장음표시 사용
541쪽
vniet In perpetuum eis ecclesiastica biaeficia unius eiusdemque loci sui e dioecess sa), summo etiam Ponti siet quomodolibet reseruata & affecta, sine ullo possessorum detrimento, qui donee ea post decretam unionem suo ipsorum obitu vel cessione ;aliave legitima caussa vacaverint, integris fruentur frumbus. Eorum ideo consensus ea in re non requiritur b) , sed C pituli cathedralis utique ex communi Decretalium iure o , quum iuxta formam suris unionem eiusmodi faciendam iusserit Tridentina synodus id). Ouae duas itidem, pluresue simul parochias finitimas uniendi facultatem tribuit ob probatam ecclesiae necessitatem , utilitatemque . puta ubi singulae alem do parocho non sufficiant, populusve in alterutra defectionem, desolationemque bello, terraeue motu tulerit. At vetuit se ne parochiales ecclesiae unirentur' monasteriis , abbatiis , dbgnitatibus , praebendis ecclesiae cathedralis vel collegiatae , hospitalibus , militiisque : nec liberae collationis beneficia ecclesiis vel parochialibus de iure patronatus D, cum in
unam eandemqne naturam evadant.
IX. Ab episcoporum nutu omnia pendebant olim par chialia munera g). Stata deinde facta sensim sunt & ne- ssaria & communia , - ipsoque iure cuiusque parochi ossicio ita adnexa, ut quam semel adeptus est iacultatem ea per gendi , qui curam animarum rite susceperit, eam illi nequeat omnino episcopus. limitare nec suspendere nec adimere, nisi - . ex
δε-ate episcopi nihil peragunto a ipsius enim fiat populus Domini commissus es.
542쪽
Institutionum Iursi Canonis; ex legstima caussa in exteriori soro rite probanda a .
- X. Tria eorum sunt maxime . praecipua a Patribus ri
dentinis b) enumerata, nimirum sacrificii oblatio, praedicatio
una cum cathechismo , adminrseratioque Sacramentorum . Ad
oblationem scrificii quod attinet, 1at erit diebus omnibus sessis de praecepto, iis etiam quibus indultum nuper est te rublibus vacare operibus post Missam , parochus quilibet, etiam mobilis curatus ecclesiae collegiatae siue lecularium siue regularuam , debet omnino Missam pro populo 'applicare suo c), adeo ut prohibeatur vllum pro ea stipendium sibi vim dieare, quod pro specialis fructus. sacrificii applicatione probe accipiunt celebrantes; sibique tribuat inopi ieruiens parochiae:
quum onus istud subire cogatur, non secus , quam vir matri monii onera sert omnia, quamuis uxorem duxerit pauperrimam.
XI. Praedicationis .incio debet sermonem de rebus diuinis ad populum habere cunctis dominicis saltem diebus; Qia dragesimae vero & Aduentus tempore tςr ad minimum in unaquaque hebdomada , . praetereaque pueros sestiet omnibus diebus rudimenta fidei docere d). Et quamuis ' mos inole.
Trid. ἐκ eap. quia ε MI. at de refo . eam raetitias t C. XIII Caudenti eap. b. 3 ses. 6 num. 3q. Videsis tract. de berificiis cap. 23, στι,. num. 31 ad 3 ' με ν b Trid. in eost. eum moepto I AI. 23 de res. eὶ . Ex nouissima 4mn l. die a9 Aug. 1 4 Benedicti Pp.XIV, vi δε--ν 1o D. t Bullarii fui . Eaque sablatum eis disertinere , quod inter pi Clam & tenuem eongruam facere consueuerat S. Congregatio Concilii, ut ad quotidianam Missae parochialis applicationem in primo casu paroe s obstrinis geret secus in altero. Praeterea mandatum episcopo dicereiano. ut pauperibus paroeliis indulgeat eleemosynas a pio benefactore oblatas pro applieandis sibi testiuis Missis, eo tamen pacto , ut aliis intra hebdomadam diebus tot alias pro populo 'applicet; A sestiuae nonnisi in ecclesia parochiali celebrentur. Haec Benedicti XIV eonstitutio hoc in regno suit regio puello promulgata. & Regis Caroli rescripto ad Curiam Capellani Maioris dato die Octobris a M. d) Trid. in cap Hs 24 de reserm. Quinto abhine sieulo plaevit synodo Vasensi I in Gallia ran. a. in non solum in eluitatibus, sed stiam in minibus parochiis verbum faciendi daret presbyteris mustatem. Exinde a lias regiones eadem est facultas propagata. Munus par horam ut doctrinam Christianam populos doceant, praestrum pueros & radiores, utque inferiores pastin
543쪽
Liber I. πλ. XXY. De paraebis e c. 337uerit, ut episcopi ad parochiales ecclesias concionatores quotis annis mittant , vices parochorum in Q:iadragesima luppleturos rsi quando quis parochorum velit suum per se te munus eo teminpore obire quotidie, subsidiaria extranei praedicatoris misso cessabit sa). Huc refertur munus praenunciandi quum ses os dies, indulgentiasque, tum vigilias per.hebdomadam inc, dentes b , cetera, quae emerserint, praecepta ecclesiae, ea Vzplebis ignorantia ne violentur. 4
i XII. Sacramentorum adminiseratio post episcopos adeo pro . pria parochorum est, ut non modo sanxerit concilium Lateranense e) omnem utriusque sexus fidelem ei tanquam proin prio sacerdoti peccata sua s emel ad minus quotannis confiteri debere , ab eoque Poenitentiam & Euchariltiam in Paschaidi accipere; sed Tridentinum insuper monuerit ab eo solo Sacramenta generatim exceptis Confirmatione , & ordine licite Iuscipi d) . Nihilo tamen minus quum priuilegia regularium , & frequentes episcoporum concessiones quamplur, mos extra ordinem minit ros Sacramentorum inuexerint: abiis etiam , quoties concessionum fines non excedunt , probesuscipiuntur. - .
XIII. Ab hoc speciatim munere iura profluunt, quae solis attributa sunt parochialibus ecclesiis , videlicet habendi fontem baptismalem , quae idcirco matrices appellantur , qui filios quotidie spirituales. aqua. & Spiritu Sancto regonoranx
ris' in ea re studeant episeopi dirigere, eostue simul eo iuuare Iadin 3gistri, patres milias , piae taminae , I ieique prcibi ae sedalitates ortusque sex spresbyteri etiam rurales non eurati ; methodum quoquo tradendi rudimenta Pi. usumque libesii Cardinalis Beslatmini, lueulenilia inponit, iubetque Be 'nediet iis XLV in eou. etsi minime 41, D. a Bulla, , regio placito die s prilis 1 43 munita 8c publica a. ' - ς ε . De qua superius dictum iit. 18 de υἰscopis num ra. ibique in m tis Lir. h. .Trid. post sessas da νεs . tu eap. de delectu ei rem, ieiuniis Scdiebus fessis. - γ, ρ- omnis utriusqua sexus de paniten. , remisi. uJ Trid. m p. qu va m II Μ. - δε resem.
544쪽
338 momes . seruandi sacra. item olea cathecumenorum , infirmorumques publica communionis annuae te iii monia edendi; libros bapti. zatorum, coniugum a , mortuorumque retinendi, & sutura publicandi matrimonia, & ordinandorum nomina. Ad haec accedunt funditones , ut aiunt, parochiales , puta spontos coelibes in Milla benedicere , & puerperas primo templum ingressiDras, sontem quoque baptismalem , candelas in festo Purifica. tionis B. M. V., cineres, palinas, domosque sabbato sancto; processiones cum stola ducere non modo statis diebus , ted aduemilias etiam publicarum supplicationum , & funebres; cadaueribus fidelium , ante quam efferantur , benedictionem impertiri b . Illis onerosis quidem muneribus, iuribus, lanctionibus respondent 'icissim stolae utilia iura seu emolumenta ex conluptis oblationibus modo voluntariis, modo necessariis obuenientia parocho intuitu laboris pers alis; canonicisque portionibus quartae sunerariae, primitiarum , decimarunque, & congrua parochiali , quae ubi annuos ducatos centum non excesserit, nullis pensionibus, aut reseruationibus
fructuum grauari potest γ) . De omnibus dicendum fusius
in sequenti libro . Hoc unum hie generatim praenotare sutruciat, iura quaelibet parochorum hodie non communi, cert que iure , sed particularibus locorum institutis & moribus, synodorum etiam & visitationum episcopalium decretis esi plerunque definienda XIV. Quoadusque perstitit communis clericorum vita evnonic/, quicquid ex oblationibus, primitiis, decimis, stati ue reditibus olim singulis obueniebat ecclesiis , in commune
cathedralis ec si ae aerarium importabatur : ex eoque quam tam iussisset episcopus, portionem ab oeconomo Vel a chidiacono accipiebatist uel diurnam vel menstruam vel amnuam singuli presbyterorum ad parochias etiam quum Vrbanas
545쪽
Liber I. Tit. XXX. De parochis c c. 339 banas fiam rurales ablegati a . Iitos quidem presbyteros, quia maxime laborant verbo & doctrina , duplici honore , id est portione alimentorum dignos reniantiauit Apostolus ad
XV. Ea redituum communio in causa fuisse videtur ut quisque ferme epist opus ex ipso matricis primariae clero ad urbicas & suburbanas parochias delegaret presbyteros , clericosque alternis vicibus, amoueretque inde suum ad libi
tum se); in oppidanis vero ecclesiis municipeis earundem firmius institueret d . Hinc repetenda prima est origo pa- Tom. . V y y r.
a In ean. 4 vulgo Apostolorum ita cautum . Omnium primit/ae epis p Ο pr βγteris domiam mittantur , non fumr altare e manifestum ess autem Mu episcistis o presbieri iηιeν diaconos oe reliquas eleritas eas diuidunt .
Rursus can. 37. Omnium rerum ecclesasticarum curam episcopus gerito, o eas dispensato quasi inoeliante Deo. Et can. 4o, Ut episcopus res ecclesia in pol sate habeat . . oe pecunia lilius arbitratia dispensetur. Synodus Gangrentis in Ponto an . 314 ean. ideo sanxit. Siquis vult fructus eeclesiae oblatos accipere vel dare extra ecclesiam praeter episcopi sententiam , vel eius , eui eura eorum tradita est , anathema sit. tacumenicae synodo Ch. alcedonensi anno si placuit
ean. 26, ut omnes ecclesiae episcopales oeconomum haberent res ecelesiae cum
arbitrio episcopi curaturum , veluti testem episcopalis earum dispensationis, ean. quia in quibUdam 4 disi. 89d de cuius officio loquitur l. 34 C. de D. cros et les Theodorus Lector lib. I , Marcianum eeelesiae Conltintinopolitanae primum oeconomum a Gennadio designatum anno 46o, ut cuique ecclesiae oblata distribueret eiusdem clari eis, tradit Soet omenus li3. 6 east. 3i in fin. Hi autem, ait , eius loci puta Rinocvrurae in aeqvpto elericis communis Amus ρο me ad reliqua denique omnis conmmunia. Vide sis quae dixi in trase. de Bense. eccles cap. I de oris. Benes sciturus quomodo & quando desine
b Ep. i ad Timoth. cap. 3 , ρο ι b. a conss. vulgo Apostolorum cap. 28. e Id in more positum in Romana ecclesia seculo quinto , indieat In nocentius I N. ad Deeentium eap. 3 , scribens sese die dominico consueuisse ad presbyteros ecclesiarum intra ciuitatem sermentum' ab ipso consectum per. acalii thos mittere, ut semetipsos, propter plebem sibi concelIam absentes, non iudicarent a communione episeopi sui separatos . Idem in ecclesia Constantinopolitana viguisse patet ex lustiniani Nou. 3 cap. I. Alexandriae tamen quod singulis ecclesiis Iutis euique po positus esset presbyter, teliatur Epiphanius hin
d Ex paulo ante dictis nam. 4. ibique in notis lit. a . Vt vitani prenbyteri non possint in Iominico inbis serra praesente episcopo, vel urbis presbyteris, decreuit synodus Neocaesariensis in Ponto an . 3, 4, ean. 13. Vnde apparet non consueuisse ad oppidorum plebes mitti presbyteros urbanos & mobile .
546쪽
s o Insii vim Liris Canonisi rochialis curae capitulis 3c monasteriis cathedralium adnexae . processu temporum ad collegia & coetus ecclesiasticos oppi
XVI. Distracta ecclesiasticorum fructuum communione inquatuor partes primum, deinde in precarias a) praediorum concessiones modo reuocabiles , modo perpetuas arbitrio episco. orum I ad extremum in perpetua beneficia cum irrevocabii iure, quod lex generalis firmauit, ea tuto ad vitam possidendi : suos sibi unaquaeque ecclesia reditus fundorum , ob lationesque retinuit, quibus singuli ei inseruientes solum seuerentur presbyteri, clericique eo pacto , ut tertiam sibimetipsis vindicarent , alteram ecclesiae , aliam pauperibus podi Monem distribuerent; episcopo non aliud nisi duos solidos
ob honorem cathedrae siue pro iure cathedratico quotannis
persoluerent b . Sic parochiale ossicium singulis eodem per
petuo iure conferri caeptum una cum adnexo beneficio.
XVII. Oppidorum inopia quum saepe par non esset alendis parochis, construendisque Lis ecclesiis, ut ad utramque rem ditiores viri magnates allicerentur, consueuerunt sensim episcopi fundatoribus ecclesiarum , eorumque heredibus inter alia patronatus iura indulgere facultatem offerendi seu praesentandi presbyteros, clericosque in eisdem instituendos , quae vim obtinuit magnam sexto abhinc ieculo e) . At non nublos tunc etiam praua cupiditas eatenus traxit, ut suis in possessionibus ecclesias aedificare satagerent eo solum animo , ut religiosas populi oblationes ex aequo diuiderent cum sacris earum ain De quibus plures eanones habet Gratianus in ean. precaria 44 , σfit 7 a C. XII qu. a textus deeletalium in caρ. i. ρο seqq. de precariis; & nonnulla dixi in tract. de beneficiis cap. 9 de benefic/artis sqq. Inde primam beneficiorum speciem deducit Spondanus /n epitome ad an
bὶ Ex Conc. Braearen. II an .s a in eetn. placuit i C.X qu. 3, Emeritensian. 666, Toletan. Cabilonen. ceteris eadem C. O qu. relatis. e Ex canonibus , legibusque, quas recensui in tras . de rurepatronatus cap. I num. II , O hqr,
547쪽
Liber I. Tit. XXX. De parochis erc. . 'I4I 'rundem ministris sa); manusque irreligiosas ad alia sacerdo. rum iura extendentes non dubi rent presbyteros de ecfestis eiicere , aliosque adsumere ad libitum sine iudicio epit copi b). Submotis deinde, expiatisque sacrilegis patronorum usurpationibus , restituta in integrum sunt iura episcoporumnedum in liberis ecilesiarum & beneficiorum collationibus , sed instit stionibus etiam obnoxiis patrona tui . quum laicali ,
tum ecclesiastico. ε .XVIII. Patronatum ecclesiasticum collegiis, monasteriis, Capitulisque plus peperit adnexa cura paullo ante inuelligata, quam voluntas sundatorum Q Quo tamen in loco esset purochialis cura non uni per nae, sed toti collegio Canonico. rum aut regularium , vel clero oppidano commissa : ibi necesse fuit , ut uniuersis curam habitu obtinentibus singuli actu eam exercerent alternis, uti mos fuit olim. Postea recentior beneficiorum perpetuitas Innocentium III se) adduxit ad hanc edendam in concilio Lateranensi constitutionem, ut quaelibet parochialis maiori 'ecclasiae adnexa idoneum &pem tutim habeat vicarium canonice institutum , congruam ex ipsius ecclesiae prouentibus portionem accepturum. Patribus autem Tridentinis d) plaeuit, ut ordinarii locorum ubi curata beneficia cathedralibus, aliisve ecclesiis aut monasteriis Yyy a unita
a In eoρ ita sanxit eone. Braearense II ran. 6. Siquis basitieam ποπννο διuotione si iei, sed pro quaestu cupiditatis adstat , υι quicquid ibi de a
latione populi collis tur, medιum cum elericis diuidat . . . nullus episcoporum ram abominabili voto consentiat. - ψ
b Quod execrati maxime sunt patres in synodo Toletana IV an. in ean. notierant X qu. i , dc Arelatensi II an 333, Leo IV poli annum S in est. ad episcopos Britanniae in ean. regenda 4 eadem C. Gr qu. , Nicolaus II in Romana synodo an. ros' ean. 3 , Gregorius VII in Romana an. In can. I, Vrbanus il in Melphitana an. icyo ean. 8 , Callitias II in Lateranens Ian. II 23 ran. di 'ν teteri . e) Innite. III in ap. extirpandae 3o de praeben. dignιt. d) Trid. in cap. benefeta fHI. de νεform. Hoe utique deeretum sat innuit Regulares exereenda eurat addictos adhue pio ea subiici dioeceiano episcopo, eique rationem reddituros: id quod diu ante Urbanus il an. Ic88 iam ea uerat in ean. sane quid monWhorum o C. Io qu. a, sed apertius Trid in cap. in mona'ri ιs ii se P. 23 de regular.
548쪽
14et . Institutiom m. Iuris Cenomkἰ unita inuenerint, Iollici e prouidcant , ut per idoneos visarios etiam perpetuos , uis aliter expedire vidcbitur , arimarum cura exerceatur, quibus tertiam seu bium partem aut maiorem , vel minorem suo adsignent arbitrio. XIX. Ne tamen plus aequo ea in re excurrat arbitrium: S. Pius V sa) iussit congruam perpetuis ei idem ivicariis sorre nec ultra centum , neς infra quinquaginta scutos adsignandam. Qui tamen ad curam animarum exercendam , quoad parochus infirmitate , imperitia, morum culpa, absentia, decessu, aliaue qua uis caula defecerit, adsumuntur vicarii non peris
petui b) ; eis episcopus quantitatem portionis arbitrabitur nedum pro indigentia & meritis personarum , sed pro modo
etiam redituum sc). . . ' TXX. Curam animarum adepturos oportet non modo
es aetatis annum saltem attigisse, verum etiam esse virtute, moribus , doctrina prael antiores . Enim vero , quamuis beneficiorum sine cura collationes , quae perlonis utcunque diqgnis, posthabitis plerunque dignioribus, fiunt , firmas habeant humana iura : lex Tridentina d multis corroborata constitutionibus Sedis apostolicae nullatenus patitur quoslibet alios, nisi digniores ad parochiales curas promoueri praevio concursu , sollemnique omnium competitorum examine coram tribus saltem examinatoribus ut aiunt synodalibus , &dioece sano episcopo, vel eius vicario enerali peragendo. Formam concurius ab ipsa Tridentina synodo praetcriptam , ut eius usum sacerent expeditiorem , declarare & ampliare
83 titulum, possessionemque legitimam pariu hiae fructuum non eoadiutoribus eiusmodi seu vicariis, sed eoadiutis ipsis suisse non semel adiudicatam a Rota
549쪽
Liber I. Ut. XXX. De paroebis f e. 14scensuerunt L. me. Pius V a), Clemens XI b, , & Bene-- dictus XIV c), vi solummodo deuoluendi, non ius pendendi
iudicium appellationi concessa. Itaque ab irrationabili episcopi 8c examinatorum iudicio ad metropolitanum aut Sedem apostolicam reclamantes non impediunt , quominus ei, quem episcopus in concursu praeserendum iudicauerit, detur possessio parochiae: aliudqile ii sere non consequuntur appellationis beneficio, nisi ut sibi maculam repuliae ac reprobationis de te gant, ostendantque luam nouo experimento virtutem d). XXI. Hae lege soluuntur ecclesiae iurispatronatus laicorum duntaxat. Ad eas porro quem intra quatuor mentes a die vacationis praesentaverint patroni suum ad libitum , episcopus cum examinatoribus in synodo designatis si publico examine sine concursu inuenerit idoneum , omnino instituet. At patroni ecclesiastici vix inter adprobatos ab eisdem examinatoribus concurrentes, episcopali edicto ad examen conuocatos , possunt ac debent digniorem eligere , eumque
instituendum episcopo praesentare se . Episcopus autem, id quod rei cripsit ad archiepiscopum Florentinum Benedictus
XIV si , iudicium patroni ecclesiastici in delectu & prae
sentatione dignioris , quoties de iniuria nemo competitorum conqueritur g , nequit plane non exequi: sed aliquo ipsorum reclamante utique facultatem habet inquirendi, rectumne, an in i ,rium illud lacrit b . Et quoties electum a patrono episcopus tunc milituere non abnuat, appellationi exinde locus erit in deuoluendo tantum iudicio : secus ubi epi-s 3pus a patronis dissentiens non digniorem esse iudicauerit ab
aὶ S. Pius V in bolla in emferendis 33 edita is Cal. April. t 367.
bὶ Per litteras S. Congr. Cone. datas die Io Ian. IIII. αὶ Bened. XIV in rensi. etim illud 68 ro. t Bullarii sui. d) Bened. XIV in eons. redditae nobis 4 to. 2 Bullar. NIassobr in prax. habendi concurs requis 3 dub. . . e Trid. in cit. cap. expedit. Bened. XIV in ei t. deeretali reddita ποbis 4 to. 1 Bullarii . g ὶ Eo ea se locum habet , quod monet Fagnanus in . ms. commentariosiper cap. i8 fessi. 24 de res . laudatus in antediaa decretali h) Hoe ipsum ante placuit sa. me. Pio V in cis. cons. in cocemissis.
550쪽
44 Institumnum Iurli Canonici ab eis electum : huius enim appellatio in suspenso relinquet omnia usque ad extremam causae dissinitionem. XXII. Vicarios curatos quum mobiles tum perpetuos sine concursu quidem adlumi, sed non sne permita & ex . mine episcopi , sat innuit synodus Tridentina sis , quum sanxit , ne ad parochias regularibus monasteriis adnexas alis qui etiam ad nutum amouibiles deputentur , nisi de episcotidioece sani consens , ac prauio: examine per eum , aut eius vIcarium faciendo. Id ipsum firmauit Benedictus XIV b . Quosvis prosecto adiutores quisque sibi parochus cum episco
pi approbatione deligit e sne ulla spe successionis.
De presbieris, diaconis, ceteris Aferiorum ord num clericis. I Vetus facerdotium solis de fanguine Aaron oe Levi descenis dentibus lege diuina mandatum Christus Dominus ad δε- eros tantum miniseros apostolica manuum impositione initiandos transulit. 2 Vniuersos Christi fideles etiam laicos fungi sacerdotio blasphemavit Lutherus. 3 Hierarchiam vero ex episcopis , presbieris Ο m;nistris rite ordinatis in ecclesis con tere a laicis seiunctam docet fris catholica.4 Sacra parochorum munia omnes olim presbier; obibant viporesaris, quae facerdotio singulis traditur. I Nouo nunc iure multiplicatis plus aequo presbieris vix licet scri scia missarum celebrare , nisi eum licio parochiali veι mandato episcopi habeant facultatem exercendi alia suscepti ordinis miniseria.
a Trid. in eap. in monasteriis it seg. as da regular. Card. de Lucad. benine. in fumma mim. 328. bὶ Bened. xl V in renit. quamu s to. a Bullarii sui, data die 24 Febr. 7 6 pro episcopinum iurisdiatone in par hiis regularium uud Indos. e Trid. in cap. t M. 23 da reform. σ cap. tr seg. a 3 de resuler.