장음표시 사용
41쪽
quare magnam semper rationem habuit duplici luconscientiae examinis quotidiani, quo utitur SO-cietas: generalis scilicet omnium culparum a defectuum ; & particularis circa particularem aliquem ad illum exuendum-euellendum radno tans,quoties mane,& quo ies vesperi in illum incidisset: & hos cum illis conferens: sicut & quos , uno die aut una septimana, cum alterius diei aut . septimanae praecedentis: ut intelligeret, an Verz
proficeret, nec ne. Cuius exercitationis magnam ducebat rationem, diceos, illud esse genu quoddam praeticae orationis, qua propria cognitio obtinetur , quae radix est humilitatis; dei l. cordia puritas, quae dispositio maximi mo, lmenti est ad familiaritatem cum D a o h
H ι C diligentiae aliam magni momenti addebat ad proficiendum in ipsa oratione. Reflecte- 'hat enim se,& ad eius finem, examen lostituebat 'de omnibus, quae in ipsa oratione acciderant, siue bene, siue mater ut incuriam suam defleret,ac emendaret, gratias vero D E o ageret odi 'sensa bona, quae ipsi commimicasset. Ne au- Τtem haec ipsa obliuioni traderet, adnotabati
in libello quodam, cuius in praefatione meminimus apposito die, mense, & anno ue imbi '&occasione , qua talia sentiebat: & in eodem. 'scriptum eliquit, huiusmodi veritates tanquam
prunas fuisse coelestes instro pectore, quae ipsi u Orporem excitarent, cum tepidum & ignauum sentiret: & ita memoriam eorum refricabat, &Cum mora ruminabat: ut nouum ex ei fructum
42쪽
DE EIVs AD ORAT. PROPENS. 2IE X quo alius quoque valde magnus illi fru-'stus proueniebat ad continue perseuerandum in oratione. Amplectens enim illud Salitatoris co-silium : a oportet semper orare ct non dUicere, R LM is, tota die occupabatur, ac ruminabat bonos motus ac sensa, quae in matutina oratione habuisset: unde fiebat, ut noua alia Deus illi commu-ricaret. Ita ipse in praedicto libello fissus est: . in ad hanc proponit interrogationem: quid debet luis interdiu cogitare & respondet in hunc mo- εum: si apertos habeat oculos, oratio coelestis, Elpreliquiae' cogitationis diem se sum agent ei. ' blal s. 'Remadmodum enim, ait, in aula principis, fide- Ater seruienti datur quotidie constituta portio: ira Deus fideliter sibi obsequentibus ex reliquijs 'serculi proprij noua sensa communicat verita- tum, quibus anima iucunde alitur & occupatur. ' Et ego, inquit,experior in mea, quod non possit Stat bolos digerere, quot ei offeruntur. Ex quo Uparet, quam profusus D E V S Dominus noster iti seruum suum hunc fuerit: Siquidem tan ta erat spiritualium sensuum copia , & mari' gnitudo, ut non sufficeret ei tempus ad eos: rite digerendos, quamuis toto die se in eis ruminandis occuparet. Hi ac autem oriebatur ut semper in D R I praesentia versaretur; ac sese freqquentissime iotra seipsum colligeret, Vt eun- maiori attentione & vivacitate aspiceret; contendendo, ut in ipso foro non minus esset collectus , quam si maneret in suo cubiculor&obseruarunt aliqui, quod non posset impedire , quin frequenter ita eius Oculi clauderen tur, atque si reuera dormitaret : idque ex
43쪽
a VITAS R. P. ALvΑRΕΣ CAP. II. contracta iam consuetudine illos sponte dendi,ut facilius posset interiores aperire. Et G. in iliter, cum Nouitius &Studiόsus esset,Pat eque aliquem comitaretur, toto illo tempore dc quamdiu Pater negotia sua peragebat, semper ipse orationi attendebat. Et simil1ter, cum facimbat iter semper orabat: ac propterea dicere solebat,esie bbnum,quod quis alium comitetur,au iter faciat: quia tam diu licet seqaper orare.Et hac. ratione cbniungebat Pater Balthassar duas resil Ias,quae hominem reddunt spiritualem ac deditu orationi. Neq; enim satis ad id est prolix' & r . collect a oratio, si interdiu effunditur coi, & illam continuare obliuiscitu ruminando quod ex ea hausit;aut alias iaculatis ias breues ac se uen-eοθι ro O3 tes addendo: nam, ut ait Cassianus, valde parum' '' orat, qui solum orat quando flectit geliua, nisi
Neque sufficit breuium orationum se quentia, nisi accedat interdum oratio recol ista, in qua accenditur cor ad praesentiani Dei, & inia
ternam recollectionem conseruandam:. ita 't nec frigescat, nec evanescat ex occupationibus interdiu occurrentibus, & hoc nomine saepius repetebat, quod Magii ter Ioannes de huilla author Iihi i,cui ritulus Audi Filia,respondit cuidam in erroganti rati sufficeret Dei praesentia, inteo diu habere,de interius esse c6llec tam sicut ipse erit λ cui ille respondit : nisi ultra id aliquid
habeat, evanescet : & interrogatus quid illud 'ltra esset, respondit: frequentiam prolixae ora
. . ' ΟMNEs hasce diligentias obsignauit Pater
44쪽
Balthasar magna constantia& pe seuerantia in rebus omnibus praedictis. ' Nam licet in sexdscim annis, quibus hunc orationis 'dum tenuit, magnas nebulas, & spiritus ariditates, durities,distractiqnes,animi defectiones, Iias que afflictiones& probationes, quas experiun ur , qui banc yiam ambulaui, sustinuerit: nunquam tamen desideria orationis deposuit; hec exatiam in ea habenda exsecutiqnem : sed tanta di igientia & constantia in ea perseuerauit, atque si iucundum semper & facilem aditum inueniret . collocabat nimirum praecipv. aut suam siduciam in infinita misericordia ac li-.beralitate D E I, in cuius conspectu sese constituebat, quemadmodum Cananaea illa dicebat: ἡ 'ianquam 4 catellum exuuantem micas caden- , 'νι δε mensa Domini sui: Se sicue e amicud ille erae. ii 8. fuangelicus , ' etiam . repulsus non destitit ad ' ' portas DE I pulsare per multos annos, donec tandem exauditus fuit, & ad familiaritatem eius admissus , cum iogenti coelestium dono rum copia, It δpparebite ex capite duψdecimo,' in quo ponentur & si uetus & magna prae- mia, quae accepit ob hasce dili-gontias , & perseuera = tiam in eisdem.
45쪽
gulari ad eam deuotione semper affectiu: or fructus inde
perceptuN. Vr D E o seruire incipiunt,& cum diuina eius maiestate in oratione agere, post exitum ex miserando, in quo fuerant, peccati statu, & post exercitationem in eundem finem, in meditationibus de peccatorum grauitate, Mortis, Iudicij, & Inferni tetribilitate,aliorumque suppliciorum, quae diuina Iustitia contra ea est minata: transire solent ad meditanda mysteria sacratissimae Humanitatis Christi. Seruatoris nostri,veri Dei & hominis qui est v i4 6. ra a νω Peritis, se νIta;principium, finis, & medium perfectionis ac saluationis nostrae: it enim, D io.ρ. ipse dixit: h e essum ostium, per me,si quis introi rit, saluabitur : ct ingredietur, st egredietur, O
pascua inueniet. Perrastium hoc ingredi oportet& Iustos & Peccatores; Incipientes,Proficientes,& Perfectos et qui omnes pascua inueniunt animabiis suis, iuxta necessitatem de capacitatem suam accommodata; & ad finem, ac scopum, ad quem, clim meditantur eius mysteria, tendunt. Peccatores enim considerantes, quam multa ipse secerit,ac pertulerit pro ipsorum peccatis: inueniunt
46쪽
ΟΜ Do ΜηDITARI INCA RIT.. sunt pascua Contritionis, Poenitentiae & La-.eh1ymarum: ut ab eis mundentur: Incipientesi veniunt pascua virtutum, quae passiones ac vitia mortificant;& efficiunt, utCaro Spiritui subi jciatur;& sensualitas rationi: Proficientes pascua inveniunt veritatum,& Virtutum altiorum, quae illos illustrant , & crescere faciunt, tanquam lucem matutinam usque ad persebam diem. ς Pros A. i Perfecti autem sublimiora inueniunt pascua, ingredientes scilicet per hoc sacratissimae bum anitatis ostium ad altis ima diuinitatis mysteria contemplanda: & egredientes ad praestanda erga proximos opera & ministeria inflammatae ch vitatis . Per hoc ostium ingressus noster Pater. Balthasiaca principio non destitit, sed per totam . vitam praedicto modo ingressus & egressus est. ingressus , inquam , primum in occulta cordis D fit humanitate induti, & sensim ascendens& immergens se in mysteria D E I trini & vianius: & inde exiens primum ad se ipsum mor- . tificandum , varijsque virtutum exercitijaperficiendum , &. exornandum : & postia
ad subuenitendum magno feruore suis proxi-PRIMVM ita pie omnium Christum Domitinum nostrum tanquam praecipuum suu Magistrum accepit, iuxta ipsius Domini ver- , lasim 'dicentis: Magister vestir unus est C Η R IS T V S. Qui, qua homo, officium hoc visibiliter egir docens omnes factis & verbis Euan γ' arcana diuinitatis &Trinu
47쪽
a VITAE R. P. ALVAREZ CAP. III. lita rinitatis mysteria, quae prius erant abscondita; qua vero est Deus,idem praestat quotidie inuisi biliter, docens animas huiusmodi veritates,prae ii hensque lucem ad eas intelligendas ; & affectum. 4 ad virtutes desiderandas dc procurandas:& Vir que modo illum accipiebat in oratione,tanquam a magistrum: nunc tanquam hominem, formans in ista imaginatione figuram huius Domini:quae po- istea multo perfectius est illi communicata ; nunc eundem aspiciendo tanquam Deum, ad cor ser uorum suorumia solitudine interna loquentem. Eratque stupenda eius compositio,reuerentia,d umio, ac teneritas qu*m in hoc seruabat.Constituebat enim se in orati'ne ad pedes Christi Don' mini nostri, tanquam discipulum talis Magistri, dicens ei: Domine mi, uterque nostrum suum, , habet officium ab aeterno Patre iniunctum, cum.
b-.1 . , , dixit : b Hic dilectu , ipsum audite. s. ' ' officium tuum est Magistri; meum, discipuli. si
, , itaque cedit in tuam gloriam, exerceamus nunc., illa. Quoniam vero Magistriost loqui; discipuli, , , autem tacere: ego silentium seruabo: e loquere tu 3 1 Domine, quia udiiseraru tuae & ut magis sim attenturiclaudam oculos meos,& quoniam va, a solum tu es Magister, sed etiani Domihus: aum ms , te genibus fleras. Et quia non tantum es homo.s, sed etiam Deus,coniunctas manui in altum leu . a, bo, tum ut audiam te, tum 't simul te adorem: , , hinc doctrinam tuam accipiendo, inde veneras, tionem ostendendo, qua illam suspicio, in Reli-- , , gioso hoc situ immobilia manens, etiamsi pluris, maeueniant,qux me interturbare conentur e ne, , vel unicum disruinae adeo salutaris verbum mihi
48쪽
vo Mobo MEDITARI INCEPERIT. 19 pereat.Ideoque inquietudinem quamcunque hic mihi occurrentem, Martyrium reputabo, &vt talem fortiter sustinebo: praebens in hoc modico
experimentum multorum , quae in aliis orationi- bushbtuli, sustinendi&tolerandi amore tui. debeo itaque deliberato animo hum tanquam Maia
gistrum in silentios tanquam Dominuis genibus flexis ; M tanquam D E v M iuhctis & eleuatis manibus audire: & immobilis permanere: ne ullum verbum mihi praetereat ; & ut appareat, 'quanti anima mea eius doctrinam paciat, & bene
. Ηo C dicebat faciebatque pius hic Pater, qui loqueris ad Tyrones, non intelligit per audiresiantio sublimem illum brationis mbdum, qui . dicitur Quietis & Vnibitis, in quibus, cessahtibus ratiocinationibus mentis, suscipiun tui: diuinae illustrationes:qui modus resplenduit postea in ta .psemet Patre, ut sub locis videbimus; sed ordi- . narium quendam & necessatium modum, adat tente&utiliter orandum,cessantibus distracti hibus ac ditiagationibus garrulae ac vagabundae imagiliationis; thtellectu vero iii quiete a tendente, ut ratiocinetur ac meditetur mysteria saluatoris,&verba, quae ih suo Euangelso est Io- .cutus,& quae interne loquitur ad cor apte media tantis, quae sunt thspirationes diuinae. C v Μ hoc meditationis exercitio tribuit Deus Patri Balthassari singularem aestimationem ac deuotioneni omnium verborum coelestis hu- .ius Magistri: nam quamuis omnia verba , qus Deus est locutus ab initiis mundi,&in Scriptura
sacra referuntur,eadem fide sint credenda; curii
49쪽
3D VITAE R. P. ALVARII CAP. III tisint eiusdem supremae veritatis quae nec decipλre potest, nec decipi: sed singulari quodam re spectu & cura utebatur sacratissimis aeterni vera bi incarnati verbis : in quibus singulare quod-
. dam Antidotum, & potentem efficacitatem iu- ' Eueniebat ad omnia, quae animae bonum concern bant. Propterea enim ipsemet Dominus dixit:
dIO .6.6 d verba, quae ego locutus sum vobis, Istirum O vita sunt. Et sanctus Petrus ea audiens , dixit: eos. e Domine ad quem ibimus verba vitae dierna
Hoc autem proueniebat illi ex valde singillari deuotione,& aestimatione, quam de coelesti hoc. Magistro habebat: cuius sacratissimam humani a talem tanquam fontem spiritualium diuitiarunt perennem aspiciebat: & hoc spiritu ad oratio nem accedebat , ut earum particeps fiereti Hunc sensum consecutus est dum verba illa fano Die.ς 3 . mςditaretur. fDescendenti Iesu de mom. . te occurrit illi turba multa,descendit, inquit, e coe- , Io frater natu maior, Dominus diues& accedena igeap.is.6. , hominibu ad eum, g virtus de illo exibat, ct , , soabat,ac ditabat omnes. Id enim est, quod aeterani patris cum iustis viris colloquia eb tendant, , , Vt CHRt TVM Dominum magni aestiment:
per quem iuxta sui consilij decreta, illos diret: hPsu in , ,hmagnificam ve dixit Dauid θ salutes Re rueius:
33. , , hoc est efficiens, ut in suis cordibus magni fa- , , ciant&aestiment salutem de bonorum plenitu- , , dinem , quae per hunc Regem mundique Salua-ia.'t.2. , , torem ipsis alienit. i Per quem. Vt sanctus
50쪽
Qvo MODO M 1 DITARI INDE PERIT.
si comedi buccellam meam serus, ct non com- k Iob 3m tot pupillus ex ea. Ipse est filius D E 1 1 de-iitque nobis potesatem, suos eius feri. In eo ' 'sibi complacuit aeternus pater , ω in eodem nos illi complacemus. Ipse Sacerdos est, fecitque nos Sacerdotes : ille in se res omnes 'continet, nosque fecit earum participes. Ita Pater BALTHASsAR sentiebat de CHRI-
T O ; & magno cum doloris sensu addebat: ignorantias , quae Christiano populo nocent , hanc de CHRIsr I Domini persona, ac diuitiaium , quas in ipso habemus, esse maximam: utpote ex qua ingentes tristitiae, animae defectiones, ac diffidentiae illis proueni- 'di, quasi non habentibus remedium e eum in modum , quo Iosephi fratres magna fame . desolatione premebantur, eo quod ignora ent, ipsum Iosephum fratrem suum in AEgypto regnare, & in eius potestate esse copiam &ὸbundantiam illius regni, ad quod m D E U S
ipsiam miserat pro ipsorum salute: ut ipsemet eis
36lea dixit. Η 1 s & similibus alijs considerationibus acquisiuit etiam magnam opinionem & aestimationem accensissimi ipsius CHRI, TIB o M I N I nostri in nos amoris , eX. quo beneficia in nos ab eo collata process runt. Hoc ipse hac comparatione , deuotisque feruentibus, verbis declarabat: - quo solis ra- dij sunt vehementiores eo splendor ex eo- rum reuerberatione: Urit magis. Radij a -
moris ipsius CHRIsTI D O Μη 1 recte tendebant ad cor aeterni sui ε.