장음표시 사용
151쪽
f. 39. p. 367. 40 Iob. 9 7. g. . Hisce obseruationibus grammaticis praemissis nunc de ipso loci nostri sensu, eiusque cum praecedentibus nexu breuiter strictimque dicetur. Quod in noui foederis tempora regii vatis in hac oda intenta mens sit, de eo inter omnes conuenit, qui in exponendis sacris literis ipsum Spiritum sanctum ducem sequuntur. Mirabundus igitur dum in priori hemistichio exclamat: PN ' IN 'o DEUS, domine noster, quam Pustre est nomen tuum in omni terra, pia; Π et nomen
DE significat omnia ea quae cum per optimum Saluatorem tum per ipsius legatos de Eo praedicabantur, siue famam de summo numine eiusque attributis Moperibus tempore noui testamenti in niue sum terrarum orbem ope praeconum euangelii emanantem Magnifiςum prosecto itillustre erat illud nomen, quoniam ea, quae
152쪽
tunc temporis reuelabantur, non vulgaria erant sed magnifica atque ita comparata, ut omnes rapere in admirationem possent DCoque ad summam valerent gloriam. Quae dum ubique terrarum concelebrari gaudet DAVID Es, futuras rerum vicissitudines veluti praesentes animo secum volutans, ab exclamatione progreditur ad preces:
mn cui passim respondent voces' S 'In denotatur gloria D ΕΙ relative spectata, hoc est iudicium creatu 'rarum intelligentium de perfectionibus diuinis, Mitide oriens laus, cultus, amor&obsequium. Dicitur illa supra coelos esse
eleuata, quoniam non homines n)odo, ter rarum orbis incolae sed etiam coelites honore t obsequio EVM prosequuntur. retrai uecor eius supra ierνam o coelo est v di elata es supra coelos urtu Hiiι . v Quum vero honor, quem spiritus creati DKO pedi. hibent , sequatur rationem cognitionis, quam de ipso inius persectionibus habent. ita ut, quo plura magis insignia earum
documenta vident, eo maiora ille incrementa capiat DAVIDE Optat, Vt, qUam
omnes terras impleturam esse prouidebat, nominis sui fama DEVS etiam super aethera notus euadat. mis fere ominais πα
153쪽
o Deus, supra omnem terram gloria tua. myVidelicet haec eius votorum summa est Licet nominis tui, o DEVS, famam toto orbe percrebescere tuaeque gloriae plenas esse omnes regiones videam, nimium tamen angustis eam terminis circumscriptam esse arbitror, nise ad coe-hte quoque peruenerit. Pone ergo nomen tuum, quod in omni terra magnificum est, gloriae ivor causa supra coe s. Fac, ut spiritibus sis beaιis, qui faciem ruam intuentur, ea, quae inter mortales de te perhibentur, nota fiant. Fac, ut φι πιλω Hοις, apientiae, iustitiae, potentiae reveritatis tuae illa documenta, quae noui foederis tempore tigatorum tuorum sermone celebratum iri praeuideo, cognoscant, ac de filii rui aduentu, operibus, sati actione o beneficiis certioresfiant, quo ait strandam gloriam tuam nouis inciten.
tu stimulis. Sic itaque diuini vatis oratio in petitionem conuertitur, quod assectu desia derii ipsius o. o CC Eius recte tribuit. x Neque preces istae fuerunt vanae. Patefacta enim sunt animabus ante Saluatorem natum a corpore separatis c in beatorum sedes translatis, quae illo in carne manifestato ipsa
154쪽
ipsarum causa in terris peragebantur. Reuelata sunt angelis, in mysteria redemtionis πια ακυψου desiderantibus, quae reparandae salutis humanae gratia D SVS fieri voluit. manifestata est τιῆς αρχιές - τής ἐξουσιαι ἐν τοῖς πω νὼις δ τῆς ἐκκλησας ἡ πολυποικιλος σοφία του θεου. yJ Nomen itaque diuinum, in coelis illustre redditum est , atque hinc noua eorum incolis materia enata adesserendum summum Nin
155쪽
recentior quodam interprete temere fuisse solicitatum,
que , ita, in sacrarum literarum interprete veritatis amor. Sit novaveritas . si antiqua, nil interest dummodo sit veritas digna est, quam amplexemur. 'ari ratione de scripturae divinioris interpretationibus judicandum erit. Novitas aut antiquitas interpretationis cujusdam nec reprobam illam reddit nec plausu dignam. Inquirendum an fundamento nitatur suo; si hoc tum recipienda erit, sive pridem nota fuerit sive memoria nostra in lucem primum prodierit. Veriam, ut sunt hominum ingenia ad id prona, quod nimium est. sic vides in interpretibus sacri codicis haud raro qui veterum dictis adeo inhaerent, ut
fastidiant penitus, quae nova audiunt videl
156쪽
de alios qui nova tam avide venantur interpretamenta, ut quae priscis aut majoribus nostris placuerunt, pretii fere nullius aestiment. Horum nostris temporibus numerus magis quam illorum augeri videtur. Non dissicile, puto, erit judicatu Utrum
in emolumentum rei exegeticae an detrimentum ejusdem hoc cedat id certe perspicuum cuique sit necessu est, non solum maxime dedecere Christianum interpretem, in explanandis sacris paginis ingenio indulgere, cindagando istarum sensu sine exorato divino luminem an tu admovere, sed rem quoque esse periculi plenissimam, eorum sanctioris scripturae locorum nova aucupari explicationes, ac repudiare veteres receptas, quae classica suntis doctrinarum fidei gravissimarum communi hucusque interpretum antiquiorum juxta recentiorum consensu testimonia atque fundamenta certissima habita suntis primaria. Fatum eiusmodi cum aliis expertus haudita pridem est locus Paulinus, Eph. IV. O. exstans, qui in praecipuis semper numela. tus est locis, quae Christi, qua hominis,
omnipraesentiam demonstrent. Beatos Confestares nostros in libris 3mbolici, hunc inprimis ad adstruendam hancce omni praesentiam adhibere, Patribtis μή, pos citatis: nostratesque Theologos primae mediae, rocentioris aetatis, quorum saltem aliquod no-
157쪽
men est una sere voce his aecedere, ignotum esse nequit Scholasticos interim varios , ωBeilarminum, item efformatos in inserendis huic loco aliis sensibiis operam p0nere,
non mirabitur, qui communicata cum carne
Servatoris idiomata divina, adeoques omni presentiam carnis ipsius ab iis negari, re cordatur Ast inopinato valde accidit, ut vir doctissimus, o R. Av ID MICHAEULis, Professor Gottingensis satis celebris in
Paraphrasi notis in epistolas Pauli minores
vermaculo idiomate Gottingae 7so editis, in paraphraLepistolae ad Ephesios datae pag. 3I. q. testimonium omnipraesentia Christi laudato loco luculenter exstans diserte impugnaret, quidl dodis receptam interpretationem rideret exsibilaret Mirum sane, eo devenire potuisse virum, cujus eruditio haud vulgarisis in eruendo divini codicis sensu sagacitas ieritia ex ipso laudato libro ubique elucet. Licebit nobis, clarissimi viri merita agnoscentibus veritatis tamen amore ductis, tentare, possemusne declarare, testimonium omnipraesentiae Chrissi dicto loco allatum temere frustra ab illo fuisse sollicitatum, quo simul appareat, non adeo bardoso stipites aut male sani sincipitis fuisse interpretes citati loci ipsum antegressos quales ipsi videntur. Ita rem innituemus , ut exposito breviter loci sensu cuivis obvio, argumenta Domini Prosessoris, quae
158쪽
quae ipsui, impedivisse fatetur, quo minus
receptae interpretationi calculum adderet,
dispiciamus, dein consideremus, quid per id, quod omnia implevisse Christus dicitur, velit intellectum. Scilicet cum gentium doctor Christum asserit postquam descenderit prius, postea
ascendisse super omnes coelos, ut omnia impleret, non eo tantum . quod eum dicit super omnes coelos evemim certum locum, qui ipsum in coeloe conclusum oneret, negat, adeoque omnipraesentiam infert sed ista phrasi implere omnia, quam de Salvatore hic usurpat, omnipraesentiam eius clarissime cuique ob oculos ponit. Quae enim sunt ista omnia, quae Christus omnes coelos transcendens implevit Quaenam sunt, nisi reelum cierra ut ipse explicati MiCΗΑΕ-s is in paraphrasi), , quae in coeloin terra sunt, omni, cita vero hic deprehendimus omnipraesentiam divinam, quippe quae Jerem. XXIII. 24 per id describitur, quod Deus coelumis terram repleat, Iapient. L . per id, quod orbis Spiritu Domini sit plenus. Et qui posset hic aliud quid mente concipere, nisi omnipraesentiam, cum Apostolus in eadem hac epistola capri. 23. eadem phrasi hancce expresserit, dum de Christo loquitur omnia in omnibus replente, quod ipse Noster de omnipraesentia exponit, Ver
159쪽
Vidimus verba commatis, quod sub manibus est, postulare, ut de omnipraesentia
ΘεανΘρώπου. ea accipiamus. Num vero forte
eae, quae incisum nostrum praecedunt, sequuntur, aliud suadent Tantum hoc abest ut suaviter potius omnia consonent, si . nostrae interpretationi subscribas Ad nitatem spiritus servandam Ephesios cohorta. tus erat Apostolus v. 3. ne objicerent discrimen ac diversitatem donorum gratiae non unitatem sed diversitatem fidelium facere, docet unicuique Christum admensum esse certa dona ex gratia, non ut discordiam invidiam alerent sed quisque alteri inserviret donis suis acceptis, eaque adeo in commune commodum conserret. Contav. a.
Jam probat Apostolus Christum re vera esse donorum omnium dispensatorem dicto Prophetico exes L. LXVI ll. 19. desumto. Postquam attulit hoc dictum, ostendit, de Christo in illo sermonem esse, si quidem ex ascensione, qualem quidem Propheta describit, sequatur, descensum in infima terrae loca prius factum esse, quod Christo duntaxat tribui possit. Hunc itaque, qui descendit, etiam ascendisse super omnes coelos, eum in finem, ut impleret omnia, sive ut praesentissimus cum Patre, ad cuius dextram collocatus est, ubique regnaret. En jam documentum clarissimum ejus, quod asseveraverat Apostolus, Christum donorum
160쪽
omnium esse dispensatorem. Si enim praesens ubique regnat Dominus noster, regnat praesertim in ecclesia, cujus caput a Patre constitutus est inque illa se monstrat praesentissimum. Facit hoc cum dona munera pro libera voluntate in eadem distribuit. Inde est quod alios dedit Apostolos ceti U. II. Nunc quid est quod absonum pronuntiet vir clarissimus illum loci nostri sensam, quem S verborum significatum contextum requirere pςrspeximus Habes
Audis, adversarium dodiissimum argumentum omni praesentiae Christi ex . l. desumtum absurdum appellare, dum iis qui isto utuntur, Logicam ἄλογον attribuit, velut in antecedentibus iis eam tribuerat, qui descensum Christi ad inferos ex . praeced. 9. Rabilire satagunt. Verendum autem est ne utrumque praecipitanter ab ipso factum
Liceat, cum eo ipse nos deducat interpres nocter, paulisper ad ea digredi, quae adis. 9. monuit Traiaulii diis deui ort