장음표시 사용
91쪽
Sola saltidica binas hasce voces a Vritu ΠΕ omittit , verbaque
ΠγDEIC verbum Domini, preViis, numerum annorum , iungit.
tionem , ita hebr. & Theod. Diversam ab hisce habet
Vers. 3. Connectit S. versum hunc particula a grucum antecedente Μ. Deest in S. ὀι Ο Eυρειν προσευχην και δεησιν . Theod. Mητησαι προσευχην καs δεησιν ; ita quoque Coptici . Voces sali. COT C &-voeabula riis haud occurrunt, neque in M. habentur voces soni
cuiusdam similis,praeter Cturi I limbus vestis , a quo tamen significatio vocis saltidicae derivari test ,
aridus , ex quo SDO scisis ; melius enim eo venit haec etvmologia cineri , quam facco . D et CD c N. deest in S.Cod.Vat. omittit κα re . ω, est vero in cod. alexandrino, quem interpres memphiticus fideliter expressit. Verfal.
92쪽
Vers. s. ordo verborum in utraque versione est idem
σου . omittunt tamen ultimum verbum ' Ω , quod Al. Vat. & Uen. habent . . S. in Lexico haud occurrit: composita esse videtur vox ex praefixo a actionem
praeteritam indicante , t CA pest , α em ruri,
' nos q*NMe , idemque est, ac , M. a rad. discedere . Vers. 6. nomine tuo sancto , absque ulla auctoritate; cum in Heb.Gr-&S.non habeatur.
'Mes 7. ECEDUAE S. additur, quasi, iustitia manet tibi.
. S. qui prope sunt intra. -S. pro tes DNn Μ. sacile enim M.
sinit rario c. S. O qui non sunt prope . Fhrasem memphiticam qui distantes funt , circumscribit.
S. in codicibus vers.7., contra auctoritatem textus hebr.
93쪽
& versionum graecarum adIungitur quae tamen disserentia sensui parum nocet.
cui Coptici propius accedunt , quam Theodotioni, qui
saepe in plurali dicitur, interdum quoque in secunda persona usurpatur : praepositio isa M. frequens est , ubi Coptus de se ipso loquitur . Verss. ΠQ Μ.&cod. al. In s. vero & rel. deest. Uterque Copticus porro habet CAR ta Minc&-υυDκ eontra te licet textus hebr.
habeat tertiam personam , quem Uen. sequitur . Theo dotion. ο τι-. LXX. cum coplicis concordat , habet enim , οτι απεπηρον απο σευ . Vers Io. Eadem est Copticorum lecti, , quae Hebr.& Theodot. LXX. vero habens φ εδωκας ενωπιον Mωση
alexandri habet Κατα τα γ' αμ λενα.
S. omnes vertunt εν praeter Septuag. quae habet
94쪽
S. Hebr. Theod. habent εν αληθεια σου, addit LXX. κυριε. Singularem habet Μ. , pluralem vero S.
S. in Lexico haud occurrit. Memphitice est extremitas alicuius rei,το α ον Luc.XVI. 24. Hebr.XI. 2I. inde sorte derirandum Sahid. excubias agere, vigilare : littera a cum qua incipit prima versiculi vox ari χDEIC , sensum praeteriti habens , ad reducenda erit . Addit S. , quod in M. deest ,
ut in Hebr. in cod. vat. , & editione cod. veneti . Alexandrina contra haber κυριος o θεος ημον .ein nrari Empta ori Μ. super mala nostra . Sahid. laevan 'ei RARIA.. vertendum videtur ;fuper malitiam nostram . Uerba haec omittit cod.vatic. Venetus text. Ηebr. LXX. & alex. habent επι την κααιαν : non vero sunt nisi singuli codices graeci, qui sicut Copti , μων addunt.
Re Pris Eatuari duxit illa super
nos , vel , quae adduxit super nos M. ita omnes, praeter sahidicam , quae habet , duxit illam super creaturam omnem quam fecit , omittit deinde S. integrum comma , nam iustus est Dominus Deus noster, quod ubique in Hebraicis & omnibus Graecis habetur. V. S. vetvu. F et ita
95쪽
ita reliqui praeter τους LXX. qui επι παροα habent, tantum legentes . Vers. I 3. In memphitica versione deest nJIn πI ,εν χερ)ι , ita Theod. ἐχ Uenetus , qui pronomen σου addit . Theodotionem , & textum hebr. vero
per manum forte,n . Vers. I 6. I EI rari ritS S. misericordia tua , idem quod more tantum Lahidico mutilatum dc abbreviationibus litterarum scriptum :pluralem habet saltidica , singularem vero memphiti
S. perfossus est : occurrit in hoc senis su Marc. I l. 4. memph. , neque alia eius significatio loco huic accommodari potest . Vers. I 7. Concordant versiones cum Theodotione , & textu hebraico . Vertunt tantum a Theodo
tione το αγιασμα σου redditum .
vel sanctuarium. Similiter quoque vertit Uenetus. Omittunt vero omnes ultimam , quod in S. eis. Maior autem est differentia interpretationis των LXX. qui. ultimam versuS partem, ita vertunt :κ επιβλεψ, ατω
96쪽
S. voX nova , euius tamen sensus ex - textu hebraico & versionibus facile patet-: idem enim significare debet ac M. Qui devastatus est a rad. 3'μουν desolare , ut Ps. LXVIII. 23. a qua derivatur quoque tuata de . Distio , &-desertum . me vero radices voci nostrae nihil faciunt , neque aliam voeem memphiaticam invenire potui, ex qua saltidica haec illustrari queat, quam turpis, & , ut Dan. I. Io. occurrit, σαυθρωπος trigiis . Inde Pin I vel maxΕS. desolatio , dedastatis qua de etymologia , an probabilis sit, iudicent lectores . Versi 8. Textum hebraicum fideliter repetit versiomemphitica, Uu ann supplieationes nostras tantum miserationem nostram, vertit: ultimumque T DC ab initio versus I9. ad hunc
transtulit. Cod. vatic. habet τους- σου, ης επικεκλητοκ το ονο ικ σου π αυτης : ha bet quoque pluralem in ταις, δικαιοσυναις : ultimum κυριε huic quoque versui addit . Easdem habet lectiones cod. venetus , omisso tamen ultimo κυριε. Uersio septuag. versum hunc alium in modum claudit αψα δια τo σον ελεος κυριε συ ιλατευσον . Sahidica omittit primum Π At D T TE , as
97쪽
S. constructio verborum dissicilis est in initio eommatis: ita enim ordo naturalis esse debet: 'o alton ait
Et AND KILE S. Vox nova , nisi illi similis Inducanda erit, quae in memphitica occurrit NDIQραροιζειν , aspergere , ex qua vox asperso derivatur . Auistoritate R. P. Augustini Georgii confisus , verbo emundimus usus sum . Vers. I9. Sequitur utraque versio textum hebraicum , addit tamen in fine versus IIII λ , quod additamentum in Graecis sisti LXX. habent , qui quoque verbis
Versao. Textum hebraicum versio sahidica cum versionibus graecis conina , fideliter exprimit : ει LXX. soli habent κια - ταις . Memphitica contra integrum primum comma versus 2o. omittit, usque ad verba Quam
vero lectionem secuta sit, equidem haud diiudicaverim. Verfaa. Habet tali idica loco του aR D assus lavit , at ara DI annuntiavit : omittit
addit quoque S. I M. I post mitio T.
98쪽
S. O furere te intelligere e quae tamen diversatas pauci admodum est momenti: textus hebraicus habet 'nu 'a la) : ita quoque Theodoti LXX. vero και προσηλθε. Vers. 23. Versiones copticae habent ἀνηρ ante επι-ευμων, uti Theod. Hebr. omittit LXX. vero ab Hebr. Theodot. plurimum discrepat ; Ita enim
S. ego quoque : pleonassicum igitur in ano c: quod tamen pronomen ubique in Copticis occurrit.
λογιζεθ' , meditari ;aPInoin Μ. verbum in vocabularii haud obvium, cuius tamen etymologia facile indagari potest:compositum
enim est ex EP seu API sacere, & I DI, S. nDari
cogitare, ex quo sorte Graecorum νεοιν &-originem duxit .
Vers . HRE s. allud fragm. Borgianum, peric pen lectionis a vers. 23. exhibens, habet quae tamen differentia non est notabilis . S. statutae sunt : vox nova , o Hemph. dialecto iacile cognoscenda : est enim urum m terminus, οριον , verbumque ex iisdem litteris compositum , inter alias signiscationes plus mInus differentes , in quoquς οριζειν, saluere , &riseer
99쪽
& ὐId. Scholgii Lex. Lac Zian. p. 26. Eundem textum in hoc versiculo secuta est utraque verso : brevior tamen & strictior esse videtur Sahidiea :omittit enim plurimas particulas copulativas.
sormam habet nominis, praevio articulo pro n6I,-S. pro re o M. utuntur: subin telligitur itaque aut verbum EP , aut Dcit ri 1 M. seu saltid. sensum actionis vocibus qu bus plerumuue iungitur Imponens et fragm. Borgianum ha
ralem habent ut quoque S. Graeci vero di textus hebri singulari heic utuntur .
Omnes Graeci habent διο ιπιο συνην : ad reddendum
p ae Hebg. Solus interpres memphiticus Uri eri habet , sensum metaphoricum voci hebr. timbuens . Neque addit Et Lit nostram, ut S.
praevaricationes nostras: alierum fragm. Borgianiam post
verba haec habet : a ictu rin mison Cct propter pereata nostra quod additamentum , unde haustium sit, cum neque in textu hebr. nec in Graecis habeatur , ignoro . .. Theodotion parum a Copticis differt , habet enim, Disiti sed by
100쪽
: cod. alexandrInus post λαον σου , habet Ισραηλ , & post πολιν την ψιαν habet σου. Loco σφραγισαι Μαρτιας , habet ορα , αμαρτιας:Ultimas versus voces αγιον Aquila ἡγιι σμενον ἡγιαι μενων interpretatus est , quasi non ad sanctuarium, sed ad personam sanctam, ducem futurum respiciens.Similem sorse interpres S. habuit opinionem,qui scripsit , quod loco esse potest . Septuaginta demum interpretes In Initio capitis ha
Versas. non UI , O intelliges. ito conIunctIosahidice pro . nDI cogitare, idem verbum , de quo ad ver. 23, diximus . Duriri I S. pro , rix enim articulus maia stulinus esse videtur ex insolentiori forma voci suia
CA S. particula ante numeros saepe posita . Z-N. ita Textus Hebri nyata: Theod. & verso Veneta : Sahid. contra habet CA : Septauinta hebdomades , ex errore forte Librarii. qui versu 26. sim,
lem quoque errorem commississe videtur . Numerum enim , Diuitiam by Corale