장음표시 사용
151쪽
dominos ingrati, is Latini tantum nerent. Nam alio quin a premis omis eunabulis, quod observat, post adduita modo eius verba Iustinianus, una atque implex libertis eo etebat, id est, quam habeba manumissor ac proinde citavis quoque Romanus factus iuxta manumisirem manu
missus. Unde etiam in quadam Diocletiani constitutione diei in genere videas O CIVES Origa, MANUMISSI - ctio, , adoptis Acm. Augustum vero in id sedulo incubuisse, ne promiscuis id genus ac indignis, quas eoaevo tum maxime invaluerunt, uti de iis modo queren tem vidimus Dionynum manumissionibus, Romana civitatis honor vilior evaderet, vel ex Suetonio constat, uida hoe principe ait manumistendi modum terminavit mox eum se de numero se de eon itione, ae differentia oraemisia MANUMITTERENTUR euriose avisset, hoe
quoaue adjecu, me vinctus nouam tortisque vis, Eo libemtatis genera πιυ --ipisceretur Quo postremum ac θ Theophilo I. . monitum proinde inter alia videas ut servus manumittendus nullium esset ignominiae genus perpessus quod si ignominiae nota suberat, unumis fiebat Dὸditi Quibus alioquin manumissionum, ac inde Romanae civitatis indignitatibus praecavendis, quae postea legum severitas aliis dein legibus fuit mitiganda) respexerat itidem illud Augusti in extremis ad Tiberium ac ad Senatum populumque Romanum mandatis, prudens inter alia monitum, quod apud Dionem legituri, qui ex adducto Dionysii, coaevi Augusto scriptoris, ut diximus, Ioco, haud parum illustratur: ca, et σέ- -- ζ
9 Leg. VII Cod de Incolis ses Lib. LVI. p. 3 i. publicae
152쪽
3 eae data, interaue alia, NE Mallos MANUMVTERENT, no rem seu turba urbs impleretur: NEVE MULTOS GRE CWLTATIS DONARENT, 'in magnum inter 'sis subjectos discrimen remaneret. Adeo ut vel inde etiam, seue postremis hisce verbis vel mandatis constet, quam moriens alienus adhuc fuerit ab amplectendo eo consilio Augustus, quod ei dudum dedusse Maecenas alibi apud eundem Dionem lesitur, cuiusque loci obiter, alia occasione facta est iam ante a nobis mentio, iνὰ
NIBVS iis nempe imperio subjectis C IVIT A TE ME S ME D A N D A M ut bHin quo que parricipes, Ad
tis nobis Dei sint, nostram quasi unicam urbem Vsi qu-- colentes, eamque vere urbem, sua autem patria agros demum pagos reputantes. Quod equidem consilium, quo omnes in orbe Romano, sublato nempe omni inter eos discrimine, cives Romani continuo fierent, nec sequutus est, ut vidimus, qui contrarium prorsus ultimis tabulis mandavit, Augustus nec nisi duobus circiter ab eius morte seculis,' constitutione Antonini Imperatoris, de qua infra dicetur cuius occasione, suscepta est omnis haec commentatio est demum iuncitum. Id tantum de Augusto, quoad illam Romanae civitati communicati nem adtinet, reser Suetonius: f eivitates merata erga populum Romanum adlegantes, immunitate, vel CIPTTATE G- navit. Quod postremum a Dione similiter tangitur Α mistum nempe Gallicis, Germanicis, mispanicis bellis consectis, et τω που - ἰ- - ΠΟΛΙ IAN. - δὲe ma napininis , libertatem ae in InTATIS Isi,d
disse, aliis ademisse. Adeo ut ultimo quidem hoc facto, ν Lib. II. p. 3το. v K LIV. p. 38.
153쪽
I majorum institutis religiose adeo libera adhue Urbo, quod antea vidimus, servatis discesserit, Antonii, de quo paullo ante, aut Sullae, de quo supra, exemplo, ac uti dein a Claudio etiam factum dicetur, Augustus quibus nempe institutis, data semel civitas non poterat invito etsi tum hosti, ac in armis contra Urbem, ut supra de Volaterranis dierum, eripi. Quam in rem utique mem rabilia sunt Ciceronis verba cu Tum igitur majores nobi
populares non fuerint, uae ne vis temporum Syllanorum nempe me potentia magistratuum, nec res tum judicata, nee denis, universi populi Romani potestas, quae caeteris in rebus
maxima labefactare possit. Prius vero illud Augusti beneficium, datae nempe pluribus oppidis civitatis, arguunt etiamnum, ac unde adductis ea de re Tranquilli ac Dionis verbis, lux & auctoritas accedit, ea, quae in residuis hactenus illius Princi pis nummis, inscripta leguntur cum MUNICIPII appellatione oppida ; B cujuimodi nos olim protulimus, ac deseripserunt quoque .divulgarunt celeures antiquarii; cum pridem, varia quod adtinet Hispaniae municipia. t. Augustinus tum nuper peculiari opere, de hisce antiquitatibus pneclare meritus Io. Valliant. Qu/lia nempe signantur in Augusti nummis Hispaniae Munwipia, illiusque vel interioris, ut a Romanis, dicebatur, BILBILIS, unde munisi dies Bilbilitani a x Bilbilitano poeta appellati: quae dicta est duorum Imperatorum Traiani ac Hadriani, etsi hic Romae sit natus, patria, ac de qua etiam obiter supra, ITALICA vel iterioris missaniae, A GU
RIS, ERGAVICA, ILERDA, TURIASO quibus
:addi debent, etsi haerenus in nummis Tiberii imaeripta itidem tantum compareant, MUNICICIA, HIBERA,
ILERGAVONIA, DERTOSA, GRACCURIS, CAS-
154쪽
ORBIS ROMANUS. 29 CANTUM, SICERDA ac unde apud Plinium ,
Oseeredenses, non Figerdenses, bene autem iuxta nummos apud Ptolemaeum On- ut obiter id tangam, quod p teriit postremus ac eruditus Plinii editor legendum liqueti Et negotium hic facessere videatur idem Plinius, dum
eosdem x, Oseerdenses, utii Casantes, Ergavicenses, Grae- euritanos, ac Praeterea Leonicenses, non oppida Civium Romanorum, sicut diei ante municipia, Calagurim Ilerdam, Turiasonem , sed Latinorum veterum vocet. Quum tamen
indubia sit nummorum illorum, qui MUNICIPII appellationem iis civitatibus tribuunt, Qquales ipsmet haud semel cum in Italia gaZis, tum maxime in Regiis Gali rum thesauris versavimus, fidesci nec statuendum videatur, ab Augusti vel Tiberii temporibus, imminutam eorum oppidorum sortem, ut e municipiis civium Romanorum, eaedem coloniae 3 quidem Latinae, seu cum Latii demum iure fierent. Nisi id sub Vespasiano dicatur contigura a quo datum universae Hispaniae Latium, ut ea de re postea, tradit in fine. eiusdem capitis Plinius. De Celsa quidem Tarraconensis Hispaniae ac in ea Caesaraugustani conventus oppido id tangit clim a Plinius quod e colonia & prout in antiquis illis nummis sub Augusto, Tiberio
inscribitur, C. L V. CELSA, Colonia ulla effrix Celsa --adem municipium evaserit ut indicant ea, quae non adsequuti videntur interpretes, auctoris illius verba, is bis populis eivium Romanorum, Bilbilitanos, et enses ex Ohnia factos nempe cives Romanos, seu municipes, prout . eivium Romanorum municipia dicuntur ab eodem Plinio, quod iam monui, alia, quae eo jure gaudebant, Hispania oppida. Neque superiora Plinii verba, de Latinis illis, seu cum iure Latii Hispaniae oppidis, quae muniespia dicuntur in Augusti vel Tiberii nummis, tueri alioquin posset id, quod
D L. III. c. . a Ibidem. o Ibidem. M L. IV. c. 22. . .
155쪽
nos , ut EX COLONIA sicut se usa adductis modo verbis in s. in MUMCIPII Herentum. Neque enim illa Pulieo is vel instensium e municipiis, quomo-vlo eadem hi antiquis Augusti, ad ITALIC etiam in
Drusi ignioris nummis , cui tur, mutatio in Colonias Latinas, qua iure domum Latii, non vero, sicut citae civ um Romanorum Coloniae, Quiritium gaudebant, ac deterioris proinde erant conditionis, secta ibidem ab Ha-ariano traditaer. Immo ubi de olonus ei sermo, quae, ut in sequentibus angit idem Gersius, una institutaque opuli Romani habent, nec proinde erant Latina conditionis. Utrumque alias, uole ii O limiae nomen iisdem oppidis, pro niata quandoque eorum Conditione in antiquis monumentis ac apud Anctores sui inde tribui,
qui in iis non sunt plane hospites, norunt, adducto etiam haud uno ejus rei exemplo, upra vidimus. Cui addere hic liceat, nobilitatum olim in Romanorum Annalibus in oppidum, quod Oloniae nomine a Frontino,
Augustum vero Muni tum dicitur in veteri marmore ante paucos annos ibidem effossis cuiusque recens tum repzrti exemplar continuo ad me trairimitit, meam de illo sententiam sciscitatus, quique illud posse in praeclaro veterum Inscriprionum opere divulgavit, Cl. Fabretti Daeeam de qua modo apud Gellium Hadrianus, in fisa UTICAM , itidem conceD MUNIClPI jure prius Iam arguunt ejus sis Tiberio nummi quales in Regia Gallorum gaZa a me olim vises pridem indicavi,
156쪽
nempi MUNICIP. JUL UTICENS. D. D. P. aut in
vulgatis nuper 3 ingenti e antiquario C Hatim Maeandrum nummis, , MUM JUL UTICENS.D. D. P. P. Munisq---ipi citia in Decio iones cs.crunt, seu ut legendum contendit vir j eruditissimus, Dinet Decuris-- quod in ansiquis MUNICIPI RUM id genus inscriptionibus aliter subinde explimitur,
aspestatiouem municipiis aut colo visi ab Augustodemum doductis, si inde tributam , ve ex eadem nummorum penu constat ac prout aliouuir de Augusto, uti id iam notarunt alii, iacit Dio, g quod is Oicensibin Cisua.
dictis nummu esto liquat, muniuipit. Me insuper His umae in aliis adbuc, quo olim in Pyrria Liagorii collectionibus notavimus, ut describit Gol ius , nummis, MUNICIPIA, ut Tarramoenum i CARAGin au CARACCENSES in nummis Tiberii, c
c moliri quidem do, BARBUS A BUR A, LOBETUM, OLEASTRUM, OSCO BA, RAUDA
SAGUNTUM, do quo itidem Plinius, I Saguntum eiavium oppidum Romanoνum VOLOBRIGA in m Germanici autem nummis, qui ad eadem proinde tempora respiciunt, BISCARGOS, d filii eius Cati Caesaris Augusti, MABRIGA, quae inter uisitanu municipia refertur in veteri inscriptione apud n Gruterum, ac pra
terea DACTUVIUM, JUMOBRIGA LEONICA; totidem ut e priscis liquet Geographis, Hispaniae oppida.
157쪽
docuisset se Livius, eam e tribus constitisse oppidis,
quorum unum a Graecis Phocaeensibus fuerit conditum ;alterum ab Hispanis tertium autem colonorum genus a
Divo Caesare post devictos Pompeii liberos adjectum, addit οὐ nune in reum unum confusi onmes, Hispani prius, strem se Graecis IN CH TEM ADSCVIS, Augusti proinde aetate, qua vixisse, historias suas condidisse Livium constat. Cuius rei insuper, seu civitate donati illius oppidi fidem facit Qqui inde quoque illustrari merebatur Plinius, cq a quo inter ovia CIVIUM Romanorum, in ora citerioris Hispaniae, urbs illa Emporiae adnumeratur etsi non GDlex, iuxta Livium, sed geminum duntaxat, iuxta in Stravonem, oppidum, ibi agnoscat
Plinius h. e. veterum, ut ait, incolarum, Graecorum,
qui Phocaeensium fuere soboles, seu ut apud Strabonem aliosque, I Massiliensium.
His autem accedunt varia, quorum subinde meminit Plinius, ct Sirilia Sardinis, Dalma , . iei, priae,&c vel inscripta rursus in lapidibus antiquis, quos collegerunt ac in lucem emiserunt viri praeclari, Hispaniae itidem aliarumve regionum municipia, seu civium Romanorum oppidari quae postrema, vel ex Goltzii aut ru-teriani Thesauri QReinesiani Syntagmatis indicibus aut e novissimo Cl. Fabretti,, Gudiano, quod praela iam exercet, opere poterit Lector percipere uti insuper e vulgatis poni Miscellaneis, in quibus nonnulla tiam, praeter quaedam Italica, leguntur Hispaniae MUNICIPIA ut M SUDITANUM; aut Siciliat, Lucaniae Stringoli, iuxta x Holstentum, ut ibidem me
158쪽
mor itur,m 1 apud Gualtherum, I LILYBITANUM, Q E PET, LINORUM in Africa itidem, seu prope Melitam, Insulae, quam olim vidimus, O GAULITANUM. Verum de qua inscriptionum aetate, aut quando datum iisdem oppidis ius illuci muneipii, haud licet quid certi statuere, nec eadem proindecia Augusti vel Tiberii aevum, si pauca mittas, continuo referre id quod caeteroquin de alio Hispaniae Tarraconensis municipio dici
potest, quod nempe MUNICIPIUM URGAVONE, seu Urgavonense in veteri b lapide, qui L. C 'ESARI AUGUSTI FILIO, quem hic Princeps, ut Milgo notum, cum Cato fratre adoptavit, est dicatus. In quibus autem, quod obiter hic monendum est, adductis paullo ante Hispani municipiorum nummis, bovem, qui lubinde in aversa eorum parte conspicitur, proprium esse municipii in iisdem umbolum, statuit, ubinde in praeclaro dece Coloniis Romanis sub Imperatoribus opere, vir in hac palaestra antiquaria valde exercitatus. Cui tamen, ne continuo accedam, obstat, quod in eadem veteri nummorum supellectile, occurrat passim similis bovis effigies qua & quod idem eximius vir alibi d etiam adinoscit, non municipia solum, sed coloniae, tanquam agri
ad arandum eis concessi intuitu, signantur aut fertilitatis eorundem locorum, sicut in variis quoque Graecarum urbium aut regionum nummis, insigne denotat. In Gaialia vero Narbon Ut plura quoque oppida civitate sub Au- fasto donata, liceret e Strabone colligere, uti a Lipsio, ad acitum fieri video, ubi de Camaris in altera Rhodani ripa agens, ait eos ne barbaros quidem amplius
159쪽
esse, Ma iam omnes Romanam formam, linguamque, &vitae rationem, avidam eniam, ut ibi interpres D eiυitaten adepti, et οὐ DG τη πολιτει , nisi ea voce ibI prci 2-5ta itidem huius vocis apud Graecos Auctores signiuca,tume, non tam data Romana civitas debeat intelligi, quaru regiminis seu reipublicae eorum locorum so asaela uringuam aliamque vitae rationem ad Romanorum morem ac instituta ruantur accommodasse iidem Cavari inque enim via capus gentis Narn , vel alia laraecipua illius Pirincia oppida, α Romanis Deque
tata Nemausis Merra, Ara io, venio, metire aliaque,
ε δεα minicipia crurum Romanorum, sed coloniae; cruidam ex si Larinae tantum, uti de Nemause, etsi potis-mn eum illius orae, iuxta Strabonem, Q emporio, linii etiam arm laguntur τὶ exstitiae cimata quidem sae, ac Trans ina prolade, primoribus id adhuc, qua a re agentem in rebus Claudii acitum supra vidimus, de mox dicendi adhuc erit locus, sine sustrasio datam sub Augusto, dum Galliam nempe peragravit, Vel nonnullis ante suo Iulio, civitatem singulatim nempe
iis, qui de nomine Romano erant bene meriti non vero universis adhuc illius gentis opidis, licet omnino statuere. Quomodo etiam 1d subinae in amicorum pratiam factum constat ut natales eorundem urbes pruriam a Caesaribus beneficia, sicut autonomiae, libertatis, immunitatis, restitutae civitatis, uti i Alexandrinis Ari. us ab Augusto impetravit,' quandoque ius civitatis Romanae adipiscerentum Cuiusmodi certe largitionis, de qua luc agitur, exempla in Principe minime caeteroquin benigno, CAIO,
nempe CALIGULA commendat, in literis ad eum scri
m L. IV. p. 8 . si Themist orat. XIII p.
160쪽
tis apud Philonem, Rex Agrippa . - - -
gras eiυitate Romana cnasti. De quo alioquin Cato, tanquam ius illud Romanae civitatis a prioribus ante se Pri eis in datum. - Eorundem Earum es stris adimente, eser Suetorius: IJ Nevabat ora invitatem Romanam usurpare eos, quorum majores SIBI POSTERIS E eorum impetrassent, mi Lii essent. πι emm meFri debere SNURUS, rudiri nune radum. -- - δε---yiιlii Augusti ipsin ta, Mia Mena, obstata dolebat, u ut eruditi e vestigiis veterum codicum, deflabat. Quod nempe prorsus iniquum erat vcmbsurim , in fraudem
concessi illius Romam civitatis iuris, servataeque hactenus Perpetuae ea in Te, it e Romanarum rerum Scriptoribus manifestum, consuetudinis i Vel taetero im ab on- is, nc usitat in omni vitiorum, d Romanos genere, vut immunitatum largitione, vocis sero ram, ut e libris
iuris civilis notarunt iam ad eum TranquJlli locum viri docti erat plane alienum. Immo quod veteresistrae Romana civitatis cm tabula adhuc superstites liquido comprobant; in in iis, cor et in inlitas iamin in sesita vocis posterariem, quae vitru L-o extenditur, significatione, non ibi postreisque dicitur, sed OM ME IS ROS RIS. EORUM E TAE EM DEDIT, V asilarius nempe, vel Domitianus, aut Hadrianus , qua de re mox, ubi de iis Principiuus, sermo, seu daeta sub iis civitate, agetur. Nempe quomodo a pristo Iualido alio dicitur nyraeatis iremque immimitas, ouae LIBERIS ET POSTERIS alie in data est, c.