장음표시 사용
131쪽
slia Reipublieae nomine, loco iam supra alia occasione adducto, apud et Tacitum dictari aut nominatim Reipublicae Sardianorum sit is a Marciano I. . mentio eorumque certaminis Chrysmihim aut vero in genere de iisdem Grae corum in Asiae civitatibus, quae jam Romano alioquin Rectori obtemperabant , sed quibus utrumque ius illud πολιτεια κ νομων, qua de re in sequenti Exercitatione is nius dicetur , seu Magi batus, suarum legum erat reli tum a Ciperone pro TFlacco dicitur: b GR. ECORUM
autem OIAE RESPUBLICO sedentis concion temeritate Amissi antur nempe qui alibi integram illam Asiae, de cuius civitatibus dicto loco agebatur, e partem Reipublicae, Romanae nempe, male adfectam vocat. Quamquam, illud, de obvia municipiorum ac municipum in dictis modo juris Quiritium libris mentione hic monendum est; quode: tum rati in Imperio Romano exstitit, ut communicata deinceps cum pluribus, non urbibus solum ac oppidis, sed gentibus etiam integris, uti mox uberius con-ilabit, a Romanis Imperatoribus civitate, municyia a municipes dicerentur postea in genere de civitatibus Romano Imperi subjec*is, earumque civibus nullo proinde 3Inplius respectu ad illam munerum Romae capiendorum, unde moniti t. primum appellata, facultatem. Id enim cum in iisdem iuris Quiritium iuris obvium, tum nominatim ab eodem Ulpiano observatum: d MUNIC
I S didimus, UNIUSCUJUS'IE, AETIS MES, ut Fata Campanos, Puteolanos. Unde etiam promiscue ciυitates ac mimi pia sum alibi a priscis illis Romani iuris et Annal. Iv. c. g. b Cap. VI ' in XX1va D. de Anti o L. XIn Epis Fam. 68. Logat. eg. I. D. Ad Municipil
132쪽
antistiti . videas ut quum Paulo I ta dicitur sex itinibus ligari possis a Marciario; rQ:-iwn is eisitatibus ab Ulpiano autem fuaerit mnieipio tigatum relictum c. Quomodo plura quoque in i cuplete illa Romanarum legum supellecille tradi liquet de Maratratibus cujuscunque civitatis municipalibus, ac de municipiorum id genus conditionu, quianam illis nemiape, ter relictam iisdem suarum legum liberialem, ex iure Quiritium liceret: velut μὰ possidere, usucapere, o legata percipere se ad exhibendum conveniri aut vero quod non iisdem continuo licitum, velut I muros civitatis, sine Principis aut Praesidis auctoritate, non reficere my inplicium de servo non sumere c. non in
integrum restituere, aut bona rei servandae causa iubere possidere, aliam id gemus. Quamquam alicujus interesistatam ac mianicipium discriminis exemplum suppeditet alibi, ut observo, & quod proinde hic adhuc monendum est, Ulpianus nempe ubi ab eo dicitur o Domum a ejere debemus, hostilium, F IN CIVI TE,-- r uod si non sit, sed in villa, EI IN MUNICIPIO , illi ubi Garem matrimonii collocarunt. Verum ubi priori loco acta hostiati m Uitate mentio, docet non de originali, ut ab iisdem
rum Onstitutionem fecisset, id intelligici sequentibus autem Leg. XXIL D. de Le 9 Leg. VII. p. s. D. de Di-
Maeg. . . de Legat. 3. in Leg. XXII. D. Ad M o Leg. VII. p. 3. D. Ad nicipat. Eista Leg.CCIII.D. de Verb.Sign.
133쪽
verbis in nunicipia, de eadem muliere dici, quae tanquatuloci illius civis vel municeps, ibi sedem ortunarum se arum Wiarem, quod ibi quoque additur, cum marito collocavera : Neque certe per histitia, quae superveniem tibus in civ late aliqua militibus, qua de re alibi o Ut planus, praeberi mim ra portem aut vero, quod ab I alio veteri Iuris antistite traditur, in Grammaticis, oratoribus, Medicis, Philosephis id utique de eorumdem vel militum, vel qui artes illas aut scientias profiterentur, domicilio aut lare dici satis constat. Quae autem vel eo nomine hactenus adtigimus, quod id exigeret argumenti , de quo hic agitur, tractati, tum maxime, quod minus adtente vel eliciter in enarrandis com- supra Gellii ac Festi, de veteri munis inum onditione, locis Versati sint, quod superiora a-ide, ut opinor arguunt, Viri caeteroquin in his literis principes.st Leg III p. in D. de eg. XVIII.p. o. Eodem.
134쪽
De Transpadana Galliae municipiis, civitate Galliae Cisalpinae data. Item de interdicta AEgyptiis Romana ac Alexandrina etiam civitate. Ciceronis, Josephi, Plinii junioris, sed ri Pelusis Aca addiata ac illustrata. De civitate denique Transalpinis cir aliis extra Italiam oppidis e populis,ut Gaditanis in Histant aut privatis etiam, extremis Romam Reipubi temporibus, data Adde etiam servis, . quidema partium et ili bello ducibus, Cinna, Susia D
TRAE alpis vero Gazae, haud minus ac Cispadanae,
uua de re paullo ante agebatur, municipia non lotum, sed colonias eodem etiam iure suffragi rum usas, ante civitatem, integrae primum Transpadanorum legioni, dein universis Transpadanis a I. Caesare Dictatore, quod paullo ante vidimus, datam vel ex ad ductis supra inii, seu Scriptoris ultimi libri de Bello Gallico verbis, licet statuere, quibus Caesar ante bellum civile, a omnes Galliae Togatae, ut municipiis nempe decoloniis commendaret cum auguratus pro M. Antonio, tum sui consulatus petitionem, panes percucurrisse dicitur: ε mox eundem in finem sui nempe consulatus petitionis F. Labienu coasti Togat praefecisseri qua autem Gaialia rigata, tam Transpadanam, quam Cispadanam designari, aliunde notum est. me adducam huc, ac unde, quae paullo,
135쪽
ante sunt ea de re dicta, denuo adstruuntur, nempe depotiori municipiorum .coloniarum in ferendis in Urbe uia migiis, prae aliis oppidis eo tamen iure donatis, conditatione aut confluxu, Ciceronis in Philippicis vel ba, quibus memoratur b consensem municipiorum coloniarumque pretinet Gasi , h. e. Glalpinae, seu quae tam Transpada nam quam Cispadanam Galliam complectitur. Hac enim ad ea tempora post caedem nempe . Caesaris respiciunt, quibus Transpadani haud minus a Cispadani Fam erant, ut Daullo ante vidimus, civitate donati; ac proinde ius illuci erant tum adeptae, quae a Suetonio dicuntur e Latinae coloniae, de petenda civitate agitantes, adeus enim Transpadanorum colonias ibi a Tranquillo respici, statuunt haud male eruditi interpretes ac ante eos monuerat ad Tacitum d Lipsius. Transpadanis certe, non nudum civitatis nomen, ut Comatae Galliae, qua de re e Tacitus, primoribus; sed cum latione suffragii adipiscendorum Romae honorum jure aes Caesare datum liquet, cum e Suetonio in ejus vita eiυitate donatos se uosdam e semibarbaris Gallorum recepit in curiam, quod de Togatis illis Transpadanis dici, vere ad 49 Tacitum monuit vir doctus tum e Claudii Imperatoris apud Tacitum a de re verbis, abunde licet colligere. Ibi enim, quum principes Comatae Gallia civitatem ante iam consequuti, ius adipiscendorum in Urbe honorum, quo carebant hactenus, expeterent, inter alia, quibus illud iis concedendum censet Claudius, ut quod Ama, Camerio, Tusculo, ac dein Etruria, Lucania, omnique Italia sint in Senatum acciti, addit: b postrem V am nempe civitatem AD ALPES promotam, ut non modo H-μ Philip III. α' .se In I. Gesare C. 9. Id Ad Annal. v. C. 23. se Annal. XI. α 23.
t Ad Annal. V. C. 24. N Annad. XI. c. q.
136쪽
snguli viritim, sed terrae gentesque in nomen nostrum Oabs rint. Tune solida domi uies, is adversus xlcmos floruimus,
eum TRANSPADANI IN CIVTTATEM RECEPTI, 'uidem, ut totus loci contextus docet, cum pleno suis agit honorum petendorum iure. Quod etiam adversantium huic Galliae Comatae primorum petitioni Senatorum verba, quae paullo ante ibidem leguntur, satis vincunt: i An parum, quod Veneti se Insubres curiam irruperint, qui Transpadani nempe populi prout etiam Cisalpinos ac Venetos, post Civitatem, eamque, ut antea vidimus, cum iure suffragii datam, in eam receptos tradit, adductis supra verbis Strabo. Quum alioquin, quod praeter iri hic non debet, Insubres inter eos populos recenseat in oratione pro Balbo Tullius, memorabili ea de re laco, qui vi foederum recipi in civitatem non poterant, nec proinde essent adhuc in eam adsciti: H At enim uaedam foedera exstant, ut Germanorum, INSUBRIUM, Helv tiorum, Papidum, non uorum itidem ex Gali a barbarorum quorum in foederibus exceptum est uis eorum A NOBIS
CIVIS RECIPIATUR. Quo respicit proinde alibi in ea de oratione, ubi saeta Camertini cujusdam civitate a
C. Mario donati mentione, addit: m neque Puguinatium,
neque Camertium foedere esse exceptum, quo minus eorum civibus a populo Romano pr.emia virtutis tribuerentur Quam e
tiam dictorum modo foederum cum Germanis, Insubribus, Helvetiis, aliisve, ne quis ex iis gentibus Romanus civis fieret, conditionem, ab iisdem populis, non vero Romanis profectam, licet ibi ex eodem Tullio agnos tu maxime autem ex iis, quae paullo ante de diverso omnino Romanorum ea in re instituto, arissime disserit: cn Defena enim rem unmersam, NULLAM O GEM
137쪽
I sis ex omni regione terrarum , neyue tam dissidentem I pulo Romano, odio uidem atque dissidio, neque tam Ue en volentiaoue conjunctam, ex oua NOBIS INTERDICTO SIT, ut ne item adsciscere civem , aut civitate donare possim j.
quo tamen instituto non multo post resilierunt aliquate nus sub primis Caesaribus,, quidem, ut licet statuero,
sub Augusto Romani, seu ipse Augustus dum devictis
aegyptiis, iis interdictum est, ne Romanae aut etiam Aialexandrinae civitatis fierent participes & quomodo alioquin a Dione dicitur, οὐ Augustum nulli Eriptiorum, senatorem si Romanum permis e. Docet 1 insigni eam in rem loco Iosephus, ubi Apionem redarguit, qui quummas in AEgypto, ut paullo ante dixerat, foret natus, praeter fas tamen se Alexandrinum ferebat 0
Alixa.drium, PURE MITATIS, quod ipse de nobis praedirat, SUBLATO ' eum SOLIS . GTPTII orbis nunc Romam δε- mini participare cui ibet ivitatis interdixerint. Mirari vero haud immerito subit, ignorasse id eadem aetate cum Ro-nxmum Principem, tum eruditissimum consularem, quod medico Harpocrati, eique aegyptio,civitatem a Tra an petit eamque ab eo line mora impetrat limus umorudoire pollea aliunde edoctus, quid agendum prius fuerat quo novus hic civis concesto uti posset Romanae ci vicitis beneficio, Principem ipsum commonefacit de buisse nempe illum Egyptium Harpocratem, prius Alexandrinum civem fieri, antequam is civitate Romana do-- L. II p. 43y H Adv. Apion. L. ILp.ro63.
138쪽
naretur. Verum, quod ab eruditis ad Plinium id non animadversum videam, nec is parum inde, uti vicissim Iosephus, illustretur, illius ea de re ad Traianum verba hic juvabit adponeres se Ago gratiaν, Domine, quod se jur
uiritium libertis necessariae ibi fminae, O CIVPTATEM ROMANAM HARPOCRATI, Patrali in meo, sine mora indulsisti Sed quum annos ejus se censum, sicut praeceperas, d rem, ADMONITUS SUM a peritioribus, debuisse me Amris . ALEXANDRINAM CIVITATEM impetrare, deinde ROMANAM quoniam esset . EGNTIUS. Ego autem, quia inter AEgyptios, aeteroseque peregrinos nihil inferesse redebam, eontenim fueram ho solum scribere tibi eum silicet a peregrina manumissum, patronumque ejus pridem decessisse. De qua IGNORANTIA MEA non queror, per quam stetit, ut tibi pro eodem homine saepius obligarer. Rogo itaque ut neficio tuo
LEGLTIM FRUI POSSIM, tribuas ei ct ALEXANDRANAM CIVITATEM, O ROMANAM. Quod ius Alexandrinae civitatis, etsi in eo largiendo superiorum ante eum Principum exemplo, non illud facile impertiri constituisset, se eidem tamen Harpocrati sequenti ad Plinium rescripto, concedere significat Traianus ita tamen, quo se lata illa de aegyptiis a praedecessoribus suis lege, non
teneri ostendat, ut novum seu duplicatum benencium a se eidem Harpocrati, ac simul id roganti Plinio, conserri declaret e non ero ne quo is data am 1vitate
Romana perfrui legitime, sicut admonitus erat Plinius, non possit: r Civitatem Alexandrinam, secundum institu
tionem Principum, non temere dare proposui sed cum Harpcerati, atraliptae tuo, TAM CIVITATEM ROMANAM iis
petraveris, huic quo ii petitioni tuae negare non sustineo. Pro
quo autem concessae huic aegyptio arpocrati Alexandrinae civitatis, post Romanam, beneficio, gratias Traia- Θ L. X. Epist. Q. r L. X. Epist. 23. no
139쪽
n idem agit, ea, quae V ante apud illum legitur, alieno proinde loco epistola Quum alioquin, ut id haud uno loco testatur Cicero, ac supra jam expendimus, civili Romanorum iure, sed uod postea rescriptis, constitutionibus Principum, subinde mutatum fuerit, nemo Romanae ac simul alterius civitatis, quod apud Graecos licuit, civis esse posset. Quod obtinuisse tamen Dionem Prusia cnsem eiusque maiores, ex eodem si oratore supra vidimus. Hisce autem adductis modo Iosephi vel Plinii, de interdicta olim AEgyptiis Alexandrina, vel Romana, aut qualibet etiam civitate, testimoniis, addi potest illud AEgypti Scriptoris, Isidori elusotae, qui, causium simul alterius interdicti tangit: cu Mγ-nm με πά- ιυ NOMO εκ- αγχης, utio quidem, ob morum immanitatem, LEX magistratu arect Eadem autem, ne hanc
propriam Ilii notationem tribuam, Iosephi, Isidori de Egyptiis, quos ex civitate Romana vel asistratu arceret, loca, a me iuxta adducta Plinii iunioris ea de re verba , pridem animadversa, vidisse quoque eruditissimum cx Menagium nunc forte advertere mihi
Quamquam non constitutis solum intra Alpes, quod hactenus vidimus, & qui omnes postea in Italiae appellationem transierunt , populis sed iam ante civitatem Tranisadams, ac ita omnibus tandem Cisissenis, a J. Cassare impertitam, eam quoque ante secundum eius consulatum, Triansalpinis hominibus, velut Gaditanis universis in
ulterior Hispania, ab eodem Iulio datam, Qquod populus dein ratum habuerit, tradit Dioci 19 6 -
Gaditaniae etiam universis civitatem dessit, quam deinde populus f L. X. Epist. 4 cx Am enit. Iur. c. 3Ο st Ora XVI. p. o. D L. XLI. p. 164. 4 L. i. Epist. 489.
140쪽
a Sulla novem Gaditanos a Pompei autem, Gaditanum
itidem Cornelium Balbum, vel e Tullii pro eodem et, oratione constat qua is illum, ob controveritam ei postea de civitate motam, tuetur, idque plurimis aliorum xemplis adstruit, qui superioribus Reipublicae temporibus, e stipendiariis gentibus seu provinciis, ob merita in populum Romanum eorumque Imperatores sunt subinde in civitatem adsciti: a Nam ct stipendiarioi, quae verba iam minetis multos CM TE DONA TOS vidimus, qui host sad nostros Imperatores refugissent , ct magno usui Reipubliea
nostrae fuissent, CIN TE O DONATOS. dein cb quod si
Apis, Sardis, Hispanis, agris stipendioque multatis, VIRTVTE Gisi liret 'TAETEM. ac tandem adductis eorum nominibus comprobat, qui sigillatim a clarissimis Imperatoribus, e C. Mario, L. Sulla, Q. Metello Pio, patre Pompeii, ipsoque Pompeio, sint e peregrinis gentibus vel oppidis, iique non laesi solum, sed, silienses, dicti, do Gaditani, Saguntini, Mamertini, Uticenses Galli proinde Hispani, Siculi, Afri, ob singularem eorum in tem ac sortitudinem in civitatem accepti ac prout ab eodem Tullio in Verrinis Halesvius in Sicilia Dio, Gnune an ei de Metelii rimis Romanus factus dieitur. Qu
modo etiam lege,, de qua jam ante, a Saturnino tribuno plebis lata, Mario decretum alibi tradit se ut singula eounia ternos cives facere possit: lalia lege, quam L. Gellius, Cn. Cornelius consules ex senatus sente tia tulerant, uti ves Romani sint, quos Cn. Pompeius de emini sententia sigillatim eivitate amaverit. Adeo ut non