장음표시 사용
351쪽
'ALvAREZ CAP. XXIX. 337 omnes contendebant sancta quadam aemulatione alter alterum vincere, allatis rationibus asingulis,ob quas alijs essent praeferendi. Et cum tot fuissent vocati , quinq; tamen soli ad eam missioneni sunt electi,alijs patientiam habere iussi 1;'eta tamen spe quod oportuniori occasione essene exaudiendi:&sic omnes quieti & tranquilli manserunt, tanquam Obedientiae filii : &inferuore spiritus, ut antea, progressi sunt.
duorum Fratrum studiosorum valde feruentium, Joannu Ortunt, . se Francisci Cordubensis
VI insigniores fuerunt in feris uore spiritus ex P. Balthastaris exemplo &' auxilio fuerunt duo Fratres; Phil sophiae studiosi : qui recens ex Tyrocinio
Pistro Olenio, 'qui fuerat Col legialis in maiori Collegio Conchensi, & Philosophiae in illa Uuiuersitate Profestar, qui Ann. Is i. fuerat Societatem ingressus simus fere cur omnibus suis discipulis: qui etsi omnes singui riserant virtutis, i orum tamen duo singulari rdificatione totum Collegium facile superarunquorum heroicas virtute perspectas habuit pra
352쪽
ViYAE R. P. BALTHASSARI sdictus Pater Oledius eorum Magister, quas mihi aliquoties retulit, & postea etiam scripto dedit,& visae sunt mihi dignae quae huic historiae insererentur, non solum pro honore Patris Balthassaris, qui fuit eorum Magister spiritualis; sed etiam ut exemplorum adeo illustrium memoria id efficiat nunc in religiosis ' studiosis , quod faciebat dum illi viverent in eis, qui illos intuebantur.
PR i Μ v Μ locum demus Ioanni ortunio, de quo ego ipse Patrem Balthastarem in
quadam exhortatione audiui dicentem: se nunquam legisse in vitis Patrum Heremicolarum res grandiores, quam in hoc Fratre vidisset: cum Metinae, ubi fuit eius Tyrocinij Magister ; tum Salmanticae, ubi eius fuit Reetor literis operam dantis. Ingressus est Societatem, cum esset viginti annorum, cum multis alijs anno septuagesimo primo, inter quos raro sanctitatis exemplo eminebat toto tempore Tyrocinij: sed multo adhuc amplius breui illo tempore , quo superuixit cum Philosophiae operam daret Salmanticae. Erat praeclari ingenij, magnamque curam in suis stud ijs ponebat ; id tamen , Vt nec punctum remitteret de feruore Virtutum: ipso enim opere facile ostendebat, se multo pluris facere virtutes, quam Eruditionem. Nominatim autem excelluit in Obedientia, & Mortificatio- ,tam intern quam externa,cum quadam mo
353쪽
ALVAREZ CAP. XXX. 339 destia , & adeo exacta ac immutabili morum coispositione, ut manifestum faceret testimonium
admirandi sui quieti, compositi, & valde mortificati spiritus. Erat tunc Collegii Subminister
Pater Ioannes Rodrigius, vir sanctus, valde ta citurnus , seuerus, poenitens , & summe obediisens in omnibus,quae Pater Rector illi committe bat, ut bene suo munere sungeretur. Commiserat
ergo illi , ut Fratres studiosos tam Theologos, quam Philosophosue & hos maxime, quia erant quasi Novitii) bene exercet in mortificationibus,& abiectis Officijs. Bonus ergo Subminister ex se alias ad huiusmodi exercitia valde propensus, accepto hoc Obedientiae stimulo, valde diligenter ei fatisfacere studuit. qirare cum omnes invarijs occasionibus, tum multo amplius Ioannem ortunium de quo maiorem habebat opinionem extraordinariis exercebat probationibus. Expectabat ad portam scholae, donec lectio absolue retur;& inde statim Fratrem praedictum, & Franisciscum Cordubensem, de quo paulo post dicemus ) vocatos, mittebat ad culinam, ut ollas &scutellas lauarent,& alias similes occupationes obirent: quae quotidie pro illis letuabantur : ad quas multo laetiori vultu, quam ad audiendas lectiones accedebant; nullis querelis, aut tergiuer . sationibus; ita ut nec insinuarent quidem, ut sibi liceret recens auditam lectionem ropetere.
Et quamuis Professer hoc sentiebat, &pro suis discipulis agebat , ne tali tempore Occuparetur: illi tamen nihil aliud curabant, nisi ut obe- dirent,seque magna animi quiete & laetitia mor
354쪽
34o VITAE R. P. BALTHAssΑRIs Io ANNEs Ortunius adeo excelluit in hoe, ut eius Obedientia rideretur prodigiosa e adeo erat syncera, ad nutum,exacta, ac perfectar ut in recensendis Exemplis apparebit. Quodam v spere in Hyeme, cum esset ingens tempestas ven-
torum, & niuium . Pater Ioannes Rodrigius increpusculo vespertino offendit 1oanne Ortuniuin quodam transitu versus paruam Collegis armam;dixitque illi,Ioannes,exspecta hie,donee ego reuertar: habeo enim aliquid tibi iniungendum. Transiuit Pater, sed ob alias occupationes oblitus est, quid Fratri illi dixisset. At bonus Ortunius, atque si fuisset saxum immobile , nec ad punctum inde se mouit, etiamsi ingenti frigore & vento ac niuibus grauiter offenderetur rnona erat iam hora noctis , & cum nec ad primam , nec ad secundam mensam venisset: aduertit hoc unus ex condiscipulis , retulitque
suo Magistro. adhibita est diligentia per totam
domum, ut scirent, ubi esset: & non inuento interrogarunt etiam psaedictum Patrem Ioan
nem Rodrigium , an forte aliquid de illo seiret: qui, oblitus quid Ortunio dixisset, raspon- , dit: se nihil de eo scite. Redeunt iterum, ut il-1um quaerant: & tandem valde tarde in eodem transitu illum inuenerunt, frigore valde afflictum, pedibus niue coopertis 3 quem cum Μagister reprehenderet& quaereret quid tali tempore & hora ibi faceret magna pace dc
tranquillitate res ondit: Patrem Ioannem O drigium iussisse illum ibi expectare , donec reuerteretur, quia necdum seuersus erat: ipse
exspectassee. Obstupuerunt omnes ad exactam
355쪽
ALv AREE CA P. XXX. 342 adeo obedienciamr &, omni dubio procul, nisi inuentus fuisset, mansisset usq; mane cum magna animi sui laetitia. ν IN area eiusdem Collegi j erant tunc quidam lecti cum fluribus, distributi a Patre Ministro inter studiosos, ut unusquisque in suo tres aquae situ-lM quotidie spargeret. quo flores quia erat aestas
recentes conseruarentur. Quadam igitur hebdomada cum multum pluisset, nihilominus Ioannes Ortunius quotidie in designato sibi lecto tres aquae situlas aspergebat, in conspectu muli rum adstantium, monebat illum eius Magister, eo quod in tantis pluuijs ipse adhuc lectum illum aspergeret: cui ille magna cum modestia&humilitate respondit: Pater iustus sum tres situlas aquae quotidie hic spargere ; nec dictum fuit; ut, si placeret, abstinerem. Admiratus Pater sanctam sui discipuli sinceritatem in obediendo coe ce, tacui SE D multo adhuc magis idem Pater obstupuit raram eius obedientiam in alia occasione. Audiebat cum nostris studiosis Fratribus Philosophiam Sacerdos quidam magnae virtutis & exerupli ; sed valde rudis & exiguae adeo memoriae, ut lectio , quae per unam aurem ingrediebatur, Aper lteram exiret. Commisit Ortunio
Prosessor, ut quotidie finita lectione , eam
cum hoc Sacerdote repeteret ; & quantum posset, iuuaret, ut eam caperet e fecit hoc Frater extraordinaria cura ae diligentia, perseuerantia , ac amore , respondens illi ad omnia interrogata , quandocunque interrogaret , cum incredibili charitate, & uullo vn-Υ 3; qua
356쪽
3 x VITAE R. P. BRLT MA ARI squam impatientiae, aut taedij signo edito, etiam si aperte satis aduerteret e laborem suum esse inutilin; & absque ulla spe , quod ille esset aliquid profecturus. Et cum Proseor ortu nium interrogaret: quomodo sibi cum socio succederet solum respondebat: ille facit, quod potest. Omnes mirabantur tantam eius tolerantiam : nam alij condiscipuli tertio die defatigabantur repetitione lectionis cum eo, sed ortu nius constans erat&infatigabilis in iis, quae fa- '
SED non praeteribo, quod ei tunc euenit, qu . ostendit, quanti ipse faceret ac veneraretur, quivi quid vel umbram haberet Obedientiae. Sedebant initio renouationis studiorum ad sanctum Lu- eam, superquὀsdam lapides, ut suam ieetionem repeterent: quos videns Superior, dixit lepide: in mensibus erratis,super lapidem nos eatu; ille, qui adeo obedientiae studebat, verba Superioris ita serio accepit, ut ex tunc, usque ad finem Aprilis,etiamsi socius super lapidem sederet, ipse potius staret: cum autem mensis Maius coepit, ipse quoque sedebat: & cum aliqui hoc notarent : mysterium ab eo exquisierunt: quibus syn- cerrime respondit: Patrem Rectorem dixisse, ne in mensibus,quorum nomina habent R. super la
pidem sederent; ac propterea se usque ad initium Maij non sedisse.
HANC eandem veritatem, Se exactam rationem tenebat in omnibus rebus Obedientiae, etiam minimis r saepius enim eiienit scribenti, ut vel ordinaria campana, vel nomine superioris
ad aliquid a1iud vocaretur: δe statim ingredi R
357쪽
cui id licebat, chartamque videns, in qua ille
scribebat, inuenit inchoatam literam, nec abso Iutam, ut celeriter, & sine mora, iuxta regulam Iret, quo vocaretur. Hinc etiam ratio illa orta est, adeo exacte faciendi examen particulare de uno sodo defectu pro more Societatis, obseruatis omnibus eius documentis usque ad minimum, adnotandi de conferendi defectus uni ut diei cum altero ; quod obseruauit etiam in extre-m3 aegritudine, usque ad diem praecedentem ipsam mortem. semper enim habuit libellum, itiquo eos notabat, absconditum, ne quis illum videret: in quo voluit P. nostrum S.Ignatiu imitari, de quo idem scribitur. valde. n. magno honori commodoq; sibi ducebat, quod vestigia sequeretur S Fundatoris,que D. N.tanqua Ducem ipsi dedisset. UI D vero dicemus de ijs, quae ille in Extremo suo morbo egit ac perpessus estλhabuit. u. Occultui quoddam ulcus cum ingenti cruciatu, quod prohibebat ipsu sedere quod per dies aliquot occultauit:tum quod non vereretur tantu periculu, atq;
Ieuera erat: tum quod ob insignem suam honestatem erubesceret Chiruxgo illud ostendere. Dolor cogebat illum,aliquod signum edere, ut in schola. no posset rectus sedere, sed quasi ad unum latus: quod Professor aduertes, causa requisiuit: cui ille Iespodit eme queda tuberculum in loco sessionis tu e Proseor replicauit: ρpter unu tuberculu sic sedebis 3 cui Ortunius,optime dicit, inquit,R. V. qu re Pires.sequetes dies, etiasi graues dolores se. tiret, reei e sedit, nullo indicio suos dolores ides: sed malit adeo creuit, ut ius u su Prioris Oportue-ἔit medico,&Chirurgo locu ossedere;st Videres, i
358쪽
statim agnouerunt ingens imminere periculum Et cum malu ad interiora valde penetrasset, ho rendas carnificinas,& cruciatus adhibuerunt: upse vero tanquam saxum quoddam, nec manum. cruciantis refugiebat, nec doloris vllum signum edidit, aut questus est: omnibus stupentibus heroicam adeo illius patietiam, & animi fortitudine. omnibus ipsum visitantibiis laetum semper vultuostpndebat; & placide ac iucunde respondebat: sum in manibus Dei, faciat mecum iuxta sanctissmam suam voluntatem: nec metuo de manu Mius mortem, nec dolor me terret. Tandem perti
nil ad extremum suoru i borum;& aperte est illi dictum,nullum superesse remedium. Gauisus est .Frater, mortis suae audito nuncio.Fecit Csnfessionem generalem P.Stepilano Oiedio Professori suo,copiosas fundes Iacrymas ob sua peccata,quq tamen adeo erat leuia,ut Consessarius affirmarit, non soluse non inuenisse ultu peccatum lethale,
Rut de quo, φ tale fuisset posset dubitari ; sed neq;
peccata venialia grauia malitiose,& aduertenter facta: cu tamen in flore esset tunc suae iuuentutis, ut qui 23. aetatis annum non excederet. Peracta
Confessione, magno cordis affectu, & lacrymis a P. Rectore petijt, ut iuberet, aliquid fimi impo tari,super quem posset exspirare: nam magnu sibi . fore solat tum, quod posset videre se mori iuxta merita grauissimarum suaru culparu . His&alijs valde inflammatis amoris Dei affectibus,cum re- liqua Sacramenta suscepisset,spiritum suum Deo reddidit, cu ea suauitate, & pace, quam sancta eius vita fuit promerita, quae vere fuit admirabi- :eius *letium perpetuum, charitas erga omnes ingens
359쪽
ALvARBE CAP. XXX. 3 iingens, honestas,& puritas Angelica,etiam dum
se indueret &exueret;tanta erat conscientiae eius puritis,ut eius Magister, & alij etiam attente o beruantes an defectum aut imperfectionem aliqua in eo deprehenderent, nihil tamen tale animata uertere potuerint. Ad solatium autem domesticorum habuit P. Balthassar quadam exhortationem de heroicis sanisti huius Fratris virtutibus,de quibus dixit, qliod superius insi huauimus: quae non minorem adferebant admirationem, quam quae de sanctis Patribus in Eremo existentib. referuntur Sed cum Deus noster idem sit semper, nec ma-sus eius sit abbreviata, non adeo mirandum est,
quod & nunc adeo sit liberalis in gratijs ac beneficijs erga feruelites suos seruos, quemadmodum 'fuit in saeculis praeteritis. Si enim voluerimus ipsius gratiae cooperari, efficiet ipse in omnibus, di per omnes, qui se disposuerint, res vere admirandas , & infinita sua magnitudino & bonitate
Frater Francisim Cordubensis. SO C Iu s Ioannis Ortunij in Tyrocinio&
in Philosophia fuit Franciscus Cordubensis filius Ducis Cardonae & Segoruae, Marchi dis Comarensis r qui cum fuisset Universitatis Salmanticensis.Rector, Deusq; eius cor tetigisset, ingressus est Societatem eodem Anno 7i. fuitque
Metinae in Tyrocinio sub P.Balthastare, & postea Salmanticae eodem Rectore, ubi Philosophiae ac Theologiae operam dedit. Ab ipsis initijs valdesbLcordi accepit , ad persectionem anhelare:
360쪽
3 6 UITAE R. P. BALTHASSARIS adeo autem ipsum eius cor & viscera spiritus societatis penetrauit, ut saepe diceret: omnia quae- Cunque essent ita Societate, valde sibi esse accommodata. In primis exerciti3s,qui fecit,tantum solatium& animi ci anquillitatem dedit ei Domi finus, ex eo qtiod talem vitae statum elegisset,ut venienti ad iplum visi andi causa Magistro Stephano Oiedio , qui erat Collegialis in Collegio
Conchensi, cum quo aretam alias amicitiam coin Iebat 9 nec potenti sibi persuadere , Franci scum adeo esse contentum, & pacatum sicut prae se ferebat, Franciscus , ut certum eum redderet , ac deceptionem. illam ei retegeret, cum alias non soleret iuramentum , Otiam cum esset saecularis, adhibere: tunc tamen adhibuerit, dicens : adeo sum contentus , mihique certo persuadeo , hoc vitae gemis mihi maxime expedire ad profectum , &salutem meam : ut quam in 'uis nunc mihi offerretur summi Pontificis dignitas,& quidquid mundus mihi dare potest: non tarimen hoc genus vitae pro illis commutarem, sed omnia ut ait Apostolus tanquam stercora & scoriam arbitrarer; ob quod responsum ipsemet Magister, qui iam a Domino puIsabatur, constituit, idem vitae genus arripere. Exercitijs finitis impositu illi munus est triclinij parandi: tantumq; erat eius latiu & feruor, ut flexis genib. scopis illud Verreret;pauimentum oscularetur,& proprijs lacrymis rigaret, permovens omnes aspicientes ad magna deuotio he.Excelluit valde in abnegatione& mortificatione sui ipsius;& ut magis profundae humilitatis radices iaceret, horrebat quidquid .mundus m gni facit ι. tuebat quidquid alicuius