장음표시 사용
201쪽
192 Conjeci. IX. cordia curae Nec frontem et o Quae enim optimi quique libri
praehent: Rehd. longae praecordia cura . Pnris. eu Jux praecordia curae, Parm. longe praecordia En rae ut Marklandus dicit, ut Queehius: cujus praecordia curae , Roti . longo praecordia cujus, ea quis est qui ad persuasionem apposite distent a librariis detorta esse ex iis, quihus nihil planius esset et ad intelligendnm aperitus: Tuque nuriis inter longe pulcherrima, cujus Non frontem - Quae verκ esse ereis diderunt omnes, credit etiam Imhufius, qui communi errori novum addendum esse putavit de Silv. Condic. p. 39: -ΕX uno, inquit, margine cod. Par. restituendn vera lectio pinei dissima, ubi omnes eodd. et editu vet t. praecordia, edd. post Aldum omnes pulcherrima, de an ut Quo argumento qui utitur, is nec Iραὼς καλλ παρι υς ab in syto poeta memorari recordatus est nec fritis perceptum habet, in qua sententia pulchritudinis vocabulum poni solitum sit. Unde aecidit, ut ne hoc quidem perspiceret vocem plae itissima i sic enim seribi oportuit Gro nov. Theb. XII. 302 p. 78lὶ ab eo appositum suisse, eui de vocis pulcherrima vi et usu liqueret os. Bum. Virg Georg. II p. b34 p. 363
Paucis rem adhuc incompertam definiam. Tantum enim abest, ut his integumentis praecordiu curae verba: pulcherrima cujus atque adeo vocabulum placidissima simul et hoe: prage ordia et illo: pule herrima involutum delituiεse statuatur probabiliter, ut Certa quaedam agnoscantur vestigia versus jam de medio sublati. Quem versum collectis et ordine digestis iis, quas modo proposuimus, reliquiis addito- quo eo. quod in vetusto codice pro vertere inventum protulit IIeinsius Uvid. Her. l. d. : tra Xero, vere videmur in hunc modum reconcinnare: pulcherri mn, cujus Non frontem insedere minae, praecordia curae
Re ipsa jam manifestum est simul et numeros pares illos et quasi demensos et verborum hingularem similitudinem, qua quae sede proxima sunt, maxime inter se contineri viderentur: pule herrima: praecordia; cujus: curae; Non frontem: Non umquam; sedere: traxere; minae: malae νive mavia avidae ut Silv. I. 4, 7b: laxare animos. Theb. V. 10b: O viduae, firmate animos. 740. VI. 9ib. VIII. 324 Pugnaees efflare animas. IX. 164. X. 243. XI. l26: Pugna subest: Ruserte oculos. 431. I. 482: Hic primum lustrare oeulis. II. 3193, hocesseeisse, ut binorum vicinoriam altero sumpto duo versus in unius brevitatem coarctarentur. Quod idem Theb. VI. 73: Muneraque in cineres annis graviora seruntur.
. Nam quo illi et phaleras brevioraque tela diearat laetum video esse in Frisingensi eodiee: Muneraque et phRIoras brevioraque tela diearat et in Panegyrico Berengarii II. 13b: Lucis amor animusque ultra thoracas anhelus, quo loco exseripta sunt haec Sintii VIII. 388:L. by , OOgle
202쪽
Lticis amor: tenet in capulis hastisque paratas
Ira manufi nnim usque ultra thoracas anhelus Conatur.
Curas autem malas sui Sil. XIII. 581: Mael sque malis comes adclita m or his es. X. 26. Heind. Hor. Sat. p. 19 , avid as ut Claudian Rus. I. 243 trahere recte dici iis discitur exemplis, in quibus vulturesilia trahentes id est laeerantes inveniri doeuimus in SinideVI. 3 p. 1 1 b. not. 26 cI. Terent. Andr. I. b, 25: tot me impediunt eurae, quRo meum animum diversae trahunt. Stat. Theb. I. I93: hine Boreas, hinc nubilar Eurus Vola trahunt Achiil. I. b40: Si te eura trahat. et dri. Paris. tua cura). Quamqnam alius sortasSe malet tor Eero, quod sup- pectitat Claudianus loco, quem supra dixi, simillimo: Essera torque bant Ruidae praecordia curae es. Sil. Iv. )29: stimulat subitis praecordia curis ) vel pressere, ut est in Theb. IV. 686: tanti premerent eum pectora luctus. Sil. X. 411: cura suturi Quos premiti Martini. VII. 97, 5: Instent mille licet premantque curae. CL Marcian. Cap. I. 116 p. Ib8: mordaees quum pulsant pedi Ora curae. Coripp. Jo. III. 1: jactabant pectora curae cons. Conjeci. XI. Quibus ita deliberatis et stabilitis hoe sequitur, ut inversu 149: in vultu curarum ignara voluptas, quum Heinsii s Epist. ad Falconer. et Ovid. IIer. l. d. J inventum rugarum cs. Joseph. Ise. I. 237: has cor dis rugas non magis nobis, quam Marklando probetur, locum sa-ciamus aut turbis tes Boeth. Cons. Phil. III. I p. 749: eorporis vu-luptatibus - quarum motus quid habeat jucunditatis, ignoro. Burm.
Prop. III. 2, 23 p. 500. Markl. Silv. II. 2, 70 p. 227 - frequentem
enim utriusque vocis permutationem testantur Burmarinus Ovid. Art. Am.
III. 417 p. g85 et 8 II p. 712. Marklandus Silv. l. d. et III. 5, 16 p. 293. Burmannus Prop. III. 2, 31 p. 501 - nut culpis. Quod
vocabulum quam multicipies variosque librariorum errores passum sit, interdum genuerit, his licet exemplis commonstrare: Lustan. IV. 420: ratem vacuae sustentant undique cupae. Guel s. 5 Langerm. Thunn. culpae
es Burin. p. 265 et Virg. Georg. I. 45b p. 349. Salm. Tertullinia. de Pall. p. 277. Prop. IU. b, 20 sedula culpa. Colot. Vat. quint. Voss. quart. turba. quod verum esse Emen d . Prop. IV. 2 obtinebimus. Ovid. Met. XI. 297: Culta mihi pax est. Cantabr. culpa ut Luean. VIII. 847 culpa Libera bellorum. Sal m. culta . Palati et octo codd. eurn, quam ipsam vocem et cum voce turba permutatam esse modo dixi mi set voci αulpae mala fraude successisse docet Martialis XIV. 173, 2: Oebalius Phoebi culpa dolorque puer 8 Hannoveranus liber cura sunde quaeri potest, an restitutum in Virgilii Catal. VII. 6: Tuque o mearum cura, Sexte, curnrum rectius se habeat culpa, quam quod Hau-ptius intulit, causa) cs. Heins Noti. Prop. p. 659. Burm. I. 5, 25 p. 56 et Statii loeus, qui paulo inserius asseretur cf. Theb. IX. 617: eulpam oecultare. codd. Barth. puerum. Schest l. et Frising. m. pr. crimen. Itaque sic hic voluptatem culparum ignaram dictam str-
203쪽
Conjeet. IX. bitramur esse, ut Silv. IV. 6, 9I: easta ignaraque eulpae N is lidomini, cui prisca fides' et ΙΙ. 271: vitium sapientumque ora prior n, liquos tibi cura sequi. quos lato pectore senus, Expers culparum at Iennimum virtute quieta Compositus semperque tuus: hoe enim librarior ni liniuriae opportunius videtur suisse, quam quod in Iocum meis curar m lΚusseeit Mnrklandus: turbarum, ille quidem non assequutus commo ο- rationem, quam ipse inchoavit ae praeoptavit, candida o gratiae im ii Vem atque inanem esse, quam gravem ei ad praedicandam illoi im lmorum probitatem ae sanctitatem efficacem commemorationem duoi im filiorum, quae praeclare sibi respondere videantur: candidorum gaudior imet voluptatis eulparum ignarae. Quod a Statio in utroque I eo positum esse diximus, Idem invenitur apud Ausonium Epist. ad Theoi GL 22: Inque meis culpis da tibi tu veniam. Lud. Sept. Sap. Praes ad Paeati 14: Palmas, non culpns esse putribo meas cs. Scal.Varr. R R. I. 59ὶ et Vitruvium III. 1: operum laudes et culpae aeternao sol mi fpermanere.' Paneg. Bereng. I. 1l9: Pro eulpia abolere viros es Virg. Georg. II. 455: Bacchus et ad culpam caussas dedit. Ρair h. eulpas. Lucan. VII. 262: gladiosque exsolvite culpa. codd. aliqIot Cort. et Oud. gladiisque gladioque exsolvite eulpas, quibns addere iuvat illum eneaenia celebrantium hymnum, quem nuper egregie rec g- novit Adalbertus Daniel p. b: Christe cunciorum dominator alme - :Lnti es veternus Diluunt eulpas. Itaque gie extitit olim ii Ie locus
scriptus, ut equidem arbitror cons. Conje ei. XIV : Tuque nurus inter Latias pulcherrima, cujus
Non frontem insedere minae, praecordia curae Non umquam traxere malae, sed eandida semper Gaudia et in vultu culparum ignara voluptas. In eundem numerum adscribendum duco versum Silv. II. 6, b4:
Dignus et Haemonium Pyladen praecedere fama Cecropiamque fidem, ubi salso proditum esse Haemonium Pyladen ante Martilandum Hein. sius perspexit et, id quod omnes sesellit, accurauns, quam Ovid. Trist.
I. 9, 27 p. 486, docuit Adv. II. I p. 201: Haemonium, inquit. Juvenem: sic vetustus codex: tugit amorem Achillis et Patroeli. In vulgatis Haemonium Pyladem, quod admitti non potest. Pylades enim ex Phocide, non Thessalia. Possis etiam: Dignus et Haemoniam Pyladaeque accedere fama Cecropiamquo fidem. Alia nobis mens estre eotentibus et locos Ovidii Fast. I. 490: in Aonia eonstitit exnI humo. Bavar. eonia. tres codd Morh. p 29 haemonia Martialisque VII. 63. 4: Aoniae - comae. Voss. Put. Ha Oniae et quos Emendo. Prop. eapiti II. 4 destinavimus ut Il. Hom. Epit. 746: Dardanidum Danaumque duces. eod. Dardanium cs. Conjeci. I. . Unde sic statuimus nomen Haemoniae eX vcrau 33: Haemoniae laneea dextrae n Iibrariis perperam huc translatum, ab ipso Stutio autem hoc dictum esse:
puerum illum vel Pylade Phoe eo juvene Orid. Pont. II. 3. 43 es. Mein eli. Diatr. ad Callimach. Pall. 43 p. 252. Parat. PAn. 17, 1 et
204쪽
Τheseo digniorem suisse, qui carminibus celebraretur ies. Savar. Sidon. Carm. XXIV. 29 p. 20 , idque hoc modo: Aoni qum - fama: Dignus et Aonidum PylRden pi Recedere tam a. Qua eadem ratione dicitur fama hominum Cie. Re p. II. 2. Wyti. Julian. Or. I. p. 58 sq. et Calliope fisamae prodere - quos horrida eoepta Excierint populos' Sil. III. 222. lamae duro virum' VII. 2IT
es Theb. IX. 318: - ἡMusne - vestrum opus - senium defendere
Quoniam autem de eo vitii genere, quod supra I deteximus, satis dictum videtur, degrediamur ad perpoliendos aliquot locos ejus ipsius ererminis, quod modo attigimus. De cujus versu b0:Jam pudor ingenuae mentis tranquillaque morum
Temperies teneroque animus maturior aevo
Carmine quo donasse queam 3 in erectibilia narrat Quechius p. XVII: ἡ Est anaeoluthon et legendum:
maturior aevo - nrmine quo donasse queam. narrat autem exemplo
duetus Weberi, quem et nominat et Iandat cimisso Heliasio Epist. ad Faleoner. CCCCLXI p 535r . Parmensis: Carmine quo potasse pro dotasse Imhosus de Silv. Condic. Crit. P. 41: hVrati hi. cum edd. Pr. et Parm. pota se h. e. dotasse, ut recte Weberiis divinavit Sen. Par. donasse queant .' Immeritor longe praestabilius enim, quod proposuit Marhlandus: is nota esse queant,' quamquam ipsum posthabendum huic, quod propius abest ni, optimorum librorum seriptura potasse thoo enim asserunt Marklaudus et dueehius Carmine qno patuisse queant 3
In qu n enim sententia verbum patescere, patere Ponatur, cognoscitur
ex Thaeb. III. 42: necdum Ora patent dubiusque notari. 4s: Luce Paterit caedes. V. 298 patuere furores Noeturni. Aehili. II. 98: Argo icis ducibus jam tum patuisset Λchilles η Virg Aen. II. 309: Danaumque pates eunt Insidiae. Ovid. Fast IV. 17: causae subito patuere dierum. Ilet. VIII. 155: Dedumque patebat - Μatris adulterium monstri novitate biformis Sil. VI. 5: Propiusque patebat Insani Mavortis opus Bari. Eleg II. p. 7l: Heu scelus est omnes Charitum patuisse lepores . Barth. Theb. IV. 414 p. l070. V. 298 p. Ib7. Hein s. Adv. I. It p. III, qui quem attulit Senecae locum Herc. Oet. 18b: .Pro lato patuit vultus iniquior, ' eum testem permiXtorum verborum patuit et potuit iis, quos commemoravit Drahenborchius Liv. VIII. 14, 4 p. 119, sie addere licet, ut Claudianum Eutr. I. 2D1 patenti Vestibulo. Ox. Jun. Leidb: potenti' et eos, quos afferemus XI vi Latia: locia, longa); ejus autem erroris, quo syllabae po loco pro-veuit syllaba do, crum multa exempla extant apud eundem Draken.
205쪽
borehium XLIII. 6, 9 p. 207, tum ea, quibus verba praebere et de- hero permutata esse docuit Burmannus ovid. Her. VII. 177 p. Iob, ethoe Quintiliani Decl. IV. 5 p. 87: in ipsa maternorum viscerumgado, quod ante suisse affirmo sepe, ut Ovid. Trist. Iv. 1, 81: por--rum Sepe receptum Aeodd. sede vid. Heins. p. 610 es. in Mel. II. 713 p. Ib2 et Adv. III. 14 p. 5io. De illo quidem librorum dissensu: que- ut: queam, ne hic copiosius disseram, satis cautum est in Sinide p. 222. adnot. Eel. v. 46. Igitur Statium illa: patuisse queant reeuperare
tam est eonsentaneum, quam ipsum hunc, quo usus sum, affirmandi
de versu 62 si vel sumante ruina Ru et assent dites Vesuvina incendia Locros protulit p. XVII: . Ructassent expl. incendia Loeros sumante minaractantia obruunt l. e. ructando opplere aliquid. ' Λnte quem aliquanto utius Duebnerus: . Ructassent i. e. ructando ignem Locros vexassent: ita Gronori . Ac sane eo fortasse progressa est Statianao assectationis audacia. Ceterum Marhl. non male proposuit undassent. Equidem non dubie agnoscere videor verbum duobus vitiis deformatum, quorum altero voces raptus et ruptus saepissime permixtas esse docuerunt Burmannus Petron. III p. 668 et Ovid. Her. X. 16 p. 137. Dra-henborchius Sil. III. 196 p. 142. Cortius Lucan. I. Ib3 p. 51. Arnitentus Aurel. Victi Or. O. R. 18, 3 p. 35. add. Gualth. Alex. IV. 299: ordine
rupto ut V. 378 . M s. nost. rapto, alterum et in ii8 IOeis cernitur, quos in raparando Catullt 3b, 4 versu versati attulimus Quaest. do Tanusio IV p. 30, et apud Plinium Pan. 49, 6: et ructans. cod. Schwarg. eruptans. Gellium XI. 7 eructum. Exe. Gron. eruptum. Martialem IX. 48, 8: Ructat adhue aprum. Thuan. ruptat. III. 82, 8 ructanti. Berol. Wollan . ruptanti. I. 87, 4 ruetus. Thuan. ruptus. Claudianum Eutr. I. 316: Reptat. Jun. rectat. LOVan. Ox. Leid. raptat. Statium Theb. VIII. 431 erepto: ero eis. Arnt2. Arator. I. 170 p. 72. Conjecti XIX. Ut pristinam hujus versus speeiem censeam sui8se hane: Raptassent dites Vesuvina incendia Locros.
Ut Theb. VI. 114: Ut quum possessas avidis victoribus arces Dux raptare dedit' cs. IV. 372: Ille rapi Teumeson ait. μ Eleg. de Fort. Vicias. 25: Saepe domos etiam, saepe addita moenia raptat. Sil. IX. 10. 574: Ac raptare jubet Libyearum armenta ferarum cI. Hei . Tae. Biat. I. 31 p. 735. Luean. III. 98: ignibus stiria Creditur ut
raptae rapturug moenia Romae.'Jam. proximae parti:
206쪽
Sen Pollentinos mergissent flumina saltus Seu Lucanus ager,qnRm in depositis a Marklando Prael. p. XVII. habitam nulla eorreetione adjuvit Dii ebnerus p. 260 ratus hin Zeugmate statuendo a quiescendum, quia Ursi in illis regionibus possessiones earumque situm parum nosse videamur aut Queekins p. XVII t , seu Lueanus tiger: mira ellipsis verbi; invenio nescio cujus viri docti conjeet.: Lucanos Veagros omisso seu, lucem videor affundere tacta unius litterulae mutatione: is Seu Lucanus aper; oratio enim ui vitium fecit recordatio
Silv. V. 3. 163: Quos Lucanus ager, rigidi quos jugera Dauni, ubi unus Relid. habet Lunanns es. Oud. Frontin. III. 2, 1 p. 3233 eo spectat, quod maximi quique apri, in litibus numerari constat Lucano tuearth. Theb. VIII. 532. p. 902 , saltus vastasse, Rrboressu disso saepe narrati sunt vid. Theb. II. 472. Sin. IX. I p. 188 not. 82. 84 p. 185.188 es. II. 4 p. 36 etc. Bochari. I. Hierog. III. 3n p. 983sq. Jste. Philostr. Ιm. I. 28 p. 373. Indidem intelligitvr quod nune est mersi S Sent nescio an ex V. I. 99: merserit agros Nilus repetiluni, id antea suisse: versum issent: Seu Pollentinos versum issent flumina saltus Seu Lucanus R per
nequora vertunt hoc enim tenent Barth. eod. Opt. Frising. Monste verrunt Lindenbr. . Sen. Here. Fur. 934: nullus hiberna nive Nutritus agros amnis evorsos trahati' Stat. Theh. VIII. 463: uter arva arbustaque tollat Altius. μ Dicendi autem en ratione, quam infitRuravimus, quum alii usi sunt, quos nominabimus Emend. Prop. VI. 1, tum Catullus 66, 11: rex - Vastatum fines iverat Assyrios, ' Horatius Carm. I. 2, 15: Ire dejectum monumenta regum, ipse Statius Theb. VI. 657: qni Tyrias dejectum vaditis arces. m. 9: ultum - Insurgunt,η qui idem Achiil. II. 367 insolentius hoc posuit: .Rliquis patriis rapturus ab oris Deidamian ont. Unde fortasse jam exsistet, qui Statii loco Theb. III. 100 pro eo, quod in plurimis libris extat: regis, hoc reddere animum inducat: cominus Rufus Vadere contemptum reges es. Loceli. et Peerth. Xen. Ephes p. 218. id. Peerth. Hor. Carm. I. 2 p. 13) idque eo magis, quod Barthius p. 701 in suis codicibus in-Venit regem. Corippo autem Jo. I. 4b9: sie Jnpiter ille - Caeli-eolum turmas quid vellent sata monebat- verteret in montes visa quos Gorgone Pallas, Arcitenens crebris quis serret sata sagittis Quosque levis torto si xisset Dei in telo quis est qnin hoc deberi concedat: sic Jupiter ille - monebat Quosque levis torto fixum iret Delia telo malui enim-Jupiter ille retinere. quam seribere ipse es. Ρeerth. Virg. Aen. VII p. 9 sq. Dieam etiam de versu 20: Et volueres habuere rogum corvusque Maronis. Quem versum Barthius quum sede rogo apud Virgilium se quidquam
207쪽
Conjeet. X. I gere non meminisset . inti usum a minorum gentium poetastro iudieat
p. 234. Quod ut celerius judientum est es. Conjeci. VIIIJ, ita ipsum
a vera dubitatione duetum certo hoc perspicuum lacit hic quidem non posso se rei illud: corvus Maronis, cui similis multa in aliis loeis recte leguntur: Ot τοτο μυθου Metus Schol. Eur. Phoen. 237 p. 70. Bois s. Aen. Gnet. p. 3 0 not. 579 et Pseli p. 316. τυ του diob τειχος ΜaX. Tyr. XIX. 1 p. no8. Nee vero magnus verum eruendi labor. In P elivi enim est quod libri plurimi praebent: Maronis, ea, quam indicant Martialis libri VIII. 5G, b: non deerunt, Flacco, Marones. Palat. Μn-rianis, ratione immutare: cervusque Marones sive hie quoque potiorem ducis fidem Rehdigerant eodicis quocum coneinit Dorvili. Mise. Ubss. II. p. 222 : rogos - Marone et adnot. Relog. v. 9 : gemit inter bella peremptum Parthus equum fidosque canes flevere Molossi
Et volneres habuere rogos cervusque Mi mnem.
Quibus haec efficitur sententia: Corvus et psittacus rogos, cervus habuit neniam Maronis. Et avium quidem rogi eontestati sunt a Plinio atque ab Ovidio Statioque II. 4, 34 sq. , quorum illum praetcriit Doeringius Catuli. III. p. 6, hos Tiraquellus Alex. κb Alex. Gen Dier. VI.14 p. 603; Molossorum autem mentio, de qua nec Tiraquellus i. d. p. 604not. 2 es. p. go2 sq. not. 7 diligentius quaesivit et Barthius p. 234 sibi
non magis, quam de Parthorum equis liquero consessus est, non dubito quin spectet ad cum canem, qui necenso regis Pyrrhi cs. Palmer. GrRee.
Antiq. II. 8 p. 323 rogo injeeisse se flammae dicitur Suber. Polluc. V. b, 42 p. 498 es. Tiraqueil. Id. p. 603. Hullem. Durid. D. XXXV p. 121 add. Theophrast. Char. 2I. Welch. Syll. Inscr. Gr. p. I 37 sq. Cnel. Rhodii n. I. reti. Antiq. XVIII. 28 p. 944 sq. et qui canibus et equis
sepulcra eum ab aliis tum ab Hadriano constituta esse docuit, Rei mari
Dion. Cass. LXIX p. 1159, 73 Vol. IV. p. 660J. Nequo illud quidem
quisquam patefecit adeo enim docti homines non curam nosse, quam multis rebus Sisitii carmina reserta sint versum proximo Superiorem Scriptum e8se praedipandae ejus equi famae, do quo Herodotus memoria o
208쪽
p. 84 de versu 2 sic existimanti: ἡ Malim lugendo que modos id est tempus brevius vel longius fiuiendi luetus' quominus assentiar, prohibet vol Iogae extremi e versus 60: dicere legem Fletibus aut sines audet censere dolendi.
Reddamus jam, quae ad uot. Eulog. v. 34 promisimus. Quod enim in Theb. V G06. tandem Iaxuta doliare Vox invenit iter μ legitur, pravo correctioue hae: dolori μ al, II einsio Ovid. Hor. XV. 113 tentatum esse nec Burrui unum in Virg. Λeii. XI. Iot: Et via vix tandem voei laxata dolore est videtur fugisse p. 6 II et intelligitur ex Justini exemplo XLII. 4, 13: ubi dolor vocem laxaverat et Quintiliani
Decl. XIX. 7 p. 369: evolvere nnimum, quem super Sun Secretu compositum non laetitia, non dolor, non necessitas, non sortuna laxaverunt. Quorum nullam rationem habuit Peerlknmpius Virg. l. d. p. 319. Quoniam autem l. d. verbo laudandi verbum laxandi succedere jussimus, licet jam post contestatus similium verborum contentiones progredi ad controversos aliquot locos piaesenti auxilio residendos. Reminiscimur autem saepius permixta verba tum laudandi Ovid. Arti Am. I. 741 laudare sodali. Potav. jactare. Heins. Claudian. VI
eoiis Hon. 397 p. 496ὶ vel laetandi Drah. Liv. X. 16. 6 p. 122 cs. Sil. IV. 63b jacto. Colon. leto ae jactandi, tum jactandi et laitandi Gron. Obss. Eecl. XXIV p. 268, quod ipsum cum illo, quod
modo attulimus, verbo laetandi contentionem de loco habere docent Lueretii libri V. 88S. ubera - Iactantia codd. laetantia et Symmaehi V. 10. IX. 62 cf. duret. p. 169. Parens p. 356 , laxandi, de quo paulo inserius dicetur, luctandi Sil. V. 506. Burm. Lucan. V. 42l p. 340ὶ, Iatrandi Stat. Theb. II. 338: magnas latra tia peetora euras. codd. jactuntia, quibuου Verbis nec ii, quos Burmannus Petron. 119, b, p. 731 commemorat. nec posteriores docti Virgilii locum Aen. I. 227: tales jactantem pectore curas, nedum Corippum Jo. III. 1: At dueis invicti jactabant pectora curae adhibendum putarunt es. Conjeci. IX), tum jaetandi et tractandi Theh. IX. 796:jaetavimus hastas. codd. optim. Baith. p. I088 tractavimus. Burm. Nemesian. Ecl. I. 70 p. 479. Buenem. Lact. Inst. I. i5, 2 p. 93; nam
omitto hic Theb. V. 67: Tarinreas - volitasse volucres Vulgarent. Monae. Jaetarent es. IV. 296: Herculeo Vulgatos robore monte8.
0xon. Sin. IX p. 185 miseratos, quod suisse videtur miratos sic positum, ut ab Juvenco III. 58 p. 488. B et Corippo ct Foggin. L. Justin. IV. 85 p. 44 I. Jam absolvam primum do Ciris versu Ss: Quam, mala multiplici juvenum quod sepia caterva
Dixerat atque animo meretrix jactata ferarum, Infamem tali merito rumore suisse.
209쪽
Conjec t. XI. Ubi Hauplius Relati. Menstr. Aea d. Berol. 1858 p. 662 Sealigeri inventum Vnxerat sic immutandum duxit, ut hane is viri sus reciperet formam: septa paterva Vixit eratque animo meretiqx jactata sorarum.
Quo inelegantius quid enim levius dicam nihil serihi potuit. Nam
cum alia, quae exsequi jam parum attinet, reprehenAione non carent.
tum illud, quod Scylla dieitur serarum animo jactata. Quod ipsum
ne repeteretur, cavendum sibi putaverat Burmannus, quem nemo eoru-
portum habuit in Ovid. Ib. 14 p. 21 et Mean. I. 267 p avi hujus
eorreetionis exstilisso auetorpm: eanum meretrix iactata serarum saetae in hane sententiam: hab omnibus publice dicta meretrix canum serstrum id est juvenum maledieorum. Quamquam eam et gententiam et orationem omnino improbandam esse et tacito intelligitur et subtilius dieetne in eommentariis Eleg. ad Messall. I9, qua Lachmannum evinoemus non modo dissimillima in Prop. V. 5, 45 p. 365 proposuisse, sed etiam in I. 5, II p. 2b ahjecisse memoriam ipsius Propertii I. 8, 29: Cogor ad argutos die e re solus aves Catonisque Dir. 8: Montibus et silvis di eam tua laeta, Lyeurge es. Hieronym. Vid. Eclog. III. p. I 408: Montibus et solis di eam mea carmina silvis. Sed Ciris periptor dubitari nequitquin Scyllam dixerit meretricem usque ad serarum licentiam et mores dissolutam: juvenum quod septin caterva Vixerat adque animum meretrix laxata sorarum,
ut apud Statium est Silv. I. 4, 75: in otia Permissum laxaro animos. Theh. VII. 30: offreni laxentur in otia moves cs. 580: in furias animumque redire priorem Impellit tigres et Claudian im Idyll. V.
23: Venus. humanas quKo laxat in otia curas.' Prob. et Olybr. 52: nee tanta licentia vitae Abripit, ut mores aetas laseiva relaxeti B. Gel. 366: Nuntius in luxum salso rumore resolvit subi quod in Ambros. see. et Lov. est: luctum, Invenitur apud Josephum Ise. VI. 852: In Iuctum Danaos pietas extorta resolvit . CL Avien. Phaen. Arat. . I 3: Adque Helices caput inoli natur. vulg. Rique. Martisti. III. 87, 2:
Atque nihil. Voss. adque. Drah. Liv. VIII. 17, 1 p. 159. Hand. Tura. I. p. 512. add. p. 87. es. Ermold. Nigeli. IV. 17: Pulcher adest laete id est: pulcher at est eui eidem in eo loeo, quem eum Catonis Dist. II. Praes. 3 componere nos fugit Quaest. de Aemilio Maero Ni .eandri imitatore p. I, I. IT: Si Maro, Naso, Cato, Flaccus, Lucanus, Homerus, T n It i u s et Maeer, Cicero sive Plato restituendum est S i l i u sc . Solius V s. Martiat. XI. 49, 3. Sillius Berol. VII. 63, 1. Syllius Hannov. VI. 64, 103. usdemque carminis versus 208: vigilumque procul eustodia primis Exeubias soribus studio jactabat inani eum omnes tum Hauptium lasellit hae ratione emaculandus: Excubias soribus studio laxabat inani. Auetores do Silium VII. 318: Tum terrore novo trepidus laxabit iniquas Custos exeubias' et Petronium II2 p. 574: ut viderunt laxa
210쪽
tam custodiam,' quem locum perstrinxit Duherus Liv. XXIII. 2 IOp. 468 es. Stat. Theb. VIII. 220: ipsaeque ad moenia mare ent ΕΣ - eubiae. X. 269: Cernitis expositas turpi mare ore eohoietes cf. Claudian. B. Gel. 368: famuli - Dum mare ent epulis. Jam de Senecae loeo Herc. Οet. 1756: sed quid hanc moestam intuor Sinu gerentem 3 reliquias magni Herculis Cineremque jactans squallidum Alcmene gerit rectius, quam Bothius verbum tractandi illud quidem saepius, ut diximus, aemulum substituendum esse arbitratus, sensit Gronovius p. 709 nee vero aut quod ipse eo Meetaverni ve et ans exemplis Senecae Hipp. 1247: hue reliquias vellite eari corporisμ Statiique Theb. 1U. 723: elypeos vectare es. Prop. III. 2, 46. Sin. V. 2 p. 84 not. I 8ri aut id, quod verum est, confirmavit ejusdem Statii loco IV. 57I: Aeoliden humero
Quod ipsum verbum Valerio Fiae eo VI. bbb: Sanguinis ille globos effusaque viseera gestat reddi praestat effusaque viscera j ac tat, quam quod voluit Francius: calcat cI. Burm. Ovid. Met. X. 721 p. 740. Eodem enim modo peccatum a librariis videmus apud Lueanum II. IM: colla ducum pilo trepidam gestata per urbem. S. Germ. Jaetata et Claudianum Rus. II. 345: Collaque semineo jactabat mollia gestu.
Vat. see. Fam. Thuan. Flor. Mag. Moret. see. gestabat. Sed de Statii versu Theb. VII 626: Lenis adhue hondesque et aperta cacumina gestat aversissimus a Koctii Cocleel. in Poet. Lati P. II p. 10 invento: vexat, quod eum venti lenitate parum congruere videatur, eo inclino atque propendeo, ut e es tat portat cod. opt. Barin. fieri velim verbum paulo reeonditius: eris pat: et aperta cacumina crispat, cujus vim et usum qui explanarunt Wo erus et Elmentioratius Minue.
Fel. 3 p. 23 sq. et Barthius Adv. XXXV. 2 p. Ib90 et Rutil. IL II. 13.
p. 173 omiserunt et Ammianum Marc. XIV. 2, 7: nee exertare lacertofi
nee crispare permissi tela' serius no Drahenborellius quidem Sil. VIII. 374 p. 120 rationem habuit cf. Emold. Nigell. I. blb: rex ipse pius
eris pans hastile laeeris.' III. 383r manibus crebro crispans hastileμὶ et Ausonium Mosell. 63: Quod sulcata levi crispatur arena meatu. Anth. Lat. V. 112, 19 p. 383: tremulo eris pentur eaerula motu Gulielm. Brit. VII. 25b: radios tremulis eri sp ab at in undis X. 687: eris pantibus agmina signis.' Gualth. Alex. I. 521r Aurea rorifluos eris pabat lamina crines' . Claudian. IV. Cons. Hon. 553: crispatur purpura vento* eL Schol. Vet. Stat. Theb. VIII. 568 p. 906: auro erispo et a vomis ventilato . Ennodium Carm. I. 6 p. 317. C: Lintea si eris pant Zephyri pendentia malo. I p. 319. B: Lintea uam summis dum eris pant nexa ceruchis- flamiua. Sidonium Apol-