장음표시 사용
281쪽
li Consilio & opera ad Pontificem Npendenda ac diiudicanda transmisisse Adr an autem in sententia perstante, scriptaque ad Carolum luculenta Epistola , in qua conjectas in Synodum Nicamam criminationes gregie diluit, mutua illa summi Sacerdotis Regisque consensio litem demum omnem ac controversiam
sustulit, quamquam privatis nonnullis Galliarum Episcopis, haec Nicaeni Concilii sententia non penitus arrideret. XI x. Verum cum adversarii accusationis robur ac firmamentum , in ipsis Concilii verbis, potiusquam in fidemistoricorum collocare videantur, placet ad rei disceptationem , ipsemet acta Concilii adhibere, ex quibus omnino intelligetur, nihil a Francosordiensi Synodo , contra Nicae . nam , constitutum Secundi Canonis ab adverariis producti verba sunt haec. -- ,he lata in medium Oaestio de noυ crac
e rum Synodo, quam de adorandis Imaginibus Con stantinopoli fecerunt in qua scriptum habebatur ut qui maginibus Sancto ruis, ut ivifica Trinitati fervitium aut adorationem non impenderent, anathema judicarenturi quisuprasanctissimi Patres, omniinoris hujusmodi adorationem, e servitutem renuentes contemserunt , atque
282쪽
De cui umet Sanctorum a sconsentientes condemnaverunt.
Primo quidem ob rationes superius memoratas mihi persuassisimum est, hujusmodi decretum in ore, oculisque Legatorum nusquam fuisse promulgatum, sed una cum aliis articulis, Regio capitulari contentis, Adriani Pontificis arbitrio judicioque permissum. Deinde in si maxime fuerit promulgatum , assero Patres prancosordienses nihil eo loci contra veram Concilii Nicaeni sententiam statuisse: id unum videlicet damnarunt quod ace-hat in actis ad se perlatis , Sanctorum 42'. Imaginibus, ut Dei a Trinitati ser i-e
tium se adorationem impendendam. Atqui Hiς Concilium Nicaenum nequaquam existimavit hujusmodi servitium Madorationem Sanctorum Imaginibus exhibendam: Patres igitur Francosordienses nequaquam Concilii Nicaeni dogma sententiamque damnarunt. Rem solummodo rejecerunt occurrentem in actis sibi oblatis, quae Nicaeni Concili decreta continere dice-hantur. Ita opinati sunt doctissimi Camdinales Perronius Bellarminus , Brit LLaudatissimus Petrus arca Archiepis-amg.copus idem Parisiensis, Tolos anus , imajoris omnes sapientiae , quam ut vel ' a ipsis adversariis ullam erroris aut stau i νοῦ ..
283쪽
236Dissertatio quarta.dis praebeant suspicionem. X. Objiciat fortasse non nemo credi vix posse, Patribus Fancosordiensibus ignoram fuisseveram Concilii Nicam sententiam ante sex aut septem annos celebrati, cujus acta habebant prae oculis, manibusque versabant. t non pervidisse illos e. ram Concili mentem ex eo eruitur, quod singularem unius Episcopi, de more, suffragium ferentis opinionem , universae Synodi decretum consultumque crediderint cum augustissimi caetus sententiam
distere debuissent ex fidei definitione, sub finem actionis septimae, promulgata , in
qua statuitur, νιψεπι- προσκυνι- , μυναλωθινι λατρειαν , honorariam adorationem , non eram Latriam , Sanctorum
Imaginibus exhibendam. Quae ratio ita convincit, ut Adrianus Pontifex in ad Carolum responsione id ipsum afferat , nempe debuisse Patres Fracosiordienses, Nicaeni Concilii doctrinam, mentem ex fidei definitione investigare non ex Verbis privatorum Antistitum, qui suum,ut in liberis caelibus fieri soler, animi sensum rite aperiebant, in eandem demum
cum universa Synodo sententia coeuntes,
ejus decretis sua subscriptione firmatis. Rursum Patres Francolarienses Nicae-
284쪽
De cultu met Sanctorum. IIn Concilii mentem minime assecutos illud etiam probat, quod ne usus quidem , quem tantopere Xagitant, Antistitis sententiam perspectam haberent. Fuitis Constantinus Constantiae Cypri Episcopus , ad cujus verba autor Librorum Carolinorum, Calvinus , aliique recentiores conomachi offenderunt, Sic enim illuni loquentem inducunt sussci' iamplector hamorabiliter sanctas ct venerara. c. 17. biles Imagines , se secundum serviti Inst. i.
um adorationis, qua substantiali se vivifiea
Triniuri emitto. Atqui haec non sunt Constantiensis illius Antistitis verba ex quo patet Nicaeni Concilii acta Francos tum perlata , Vel adulterat , Vel perperam Graeco in Latinum conversia. Probat hoc verborum modo memoratorum obscura implicata constructio; expostulatio item Anastasii Bibliothecari picκna qui cum post annos centum, novam Catie hujus Concilii interpretationem adorna. 2:z riret, primam istam au vocibu adeo intri- ,. catis, ambiguisque fuisse contextam, ut se quid in ea editione intelligatur, ut vix Anast. aut nunquam possit advertici in fustidi-P,ωωum a verse legentiam, Pene ab omnibus
285쪽
nem non aliunde certius patebit quam si locus ille de quo agitur cum Graeco exemplari sedulo conseratur. Etenim in Latinis Concilii actis,quibus Patres Franco-furtenses, clibrorum Carolinorum auitor usi sunt, Episcopo illi Cyprio im-o,. pium an dogma ascribitur , in Graeco C xvi i vero exemplari , nihil viro probe Catholi- .L ' o. alienum assirmat. Sic enim in Latinisse is illis actis loquentem inducunt. Suscipio καἰ ἀσ- - amplector sanctas ct venerabiles ma-
, τὰ 'ei, o qua secundum servitium adora- μητι tionis qua substantiali ct viviscanii Trini- 'i' emisio. Sive secundum servitium καὶ adorationis quod consubstantiali, vivis.
canti Trinitati emitto. At in Graecis exem-kiata, plaribus sic habetur, recipiens er honor, amplecten sanctas ct venerandasia, Imaginec adorationem autem secundum προσ- Latriam, Gνη τέ . mρου οὐ τριαδε ἀνα-- ι πέων si supersubsantiali Trinitati
νη τὰ emitto Atque eo nisi fundamento, vitio, sanempe actorum Nicaenorum versione, Oὰρχι Patres Francolarienses, autor Librorum
μέτρα Carolinorum, di nonnulli Galliarum Episi copi, Imperante Carolo Magno, ac Ludovico Pio, existimarunt in Concilio Nicaeno sancitum , ut Sanctorum Imaginibus --mo idem ac summae Trinitati Latriae cultus
286쪽
De cultu mag. sanctorum. Moexhiberetur. De facto hic solam agebatur
quod illi, in fide interpretis, certum existimarunt,Nicamam videlicet Synodum,quod in hac Latina editione illi tribuebatur, GVera sensisse Rem ita esse censueres; de caenihil ammarunt cim Graeco exemplari carerent , ad cujus fidem Latinae hujus editionis veritatem exigerent. At recentiores Lutherani MCalvinia XXII. ni, qui eandem calumniam cupidius ex cepere, culpa ceri non vacant , ianv vulgarem editionem vitiosa illa emendatiorem, ranastasii versionem & Graeca ipsa actorum exemplaria in manibus haberent. Ex quibus sane locupletissimis monumentis, si concepta jam animo opinionem exuere voluissent, intelligere fas erat, Nicaenam Synodum in fidei definitione, non aliam Sanctorum Imaginibus, quam honorariam adorationem adjudicasse; Cypriumque illum Antistitem,hono rem ipsis quidem, at Latriae cultum uni summae Trinitati deserendum censuisse. Bene habet, inquies, verum si ex fi
dei definitione constabat , Probam ac Catholicam fuisse Syuod Nicaenae sententiam, Cyprii quoque illius Antistitis ver ha, interpretis vitio adulterata: quidni Adrianus Ofitifex ejusque Legati Patre
287쪽
Francosurienses de erroris periculo tim- monebant' drianum certe Pontificem veram Synodi Nicaenae sententiam ex
fidei definitione collegisse, Cyprii verbAntistitis verba tiim ut obscura ambiguaque , tum ut singularem privati hominis opinationem pro nihilo habuisse, ex eo patet, quod in sua ad capitulare reL
ponsione, de qua supra memoravimus, diserte asserat, debuisse Patres Francosordienses Synodi mentem , ex fidei decreto in ultima actione condito, nou ex Verbis unius alicujus Antistitis explorare Patre autem praemonendos haud censuit
spectandam esse Synodi Nicaenae sententiam ex fidei definitione, quod res per se ipsa loqueretur, neque in re tam plana
apertaque, monitore egere viri sapientissimi Viderentur. Legatos vero reclamasse a minime auditos vero simile est , ob acceptum ex Libris Carolinis prinjudicium adversus Synodum Nicaenam, quae Constantini Episcopi,Latriae cultum, ut videbatur Imaginibus tribuentis sententiam non emendasset Nisi verius dixeris Legatos sua intercessione suisque monitis effecisse, ut Patres , quod jam probavimus, oborta contra Nicaenam Synodum dubia in
capitulare relata,vi ad summum Pontifi,
288쪽
De eult man Sanctorum. 6Icem transinissa ejus arbitrio judieioque permitterent. Itaque ex certa ratione . Idistoricorum testimonio , ipsiusque Concilii Francosordiensis actis ratum fixumque sit, ab eo Synodum Nicaenam minime fuisse damnatam , tum quod eram ejus sententiam vitiosis in actis internoscere non posset, tum quod animadvesiones suas omnes Adriani Pontificis cognitioni judicioque subjecerit. Ut ut est de recepto aut repudiato a XXIII Patribus Francosuriensibus Imaginum cui tu , ex iis , inquies , quae hactenus disputata sunt , illud saltem efficitur, licitum illis Nicaena Synodi decreta ad exa 'ρ .men revocare adeoque olim licuisse cujus Coneil. libet Inoa a Romano Pontis e con sirma examenta definitiones , ad sacrae Scripturae, o r. i.jν.
traditionis, veteris Ecclesiae, normam expendere.
Sane qui vi objicit veluti certum fixumque statuit illud ipsum quod in
controversiam vocatur. Siquidem Adria num Pontificem Legatorum opera Nic nam Synodum rexisse, eamque tunc recepisse cum ejus acta ad Francosordiense Concilium misit, Heterodoxi Catholicique consentiunt 3 verum ejus decreta solenni jam ritu confirmasse,in in Christia-
289쪽
isa Dissertatio quarta. nis celestis promulganda curasse, nullo sane testimonio , nulla ratione convin- citur. Falsum igitur , olim licuisse ψυλbet Synodi , etiam a Romano Pontifice con-frmata, di itiones ad examen evocare. Deinde conellium Francosordiense jus examinandi emendandi Nicaena decreta nequaquam sibi vindicavit , sed obscuriora solum loca, di suborta atribus dubia, ut saepius diximus, Adriani Pontifi-- cis examini atque interpretationi subiecit. Etenim perpetuus mos ille suit Conciliorum Oecumenicorum, ut locorum obscuriorum 6 dubiorum quae suis, in decretis occurrerent, interpretationem
is Pontifici Romano permitterent Euadsaliqua di cultas oriatur , inquit Concili- . um Tridentinum , aut aliqua inciderem qua declarationem at de nitionem su-uo . eon ιν sancta Synodus Beati simum Romanum Ponti em curaturum....ut Pro inciarum necessitatibus, pro Dei Haraa , o Ecclesia tranquillitate, onsolatur. Hunc certe morem non induxit ri dentinum Concilium, sed a Majoribus acceptum religiosinsim tenuit. Cum iraque Romanus Pontist id juris ac muneris haberet is difficultate 3 dubia quae in decretis Nicaenis occurrerent, interpreta-
290쪽
De Cultuomet Sanctorum. 63retur, ac solvere , licuit certe Patribus Francolariensibus Adrianum Pontificem consulere,' quae scrupulum ac Religionem moverent, in capitulare relata ingenuein confidenter exponere. Haec de Conciliorum autoritate ex occasione dicta sint, nunc ad cultum religiosum , unde nos adversariorum argutiae abstraxere, calamum revocemus.