장음표시 사용
531쪽
Liber I. Tit. XXIX. De dignkatibus 125sessarios & canonicos , decreuit in Romana synodo Bene.
. XXI. Suppar est canonici poenitentiarii ossicium, quod nonnisi praevio concursu prouidendum esse , alias irrita collatio haberetur, sanxit idem Pontifex b . Iis omnibus quidem cathedralibus poenitentiarium eum unione praebendae proxime vacaturae fore ab episcopo instituendum , qui magiser si , vesdo Ior, aut licentiatus in theologia, vel iure canonico , Ο amnorum quadraginta , seu Aias qui aptior pro loci qualitate ν periatur, qui dum confessones in ecclesa audiet, interim praesens n choro censeatur, decretum est a Patribus Tridentinis e). Ex hisce verbis, aliisque ante laudati decreti probe arguunt doctores theologo primam , & poenitentiario secundam adiudicari ab episcopo debere praebendas , quae in mensibus o
dinariorum quouis modo, praeterquam ex resignatione, Vaca uerint : secus in mensibus apostolicis. vacaturas & quomodolibet Romanae Sedi affectas; has enim ex ipsius synodi, silentio exceptas integligimus. Ipsa huim ossicii ratio postulat, ut aduentus & quadragesimae diebus festisque sollemnioribus
frequentisres ad -Pmittentlae tribunal confluentes homines potissivum audire in sacra exedra paenitentiarius adigatur , cui pasinde atque aliis canonicis indulgetur duos , tresne menses quotannis abesse d). Nam vices episcopi gerit ipse in exci- piendis poenitentium totius dioecesis consessionibus, publicaque publice peccantibus poenitentia iniungenda se : tametsi eos absoluere nequit a casibus episcopo reseruatis , eoque minus ab atrocibus criminibus , cen iuris & irregularitatibus Sediapostolicae reseruatis, quae ubi erunt occultae, episcopus sacvl-
Cone. Rom. Bened. XIII tis. i3-ς. Ηine exoleuit eorum sententia , qui ad id non eogendos, sed hortandos duntaxat ecclesiasticos aut curam animarum non habentes, aut non confessarios censebant.
532쪽
tatem absoluendi habet a Tridentino sa), nisi id ei speei,
tim episcopus mandauerit, iuxta tutiorem Nauarrae sentemtiam b . Eum vero, non secus quam delegatum ad obuersitatem causarum, subdelegandi itire potiri, aliis doctorum negantibus, alii assirmant probabiliter. Ceterum non praecellere in Capitulo, sed locum inter canonicos, quemadmodum de theologo iam dictum est, habere pronunciauit S. Congregatio Concilii e): in nonnullis tamen ecclesiis inter dignitates cooptatum scribit Uan.Espentus d). XXII. Reliquum est ut cetera percurramus ossicia. Textus Decretalium distinctas habet rubricas de incis sacrisia, R de incio cinoris . Sursa idem ac thesaurarius esse; e
flos autem quasi minister furissae videntur glossie ibidem ex eo etiam sortasse , quod Innocentius III se sacri m dbgnitatis honore decorauerat, cuius hodie munus meri famulatus potius ignobili, quam honorificum existimatur. Qui sacra vasa , resque pretiosas ecclesiae custodit , a Graecis timi. Laresa dicitur , eique a, Iustiniano tributus idem viri reum
rendi i titulus , quo tunc appellabantur episcopi g).
Exinde licet insignem huius ossicii dignitatem in. . oriental, hus ecclesiis coniicere , quae in occidentalibus in thesaurarii perlana non ita splendet, si duae excipiantur metropol A Italiae , scilicet Mediolanensis & Neapolitana . In utraque porro est cimiliarcha; qui Neapoli nedum unus ex primario Can nicorum praebendariorum ordine, sed . praesectus etiam est col- legio
Deciὼitre deputandum . . . idem o in haeresis reinune eis tantum , non eorum
visariis sis Armissum. Quam probauit S. Congreg. Concilii ἰn inuensi a mii 1641.
533쪽
Lἰber I. N. XXIX. De LDisaribus . , et Iegio hebdomadariorum , baculum cum argenteo manubrio in processionibus gestans in signum iurisdictionis 3e praeem,nentiae, eum praerogatiua duplicis sumagit in eorum comitiis. XXIII. Siqua sunt alia alicubi incia , personatus, dignitatesque : legitimis locorum statutis, moribusque Potissimum, res definiantur. In ecclesia Puteolana duo sunt iubeantores stallum habentes in choro post omnes canonicos . Atque in cathedrali Neapolitana unus ex hebdomodariis magister scholae nudum cantoris ossicium gerit. XXIV. Archiacoluthi nomen in ecclesia Capuam perdurare tradit Michael monachus in sanctuario Capuam . Et Benno Cardinalis meminit archiaeoluthi ecclesiae Romanae. Cum in ecclesiis cathedralibus olim quatuor essent canonico. rum ordines, presbyterorum scilicet, diaconorum, subdiaconorum N aeoluthorum : quilibet suis suberant capitibus, presbyteri archipresbieris, diaconi archidiaconis , subdiaconi archi briae nis, acoluthi denique archiacoluthis. At istos cum acoluthis nubium neque in choro, neque in capitulo ordinem facere prae
sertim post legem Tridentinam , omnesque ad libitum' sola Vt aiunt nutu episcoporum posse amoueri, recte obseruat C rolus du Fresne sa). In ecclesia etiam Puteolana blim aDchiacoluthos fuisse noui, iandudum suppresses. i, T 1 T. . XXX.
μ parecbis oe oppidanis aruipresbieris. ' II Vicanos, oppidanosque archipresbteras oe paroctos as aeuo
Anslatorum habuit ecclesa. . a Curam animarum habentes presbieres alii en diuisa oe. σο'lica institutione ortos putanν , Hii negant et ar surrique subdum episcopis. 3 Iiquc primum presburi , mon paroebi , personae , , picia i ,
Q Car. da Deae in glossaris seripi. media: infima larisin verbo
534쪽
G28 . . Insuturismum. Iunis Canonlii , 'c decavi, ambipresbieri dicti sunt.. 4 Archipresbieri singularum plebium videntur in Deum ebo . . . repiseopor- fvssecti . . - Parochus. quisque in sua ecclesia oe plebe ordinarius es mi-i niser se amentorum , curaque animarum. . 6 Exuberante alicuius ecclesiae populo vel coadiutores parocho' addit episcopus, vel nouam erigit parochiam Altatem. Sui eo diutoribus ς noui ue parochis congruam portionem ex reditibus matricis ecclesiae , mel beneficiorum unione ads-- Dex: populum ad eam contribuendam hoc in regno nonnis regia potestas cogis. . 8 Beneficia etiam referuua oe assecta possunt episcopi eum -ς eo ens eapituli parochiis egenis, vel alteram alteri paro-L . :i .ebiae unirer at monaseriis , abbatiis , capitulis , milegiis , 'edrumque praebendis non item , nec libera beneficia par -. ebi is de iurepatronatus. - si animarum eura mobiliter olim , perpetuis nune parecbis
Io Hi fer i ta offerre pro populo debenν festis saltem diebus
II Simul euangelium praedicare, fideique ruilimenta docere. I et Et Sacramenta' iure ordinario 'miniserare. 3 3 Multa inde sunt ecclesis paraebialibus parochis referuata quum oneros iura in foramentinibus o functionibus , tum vidia fluis emolummita oe obuentiones. 14 Ex remmunibus olim proventibus ecclesiasticis portiovem emrati presbieri ab oeconomis ves archidiaconis arbitrio epis's i designatam accipἰebant. 13 Iique presbieri ex claro urbano vel parris plerunque do
τε Dissoluo in Horis,communione fructuum ecclesasticorum inualuit mos conferendi singulatim paroebinis incium simul G. beneficium ad miram Dreuocabile. . 'I Nee non instituendi perpetuos parochos a patronis nominatos
535쪽
mbi collegiisi via mpnasteriis adnexa cura, ani rum sit . .as Vicariorum congrua υμ maior ducatis, centum , nec , minor i quinquaginta Fr, oeconomorum autem arbitraria.
ao Dignioribus presbieris nonnis praevio concursu deligendist fas es animarum curas adipisci, iique ρυybabiri ius Daberit reclamandi ab .rrationabili iudicio episcopi oe maminatorum. I Patronis tantum laicis indulgetur idoneos presburos pshobi i iis dignioribMs sne concursu ρ sentare , eciaesaseicis . --
digniorem ex approbatis in concursu eligere. c. iricarii etia=m curati quum mobiles tum perpetui examen episcopale subire coguntur. - . - I
IN Euangelii primordiis suisse , . qui Apostolos , proximos
quer illorum successores. in pastorali animarum, cura . si .: epis copali charactere .coadiuuarent, Apostolesum acta. , epi's stolatque satis innuunt. Nec res aliter esse potuit, quum aini pares procul dubio essent soli episcopi pascendis quotidie tot Domini gregibus, sustinendoque tantarum gentium mimini, quae suum Christo nomen tum dabant nedum per urbes amisplissimas, sed per dissita quoque oppida, vicos & agros maio- ri, quam excogitari potest , frequentia. Necessitatis itaque ratio postulauit , ut episcopis iuxta Vrbanas & matrices ecclesias plerunque residentibus , minores eii in plebes singula unum saltem curionem a) apud se presb)terum haberent sacra ministrantem in cuiusque loci ecclesia r quum uniuerses totius dioecesis homines capere noni possetii una. cathedralis'
II. Curiones hoste presbyteros successisse statui septuaginta discipulorum Cluilii; eosque ab ipso proinde Christo Domino & Apostolis institutione diuina promanasse tenent Vene-
a Qui sacra publiea pro euriis suis. curarent. cumnes triginta a Ro mulo institutos tradunt Dion. Halleam. lib. ii cap. 6i . Varro ιιb. 4 singu* , Felius lib. 3 ver. Curia , A. Gellius ιιι. 4 ni. Ahi e. eap. 7. qui lias iniuriret curias pro rebus profanis ad populum spectantibus simul confiitisse commonent.
536쪽
negant, quod non liqueat discipulos fuisse- sacerdotio 1niti, res ; 'aut a Christo spiritalis cum potestatem solis Apostolis
traditam aecepisse: sed mitas tantummodo in omnem locum, quo venturus Dominus fuisset, iam praesentem aduentum eius annunciaturos . Ita lentientes tamen non abnuunt discipulos
ab Apostolis mandatam habuisse curam enscopali ordini su tectam, ab eoque profluentem. Nam licer nubteri fecerint, tamen euordium ministerii a summo est facet dote , inquam cum
diuo Ambrosio se . III. Quibus Apostoli, episcopique prioris aeui mandare
consueuerunt Baptismi, Paenitentiae, Eucharistiae, & Confimmationis aliquando, verbique diuidi ministerium, eos non alio nisi presbtrei nomine appellatos sacra littera d ,& vel stiora monimenta patefaciunt se . Deinde parochi vocabulum, cuius duplex notio est, iisdem adhaesit quum exinde quod facta praebeanς D, tum quod incolarum baseant in certo loco
a) Gerson. δε statib. eccles consa. t. Statas, ait, oratorum fueredit β ra. mo discipulistim Christi ; ac proinde satus caratorum es de institutione Chri- si ex Apostolorum a principio fundationis Melesia, qui institutis per declar νιones sumininum Pontificam, om=dorum magis ae magis in Otait. Eandem sententiam tuentur eoncordi animo theologi Parisienses. bὶ Beda in Lucae cap. 1o. o S. Ambros. lib. 3 de Sacram. east. . dὶ Ad Timotheum Ephesinum episcopum scribens Paulus Apostolus , 'o terum ne obiurges, ait, sed hortare vetur patrem , est. ad Timoth. eap. 3 -U. t. Hisce verbis S. Epiphanius haeresi 73 Acriana .. s , ostendit mai rem tune etiam episcopi, quam presbyteri fuisse potestatem. Uidesis dicta sa-
e Synodus Eliberitana m. 3oI eo. Siqu/s draconus regens sua episeopo, vel presbytero aliquos baptisauerit , episcopus eos ρον benedidit nam perfrara debebit . Laodicaena paulo post iussit presbyteros nihil agere sine mente .piseopi debere . . .. - . 0 Paroebos Respublica Romanorum habuit, qui aere publico necessari ad victum magistratibus per municipia iter facientibus praebebant , de quibus recinit Horatius lib. I se . fat. I . . . Paroehi qui debent ligna , fatemque. Idemque ιι b. a sar. 8, ad eosdem alludens , translata ad innuiuatorem Nasidienum significatione, ait . : Hertere pallor . . . Tum parochi faeiam uit sic metuent x ut acres Potores. Μ. Tullius in Verorem M. a lib. I , commemorat publicum Philodami munus recipiendi hospites, A prae
537쪽
loco firmum . . Deducitur enim vel a graeco Verbo ,
quod latine idem sonat ac praebeo, vel a , idest incolatum habeo a .. Aliis minue nominibus dicti sunt perisonae ob praerogatiuam personarus b , plebam c , decani ,& archipresbieri parochiarum γ). IV. Plures Romae titulos, idest ecclesias in subterraneis abditisque locis aeuo martyrum erectas, ut in illis baptismus multitudini catechumenorum, sepultura martyribus, fidelibus synaxis. & communio precum commodior esset, inter cete' ros tradit auctor libri pontificalis sub nomine Damasi . in viara miselli. Hinc inibi, sibique prima urbicarum parochiaruma igo. Oppidanarum institutio coarua compertior est. Utrasque progressus temporum , magis magisque propagauit per regiones quum orientales, tum occidentius. ob iure primum
& praecipue Praetores, Consalesque . Tum ad Atticum 7. a Kb. ta seribit , qaod Sestius paraehus publieus Ariarathem Ariobaretanis nitum ab ipso taeer . ne, ut apud se diuersaretur inuitatum prae cupasset . Eos Charisius Imram parochos appellat in ι. 38 Lio D. de maehun: honori a) Quod est in m m. tio verss dictum a LXL Interpretibus se in ἰν in vulgata editione latina legitur Hreuttis. Eaque ratione dicti sunt eardi us presbyteri , quod fixi velut eardines permanerent in regimine eam par
ta anno a o, exploratum sane haberemus fixam seeulo III par nonam iniurationem in viranis eeelesiis iure scripto : eius enim fragmentum a Gratiano exscriptum In ean. ecclesias I C. XIII qu. t haec habet a Iesias sngulas si auiis presbieris dedimus ; parechias , ct eae-teria divisimus . Itaque spreta ius canonis auctoritate, ex moribus primis rectius doducitur huius rei antiquitas . Nam can. 4 vulgo Apostolorum quum ineertus auctor vetustissim tradat vetitum, Nequis presbyter, diaconus , eletieusve relicta parochia sua iμaliam praeter fui episcopi voluntatem ua staret ; palam ostendit ataxos ε
538쪽
s3α Institutioni- Iuris Canonisi non scripto. Quod seculo IV prima omnium synodus Sardi.
censis censuisset in vico aut modica ciuitate unum sussicere
presbyterum, superius iam dictum est sis . Tum Chalcedonensis b) sequenti seculo rurales & vicanas cuiusque prout mciae parochias episcopis eisdem , qui . eas sibi subiectas haberent, adiudicauit. Placuit deinde Ioanni IX Papae in synodo Rauennate se in singulae plebes archipres terv m. ba
beant propter assiduam erga populum Dei curam , qui non f Ium imperiti vulgi sollicitudinem ger- , verum etiam presby t Forum , qui ρer minores titulos habitant, vitam iugi circumspectione custodiat , ω' qua unusquisque. industria diuinum opus
exerceat, episcopo suo renunciet. Nec contendat episcopus neu aegere plebem archipresbiero , quas ipse eam gubernao valeat o quia etsi malae idoneus si, decet tamen, vi sua onera parti
suν : oe sicut ipse murici eccloae praes , ita archipresbieri proni plebibus , ut 'in nullo titubo ecclesastiea sollicitudo .
Cuncta tamen rferant ad episcopum , nee aliquod contra eius deero tum ordinare praesumant. Isto Italiae decreto synodico
suffecti videntur archipresbyteri oppidan, in locum chorepiscindirum, quos . abolendos episcopi diategerunt ab octauo ad umcecimum usque seculum d . iV. . Constituta vetustis & moribus & canonibus to diu,
-rdinatosque paroehira presbyteros tribus etiam primoribus seeulis. S. Epiphan. r. 99 cap. I. Quotaus Alixandrina, ait, ratholica communionis sum ecciri uni archiepiscopo subieela, faus exique pro situs es presbyter, quι ecclesωμι munera iis a miseret. Et haeres γε πιιm. ii ovemdam I typhonem Dio coride Ide otamiae pago presbyterum memorat. TLeodorus seculo quinto epitcopus Cyri, oboginta parochias sibi subiectas seribit, eji. ii 3. S. Athan. apolog. atradi: singulos suisse presbyteros in decem Geletiis ruralibus Mareotiae Al xand Piae proxima institutos ab episcopo .Alexandrino . De oppidanis in occis. dente parochis antiquioris aevi nocinisi mutum in synodo Eliberitana m. 3os pud Hispanos ean. , & Uasensi I see. V in Gallia ean. a. Tit. 8 d. episeop. -m. . b Syn. Chalceda eo. I. c Habita an. 9 , mi adsuit synodo Lambertus Imperatos, ut Baron. to m. I ad an. - , ab eaque desumtus textus in rap. ut singula 4 , e vis. de osse. arehine . d a De e tepiseopis nonnulla iam dicta in superiori tit. 24 num. 23 cel Quos recensui supra rit. I 8 num. d.
539쪽
Liber I. Th. XXX. De paroesus oeci a 333so parochiarum ita parochos ad residendum in sua singulos ecclesia obstrinxit, ut nec suam ipsis plebem derelinquere, ali. nasue oues pascere liceret, nec vicissim parochianis ab suo ad alis num declinare pastorem. Cuique enim populo nonnisi in parochia sua missam dominicis, festisque. diebus audire licebat secundum veterem disciplinam a 4 Sacramenta suscipere, & ve hum Dei audire. Corruptis deinde moribus quum promiscua irrepserit administiatio Sacramentorum in parochiis sine aliquo personarum, finiumque discrimine: decernendum pro tutiori antimarum . salute putarunt Patres Tridentini ', ut illis in urbi. bus, locisque, ubi talis esset abusus, episcopi populos in parochias omnino distinctas, finibusque circumscriptas distribue.
rent, quatenus suum quisque parochum agnosceret ab eo solo Sacramenta licite suscepturus. VI. Sicubi eatenus creuerit multitudo populi, ut non unus ei sufficiat parochus t alios ad facra obeunda munia necessarios addet episcopus coadiutores c) . Vel si isequo latiores, parochiae fines, aut salebrosa itinera , aut interfluentes aquae pnesertim hibernae magno siepe sint impedimento , . quominus
Incolae omnes undique ad parochialem conueniant ecclesiam :nouas retiam tunc parochias, eriget in locis commodioribus
d), 'citatis tamen , auditisque interesse habentibus , praefer- tim parocho matricis , quamuis anuito e , ea lege ut velut filiae antiquiorem' ecclesiam perinde ac matrem honor turae nonnulla ei signa cultus & subiectionis, quae in more sunt , reserant quotannis , in ipse erectionis limine praescri- benda: puta ut earumdem ' parochi ad solemnem fontis baintismalis benedictionem in ecclesia matrice adsint , ab eaque lustralem aquam ct sacra. olea accipiant , inibique maiores
540쪽
334 Insyἰtutioni m Iuris Canisli; anni sestiuitates concelebrent sa) , vel annuum censum ei rei'ndant b). Deficientibus eiusmodi causis, animum non adisiiciat episcopus ad nouas erectiones antiquae parochiae iura& statum deminuturas; alias non effugiet suspicionem quaestus& ambitionis notam: quum suas ipse potius utilitates , copiamque subditorum captare, quam Dei. cultum , animarumque salutem quaerere tunc videatur sc). . . 'VII. In iis quidem necessitatis casibus Tridentinω synodus d) decreuit, ut episcopi auctoritate etiam delegata
Sedis apostolicae tam adiunctis parochorum coadiutoribus aut collegis , quam recentium parochiarum rectoribus vel co gruam ex fructibus matricis ecclesiae si beneficiorum unione id fieri nequeat portionem adiudicent , vel populum eom. pellant ad necessaria iis alimenta suppeditanda. Hoc - tamen pol terius remedium in regno non Ptiuntur regii magistratus , rati laicos non ecclesiastica , sed regia' solum Potestate cogire cognita debere, ut iis, qui altari seruiunt, curamque spirit lem exercent , decimas, aliaue subsidia vitae contribuant so . . Idemque seruandum esse tenent, ubi oporteat ad aptiora loca ecclesias transferri , vel ruinosas refici aere publico . VIII. Itaque paupertati parochiarum, & deficienti cur
torum congruae sustentationi consulturus episcopus quum o
dinaria fg , tum delegata Sedis apostolicae auctoritate h
- Deae it. n. g. b l. in eit. east. ad audientiam veri honor, arae. cap. omnis anima δεε ensibus, east.2 de capellis monachor.
d Cit. Q t de reform. cap. er. cap. a. ce) Videsis praenotata superius tit. 6 de Conciliis pag. 69 it. a. S. Co gregatio Conc. pro augendis risitibus pauperrimae parochiae supra mille antis 'mas habentis , . interrogata possit ne populus, aliis defieientibus subsidiis, ad id compelli respondit dandas litteras esse ad Archiep. Teatinum, ut cum Universitate loci rem ageret, Fagnan. in cap. 3 de Her. agro . num. I 3. 0 Trid. in east. eum ψud 7 fg. ai, eap. locorum 8 sess. 7 de ref ω Coelestin. lil in east. sicut unire 3 de me b. praestor.