sua sensat nam ad finem eorum,admirans thgeqs bonum, quod repe- re adeo sentiebat, hon suis meritis, sed Sanctorum intercessioni illud trisuebat, in cuius celebritate, Ecclesia,aut Ioco sibi dabatur; gratiasque pro ea humanitate &fauore illis agebat. Cutiis rei hoc T si tan
312쪽
298 VITA A R. P. BALTA ASIARIS tantum Exemplum subijciam, quod euenit deci mo quinto OctobriS, Anni is q. euigilans enim quodam die mane dulcis valde , ac suauis cum quadam cogitatione, ac sensu, qualem nunquam in sua vita fuerat expertus, agnouit, quid sit anima aliqua cum Deo, & quid sine illo. Et cum, cap. 39. quod senserat, explicuisset, quod in Capite de Humilitate reddemus haec subiungit: cogi, tans, cui nam ego singularem hanc visitationem D deberem , incidit mihi Sanctus Millanus, cuius,, erat festum illa die; qui cum esset Pastor in ,, quodam somnio mutatus omnino est,&sanctus , , effectus cui ex Dei gratia ante aliquot annosi, valde fui addicitis, ac piὸ deuotus Recordatus et- , iam fui matris Mariae Dialiae, insignis Dei famulae, valde mihi Abulae notae, quae in eiusdem Sanctiis templo requiescit . Et statim gratias egi diuinae bonitati, eiusque Sanctis, quod it benigne me
,, praeuenerit immeritum. D E Ni Qv E magnam Deus seruo huic suo Reuerentiam dedit erga res omnes ad Sanctos, eorumque sanctuaria reuerentiam e nam cum die
ηοι i. i. quada meditaretur verba illa Psalmi: fho rabile nomen eorum coram illo. Haesi, inquit, sopitus, hoc est, magna animi suspensione admirans, cum attenderem, rationem & modum illum respectus ac reuerentiae, cit ita loqui fas est quam illa magni Dei & Domini nostri maiestas ad seruos suos habet, SI cum illis agit ; etiam cum illos suorum
defectuum monet, aut propter eos reprehendit; didici ergo ab illa maiestate, magna eos reuerentia prosequi. Et iterum dicit: Sanctos esse tanqualuminaria multa coram sanctissimo Sacramento; & ra-
313쪽
A L v A RE E C A P. XXVI. 299R radios veri Solis Iustitiae ; stellas firmamenti; torrentes magni fluminis fluentis ex sede Dei;palmites vitis Christi D. N. de quibus nunquam i quendum nobis esset sine lacrymis, ed quod mala , nostra vita, qua ab illorum moribus degeneramus, illos confundimus:& merito deberemus erubescere,qubdiali qu, tenerae & imbecilles Virgines tantu habuerint cordis& animi, ut excelle ter adeo saluarentur; nos vero tam procul ab eis
uinciatis Romam cum duobuου alijs Patri-
b; proficiscentis: qui capti fuerunt
demptione multum, ille Iaborauit.
UM P. Balthas ar in Metinetb ANNO si Collegio quiete illa adeo si- 11 7 3. bi chara frueretur, Venerunt Anno sequenti noua de obitu Patris Generalis Francisci Borgij, ' sanctae memoriae et propter quam causam neces se fuit, Proia incialem Congregationem haberi , in qua pro more Societatis tres eligerentur Romam profecturi, ad noui Generalis Ele-
iqnem. Ea Congregatio facta fuit Burgis , in qua
314쪽
3oo VITAE R. P. BALTHAssARI squa praeter P. AEgidium Gongalium Abulensemν instilliae tune Prouincialem, electi sunt duo aldaistiqui,sancti, valde spi ituales,ac prudentes Patres: & in aniniarum gubernatione valde periti, & exercitati, Martinus scilicet Gutierrius D mlis Professiae Uallis Olet nae Praepositus, &P. Ionnes Sumus Praepositus domus Burgentis: &tunc P.Baghassar AIuarius mansit Vice-Prouincialis, cum magna totius Prouinςiae dessarione, de satisfactione : erat enim valde notus,& chariis,& magni gb omnibus fiebat. Fecit officium suum iuxta omnium expestatio em opinione;& omnes cupiebant, venire ipsum ad sua Collegia, ut res suas cumi illo communicantes consol rentur, ex magnoque eius spiritu Duetum caperent. Sed bheuiramen tristiti valde noua toti Prouinciae venerunt, qubd scilicet tres illi Patres eum fratre Coadiutore, qui illis mini strabat nomine Iacobus Derius,cum per Gallias transirent.
eapti essent in Cardellachab Haereticis Bannitis. Cuius infortunii monitus est P. Balthastar binis literis, Patris scilicet Ioannis Suarij, cuius stylus semper fuit grauis,concisus, ac sententi us; &Patris Prouineialis AEgidii Gonzalij, qui quod
esset vulneratus, fuit in scribendo breuior, seque retulit ad literas sui socij. P. Martinus Gutierrius non scripsit,quia statini in custodia obi je. Existimaui ad rem fore, si vera' te literas hie
subiungerem: tum ut observentur vari j modi &rationes, quibus diuinariouidentia, in suorum Electorum gubernatione , utitur: hos permittens incidere in grauia pericula r illos vero ab .
eisdem praeseruans: tum etiam, quod pertineant adhi-
315쪽
ALvARIE CAP. XXVII. 3or ad historiam Patris Balthasiaris,ad quem fuerunt
Literae P. Ioannis Suarij ad Patrem Balthassarem Aluarium. NO N est ignara R. v. consilij amicorum
mercatorum, ut iter nostrum per Galliam
dirigeremus, quod etiam fuit victoriae confirmatum, aduentu D. plancisci Reinosij, re Gallarethae, ubi vidimus Gabrielem Fonsetium; ac denique Sangeris, cum iam quinquaginta milliaria in Gallia confecissemus, ex prosectione Francisci Retanij, qui omnes per Galliam transiuerant. Sed placuit Domino nostro his Patribus bene merendi occasionem offerre,& mihi pati di,cum eorum video afllictionem . Moniti fui, mus,esse prope viam, quadam Lutheranorum Arvicem, a qua tamen nos per quatuor milliaria discessimus r illi autem per suos exploratotes inistellexerunt, quatuor Ecclesiasticos Hispanos illae transire; accurrerunt ergo sex illorum Equites bene armati, nosque interceperunt, &comprehendentes ab ipsa via ad quasdam sylvas nos deis duxerunt, &exspoliariant, auferentes modicamillam pecuniam quam Lugdunum usque habebamus.Inde nos ad quorundam amicorum suorum Arcem deducunt,ubi secundo fuimus examinati;& vestibus,libellis,&quibusdam scriptis, quae antea nobis reliquerant,spoliati; imo dc ipsae bestiae puluinaribus,catenis,& stapedis: etiam Bre uiaria, ac Diurnalia, Cruces, Imagines,Rosaria, di Reliquias nobis abstulerunt,eaque, non ut par
316쪽
3ot VITAE R. P. BALTHASI ARI serat; sed indigia issime, pro more suo traetarunt, Dens me ab intellectus coecitate dignetur liberare:uuar valde temere aestimat,& contena hi tueanaar, ac detestatur;sequitur, ac persequitur bonum t quam malum,&.malum tanquam bonum. Deus
lumen det illis,ut tenebras deserant,in quibus cε-ci ambulant: quam apti fuissent Catholicii melius illis fuisset in Ecclesiae obedientia vitam agere. Inde nos ad arcem suam praepropere deduxerunt: quorum aliqui nos praecedebant, alijsequebantur, de alij in medio nostri pergebant, verbis nos' afficientes iniuriosis, exstimulates,&baculis impellentes i psas bestias, imb interdum etiam aliquem insidentem. Nos interim in ipso itinere co-
, festi fuimus, Deo nos commendantes: & calami tatem illam ac vitam ei offerentes. Agebant interi se,etiam ut audire possemus, an vellent nos occidere, an lytrum quaerere λ Alij dicebant, permittamus illos redimi; alij: nihil tale, sunt enim Hispani, & Sacerdotes: quorum Rex,occasione nuptiarum suasit Regi nostro, ut Principes nostros, ac Duces occideret; &, nisi huiusmodi Sacerdotes essent; Religio nostra cita enim sinim errore appellant) augeretur, & floreret. Si Inquisitio Hispanica nos comprehederet ; nullo pretio vellet dimittere. Hic dicebat viginti ego ducatos darem, Ut aliquem illorum haberem, quem statim
occiderem: ille, duceritos ego, ob similem causam. Cum ad Arcem peruenimus magni, parui, S: medij, viri & foeminae, etiam pueruli nos interr gabant, an Sacerdotes essemus, an Monachi, an Canonici,an aliquis nostrum esset Episcopus: omnibus autem, quδd verum erat respondebamus,
317쪽
ALvARAE CAP. XXVII. 3οῖ cum tolerantia, & subiectione tanquam capti iiirq iisq; illorum iniuriam aliquam, aut contemptu obijciebat, prout Deus illis permittebat. Fuerunt nihilominus duo viri,& duae foeminae, qui compassi sunt nobis dicentes: Deum iussisse, exerceri charitatem erga pere inos, siue amicos, siue inia rhicos. Capitanei, praemissa consuliatione decrenerunt, nasi magna summa pro vitae nostrae conserinuatione sibi offerretur, nos occidere. Aliqui quasi occulte ad nos venientes, id significarunt;& paulis post vocamur ad ipsos Capitaneos, ut nobis id aperte diceretur. Nam sola spes magnae illius sume illos detinuit, ne nos interficerent. Petebant quatuor millia ducatorum,& P. Prouinciat is o
tulit quadringentos; sed quidam illorum, qui nos
coprehenderant, audiens ta paruam pecunil sum- mam,deduxit P.Gutierrium & me ad quada arce, minitans nobis, quod vellet nos ex eius summitate praecipitare. Alius furiose gladium nudans P. Prouincialem caesim S punctim percussit: voluit tamen Deus, ut vhilnus non multum penetraret,
gladio ad latus declinante: &ita vulneratum ad eandem turrim deduxerunt ι & in ipso itinere alius minatus eidem est ietus similes prioribus. Cum illo ducebatur Frater Derius, qui quod ei fuisset compassus idem etiam in turri sustinuit: in qua nos, quasi per quinque horas reliquerulIt,e eitato tantillo igne ex stramine;&inter qliosdam pauperes rusticos illius Regionis etiamCaptiuos; erat nobis solatio cum illis esse, cu videremuS eOrii fide, patientia,& costantia. Comedauimus nos
318쪽
Ο VITAE R. P. BALTHAssARIs Aliquis dicebat, non agamus de Redemptione:
praestat mori tanquam Christianos, sacςrdotes,& hostes Haereticorum: alius his addebat: tandem aliquando nobis est moriendum, & sorte breui; hec forte tam oportuna occasione invita nostra inueniemus; Sevtinam ipsi non obtulissent co
ditionem illam pecuniariam; nam certe occasio est pr elara: sed denique non ego sum promeritus duleem aliq: iam & honorificam mortem. Decrevimus tandem, ut offerremus , quod videretur iustum pro redemptione: ne obmiseriam circa pecuniam nos interficiant:quo facto superest mori pro Christo, cui vitam nostram offerremus. Tandem post multas propositiones & responsa, peruenit redemptio ad mille minimum coronaistos,computatis expensis Se profectionibus:& loam coronae Martyrij deduxerunt nos ad hospitiu, ubi assignarunt cubicui um unum,iectum,chi rumgos&victum. Non videbatur illis pro quatuor' hominibus,nostris chartis , & mulabus quatuor, sufficere eam summam, quia mercator quidam non procul inde captus, pro seipso solo obtulerat plus quam mille coronatos sed primus eorumsuror iam remiserat aduertebant enim utilioressbi fore illas pecunias ι quam si furorem suum ia
nobis exectiterentur. Sed de nobis non est visum sore valde graue Protiinciae hoc lytrum pro nostra libertate, &v ta rpeaecipue cum istic inultἱsne pie nobis addicti , qui bonam partem censeantur in hunc linem oblaturi. sed aliud euente maioris doloris argumeretum, quod certe pluris mas lacrymas a me deduxit,quam longo tempore seuerint. Dius iliis a me dignetur acceptate.
319쪽
ALvARBE CAP. XXVII. 3os Hoc autem fuit, quod P. AIartino Gutierriosu- peruenit ingens lateris dolor, ex quo intra dies quinque obij t. Non potuimus illi administrare Sacramenta, nec Misiam,& Vigilias dicere, cuin sepeliremus. P. Prouincialis iacebat prope in i ctulo quodam ad terram, valde etiam ex valnere suo afflictus: Frater Derius & ego illis ministrabamus,hon iuxta desiderium nestrum, sed pro utibili cebat,subuentum P.Gutierrio est terna sanguihis emissione, & elegmatis siue Iambitivis,&ille exspuebat optime, in magna copia, sed materiam nigram . Qiiarto die adeo melius sensit se habiere,ve mihi diceret: ex decem partibus morbi videri sibi non superesse nisi unam. Cum ergo latior esset, magnamque spem salutis concepisset.
petijt, ostendi tibi, quae exspuisset: & videns,esse bigra , statim iudicauit imminere sibi mortem.
Communicauerit it a Deus ante dies paucos, ma-ghum internum sensum huius veritatis, quod hullum sit bonum, nisi quod est aeternum ; neque malum,nisi quod aeternum durat & tunc incidit ei magna quaedam animi laetitia, quam,veluti illi sese oblectans, manifestabat, dicens: Sitire
tantum haurire, ut tibi satisfaciat λ 6 quid erit lincepit illi pectus intumescese, & oculi frangi
lacrymula decidere: & hora decima noctis,quinis diei animam ex italauit: quam spero,recta per uenisse ad coelum, ob eius magnam Virtutem, &insigneth doctrinam , bonumq; Vitae exemplum, quod praebuit in Ecclesia,& Societate; & ob fide, patientiam,& conflantiam,quam in hac occasione ostendit:quia tandem ob ijt suam sequens Ob-
ietia,praemissa generali totius vitae Cosessione;
320쪽
VITAE R. p. BAL Iu AsIARI s& aperte confitens coram haereticis & Eeelesiae Catholicae hostibus. se esse filium eius,& sacerdotem in ea: mortuusque est vinctus abi)s,qui illam detestantur,& persequuntur. utinam anima meaeo perueniat, ubi eius esse existimo. Solatio mihi erat eius comitatus, speranti D Ε v Μ a malo me liberaturum propter illum. Eius morbus magnae mihi fuit desolationi timenti, Deum, in poenam meorum peccatorum illum nobis ablaturum . Suggerebam ei interdum, quaedam de DEO, ac de altera vita quasi oportune ea inmemoriam illi reuocarem: Sed fateor me erubuisse, & quadam teneritudine affectum, dum sudigererem. confeceram cruculam ex particuIa cerae, qui superfuerat: quam illi ad manus dabam, ut cum cruce & candela moreretur dixique animae commendationem ex paruo Uiurnali, exspolijs relicto, de iacui ad eius Iatus usque maώne absque ullo timore, & potius securissimus,& eonsolatus. Sepeliuimus eum prope quoddam templum', ubi Crux qua dam esse solebat, cum lacrymis & orationibus secretiss quia nec nos aliud poteramus; nec homines illi tulissent Reuerentia Vestra cum charissimis nostris Patriabus, & fratribus nostrum hunc desectum se plebit,oblatis Sacrificiis & Orationibus. & aliqua solen ni tale Exequiarum adhibita Salmantucae, aut Uallis Oletir quae omnia bene ipse est promeritus. Ego postquam Deus ad locum Catholicorum me deduxit, feci quod potui in meis exilibus Orationibus & Sacris quoad Iicuit. Significavi eius mortem hie, S scripsi Romam. &