장음표시 사용
141쪽
id in mero sortissimorum , liberae Reipublica temporibus, Imperatorum arbitrio positum foret, civitate Romana quempiam peregrinum , etsi bene de se vel Romano populo meritum, donare nisi id peculiari lege, aut senatus populique Romani decreto foret iis nominatim concessum aut saltem, ut de Caesare paullo ante vidi mus, Gaditanis ciVitatem largiente, a populo dein rati habitum. Quorum illud e Marii etiam facto dictove a
pud Plutarchum licet colligere; qui quum uno tempore mille Camerinos, nempe ante Civitatem toti Italiae datam quod strenue suerant contra Cimbros praeliati, civitate donasset, is idoue tanquam contra leges is tum in reprehensionem incurrisset, dixisse fertur, lege sper armorum repitum exaudire non potuF, ο σοῦ ν,μ διὰ σοπλών ψο- ου καπικήσειεν In quo caeteroquin vel huius Marii, vel aliorum, quos adtigi, Romanorum ducum, perc-grinos, qui se strenue in bello gesserant, civitate donantium facto, licet illud Ennianum de annibale, quod refert alicubi Tullius, agnoscere, b hostem m. feriet,
mihi erit Carthaginiensis, utfiuis erit, eisitatis. Qilomodo
etiam vel Siculum Mutinem, ob merita in populam Romanum, seu quod in Sicilia cum equitatu suo ad Romanos transierit, civem Romanum faetiam tradunt )Livius, sconius vel Q. I utatius Diodorus, qui Catuli ope a Sulla, teste ἰ Tullio, civitatem accepit; aut quod is alibi de eodem Sulla ait cm Sulla eum Hi
panos iasios donaret, Civitate nempe ibidem paullo ante de Pompeio, quod is Theophanem Mytilena um n in concione militum imitate donavit. Ita , quod alibi ait in oratione pro Balbo Cicero: o ad civitatem re-u In Mario p. 42I. b Pro Balbo I . H L. XXVII. c. I. 40 In PisCnian. 0 In Verrem II. c.37. , Iro Archia C. 27. ii Ibidem c. q.
142쪽
VZeuti ex liberis foederatissu populis; quidem ex tansalpinis, aliisve, ut vel superiora arguunt, populi Romani provinciis, libera adhuc Republicari donec eadem civitas, cum integris etiam extra Italiam oppidis ac gentibus, extremis liberae Urbis temporibus actaei sub Caesarum imperio est paullatim latius communicata.
Quibus addi insuper hic debent servi subinde a Dominis, aut vero in publicum, de quibus is supra iam diximus, in urbe manumissici aut vero, qui itidem illis, de quibus nunc agimns, sive extremis liberae Reipubi temporibus, occasione bellorum civilium, a partium ducibus, ad libertatem traducti sunt subinde ac inter cives continuo adsciti. Ita de servis a Cinna ad pileum quidem, sed nemine uni accurrente, vocatis naud ita vero diu postea, r agminatim ad ' eum transitatibus, meminit haud uno loco Appianus alibi vero a Sulla, plusquam decem servorum millia libertate simul ac civitate donata, Win Romanas tribus, ad ferenda suffrasia, cum pleno proinde, optimo civium Romanorum sare, descriptari nempe I Tω ΔΗMΩ ΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ
pastiores a st Pompeio, ad militiam equestremo cinali quoque ab uno ex eius praesectis u Domitio vel a filio etiam x Pompeii, ad complendam eorum classem sint traducti, ut id in Caesaris de Bello Civili libris traditur. Adde i illo acerrimo Caesaris adversario Catone
143쪽
monitos similiter, iuxta Auctorem Belli Africani, Uticenses. νθ UT SERVITIA MANUMITTERENT, Oppidumque defenderent. Ut iam de P. Sulpicii, Marianae iuxta intanam factionis antesignani, servo sileam qui, quum cius indicio esset retractus e latebris, Occisus Sulpicius, manumistin est quidem, sed mox ob scelus proditi domini, ut id in et Epitome Liviana legitur e saxo deiectus. Nempe prout id constitutione quadam posterioris aevi Imperatorum Gratiani, Collegarum decretum inmodice testimus: a SERVUM domini delatorem jubemus, in exemplum omnium proditorum, severissimi sententiis subjugari ,
IMM SI OBIECTA PROBAVERIT.s, Cap. LXXXVII. a Leg. DC develatoribus si Epist. LXXVm.
144쪽
De civitate a J. CAESAERE peregrinis su inde ac oppidis etiam integris vel data elvendita. De eadem tot Siciliae , post eius
monem, velut ex isti, commentariis, data. μca eam in rem e Cicerone ac Dione Lati
nae tamen conditionis pleraeque Siciliae urbes adhuc e o Plinii.
EQUIDEM civitatis Romana extra Italiam
ac integris quidem, ut modo dicebamus, oppidis, impertitae initium a IULIO CAESΑ-R factum est a quo praeter Gaditanos , sub initium belli civilis, ac secundo eius consulatu .confirmato iis a populo, ut paullo ante diximus, iure civitate iam do
145쪽
natos, victis postea in Hispania Pompeii liberis idem ex
iis, quorum in ea gente benevolentiam fuerat expertus, ta alia agros, immunitatem, aliis ImλTEM, aliis iste sint ι niae Romanorum, retitus, a Dione , quod itidem supra vidimus, dicitur δεδι- μ ν - ἀτέλειαν, Ο Λ I-
Adeo ut haud immerito sua in eam provinciam, neque unius generis, beneficia praedicare legatur Gesar apud ob Auctorem de bello Hispaniensi. Accedit, quod ante Caesaris obitum, ouum is solus rerum potiretur, civitas per trinis ad ejus luditum deinceps sit data; uti, te ste e Tranquillo omnibus medicinam in Urbe proses sis liberalium artium doctoribus prout olim Archagathu r medicum e Peloponneso Romam amo V. C. DXXXV. profectum, iure Quiritium donatum, emptamque ei de publico tabernam, tradit Q Plinius. Ita Siculo cuidam Demetrio Megar, Wrogatu quidem ut ipsemet id tradit, e Ciceronis, ac interventu Dolabel- dat a Caesare civitas adeo ut citra senatus velis puli consensum, beneficium illud, quibus vellet, Caesar pro imperio tum largiretur aut Vero qui gratia apud
eum valebant, aliis, indignis etiam illud vendere non dubitarent. Quam in rem exstant eiusdem Tullii verba in Epistola ad Acilium Siciliae proconsulem Cum-
'ue propter sordidos uosdam homines, ut Casaris Mneficia men debant, ta uiam in aua mmma CHTATE DONATORI Mineis essent, revelli Iussisses, eidem Dolabelia, me audiente Caesi dixit, nihil esse uod de Mega vereretur beneficium si
tim in eo manere me te scire volui, ut eum CIVIUM RO
MANORUM num ro haberes Adeo ut jus illud,quod quon-
146쪽
dam ne Senatus quidem g citra populi consensum tribuere cuiquam solitus, inde quod populi is exstitisse M alibi apud Livium dicitur; haud aliter nempe ac
idem in danda civitate apud Athenienses obtinuisse, ut nonnisi plebiscito, miterato quidem, Conserri eadem pos set, in i oratione in Neaeram traditur iam ad unius hominis arbitrium, quidem ut venale etiam esset beneficium fuerit impertitum. Neque vero jam uni vel alteri Siculo, sicut illi Demetrio, quem modo diximus, Megar, sed mox tot Siciliae civitas, velut eiusdem J. Caesaris testamento lata ea de re lege a M. Antonio est concessa, Qquo nomine queritur apud Atticum suum ullius: M Seis quam diligam Sinuus, ct illam clientelam honestam
judieemci multa illis Caesar, neque me invito, etsi Latinitas erat non ferenda: verumtamen ecce autem Antonius aerepta grandi
pecunia, fixit legem a Dictatore comitiis latam seu SICULI CIVES ROMANI, cujus rei, vis illo, mentio Mila. Quod factum tangit similiter alibi: I CIVTTAS DATA non s-lumfluuiis, sed etiam nationibus se provinciis universis a mortuorae rursus: CULTAS non jam si illatim, sed Provinciis totis DAEBATUR. Ad quae verba respicit Dio, ubi habitam hanc a Tullio orationem resere,, qua de eodem Antonio inter alia dicitur, multa eum Cariatis acta evertisse, multa in commentarios ab eo relictos intulisse, Sc quidem mox γάρ χήνει ΠΟΛΙTLΙΑΣ, ψ Θέλ- ις ἄλλα πιὰς -- τουσ
νοι CIVITAETES immunitates, aliosiue id genus honores iis, quibus Caesar ea dederat, privatis, regibus, urbibus, ademit: aliis ea adtribuit, eorruptis ob hane rem Caesaris ommentariis ac, ut addit illis, qui ejus postulatis non satisfac 2 L. VIΠ.α M. ALL. XXXVIII ta 36. si Demosth. p. 19. 43o. U L. XIV. Epist. 2. 0 Philipp. L IO. M XLV. p. 28L rent,
147쪽
rent, ea eripiens aliis, qui ouod petimi, darent, ea atque alia vendens. Id quod iam antea, ubi testamenti relictas a I. Caesare tabulas nactus esset Antonius, ab eo factum, retulerat idem is Dio eum nempe, quasi ex Gesaris praescripto, aliis libertatem, aliis να--,
Bis immunitatem vendidisse, τοῖς θ ελιιΘερ- ἀλλοι ΠΟΛITEl-- αλλοις - - χωλων. Quamquam non eo mortui Cae
saris beneficio, seu civitatis iure donatam continuo Siciliam, aut ea largitione deinceps gavisam, sed ea potius, quam illi provinciae adhuc, ut ex adductis ulli verbis liquet, indulserat, Latinitate, liceat ex Plinio percipere. Ab eo certe in describenda Sicilia, suo adhuc aevo una traditur H Messana rivium Romanorum aliquot vero coloniae, Syracusae, Taurominium, Thermae , ondaris: pleraeque autem, qua ibidem enarrat, illius Ulularis se , dicunturLatinae rendisionis. Unde etiam illustratur
id, quod de Augusto refert Dio, eum in Siciliam prose strum, rebus in ea provincia ordinandis, Syracusisque, aliis quibusdam coloniis Romanorum ut Lsent, destinatis. η L. XLIV. p. 258. O L. LIV. p. 23. M L. III. c. 8,
148쪽
ORBIS ROMANUS. 23 CAPUT XVI. De civitate ab AldGunmdata, aut adempta
Sueton. Dione Ca . De venali Romanorum ci--ate, uti olim Atheniensium, Dionyssi Halic. Demosthene.De manumissis, libertis, neon una eorum conditio=ie fusdem Dion fit Halicar o Constitutionum Imperialium ea de re testimonia. Te variis Hispaniae Coloniis e municipiis
sub AEGMST a Tram 9 e Plinio, ac Nummis , Inscriptionibus antiquis.
ENimvero hoc dandae civitatis beneficium, usurpat
iam a Caesare illius iuris exemplo, ad se quoque trans intulerunt eius succei res; inuidem ut in eo largiendo parciores alii, alii vero liberaliores aut securi nimium extiterint. De AUGUSTO nempe tradit Suetoniusci a CHTATEM ROMANAM paret me dedito dein se viae
pro quodam ributario alio roganti civitatem , negavit, immu
nitatem obtulit adfirmans , se facilius passurum si detrahi aliouid, uam WVATIS ROMANO vulgari honorem. Unde etiam ne venalis apud alios evaderet eorum civitas, Atheniensibus, ne quem civem accepta pecunia facerent, interdixisse Augustus apud b Dionem dicitur. Quod utique dudum apud Athenienses invaluisse, ut venalis nempe esset eorum civitas , ac unde hic Dionis locus haud parum illustratur, docet insignis, de quo obiter supra iam egimus eam in rem apud Demosthenem locus, ubi quum magnum quid Athenis, immo maius omni ei In August. c. o. b L. LIV. p. 323. Q a bene
149쪽
beneficio, habitam a maioribus civitatem dixisset, addie
PRAETIO, CIVES FACITIS quomodo M alibi abiectum, vile dicit factum hoc civitatis Atheniensium donum, prae turpis lucri ludio eorum, qui illius urbis honores ac praemia levi omnino lucello addicerent. Quum alioquin , servis lege vetitum Athenis civitatem dare, tradat, ut id iam antea vidimus, de Dio Chrysostomus. Idem vero Romanae civitatis suo arvo, ac proinde sub Augusto, quale extremis liberae Reipublicae, ac post Iul. Caesaris obitum, temporibus , m do adtigimus, fatum deplorat alicubi alicarn. cfὰ Dionysius. Ubi nempe e manumissis plurimos olim pratis, ac honestatis, probitatis merito, libertatem ac inde uti ea de re ante civitatem consequutos docet; Paucos autem numerato pretio, quod labore per ius, fas conquisivissent. Verum non ita, quod addit, suo tempore quo talis sit rerum confusio ac age ad sordes, ignominiam degeneraverit Romanorum probitas ut e quibusvis&gravissimis etiam flagitiis, colle sta pecunia, libertatem reaimant scelerati quique, impuri καὶ ., εἰ-Pωμιοι, es ita Romani Mus continuo funici ac, ubi plures adhuc nefandas aut propudiosas nequissimorum servorum libertatem Consequendi artes enarrastet, subdit, eorum adspectum, consuetudinem a plerisque respui, 2 M. --ἡ εμνιέ
150쪽
, perium eo equinam, TALES CIVES ADSCISCERE. Quam tamen inductam a Servio Tullio, ut supra vidimus, in manumittendis legem seu consuetudinem, & qua tot indignis civibus scedyurbs inquinatur, non ideo tollendam censet ibidem Dionysius sed alia ratione, seu a Censeribus pro videndum, ut in agendo censu digni tantum civitate in tabulas reserantur scelerata vero, impura multitudo, honesta aliqua specie, foras seu in coloniam ablegaretur. Quod etiam brevi, ut hoc addam, ac sequutis adhuc temporibus, variis legibus, constitutionibus, quibus effiena haec manumissionum, ac inde datae civitatis licentia coerceretur, est provisum; sicuti celebratis illis legibus Iunia Norbana, AElia Sentia Fusa Caninia, aliisque, & quarum peculiares exstant in iure Iustiniane tituli nempe, hJati se a quibus manumsisi, liberi non sunt, addo, nec proinde cives Romani aut, si Ne quibu is ex ea sis manumittere Iieerat; sed iusta, probata, uti ea de re in iisdem legibus praecipitur, apud judices caussa ratione itidem cautum iam olim ex eadem iuris penu constat, si ne omnes manumissi continuo Romani cives ferent: sed ii demum, qui, ut verbis utar Imp. Iustiniani, magnam ct justam libertatem eonsequebantur, id est , ebant C S ROMANI; n' vero qui minorem, ut ibidem vitur, aut inferiorem dem V rum illi Latini, seu Latinae conditionis fiebant ex lega Iunia Norbanari hi vero, Dedititii ex lege Inia sentia: neutri vero cives Romani. Immo quomodo provisum insuper latis ea de re Imperatorum constitutionibus, de quibus iam ante legitur, ut qui e manumissis Romani cives forent, amicta civitates, nempe tanquam in ch Dig. Lib. XL. Tit. IX. Manumis. vindict. Inst.Tit. H Instit. Lib. V. it. VL L . U Leg. IX. XVI. D. de H Eodem Ulp. ita sci 3. vi Inst. de Libertin. 3.