De antiqua Picentum Civitate Cupra Montana Mauri Sartii Monachi Camaldulensis epistola ad V. C. Joannem Felicem Garatonum : editio altera recognita, et aucta

발행: 1748년

분량: 116페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

ne nuncupatos Alimentarase pecuniae curandae praepositos, saepe memoratos Videmus , ceteraque de genere hoc. Verum de his puerorum & puellarum coetibus, collegiis , orphanotrophiis , de eorum rectoribus, magistris, paedon omis altum ubique silentium , quamquam tota Italia hujusmodi pueri & puellae ex publico alebantur. Est praeterea Inscriptio vetus apud Μuratorium a C. Alfo Alimentorum Quaestoria Pueris & Puellis Alimentariis, ut puto Assisiensibus, posita Consensu Parentum e C. ALFIO. C. F. SERGIA CLEΜENTI ΜAXIMO IV VIR. I. D.

AEDILI Q. PECUNIARVΜPVBLICAR. Q. ALΙΜENTOR PUERI ET PUELLAE QUI EX LIBERALITATE SACRATISSIMI PRINCIPIS ALIΜEN ACCIPIUNT CONSENSU PARENTVΜ EX AERE CONLATO

. . . . . . C. L. D.

Quid autem hic parentum consensus, si pueri & pue lae una omnes in quibusdam veluti orphanotrophiis, Ionge ab oculis & cura parentum educabantur Non erat id perficiendum consensu parentum, sed ejus a quo regebantur , quique orphanot phio praeerat. Accedit quod non eadem omnino singulis pueris & puellis decreta erat alimentorum mensura , sed alia legitimis, alia spuriis, alia pueris, alia puellis. Le- ω ' gimus

32쪽

Μauri Sarti t. 27gimus id apertissime in inscriptione Placentina , quam supra memoraVimus, cujus particulam, quae ad nancrem facit, hic juvat proferre , primum mihi ab amplissimo viro communicatam Pompejo Compagno no, Auximanorum & Cingulanorum Antistite clarissimodi doctissimo, quem hic iterum honoris causa nomino, ac postea visam inter ephemerides literarias Floren

Apud Cl. Lamium in ephemerid. Florentin. puer rum numerus est CCXLV, qui omnino tenendus est, ut inito calculo ejus pecuniae, quae singulis adscribitur, facile intelligi potest. Porro nabemus in hac inscriptione quorumdam prςdiorum obligationem ob IS. deciens quadraginta quatuor millia sex, hoc est HS.I AOO6., eX quorum usura quincunce quotannis HS. LIICC, hoc est HS. setooo. conflari debebant , eaque summa in alimenta puerorum & puellarum , ut opinor , coloniae Placentinae, eroganda erat ex indulgentia Trajant Imperatoris. Sic autem ea summa distribuenda erat ut pueris legitimis CCXLV.contingerent HS. XLVΙΙ .XL.hoc estΗS.

47o o. puellis item legitimis HS. IV DCCCXCVI.

33쪽

hoc est HS. 4895. spurio uni HS. CXLIV. & spu- triae item uni HS. CXL. Itaque aequali distributio- lne facta singulis pueris legitimis debebantur quo- , itannis HS. CXCII., puellis autem legitimis HS. I CXLIV. Sed quid est, inquies, quod pueris legitimis HS. XVI. decernuntur in singulos , puellis autem singulis HS. XII. λ Id ita omnino intelligendum esse consentiunt erudiaet ut duodecies in anno, a Cfortasse mensibus singulis fieret alimentorum distributio ab alimentariae pecuniae praueetis ; si enim summam HS. CXCII, quam singulis pueris contigisse diximus, duodecim in partes aequales diviseris; quolibet mense, vel duodecies certe in anno pueris ungulis comperies distribui debuisse HS. XVI. , ut in ipsa inscriptione notatum est , eademque partitione facta puellas singulas duodecies in anno HS. lXII. accepisse. Ac HS. XII. spurius item accipere debuit in menses singulos, spuria vero HS. X. XII.

QVoniam igitur pueris & puellis non eadem omnibus Alimentorum subsidia constituta erant, non video qui fieri potuerit, ut una omnes in domo, ut in orphanotrophiis nostris mos est, communiter educarentur : praesertim cum alimentorum distributio , vel singulis mensibus, vel certe duodecies in anno fieret , ut non obscure in rarissima hac inscriptione

Placentina indicatur. Quod si ubi legimus Romanos principes Pueros & Puellas Alimentarios instituisIe , id oporteret de quibusdam veluti orphanotrophiis interpretari , vereor ne nimis tenuis suturus fuisset

34쪽

Μa uri S a r t i i. 29 huius Placentini orphanotrophii census , nec paralendis pueris & puellis ducentis uno & octoginta,

Cum tanto magiitrorum, praesectorum & servorum utriusque sexus numero , quanto opus sitisset ad liberalem eorum educationem. Quid plura Τ Ιpsi veteres nummi, antiquitatis testes incorruptissimi, rem hanc veluti sub oculos ponunt. In his enim sub variis typis pueri Alimentarii occurrunt , sed ple-Tumque tamen artate admodum infantili exhibentur, qua nimirum aetate e parentum sinu sine quadam inhumanitatis nota non potuissent abduci , ut aliena cura educarentur. Iidem nummi , si quid. video, morem produnt legendi ejusmodi pueros & puellas ad alimenta capienda. A parentibus enim Imperatori sistebantur, antequam eorum nomina in Alimentariorum album referrentur,& in publicis tabulis inciderentur. Videmus id in nummis Faustinat senioris cum ea celebri epigraphe PuellaeFausinianae I in quo

matronae Romanae puellulas ante Imperatorem ad aucunt in suggestu stantem, & nomina earum, quae ad frumentationem admittit matronae Romanae eas strabenisti dictantem , ut notat ad ejusmodi nummum Vall-lantius: quamquam non hic agitur de frumentaria largitione , ut indicare videtur Vaillantius , sed de Alimentaria liberalitate , quae duo plurimum inter se distant. Μitto alios nummos, qui apud auctores , vel in cimeliis videri possunt , ac tantum. addo non id solum ex nummis, sed ex celebri Plinii loco in Trajani Panegirico clarissime intelligi: Tu ne rogari quidem , inquit, fuistinuisei, O quamquam laetissimum oculis tuis esset conspectu Romanae sobolis implfri , omnes tamen anxequam te viderenἔ , adirenrve ,

recipi ,

35쪽

Vecipi, incidi jussissi, ut iam inde ab infantia parem lie n publicum munere educationis experirentur. Ρος lsem alia congerere ad hanc Cl. Planci opinionem linfirmandam , sed vereor ne iam nimis multus fuerim lin re clari Ilima. Redeundum igitur ad inscriptio.

nem Cuprensem , a qua digressi sumus. XIII.

ATque huic quidem inscriptioni multum debemus, ex qua praeclarum hoc Antonini Pii factum de Pueris , Puellis alimentariis apud Cu- prenses Μontanos vel institutis, vel nova liberalitatis accessione amplificatis intelligimus ; sed multo etiam magis debemus quod Cuprae Μontanae , antiquae Picentum civitatis, situm ante hoc tempus peri lperam alibi quaesitum & constitutum , ejus indicio certissimo definire licet . Neque enim dubitare iam audeo quin montanum hunc tractum , qui flumine alluitur , & Cingulum inter ac . ipsum aesim continetur , olim Cuprenses , Μontani appellati , habitaverint , atque ibi Cupra Μontana, vetusti simum Piceni oppidum fuerit, ubi haec inscriptio effossa est , passibus ducentum infra Μ allatium aestum versus. Sed ita ne , inquies, unius inscriptionis indicium valebit contra omnium eruditorum sententiam, quorum nemo unus est , qui Cupram Μontanam non

longissime a Μassatii finibus abfuisse dicat Τ Ego vero , neque enim diffleor, ubi primum in hanc inscriptionem incidi , quae eruditorum sententia esset de Cuprete Μontanae stitu , haud satis perspectum habebam : sed multum tamen momenti in ea ipsa i

36쪽

. Mauri S artii. 3Iscriptione esse videbam ad illud vel definiendum , vel confirmandum. Sed cum optime intelligerem , nia hil temere pronunciandum in re admodum antiqua, dc fortasse nihilominus obscura , coepi, te etiam monente , amicissime Garatone, ad quem ea de re scripseram, sedulo investigare , esset ne Cuprae Montanaestus ita cognitus & perspectus, novis ut inquisitionibus nullus esset locus relictus. Quid ego consecutus sim judicabunt alii, tuque in primis, qui ad le-ι vem hunc laborem suscipiendum mihi auctor fuisti.

i; Π Uit itaque multorum opinῖo Cupram ΜΟntari A nam , apud antiquos auctores satis notam , citi vitatem eo loci fuisse ubi nunc Corinalium , nonii ignobile oppidum agri Senogalliensis, alto atque. a- a moeno loco assurgit. Atque haec opinio vel auctores vel assertores habuit Iacobum Guastaldium , Se- hastianum Munsterum , Hieron 3mum Ruscellium , &Ioannem Malumbram , si qua fides habenda est Vin- ό eentio Cimare illo sa) scriptori non admodum ac-ι curato nam eos ego auctores ad manum non habeo.

1 Tantum novi Ruscellium in sua Ptolemaei interprei tatione latina pro Cupra Μontana Corin altum Veri tere. Sed neque ejus, neque aliorum, quos ante no-i minavi, quidquam me moVet auctoritas , quos tota , , ut aiunt , Via errare perspicuum est . Corin altum enim ex Suasae reliquiis, apud antiquos Geographosi non obscurae civitatis , quae ad Suasanum flumen ,

. nunc

37쪽

nunc it Cesano , sita erat, originem traxisse videtur, nut monumenta ab ipso Cimarellio utcumque conge- ista declarant. Quae autem, malum, dementia est, Cupram Μontanam in Gallis Senonibus , atque adeo media in Umbria qu erere, quam in Picentibus an- ltiqui scriptores apertissime collocant, ut post paulo videbimus Z Illud etiam perridiculum est quod audio , quosdam et se repertos, qui Cupram Montanam cum Treja , alia quadam antiquorum Ρicentum Civitate , miscere & confundere ausi sint, ut eX duabus hisce civitatibus, & loco, & nomine omnino diversis , unum Μontecti, vulgo montectato, conflatum oppidum voluerint. Non desuere etiam qui putaverint , Cupram Μontanam fuisse in vicinia Laureti , vel in ipso Laureti loco, quod oppidum est toto orbe propter NaZarenae domus religionem Celeberrimum ; sed haed opinio , uti & superiores, idoneis caret auctoribus, & monumentis.

XU. .HActenus itaque probabilior visa est eorum senistentia , qui Cupram Μontanam , ubi nunc Ripa Transona, collocandam existimant , Firmum inter & Asculum, e regione Cuprae Μaritimae, nOtissimae item antiquorum Picentum civitatis , quam multi ibi fuisse dicunt, ubi nunc oppidum a nostris dictum te Groite a mare. Ita fere Geographi eruditiores ,& scriptores clarissimi Cluverius sa) Cellarius s

38쪽

a dus D cum auctore Dissertationis de nonnuuis Anias siquitatibus apud Ripam Transonam repertis , quael est inter Dissertationes Academiae Cortonensis ρὶ.r His omnibus praeiverant Ioannes Gardonius Bonoist Hiensiv, qui ad annum I 47. libellum scripsit de rei bus Ripanis, editum postea Anconae an. Is 6., Sci Νicolaus Perangonius de Μonte S. Μariae in Casii sano in libro, quem de laudibus Piceni latine scripsit 8culo XVI. ineunte, quem nuper manu exa ι ratum vidi apud humanissinium antistitem Auximis; num. Paclaudi vero peculiaris est sententia . Dici seruit is admodum copiose& erudite de Ripae Tranisi sonae antiquitatibus in dissertatione , quam ante cita. , vi; sed is tamen in ea opinione fuisse videtur , si quidem eius mentem assequor, non duplicem ut Cupram , sed unam eandemque suisse existimaverit, v luti bifariam divisam, ita ut quae pars loco inserio esset ad mare , Μaritima, quae autem superior, Μ tana diceretur. Enimvero cum ei persuasum esset Cupram Μontanam ad Ripae Transonae locum suisse , de Maritima vero non ambigeret in iis locis esse collocandam, alteram ab altera non distinguit, ac mon C menta

39쪽

menta plurima Cuprensium ita affert, & eruditissi- ime allustrat, quasi ad unam eandemque Cupram per- ltineant. Sed Cluverit tamen aetate non levem fuisse leruditorum dissensionem de situ Cuprae Μontanae ex lipso Cluverio accipimus a , cui vero propior visa est Ligorii sententia Cupram Μontanam ad Ripam Transonam figentis. Id argumento est per eus dies

latis certum monumentum non esse repertum, quo

verus Cuprae Μontanae situs definiri posset. Quare mirum non est Holstentum, ut in re nondum bene perspecta, & constituta, aliquantulum discessisse a Cluverit, & passim per eos dies recepta sententia'. Scribit enim se verum Cuprae Μontanae locum didicisse ab Laurentio AZolino , Episcopo Ripano , qui nimirum locus aliquot passuum millibus esset supra

. XVI.

N Ullam itaque certam rationem secutos homines etiam eruditissimos existimo, ut Cupram Μontanam, ubi nunc est Ripa Transona, collocarent, sed conjecturas tantum probabiles,& multum sane infirmas. Cum enim duplicem Cupram in Pi-

et Centi- a Cognomen hoc oppido inditum stiisse ad diserimen alterius , quod in litore dicebatur Cupra Maritima , supra dixi. Ex hujus igitur situ colligo Montanam fuisse in proximis montium jugis- uum varia sint doctorum υirorum de ejus loco opiniones , Lagoriι maxime piaeet sententia , qui id vult esse Oppidum, quod supra Curam Maritimam , Me ut υocant, leGror te, montana regione, edito colli impositum υulgari appella-νione est Ripa Transona Episcopali dignitate nobilis.Cluv. lac. cit

40쪽

s. centibus olim fuisse compertum haberent , alteram r. a scriptoribus Μaritimam, Μontanam alteram a

se pellatam, & de Μaritima quidem vulgo persuasumti esset ibi fuisse, ubi nunc oppidum, quod nostris est isti Groite a mare, vel non admodum longe ab eo lo- .r co; aptissim mn Cuprae Μontanae situm eum eise ju-e dicaverunt, ubi nunc Ripa Transona , e regione C et prae Μaritimae in edito monte aliquot passuum mi La libus supra mare. Ad hanc conjechuram, haud sanea vaticlissimam , multum momenti attulisse arbitrori crebra antiquae civitatis vestigia, quae prope Ripam Q. Transonam conspiciuntur , quaeque Cuprenses Μon. ii tanos ea loca incoluissse indicare videbantur. Acceis

e debat Cuprae appellatio, quam certi cujusdam locia in urbe Ripa Transona propriam fuisse accipimus ex Francisco Pamphilo. Sic enim is in suo de laudibus Piceni libro risierius Traso possit munimine Ripam

Nulli Picentum vicinior itia loco. . Haec fiserant quondam Montana cacumina Cuprae , , Nomine sic dictus monbirat in urbe locus , Denique cum alii aliis locis aliquando Cupram Μoni tanam figere maluerint, non modo solida argumenta. ta proferre non potuerunt , sed ne coniecturas qui,

dem probabiles. Quare cum & Ripae Transonae t i cus aptissimus videretur , & perspicua antiquitatis monumenta sane plura , atque illustria apud eam urbem in dies erui constaret , atque in .ipsa urbe , si qua Pamphilo fides, Cuprae appellatio extaret, nimis pronum dictu erat, non alibi quaerendum esse Cuprae Μontanae locum ia

C a XVII.

SEARCH

MENU NAVIGATION