장음표시 사용
211쪽
Conjec t. XII. lin. XV. 16: qui pedes eum sub veste moventur, Crispato rigidae
erepitant in syrmate rugae. Fulgentium I. p. GO4: oris pantes sibilos corneis edunt organulis favos) Aecedunt adjunctiora haee Corippido. I. 326: Volvebant venti crispantes vortice flammas, qui in eandem atque Statius sententiam listest seripsit Justin. II. .32I: Exaltata putes placidis heno flantibus Euriis Ludere coniserae frondosn ea umina silvae et flexis nutare comis es. Hein . Adv. p. 765 . et Claudiani R. Pros. II. 110: Fluctuat hie denso crispata eae nisi in e buxus'
Novo igitur patefeeimns doeumento, quid c Iaudianus Statio debeat. Sidonius quidem. ut hoe praeteriens addam. no Bartiali quidem pura Theb. IV. 855 p. II 84 noduni ab aliis sntis exploratum est quam multan suo Papinio IX. 223) mutuatus sit, veluti quod legitur XV. 168: nox Danai, sumptum est ex Theh. II. 133, quod XXII. 30: veris Opes, ex Achiil. I. 288. quod IX. 119: depopulatus est Amyelas ex eodem libro v. 21. Add. Coniecti II. Quod idem diei potest dedosepho I se ano is diligentissimo Statii imitatoro Κo t. Epitom. Il. Hom. 448 p. 129 , cujus verba V. 199: difficilesquo deos in vota satigant μ Thebaidi II. 244: Superosque in vota saligant fAer. Hor. Carm. I. 2, 26: divosque es. Quintil. Deel. IV. Io p. 92: propter quaa saligamus votis deos.' Cup. Petron. 120, 77 p. 735. Sen. Tro. 956: Lassabar in tot oscula μὶ referri a Dresemio p. 114 oportuerat, non Silvae V. 1, 72. Quid jam memorem neglectum Corippum, cujus contentio diligentius saeta quantum justae Statii interpretationi eonserat, plurimis loeis a no his indicatum est ses. adnot. Eclog. V. 2 p. 13. 43 p. 65 not. Conjeci. XVIII) 3 aut quid addam Panegyri eum Berengarii, quem Statii vergibus resertissimum esse es. Conjeci. XV. XVI. XIX nemo unus exploratum habet 3 quidus Gualtharum Alex I. 305 haee: in proprios revolutum turpiter ort εμ mutuatum a Statio Theb. I. 235 cI. IV. 631. Barth. p. 117bi ut omittam Dircen v. 349 pro Thebis positam et v. 430 Amphionis a re es
Thob. IV. 357. 611ὶ, Aonidas Ι. 286. II. 4ob Theh. III. I Aonios, de qno dictum est Theb. Parad. II. 5 p. 105. Aonidas Frising. Aonias
Monne. es cet. I. add. X. I9b Aonidum legio, ut v. 785 Tantalidum venerata cohors. IX. 95: Tum prior Aonides, quibus quidem locis testatum socimus nomen ab ipso Foreellino praeteritum . Add. Conjeci. XIX. not. 12.
Comparata intor se verba nos astum et nes ... Rehd. log. lilii m. v. 35 illum latentur errorem. quo pro inserui in Parm. in se iin ejusdem Eclogae v. 73 et v. a. 44 scriptum est, II. 2, 38 pro re seret in Paris. Vie. resoret. Thob. XII. 540: ni, insessis moestae Pe lopeides aris* i nsessis in Monacensi et Sehestiariensi, quorum hie addi in
212쪽
hane glossam habet: non sessis ab imploratio no miserorum. Sed operae pretium est rei parum adhuc doctorum hominum cura exploratae adjicere aliquot exempla ex aliorum seriptorum monumentis
repetita. Veluti at,ud Claudianum B. Got. 249 ostenta in Exo. Luet. est os sensa, 454 in Medio eo quarto deserat, in Farn. Pric. deserat.16 sudasse. Pal. sundasse. Rus. II. 353: pressis sedare lupatis in Isingr. sudare, in Barthii eodice sudare. Eutr. I. 476 foedabitur in
Put. Maa. Potav. Λ uibr. sed abitur. B. Get. 46b: esipeum projectis sumere rastris in Pal. Farn. su nere. VI. Cons. Hon. 77 consoria in Oxon , conserta in Pulm.. apud Ovidium Fast. VI. 249 save in Berol. sue similiterque permixta repertulitur fama: summa Burm. Met. IX. 14 p. 626. Silius: filius Tac. Ann. I. 31. sueus et sucus Helns. et Burm.
Claudian. Rus Ι. 208 p. 47sq. Markl. Silv. III. 2. I 39 p. 275 et, ut
silentio praeteream Que hium, qui Theb. II. 118: sine sidere coeptis Fraudibusμ sidere sedit, quod est sidere, so. rs et sors Drah LiV. I. 4, 4 p. 58. add. Arator. I. 160: qui figit in aequore gressus. cod. Goth. membr. II. no. 115. 11s, de quo mihi testis est Jacohsius: cui servit. Quibus ita propositis jam emergit, quo errore Eclog. uti. v. 50 mens fulmine in mi ed. provenerit meri sulmine et in Epigrammate Anth.
Lat. III. 82,. 19 p. 533 Sin. VI. 3 not. 30 p. 119 : Ioeta procellis
Aequora in Voss. saeda quod memoriam assert Martialis versus, IX. 4l, S: gaudia foeda μ hoe potius modo, pro quo nolo disertus csae: gaudia foeta cf. Sin. I. d., quam quo voluit Scriverius: sae eva maculandi . Neque litur non perspicitur apud Servium Virg. Aen. VI. 565 p. 387: Fertur nanique ab Orpheo' oli in fieriptum fuisse asseritur, id quod pluribus in Emendd. Prop. VIII. 2 adversus Hauptium obtinebimus, et, ut ad Statium redeamus, Silv. II. 1, 67: 'Muta domus, lateor, desolutique pennies,
p. XIII: , Omnes libri sateor, quamquam magnopere languet neque tali modo interponi solet. Displieet etiam Marulandi conjectura pariter; invenio praetereo conjecturas: mula domus facies et muta domus Molior; vox sine dubio corrupta est μ enm igitur maculam perspicitur vere abstergi hac ratione: Muta domus statio es Bernari. Theb. I. 148 p. 17 sq. Burm. Luean. I. 45 p. 16. Burm. Prop. III. 8, 2I p. 581. Theb. VII. 4T: Digna loco statio. μ Quintil. Decl. VI. 17 p. 145: m n statio, non sedes, rion quies. Add. Auson. Parent. IX. 15: Vulnus alit, qm,il muta domus gilet. μNeque aliam medelam fortasse aliquis iis, quae U. 2, 120 sic prodita sunt: novercales ibat venRtor in agros AsonniuR iniseramque piitri flagrabat Elisam,
Elis an Venet. Cort. Lucan. I. 577 p. IbI dii et adhibendam: neet enim illa: patri flagrabat' sic digerere: miseramque pstiris laeerabat.μ ut Ascanius diruuiir Elisnvi desiderio ae dolore lacerasse, ni Val. Flaec.
213쪽
Conjec t. XII. I. 717: salsae sed eaptum laudis amore: Te, puer, in nostrae durus tormenta senectae Nune Iacorat.μ Sen. Ag. 666. Quintil. Decl. XIV. 4 p. 298. VII. I p. 153 cf. Sil. VIII. 25: lacerum euris. Barth. Adv. LV. II p. 26 3; Dido autem misera patria intelligatur mira, quam venator prae se ferret, patris similitudine stimulata, quae nihil adhue Ascanio simile de patre ejus coneeptum conquereretur, ut Theb. IV. 403: at miseri morum Rrmornm Burm. de vectig. Rom. IV. p. 40 . laetus viri Heins. Ovid. Meti VII. 435 p. 50 l. aeger morae, p rolis ndem tae Duk. Flor. III. 17, 9 p. 577 cs. Jacob. Quaesit. Epie. II. I, 3 p. 124. Verum hoc machinari est quamquam sortiisse probabiliora et illo voeabulo, cujus suasor exstitit Dorvillius Miso. Obss. II. 2 p. 234: ἡlegi posset: misera inque patri suriabat Elissam id est amore patris furere saeiebat. Sane Didus amor non amor, sed sui or erat ' et inventis Markiandi: puor flammabat et Duebneri: puer flagrabat. Nos quidem non temere eruisse videmur verbum in flagrandi sic seribendo: patri flagrabat: miseramque patre in flagrabat Elisam. Auetores do Solinum V. p. 15. D: sarmenta licet viridia sponto concipiunt et nullo inflagrante halitu ab ipso numine fit necendium. Gloss. Maii VI. p. 517: confraglnvit, concremavit. Gloss. Lut. Paris. p. 08, 261: confraglat, inflammat. p. 145, 1G4: Flagrat, ardet, urit. Glo . Labb. p. 76 Flagro, flagratus sum, χα Olaat. Flagro et Hyginum is qui eonflagravit aetive, ut loquuntur grammatici, po8uit Barth. Adv. X. 20 p. 496 et quos Munckerus s. 179 p. 297 sq. adjecit, Cic. ad Herenn. IV. 13: urbs - ineendio conflagrata. Apul. de Mundo p. 364: Orientis regiones Phaetontis ruina - conflagratae perierunt. Sehol. Hor. Epod. V p. 263 Cruq. : vestem cum ipsa et tota domo conflagrari secit . Mareian. Cap. VI. b76 p. 488: dispendiaque lini per flagrata. Avien. Arat. Phaen. 1228: Nee cum flagratas emittunt marmora Chelas, eui dubito an verius sit reddit in flagratas, quum quod Grotius Buhliusque voluerunt: flagrantes. Propertium autem I. 13, 23: Nec si e coelestem flagrans amor Herculis Heben sensit omitto a Munckero perperam allatum. Et his quidem docuisse et stabilivisse in Lexidiis V. p. 19 videmur, quod optaverat Dorvillius i. d. p. 233: -Marhlandus negat recte diei flagraro saciebat Elissam patri at flammare idem est quod flagrare sacere, nuper Duebnerus atque Imhosus de Silv. Condie. Crit. p. 24 arbitratus sis lagrare dici pro eo, quod sit incendere. Neque
hoc non congruenter Statii ingenio et mori convenienterque factum est,
quod Ascanius seribitur patre inflagrasse Elissam id est isnobilibus illis patris notis Sen. Tro. 1112 sive mira, qua totum patrem exseripsit, similitudiner sie enim est in Achilleide I. 165: plurima vultu Mater inest, quod explanarunt Barthius p. 1624 sq. et Heinsius Claudian. R. Pros. II. 27 p. 574. CL Achill. I. 27b: obstat genitorque. Sehol. Vet. p. 1647r in peetora nimirum Achillis de talibus semper eogitante. Sen. Here. Oet. 389: Quidquid in nobis suit olim petitum, cecidit et
214쪽
Coiijeet. XII. 205 partu labat Materque multum rapuit ex illo mihi. Thyest. 53r su-nera Arcesse et implo Tantalo totam domum. Wannowski de Metonym. p. 22 Progr. Posn. 1860. Similis autem et sententia et oratio invenitur in Didonis ad Aeneam Epistola Anth. Lat. I. 173, cujus vorsum 102: dulcis mea colla lavebat Ascanius miserumque puer fovebat amorem satius fuit aut hoe modo expoliri: puer refovebat Heius. Ovid. Met VIII. 536 p. bubi sui hoc: miseruntque puer laeta hat amorem, quam sumi inventa Oudendori, ii sigebat, s ne iebat, singehat, quorum postremum satis placuit Woriasdorso V l. IV. p. 456, aut illud Bilr- manni: sallebat nam et Graecis receptum est To is alveiv του ρωτα Vulch. Theoer. XI. 78 p. 145 et Eur. Hipp. 15 l. p. 182. Henist. Anecd. p. Ib8 sqq. GOens. Porphyr. Antr. Nymph. p. II9. Wyti. Ecl. Hist. p. 380 sq. Bl Otiis. Gloss. Aesch. Ag. 652 p. 243 sq. et ap. Apuleium Met. VIII p. 52b est Iaetare amorem. Heins. Ovid. Met. XI. 412 p. 780, apud Terentium Andr. IV. 1. 23: nisi me lactasses amaniatem et salsa spe produceres es. Lael. Theb. XII. 246 et Ruhnh. Diei p. 67. Symmach. Ep. V. 10: aures Inctare blanditiis. IX. 62: lactari animum tuum judicas dulci - nuntio. Hegesipp. I. Ib: seseque ejus laetabat societate. Gron. Obss. Ecel. XXIV p. 268, ut non temere suspi-eeris ab imperitioribus in verborum ordinem illatum fuisse, quod interpretationis gratia ads riptum invenissent: sovebat . Uerum enim vero recolenti illum librariorum licontiam, qua savere: fovere Burin. Claud.
B. Gild. 245 p. 22I , su ventia, sumantia, flammantia permutata suisse intelligitur Conjeet. XIX , aliud succurrit:. miserumque puer flammabat amorem.
Quod ipsum insolentius positum id quod arguit vel Marklandus Silv.
p. 366ὶ quibus confirmem, certissima in Prompta sunt exempla. Nam apud Claudianum III Cons. IIon. 5l: Quo lii di iungis nimium pugnao inflammaret amorem id, quod omnes tenent codices, Heinsto Animio flammaret amore Burinnianoque sejuvenem pu: nae insummaret amore in improbatum loco moveri prohibet vel Mamertinus Grat. Act. XXIII. 4: tu exstincta jam litterarum studia flammasti cs. Arnt2.
Subnectam Silvarum loeum V. 1, 18:Sed quum plaga recens et Rdhue in vulnere primo
migra domus ques ii miserantque necessus ad Rurem' Conjugis orbati. Quem bis Imhosius de Silv. Condie. Crit. p. 13 tueri nique explieare
ingressus Est et . Recepit Marklandus non solum sutilem Heliasii conjeeturam: aegra, sed ipse Elium - legendum esse eensuit in sun e re primo. At hoc non est librariorum ori ores emendare, Sed ipsi poesi Statianae nervos ac propriam indolem detrahero. Noctis enim et telaebiarum et nigri coloris frequentissimum de morio miseriis dolore usum non in poematis solum sed in soluta etiam Oratione quis ignorat 7 Unde quod Statius audacius aliquanto domum luctu repletam nigram questu dixit,
215쪽
Conjoct. XII. eodem poetarum juro secit, quo infra v. 219 sq. seripsit: Is dolor iavultu, tantum crinesque comaeque Noetis habent h. e. maeroris, aegritudinis. Vulnere autem post ii eceptam Priscillae obitu plagiim Abasean. iii domum laborantem rectius diei et magis proprie quam sun ero per se patet. Qui Heinsium virum et elegantissimo judicio et singulari doctrina promptissimum in tritissimae rei ignoratione vid. Jacob. Quaest. E. pic p. 77ὶ versari opinatus ipse id non assequutus est, quod Stalii sententia efflagitat 43ar et similis Lucano II. 20: Tnne questus tenuere suos magnusque per omnes Errabat sine voce dolor. Sic sunere primo Adtonitae tae uero domus cf. Sen. Oed. 56: Fletuque acerbo su nera et questu carent. Hoc igitur deberi Statio iissimo: et adhue in funere primo Pigra domus questus. Et vocem sun ero quidem Imhofius nullo delectu habito locorum II. I, 4. 6, 95. V. 3, 25 I. 5, 43 non percepit et iis probari, quae adnot. Eclog. v. 38 collecta sunt, et eonfirmari iis locis, in quibus supremum sunus legi Burmannus Val. Flaee. V. 25 p. 408 docuit, lunus primum Ba thius Thob. V. 593 p. 274 et Marvni- Lagunti Lucan. II. 21 p. 184. Voci pigrae autem reparatae fides additur exemplis et iis. quae in medium attulerunt Heinsius Ovid. Met. IU. 470 p. 282. Bnrmannus XI.
603 p. 794 et Claudian. Prob. et Olybr. 169 p. 16 sq. Cortius Luean. V. 434 p. 633, et ipsius Statii Theb. XI 588 pigri Averni. Paris. alti nigri es Silv. I. 3, 42 Conjeet XIXὶ pingues: nigros Martialisque
X. 2, 7: Pigra per numina Lethes. eod. Seriv. nigra et Claudiani RusII. 32b: pigrasque sopor diffuderat alas Pal. nigrasque. Jam vero pigra domus dicitur, ut in Theb. VIII 637: subito quum pigra tumultu Expavit domus, pigra questus autem cI. Silv. II. 6, 38: semineum vultu decus. Relid. vultus. Lueau. U. 316 sultus. Berol. vultu in
ut Sil. XIV. 204: Naulocha pigra pericli. XV. 504: Arar per rura pigerrimus undae vecliner. Hellenol. I. 18, 7 p. 179 . Hor. Epist. II. I, 124: Militiae piger, qui idem Carm. IV. 6, 17: Sed palam captis gravis, heu nefas heu, Nescios sari pueros Achivis Ureret flammis non dubito quin Achillem illum impigrum et acrem Epist. ad Pis. 1213 nec umquam oexcussum coeptis Theb. II. 570ὶ dixerit coepti
Sed palam coepti gravis, heu nefas heu,
ut Claudianus Eutr. I. 3bo: Atquo aliquis gravior morum cs. Barist. Rus. I. 377 p. II86. Cui insolentiae vere eupiendao impares librarii aut vacuum reliquerunt locum id quod laetum est iu Turicensi, Graeviano, Reg. Societ. codice aut captis, captos, victor, raptor suffecerunt. Verum illuc revertor. Idem enim verborum ordo et aliis in locis cernitur et Theb. VIII. 454: Cultor don Pisae. η Denique non dissimulo rectius sortasse, quam miseram aurem, quam aegram esse Im-
honus allato Horatio Sat. II. 3, 29 tuterpretatur, sumi hic mersam
216쪽
aliorumque exemplis: collaque demersero humeris, mersusque humeris, mersa nare, mersa Iumina, quae composuerunt Barthius
Thob. VI. 800 p. 60b es. V. 503: languentiaque ora comanti Mergit humo et Burmannus Quintil. Deel. XIX. 4 p. 366. Od. Coripp. Jo. V. 323: cutis aret, lumina mersa, Insectae pallore genae. Atque hoc quidem:
sive nullus accessus nisi ad mergam aurem minimo latet Statio aliquanto dignius esse, quam istud Κochii inventum Coricet. p. 16: miseratque accessus ad aures. μ Quod tantum abfuit, ut confirmaretur Rut Theb. V. 594: ingeminat misera oscula tantum Incumsens μ atque ejusmodi locis, quibus effici videretur miserum aditum non minus
recte diei, quam superbum Sen. Here. Fur. 164ὶ atque in contraria sententia facilem et mollem Burna. Quintil. Decl. IX. 2 p. 191 , aut Sen. Ag. 418: refugit loqui Mens aegra tantis atque inhorrescit malis.μ Octuv. 110. 165. 474. 561. Coripp. Jo. VI. 16b. VII. 140. Priseian. Perleg. 414. b21. 919 ac disputatione Hauptii Ob . p. 45sq. laudata a Lachnianno Lucret. III. 531 p. 173, ut quoddam quasi sundanientum ab eo p. 13 haberetur versus Theb. XII. 808: Vix novus ista furor veniensque implesset Apollo sic constituendi: novus atque implesset Apollo.' Nimirum qui Stalium sua ipsius doctrina metiretur accidit ut et librariis esset incautior sequutis aliquid in nomino novus semel ponendo et quod esset a lati-ilorum seriptorum consuetudine longissime sejunctum qui quos deos
novos vocaverint, docet Ruhnhenius Vol Iri. II. 82 p. 15b et Sidonius Apollin. Epist. VIII. 9 p. blb: is me scribere qui subinde cogis Λe si
novus Apollo - gryphas agam,' quocum multum discrepab Halleutiet versus 85 p. 184 Wernsd.: novo cessissent nubila Soli ' , inserret ejus vocabuli loco, quod nemo negaverit ferri potuisse aut sic expIicatum: vix novus veniens furor et Apollo implesset', ut Coripp. Jo. II. 168: lueos - Tempestate putes nimia veniente moveri' aut illustratum comparatione Theb. X. 34l: Saepe veni, saepe hanc dignare irrumpere mentem. Barth. VI. 799 p. 605 es. et Rulin h. Ovid. Her.V. 56 p. 36 et Silv. I G, 11: Hunc rorem veniens profudit Eurug,' quae verba vere explicavit Oudendorpius ap. Bum. Eleg. do Phoen. 44 p. 104 1 es. in Sueti Aug. 98 p. 33b . Quamquam ego non dubito veritatis nu-aeeris hoc demum absolutum dicere: Vix novus ista suror vemensque implesset Apollo. Quod ejusmodi Ioeis, qualis est Eur. Bacch. 300: ὀetetv Iαρ otis σωμ.' πολύς. Naueh. Cur. Eurip. I. p. 59. Coripp. l. d. Stat.
217쪽
Theb. XI. 2l6: Nec te vana fides - Tyrios nimium irrupisse penates' cs. Barth. X. 92l p. 1284 . Silv. I. 2, 84: haud ulli vehemetitior umquam Incubui cI. Lennei'. Terentian. Maur. Add. p. 428 Boeth. Cons. Phil. I. 3 p. 609. A: valentior incubuerit confirmare longum
est; utriusque voeis permixtae testis est Lachmannus Lucret. II.
Non minore corrigendi levitato notabilis O. Muellerus Mus. Rhen.
XVIII. 2 p. 196 in locum Theb. III. 186:sunerea cum laude potitus Infelix Athamas trepido da monte veniret Semianimem heu laeto reserens clamore Learchum hoc ausus ast iuserre: strepitu demente veniret, ' quod neque ipsum reprehensioue caret quamvis simile Senecno Here. Fur. 97b: compreee dementem impetum' et Silv. II. I, 12: stat pectore de mons Lue tua,' quales locos asserre supersedit Muellerusi neque eum illis verbis: heu laeto clamor o apte congruit. Reetius sensit vel vetus Seholiasta p. 728: istrepido incerto, incantationibus parato et Balethius: is Boeotiae montibus sere omnibus divinum aliquid tribuere poetas alibi diximus. - Papinium puto etymon montis ni lusisse; enim vωθρου, interpretatur Hesychius.' Cui opinationi miror non adversatum esse Bur- mannum Ovid. Met. IV. 524 p. 287. Nimirum idem Stutius usitate loquitur III. 568: Inviso de monto redit, insolentius et XI. 3Is: insani culmina montis et hic: trepido de monio Vet. Sehol. Achiil. I. 17 p 1b92: trepidum: ad earum rerum conspectum ) in contrariam partem spectans ac II. 79: Ipse etiam gaudens nemorosa per avia sanas Impulerat matres Baeelio meliore Cithaeron. Fugit hieloeus Jaebbum de Ualerio Flaeco III. 218: trepidi singultibus agri Labentum uberius commentatum Quaesti Epic. I. 4, 1 p. 99 es. Heriab. Prop. IV. 6, 83 p. 468. Burm. Val. Flacc. I. b91 p. 109. V. D. Mise. Obss. I. 2 p. 217; fugit etiam alter loeus Theh. VI. 67: equi - trepidas spumaro per herbas ubi Glossa Schestiar. : pro ipsi trepidi adventu illius et 426: si trepidantibus ingens Descendebat agris, fugit Claudianus Prob. ct Olybr. 74: si trepidas laxaverat Al pes. VI. Cons. Hon. 443: trepidis ud moverat agmina muris Buseli. Pasiphil. Argum. Si I. XIV v. 1i: trepidos mox spargit in agros Signa . CLTheb. X. 174: pavet omnis ager. V. b67 Jac. l. d. p. 67): pavidos lucos. VI. 191: moestoque novissima eampo Exit. XII. 359 et 732 nmpum - trucem. Virg. Eel. V. 28 et Ovid. Ib. 533 montes seri. Sen. Phoen. 34: Cithaeron saeve, crudelis, sero x cs. Barth. II. 80 p. 30b). Grati Cyn. 510: Garganumque trucem. Claudian. Pr. Cons. Stil. I. 229: lueos quo verenda Religione truces. Paulin. ad Nicet.
218쪽
p. 857. B: extracta trucibus cavernis Aspide. Neque omittendus hi Q - nam alia expromentur Emend. Prop. IV. 3 - locus Theb. IV. 141: Hylaeus ab antro Poecipitat: pavet Ossa vias;' haec enim vera est descriptio ejus versus, non illa, qua verba: pecudesque seraeque Procubuere metu cum illis: pavet Ossa via ς praeclare congruontia et ad ingentis metus, quo cum ipso monto animalium omne genus exterreri videretur, veritatem accommodatissimo scripta sive Κochius sive Muollerus neque enim satis memini) interposita voco vias imperitius
diremit: Praecipitat pavet Ossa vias. μ Nee hoc quidem latet
recto dicit Ossam vias Hylaei quoquoversus erumpentis expavisse, fit ipsum Hylaeum dicendum fuisse ab antro Viam praeeipitasse.
Euctem vox in Theb. XI. 325 posita: et ad lituos hilarem trepidumque tubarum
Prospiciebat equum Κochio I. 6. p. 12 eausa fuit ad hanc delabendi correctionem: strepitumque tubarum. μ Quanto rectiore judicio Bochartus haec pronuntiavit L. Hieroz. II. 8 p. 1b0, 67: . ad lituos hilarem in tropidumque tubarum Prospiciebat equum. Quos vereus cum scripgit Statius, videtur habuisse in animo hunc Columellae locum de generosi equi notis V 28: Si hilaris, si intrepidus nequo aspectu novae rei terretur. Aetnentur vocem intrepidum Bariliti eodices, in quibus est intromidum
Nec trepidantem ad quoscunque tumultus bellicos ad Queehii libri et Frisingensis, in quo reperi intro P dum. Hinc proclivi deverticulo pergere licet ad Caesaris locum B. G. VI. 21, 3, de quo mirum esta nullo ni huc similem errorem Esse hac rationc sublatum: seMagistratus, quae in Visa sunt, occultant, quaeque esse ex usu judicaverint, multitudini produnt ' cf. Dor v. Charit. p. 603. Gron. Tac. Ann. I. 24 p. b6Rup. Nec Porcius Latro XXIV. p. 1098 non videtur Siccium impotentissimum potius, quam potentissimum hominem vocasse et Lacis tantius Theb. VII. 43 Martis immortalem domum potius, quam mortalem es. Quintil. Deel. VIII. 13 p. 178: breve videatur mortali hus Oculis. Witt. Leid. pr. Voss. Sec. immortalibus , Seneca autem Oe l. 64b: Erinnys - Traham insonantes verbera ut Virg. Aen. VII. 450 , quam sonantes. Etiam adjiciam apud Statium VII. 3II: servant ingentia id ipsum, quod Barthius et GrOnovius conjectura assequuti
sunt: servRntem, extare in Frisingensi a correctore consignatum eodemque dirigere Monacensent codicem, cujus corrector exaravit servatur. Postremo eodem vitio affectum esse versum Silv. IU. 4, 102 paulo in.
serius obtinebimus cs. Adn. Eclog. 26 p. 41. Arion. l. Conjeci. XII p. 204 d. Nec peritius idem Κochius consuluit loco Theb. V. 308:
Perdidit una omnes orbata excisaque mundo hujus mutationis auctor Suasorque p. 7: exeigaque nocte. Sed ne
Benticus quidem qui proposuit fundo, hoe perspexit mundo ut aliis in locis Voss. Valer. Flaec. Ι. 829 p. 139 sive Uernsd. Lucii. Aetn. 227 p. 136. Burm. Val. III. 22b p. 263 cf. Claudian. III. Cons. Hon.
219쪽
2 in Conjec t. XIII. 160: vinetis: undis), ita hie deserit,entium parum enim disserunt
m udo et vinelo levitate id laetum. esso, quod fueriit vinclo, excisa autem, quod fuerat excussa ses. COrt. Lucan. II. 437 p. 263. Martyni- Lag. I 119 p. 41. Martiat. XII. 14, 4 Thuun. excusiis. VII. 27, 6 Berol. excisso. Arator. Aet. Apost. I. 334 Cantabr. succisso . Ullaeillime agnoscium us haec ab ipso poeta prosecta: Perdidit uno omnes Ortiata excussaque vine IOIndigenRS, es. et adnot. Eclog. V. 46 et Conjec t. XΙvὶ, cum qua sententia comparari consentaneum est Valerium Finccum II. 399: thalamos excussa quo vincla quod ausae Induere. II eins. Claudian. B. Gel. 31l p. 452. Laetantii autem verba v. 306: nota situ corporis nobilis codd. Duri h. Monace. temporis cl. Ovid. Met. XI. 639 longo corpore. codd. Burm. p. 790 tempore. Cort. Lucan. VII. 406 p. 204 sievidentur emaculanda: temperio nobilis. Noe justam ob causam ab eodem Κochio p. 7 hoc commento: spirantia insantia Schrad. mutatum est, quod in ejusdem libri versu 160 legitur:
accingunt sese et mirantia ferro Pectora congestisque avidae simul undique dextris Persi ingunt. In hane enim sententitim verba et colligenti et interpretanti mihi: isae- cingunt se Se et serro dextrisque mirantia pectora perfringunt suffragantur et codices Omnes et Scholiast ne Barth. p. 10s: is pueri pectus rescindunt stupentis ad novam et inauditam crudelitatem matris et cognatarum mulierum. Pueri innocentis mirantis quare in se talia pararent et Lia et untius: se id est admiratione digna et quae nisi a
talibus matribus violare violari Barth. in serro nullus nemo Barth. videret. quae verba communi librariorum omnium, praeterquam quod in Monacensi Λ haec discrepant: quae visi - nullus auderet flagitio depravata his videor remediis sanare: id est pueri admirati omnes; signate, quin es. Electi. e Lact. Couim. I. 121 p. 26 vix a talibus matribus violari larro puerulus videretur. Ac simillimo Claudianus R. Pros. III. 129 Injussaeque manus mirantia pectora tunduntes. Stat. Τheb. VII. 799: Mirantes quo illelinat equos. Boeth. de Cons. Phil. Ι. Meir. III. lo: subito vibratus lumine Phoebus Mirantes oculos radiis serit Paulin. de St. Joanne p. 736. Λ: dum promissum
Quamquam Kochius iste spirandi verbo quod ab ipso Statio positum Theb. IV. 609: Immortalo odium spirans' de auctoritate Frisingensis libri censeo sic immutandum: odium aspirans in hane gententiam: qui gressum retinet, non retinet Odium, sed quo ipse non procedit, adspirat odium) adeo delectatus est, id ut in Silvarum locum
nec enim Tirynthius almae Pectus amicitiae
220쪽
inferre hoc modo ausus: nee enim spirantius nimae non parspiceret, sitiunto et integrius Lutiliaeque consuetudini convenientius at probabiliuη esset id, quod a Grotio optime inventum esse praedicurulit DuebnerusQu ehius lue: rctinentius. Neo Grotii solertiana nequavit Imho filis l. d. P. 41 tute aliquid consei tutus, quod nulli librariorum injuriae aut fraudi objectum fuisse facile concedent omnes. - Urnt., inquit, ii rin. tius, unde totidem ductibus restituemlaim: te mitius. Accedit, quod nec praeclaro, quod de Murcello Poeta saeit, judicio mitis animi et mansueti commemoratio satisfacit et valde displicet eadem vox frequentius quam pro sententiarunt necessitudine repetita et in endem versus edo deinceps collocata: noti tibi vatis amorem . nec enim te mitius
almae. cedit lihi gloria lidi Circumspicienti igitur vocabulum, quod merito dicus de penetrali Stutianae lacundiae repetitum, quum in mentem veniret et Trivultiani codicis, iii quo pro Tirynthius Coripp. Jo. V. 202 legitur terr in teus es. Stat. Theb. XII. 67 cod. Frising. m. Pr. Thirentilis. Ovid. Trist. IV, 1, 2I: nec Thracia, irent in , t irint in de quo loco infra XIV diceturin et illius discrepantiae, quae cernitur Thob. IV. 784: certant in plaudunt orgia. ' Frising. iterantia, praesertim relecto loco Theb. VII. 640: Certat opus ferri et iis, quos contulit Burmanniis Val. Flacc. V. 645 p. 483, suspicari succurrithoe Olim scriptum Iuisse: neque. enim certantius almae Pectus amicitiae: dedit tibi gloria lidi Theseos sive hoc: eortantius almae Pectus Amicitiae ses. IV. 2, 28: glaucae eertuntia Doridi saxa. 0, 8 Vinaque Perpetuis aevo cor tantia sustis. Ι. 2, 87: Abydeni juvenis ortantia remis Brachia. Sil. VII. 199. Ovid. Met. XIV. 794. Hor. Carvi II. 6, 1 b, de quo genere prave praecepit Heliasius Adv. I. 2 p. 10;
amitto enitit eos, qui ad llona. II. IX. 389 exemplum expressius scripserunt . Iude Relidigerant libri vestigia etiam atque etiam rimatus, quum simul non tomero suspicari viderer ad inserendam labem illam aliquantum valuisse locum olim a nonnullis in comparation m adductum Silv. IU. 6, 90: Tirynthie - tu - ambit - casta Mons domini, cui priscalides coeptaeque perenne Foeduου amicitiae ' et recordarer vitii
illud genus, quoid modo in perpoliendo versu Theb. XI. 32b disceptavi, Sensi et penitus intellexi Statio deberi hoc:
penitus noti tibi vatis amorem Corde exire vela: neque enim intemeratius almae Pectus amicitiae.
Ut apud Aputrium est Flor. III. 16 p. 68: ut integrum et intemeratum vestrum esset beneficium cs. Cic. Cocl. b: integrum atque inviolatum. Sun. 17. 49: inviolata vestra amicitia, integro ossicio cs. Serv. Λen. II. 143 p. I 31 et XI. 584 p. 41 et Gloss. Paris. 357 p. 182: In temerata, integra, inviolata ). Mel. II. p. 164: intemeratae veritatis documenta perlucida. Tac. Ann. I. 49: quarum ea seditione intemerata modestia suit. Virg. Aen. II. 143:
In temerata si des Prosp. Aquit. Sent. LXXVI p. 648. B. XXIII p. 634 Λ: Adci virtus intemerata manet. ' Boeth. Cotis. Phil. V. 6