장음표시 사용
171쪽
tib Tractat iis de Arbitris & Arbitratoribus Petri Iacobi,
Legum Doctoris, de Monte Bessulano. ia) Doctrinae legum A canonum Domini Gallia iii de Bononia. in Fol. min.
Omnia haec opuscula juridica, soliis impressis a 27. comprehensa, sunt impressa litteris mihicis, admodum rudibus, & inaequalibus, ut sculptas esse. non sulas, vix dubitem. Paginae singulae in duas columnas distinctae sunt. Interpunctionis signum proprie non nisi unicum occurrit, nempe punctum, formam habens quadratam. Occurrit tamen etiam siepe in medio sententiae contextu) linea longa, utpote suora & infra lineam impressam prominens. Post citationes saepe occurrit alteriscus quidam informis hujus sigurae κ) Charta est alba admodum, sed minus polita. Chartarii signa varia ocincurrunt, & praeter alia frequentius caput bovinum, dc inter i bovis figura. Initiales litterae, custodes, signaturae, paginarum numeri & inscriptiones deis sunt. I idetur mihi haec editio magnam sapere antiquitatem & certe ante annum I 476. excusa esse. In fine Tractatus. quem sub N. 1.) allegavi s
quentia leguntur impressa: Explieit regi tru orviis siue eme si iudiciarii in facilis' invenies quillo 3 materia eunde acessu oeernente eua aliquibur in marginibadnotatis. Tractatus autem ultimi sequens est subscriptio: Expliciunt dri legum V ean si domi. GaInani de bononia.
LXXI l. l adem opera iuridica, quae N. praecedenti recensita
Editio haec gothico quidem charactere, cui litterae majusculae romanae sunt admixtae, impressa est, sed minus rudi, &masis aequabili, quam in editione praecedenti. Ceterum haec quidem non nisi prioris repetitio dici potest. Ita enim illam haec imitatur, ut pagina paginae, columna columnae,& plcrumque linea lineae quam exactissime respondeant. Diiserunt soluin hinc inde in oriographia, & interpunctione. Praeter punctum enim occurrunt hinc inde, licet rarius, etiam duo puncta. Litterae initiales, custodes, signaturae, paginarum numeri & inscriptiones pariter desunt. Bibliopogi culpa fuit, quod libellus de legendis abbreviaturis in jure, qui in editione praeceis denti primum occupat locum, in hoc postremum occupet. Subscriptiones ambae, quas supra recitavi proprias editioni praecedenti, in hac posteriori paulo ob ter sese habent. In priori enim subscriptione pro in marginibus annotatis , posterior editio habet materia naenetibus. Posteriorem vcro subscriptio-ilcm ita praesens exhibet editio: Dre legu eanonu dni Galaani de ιonia
172쪽
LXXIII. Ρetri Lombardi commentaria in Ρsalmos maximam pamtem ex Origene, Hilario, Hieronymo, aliisque antiquis Patribus & Scriptoribus Ecclesialticis excerpta. in Fol.
In diversa primi solii pagina leguntur sequentia impressa: Petri lumbardi sie) quem sententis dicimus glosa ordinaria in prophetam. de quo
dominus ait Elegi mini aavid visi secundum cor meum. his intitulatur liber. Indicantur deinde auctores, ex quibuS sua deprompsit Lonabardus, & explicantur signa, quae in editione occurrunt. In prima pagina solii secundi sine ullo titulo incipit auctoris praelatio, quae terminatur in prima quarti solii pagina, linea I 3. In aversa pagina solii ejusdem ipsi incipiunt Psalmi & in eosdem commentaria, haec quidem litteris gothicis paulo majoribus & densioribus, illi vero minoribus impressi. In superiori . margine cujusvis paginae
nomina toguntur impressa eorum, ex quibus Lombardus sua desumpsit commentaria. Initiales litterae singulorum versuum Custodes, signaturae, paginarum numeri omnino desunt. Praeter punctum nullum etiam occurrit signum interpunctionis. Totum Volumen soliis constat impressis 414. Ad caleem nillil aliud legitur impressum, quam haec duo verba: Finis operis. His manus coaeva rubricatoriS, ut videtur vel antiqui possessbris notam anni 1 78 1RΛ8 & sequentia insuper colore rubro adscripsit: Μgr michaeI mfersas piis alteriu emis en io solidis o decem octo denariis in nigra moneta i universitate . ingol lates. Editionem hanc nostram, nota loci, anni, & tynographi imprestis carentem apud nullum reperi Bibliographum, nisi sorte cistingerus incitalogo Librorum Impressorum in Bibliotheca ori Hierosolymit. Argentorati affervatoriim pag. I 32. eandem designavit, ubi oditionem citat sine nota loci, anni, & typographi, eamque ante editionem Norimbergensem ann. 1 78 re--
con l. Videtur sane & mihi nostra oditio Norimbergensi iterato laudata osse aliquot annis antiquior. Antiquitatem editionis praeter characteres assignatos illud etiam probat, quod psalmi careant numeris, nec proinde eorum initia aut finis alia ratione possint distinqui, quam ex titulis qui in manu scriptis aeque codicibus, ac editionibus aliis pariter occurrunt.
I x xl V. Wilhelmi Episcopi Lugdunensis, ore. Praedic. Summa seu Tractatus Moralis de vitiis. in Fo I. min.
Haec editio ad normam editionis N. LVIII. recensitae facta suisse videtur. Primo enim totidem constat soliis impressis, quot illa. Initio praemistiis est index pariter foliis impressis Ia. comprehensus. In fronte solii 13. ea domplano verba cum eodem sphalinate typograt hico leguntur, scilicet: ne piesiimma victorum seu tractatus morar edita sic a fratre Wilhelmo ero lut funest. ordinis 3 fratru predicato . Ad calcem Voluminis legitur, prorsus ut in priori editione: Explieit sussia vis victis: seu Trinatus moras viaelmi sic opiseopi
173쪽
Iugdunes ordinissa fratru prediea - .- Litterae sunt gothicae formae, oblongae .& admodum pinques. Habent magnam similitudinem cum litteris Fausti &Schoysseri majoribus, quibus primam partem summae S. Thomae Aquinatis supra N. XXXVIII. recensitam iidem impresserunt, vel Fausto defuncto improssit Schoysteriis. Quamvis vero non unt eaedem, videntur tamen vel hae ad illarum, vel istae ad harum imitationem saltae suisse. Dolant ubivis c stodes, signaturae, litterae initiales, paginarum numeri & inscriptiones. Distinctionis signum nullum observavi nisi punctum. Charta est plane praestantissima, alba, munda, firma. Quaevis pagina integra lineas 34. complectitur, ut in editione priori N. LVIII. recensita.
LXXV., S. Thomae Aquinatis Summa de fidei articulis, & Eccle
Hoc opusculum; soliis constans impressis tredecim, charactere admodum minuto gothico impielsum est. Litterae sunt a imodum rudes, & in aequales. ut sculptas elle, non sulas vix dubitem. Praeter punctum nullum omnino occurrit signum distinctionis. Nec ipsi operi in fronte, nec articulis, aut capitibus, in quae divisum est, praefixi sunt tituli aut inscriptiones. Desunt etiam ubivis litterae initiales, custodes, signaturae, paginarum numeri & scriptiones. Charta est admodum firma, alba, & polita. Chartarii signum,
semel tantum occurrens, unicum observavi, nempe caput bovis, citius inter, cornua stilus exurgit in stellam desinens. Ad calcem opusculi sequens legitur notitia typis iisdem, quibus ipse textus impressa: Explieit fumma de articulis Mei ει reelese sacramentis. edita a fratre thoma de aquino. ordinis fratrum predi
Ex characteribus hujus editionis a me assignatis puto facile posse concedi. librum istum saltem circa annum I 47o. suisse typis exculam. Ut autem distin- qui haec editio ab aliis sine loco, & anno editionibus possit facilius, illud in- lmper annotabo, paginam quamvis lineas complecti 34, & textum opusculi terminari in prima pagina solii decimi tertii, linea decima tertia. Antiquitatem oditionis illud etiam probat, quod in fine linearum abruptae vocum syllabae nullo signo cum sequentibus syllabis conjungendae indicentur & nulla sere linea in eadem, etiam pagina sit ejusdem longitudinis cum altera qua
LXXVI. 1) Lotharii Diaconi Cardinalis, postea Innocentii III.
R. P. Liber de Miseria conditionis humanar. ab Tractatus
174쪽
Angelorum & pluribus aliis religionis capitibus, nullo nexu inter te cohaerentibus. 3 Summa brevis de Ρ ruitentia. 4) Sermones pro mortuis. 5) Litigatio Sathanae contru ge
nus humanum. - in Φto. Omnia haec opuscula sunt iisdem characteribus, eidemque chartae impressa, ita quidem, ut separari alterum ab altero non pollini. Quare nullum ostdubium, quin ex eadem typographia eodem tempore simul prodierint in lucem. Porro litterae gothicae sunt, majores ac densiores litteris, quibus lin- pressiim est opus immediate praecedens & his etiam magis inter se ae qua biles. Videntur nihilominus sculptae esse, non sulae. Distinitionis signum nuIIum occurrit, nisi punctum. Desunt etiam initiales litterae, custodes, signaturae, paginarum numeri, & inscriptiones. Capitibus, in quae divisa iunt ploraque haec opuscula, nulli pr fixi sunt tituli, numeri, vel argumenta. Distinquuntur solo spatio vacuo inter illa relicto. In fronte prii ii opusculi haec deguntur linpressa: Incipit liber miseris eoitificonis humane a Lotharis 6a- eouo eardinali sanctoru Sergi ta Rachi qui postea Innocentius papa appellatus est. Τum immediate Incipisit capitula scapitulorum argumenta) primi libri. Ad calcem vero partis tertiae huius operis, in prima solii 36. pagina, linea 16. torminati, haec tantum imuressa leguntur: Explicit liber de miseria condisonis humane. In aversa pagina solii ejusdem Incipit brevis T ractatus de creatione mundi ta formacione angeloru de siluatione F ordinatione mundi F pluribus aIiis ες primo de trinitate. Terminatur hoc opus in averta pagina solii 59, lilaea 6,
cui lariccta sunt sequentia: Explicit funis brevis villis fur diuersis eoposita.. Incipis summa penitentis brevis utilis. Haec summa paenitentiae ad solii usque sexagesimi quarti aversam paginam, lineam decimam septimam sese extendit. Quae supersunt duo opuscula, spatii ina ejusdem paginae reliquum, & solia quatuordecim sequentia occupant. Ad calcem posterioris haec tantum leguntur: Emplicit litigatio fashane contra gen' humanu. Videntur mihi & haec opuscula ante annum saltem I 476. excussa suisse, etsi typographi, loci, & anni nota careant. Quaevis pagina integra lineas a8. complestitur. Charta est plane sirnulsima eademque alba admodum.
LXXVII. S. Bonaventura in librum primum sententiarum Petri
Hunc codicem Georgius Zinget, Academiae nosti ae Doctor, Prosessor, &Procancellarius anno I 76. pretio duorum floronorimi comparavit,' ut ipse manu sua ad calcem primae paginae adnotavit. Opbrtet igitur limc saltem anno fuisse excusem. Praemissus est sine ullo titulo 'auctoris: Prologuri qua-
175쪽
tuor soliis, exceptis quinque lineis columnae quartae' solii quarti, bdm proahontas. Ad calcem hujus prologi haec tantum leguntur ii upressia: Euplieit prologus. Quinque lineas clitiae columnae pol rumas immodi a te sequentes operis initium sibi vindicat. Litterae sunt gotllicae quidem, scd talis formae. quae ad rotundas quodammodo accedit. Desunt ubivis initiales litterae, custodes, signaturae, paginarum numeri & inscriptiones. Praeter punctum nullum etiam occurrit signum distinctionis. Charta est admodum firma, munda, & alba. Chartarii signum frequentissime occurrens est rosa diversae magnitudinis. Somel caput bovis observavi: aliquoties strigilem, non nisi bis, terve uvam. Columna quaevis 62. lineas complectitur. Sunt i men margines satis ampli. Totum opus soliis impressis constat I 63. Acc dunt vero duo folia separata, quae indicem continent materiarum. In fronto hujus indicis haec leguntur impresta: Sequutur questiones seraphisi doctoris dni bonauenture eardinalis super primo libro Di ciaq. ρο primo quatuor questora pam-'bule sedin quadruplex. genus eause. Nec in fine hujus indicis, nec in fine ipsius operis quidquam legitur adnotatum ut adeo locuS, annus, typographus lateant, qui ex charactoribus, seu litteris non satis etiam possunt, agnosci. Librum anno saltem I 76. esse excusum, initio monui.
LXXV ΙΙΙ. Sermones Sacri pro festis per annum diebus, dicti
Paginae sing ilae in duas columnas distinctae sunt. Prima columna exhibet R/gistrum Sermonum oris don desdctis. Et nota i73 numeri anpositi no quotant folia libri originem ditento i libro Dan. Terminatur hoc regiltrum in avem'sa pagina lolii secundi, columna prima paulo ante medium. In eadem co- .lumna legitur impressum Incipit tabula libri, hoc est, index alphabeticus m teriarum. Incipit haec tabula solio 3tio. & quinque implet solia. Folio domum impresso octavo Incipit opus de Duelis. Sequitur aut in immediate bre- .vis auctoris introductio, ex qua discimus, eundem etiam sermones sacros de tompore edidisse. Porro huic prologo praefixit Verba siquentia ex Deuteronomii Cap. XXXI. deprompta: Dan eatulus leonis suis lataster de Basan. Inde conssicio, sermonibus istis nomen, Sermones Dan, fuisse inditum. Impressum est hoc opus charactere gothico, satis pinqui, & magis rotundo, quam oblongo. Initiales litteras magnas ligno incisas typographus adjiciendas curavit. Custodes vero, signaturae, flaginarum numeri & inscriptiones desunt. Chana est firmissima, sed minus alba & polita. Chartarii signum frequentius currens est littera D, quam stilus secat ex una parte in annulum, ex altera in crucem desinens. Minus frequenter corona occurrit. Quaevis c I imna integra lineas 57. complectitur. Constat volumen integrum soliis impressis et 6. In fine nihil prorsus legitur adjectum. De typographo & loco
impressionis nothni hariolari. , Librum ipsum ante ann. I 8o. intressum esse, perquam mihi probabile est. ' . ι
176쪽
LXXIX. Gulielmi Ρostilla in Evangeli aia Epistolas de tempore, i. & diebus Dominicis, de Sanctis, de communi Apostolorum, Martyrum, Confestarum, Virginum M pro defunctis. in
Fol. min. Auctoris nomen in hac editione exprimitur voce svulserinus. Eundem alii: Guilhermum, alii Guillelinum adpellarunt. Ex plerorumque sententia idem fuit cum Guillelmo Parisiensi Epilcopo, qui anno Ia q. diem obiit supremum. Sed diversum fuisse praesentis operis auctorem seu compilatorem a Guillelmo parisiensi, inde patet, quod passim in hac postilla excitaverit Nicolaum de Lyra, quem etiam in Praelatione inter eos numerat, ex quorum scriptis sua depromtit. Fuit igitur integro saltem faeculo posterior Guilicinio Pariliensi.. Immo saeculo primum decimo quinto floruit. In subscriptione enim, quam ipse auctor adjecit, Postilla haec collecta dicitur Anno uni M. cccc. XXXuII. Quis fuerit, ego quidem non ausim determinare, lassicientibus dostitutus monumentis. Ipje in praefatione de se loquitur in haec verba: Ego frater fuidetur igitur Religiosi cujusdam ordinis suisse alumnus) Guisierimur sacre fle Iouis professior minimus Parisius sic ) educatus. Atque haec quidem de auctore, nunc de praesenti disseram editione. In aversa primi solii pagina auctoris legitur praelatio, in qua adfirmat, se opus istud pro minus expertis clericis & incipientibus praedicatoribus compilasse ex diversis auctoribus, quos etiam nominat. l In prima pagina secundi solii opus ipstim incipit, divisum quodammodo iii duas partes, quarum prima expositiones epistolarum altera Evangeliorum complectuntur. Pars prima otio plagularum fasciculis comprehenditur , signatis A - Η, suntque omnes quaterni, praeter G & H ternos.
In fronte solii 61. Ineipit Postilla sup euangelia dnicalia scdm sensu Iralem, seu
pars operis secunda, plagularum fasciculis quatuordecim comprehensa, signatis A - O. qui omnes sunt quaterni excepto ultimo, qui ternus est, & ultimum solium habet vacuum. Litteris impressiim cit hoc opus gothicis, rudibus admodum & inaequalibus, nec scita in voces compositis. Abbreviaturae sunt frequentissimae. Interpunctionis signum nullum occurrit, nisi ptinctum.& hoc rarissime, saltem, ubi sensus terminatur. Plerumque enim tantum occurrit ante & post citationes. Initiales litterae, custodes, paginarum numeri& inscriptiones desunt. Charta est plane firmissima, sed minus alba & polita. Cl. Zapsius in 'iugoburgs Bulbructergeschichte pag. 1 3. aliam citat editionem
nota loci, anni, typographi carentem, quam tamen Gunthero Zainer, attribuit, uti alteram etiam, quam ad annum I 476. recensuit, utpote nota anni
ejusdem instignitam. Nostra editio ab utraque diversa esse videtur. Litterae enim parum respondent Zainerianis variis, quas mihi quidem videre contigit. Quare de loco impressionis & ivpographo non .habeo, quae proseram, satis probabilia. Quod nivium imprestionis attinet; videtur mihi ad annum I 76 reserenda esse editio. In postilla enim in evangelium de communi virginum:
177쪽
Sm is es regnum ealomm derem virginibus m. verbis illis moram antem faeiente hono dormitaverunt omnes F dormierunt, sequens adjecta est cxpositio : nor isa es decursus temporis ab ascensione Christi ad diem judicii quod uocatur mora
propter longitudinem. Iam enim duravit n. ecce. LXXIV. a iuros. Hic sane numerus nequit annum designare a Christi ascensione millesimum, quadringentesimum, septuagesimum sextum, qui esset post Christum natum circiter 35oq. Multis enim annis antiquiorem esse editionem unumquemvis ipse conis spectus edocet. Designat igitur annum a Christi nativitato currentem. Porro haec anni designatio non est ab operis compilatore lacta, utpote qui compilationem suam in subscriptione iactam esse testatur anno I 437. Igitur probabilissimum est mihi, eum qui editioni huic praefuit, annum a Christi nativitate tum currentem voluisse designare. Corte in aliis otiam editionibus hic loci annus editionis suit mutatus. Sic , Teste cl. Gometiare in Nachrioten vondet illegensburget Stadibibliothee re. pag. 28 a. editio Basiliensis hujus operis anno I 5o6. sacta pro duravit annos n. cccc. Lxxvi habet duravit annos I 5o7. Subscriptionem, seu austoris Epilogum integrum recitavit Zapsius loc. cit. Nocis quidem, nisi uno alterove verbo, dissert ab Epilogo, qui legitur ad calcem nostri exemplaris.
LXIX. Bartholomaei Anglici de Proprietatibus Rerum Libri XIX.
Auctorem hujus operis quidam ordinis Praedicatorum, alii vero, qu rum sententiam ipse Quetis de Scriptoribus oes Proed. Part. L. pag. 486. tuetur, jure potiori ordinis Franciscanorum alumnum suisse adfirmant. Praesens ejus opus in novendecim librOS pro rerum, quarum exponit proprietates, divorsitate & numero divisum est. Quae mihi prae oculis est ejusdem editio, editionibus omnibus, ab Ortandi in Origine e Progressi desta stan a pag. 276, recitatis antiquior est. Hoc ipsum quippe exemplar, quod descripturus sim, Goorgius Zinget, Academiae nostrae olim Procancellarius & Prosessor jam anno 1 7 q. sibi comparavit, ut ipse manu sua ad calcem primae paginae adnotavit. Porro pagina quaevis in duas columnas distinsta esst. In fronte primae columnae paginae primae Incipit Themiu de minatibus re fratris bartholomelangliei de ord ine statii mino In fine vero voluminis, quod a I 5. soliis constat impressis, leguntur sequentia: Explicit fractatus de proprietatibus reru es tus a fratre bartholomeo onglico ordinis fratria minorum. Hanc subscriptionum immediate praecedit catalogus alphabeticus auctorum, ex quorum scriptis auctor pleraque depromsit.: Litterae sunt gothicae, minus pinques.' Inte
punctionis signa sunt punctum, & linea cum puncto subjecto l) Initialis
litterae, custodes, signaturae. paginarum numeri & inscriptiones desunt.
Charta est plane firmis lima, sed minus alba & polita. ..i Chartarii signa sunt
oppido varia. Inter alia aliquoties occurrit caput humanum, in cujus vertice
stilus exurgit in stellam desinens.
178쪽
LXXXI. Isidori Hispalensis Libri XX. Etymologiarum. in Fol.
magn, Prima celeberrimi hujus operis editio ea censetur, quae anno I 72. Augustae vindelicorum prodiit, a me supra ad hunc annum descripta. Hac vero non multum posterior, si non coeva, praesens haec esse videtur, quam modo descripturus sum. Litterarum, quibus linpressa est, figura, quam proxime accedit ad characteres rotundos romanos. Litterae etiam majusculae, qui, bus impreis sunt tituli librorum, capitum, aliarumque sectionum minorum. capitalium formam imitantur. Utriusque vero generis litterae ronianis minus nitidae, & aequabiles sunt. Litteris vocibusque graecis, uti otiam figu-rlS aliis , e. g. geometricis, astronomicis typographus destitutus suisse videtur. His enim adscribendis spatium vacuum reliquit. Litterae initiales. custodes, signaturae, paginarum numeri omnino desunt. Interpunctionis signum passiin occurrens eli punctum: rarissime duo puncta occurrunt. Paginae singulae in duas columnas distinctae sunt. Columna quaevis lincas impressas 51. complectitur. Charta est firmissima, & alba admodum, sed minus polita. Chartarii signum frequentillime occurrens, & facile distinquendum est rosa. Observavi saepe strigilem, uec. raro etiam pileum principis. cum cruce superimposita. Opus integrum sollis imprestis I I. constat. ln prima columna
priniae paginae haec leguntur impressa majusculis litteris: Incipit Enistola I dori Iunioris Hispalens s Episcosci Ad Braulionem Cesar Augustanum Episcopum.
Sequuntur deinde geminae Isidori ad B, aulionem Epistolae, quarum singuli. subnexa est Braulionis responsoria. His accedunt duae aliae Isidori ad Braulionem Epistolae, in quarum prima scribit inter alia: Codici ethimologia eum aliis eo licibo de itinere transmisi. V licet inmeiatu p valitudine tamen tibi modo ad em n aura salueram offerre s ad desinatu torsi cocilii Im enisses. Secunda vero bruvissima est hujus tenoris: En tibi se polliciti sum mis π' de origine quo- rusi sic reru- ex vpleris lectionis recordaene colli mi atque ita in quibus i locis annotatum flenti exstat eoscriptum silo maiorv. Huic subjuncta est monitio ad lectorem de imnaediate sequenti tabula, seu indice brevissimo materiarum cuiusque libri. In secundi solii quarta demum columna Incipiunt capitula primi libri, hoc est, capitum singulorum tituli; cujusmodi ceteris etiam libris singultis sunt praefixi. in sine operis, quod terminatur in secunda solii a I. cor lumna, linea ψ3, nihil prorsus legitur aditotatuin.
LXXXII. Liber Imus, adus & 4tus canonis Avicenae a Magistro Gerhardo Cremonensi ex Arabico latine versi. in FOl.
Litterae, quibus impressum est hoc opus sunt simillimae , aut omnino eaedem cum litteris, quibus impressum est opus immediate praecedetis. Charta otiam plane eadem videtur. Citartarii quoque lignum omnium' frequentissi
179쪽
me occurrens est Rosa diversae magnitudinis. Oecumant tamen saepius Aiata Strigil & Uva. Non nisi bis terve observavi caput bovis, nec saepius pileiam
principis cum cruce superimposita. Signa interpunctionis sulit punctum &duo punesta. Haec tamen rurius occurrunt. Paginae singulae sunt in duas columnas distinctae. Columna quaevis integra lineas 56. iinpressas continet. Constat volumen integrum soliis impressis 207. In fronte primae columiam primae itidem paginae litteris iisdem, quibus ipse textus, improsta legunturiequentia. Liber canonis μ' qiιῆ puceps abohali abi ceni de medicina edidit tranflatus a Magistro Gerhardo cremonens 1 soleto ab arabito in latini m. Verba aboliati abiti sient. Tum auctoris sequitur praefatio, quam cxcipit index materiarum primo generali S omnium quinque librorum Canonis, tum particularis libri primi. Terminatur autem primus liber in aversa pagina solii qet. columna prima. In sequenti solii pagina prima columna prima Incirit liber canonis strauid ' auirine de simplici medicina vis pncipis abhoali. Secundum librum
immediate excipit quartus, ita cum illo connexus, ut tertius in hac editione non impressus videatur. Exstat canonis Avicemiae editio Patavina ann. I 476. Videtur nolira huic aut coaeva aut omnino anterior. In fine voluminis nostra haec tantum verba impressa exhibet: Liber eanonis aulaeue explicit.
LXX XLII. Dialogorum S. Gregorii Μ. Libri quatuor. in Fol.
Siquis alius, hic certe liber nota anni, loci & typographi carens ante annum 1477, ὁ: sorte pluribus ante anniS, impro sus dici potest. Habet enim omnes reniotissimae antiquitatis notas. Litteris impressus est gothicis sculptis, non fusis, ut earum inaequalitas ad oculum domonstrat. Interpulistionis lignum aliud non occurrit, quam punitium. Initiales lirierae, custodes, sigia rurae, paginarum numeri desunt omnino. Pagina quaelibet est in duas columnas distincta. Columna quaevis integra lineas impressas quadraginta duas completititur. Chartarii signum est caput bovis, cujus inter cornua stilus exurgit in polygonum delinens. Incipit sine ulla inscriptione verbis illis: Quadam die nimiis quorudam sectilariu Ue. Primus liber terminatur solio un- . decimo, pagina prima, columna secunda, linea vigesima sexta. Spatium, quod superest hujus columnae, est vacuum. In prima vero aversae paginae columna diripit liber secundus 6alosori de vita V miraculis sancti benedicti obpis, & terminatur solio vigesimo secundo, aversae paginae columna secunda. linea vigeItimi cui haec tantum sunt adjecta: Ε lirit vita beati bauedicti obbulis. Liber textius in sequenti solio fine ulla inscriptione incipit, quem- sdmodum otium quartus, cujus exordium est in aversa solii trigesimi nolit pagina columna prima, linea prima. Folio quinquagesimo septimo, eoque ultimo, pagina prima, columna secunda, linea trigesiuna tertia finitur Iiber quartus. Subscriptionis loco haec tantun= subjedit typographus. :
180쪽
dem ad Theodorum Monachum, qua eum ad Monasterium revocat. in Fol min.
Sunt hi sermones rotundis quidem litteris, sed admodum inaequalibus, ut sculptae videantur, non suis , impressi. . Nec sermones, nec epistola praefixos habent titulos, ut adeo eorum initia haud alio indicio, quam spatio vacuo inter praecedentem & sequentem relicto, dignoscantur. In fine primae lineae sermonum secundi & tertii typographus numeruin adposuit hac ratione: Su, hoc est, sermo secundus, S III, hoc est, ferino tertius. Litterae initiales sermonum, & epistolae, custodes, signaturae, paginarum numeri de-sant. Charta est varia, interdum minus firma, ubique tamen alba & munda. Praeter punctum & duo puncta occurrit etiam interrogationis signum . moderno simillimum. Pagina quaevis integra lineas complectitur 27. In fronte primae paginae ante primum sermonem typographus amplum reliquit sp cium, cui nostri exemplaris rubricator inscripsit sequentia colore rubro: Sermones beati I. Cri. m inque ρο viginti venerabilem prem esopho fionam Christophorum personam, Ro. Romanum orem sorte Procuratorem see Balbiso
nup e greeo in latinu traducti ae reverendῆ mo dno mareo barbo veneto eardinali se, Murei siro es laude eumulato. dedicati ει in sisti. σε mus cons auaritia siue pecuai . amore se ineipit. Discimus ex his nomen interpretis, & cardinalis, cui inicriptum vel dedicatum est istud opus. Ipsa vero dedicatio, cum duplici indice r)alphabetico materiarum, a) sermonum in nostro quidem exemplari sermonibus, &Epistolae est subnexa. Nec in fine sermonum, nec in fine dedicationis atque indicum quidquam legitur adnotatum. In fine Epistolae ad Theodorum Monaelium haec solum verba legimtur impressa, & quidem in eadem linea, qua
epistola ipsa terminatur: Explicit Epistola Cris timi sic). Dedicatio & indicos novem impioni solia. Antiquis sinam esse oditionem istam, & certe ante annum I 77. factam nullus dubito. Annum autem impressionis, locum, & xypographum non ausim determinare. Sermones omnes sunt moralis a gumenti. Primus est contra avaritiam. ado demonstratur, nequitiam esse voluntariam, nec a natura ortum habere. Tertius insectatur incitamenta libidinis. Quartus opera misericordiae inculcat. Sed forte nimis laret longum sermonum singulorum recensere argumenta.
LXXXV. Valerii Maximi dictorum factorumque memorabilium
Libri Novem. cum commentariis omni boni Leoniceiii. Venetiis sine nota anni & typographi. in Fol.
In aversa primi solii impressi pagina leguntur Valerii Maximi dictorum factorum memorabilium rubricor, h. e. indiculus capitum cujusque libri, qui tesminatur in prima sequentis solii pagina. In aversa solii ejusdem pagina exstat