Aduersus Georgij Buchanani dialogum, De iure regni apud Scotos, pro regibus apologia, qua regij nominis amplitudo, ... ab hæreticorum famosis libellis, & perduellium iniuria vindicatur. Per Adamum Blacuodæum ..

발행: 1588년

분량: 371페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

tadiis in altera lance positis: neque poenam ciui neque mulctam irrogabant nisi mala quae

Ed progrediamur ulterius , largiamur tibi quod probatum velles, quod vulgo facile

fuerit pes suadere, sapientibus hominibus &doctrina legum , ac rerum usu peritis, suda quantum Voles, nunquam in animum indu-xcris iure iupplicium deNeronibus sumptu: illis Scotis regem non modo parem Vertimetiam imitianitate, luxu, nequitia detcriore. Quid inde' fidem nugis factam, conclusiam ratione quod pro potucras , cffcctum quod

institueras arbitraris λ Eodem iure censendii Romanum principem & Scottae rogem autumas hac rus opinione duceris, toto erras caelo totactu e terra. Nam ut illi Romanae diationis princia es fuerint, non fuerint tamen

regibus nostris inperio & potestate pares. Licuit in illos aliquid S. si Romano: nihil in hos licitum est senatui populoque Scoto. Ilicis definita in 'opulum potestas erat his liabcra ac summa. His meru seu perfuit ac λ- lutum : illisi eae alieno Autu pendebat imporium. Horum dominatio, regnum: illorum,

72쪽

principatus appellatur. Hi semper monarchgfuerunt : illi principes duntaxat reipub. id est,quibus no omnes ut nostris regibus , sed primae tantum in repub. parte suci rebatur. Ac ne commentit una hoc esse putes, auctorem tibi meum laudo Suetoni uin Tranquil- ilum, qui non multum abfuisic dicit, quin in Cali- Caligula statim diadema sumeret Decie imq; ς' η ς-p. principatus in regni formam Conuertcrct, regibus qui offici j causa in urbem aduenerant, apud se super coenam de nobilitate generis concertantibus. Principatum Vocat aristo craticam vel democraticam reipub. r-mam,cui prserat unus singulis ciuibus prior, inferior uniuersis. Quid vero quod ide Sue- . tonius non in imperatore, sed in consulibus summam potestatem fuisse significat 33 Talis erat Etruscόrum illa respub. post initum D - cap. Σ6. diis cum Tarquinio Prisco rege Roniano ru, Cuius ea lex erat, ut nihil de atriis institutis in nouaret nihil praesidij urbibus imponeret, Vitae necisq; potestas penes populu in Etruscum es et, ciuitatuin principatus penes rege i Romanum. i Erat ergo Tarquinius Etruscorum pi inceps,id est, primuS, in Comitiis Or' Haheata.dinum,& in omni reipub. ratione, sed potestas omnis imperi j,&rerum summa in populo residebat. Eade conditione censeri debet

D iij

73쪽

REGI pus Lacedaemonioru aristocratia, ex duobus regibus,quin que ephoris, octo & viginti senatoribus composita. Inane regum nonae crat, nisi quod forte primi sententiam rogaretur . Maior enim potestas crat illis nulla quam C . teris senatoribus, ' ex quo tepore Lycurgus Diomc duobus Heraclidis relicto re u dutaxat no lib. a. mine,in populum ius impersj publicaeque mo- Plutarcb. derationis omne transcripsit. Sed post cen-x,ci , annum populo in ordinem coacto, Agesilao Polydorus δί Theopompus senatum in eam iuὸ.. ' potestatem unde vi desectus crat,oraculi iussu restitu crut. Regum autem potestas epho ris erat obnoxia, non aliter ac Romanoriam a. consulum tribunis picbis, a quibus no modo pecunia quosdam reges, verum etiam capiter,usati . nauictatos fuisse didicimus. Ex quib' intelia lib. . ligi potest Lacedaemoniorum reges no modo nostris imperio pares, sed ne reges quidefuisse,sed principes tantum scnatus,aut CXC cituum duces. Olim hoc iure vix ErcGalli,ca'. sub regulis agebant,quod Ambiorigis illa te-tib.,.de statur apud Caesarem sua esse eiusmodi in i belι gul peria,ut non minus haberet in se iuris multitudo,quam ipse in multitudine. Quibus vc bis significatum voluit Ambiorix, se dignitate superiorem singulis, sed 'niuersoru decretis obligatum.Non gitur Eburonum rex

74쪽

erat Ambiorix, sed princeps. od planius intelligi potest ex eo,quod est apud eundem ,

Caesarem,7 Celtilum,patrem Vercingetori- Lib. .degis Aruerni,principatum Galliae totius obti--, i '' nuisse, & ob eam causam, quod regnum appetebat,ab ciuitate interfectum fuisse. Aliud ergo principat' erat,aliud regnu: aliud princeps,aliud rex. His accedit aristocratica Venetorum respublica, Cuius princeps non regis,sed ducis nomine, vivit iis fere legibus, quibus caeteri ciues: neque statuere quidquapotest,nisi vel sex minimum,vel decem viris in consilium adhibitis: ac tantu abest a summa rerum potestate, a mero mixtove imperio,Vt ne vocationem quide habeat, infimae iurisdictionis notam. Dux Falerius quod in- Consulto senatu peregrinam duxit uxorem, capitali iudicio danatus est ad furcas. Quin& alii duodecim Venetorum duces,quod ex patrum consilio minime remp. gessissent,ie- , meritatem suam capite luerunt. Principatu sibelliis igitur apprilemus licet illud reipub. genus, non monarchiam. Eadem est imperh Germanici ratio. Nam ex quo tempore septem uiralis electio locum habuit,unius imperium in aristocratia degenerauit. Quo factum est, vi hodie Germanoru imperatores, minime rerum summam, sed principatum tantum

75쪽

s6 PRO REGI 3Vs obtineantseptem uiris electoribus,quos vo cant, trecetis plus minus principibus, ac imperialium urbium legatis, ultima iurisdictione reseruata,&iure maioris imperij,quo non tantum creandi,veru metiam abdicadi principis,ac puni edi potestas continetur. Testes Adolphus & Veia cessaus ordinum iudicio principatu moti. Hodic Cimbrica Chersonesus 5 Sueuia,nescio quo iure, qua iniuria,hac reis tib . forma se venditant, regibus suis procerum aliquod libidini mancipatis. Talis bgitur initio sub Caesaribus erat Romanae reia Pub.forma,ut in eos S. P. R Gmano licia

rit animaduertere, quod certe minime omnium licuisset, si monarchae fuissent potest

te summa & imperio praediti. Scolorum rogu longe diuersum ius est,quibus capita fortunaeque ciuium sunt obnoxiae, cum ij nulla conditione populo teneantur, nec superiorem ullam pi aeter solius numinis potestatem agnoscant. Eodemque iure suis regibus adstricti sunt Galli,Angli,Hispani, Lusitani,

lisque permulti, quorum res rationbsq; Omnes ita regibus addictae sunt , ut ne volentiabus quidem populus, in ullam supremae potestatis & imperij societatem admitti queat Ea siquidem est monarchiae natura , ut sine hoc impcrio consistere non possit,quod nec

76쪽

fanetur.' Id euincit ipsa verbi notatio,id regni definitio, id maiestatis vocabulum, regum, non populi,proprium. Atque adeo regum p ropria est haec potestas, ut eius particulam ullam citra maiestatis crimen , nemo sibi possit arrogare. Magistratus omnes cuin piovinciis agunt, quia regis personam sustinent, scibus utuntur,& lictoribus, mas datae iurisdictionis insignibus.Vbi vero praesto rex est, submissis fascibus augusto cedunt imperio, eam personam, quam in prouinciis agunt, precario sibi impositam agnoscentes, non a populo,quem suis decretis obnoxium habent,sed a rege, quem suRm, quem populi dominum esse intelligunt. Adeo vero ditionis omnis expers est populus , ut nec rex in maximis omnium ordinum,nec magistratus in prouinciarum comitiis, quidquam ei deferant, nedum fasces amoueant. inae cum ita sint,quo iure populus,qui neque vocationem, neque praehensionem habet , de regis capite cognoscet ' Si populus Romanus hac conditione principes habuit, ab eo Nerones iure ullo caeso' fuisse nunquam homini iusta& aequa sentienti probaueris. Sed haec post fusius,nunc pergamus ad reliqua.

L. C. lepraescrip.

quas r. ca. impervile S. praeter.

de prohib

selin. cap. quae in ec. clesi.decostit. col. II.

Bald. in e5sil. 363. Ias. in au-tlaeti quas C. de

consuetu. Par. iit.I.

77쪽

18 - ' pRO RE GI avsTTVnnanae Societatis originem a natura p g '- - petis:assentior. sed positam a te naturae definitionem aliam malo, quam lucem animis diuinitus infusam, si modo perstas in eos quod paulo ante dixeras, eam naturs Conditionem non hominibus modo, sed mansu ' ia tioribus etiam aliorum animantium indita, qua cu sui generis animantibus libenter c6- , gregantur. Nam belluis hanc diuing partici tam aurae tribuere,ut inter se iustitia, religio- ne fide coeant, profanae sapientiae,ne dicam Christians,legibus aduersatur. Sed lisc actio non est: huius fori, nunc tantum hoc agitur, ut Scotorum regum auctoritatem tuis anno superiore scriptis interturbatam retinendae possessionis interdicta conseruemus. Narntu multitudinem eo tumultuatum introduxisti, nos possidenti regi vim fieri vetamus,

e. de prae- Cui non triginta, vel quadraginta annorum, scripx. 30. sed multorum saeculorum praescriptio, scCu-

L. hoetur. ritatem praeviare debet imperij. ' Quid huic

,. ductus aquς d. de

. ne gentium moribus usurpata cuius auctore

. . y'' Theodosium Valetinianus, optirpus imp nisi rator, Vt eum Vocat SOZOmenus, N apiceri Liib. r. principali dignissimum , ait humano generi

rationi respondebis tu,qui Romanis legibus imperij vim omnem &potestatem attribuis3 Nam praescriptionis ista lex cis,omnium P 2-

78쪽

APO LOGIA. ue 'profunda quiete prospexisse. 3 Quam legem 3. Calliodorus vir consularis, &qui noninior Valentio. phistico puluere&vmbra , sed in clarissima de 3 o. au. reipub.luce vitam egit, humani generis p tronam appellat, vetantem ne tot annorum possessio cuiquam moueatur. HanC tu legem

eludi putas Platonica similitudine, nec apte, nec eleganter ad eam rem quam instituis accomodata. Ciuitatem corpori nostro persimilem videri vis,mot' ciuiles morbis, medico regem. Utinam hic in Platonis sententia conquiesceres , cui quanquam auditum nunquam fuit Scottae nomen , nec his temporibus leges tulit quibus longe secus ac olim constitutae sunt respublicar) sed Graecorum moribus ac institutis fere c6sentaneas, non tamen ita regibus nostris iniquus est, ut eos imperio spoliatos insanae multitudinis libidini subiiciat. Nam ille adeo non mora tur in ferendis legibus, vel abrogandis, populi suifragia,ut quemadmodum medicus s-gro vel nolenti remedia praescribit, & vel v-rendo, vel secado, quamuis repugnantem & infestum curat, sic nec regem ex multitudi- .nis arbitrio pendere iubet, ' sed vel relucta- In politicitis 5c inuitae salutem procurare. Tu vero leguvinculis constrictum habes rcgem, quarum summa illi multorum capitum bellus defers.

79쪽

6o PRO RE clavs sed vide quam ab urde. Iger medico mo bi remedia praescribit,an medicus aegro A qui medico regem , aegrum populo companas, med camelitis lege, Quid si medico curandi rationem d:ctaret aeger QE d ii co nocessitatis adigeret, ut abs se medicinae facie dar leges acciperet/Qmd si veteris morbiliria valetudini suae restituendar medico de cerneret ' Exclamaret ri culapius fronte de rebus periisse: hoc cum natura pugnare, nec

salutis illi spem ullam esse reliquam. Ecquis

enim hac conditione medicus inuti erct aegrotantemZEodem plane modo res habet in ciuilis vitae ratione. Ecquis mortalium ita sibi inuitus est , quis omniti in adeo s e sitaque l fastidit,ut ea lege regni curam suscipiat non

ut dominetur multis unus, sed ut multorum legibus unus obtemperet non vi pr. Pilt,non

ut imperet, sed ut perpetuam sibi pare di necessitatem imponauno ut legem populo dicat, sed a populo legem accipiat Istud vero Non sim esse hominis non sinus uiret Oeeiles. iNon is perinde facere videretur, ac si medi-

cu, aegrotantium turbam, nulla certa scientia, sed ex ipsorum effrenata cupiditate Cur ret, ac veluti stomacho suo vivere permitteret Neque enim hoc esset regnare sed regi

Rectius Plato legum lationem regiae pote-

80쪽

Populus enim temper aeger cit, semper inlanus,lcmper furore & intemperiis agitur. E6oue sapientissimus ille vir tantum abes: ut in teredis legibus populi consensum expectet, ut si regi vel nouam promulganti , vel antiquam abrogati legem, sponte nolit obscqui, multis poenis,ui cogendum esse dicat. Quod

si omnes omnium artatum resp'blicas ansemo rccenseas, omnia regna cogitatione perlustres hoc semper in politica ratione receptum axioma reperies penes cum potestatem

omnem est legum , qui summam habet imperij. In regno cum unius omnia ditione teneantur,quo iure multitudo potestatis huius vllam sibi partem arrogabit S ed tu multitudinis sultimum esse vis imperium , populum rege superiorem sis. Quo tandena igitur L. minon modo regiae dominationi obnoxius agetὸ d. deman. Quibus mulistis,quib poenis qua vi cogetur legibus acquiescereλ Si Platonem audias, O- d reeete. bediendi necessitas incumbit, &vel sponte, tyb L iii vel inuitus leges a rege positas amplectetur. iEhesti Si superior esset, a rege cogi non pos ei. Par ad cosui enim in parem non habet imperium, si nedu GI inferior in sit periorem. Et antiquis Roma

norum institutis maius imperium a minore ς θ - ν' rogari ius non erat. 7 Equidcm tibi gratulor, ut Atile.

SEARCH

MENU NAVIGATION