De Anselmo Laudunensi Scholastico 10501117 ...

51쪽

Cum hic incipiente anno 1ll3, mortuus est,

damna urbis nondum resarcita erant. Protinus tamen copias comparare contenderant cives ad restituendam ecclesiam. Sexta hebdomade post incendium, septem Viri canonici sexque laici quibus feretrum Beatae Mariae, nec non alia Sanctorum

reliquit ab ignibus sospites, erant tradita ut a fidelium pietate polita dona colligerent, prosecti sunt 1 . Quod quidem e tempore in more habebant 2). Inter viros qui tres mense reliquia sacras ita per Galliam prosecuti sunt, canonicus quidam erat, nomine Anselmus 3), quem Scholasticum

suisse aut non aperte declarare non pOSSumuS. Certum tamen videtur hoc consilium, suadentibus Anselmo magistro et fratre HuS, Susceptum sui Sse. Fama autem qua in Britannia florebat concitus, locoSque eminentes quos nonnulli ex suis discipulis, apud Anglos assecuti erant ipse animadvertens i),

l . cclesia vero luerat succensii, seria quinta Paschalis hebdomadri . ipsiquo Egressi sunt ei in quinta ante Pentecosten, id est in Octavis Ascensionis, demoratique sunt usque circa sestum Matthaei Evangelistic. . Herm. Ite iraci I Ρ. Guib., . . ,30,

52쪽

consilium moliri coepit cui casus mirabili modo lavit. Incipioni anno M 3, cum modo mortuus esset Hugo qui Guald rico successerat, consumptis jam opibus qua suerant anno proximo collatae, tamen opus inceptum nondum absolverant. Non erat quod in Gallia novas collationes tentarent. Sed divitiis abundabat tunc Anglia et canonici Laudunenses certum habebant liberaliter se exceptum iri, dum Anselmum magistrum appellarent. Quidam ex eis procul dubio, amicis illic revisendis gaudebant. Quae consilia bene disposita esse re ipsa visa sunt 13. Novem canonici prosecti sunt u seria secunda ante Dominicam palmarum x. Postquam phylacterium sacrum, per Angliam in conspectum populo

dederunt, si eodem anno, mense septembri, circa

Nativitatem Sanctae uariar, ea quae sibi contigerant reserentes redierunt 2ὶ Magnam pecuniam simul ac res magni pretii reportabant.

l . Ex oblationibus orgo fidelium per Franciam collectis, toto

autumnali et hiemali tempore, templum Dominae nostrae ex magna parte reparatum est. Soquenti vero Quadragesima, cum adhuc pars operis maxima superesset, pecunia vero paulatim decresceret. consuluerunt nobis nonnulli sapientes ut denuo ex canonicis aliqui eligerentur qui tam litterarum scientia, quam modulatione canencliet peritia Laudunensi Ecclesiae forent honori et cum seretro Dominae nostri sanctorumquo reliquiis in Angliam transmitterentur quae tunc temporis, magna divitiarum florebat opulentia, pro pace et justitia quam Rex ejus Henricus, filius Guillelmi regis, iri ea faciebat. . Herm. De Mirac. l. II, C. I, P. Guib. OP., P, bai,

53쪽

Ubicumque invenerunt viros, Anselmi olim alumnos, comi hospitio excepti sunt nec quisquam inter discipulos liberalius eos accepit quam Guillelmus Cantuariensis qui olim Lauduni, Anselmum frequenter audierat 2).

Dum vero, etiam in regione ubi non aderat tam bene merebat Anselmus de civibus suis, in ipsa civitate Laudunon si ubi remanserat, adjutore Dalre suo ad uiso ad pacem restituendam et ad providendum no calami tales iterum acciderent, operam dabat. Si Dp uterque inter se et prudentissimos viros civitalis communicabat et sermonem habebat de eligendo tali episcopo qui omnia a Gual-drico patrata ex memoria hominum evollere ac toto tantas ruinas reficere posset 3 . Priore anno Radulsus, Remensis archiepiscopus, EccleSia in Venerat reconciliaturus i). Hic videtur in sententiam Anselm ivisse, cum Ecclesiae Laudunensi eligendum proposuerit Bartholo uti Dum canonicum

Occurrens, honorificentissime nos cum monachis sancti Augustini suscepit et quamdiu voluimus benigne retinuit. - Herm. Op. it.

s3 - Inter consolationum tamen colloquia cum sapientibus et religiosis viris diligenter o sollicite discutientes scit Ansolinus et Radulfus priodicti ut ruinnam alii luem invenire Ossunt o qumniam mirabilis et horrenda clude re Parari valeret. QtC .... HEPH ., OP cit. p. 28, . .

54쪽

- 44

Remensis Ecclesiae: Beata Maris v ei paulo ante praebenda Sancis uaria Laudunensis sciam ornatum Electus unanimi lolius lori et populi assensu Bartholomarus ... a Radulfo nemorum archiepiscopo. . . celeberrime est consecratus 2 . Anno tantum 15 Laudunensem sedem erat relicturus ut in coenobio Fusinacensi, monasterii silentio deditus, vitae multis ac magnis peribus resertae finem impleret postquam lamen successori S

sui electioni ipse a 4mesederat.

Por Pontificatum octo et triginta annorum, QStitutionem persecit ecclesia Boatae Marim canonicorum claustri curiaeque episcopalis labentes muros renovavit, trium coenobiorum emendationem adjuvavit, decem abbatiarum et in primis Praemonstratorum ordinis institutioni 4 operam navavit. Ex his omnibus patet cclesiam Laudunensem nunquam poenituisse quod, cum eligeret Bartholomaeum, An sol in consilia servavisset insuper, multis in robus, nihil egit episcopus nisi ex duorum si utrum

1 Hermann De Mira . . I, 2, p. 29, B et C. 2. 2 Id. op cit. I. . . es, D. 2.

3 - Anno MCL, Bartholomaeus episcopus Laudunensis, XXXVIII anno sui episcopatus, contempto mundi scheINate Fusinaci induitur monachali habitu. . . , Allelius Roberti. Appeno ad Siqeb. ap. Rerum ranc script . t. XIlI. . 332. .)- s. pistol. Ludov. VII ad u9er as Rerum si anc. ScriΡt.. t. Vt, . 2 . 4 Herm. De iram l. III, c. xl II, p. 55i. . l.

55쪽

Sententia. In maximo civitatis et Ecclesia commodo

habobatur Anselmi et Radulli praesentia apud epis

copum quem consiliis, eo prudentioribus et tutioribus juvabunt, quo dioecesis res et necessitates melius novissent sit eximia laude apud omnes fruerentur. Guibertus do Novigento, in prooemio Commentariorum suorum in Genesim quae Bartholomaeo dicavit, duorum magistrorum gratiam

planam facit et eos plausu excipit s) Verisimile mihi videtur Petrum Abaelardum,

uno tantum anno post electionem Bartholomau, Laudunum venisse ut Anselmum audiret Scripturas

interpretantem 2 et in hoc temporis, auctoritati magistri insidias molitum osse, sicut antea 3ὶ Lutetiae egerat erga Guillelmum Campellensem Interii capite 4ὶ quibus in rebus sententia eorum

l . Indidit tanto Deus capiti duos oculos sideribus clariores, dum a dextris habes Anselmum totius orbis latini magisterio praedicatum, cujus tam sincera est in Scripturarum ac fidei assertione severitas, ut plures veros suis probetur documentis fecisse Catholicos quam instituisse potuerit erroneus quispiam emi oris hujus haereticos altrinsecus Radulphum cujus ingenii ac doctrinae sicut a Prusato Patre non discrepavit alacritas, ita totius eum bona habitudinis aemulatur honestas. . Guib. de Nov. 1 rosem ad Commentarios in Genesim, edit Acher. s. l. 3 2 Buliuo Ilist. Univ. 'aris. t. II, p. 40 Abcelavdus Laudunum anno lit 3 veniqs videtur. At in nota quadam p. Rer Danc script si XIII, p. tibi, C. hoc legitur Abu lardus. . . ad hunc sc Anselmum non prius accessit quam Guillelmus ad Insulas Catalaunenses fuisset evectus :quod quidem anno 1ll 3 exeunt contigit. . s. infra, . l. 3 C s. g. Hul. Hist. Univ. PariS, . II, P. . . Vide infra c. u. P. 4 et Sq.

56쪽

discreparent et qua animi virtute certaminis in se ab Abolardo initi sinem secerit Anselmus copio SeexplanabimuS.

Si Petri Cantoris narrationi supra s allatae assentiamur, hoc ipso anno 1 14 archiepiscopalem Cantuaria sedem Anselmo nostro obtulerunt et eo abnuente, Rodolso, Anselmi olim discipulo jamque Rossensi episcopo dederunt. Gualterio, instigant Thoma de Maria a 2 , circa quadragesimale tempus, occiso Anselmus ad munus archidiaconi promotus erat 3). Ita ex debito muneris officio, episcopo ad regendam dioecesim opem attulit quam quidem jam in intimam consuetudinem episcopi insinuatus, antea praestabat. Nihil grave agitur quod prudentibus magistri Anselmi consiliis non proponatur. Videtur epiScopus, sin illo nunquam nihil tractasse. Cum Anselmus quidam cognomento Beessus, qui sacrilegum surtum jam fecerat de quo se purgare potuerat,

i Vide supra, p. 3, not. 2. 2 Cs Guili do Nov. De vita sua, III, 5, p. l6, 17. 3 CL Guil, de Nov. loc citat. Chartae qua renovabatur privilegium canotricorum Ecclesiae S. I iurentis de Rogeto anno 11 I. An sotinus Ducanus nec Archidiaconi artes gerens subscripsit Cs de Florival Barthelem de Vir, . 276.ὶ Chartae vero, qua curia qu: Ddam canonicis Ecclesuo S. Quintini dono dabatur, ann ill5 Ducanus utpote ut Archidiaconus Anselmus subscripsit Cf. de Florival, p. cit. p. 77). 4 CL Guil, de ov. De vita sua, III, 16, p. 5l8, 1 et Hermania de miram, III, 28, . bT.

57쪽

secundo criminis exitu audacior actus, pretiosa

VRSa, aurea cruceS, Otum, ut breviter dicam, ecclesiae thesaurum eripuiSset, omnes lacinore stupentos ad episcopum currunt. Statim Λnselmi senten

tia ab episcopo exquiritu Consilium capiens

ex Scripturarum recordatione, simulque sorte realium fautor inscius, Decanus modum investigandi vere inusitatum consuluit quem Hormannus

monachus his verbis expromit u le sc Anselmus magister , ut divinis legis peritissimus, continuo Josue replicat historiam, quomodo scilicet surtum in Ierico, nullo sciente, factum Dominus jussit sorte perquiri, prim per tribus, oinde per familias ac domos, ad ultimum singillati miser viros Instar hujus tam subtilis perquisitionis, consuli Magister Anselmus ut tanti facinoris auctor judicio aquiae perquiratur ac de Singn-lis urbis parochiis unus insans, in Vas aqua benedicta repleto, poneretur et quaecumque parochia sorte culpabilis inveniretur, de singulis domibus ejusdem parochiae unus insans in aqua poneretur, et qua cumque domus deprehensa suisset, omnes viri vol

l . Consulitur episcopus et magistor Anselmus quid facto oporteat. . Guib. de ov. , p. cit. III, 6, . l l , Ε, J. Quid opus sit sacto discutitur et, prio ninibus, magister Anselmus, tunc temporis totius urbis lucerna consulitur . Herm. , ΟΡ. it. III, 28, p. bo8, . .

58쪽

femini ad eam pertinentes judicio quiDS purgare. cogerentur 1 v. In his erraverunt Anselmus et Badulsus qui suo more, ex locis Scripturarum de quacumquo re sententiam serebant. Cunctis lup universa perquisitio ad minas spectare videbatur et illi etiam, qui omni culpa carebant, a metu non jam Vacabunt. Votis omnium annuerunt inquisitores et alio modo usi sunt Ui consentaneum orat, inter et custodes eccleside et prope templum manentes , primum indagaverunt sontem e brevi, ad quem pertineret

facinus perspeXerunt.

Nihil posthac evenisset quod insignem notam imponeret ultimis annis Anselmi. nisi controversia suisset Anselmo cum RupertOΤuitiensi, qua ex parte cum voluntate Dei malum conjunctum sit. Quam rem satis superque explicabimus in capite quarto hujus libri. Cum se monasterio egressus ut cum lanii nominis scholastico de his colloqueretur Ru pertus Laudunum perveniret, Anselmus animam csstabat anno l117. Adversarii mortem dono vi ipso Rupertus 2 , civesque Laudunenses tanquam publi-

l Hermania, P. cit. III, 8, p. 558, Ε et A. 2.

2 Canonicus nonymus Ecclesii Laudunensis necnon Chronici cujusdain auctor, Joannes a S. Victore, Eugenius papa Sixtus Senensis, Joannes Sarisberiensis, a Buhoo volati suist. Univ. I aris i. I, in Catat illust academicorum, sub nomine Anselmi variis laudibus magistrum Laudunensem pros quuntur. Hugo Metellus in epistola quadam ad Innocentium missa de

59쪽

cam calamitatem a videntur habuisso. Cuncti qui paulo post Anselmum mortuum do uo aliquid scripserunt, magi8tro laudes, ut videtur, majores

tribuerunt.1 isdem honoribus Anselmum Laudunense exornaverunt ac si episcopus suisset, eum sepelientes in

Ecclesia abbatiae Sancti Vincentii l). Ibique ad sino in septimi decimi saeculi, testanto laudo l'Eloia 2 . legebatur hoc epitaphium quod, ut putant, Philippus Hervangius abbas Bona Spei 3 exaravit

Dormit in hoc tumulo celeberrimus ille magister Anselmus, cui per dissus climata mundi Undique notitiam contraxit, undique laudem Sanaides, doctrina frequens, reverentia morum, Splendida vita, manus diffundens, acti cauta, Sermo placens, censura vigens, correctio dulcis, Consilium sapiens mens provida Sobria clemens: Sed quas longa Dei congessit gratia dotes, Idibus invisis, dissolvit Iulius aeter. 0ua vivens viguit comitetur gratia iunctum.

Anselmo sic ait: mortuo Anselmo Laudunensi et Guillelmo Catalaunensi ignis verbi Dei in terra defecit. . Haron, Ann eccleS., t. XVIII, p. 296 inter Pagii notas). Multorum aliorum erga Anselmum laudes in diversis hujusce libri locis, aut supra retulimus aut in ira produceniuS. 1 Vido Achor. ol et Observ. ad Guib., . G8, D. l. 2 CL Coclicein apud familiam Elo de la Simone servatum in quo continetur Historia civitatis Laudunensis t. I, 9 27 Pecto. CL ctiam Murtot Metrop. Rem hiSt. t. I, 9 285. 3 CL Hist. lili. t. X, . 179. Hoc epitaphium scripsimus secundum Codicem latinum in quo legitur con rossit . ad c Psum septimum dum legitur u concessit sin opere supradicto Isibi ualion. u 13089 Dra 20 .

60쪽

Allorum epitaphium 4 , ut in more erat, latius

conscriptum, a Marbo do Redonensi episcopo qui, perquatuor et decem annos, episcopalem Andega Vorum scholam rexerat 2 , superlatis verbis suit

consectum.

Do vita Radulfi pauca novimus, nisi quod quindecim vel sexdecim annos post fratrem vixit scholamque rexit Decani munus Guidoni 3 delatum

l . Princeps doctorum, nos clori, gloria vatum,

Transiit Anselmus per inexorabile fatum. Hujus honestatis decus et castissima vita Indicium fuerat quantus suit Israelita Lex, vangelium, salinus, ceu nube Oluta, Anselmo mediante Deus dedit esse soluta. Anglia, Francorum regnum, Pannonia tota. Gens Liguris, plebs Apulue Judi a remota, Pluribus Prorum tenebris prius illaqueata Senserunt documenta viri, clocumenta beata. Hoc duco, floruerat studio Sapientia grata Quae modo marcescit, doctore suo iuuata. Artis grammaticae penitus periere labores. Cessat Aristotelis species studiique rigores. Rhetoricus color emarcet, ausurque Catonis; Desolata jacet rerum natura Platonis. Vilescit numerus, silet arithmetica cura,

Sublut rectore jacent geometrica jura. Plange tuum vatem viduat concio cleri: Non est qui ligno valeat tua jura tueri. Urbs Lauduna, dolet cecidit tuus ille poeta; Occubuere simul tua laus et tempora huta. Francia quae totum superat, me judice, mundum, Anselmo similem non est habitura secundum. Laudibus ad ciolum Madbodus Anselmum attollit et multa ultra modum nobis dicere videtur. Miror priosertim quod gloria

vatum . Anselmus dicatur cum nullum carmen ab eo teneamus eumque Oetio partes eum sustinuisse apud nullum alium auctorem legerimus.