장음표시 사용
171쪽
Conjecti II. in Ponetopae AI eestidisque et Euadnos societarem adseriberetur. Iisque ηpero et confido futurum esse, ut volumus; Iaudabitur plerisque et probabitur hoc ordine consulta et exquisita res videbiturque Laodamia, quae Protesilao nupta Phylaeen et Phthiam incoluit Olear. Philostr. Her. p. 806. Hemst. Lucian. Diat. Mort. 23, 1 p. 520, cujus doctrinam nec Burmannus Prop. I. 19, I p. 17 attigit nee Staverus Hyg. 104 p. 192. add. Schol. Lucan. VI. 352 p. 451: se Phylace civitas, unde suit Protesiluus. Ve oori. Ov d. Trist. V. 14, 33 p. 28 I. Schol. Theogr.
diet a suisse Perrhaeba: Questa est se Pelias, questa est Perrhaeba relinqui. Qui enim Pheras, quas illuminavit Alcestis, Thessaliae esse scripsit N. H. IV. 8, 15 p. 283 Plinius in Magnesia Thessaliae adnexa 9, 16 p. 285 dieit sitas esse ipsas eas urbes ut Μeliboeam, Phylaeen, Gyrtonen , quas plurimi reserunt Perrhaeborum suisse vid. Theb. Parad. p. 351. Ut magis definite distincte quo Laodamiam designare videatur, qui Perrhaebum, quam qui Haemonidem appellat, Iosephus lac. V. 197: si Haemonis absentem suspirat maesta maritum Aequutus Ovidium Her. XIII. 2, qui idem similiter Andromachen appellavit Theban Lm Trist. IU. 3, 29, quod qui vituperavit Sehraderus ap. Merhel. p. 233 immemor fuit Art. Am. m. 778: Thebais Hectoreo nupta resedit equo. Fieri autem, quod jussimus, excusate intelligi videtur exemplo PaI-merii Exerciti. p. 523 et Schraderi Emende. II p. 25 Athenaeo XIII. p. 5b7 Α pro Meliboea Periboeam reddentium, in quos quum subscribendum sit Berghio Anacr. p. 260 eons. Theb. Parad. p. 453, illud tamen constat et frequentissimam esse litterarum μ. et T Schol. Plat. Legg. VII p. 452 'Aμυκος - Me λίας. eod. II ελίας. Theb. Parad. II. I p. 235. II rivetός Μηvt ς ΙΙ. 3 p. 127. poenas: manus Eumen. Pan.
post Ηemsterhasium Sehol. Aristoph. Pint. p. 11b nos indieavimus Theti Parad. p. 350 sq.
Rusdemmodi loeum alietam Theb. XII. 510:
Vicit et Oedipodae furias et lanus Olynthi
Texit et a misero matrem submovit Oreste, quem praeclaro instituto de illa Clementiae stra a poeta scriptum insigni librariorum flagitio depravatum e o nemo adhuc evicit. Nimirum omnes crediderunt Lactantio, cujus haec leguntur verba: isOlynthus se auctoribus Lasthene et Euthycrate Philippo tradidit, ob quam culpam placuit Atheniensibus evertere eivitatem, quo comperto ad aram misericordiae confugerant. Quae verba temere, ut alias docebimus, vetustis
172쪽
eommentariis inscrta) in quantis erroribus versentur nec Duebuerum p. 344 fugit et Jacobus Quaesit. I pic. III. 2, 3 p. 19l his satis coarguit: isPhilippus, non Athenienses, urbem delevit et cives cum reliqua a praeda vendidit teste Diodoro XVI. ba, e quibus plures Athenas con-
sugisse di euntur ab Aristide Vol. I. p. 480 debb Qui ipse Statiunt
arbitratus ad rem ab Aristide et ab iis, quos nominari video ab Aerodio Quintil. Deel. CCXCII p. 562, proditam spectasse, res autem sedi erfiS-simis temporibus gestas poetarum more juxtu posuisse, quo arae illius apud veteres celaberrimae vim et amplitudinem quam luculentissime de-elararet, nec hoc consideravit, quantum distaret hie locus ab eo genere, quod monstrare licet Bartaei exemplo Her. I p. 33: -Non emptor Olynthi, Non Pellae placuit stomachus spretorque deorum Laomedon, et itio Telamentum non minus quaesivit, quam Duebnerus his: ADubitari non Potest quin tangatur hoc loco mythus aliquis de Olyntho heroe, quem Olynthios quoquo modo Atheniensium rebus antiquis immiscere studuisse probabile est. Cujus rei an vestigia extent in voterum scriptorum reliquiis, quaerore nune non vacati Quao ne nobis quidem Vacat edisserere quam sint opinabilia quamque levi contineantur conjectura; faciendum est enim, ut tu medium proferatur, quod est et contestatum et evidens. Sic enim statuo: quod fuerat O Iit ac, id laetum esse Olinthi, ut est in Monacensi C, Olynthi, ut in reliquis. Quo nomine nihil norius, postqvnm jacentem Olynthum tamquam solemnem Iocum oratores attigerunt: cujus rei documento sunt Senecae ora trou XXXIV p 326 sqq. Εxe. Controv. p. 451 sq. Quintil. Decl. l. d. Quod autem supra posui
Olites petitum ex Sehol. Soph. Trach. 53 p. 129, id in aliis locis Ostites. '08elethc.' Moetric Schol. Luciali. D. D. XIII. 2 p. 40x Ophites scriptum a vero Onites detortum esse jam multorum consensu in
consessum venit, ut Munckeri Hyg. 162 p. 276. Hemsterhusii Lucian. l. d. II. p. 287 sq. Wesselingit Diud. IV p. 282, 65. Staveri Emendd.
V. p. 391 Misc. obm X. 3. ΗeFnii Apollod. II. 7, 8 p. 491. Sturtii Phereeyd. p. 97. Lobeckii Path. VIII. 5, 1 p. 39b. Quid autem Oedipodis, cujus furias Theseus vicisse traditur, memoriae propius atquc nd-junctius Nomine Onitae, post quem caesum Herculem ab eodem Theseo sabulae serunt Athenis expiatum et lustratum suis se 3 Haee enim Theseus apud Euxipidem Here. Fur. 1326: 'Επ69 6' ui1 ηνιiv-llαλ-λ466c. 'Εκei Xέρας σὰς ἀτυ σας μtασμ. ατος Δόμ.ους Te 0 υτω χμνι' lietetio, τ' istisiu apud SenecRm Here. Fur. 1341: nostra te tellus mauet. Illuc solutam caede Gradivus manum Restituet armis es Aristid. XXXVIII p 723, 8: oetet et6tυυv ' Ηρακλεῖ φιλου εο νισε, Θησευς αυτου 'Aθηυαζε ατατῶ. 4vακτειαt Wernsd. Him. or. XIV. 29p. 660. De brevitate autem ea, qua solus Onites commemoratur, existimatur vel ex iis exemplis, quae sunt penes Schraderum Mus. 26 p. I 2 sq. , et inde, quod Ovidina pro Pliadum sidere nominavit Steropes sidus
Trist. I. II, 14. Taygeten Met. III. b94, pro Cyclopibus Munck. et Stav. Ηyg. 49 p. 113 Steropen Valerius Flaccus I. 44. Et
his quidem sententigin poetae restitutam esse affirmo, verba non item.
173쪽
Conjeci. II. Quod enim certo consilio huc transferri posse videatur, suppeditat Seneca, qui diversae assensus famae ipsum illud parricidium in Libya ex-- piatum scribit Here. Oet. 9O6: Ter parricida factus ignovit tamen sibi. Nam suroris sonte Cinyphio scelus Sub axe Libyco tersit et dextram abluit. Quibus similia verba legimus Claudiani Pr. Cons. Stil. II. 308: propriam labem tersisse laborent, aliorum, quos comparavit Hein- . sius Adv. III. 4 p. 431sq. Itaque hoc est judicium nostrum Versum ab ipso Statio sie factum: et funus Onitae Ter sit eandem labem traxisse ni quo Claudiani quem modo attulimus locum: tersisse ' in Vati. Prie. Rott. Me dic. aliisquo multis texisse et
Martialis vΙ. 1, 3: Quem libellum si terseris aure diligenti in Vossiano texeris es. XI. 3, 4 teritur. H tegitur. tergitur PlautIque et Statii ae Symmachi locos, in quibus pro detergus, detergetur inveniri detectus, detegetur obtinuit Heinsius i. d. p. 431. 432 add. Claudian. R. Pros. II. 275: Isterimas detergit. Med. deter xit. Ald. detexit. Quintil. Decl. XVIII. 3 p. 3b2: stupra - detegeret. Leid. sec. detergeret. I. 11 p. 30: de Xteram - veste tergere. Leidd. Coib. tegore. Apul. Met. IV. p. 313: deterget lacrimas. Pith. Dorv. detegeti Hic vero sententiae similitudine admoneor de glossa Claudiani ver- sui Eutr. II. 22: hQuis vos lustrare valebit Oceanus 2 tantum lacinus quae diluet apta si in Leidensi eodi eo p 844 adscripta haece: is hoc sumtum est de libro Statii Achilleidos. Quae glossa spectat ad Iocum I. 135r isHos abolere metus magici jubet ordine sacri Carpathius vates puerumque sub axe probato Seeretis lustrare fretis, ubi li tora summa Oceani et genitor tepet inlabentibus astris Pontus, ubi ignotis horrenda piacula divis Donaque. Quumquam digniora compnratione
suerunt illa Catulli verba, de quibus explicavit Dorvillius Charit. p. 238: Suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys, Non genitor Nympharum abluit Oceanus, s quibus similia Seneca Here. Fur. 1323: Quis Tanaismi quis Nilus - Abluere dextram poteriti Arctoum licet Maeotis in me gelida transfundat mare Et tota Tethys per meus currnt manus, Haerebit altum facinus. Hipp. 715: se Quis eluit me Tonais aut quae barbaris Maeotis undis Pontico incumbens mari 3 Non ipse toto magnus Oceano puter Tantum expiarit sceloris. Omissa haec sunt eum ab aliis tum a Buenemanno Lactant. V. 19, 33 p. 679: sitamquam ulli amnes
abluant, ulla maria purificent et Ja obsto Anth. Pal. XIV. 71i 4 p. 803. Sed revertor ad Oniten. Cujus nomen ad Olynthum his deinceps gradibus deductum: Oliten, O lithen, Olythen, Olynthon memoriam attulit nominis Perinthi positi in Theb. XI. 199: Protinns Inachii vultus expressa Perinthi. Quod nomen quum non mirum sit iis placuisse, qui non improbarent. Olynthon, non dubie tamen haec librorum discrepantia: Behot. pr. Frising. Pericli, Barthii et Lindenbr. eodd. Monaei Sehesti. Perichi
174쪽
es Theb. X. 314 Jochi id est Joeli, Echecli Conjeci. III. arguit
ad eum statum reVocandum esse, quem monstrat Regius primus: Phere est: Inachii vultus expressa Pherecti.
Relinquatur igitur Stephano Byg. p. 517, 17 suum illud: ἀπο Περωθου 'Entοαυρ ου es. Usener. Philol. XXIII. p 346 sq. credamusque Statium oequisonem Polynicis Vet. Schol. p. 1324ὶ eo appellasse nomine, quod inde ab Homero Il V. 59 es. Lycophr. 97. Tryphiod. 60. Colluth. 194. Georg. Paehym. Prog. p. 570, 30. Etym. M. p. 790, 33. Ovid. Her. XVI. 22 sermone hominum eelebratum navis, qua Theseus in Cretam pervectus esse traditur, gubernatori addidit Simonides ap. Plui. Thes. 16, 5: ἐκυβέρυα οὶ et iv vαυv 'Aμαρυάξας q)έρεκλος.
Mirum eat, quot ejusdem generis errores sesellerint doctos homines Π emendancto Statii carmine versatos. Veluti in libro VI. 927:sundat vel Lyeia cornu Nola rogant
Fri ing. Litia. Sehest l. lieta, ut Virg. Ε l. V. 72: Lyctius Aegon.'0dd. Li Q ius, Lyeius. III. 401 Lyetius Idomeneus. Unil. DOrV. PRrrb. Li eius. Leid. Litius. Zulieh. Lyeius, quod recte scribitur VIII. 166 Lyeiasque sagittas quis vel leviter monitus neget Rutiqui-xR3 e stratum suisso Lytii a i Meurs. Cret. I. 12 p. 44. Spanh. P. et U. . p. 589 et Callim. Apoll. 33 p. 66. Wess. Diod. XVI p. 131,IT. D- N. II. p. 316. Beger. Thes. Brand. III. p. 44. Corp. Inscr. -y b77. 25T8 sq. p. 426 , Lyetia tela, quorum fama minime ObSeuris Mix Sieb. Paus. IV. 9, 2 Vol. V. p. 29. Callimach. Epigr. XXXVII. Ir 'nifestum rei fidem saeit Sellestiariensis eodox, in quo nomini licinymp0βitum reperi vocabulum eret ensi a. Qua eadem ratione Laetnn-VRβ JII. 58T: Gorirnia) Cretensia. ' Vet. Gloss. IV. 258οῦ is Dic 'e' CT t ensi A tela. Seholiasta Luean. VI. 214 p. 439: -Gortynis i 'tonsis sagitia et Barth. Theb. IV. 269 p 997. inipp. Eumen. CUMSinritin. 8, 1 p. 370. Spanh. et Cort. Lucan. VI. 214 p. 39.
Verram sero - mirifiee enim hie quoque Duebneri et Queckii QRSNncunt animadverto ipsum id, quod mulus commendavi,
o in edixissct Sehraderum Obss. I. 2 p. II sq. is P 'vet nomen Chaletum IX. 27s omnibus probatum: Cale. e ' lairim Monae. Sehesti. Calerum, Chalobum eodd. Barth. p/'xhram Lind. Cap e tum Reg. 1, quod ipsum Verum est:
S argentem dextra Capetum vulnusque minantem.
175쪽
Paus. VI. 21, 7: Καπεetu, φαοtu baro τοb Divoli uos φθυευθηυ u. Ciosan. Ovid. Me t. XIV. 614 p. 987. Mythogr. I. 204 p. 63, 20. Ae similiter III. 178 in Alei hes Aletes vertit: Concilium infaustum dictis muleebat Aletes, quod et in Frisingonsi et Monaeensi inveni et ab Heinsio Virg Aen Il21 p. 48 restitutum video es. Sieh. Paus. II. 4. 3 p. 172 sq. Contra U. lb9 Caropeia Monae. Cara peiu) necesse est fiat Charopein conjuX, ut Vet. Schol. p. 106: huxor Caropi Lemnii cs. Caropine Thuan. Put. Martiat. V. 50, 1 Charopi; sic enim est apud Constantinum J
p. 137 Fromm. χαροπος Hemst. Lucian. D. Mort. XXV. I p. 627. Vol. II. Aetlai opus Osann. Apul. Orthogr. 61 p. 79. CL Ovid. Met XIII. 260: . Thoona Et Charopen,' ubi seribendum est Charopem . . Quibus exemplis juvat subnectere vocabulum Achates, Acates, Acoetes Ovid. Met. III. b82 Acoetes. eodd. aliquot et Gulielm. Brit. Phil. I. 620 Acestes) consignatum Silv. V. 3, 222: -
- nitendunt cunei, Spectatur Acoetes.
Quod qui solerter intellexit tollendum esse, Sulmasius ea tollendi rationeu8us est, quam jam tandem gravissimis argumentis reprobavit Imhosus Emendd. Stas. p. 1 sq. ipse hanc corrigendi viam ingressus: Hspectatur Achaeis. μ At ejusmodi fuit circumspiciendum voeabulum, quod verius, quam Achivorum nomen, dici posset librariorum injuriae fuisse obnoxium. Quale videtur esse hoc: spectatur a i i p t e s. Sic enim magistrum exercitiorum a mullis appellari comprobavit Wy
tenbachius Plut. p. 850 sq. erius auctoritati adjicere omisit Sintenisius Pericl. 4 p. 70 cum alios tum Salmasium Tertuli. de Pall. p. 273 et Fabricium Sext. Empir. Math. Ι. 297 p. 282 ac Segaarium Clem. Alexandr. Q. D. S. p. 360 sq ὶ; receptum autem a Latinis id nomen esse viri docti Steph. Thes. I. p. 14I7. D docuernnt allatis Cieeronis Ep ad Fam. I. 9, 35 et Juvenalis III. 76 locis, omissis Seneca et Firmico, quorum testimonia praebet Savaro Sidon. Apollin. Ep. II. 2 p 109, et Vopisco Saturnin. 8 p. 721. Nec magis Sprevit vocem p Rion a Graecia Beceptnmidem Statius Theb. VI. 830. Achiil. II. 44I, quRm susceptam a Sidonio Apollinaro secus interpretatus est Savaro Epist. IX. 13 p. 803 et Carm. XXIII. 302 p.ὼ92, praeterierunt .Barthing Theb. I. d. p. 610 sq. et Narhlandus Silv. V. 3, 23 p. 383 cs. Conjeci. XI. In contrariam partem Theb. VII. 737 ab iis peccatum est, qui hoc prodiderunt: et aurigam jaeulo detorquet inertem: sic enim scriptum hunc Iocum se invenisse testantur Lindenbrogius:
176쪽
, aculum in Mss. jaculo. in hersen inertem: in hostem, qua dietione expuncta scriptum superius er tem, ut fieret inertem ueckiusque: .Cass. jaculo - inertem; idem Lips. secunda manu neque aliud praebet Monacensis: uaculo detorquet inertem.φ Quoeum qui hoc diserepAnt Sehesilaiieusis: jacu lum - inertem, Frisingensis daeu i u ui- inere em,' propius absunt a fide eorum librorum, de quorum auctoritate doctorum hominum consensus judicavit hue nomen a Statio suisse
Consignatum: et aurigam jaeulum detorquet in Hersen. Quod ipsum nomen nec ullo firmaverunt testimonio et vitio naturu esse
inde perspicitur, quod .in duobus libris Harphen legi, in optimo Arsen vel Assen Barthius attulit. Itaque pro certo habeo aurigae illi nomen additum suisse Harpyn: et aurigam jaevium dolorqueι in Harpyn. Auetores do Apollodorum I. 9, 2I p. 27, 29: ei ς οε TiIF v ποτααουζc v v ἀπ' ἐκείυης 'Aρπυς καλε tetat. Elyta. M. p. 148, 33: Ap rtue ὀ Ερως. Mein Anal. Alex. p. 266 Sq. es. Sin. I. 4. p. IG). . add. Drah. Sil. II. 117 p. 72. Conveniens igitur aurigae hoe nomen; at indignissimum Heliconio viro illo, quod VIII. 549 inveteravit:
Sumpserat in Danaos Heliconius arma Coroebus Ante comes Musis. Quanto aptius ac selicius illud, quod et a Lindenbrogio enotatum est et in Parisino altero et Cassellano legitur: Corymbus et a nobis in Frisingensi et Monacensi Cor imbus ac Sehesilariensi Chorimbus, ut IX. 745 choroebum penitus iusedit pro Coroebum, quod est in Frisingensi es Cerebum Sehesti. repertum est: Sumpserat in Danaos Heliconins arma Corymbus. Quod et εimilo est notissimis illis, ne plura asseram, Κta Gς, Κάμπος et extat in Corp. Inser. Gr. I. p. 391. 394, de quibus locis non Commemoravit Tobeehius Path. VI. 3 p. 298 cf. Nonn. XXVIII. 51: Ληρi46ηυ l HIme Κορθμβατος. Lob. l. d. IX. I, I p. 405. Nec fides constat isti nomini, quod Omnibus placet X. 314 Tagus haurit Ethecli .
nbi . et hoedi turpe mendum. - Lindenbrogius ex suis libris promulgavit Etheeli squod ipsum et in codicibus melioribus esse testatur Duebnerus et in Frising. Monae. Schesti. nos reperimus J. In bis. aliis suit Ethedi, ut idem et Behorius notant. In optimo eo di eum Joelii exaratum Osrendimus' Barth. p. 1169. Omnem ambigendi causam prae, eidit eadem librorum O vid. Me t. XII. 4bo discrepantia: Mare. Echecli.
177쪽
κρατερου μέυος 'Aκτορ ξαο. Corp. Inser. Gr. II. p. 358, 2432 'Εχέκλεια. Neque aliud ut sibi reddatur poscit Valerius Flaeeus III. 138: Ancaeus Ethelum Sternit; nam Reg. Echelon. Coh. Echelum eodem dirigunt, quo Neap. Ovid. l. d., ut nolim huc repetere Anth. Pal. VII.
44b, I: Maveti66ας - καὶ Κυστρατος, υῖες 'Εχέλλου 'Αχέλλου Plan. ut apud Valerium in vulgaribus libris inveniri Aehelum dicit Carrio. Εχελος Dind. Steph. Thes. IV. p. 2599 sq. et Nonnum XXXII. 199 Absitic 'Εχέλαος es Paus. III. 2, 1 'Κχέλας et quae de hoc genere disseruit Lobeckius Path. II. 3, 2 p. 118 sq. , ante eum Ebertus Σικελ. Exe. II p. 91 sqq. Eodem nutem modo apud Hyginum Poet. Astr. II. 16: ἡuxorem Ethe meam μ vere restituimus Echemeam 'Εχέμε α Elym. M. p. 507, 56 et Anecd. Oxon. IV. p. 81, 6. Anal. Prop. V. p. 30ὶ, eontra Rabirio ap. Fulgent. Expos. Serm. Antiq. p. 783:.Abstemium merulenta fuit Methenia nomen de Almeloueenii avetoritate Μoeennia Ualg. p. 438 , id quod incompertum habet Reifferscheidius Mus. Rhen. XXIII. 1 p. 143 not. 47. Venio ad illud nomen, quod XII. 744 proditum: Dejicit et triplici confisos robore gentis
Ale ei das fratres, totidem quos eminus hastis Continuat vetus Scholiasta p. 1552 creditur his satis tueri r . Ab Hercule genus ducentes.' Longe alio ducit Sehestiariensis: Aleetidas, quocum leviter discrepat Monaeensis: Aleepidas. Verum autem esse hoc: Aleotidas fratres
nemo negabit, qui notissimum meminerit nomen 'Aλκλας, Αλκετος Iob. Path. p. 374. Idem Sehestuariensis cum Frisingensi Theb. X. 510 prae bent, quod a Gronovio v. 305 p. 703 inventum probarunt Heinsius Adv. IV. 11 p. 628 et Duebneres p. 332. 333, temere sprevit Queckius: Ial
Nec recte in ejusdem libri XII. 022Venit atrox Ileus 3 Eidem Ovidio Mol. V. 48 nomen Clematie reddendum es eeensuimus Anal. Prop. IV. p. 26. Quod autem Am. III. 6, 2b Melie Bithynide maluimus Theb. Parad. p. 240 fieri Lyrceida nee persuasimus Schoemanno de Nymphis Meliis p. 9 not. 12. Opusc. ΙΙ. p. 132
agnoscere sibi viso fistudium poetae doctrinam malo ostentantis,
178쪽
Ιlens nomen retinuit Queckius nimirum non ultra Duebnerum doctus, qui ipsa ignorat a Meursio hane esse lactam mutationem: Venit atrox Alaeus non improbatam aut Heringste Obs s. ad Steph. Byn. p. 97b Misc. Ohsa. Nov. IX aut olim Barthio p. 1534 illi quidem per hunc errorem lapso, ut Aleus recte diei existimaret, quod liber Barth. optimus, Behotti, Regg., Dorv., Frigingensis, Lactantii codex Parisinus praebent; in Schest-lariensi quidem est Aleeus, in Monacensi Aoleus, in altero Dorv. oleus. CL Mein. Steph. Byz. p. 67, 16. Callim ap. Schol. Soph. Antig. 284 p. 85 fr. 209i: Φωκαέωυ χε μeIας Llv αλt labδρος. Licet hoc alicare in eodem Monacensi v. 621 esse: ἡmelior Lycabessos olivae μ idque in Ms. Aron deliano inventum maximopere placuisse Wassio
Deinde quem omnes nune Aethiona vocant VII. 757 Frising. Aenon. Monac. Aetion) et X. 7 Μ, verum est appellari Aetion g, quod nomen et in Monacensi VII. l. d. et Frisingensi X. l. d. extat Sehesti. Aetiona et aliis locis contestatum est Bosch. Add. ad Not. Anth. Gr. V. p. 243 sq. Lob. Aglaoph. p. 49 not. b. p. 1223 not. t. Theocr. Epigri Cali .VII. 5 'Haetitia v. Gaiss. codd. 'AEziωv. Meineh. Diatr. ad Epigr. Callim. p. 275. Eademque medela adhibenda est Ovidio Met. V. 146: , Aethion que sagax quondam ventura videre,μ de quo et Helusius fallitur p. 326 et qui Barthium p. 525 sequitur, Duebnerus VI. 465 p. 312. Nam ne Aechion quidem, quod Theb. VI. 465 legitur Ignens Aschion quo nomine vel hoc praestabilius est Aeschion vel Aeschrion Boiss. Plan. Met. p. 263 es. Ruhnh. Hist. Crit. Or. Gr. p. 75 aut Aethion, quod habet Frisingensis aetthion Monae. Achion codd. Laet. Μο-naee. es. Cie. Brat. 18, 70 Echion: Aetion. Priscian. Perleg. 98b ag tites. Bustiti. Echites) usurpavitque Bartaeus Her. III p. 372:.Asebeius, Aethion, StyriRs,' pro incorrupto habendum est. Declarat vel comparatio Archiae Anth. Pal. IX. 19, 1 0 πρὶ, ἀελλοπό6ωυ λαμ- πλέου Aia et uc Irin ov es. Jae. p. 455 ; Lactantius autem his , Aethion dieitur do colore sic enim in Parisino eodice est spectare videtur ad colorem aquilum Scal. et Dac. FeSt. p. 33I. Oud. Suet. Aug. 79 p. 299 es Bochari. II Hieroz. II. 1 p 169, 5. Gloss. Labb. p. 15: aquilum μέλαυ tb: Λουκίλλιος. Salm. Exere. Plin. p 888 b. E. Oreli. Arnob. III. 15 p. 136. Quae autem ipse Lactantius nam ista: O-
eunde Graeco nomini expositionem adjecitμ videtur inseruisse homo male memor exempli v. 463 524: , Cycnumque nivalem μ) subjunxit verba:
nunda et Hyperion, ea tantum abest ut Barthius vere hie correxerit: hunde et Virgilii Aethon,q ut vestigia oodicis Parisini: hunde et Jophion' Monae. A: Heperion in sequutus non dubito mad sormam revoestre graeeorum vocabulorum: h aethion phion ἀέτt6v voti ηυμ treius Gloss. Lahb p. 19T: Φαt6c Aquilus, Pullus, Fuscus. Φαicu Pulla,
179쪽
Conieci. III. Aeguption, Pullum,' quo loco uti fugit et viros doctos Steph. Thes. I. p. 773 sq. cf. Barth. Claudian. MalI. 128 p. 130 et Berithardyum Eust. Dionys. Porieg. 239 p. 881 et Moininium Steph. Byx. p. 44, I9: Atruet: ζος - χαt ετια - αελήμβωλος. Ergo longe alio spectant illa nomina Aethon, Aethus, Aothe, de quibus quaeretur Emendd. Prop. I. 1 not. 3. Apud Claudianum quidem R. Pros. 1. 282: Orphnaeus emideto micans Aethonque sagitta Ocior Aethus Vati. Pal. Aetho nus Flor. Medd. Ρut. Reg. Petauri Aethoneus Voss. pr. Et honus fTholos. Morol. pr. Voss. see. OXonn. Aethonis Parm. Vicet. scribendum
esse Chthionius ses Anal. Prop. III p. 15 diximus Quaest. de Lucani Carminum Reliqq. ΙΙΙ p. 17 not 2. Nec jam praeteream ejusdem libri versum 524
Ascheton increpitansque levem; nam in vetustissimis codicibus est: ἡIncrepitans Schetumque levem in Barthii optimo libro: Increpat Aseetion celerem, in Bebot. altero: in cropitans celerumque, in Frisingensi et Monaeensi: Inerepitans Scerumque, in aliis e eeuin, corum, cetum uech. p. XI). Unde numeros similes illis V. 684: ἡ Sanguinis; imbuite arma domi' efficere Ii 'et hos: Increpat Agcheton usque levem cI. V. 566: unquam. Frising. usquam. Lu an. III. 81 usquam. codd. Cort. p. 322 umquam. Claudian. Eutr. I. 296. Itu2 II. 453. Hyg. Poet. Astr. II. 4 p. 428 nunquam. VOss. nusquam. Drah. Liv. XXXIX. 3I, 5. H. Mueller. Quaesit. de Senec. Rhet. p. 420 Mus. Rhen. XXI. 3. Piget autem edisserere. in quas latebras confugerit Queckius, cui versus
ad emcndandum difficillimus ἡsuppositi eius videtur es. Conjeet. VIII . Denique quo convincam duos errores Duebneri p. 316, adjiciam inversu VII. 298 sq.: puerum Lapithaona nympha
Lapithaona enim est in Frising. Monac. Sebest l. Laphithaona in Reg. Cass. Dircetis Gloss. SchestL: ha loco R convertendum esse in Dercetis, ut est apud Seholiastam Veterem p. 699 . De re elis Nymsa' ret in vetustis nonnullis exemplaribus, de quibus commemoravit Heinsius liovid. Met. IV. 4b p. 241 es. Theb. Parad. H. 1 p. 85. Lob. Path. VIII. 4, 3 p. 373. Aristoph. Acharv. 1028 , a Lactantio Theb. XI. 32. ὶ
35 autem haec tradi: hex parte altera Eurymedon - premebat, cujus rin catalogo se erat mentionem. - Juvenemque patrem e diverso idicit Pythonem eum Adephilo bellum movere pari paene aetate pollen tes: et istorum meminit in catalogo,' quae sic eonsignata in codita . Monac. Ad is Pylonem tu mole silio bellum movere patri pene aetate,' in B: is Pythonem cum melor filio ' in Regio: eum Μaelestio' hac ratione perpolienda sunt: ἡdicit Lapithaonam cum Alatre o
180쪽
Conjeci. IV. 171 Postremo levitatem perstringam Quechii, qui nee VIII. 353 Hypsea Proetides, celsum sudero Dryanta Electrae Proeti ad ea restituit Theh. Parad. III. 3 p. 395ὶ nec in versu 354Neitae Eteoclea mittunt Neistae, quod et in Frisingensi Neistae et Monaeensi et Sehestiariensi Nelato aliisque Theb Parad. III. 4 p. 310 invenimus et in duobus Dres densibus legi Godola. Hermannus nos per epistolas, post in Eur. Phoeii. 1112 p. 172 Κlotet. omnes edocuit. Scilicet idem queehius VII. 33i et hnne versum probavit: Agmina, quos Mide et quos humida suggerit Arne Midea Duebn. , ante eum Wass. Thuc. V. 67 p. bb4; seri h. Midee, ut Tegee XI. 177. Nemee Achiil. I. 4lbos. Santen. Terentian. Maur. p. 308ὶ et, ne plura asseram, pepercit nominibus Scyrona XII. bT T. Tethis Achiil. I 222. II. 11. Leucothoe Theb. VI. 12 de quo in Cinnae commentariis dicetur . Itbonaeos VII. 330. Celenaea II 666. Cadmaea IX. 140. Phoebaeus
VII. 343 Phoebea X 254 , Baechaea de quo recte praecepit jam V. D. Mise. Obsa. Iv. p. 394ὶ Achiil. I. 184. II. 41. 138. 276. Theb. . VII. 603. 649 Baccheo I. 329 .
Redeo ad Silvas, ut insignis eluatur macula, qua adspersus est loeus V. 3, 12. Quem eodicum consensu sie proditum: Certe ego, magnanimum qui facta attollere regum Ibam altum spirans Martemque aequare canendo:
Quis sterili mea corda situ, quis Apolline merso ΤFrigidet damnatae produxit nubila mentida avetoritate Heinsii Orid. Her. VI I. 4 p. 90 cf. Adv. I. I4 p. 148Maalandique eui assensus est etiam Uer dorsius OKlpurn. Eel. IX. sp. II8 et, ut arbitror, Oronovii Diatr. p. 583.in Romana editione esse νpraeduxit testati Barthiique p. 464 et Theb. III. 230 p. 74I Due
nerua Queesciusque sie Proserendum esse eensuerunt: is Ille Pgo, mn animum qui saeta sittollere regum Ibam altum spirans Martemque aequam eanendo. Quia sterili mea eorda situ, quis, Apollino verso, Frigida damnatae praeduxit nubila menti γ' Ergo nee mutatum dieandi genus: ,eorda situ praeduxit. menti nubila praeduxit η offensioni suit aut illud: quis praeduxit, quod absurdum esse ipse rguit poeta ingentem dolorem tanti stuporis causam professus, nee sententiae ejus loci vere eapiendao quisquam par suit. Quasi vero obseurum sit hoe dici: .Carto