De cultu religioso dissertationes quinque, in quibus Ecclesia Romana ab idololatriae crimine vindicantur. ... Autore P. Antonio Boneto, e Societate Jesu

311쪽

Decalturam Q. Sanctorum asis juris regulam sequatur, in dubio scilicet meliorem esse conditimem sidentis. At es. qui ipsime adversarii prolixe consentiunt,

quo tempore illi se a Romana Ecclesia ς sejunxerunt ejus sententiam, toto jam orbe Christiano, populimam fidem ac consensum obtinuisse. Ex eo certe antiquitatis ac possessionis jure , caequali utriusque sententiae probabilitate , efflorescet certa illa prudensque notitia, quae Religionem amplectentibus praeire debet, a rae

lucere. . .

Iam vero ex Gallis nostratibus Anti XIII catholicis percontari placet, quid causae sit, cur de Christianissimo Principe eos ad Ecclesiam Catholicam reVocante , acer-bilis conquerantur' Novit ille videlicet posse eos, tuta salusque officii ac fidei conscientia, ad illam accedere isti inficiari nequaquam possim , quin Ecclesiae Romanae sententia, ipsorum me judicio, aeque saltem a Calviniana, probabilis videatur. Novit se filium esse Ecclesiae primogenitum ac defensorem, eoque nomine sibi sedulo elaborandum , ut subditos in ejus nciplina ac fide contineat. Novit vindicem esse se Legum tum civilium tum Ecclesiasticarum , quae sanciunt Christianis Principibus, non alierius quam

312쪽

as dissertatis quinta

Catholicae Religionis potestatem lacten-

:r: dam eamque esse Religionem Catholi

lacam , quam a Petro acceptam Romaniz ιῶ. Pontifices moderantur. Quis credat Princi-

π φη pem, qui subditorEm non falis opinioni, sed prudenti judicio Wintelligentiae consulit; qui priscam Majorum Religio

nem adversius privatorum hominum cona tuis kmblitiones tuetur 3 qui autoritatem

studiaque sua dirigit ad normam legum antiquarum , quae tum in suis, tum in Protestantium regionibus stata sunt; Quis inquam, credat eum Principem a subditis iniqua expetere,in potestate sua .ad Religionis mutationem abuti Domitto exemplum finitimarum Regionum ubi Catholicis non minori poena, quum Calviniant in GalIia , suos ritus colere prohibetur Α grates Deo immortales qui eum nobis largitus est Principem, cujus animi gravitas' moderatio nec exemplo, nec ulla iniuria commovetur; neque incitatus ad Religionem amplificandam impem ulli aut alumniis aut qi rimoniis retardatur Existimet ille profecto in se aptissimi,cadere quod de Theodosio Impe- ., , . ratore Leo Magnus Romanus Pontifex - praedicabat Instabilis, inquit Deo gra,

313쪽

De cultu Imag. Sanctorum . . aurias ago, qui eo re ore, quo oboritura Haereticorum scandala praesciebat, vos in

imperii fastigio collocavit . in quibus ad totius mundi salutem Uya potentia, sacerdotalis vigeret induseria. Et vero

singulari Dei munere consilioque factum existimo , ut nobis ex ille imperet, qui pari animo studioque in Religionis ac Regni commoda, dignitatem incumbati qui adim manu grassantem Haeresim coerceat , qua hostium in Calliae fines irruentium impetum reprimit, ardorentque restinguit. Siquidem , ut aiebat 4em

Pontifex praeter imperiales es publicus curas pini mamsolicitudinem Christianae Reli. gionis habetis , ne scilicet in populo De

aut chismata , aut Haereses , aut ulla scandala convalescant. Iustus sane Ludovicu ,atque idoneus haeres nominis ac pietatis Ludovici sancti, cujus primordia cum incidissent in reliquias sectae unius a Patre ovo amictae ac debilitatae , eas ipse ita delevit profligavitque ut nullum,

nostro hoc aevo , preterquam in Historicorum monumentis, Albigensium Haeresis videatur extare vestigium.

314쪽

1NDE RERUM.

A CTro ΜΕ exteriores sunt ex se indifferentes: I per voluntatis affectum evadunt laudabiles aut vitiosa a pag. 1. 3. Q. i. p. Io6. n. X X V. Adorati , ejus natura. I. . . I. Adoratio interior. ς

Adinatio quae Deo exhiberi debet, p. q. n. P

Adoratio quae Christi humanitati exhiberi potest P. s. 6. n. XXX Io I. Adoratio quae rebus creatis exhiberi potest, p. os. n. I. Vide cultum. Imagines Sanctos. Reliquias. An in Zisputationibus de cultu Sanctorum, Imaginum, vox adorationis usurpari possit, p. 3α .

An abea voce abstineri possit, p. 37. n. X LV.

Res apud Tyrum gesta in causa Athanasii, probant eo taculo , viguisse fidem de Christo in Eucharistia

praesente P. II n. x II.

Protestantes Arn a suppeditant Arianis, qui Chiisti divinitatem iisdem rationibus oppugnabunt i, quibus Protestantes Christi in Sacramento praesentiam op pM 'ηR P. II. n. XIV. Cut Ariam voce usi sint, p. 4o n. x L, II.

315쪽

Quod genus honoris Cruci exhibeatur, p. I9.n. XXXII. Quae virtus in Cruce sit admittendes p. 3O. n. XXXIX. Qua ratione serent miracula ad Crucis contactum in conspectum , p. I 26. n. XXXVI I. Quis sit sensus verborum quibus Ecclesia Crucem compellat. p. 29. n. XXXIX. Quomodo intelligendus S. Thomas cum latria cultum Cruci tribuit. p. II 4. a. n. XXIX. ad n XXXII. cultus.

a species cultus. Cultus Religiosus. p. 49. n. III. p. reδ. Cultus Sacer a. n. Iv. ad X111. Cultus civilis Cultus Religiosus stricte dictus; hoc est immediate productus a virtute Religionis vocatur latria. Deoq, soli exhiberi potest, p. 3I.n.RV. R seq. ultus Sanctis , rebusque sacris exhibitus Religiosus vocari potest . quia imperatur a Religione.

p. Is I .an. IV. . quia refertur ad Deum. p. Is 6.

n. VII. III.

Probatur illud autoritate SS. Patrum ratione. p. Is'.

n. IX. X. I.

Quantum juvet ad causam Ecclesia Catholica decretum hujus Synodi in quo statuitur, dogma de reali Christi in Sacramento presentia, nihil vitii nec veneni habete. p. 3 - . XXI. XXII. Explicatio hujus decreti a recentioribus Calvinianis proposita ejicitur. p. 3I. n. XXII. Deus in rebus reatis omnibus adorati potest adora- uone lateriori M. n. xxxv rario ci

316쪽

Non potest tamen adoratione exteriori ubique adorari. p. s. n. XXXV m.

Ratio discriminis i. s. sq. n. XXVIII. XXXIX. concilia. I quibus actis V de cui tu Imagiηκα

Concilium Constantinopol subCopronym .p. 28.n.x. Ejus nullitas. p. 23Ο. 24 I. an. I. ad XVI. Coneilium Nicaenum secundum p. 29. 44'. n. XVI. Defenditur a nota Idololatriae eontra Calv p. q.

n. XVII. XVIII.

Concilium Francosuriense. p. aso. I. i. VI ad

n. XXIII.

Non damnavit Concilium Nicaenum. p. n. XIX. Non damnavit cultum Imag. p. aso.n. 16. sequent. Coneilium Tridentinum. P. 24o. Qua conditiones requirantur, ut Concilium legitimum sit, ejusque decreta vim hab ni P. 3o.

244. 14s. n. XIII.

An iussit posterioribus Conciliis examinandi desinitiones superioris alicujus Concilii jam Romano Pontifice confirmati p. 16 I. n. XI M. ealius usiae.

Eius natura. p. q. n. III. Cultus Dulia sanctis exhibetur ibid. Cultus ullae interior non exhibetur Imaginibus Christi aut Sanctorum. i. O7. IO8. n. XUI. Eeelesia Christiana immutavit contraxitque significationem vocis Duliae p. IOA. n. XXI M. V. Latriam.

Realis Christi praesentia inEucharistiae Sacramento probatur verbis Christi a P. n. I. ad, 28. n. m.

317쪽

F ueha isti Mysterium est dissicile quia non percipitue sensibus. p. orn. IX. . Non est tamen impossibile, quia neque includit contradictionem, neque ex eo sequitur contradictio. . . n. IX. p. XXVI. n. XVI o.

Posita eoncessaque Christi in sacramento presentia necessatio sequitur esse adorandum. p. 27. a. n. xx ad XXIV. Respondetur triplici rationi itia Calvinus movetur ad negandam illam consecutionem. p. 32.n .XXm. Responde Quam suo Antidoto Gallice te preserυaiis

charistia abesse, prudenter tamen creditur praesentem adesse. p. 7o. . . Adeoque constanter est adorandus. ibid. Hujusmodi adoratio est absoluta, non conditionata. Ecclesia. Ecclesia potest extendere aut contrahere scinificationem vocum antiquaru ad explicanda sua dogmata, mysteria suae Religionis. p. oo.

n. XII. XXIII. .

Potest item abstinere vocibus obscuris l1cet Iam litatis, isti illis quae sunt magis perspicuae clarae, aut etiam alias adhibere p. 37.n.XIV. Ecelesia potest cultum divinum novis ritibus augere.

p. 97. n. XXXI. XXXII.

Potest item fidelibus praecipere nova exercitia pietatis. Ibidem.

pides. Ad eliciendum actum isdei divinae requiritur infallibilis certitudo de veritate objectiva. p. 69. n. XLrx. Ad eliciendum actum justitiae ac Religionis Suffiei eertitudo moralis. p. o. I, 7α. . .

318쪽

Η-ον- Potest Sanctus aut Propheta aliquis ob duos fines viversos honorari, p. 6s. Irr. Unus refertur ad Deum, non alter ibid.

Idololatria.

Idololatriae natura. Est mirus latriae Idolo exhibitus.

p. 77. n. III.

Idolum est res quaepiam sensu carens in qua fingitur virtus aliqua divina aut per quam falsum aliquod numen colitur, p. 77. . III. Triplex discrimen inter cultum Euchari S cultum Idolorum , p. O. n. XLI. Imagines Sanctorum non sunt Idola. r. Quia neque creditur inesse illis virtus aliqua divina. a. Quia illis non utimur ad falsum aliquod numen colendum , p. I. n. IV. Ethnici non colebant Deum rerum omnium condiω- tem in suis Idolis , p. 8o. n. v. ad p. 87. n.'I. Neque Israe litae in vitulo aureo , p. 87 n I ad P. 33I.

n. XIV.

Imagines. Quod genus honoris interius exteriusque Imaginibus exhiberi possit, p. I. n. xxv II XXV II. Hujusmodi honor non est Latria, p. O .n. XXIV XXV. Non est Idololatria L p. z. n. v. XVI XyII. Qualis honor in specie exhibeatur Cruci Imaginibus Christi p. IO. n. XXVII. p. II9. n. XXXII. Imagines nullam in se habent virtutem naturalem aut supernaturalem , propter quam coli debeant.

P. I 2I. n. XXXIII.

Potest tamen Deus illis uti veluti instrumentis, aut signis ad effcienda miracula, p. 22. n.&XXI v. XXXV. V. Miracula. Cultus Imaginum Sanctorum prob. ap. 2Iq.n. I. adn. X.

319쪽

Qu bua ,ssibus eonstituatur evitus illes,. I 4. n. Tam. Quem actum in te eius praerequirat Lin quo voluntatis actu formalit ex confidit , p. 93 97. CA. n. XI Eeelesia non exhibet rebus creati Latriae cultum p. os . n. XIV. Coneilium Nicaenum a nusquam decrevit hujusmodaeultum Imaginibus eisibendum. p. 4. n. XVII.

Diserimen inter cultum Latriae. Duliae p. 4. n. m. Explieatur mens sancti Thomae disentis Crucem adorari adoratione Latriae P. II 4. II s. n. XXIX.

Mediator.

Mediato duplicis ardiηis. Alter propitiationis. Hlter Intercessionis p. oI. n. XXIII. Solus Christus est mediator propitiationis, p. o I.

Sancti sunt mediatores intercessionis , Ibidem. Rursum sancti non sunt mediatores, arbitri, judices, ut Christus. Sed mediatores supplicantes, Ibidem, Deus solus est autor verorum miraculorum, P. II .

n. III.

Deus miraculis laquitur,' suum testimonium profert P. 2I8. n. IV. Qua ratione fierent miracula per virgam Moisis,

serpentem aeneum, P. z4. n. XXXVI. Qua ratione fiant miracula per lucem Imagines. p. I 26. n. XXXVII. Probatur veritas miraculorum quae fiunt in Ecclesia Catholica, p. I 27. n. XXVIII. p. 2I'. n. v. VI.

Probantur iisdem rationibus quibus miracula primis Ecclesiae Christianae saeculis fieri solita, . a I.

n. I. VII. VIII. IX.

Miracula olim facta adhibitis S. Stephani Sanctorum Nazarii MCelsi Reliquiis P. 74. n. VI. Missa. Missa est verum sacrificium, P. Os n. XA M

320쪽

messae Mesum ndo dimet in substantiἄ, 1 aeriseidi Crucis , sed tant im in modo offerendi, Ibidem Mista sacrificium offertur in quatuor fines p. , 6.

Non offertur Sanctis, quia nullus ex iis finibus ad Samctos referri potest. Ibidem. offertur tamen in honorem Sanctorum, p. 2 7.1O8

n. XXXVI.

Quid discriminis sit inter duas illas propositiones , s criscium Sanctis offerri ,δε offerri in honorem Sanctorum, Ibidem. Sancti Christum oratii, ut Patri aeterno Missa sacris cium offerat, ejusque fiuctum nobis applicet

Rursum sacrificiuio Corporis & Sanguinis Christi simul cum Sacerdote, ossierunt Patri aeterno , hoc est Togant 'intuitu illius uictima quae est in manibus Sacritatis , hominibva placabilis fiat,

Freces. Quis sit sensus nonnullarum plerationum quas Eeclesia facit Sanctis p. 7s. 76. n. XVIII. XIX. An Sancti coelites audiant hominum preces , p. 28Q.

n. XXI.

Explicantur scripturae verba, quibus videtur signiscari preces nostras a Sanctis mortuis non audiri,

Reliquiae. Populi omnes venerationi habuere virorum illustrium cineres , quos eorum e uias appellamus, p. 26q. n. I. Etiam Hebraei veteres , p. 26 . . III Cultus Reliquiarum vocari potest Religiosus quia imperatur a virtute Religionis, p. 267. n. IV.