장음표시 사용
161쪽
usdem expositio Ave Maria. 5 S. Augustini exposi
tio Symboli. O Musdem expolitio orationis Dominicae. in Fol.
Omnia haec opuscula eodem charactere, eidemque chartae impressa mi. Quare vix dubitari poterit, quin ex cadem typo aphia, nec dra. alterum post alterum prodierint. Porro typi non nihil maJores & oblon sunt, a modum similes typis, quibus impressa sunt tria opera praecedentia, Intompunitionum signa sunt punctum, comma supra & infra lineam prominens. e. g. Dertntur in mortem l Huic lineae saepe subjectum est punctum l) Chartarii signum frequentissime occurrens est caput bovis admodum exiguum. cujus inter cornua stilus exurgit in stellam desinens. Pagina quaevis integra triginta lineas complectitur. Litterae initiales, custodes, signaturae, paginarum numeri desunt. Opusculum I) terminatur sol. 13. pagina prima, linea
a8, & hanc hahet subscriptionem: Explicit fuma edita a seo Thoma. De sqno De articulis Mei recisse fueriinsetis. In aversa ejusdem solii pagina Deiriticia' de periculis ρ atingsit dea socimtu eveharissis o de remediis eortiri ex dictis sancti thome de affutuo. Folio aq, pagina prima, linea 25 terminatur HOnrici de Hassa expositio orationis dominicae, cui haec a typographo adjecta est subscriptio: plieit exposito venerabilis magistri heinrici de ho a. Super or tone iamliam. Aversa hubus folii pagina est vacua. Postremum opusculum. n. 6. terminatur solio 39, paginae aversae linea IT, & hanc habet subscriptionem:
Haec verbolenus Ieguntur in fronte primae paginae, & repetuntur in fine operis, ita tamen ut loco Incipiunt, pontum sit, Expliciunt. Litterae sunt mmicae paulo majores, rudes admodum & inaequales, ut sculptae videantur, non suste. Interpunctionis signum unicum occurrit, nempe punctum. Initiales litterae, custodes, signaturae, paginarum numeri & inscriptiones ubique desunt. Charta est firmissima, minus alba & polita, nullo chartarii signo notata. Quaevis pagina integra triginta duas lineas impressas continet. V
lumen integrum folia impressa a74 complectitur. Celeberrimus Schwargius V a apud
162쪽
apud Scitellio um in Diatriba proeliminari m. pag. eta. hanc editionem a primordiis typographiae prope abesse judicavit, otii de typographo & impresesionis loco nihil ibidem pronunciet.
LXII. Aureola, seu flores S. Hieronymi ab incerto auctore ex S. Hieronymi operibus eXcerpti. in FOl. min.
Onus , ut ipse indicat titulus, ex variis S. Hieronymi operibus excerptum eri, est que secundum varias virtutes christianas, de quibuS agere voluit compilator, in capitula triginta & unum divisum. Habentur etiam flores S. Bernardi, & S. Augustini. Praesens florum S. Hieronymi editio in fronte primae paginae hanc habet inscriptionem: Aureola ex suavis anis salutissegsos confessoris atq3 doctoris eccles e beati Ieronism ad fabre contexta Feliciter incipit. His verbis subjecta est Praefatio in hoc opus a Tlioma Dor-niberg de Memmingen Decretorum & artium liberalium Doctore consecta. In aversa autem pagina index capitulorum impressus legitur. Tandem solio secundo, pagina prima, quae ut sequentes omnes, non item prima praec dens, in duas columnas distincta est, opus ipsum incipit, charactere impresesum partim goothico, partim rotundo romano, utroque admodum rudi, nec scite in voces composito. Signum intcrpunctionis unicum Occurrit, nempe punctum, & hoc qui iem ploruinque informe, & in aequale. Initiales litterae capitum, custodes, signaturae, paginarum numeri & injcriptiones ubique desunt. Charta est firmissima, & alba admodum, sed minus polita. Signum chartarii passim occurrens est caput bovis, cujus inter cornua stilus exsurgit in stellam detinens. Semel occurrit caput humanum crispatis crinibus in . cujus vertice stilus exurgit in stellam desinens. Bis obtervavi caput bov. vis, cujus inter cornua lilium , gallorum insigne conspicitur. Quaevis columna integra lineas imprellas triginta duas complectitur. Totum vero opus soliis constat impressis 41. Ad calcem haec tantum luguntur: iqicit docth i beati Ierimimi ex suis inbiis dinuerata. Videtur mihi opus istud In germania typis excussim, eo tempore, quo litteras romanas rotundas in impressione librorum adhibendi nec dum consuetudo obtinuerat apud typ graphos in germania circa annum nempe 47o & I47 I. Anno enim I 47 aliun therus Zainor typis rotundis perelegantibus Isidori Hispalensis libros XXEtymolog. jam improist, ut dixi ad hunc annum. Forte tamen lilium in charta bis occurrens typographum in Gallia commorantem prodit.
LXIII. Enchiridion S. Augustini. In Fol.
In fronte primae paginae tituli loco haec leguntur impressa: Reipit lib' meheridion sim auollini d' Me spe ει caritate. Tum sine aliquo titulo incipit Prologus S. Augustini ad Laurentium, qui terminatur auersae paginae li
163쪽
nea ra. In sequenti linea incipit C. r. enchiridit. Capitum initia reliquorum
alia etiam ratione non notantur, quam praefixo competenti numero. E.
C. XII, C. XX. &c. Litterae sunt sculptae, non fuste, quod earum inaequalitas abunde demonstrat. Signum interpunctionis unicum observavi, nempe nctum, quod ipsum tamen plerumque deest, ubi fuerat exprimendum. ccurrunt enim passim integrae paginae, in quibus vix tria quatuorve expressa sunt puncta. Litterae initiales, custodes, signaturae, paginarum num ri desunt. Pagina quaevis integra lineas complectitur 3 . Τerminatur opusculum solio a r. aversa pagina linea a6, cui haec tantum subjecit verba typQgraphus: Deo gracias.
In sequenti solio set. Reipiunt tituli rapitularum libri meheridion beati augustini, qui terminantur folii 33. pagina prima, linea septima. Postrema liuio lineae subjecta vox, majoribus litteris i ressa est. Non dubito, quin haec editio sit antiquissima & sorte omnium prima saltem
LxlV. Alani, dicti Magistri, Lexicon Alphabeticum, in quo V
cum significaticines ex usu illarum in sacra scriptura, vulgata nimirum versione potissim una, nec non apud Theologos &Ρatres determinantur. In FOl. magn.
In aversa primi solii pagina , columna prima haec verba leguntur, rubro impressa colore: Vener bilis Alani liber in disinsonssa dictionum theologicalium Delieiter sic) incipit. V Sequitur autem in eadem columna Alani Epistola dedicatoria ad Hermengaldum Sancti AEgydii abbatem: in columna vero ejusdem paginae secunda Alani in praesens opus praelatio, cui nullus praefixus est titulus. In prima secundi solii columna sine ullo etiam titulo ipsum demum opus incipit ab explicatione praepositionis a vel ab. Litteram initialem parvam primae Vocis cujusvis litterae ipse typographus adjecit, exceptis litteris initialibus vocum Cadaver & Tatala, quae sunt primae litterarum c & s. In vocibus reliquis litterae initiales ubique desunt. Desunt etiam
in toto opere custodes, signaturae, paginarum numeri. . Interpunctionis signum unicum occurrit nempe punctum. ' Pro se est ubivis e smplex. Voces a littera H incipientes inveniuntur inter voces a vocalibus R, e, i, Ο, u, incipientes. Sic habere reperitur in a, quasi abere, hortus in O, quasi ortus, Humilitas in v , quasi umilitas scriberetur. Litterae semigothicae sunti Occurrunt plures syllabae ex una matrice susae, aut eodem ex trunco, vel plumbo sculptae. Abbreviaturae etiam sunt frequentissimae. Charta magna est, . sic licinissima. habetque amplos margines.. i Columna quaevis integra. lyaeas
164쪽
complectitur 5o, aut 3a, ViX unquam plures, aut pauciores. Totum opus constat foliis impressis q5. In quarta columa ultimi solii circa medium luectantum leguntur. . Explieiunt disinctoney
gro Alano edite. Editio haec, cujus nullam apud Bibliographos, qui vel ipsum opus ignorare videntur, reperi mentionem, est certe antiquissima, anno saltem et 77 ant rior. Auctor sorte est Alanus de Insulis, Abbas ord. cisterciensis qui circa finem duodecimi staculi floruit; quamvis inter ejuS opera saeculis proxime elapsis & hoc labente edita Lexicon istud non reperiatur. Ut de operis indole lettor ipse judicare possit, Vocum quarumdam explicationes hic verbo- tenus adscribam. Egiptus ereris mund' vii Ua, aseedam nubem leve F ingrediar egiptu. i. humana natura o venia in mundum assumptii humanitate. Dicit gentilitas vn in pa venient legati ex Nipto. i. sancti νdicatores ex gentilitate ad Mi eonuersierunt misericordia Mi. Ad vocem dimittere adnotantur sequentia: 8. Peticoni satisfacere usi in euna. Dimitte ess3 ρ' clamat pos nos seni at pernitenesam sic pro praesentiam) suam subtrahere υn in exo. Iegit' de angelo qdimisi molysen. r, ei apparere iist Notat remittere uni dimitte nob' debita nG.
Notat alique sibi relinquere ur' evilium suu et subtrahere juxta ρ' solet diei illa
LXV. C. Cornelii Taciti IJ Libri Annalium sex. a libro XI librum XV 1. ab Historiariim libri quinque. 3a Libellus de moribus & populis germaniae. 4 Vialogus: An sui saeculi oratores Antiquioribus, & quare concedant 7 5) Julii Agricolae vita. Uditio a Francilco Puteolano curata & Medio- Iani excusa. Sine nota anni & typographi in Fol. min.
In fronte primae paginae typis iisdem, quibus cetera, impressia leguntur sequentia: Franciscus Puteolanus Iacobo Antiquario dueali Secretario. Sal. Inliac porro epistola, quae primum folium integrum sibi vindicat, editor inter alia de editione hac sequentem in modum disserit. Cor. Taciti. . Fragmenta multis vigiliis instensissimoq3 studio recognita adjuvante Berardino sc) Lanterio Oisim Mediolanensium eruditi stimo: ut eu parcissime laudem : sub tuo nomineno Iris Modiolanensibus ) I reforibus tradidimus: tum quia ejus eloquentia Uecta meo judicio F admirabilis peculiariter ita te ut me delectat: tum ne in tanta
libro B eopia solus 'se supprimerer: Venuti essi impressores dosignat editionem
ad annum I 460. N. I. a me descriptam) adeo in Icaverant ne foedaverant hoe divisu opus ut no mJ eornelianet fari te majestas Pigna res' sed vix sensus ollar eesectari p et: Discimus ex his verbis, mediolanensem hanc editionem ven in anni I 69 esse multo emendatiorem. Quare eandem posthac saepius repe-
165쪽
titam basis Ioco supposuere taciti editores reliqui pene omnes. Etsi vero haeceditio nulla anni nota sit insignita: non videtur tamen multis annis post v nctam anni I 469 excusa. Nihil de ea habent I ainborgerus in ιuversavigen4nachricliten re. & de Bure. Harwood, veI potius cl. Carolus Alter in uebeti sol versdi ebenee Uusgaben bee frielisthen unb rdinis hen Atayiter pag. 205. & Omlandi in Origine e Progressi desia flamo pag. 3I7. eam indigitare videntur, ita
tamen, ut eam ab ipsis aut non visam, aut fugiente tantum oculo lustratam esse adpareat. Ortandi loc. citi omnino de nostra hac editione adfirmat: Hare editio est vensio de an. I 407; quod quidem verum est, si hoc tantum his verbis insinuare voluit Ortandi Mediolanensem editionem, de qua agimus, venetiis per Philippum Pinci sumptibus Benedicti Fontanae anno I 407. suisse re petitam. i Falsum autem, si existimavit, utramque eandem esse editionem.
Scd adcuratam rarissimae, & paucissimis, ut videtur, Bibliographis satis cognitae editionis dabo notitiam. Primum, ut dixi, solium Franciliet Puteolani epistolam dedicatoriam continet. Folio secundo incipit Comeli Taciti Historiae Augu sae. Li. n. Actionum Diumalium. . Atque haec capitalibus sunt litisteris. inipressa. Similes tituli singulis sunt libris praefixi, adeo ut etiam Historiarum libri quinque Annalibus subjuncti sub nomine librorum XVII, XVIII, IX, XX, & XXI. Actionum diurnalium in hac quidem editione venianti
Custodes, initiales litterae librorum, paginarum numeri & tituli desunt. Oc- .cuirunt vero signaturae. Primum tamen solium, epistolam continens dedicatoriam , non est signatum, licet ad primum pertineat lascimium. Fasciculi univcrthia sunt 26. , signati a - κ. item &. A. & H. omnes sunt quaterni. praetor e. f. g. h. i. o. i. v. X. A. & B qui terni, neC non y. . qui quinternus est. .
In prima pagina hujus quinternionis, Cornelii Taesti mistrissimi Hisoriei Datatu Morious Et Populis Germanias Libellus Aureus. incipit idemque terminatur in aversa noni solii pagina linea I 6. Decimum solium huius lasciculi est vacuum. In prima quaternionis Z pagina Cornelii Toesti AEquitis sic Romani Dialogus An Sui Saeculi Oratores Antiquioribus Et quare Concedant. incipit. & praeter quaternionem hunc integrum sequentis etiam quaternionis priora sex solia, & septimi solii quatuordecim priores lineas, ac particulam sextae occupat. Quae restant paginae hujus quaternionis, eae quidem vacuae sunt. Postremum huius editionis opusculum; nimirum Ilii Asricolae Vita Per Cornelium Tacitu Eius Generum cisti plane Composita, terniorem A integrum, culturnionis B praecedentia quatuor solia, quintique solii primam paginam sibi vindicat. 'Ad calcem nihil aliud legitur, quam capitalibus impresi, litte
Litterae hujus editionis sunt rotundae, eaeque perelegantes. Interpuncti num signa sunt punitum & duo puncta, nec non interrogationis signum. Charta munda et, & alba. Chartarii signum nullum obtervavi. Pleraequo paginae nullo int3rruptae titulo lineas impressas 37. complectuntur: non nullae 36. quaedam etiam 38. LXV.
166쪽
LXUL Suetonii Tranquilli seu verius: Aurelii Victoris Iubet
de viris illustribus. in 4. min.
In fronte primae paginae Petrus mille ' magnifico γ praeclaris o uiro P troposterula ducis infibrium seniori dignissio. s. p. d. His verbis immediato subnexa est epistola dedicatoria, in qiui tereatur Potrus Melleus, se in edendo isthoc opere Bonini Mombritii opera adjutum fuisse. Porro Boninus Mom-britius Mediolanensis fuit, ejusque potissimum opera Eusebii Chronicon per Philippum de Lavagnia Mediolani circa ann. I 475. primo omnium typis editum est. Cons. N. XXIII. ad ann. I 75. Inde probabilis admodum milii conjectura subnascitur, praesentem libellum pariter Mediolani circa idem toni-pns, in eademque typographia suisse exculam. Cur Petrus Melleus hunc de viris illustribus libellum Suetonio, & non potius Plinio secundo, ut inulti olim, aut quae hodie communior est sententia, Aurelio Victori adscripserit. lianc. adfert in laudata epistola dedicatoria rationem: apud optimum quemque disi Hieronymi anctoritatem valere ρο in hoc uti o in ceteris plurimum spero out eo quidem in opere euius ει irae inscriptionem de viris illustribus esse soluit, his plane verbis se tranquillam imitaturum dixit, ejusque dicta ad verbum subiiciam: Hortaris Dexter, ut tranquillam sequens eccusasticos scriptores in ordinem digeram, o quod ille in. enumerandis gentilium litterarum virisfecit illustribus , ego hinofris faciam. quibus quidem verbis plane constare arbitror, id opusculum a Suetonio, non a Plinio fui se editum. Verum non est firmum, quod ex Hieronymi verbis petitur, argumentum pro Suetonio tranquillo hujus libelli auctore. Videtur enim S. Hieronymus Suetonii libellos de claris Grammaticis Rhetoribus potius designasse, quam hunc de viris illustribus libellum. Sed . quidquid sit de auctore libelli, praesens ejus editio certe rarissima, omnibus, qui mihi ad manus sunt, Bibliographis in cognita, & sorte omnium anti quissima est. Quare descriptionem ejusdem uberiorem dabo. Primum solium impressiim Petri , Mellei Epistolam dedicat iriam ad Petrum Posterulam complectitur. Folia secundum & tertium tabulam continent seu indicem illustrium virorum, quorum vitae in hoc opusculo describuntur. In fronte quarti demum solii ces italibus litteris haec leguntur Impressa: Suetonius TranquiM Ius De Praeclare G sis Romanorum. Tum immediate sequitur narratio de Proca Rege Albanorum sine ullo titulo. Nullus etiam titulus praefixus est vitis reliquorum illustrium virorum. Litterae initiales, custodes, signaturae, paginarum numeri, & tituli ubivis desunt. Litterae rotundae sunt, eaeque elegantissimae. Interpunctionum signa sunt punctum, & duo pun ta. Plagularum fasciculis opusculum integrum constat quatuor. Tres priorcs sunt quinterni, ultimus ternus est. Ternionis istius folium ultimum est vacuum: in prima autem penultimi solii pagina post medium capitalibus litteris legum tur sequentia. De Rebus Praeelare Gesis Virorum Illustrium His
167쪽
His interiecto exiguo spatio, subjecti sunt hi versus, eodem, quo ipsum op
sculum, charactore impressi: Romanas acies remi que illustria facta Si euris hoe fuas De breye lector opus: . . quod breve se qua uis laetis podera rem. Continet ει uetersi fortia facta virum. Charta est firmissiina, & amplos, spectata formae quantitate, habet margines. Pagina quaevis lineas complectitur viginti quatuor. . Videtur mihi haeceditio, ut jam insinuavi, ex typographia Philippi de Lavagnia Mediolani circa annum I 475 prodiisse.
LXVII. Magni Turci Molio mutis scilicet secundi Turcarum
imperatoris, qui ob magnitudinem rerum gellarum hoc nO-
mine fuit insignitus, Epistolae a Laudivio Equite Hierosoly
mitano latine edite. in Φ. min.
Praemissa est Laudibit hoc nomen capitalibus litteris impressum est, non item sequentia) equitis hierosolimitani ad Frdein Belirandu n epilis magni Tum
ei Asatis; quae quidem praefatio lineis sedecim, non integris, absolvitur. Eidem in eadem pagina subnexum est Argumentum Epipolarum. Hujus auctor argumenti adfirmat, Magnum turcum Epipolas ad innumeras orbis Rentes plurimus dictasse. partim Dro b greco sermone compositas. partim etiam scythica lin- θ..ia scriptas. quas quidem Loudiuius eques Hierosolymitanus earum poli feritensias visecutus latinas edidit. His verbis argumentum poncluditur iii avorsa primi solii pagina, linea II. Sed videntur milii hae epistolae suppositae, & a quodam exercitii causa sermone statim latino conscriptae, quod ex stilo laconico, & miro ingenii artificio inter se connexis sententiis jam ante me opi- nati sunt editor der u ierimurtisteuen idnisi. SBibliothet iu pag. ψ63.& Frid. Gotthiis Freytag in Apparatu litterar. Tom. I. p . I 0o. Ceterum
plures tum a Freytagio loc. cit. tum ab aliis harum epistolarum citantur editiones. Sed nostram hanc a nemine e&citatam inveni. Quare rarissimam esse
oportet, & sorte omnium primam, & originalem. Antiquissimiam esse & a no I 7. anteriorem vix dubito. Patebit id etiam ex descriptione, quam st tim sub)ungam. Omnes istae epistolae duobus plagularum fasciculis continentur. Prior quinternuS, alter Vero ternus. est. Litterae sunt rotundae quidem. sed admodum rudes, & impolitae, nec inter se aequalos, adco, ut sculptae videantur, non suste. Situs illarum in singulis vocibus, lineis est adna dum inordinatus. Initiales littenae singularum opistolarum, custodes, signaturae, paginarum numeri & inscriptiones ubivis desunt. Littera Jod vix unquam punctum habet sibi impositum. interpuntitionis smum unicum occumrit, nempe punctuin. Pro ae est ubivisi e simplex. In fine primae ultimi so
168쪽
pagina vacua est. Eidem vero, manus coaeva notam anni Ist ΛΛ r vdymica duo Τurci ad Papam, & totidem Papae ad Turcum adicripsit: quae tamen hodie vix legi possunt. Adscribam tamen ea integra, prout mihi quidem 'egenda videntur.
Fata monent, flesiesset docent aviivnq3 volatus. Totius subito malleus orbis ero. Roma diu Titubans magnis erroribus ejus Decidet o mundi desinet e se eaput.
Fata silent seste 3 incent nil proficis armis Solius. proprium sistere fata dei.
Niseris incoitu petri pῆrvertere naU Efluet ni nunquit deperit illa navis. Prima manus loco navis, scripserat ratis.
LXVIII. Suetonii Tranquilli libellus de claris Grammaticis &Rhetoribus, a Johanne Aloysio Tuscano Advocato Consistoriali primum editus. in Φ. min.
In prima pagina exstat Johannis Aloysii Tuscani epistola dedicatoria ad Johannem Tituli SS. Nerei & Achillei Presbyterum cardinalem Novariensenim qua testatur editor, Suetonii Librum de claris Grammaticis & Rhetoriis bus , sibi ante in cognitum, nuper primum in manus suas devenisse. Ex hoc lane testimonio mihi probabilis admodum subnascitur conjectura, libellum hunc ante necdum typorum formulis fuisse exscriptum, primumque ejus edi- torom esse Iohannem Aloysium Tuscanum, qui se ipsum in dedicatoria opistola Advocatum consiliorialem adpellat. inter hujus libelli editiones, nota anni insignitas, antiqiliorum a Bibliographis excitatam non inveni, ac ea est. quam unacum Modesti Libello de Re Militari nec non de Magistratibus, S cerdotiis & legibus venetiis anno I 474. prodiisse testatur cl. de Bure LibIi graphis Instructiv. n. a13I. Haec editio Johannem Aloylium Tuscanum latere lebuit cum suam, quam modo sum delcripturus, adornaret. Latere autem vix potuisset, si diu post annum I 47 . edendi hujus libelli consilium cepisset fuscatuis. id igitur saltem milii concedoni aequi judicos, non diu post annum i 474 nostram prodiisse editionem, si non eodem anno, aut omnino jam ante prodierit. Oportet eandem esse rarissimam. A nullo enim excitatam inveni, nisi sorte oriandi in Origine e Progress desia Stan a pag. 4II. statim ab initio his verbis eam indigitaverit: Alia editio Suetonii) sne ulla Ano anni m. Et es de Rhetoribus o Grammaticis Clarissimis. q. Operae igitur pretium est, ut de ea dicam uberius. In ima ut dixi primi solii pagina Exstat editoris epistola dedicatoria. . In aversa autem ejusdem solii pagina &quidem in fronte paginae haec verba leguntur impressa: Suetonius de Gramma in
169쪽
ticis, in eademque pagina praemissa Suetonii Praelatione opus ipsum de Gram-- maticis sine ullo titulo incipit. Τerminatur autem in prima undecimi solii pagina, linea a ; cui haec tantum verba subjecit typograpus: Finis. Laus Deo. Aversa hujus solii pagina est vacua. Vacua etiam est prima pagina solii du decimi. In aversa autem hujus solii pagina sine ullo titulo Libellus de claris Rhetoribus incipit, . idemque terminatur in aversa pagina solii decimi; quinti, linea a5; cui haec tantum subjecit typographus..
Totus igitur libellus duobus constat quaternionibus, & secundi quidem quariternionis solium ultimum est vacuum. Litterae, quibus rimpressus est iste libellus sunt rotundae, & perelegantes. Charta firmissima est, alba tamen. Initiales litterae, custodes, signaturae, paginarum numeri & tituli desunt. Interpunctionis siSnum unicum occurrit, nempe punctum. Pro ae ubivis imis pressum reperi e funplex, praeterquam in voce Caesar.
LXIX. S. Augustini r) Sermo super oratione Dominica. ab Κ positio Symboli. ab Sermo de ebrietate cavenda. in Φ. min.
Tria haec opuscula ex eadem typographia simul prodiisse, 'dubitari honpotest. Ita enim inter se cohaerent, ut separari ab invicem non possint. Cliaracteres sunt gothicae sormae, minuti, sed admodum pinquos. Interpunctionis signum unicum occurrit, nempe punctum paulo crassitis plerumque hujus soranae r). Litterae initiales singulorum opusculorum, sigilaturae, custodes, paginarum numeri & tituli desunt. Imprimendis hisce tribus opusculis octo solia suffecerant. Quaevis pagana integra viginti septem lineas comploclitur. In fronte primae paginae primi solii Deirit sermo beati Augustini epia scopi. super orationem dominicam; Idemque terminatur in prima tertii solii pagina, linea secunda. Tum exiguo .spatio relicto sequitur: Explicit sermo beati s gustini, de orone dominica. Incipit expolitio eiusde ful fybolu. . Ad finem primae quinti solii paginae, linea penultima incipit Almi'. 'olico lig quae torminatur in aversa sexti solii pagina, linea Io. Quae superiunt paginae, eas tertium implet opusculum. Ad hujus vero calcem nihil prorsus legitur adnotatum a typographo. Haec etiam opuscula in germania talem ante ann.14 '. exmih este non dubito. Litterae maximam habent similitudinem cum litteris Udatrici Zeli. Cons. N. I - U. Sunt tamen paulo minores.
LXX. Guilli emi Tardivi Basis grammaticae. Accedit auctoris
ejusdem commentarius in hanc basim - 4. In fronte primae paginae haec leguntur: Guillermus tardiui anteiensis Karo-Iα mariete sarisiens liuerarii amori optat. Tum sequitur Epistola dedicator a X a ad
170쪽
ad eundem Karolum, inii, ut ex ejusdem Epistolae contextu patet, filius fuit Henrici Regii criminum Deum tenentis Casilisti. Nomen accepit a Carolo Aquitaniae duce, suitque tunc admodum juvenis, cum hanc austor ad eum epist . lam scriberet. Porro haec epistola scripta est Aristis secundi ominis loco anni
mile ii quadringentes unde septuagesimi s 604 ianuarii die primo. Ut de opcris argumento aliquid nunc dicam, agit auctor in basi de octo orationis partibus, nomine nimirum, pronomine, verbo, participio, adverbio, i interjectione, praepositione & conjunstione totidem capitulis, seu sectionibus, quibustamcn singulis nullus praefixus est titulus. Capitulum de nomine incipit initio solii secundi: capitulum vero de conjunctione turminatur in aversa noni istii pagina , linea ret. Quae immediate sequuntur, tria solia tabulam continent conjugationum, cujus ad calcem haec leguntur impressa: . Guisierimi Tardi9i antei
In sequentis solii pagina prima Guisierimi tardiui antelen s sug ε'fri ba'grdmatice comentaria incipit: Terminatur autem in aversa solii 24 pagina, liuea. 7; cui haec tantum sunt subjecta: γ. . . . Guisierimi, Tardivi aniciens sup ejusde . , ' has grammatice eomentaritim finit.
βpectata typorum indole, aliisque antiquitatis notis libelli hujus editio haud
Immerito ad annum i 60,. quo data est epistola dedicatoria. vel certo ad annum anno I 77.. anteriorom, referri meretur. Litterae enim gothicae sunt formae, oblongae, minus densae, admodum inter se inaequales, ut sculptas esse non dubitem. Interpunctionis signivn unicum occurrit, nempe pundistin. Desunt etiam initiales litterae, custodes, signaturae, paginatum numeri & i
scriptiones. Ut distinqui haec editio ab aliis, quae sorte existunt, lacilius possit, illud etiam adnotabo, quamvis paginam lineas impressas viginti octo complecti.
LXXI. Iuridi ea varia i) Modus legendi abbreviaturas in utroque Iure, cui accedit index seu Registrum materiarum in sequentem processum judiciarium. ab processus Iudiciarius Iohannis de Aurba ch. s) Tractatus de Praesumptionibus. 4b M . gistri Dominici de civitate Visencia Tractatus ad instit tionem eorum , , qui Notarios agunt Archiepiscoporum &Episcoporum. s) Tractatus generalis de arte Notariatus. 6b Tractatus de Processu Iudiciario. Introductio brevis ad Procuratoris ossicium. 8) Defensorium Iuris. 9) Tracta- . tus de exceptionibus Innocentii 1V. R. Ρ. Iob Trachatus de