장음표시 사용
11쪽
PRAEFATIO. libus praesertim Regionibus, in quibus Lutheran aut Calviniana viget disciplina, doctorum hominum pauci admodum, linguam calleant Gaulicam, adeoque sententiam nostram, librorumque nostrorum vim non nisi dubia aliorum, ac male tuta interpretatione percipiant atqui eXterorum perinde ac nostratium saluti cons tendum fuit in si placet etiam , lubellorum quos hominum a nobis seu profugorum,seu transfugarum opera, in Galliam continenter enundunt,
multitudini, captionibus aliquid
mento compertum est librorum Gallice scriptorum fatum hoc esse, ut eum ipse diomate, .linguae vocabulis consenescant Scripsere de controversiis fidei, sub finem superioris, sub initium hujus saeculi , viri
eruditione praestantes, atque, ut ea
12쪽
PRAEFATIO. serebat aetas, et utioneis oratione limati Commentaria edidere grauissima doctissimaque qua tamen deriatae hujus aevi nostri aures fastidiunt, ob unam elocutionis vetust,tem' quas qui gemmas obsoletis
scilicet panniculis involutas gravatur evolvere Iniquitas, fateor, est illa nostrorum temporum s quid faceres at est tempori serviendum. Itaque ut hujusmodi incommodo ac vetustatis periculo occurratur , lingua latina scribendum fuit, quae non facile intermoritura est, quaeve, ut ad loca, ita ad tempora remotiss-nia, pura illibataque transmittitur. - Caeterum omissis aliis xatholicae doctrinae capitibus,quae a Lutheranis kCalvinianis in controversiam vocantur, in Religioso potissimum cultu illustrando studium & operam po- sui, quod intelligerem aciversarios eum saepius ac vehementius insecta
13쪽
UR AE PATI tos. Vide batur nimirum magis plau/sibile ac populare argumentum , prorsusque idoneum ad plebis aniἀmos contra Romanam Ecclesiam concitandos, quam si superis se,cet, Idololatriae ac iuperstitionis r am diceren quae res creatas coleret, adoraret, lignoque si lapidibus ser viret, semularetur Itaque ut Ecclesiam Catholicam ab ea calumnia vi dicem, partes omnes Religiosi cultus persequi placuit, non ita tamen ut rationes adducat is quibus docto res catholici ad eum stabiliendum
uti solent, ne videlicet actum agam, sed ut ad illa, quae a nuperis autoriabus protestantibus objiciuntur, cumulat e respondeam. Non omitto tamen data occasione, antiquorum captiones fallaciasque retegere. Atque ut intelligant adversarii quantum cauis nostrae aequitati confidamus, observare ipstae liceat, ne-
14쪽
ERAS FATIO. quaquam praeteriri aut dissimulari a nobis difficiliora corum argumenta, imo urgeri illa ac roborari, eorumque etiam responsiones omnes ess giaque praeverti. Viam porro ac methodum sequimur qua ipsi praeiverunt 3 cum enim minus arrideret illis usitata olim disputandi ratio, qua scripturae patrumque loca variis interpretationibus illustrata in unum congerebantur, subtilioribus jam visum est ac the logicis rationibus agere. Et eos quinque hac via persequimur, in primo praesertim opusculi in aliis minus erit pressa minusque subtilis dilputatio, praeterquam ubi investiganda
sitit divi Thomae sententia, circatui tum Crucis, quam sene nemo asse quatur absque ope divinae hujus se entiae,qua sanctissimus doctor longe multumque praestabat.
15쪽
SVMM A PRIVILEGII REGIs Christianissimi diplomate ad
ID. LOLATRIAE CRIMINE VINDICA Tu R.
Simulque cauetur, ne quis hujusmodi librum Typis excudat, praeter eos Typographos in quos Autor jus suum contulerit Qui secus fecerit, subiicitur poenis in eo diplomate propositis. Datum Parisiis dier . Iulii, an i69o Subscriptum. Bouco T.
Die ver x . eiusdem mensis retatum a pabluas tabuia a Societati, notraphorum O Bibsiopolaram juxta I Geνetum Senat sis Parisiensis dies Aprilis 613. nem consilii Reti α'. Februarii i616. Subscribente P. AuBouYM Syndico.
Ius in hoc Privilegio contentum cessit Autor Io Niri muILLELMO PECHIIs , Typographis olosanis.
16쪽
. probatio octorum Nos insta scripti Theologiae proses
sores in Academia Tolosana fidem facimus lectas a nobis dissertationes quinque de Cultu Religioso, a P. ANTONIO Bo Naeto e Societate Lasu, Gallice Latine compositas, nihilque m iis observatum quod non recte consentia cum doctrina Ecclesiae Catholicae Romanae Tolo die 13. Octobris 169I.
Deeaηus , Ahθα s. Petr3 ala insula n medulco Oia ce a cathedrali Tolosana Archidiaconus major.
17쪽
Facultas F. Frovincialis. EG insta scriptus Praepositus Provin
cialis Societatis L s u in Provincia Tolosana facultatem concedo P. N-TONIO BONEτο, ejusdem Societatis Sacerdoti imprimendi Dissertationes quinque De Cultu eligioso , a tribus Theologiae Proses ribus recognitas capprobatas , jam ante aliquot annos Gallice ab ipso Typis mandatas, clunicultate Superiorum ejusdem nostrae Societatis. In quorum fidem has i literas dedi manu mea subscriptas, Mossicii mei sigillo munitas Anicii elaunorum die a Iulii.
18쪽
NTER. omnia argument I. quibus Ecclesia Catholica si is ab adversariis idololatriφvocatur in crimen , max/mum , ut ipsis quidem videtur,4 certissimum petitur ex cultu, quem illa singularem tribuit Eucharistiae Sacramento Cum enim omnino statuant nihil nisi merum pae ne Sacramento contineti , cxistimant eum qui pronus Eucharisti m Veneratur, non Deo certe optimo.Maximo , sed rei dumtaxat creatae cultum illum ac reverentiam exhibere. Quin etiam nuper autores
Calviniani , cum intelligerent Christi prae sentiam gravissimis rationibus suaderi, ore gius multo progressi affirmare non dubit, runt, etiam posita concessaque Chrilli prae, sentia, nullam deberi Eucharistiae venerutionem , prorsusque hallucinari Doctoxea Catholims, qui ex Christi praesentia colli '
19쪽
gant adorationis cultum Sacramento protinus deferendum.
Atque illud est inane cludicrum idololatriae simulacrum cujus object specie, imperitae plebis animi ab Eccle ita Catholica
olim abalienau, meticulosa ingenia etiamnum a sacris mysteriis absterrentur. Ut autem sublata omni dubitatione, perspicue animadvertant sincerissimam esse Ecclesiae Catholicae doctrinamin ab omni superstitionis labe remotam; statuamus primo di sertationis aditu quid voce Adorationis
intelligatur, cujus varias subinde specios sequentibus disputationibus fusius prosequemur.
Adorationem hic dico genus illud o noris qui vel positis humi genibus, vel prono abietioque ad pedes corpore cuipiam exhibetur. Ercatholicae quidem Ecclesiae persuasum ab initio fuit,hoc honoris genus non solum supremo Numini tribui pos se, sed iis etiam creatis rebus, quae dignitate
caeteris antecellunt, conditori praestantiam propius imitantur. Ut autem omnibus advertariorum criminationibu occurrat, duo statuit, de quibus illi, si modo bona fide disputationem ineunt , dissentire non possunt. Primum quidem actiones externas suap-
20쪽
De altu Eucharistiae. 3hatura indifferentes pretium umne suum atque aestimationem habere a motu Voluntatis illas imperantis , qui cum earum velut animus .forma sit, vituperatione vel laude dignas cssicit, suumque illi sive vitium, sive honestatem impertit Alterum cst, de prono isto corporis situ habituque idem plane , quod de aliis, actionibus externis, sentiendum , eum videlicet ex se, nequaquam inter Religionis aut cujuspiam alterius virtutis opera numerandum , sed motu voluntatis, ex quo fluit, suum omne meritum' appellatione n ipsam habere. Constat autem potaim egxegiam, multiplicemque de alicujus praestantia opinionem animo ac mente concipere , quamldeinde voluntas isto vel alio corporis habitu, palam aperteque significci Nodo enim contingit ut suspiciamus in aliquo
praestantissimam naturam, iummum rerum omnium dominatum , quae ibi summam reverentiam omniumque mortalium obsequia vindicent atque hoc praeclarum. judicium voluntas sane potest externa illa venerationis nota declarare Liccbit pariter observare in alio non praestantissimam quidem naturam, sed Virtutes eximias praecipuo honore dignas quam etiam de isto. magnificam existimationem potest volun