Nova bibliotheca lvbecensis ..

발행: 1753년

분량: 695페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

182쪽

ero nimis ad nos perlatae sunt, quas alteri huic votanini destinaueramus, i -

rum doctissimorum commentationes Pliare

referuamus, quartum eodem

addituri, numero θmbolarum fautoribus es amicis ollatinui quotidie crescente. Memores etiam promissorum breuiser mussore, et de rebus in regionibus septemtrioni subiectis inter eruditos gestis sectores nostros possimus facere certiores.

183쪽

CONTINENTUR Vol. II.

tio de vestigiis pericoparum synagogae in N. T. fiustra quaesitis. A. G. MASCH. ad Μatth. N. 36. Marc. XIII et a commentatio. III. L. C. STIEGEHAVSII Specimen obtervationum philologicarum in sacros noui foederis libros. IV. Selecta epistolicaFechtiana a musto

184쪽

Dissertatio

De vestigiis Pericoparum Synagogae

in . . mastra quaesitis. CONSPECTUS. I. Ratio instituti s occasio. ILLAn tempore Christi Apostolorum Parascha Omphthara,

qua in SInagogis leguntur, usu fuerint, eviai Christus saepius ad easdem a ferit' III. Chronotaxin sacram hoc sub dio non im digere L IV. AEtas harum pericvarum incerta V omnis diviso sacrorum scriptorum recentiorem atatem spirat. I. Nutam hujus divisionis vestigium in novo foedere occurrit. Illustrantur loca quadam. AA. L 32. XVar. VII. it. Marc. XII. 26. Ebr.X.7. VIII. Neque in libris Maccabaortim aut Iosepho. IX. Neque etiam in Patribus apostolicis. X. Prima harum sectionum mentio occurrit in scriptis Talmudicis. XI. Loca quadam ex Aboth, Schabbath, Ganith, Megistah.

II. II. iissentiunt Iuda circa ordinem

185쪽

ae combinationem harum Pericvarum XIII. Dissensus inter Iudaeos Germanos, Hispanoso Italos. XIV. Orientaler V. Ipsi Iuda in hac Hi causa parum satis ciunt. XVI. N XVII. Relati de origine aphra- rarum S uagoga fabulosa ae tiochi nutam pia fraudi locum reliquit. XIX. e XX. Cesante, labente hae traditione

omnia corruunt , qua de interpretibus cha

daicis es gracis adduntur. XXI De libro Leeis inter reliqua spolia Romam translato Sasservato. III. XXII. De sub iis interpre-Ἱationis ex Pericopis Inagoga petitis XXIII. Rationes o fundamenta totius 'potheseor. XXIV. Disscultate , quibuscum hac 'ρο- ibes luctatur XXVJ Argumentum oenondum hactenus excussum. XXVL uita loca in medium astata qua plane huc non spectanti mith. IV. I. Ioh. I9 2o Iob. IV. 34. Scia XXVII. Loca de diebus ostis in medium allata , in quibus Salvator ad pericvas publice prauctas respexerit. XXIIX. De loco Iob. V. I sq. t. 37. XXIX. Iob. MI I9. t. 23. 49. XXX.LDe ioco Iob. X. 36. XXXI. Loca quadam qua ad abbaticas pericvas respicere videntur. Lue. IV. I 6 a I. XXXII. Luc. I. Isq. Matth. XII. f. XXXIII. ἰολι AA MIL17-zo eum insinem adductus, ut exemplo tPerleopae Ualcis Prophetica eodem olim die conjuncta, ut in Inagogis hodie leguntur.

186쪽

ILegunt Iudaei in Synagogi eertas fixasia

que sacrorum scriptorum partes , qVas usitato stilo pericopas vocare licet, in diebus Sabbati, estis. Solent eas, quae ex Mose praeleguntur Paraschas dicere, Propheticas vero Haphtharas. Verba de his facere supervacaneum est, cumclonge plurimi sint, qui de hoc Iudaeorum ritu egerint omnium me industriam superat BARTOLOCCIVL. Bibliothecae rabbinicae magnae P. II. p. o 3 sq. numerat enim Paraschas quinquaginta quatuor, ordinemque, qui in his praelegendis quotannis observatur. Cum vero pro diversita annorum embolimatorum reliquorum communium

lectio diversa sit, tabulam subjungit ad ordinem icti decem novennalis dispositam p. 6o sq. De Haphtharis itidem agit quae

Paraschis adjμnguntur, secundum ordinem Synagogarum, quae eundem quidem in Paraschis ordinem observant . sed in Haphtharis non paucis Germ norum, ispanorum utalorum Synagogae variant. Addit denique p. 671 indicem estionum ex Flagiographis imo ex Gemaraho Mischnah. quas illi solent addere, qui se sanctitate re industria reliquos superare credunt. Cum autem Gemaram propyter stili varietatemindissicultatem omnes non capiant, substituunt in ejus locum aliqui sectiones ex Mai- a mon,

187쪽

monidis 'pyra m aut ex Jacobi Bar Asset

d raro ves , qui easdem materias plano Melegantiore stilo pertractant. Neque tameti haec addidissem , nisi in sequentibus aliquem mihi ex iisdem usum promitterem. II. Versatur in ea opinione vir domssimus, sed nuper ad meliorem vitam translatus JO ALB. BENGELIVS de Chronologia immortaliter meritus has Synagogarum pericopas Jam aetate Christi apostolorum, ante initia novi foederis usu fuisse receptas, Christum in sermonibus suis divinis, vos inaestis QSabbatis frequenter pronuntiavit, ad easdem respexisse Mallusisse. Praesupponit hoc tuto saepius in Harmonia Evangelistarum elegantissima oppido S cedro digna, linguaque verna cula conscripta. Nam certissime sibi habet persuasum , semonem eandem , quamJudaei hoc vel illo Sabbato aut festo legunt, qtiam tempore Christi, Apostolorum in Synagogis fuisse praesectam, materiam praebuille sermonibus Jesu Christi quae si

certa essent, peropportune accidisse dixeris is sermones fuissent de tempore Fateor applausisse me , cum haec primum legerem, invento Bengeliano. Nam ante eum nemo fuit, qui haec observaverit, certe nemo fuit . qui in usum suum pro interpretandis Evangelistarum scriptis verterit. Sed

188쪽

eum omnia diligentius pensitarem, obseravavi mihi & viro optimo aqvam haerere. Postea vero, cum ordinem temporum evolverem, vidi ego hanc, quam statuit Haphthararum analem concordiam , in subsidium vocari stabiliendae chronotaxeos Evangelicae 'Vae eap. V. p. a I 8 occurrit. Hanc igitur format hypothesine comprobari annos si sacris scriptoribus indicatos o totam serieis Evangelica historia ex sapientissima GLvatoris in sabbatis es festis diebus astu ne ad lectio=ies osse Prophetarum. Evolvi reri Dn D. ΗΛVBERUM , qui eum Bengelio de rebus ad Harmoniam Evangelistarum disceptavit sed ita ut respublica sanctior emolumentum inde capiat is ea moderatione ut Theologos de rebus exegeticis di crepantes decet. Hanc tamen . quantum ego observavi conjecturam intactam, aut ut videtur suo loco relinquit. 'id mihi vero de eadem videatur, Xponam.

III. Plane mihi persuasum est, tam

elegantem esse totius Evangelicae historiae ordinem, tam certa criteria, ut non solum totius chronologiae cardo in chronologia Evangelica versetur sed & totus chronologiae sacrorum virorum ordo sua se virtute mirifice sustentet Filum etiam , ut recte statuita. Bengelius, totius narrationis Evange

listarum non interruptum ab initio ad finem 3 usqVe

189쪽

usque perienditur. Haec vero omnia tam sapientervi sancte disposita sunt ut attentum lectorem effugere nequeant. Hoc igiturno vo subsidio non est opus neque linea chro , nologica, aut circuli chronologici ullo modo turbantur, etiamsi hanc allusionem ad pericopas Synagogae mittamus. Sive enim locus Mosaicus praelectus fuerit, sive non fuerit 6 pro arbitrio provocaverit Christus ad testimonia Mosis, sanctorum vatuml,

perinde est. Certum est Christum omnia egisse & locutum esse sapientissimo consilio, sue ansa ipsi loquenti data fuerit sive pro Iubitu accepta. Ut tamen ordine disponam. quid de hoc invento sentiam , monstrabo. illud laborare praejudicio venerandae aetatis, quae dubia est, incerta quidem , sed ad tempora Christiat Apostolorum non pertingit. Praesupponit vera esse, certa , vae fabulas tamen Iudaicasis a Iudaeorum agistris fictas sapiunt. Loca denique novi foederis, pro stabilienda hac hypothesi in

medium allata rem plane non conficiunt.

Disquiram igitur Lyde aetate harum Peri-eoparum . quae hodie in Synagogis sunt re-eeptae. II. Fabulas Iudaeorum interpositas detegam. III. Inquiram in loca, quibus illustrandis inservire perhibentur.

I. IV. praesupponit hae hypothesis

190쪽

& reverendam canitiem. Et plerique, qui de his pericopis egerunt, ita securius locuti sunt , qui non ad stateram veritatis, sed

communi recepta trutina eam , ut solet fieri , examinarunt. Refert originem ad tempora Mosis aut Esdrae, qui post reditum ex

Babylonica captivitate omnem operam impendit, ut sacris literis dignum pretium statueretur. Sed suspecta, incerta sunt omnia quae de fixis certisque sectionibus de quihus hoc loco sermo est dicuntur, ut, qVο-cunque te vertas , nihil ubi pedem tuto figas reperire liceat. Publices privatim non in Synagogis solum sedis ante Synagogarum originem legere tenebantur Israelitae

sacra i scripta. Les debebant sancte

tractari divini scriptores ex praescripto Legislatoris jam ab ipsis sacri cultus incunabulis. Publice interdum solenni ritu recitandi, ut temporibus Iosiae, Esdrae. PGlecti fuerunt teste Luca ab antiquissimis temporibus. Et quis in dubium hoc vocaret Sed an divisio Mosis in Paraschas, Prophetarum in Iaphtharas obinuerit,

hodiernus Pericoparum ordo hanc aetatem ferat, hoc in loco am disquiritur. moc non supponere sed certissimis documentis probare tenetur, qvi tantam iis fidem tribuit, de tam insignem sibi ex iisdem usum pollicetur Accepit Christus in manus suas volumen Propheticum, rum improbavit hunc. ritum

SEARCH

MENU NAVIGATION