장음표시 사용
151쪽
FRIDERICUS CRRUS M, quod sequitur, opusculum Noramberga impressis. L. Declaratio arboris consanquinitatis, & adfinitatis nec non spiritualis cognationis. Auctore Iohanne Andrea Iuriscon-1ulto saec. XIV. celeberrimo. Norimbergae per Fridericum' Creuiser. Sine nota anni. in F Ol. min.
Auctor hujus opusculi , quod decem constat soliis impressis, in contextu praelationis se ipsum nominat his Verbis: ego Ioha. andree inter decreto δε- Fores mim' U indign'. Praestatio haec, nullum prorsus titulum habens praefixum, primam paginam integram occupat. In aversa autem pagina primi s iii ab initio statim incipit, . sine ullo pariter titulo, tractatus de arbore conis sanquinitatis, qui terminatur in prima quarti solii pagina, quam implet intcgram, excepta linea ultima, in qua haec leguntur impressa: : Sequitur figura arboris confagitiinestatis. figura in aversa hujus solii, quarti nimirum, pagina exhibetur: Folia tria sequentia tractatum continent de arbore affinitatis. Ultima tortii, seu computatis quatuor. praecedentibus soliis, septimi solii linea haec impressa ha bes: Explieit ucturasuet arborib9 ,sog U . Iohannis andree. Prima octavi solii pagina arborem adfinitatiS exhibet: aversa ejuSdem pagina vacua est. Postrema duo solia trahiatum continent de cognatione mirituali. Iέ fine holus tractatus sequentia annotantur: Et sic est finis hujus Tractatus. Deo si Lotis. interposito spatio vacuo, quod lineam caperet impressam, porro legitur: i Impresum P Ridericum Creusner de Asremberga. . Tituli tractatuum, litterae eorundem initiales, eustodes, signaturae, paginarum' numeri desunt. Litterae sunt g0tthicae. Abbreviaturae occurrunt plurimae,' nee non syllabae integrae sculptae. . Interpunctionis signum unicum, nempe punctum observavi. Parentheses hinc inde longiores duabus lineis infra, & 'Lpta lineam impressam eminentibus includuntur. Hambergorus in iuvertasti a n-Rhi. q. pagi 555, aliam excitat hujusi opusculi editionem No-rimbergae ab eodem typo 'apho factam eum nota anni 1483, & subscripti ne uberiori. Adfirmat, u anni nota eareret, merito eam inter antiquissima typographicae arti S monumenta numerari posse, utpote omnibus instructam summae antiquitatis notis. Habet sane has notas nostra etiam editio, ut ex data modo descriξtione patet. Nonne licebit de nostra adfirmare, quod Hambergerus de sua Incunctanter adfirmasset, siquidem ea nota anni caruissetqSane cum utraque ex eadem typographia prodierit, perquam vero simile est, opusculum idem, jam ante Plures sorte annos editum. typis iisdem adjecta tandem anni nota exculam suisse, deficientibus scilicet prioris editionis exemplaribus. .
152쪽
Praeedentes plagula iam fere e praelo exierant , e i sequentibus eruoque Kbris,
quorum Haracteres interim paulo a curatius examinaveram, ibos adyignari
' typogra in posse dignovis . Et quidem typis MENTELII argentoraten-' bus exeus fuisse videntur.
LI. Aristotelis i) Libri decem moralium. ab Libri octo politicorum. Ab Libri duo oeconomicorum. Secundum latinam interpretationem Leonhardi Aretini. i. e. Leon hardi Brunt,
dicti Aretini, quia Aretii opido ditionis Florentinae natus erat in Fol. min.
In nostro exemplari deest primum solium improssum, quod initi uni comtinet praefationis ab interprete libris Moralium Draemissae. Secundum autem incipit verbis illis interpretis: singue nosre. sup habudancia inquit Uc ' Τerminatur Praefatio in aversa tertii solii impressi pagina linea a. Tum incipit primus liber Moralium, seu Etllicorum. Huic nullus omnino praefixus est titulus : quin in tota hac editione nulli omnino occurrunt tituli aut inscriptiones seu librorum, seu capitum, seu epistolarum, de quibus suo 'Ioco. Initium igiatur & finis capitum atque librorum solo spatio vacuo, quod typographus re liquit, internoicuntur. Desunt etiam ubivis litterae initiales. custodes, signaturae, paginarum numeri. Characteres gothicam habent formam, suntque iidem omnino, quos cl. Steigenbergorus in siterarisos tritis'en-ubee die imo alteralteste sediuste beutfche 'Eibelli re. Tab. I. n. 3. & 4. geri inci s exhibet, & Iohannis Mentelii esse probavit pag. I9. & ao. Praeter punctum nullum occurrit interpunctionis signum. Charta est firmissima, alba tamen, &munda. in qua typographus amplissimos 'reliquit margines. 'Pagiva quaevis integra lineas complectitur triginta duas. Moralium liber decimus termin
tur in prima pagina solii 87. impressi, linea I 8. In eadem pagina immediatosequitur interpretis ad Papam Epistola, qua eidem libros Moralium Aristotelis
a se latine versos offert. Quamvis vero nec Papae, nec interpretis nomina eX- primantur, illum tamen Martinum V. hunc vero Leonardum 8 Aretinimi est
cx cuntextu Epistolae satis collisitur. Ita enim inter alia interpres scribit: Gi per vacaeoas aprice sedis nue in costatiest rancilio subsecuta iste quoque ab o Ho quod in euria 1lsare consueui vacarem M. Haec sane dicta optime conveniunt Leonardo Arctino, qui inde ab anno 14o5. apud plures summos pontifices sibi succedentes Socretarii Brevium munere fungebatur, &' Constantiensi concilio cum Johanne XXIII. praesens adorat, eodem autem deposito i& Martino V. in ejus locum substituto sedem apostolicam, seque adeo ipsum ab ossicio, quo apud Johannem XXIII. hactcnus iungebatur, vacare verillima poterat adfirmare. In prima pagina solii impressi octuagesunt octavi incipit ejusdem Leonardi Arotini praelatio in libros politicorum Aristotelis a se latine factos, quae terminatur in aversa solii ejusdem pagina linea ab. Tum pri
153쪽
mus incipit liber politicorum. & sequnter ceteri suo ordine libri. Octavus oliticorum liber terminatur in prima pagina solii impressi I 87, linea 6. R
iquum hujus paginae spatium est vacuum. In sequenti autem solio, pretemissa interpretis praelatione, incipit primus liber oeconomicorum, quem interis jecto spatio vacuo excipit secundus qui terminatur in aversa pagina solii tha, linea II. Spatium quod superest huius paginae, uti etiam Huentis solii pagina prima sunt vacua. In aversa autem pagina hujus folii interpretis incipit Epistola ad summum Pontificem Eugenium ΙU. ut videtur, qua eidem libros politicorum latine redditos offert. Hanc Epistolam excipit alia ejusdem interpretis epistola ad Magistratum, & cives urbis Senensis qua libros eosdem offert iisdem in grati animi significationem pro singulari honore.
quo eum adsecerant, cum ad balnea petriolana curandae valetudinis causa e
1et prosectus. Scripta haec epistola est Florentiae, ubi cancellarii munere sungebatur auctor, octav. Kal. Decembris assio diai I 38. Adjecta est tandem civium Senensium Epistola ad Leonardum Arelitatun responsoria, qua gratissimum sibi fuisse testantur hoc munus. Haec epistola data est Sonis die a 8. Decembr. 1 38. Atque hic finis est voluminis in aversa solii 106. pagina. linea II. Patet ex data hactenus descriptione, editionem hanc antiquissimam,& forte omnium primam esse, saltem ante annum I 477. a Jota Mentellii ex
GEORGIUS HUSNER, F BE ENHUB, de quibus supra N. VIL
seqq. librum etiam sequentem impresserunt:
LIL La mili Vallensis Oratoris Clarissimi De Libero Arbitrio
Et Prouidentia Divina. Tractatulus feIiciter Incipit.
Hic quasi titulus in fronte primae paginae legitur, maiusculis litteris gothicis impressus. In Prologo ad Gai liam, quem Episcoporuin dottissimum,& optimum adpellat,i contra, eos queritur, qui in Theologicis quaestionibus nimium tribuere solent Philosophiae. Porro hunc de Providentia libellum auctor contra Boethii librum V. de consolatione Philosophiae composilit, in modum dialogi inter ipsum & Antonium Glaream habiti. Libellus integer decem soliis improstis absolvitur. Litterae.& charta, quin tota sacies exterior sunt prorsus eaedem 'cum oleribus supra nn . VII. VIII. & IX, receiisitis,& ab Humero & Beckenhubio Argentorati imprestis. Praeter punctum nullum occurrit interpunctionis signum. Litterae initiales duae autem tantum erant formandae, nimirum initio prologi, & dialogi ipsius) custodes, signaturae, paginarum numeri desunt. Habet libellus iste eandem ..compacturam cum Lactantii editione ad annum I 476. N. XV. descripta. Utrumque vero am compactum Georgius Zinget, Academiae nostrae olim Proseor & Pro-
cancellarius anno I 76. . comparavit, ut ipse manu sua adscripsit. . Oportetigitur hune Iibellum thoc laltem anno typis suisse exculam. .:i . '
154쪽
PETRUS DRACU, Spirιusti tirpuraphur, duor sequenis libros impressisse vi- LIII Bartholomaei de Se Concordio, ordin. Praedicat. qui Vulgo Pilanus ad pellatur, summa casuum conscientiae, dicta alias risenella, ix Magistructa. in Fol. miru
Auctor saeculo decimo quarto floruit. Praesens eius opus est Lexicon Canonico - morale, ordine alpita tico concinnatum, & taculo decimo quinto, immo adhuc decimo sexto saepius typis excusium. Quam descripturus sum editionem, antiquissima est, & inter omnium primas jure merito reserenda, ut ex sequenti patebit descriptione. Operi praemissus est index alpita ticus Vocum omnium, quae in ipso opere occurrunt, foliis quinque comprehensus.& adnexam habens explicationem abbreviaturarum, quibus usus est auctor. In fronte folii impressi sexti Summa fratris Bartholomei de sancto aeordio ordianis Predieatorii fratrum. Ad laudem ει gloriam m. m. Ante lata in P fanaeiuitate edita Incipit fellaifer. Haec verba immediate excipit auctoris Prologus, qui terminatur in aversa pagina folii ejusdem linea 15. Folia indicem complectentia non sunt numerata. At vero solia ipsum opus complectentia in s periori margine primae paginae numeros habent adjecti, hac ratione: R. a. D. 6. &c. Litterae initiales, custodes, & signaturae ubivis desunt. Litterae sunt gothicae minores, eaeque sculptae, ut videtur. Sunt autem plane eaedem cum litteris, quibus Petrus Dracli anno I 77 partem lidam summae S. Antonini impressit. Quare huic typographo hoc opus merito tribuitur. Praeter iunctum millum observavi signum distinctionis. Charta est plane praestantis- ima diversis chartarii signi notata. Pleraeque paginae integia lineas impressas Aa, quaedam tamen Ar, quaedam tantum 4o complectuntur. Constat opus integrum foliis numeratis 3o8: quibus accedunt quinque solia non numerata. indicem complectentia. In fine nulla prorsus legitur notitia, sed tantum haec
LIV. Sermones S. Bernardi 'Abbatis clarevallensis. In Fol.
Sermones isti sunt typis iisdem impressi. quibus opus immediate praee dens. Vix igitur dubito, quin a Petro Drach Spirae excusi fuerint. . Midenrtur, ambo opera ante annum I U prodiisse in lucem. & inter prima typographiae Spirensis monumenta est ' reserenda. Sermones S. Bernardi in duabus columnis. impressi sunt. In fronte primae columnae haec. verba leguntur
majusculis impressa litteris: Sermones beati hernardi abbatis Harepatris i is inrudetur.
155쪽
'Ila re. adum domini sermo primus. Desunt initiales litterae sermonum.
custodes, signaturae, paginarum numeri. & inscriptiones. Praeter punctum occurrunt etiam duo puncta, & interrogationis signum. Charta est firmissima, alba, & munda. Chartarii fignum nullum observavi, nisi caput bovis. cujus inter cornua stilus exurgit in stellam desinens. Ad calcem sermonis ultimi, qui est quartus super Salve Regina, haec tantum verba leguntur, impressa typis iisdem, quibus ipse textus: Sermones beati bernnardi sic abbasetis de monte clarevallis Expliciunt feliciter. Tum sequitur index sermonum, qui' septem ultimas columnas occupat. Totum volumen soliis impressis I93 constat, & complectitur sermones sacros centum, & omaaginta de tempore, de santiis aliosque data opportunitate habitos. Non memini hujus editionis ab bullo Bibliographo lactam esse mentionem. Hambergerus in ι erias enricliten te. pag. Io3. citat editionem sermonum S. Bernardi, i quae in fine arie tam habet epistolam, scriptam Ex heidesierga pridie Kalendas 'tembris anno domini LXXXI. ad Petrum Drach spirensem, ex qua, ut adurmat Hambergerus, elucet, ab hoc typographo curatam esse illam editionem. Verum haec opistola deest in nostro exemplari, quod tamen nulla parte est mutilum. , Oportet igitur nostram editionem ab ea diversiun esse, quam Hain
Libris, artii seequuntur, nota anni, Dei, F hypographi desumtis suos Mygnare -pographos non ausim. Proferam tamen hine inde conjecturas probabiles vel proprias veI aliorum.
LV. S. Gregorii Ρapae Magni Liber regulae pastoralis. in 4. Edi
In fronte operis tituli loco haec terantur: Deipit liber regule pastorar Gregorij pare od johanem Arehiepiscopum Miιenensem prologus. Ternii natur hic prologus in aversa primi solii pagina, linea et 2. Opus integrum is a soliis impressis constat, & terminatur in prima pagina solii Isa, linea 5, quae haec tantum verba continet: ti manus levet. His typographus hanc subjecit notiti am: Explicit liber regnis paprear gregorii pape: ad Johanen sic) men episcosu RasDiensem. Capitulis singulis praefixi sunt tituli, seu brevia argu menta, & Numeri illorum. Sic. e. g., capitulo decimo quinto haec praeli. xit typographus: Vt si rector diserti' in flentio utilis in uerbo. Cap. XV.Cliaractercs sunt gothici, densioris non nihil, satis tamen elegantes. Abbreviaturae non sunt adeo frequentes, ac in. aliis esse solent antiquissimis libris, Interpunctionum signa duo occurrunt, nempe punctuni Sc duo puncta, qRNformam habent quadratam magis, quam rotundam. Punctum supra litteram Jod magis accedit ad formam rotuadam, quamvis saepe iii lineolam a dextra
156쪽
flnistram versus descendentem, abeat. Vociim syllabas, quae in fine lineae 1aepius fuerant separandae, conjungendas typographus monuit adjectis duabus lineis. In prima pagina solii undecimi tria occurrunt exempla, nimirum episcoepatum l
IasLitterae initiales capitum, custodes, fignaturae, paginarum numeri, & inscriptiones ubivis desunt. Charta satis firma est, & alba: chartarii signuin caput bovis, cujus inter cornua stilus exurgit in stellam desinens. Singulae paginae, paucis exceptis, nullo titillo interruptae lineas impressas a4 complectuntur . In nulla plures, in quibusdam solum pauciores observavi. Sic aversa pagina solii IIo lineas a3, solii vero III pagina prima tantum a a coinis plectitur.
In catalogo Bibliothecae Regiae Parisinae Tom. I. de la theologis pag. 30 I. article hor, eadem editio indicatur his verbis: Gregorii Pape liber reptile pa soralis, ad )oannem orchiepiseopum Ravenensem. Et itio perantiqua ru ibus a hue Johannis Fausi Moguntini calcographi typis excusa, ut asseritur a Gabriele udaeo, harum rerum peritissimo in nota manu ipsius scripta. Cl. de Bure in Bibliographis Instructis. vol. Theologie. N. pag. 3I6. seqq. exemplar istud Bibliothecae regiae satis adcurate descriPsit, ita saltem, ut exemplar, quod in Bibliotheca exstat hujate academica, Cusdem editionis osse plane convictussim. Non placuit vero clarissimo de Bure Gabrielis Naudaei, qui harum rerum merito peritissimus dicitur ab editore catalogi Biblothecae regiae pari sinae, aliorumque sententia, editionem istam circa annum I 50. a Johanne Fau- .sto suisse typis excusam; putatque, circa annum I 4 o prodiisse in lucem. Fateor: nec ego tantae antiquitatis hanc editionem judicavi, δc quidem ante, quam Cl. de Bure sententiam legissem. Sane litterae non sunt adeo rudes, ut Gabriel Naudaeus adfirmati Linearum numerus in singulis pstginis, si paucas admodum excipias, aequalis, uti etiam earumdem distantia: Regularis etiam ubivis sere linearum situs est. Sed haec aliter se habent in plerisque typographicae artis tentaminibus. Nolim tamen celeberrimi Naudaei, qui sine dubio longe plura vidit ejusmodi tentamina, ac mihi quidem videre contigit, & hinc longe etiam adcuratius notas illorum characteristicas potuit agnoscere, refragari sententiae. Id puto, quivis facile largietur: editionem nostram esse rarissimam, & sorte omnium primam, circa annum saltem Ig o. excutim. Quodsi vero hoc primum anno prodiit, Fausto non potest adscribi, ut pote qui aliquot ablunc anniS jam obierat. - . .
157쪽
' miseria humanae conditionis. a) Vita Udonis Episcopi Μag- . . deburgensis. 3b Disputatio inter Clericum & militem de 'po- . teltate praelatis Ecclesiae, & principibus terrarum commissa sub forma dialogi. 4b Compendium de vita antichristi. in Φ. min.
' Omnia haee opuscula iisdem sunt typis excusa, eodemque tempore simul edita videntur. Litterae gothicam habent formam. Suntque justae magnitudinis, . oblongae & satis pinques. Desunt initiales, custodes, lignaturae, pa- narum numeri & tituli. Quaevis pa na lineas impressas continet viginti sex. Interpunctionis signum occurrit unicum, quod hanc habet formam Charta nec alba admodum, nec satis firma & munda est. Chartarii signum est: caput bovis, cujus inter cornua stilus exurgit in stellam desinens. In sto te primae paginae imprellae haec leguntur: Prologus Iotharii nostra pape ἰnoeen- eii tereti qui fuit lucerna juris o doctor doctorii in Iorsi fusi sequente iseipit fel eiter. Comprchenditur istud opusculum soliis i ressis 4r. In aversa pagina solii 4 I. paulo ante medium paginae haec impressa leguntur.
De miseria humane' Condicionis. Iaudetur . ' . deus eternaliter.
Non modo hanc subscriptionem, sed & antecedentia, quaecunque in ultima hac pagina leguntur, adcurate delineata exhibuit Schelhornius in Praelimin. ad Card Qilirini libri de optim. Scripto Edit. Fig. I. ad pag. 8. quia lectorem monuerita ex quanam editione specimen istud desumpserit licet ipso pag. 24. n. I eandem eXcitaverit editionem. Cum pag. 8' agat de editione libri ejusdem cum nota anni I 48 a SchUpilino in vindic. typograph. pag. 4o, recensita, lectores facile induci possent in errorem, quasi specimen illud ad lianc pertineret editionem. Opusculo secundo in fronte paginae a lucquasi titulus praefixus est: . Vita nonis episeopi' incipit feliciter. Auctor huius biographiae liis oriam, quam narrat de interitu Udonis, anno nongentesimo contigisse initio statim adfirmat. In contextu autem historiae adfirmat. Idonem quadam nocte nigrarum monialium abbatigam de regali ceno-hio quod tune vallis liliorum dicebatur interetensis ordinis secum habuis. Cum ordo Cisterciensis plus quam ducentis annis post ann. ch. 0oo fueri primum institutus: patet auctorem chronologiae nullam habuisse rationem. Tota insuper historia ejusmodi est, ut somnio, quam historiae si longe similior. Comprehenditur soliis impressis sex tantum, & in fine hanc habet subscriptionem: Explicit miserabilis . vita V donis episcopi Duo
158쪽
. IsaDuo haee opuscula Sehelhornius in matriba Proes kar; ad Cariam . quis η :Librum de optim. Scriptor. Editionibus m. pag. 24 inter primos recenset libros. qui typis sculptis mobilibus excusi sunt, adfirmatque, extremam redolere antiquitatem. Idem de sequentibus duobus opusculis, utpote quae ex eadem prodierunt typographia, adfirmasset, siquidem corum habuisset notitiam. Iumdata duo opulcula, in nostro quidem Oxemplari solium excipit vacuum.
Deinde vero in fronte primae sequentis solii paginae Disputaeis Eifer eserisum UmilitZ fE potestate prelatis ecclesie atq3 principib3 terra. . commissa sub forma δε Iogi incipit feliciter. Dignus est iste dyalogus, qui vel hodie adhuc legatura canonistis, praesertim quaestionem de Romani pontificis potestate in temporalia regum tractantibus. Negat mile3 , ullam competere Ecclesiae potestatem quidquam decernendi circa temporalia: idem vero adfirmat clericus. Argumenta utrinque ex lacris potissimum litteris proseruntur firmissima. Auctor hujus dialogi sub Bonifacio VlII. R. P. floruisse videtur, quod ex sequentibus ejus verbis, quae in aversa primi solii pagina, linea II. seqq. laguntur, colligo: unde nuper mihi risiιs magnus fuit, eum audissem noviter statutum esse a domino bonifacio offavo ct irae es is esse debet fur omnes principatus o regna. Ad calcem Uusculi, qu od tredecim. constat follis impressis, lueetantum leguntur impressa: . ' . ' rsit se es fati laus eristo nescia finis.
In fronte primae paginae solii sequentis Comyen tu be vita ansierim ineipit δε-
liciter. Idem vero tribus soliis tantum constat. . Ad calcem solii tertii haec tantum notantur: Explicit de vita aulieri . Opuscula haec in germania fulta impressa non dubito. Locum autem & typographum non ausim determinare. Editionem esse antiquissimam, ante annum 1ψ77 excusam, assignati char tieres, puto, evincunti .
LVII. Fortalitium fidei contra Iudaeos, Saracenos, & alios Christiani nominis hostes. in F Ol. max.
De auctore hujus operis non una est criticorum sententia. Cons. Vin oentii Haerii Theatrum Monymorum U Pseudonymorum. De Seriptoribus The logicis. n. 7 7. Casmirus Oudinus in Commentario de Scriptoribus Melesta Antiquis Pom. III. GL 2sua. Ieqq. Johannem Wolphium, qui anno I 6oo. Rerum memorabilium volumina duo vulsavit Lauin , secutus, istud opus adscribit Τhomae, Patriarchae Barbariensi in partibus infidelium, ordinis Minorum, adfirmatque compositum fuisse circa annum ch. I o. Possevinus in Apparatu Mero ad vocem Fortalicium de auctore silet. Operis vero ipsius hanc dedit analysin: Fortalitium fidei: μ proenotatur Eber, quo agitur de armandis fidelibus, b de sex armorum spiritualium generibus: quin F quibus armis muniendi snt veri contionatores: ubi plura de bella eontra Haereticos, Saracenos, Judaeos , b eorum, ac damonum fraudes adversus nos. Saeculo XV. bis impres-
159쪽
fum est.' Norimbergae per Antonium Roburger, nimirum anno I 33. in Fol & ann. I 0 . in a. Utramque hanc editionem pluribus annis praeces it nostra haec, ut paleuit ex sequenti recensione. Paginae singulae in duas columnas distinctae sunt. In fronte primae columnae Incipit yrohemiu in quo divine laudes annotti ρο mittit' querela avtronu majesati dei F ponit ' inteneo seribenti. Atque haec quidem verba sunt rubro colore impressa: quemadmodum etiam tituli quinque librorum, in quorum primo de fide christiana, potissimum vero de Mema in veteri lege promista generatim disseritur. In secundo agit auctor primum quidem de haeresi generatim. Tum Vero errores quosdam catholicae doctrinae oppositos tingulatiin resutat: liber tertius ludaicae superstitioni est oppositus: quartus est Contra Saracenos, & confutantur in eo Mahometis salis dogmata. In quinto de potestate & fraudibus demonum di seritur. Quinque hi libri cum Prologo auctoris soliis impressis 23 a. sunt comis prehensi. Accedit in fine tabula materiarum, secundum librorum, & capitum ordinem concinnata, cui subnexa est narratio duorum miraculorum.
Primum anno I 56. contigisse narratur. Quodsi Thomas Barbariensis quemadmodum Oudinus adfirmat, fortalitium fidei circa annum ch. I o. composuit, haec lane narratio, ab alio postmodum alesta fuit. Tabula, & horum miraculorum narratio octo soliis impressis continentur. Litterae sunt gotllicae formae, oblongae, justae magnitudinis nec densae admodum. Videntur sculptae non suis. Interpunctionis signum occurrit unicum nempe punctum. Chamia magna est, & insolitae latitudinis: firma admodum, alba & polita. Cha tarii lignum est littera D, nunc major, nunc minor, quam stilus secat o κuna parte in an. Ulum, ex altera in crucem desinens. Quaelibet columna, nullo titulo interrupta, lineas impressas 47. complectitur. Litterae initiales' eustodes, signaturae paginarum numeri, & inscriptiones desunt. Vir cl. Geor
bet te. pag. 3. in Nol. 3. meminit editionis fortalitii fidei sine nota lodi, anni,& typograpiti in Fol. magn. quam putat ante annum I 7o. Norimbergae excusam & omnium primam esse. Brevem nostri exemplaris descriptionem eidem cl. Panger misi, qui datis ad me litteris testatus est, excmplar Norimbergense cum nostro ejusdem esse editionis. Eise antiquissimam, characteres
assignati satis evincunt. Anno saltem I 474. prodiisse in lucem, illud satis probabile ossicit, quod manus eadem, quae litteras initiales, & alias quasdamdam rubricas adjecit, ad finem libri quinti notam quoque anni 1 74 1 R- adjecerit. Quod vero. locum impressionis, & typographum attinet, puto ex characteribus eos me detexisse. Sunt enim characteros scit litterae, quibus impressum est hoc opus, prorsus eaedem cum litteris, quibus impressa sunt Biblia ad ann. I475. N. I. recensita. Quodsi igitur Verum est, quod do his Bibliis ex mente cl. Mascliti ibidem dixi, i Basileae nimirum a Bernardo Ri-holio excusa fuisse illa Biblia: praesens etiam opus eidem typographo reste
160쪽
LVIII. Wilhelmi Episcopi Lugdunensis ordinis Praedicatorum,1umma, seu i ractatus moralis de vitiis. in Fol.
Litterae, quibus impressum est hoc opus, magnam habent similitudinem eum litteris, quibus impressum est sortalitium fidei immediate praecedens. Quamvis igitur non sint eaedem, certum tamen videtur illas ad harum no mam, sorte ab eodem artifice, efformatas fuisse. Quare probabilisinum imihi est, eodem in loco, eademque ex typographia ambo prodiisso opera. D sunt ubivis litterae initiales, custodes, tignaturae, paginarum numeri & in. scriptiones. Signum interpunctionis nullum occurrit nisi punctum. Charta est firmissima, alba tamen & admodum polita. Pagina quaevis integra lineas triginta quatuor complectitur. In fronte voluminis praemissus est indextractatuum, & capitulorum soliis impressis duodecim Comprelaensus. Tum s lium sequitur vacuum. Operi ipsi sequens quasi titulus in fronte solii impressi tertii decimi praefixus cst: Incipit summa vicis situ tractatus moralis edita lic a fratre IV nemo reo tiιgdunensi ordini*3 rem pdicato . Totum volumen soliis constat impressus 351. Ad calcem ultimi haec tantum impressa leguntur:
Exi licit summa de viciis. su tractatus, morar Wilhelmi episcopi laesinenti sic
ordini a fratrum predicato - . ' . l . .
LIX. Monachi cujusdaim Carthusiani tractatus de modo perveniendi ad veram & perfectam Dei & Proximi Dilectionem.
Litterae aut eaedem omnino, aut simillimae sunt litteris, quibus impressum e t opus inmediate praecedens. Praeter punctum Vero in hoc tractatu occurrit saepillime linea oblonga, saepe non nihil elatior, & subjectum habens punctum hoc modo l) Initiales litterae, custodes, signaturae, paginarum numeri & inscriptiones desunt. Tituli capitum singulorum iisdem, quibus ipse textus, sunt litteris impressi, sed colore rubro. Quatuor priora solia auctoris Praelationem, & singulorum ordine capitulorum indicem exhibent. Quinti solii pagina prima vacua est: in fronte autem paginae secundae Ine sit de caritate materia. Curitatis lex ut in corde scribas petit . cap pmum. Int tegrum opusculum soliis constat impressis Ist , & quaevis pagina lineas 25. complectitur. Ad calcem opusculi nihil prorsus legitur adjectum.
LX. ab Summa S. Thomae Aq de articulis fidei, & Ecclesiae S
cramentis a i Tractatus de periculis contingentibus circa sacramentum Eucharithiae, & remediis eorum ex distis 'S. Thomae - a) Henrici de Hallia expositio orationis dominicae.