장음표시 사용
191쪽
Paschatis festum anticipat, carceres Senatus adisi reos interrogat, & custodia liberat, quos liberam dos existimat. Quod ipsiun ab Imperatoribus Romanis constitutum olim fuerat , ut scribit Chrysostomus Homilia in Magnam Hebdom dam. Viri sanctissimi iuxta atque eloquentissi
σμγων, &c. I emtoriae litera emittuntur, kvibus , edicitur , ut incola carceris catenis exsiol Ntur. lIdem legas apud eumdem Homilia x x x. in Ge- lnusim.
192쪽
nesim. Id ipsum testificatur & Leo Magnus in Sermone a. de Quadragesima. Romani orbis piissimi Imperatores Oncta anIiqvitus obsier
vatione custodiunt,qui, in honorem Dominicae Passioni altitudinem suae potesatis inclinant Con- iturionum suarum seperitate mollita, multarum P culparum reos praecipiunt relaxari e in diebus quiali bus Mundis falantur misenutione divina, etiam: ipsorum supernae bonitatis imitatrix sit aemulanda clementia. Imperatores autem qui id constitue- . runt,fuete supra memorati, Valentinus, Theodo- sius, & Arcadius, ut videre est in Appendice Codicis Theodosiani titulis v II. & v III. Sed reos e cepere, quibus pro magnitudine scelerum non: decet stabveniri: quales sunt, homicidae, adulteri, venefici, magi, raptores Virginum, adulteratores
monetae,violatores sepulcrorum,latrones, perdu-
elles. Praeter memoratos titulos dictae Appendi cis , videsis titulum i v. libri primi Colicitionis . Constitutionum Ecclesiasticarum, quam Balsa- moni debemus: & titulum 23. libri I x. Nomo canonis Ρhotii: & Eustathium, libro singulari de praescriptionibus, capite de inadraginta diebus.
. Non omittendum hoc loco, quod supra omissum, cum tempore Quadragesimae criminalium quae stionum cognitioni supersessum fuisse obsera bam: Tribunos videlicet, dc Centuriones, &k ininquagenarios, dc Decanos, quos populi Israel. Principes constituerat Moses, judicasse plebem omni tempore,ut scriptum est in Modo XvHI. 2F.
193쪽
Exceptis tamen Sabbatis, & aliis festis diebus, qui bus ab omni civili negotio abstinendum Iudaei
probant ex Levitico XXIII. I. 8. iam exaudiens.
SU P E A1 u s caput scripsi Theologis: hoc Medicorum filiis. Testatum reliquit Celses Imrilconsultus, teste Iustiniano in lege Io. C. Qui testamenta facere possunt, nullum esse adeo sum dum, qui non exaudiat, si quis sepra cerebrum illius loquatur. Ipsa Iustiniani verba, quia res λdem excedit, lina ponam: M in quosdam Jurisperitos, re hoc subtilius cogimine, es nultam esse exposuisse, qui penitus non exaudiat, si quis '-pnu cerebrom illim loquatur , secundum qPod Jubentis Celso placuit. Iuventii Celsi sic enim potius scribenduin, Panni Juben io duo fuere: p ter ; & filius, qui Celsus adulesiens dicitur Paulo l. 'I. de Verborum obligationibus. Cujus sit hoc
Medicinae inatum,incertum est. Ad patrem retulit Pancirolus, Bertrandus ad filium. Sed de auctore parum refert, modo de veritate constet. Id ego qui Historiam Medicam scripsi, confide ter affirmare possum, veterum Medicorum nemianem illius meminisse: ut vel eo nomine suspectum vidcri merito possit. At novi Leonorium
Labardium, Canonicum Ecclesiae Parisiensis ; qui
194쪽
surdaster curti sit, minus tarde audit, quando ei sic loquuntur, qvi cum eo colloqVuntur. Immo deolim vidi non dubiae fidei hominem, affirmam tem, sesurdum nosse, qui penitus, nisi hoc ei mo- doloquerentur qui cum eo sermonem habebant,d non exaudiret: quod etiam de Claudio Lotharin- go, Caprosiae Duce, narratur. Et vel hominis il- lius causa; ut Imperatorem maXi- mum, Iurisconsilitumque taceam celeberrimum; placet ea de re non prorsus dubitare: cum &mihi contuenti se persuaserit rerum natura, ut Plinii verbis utar, nihil incredibile existimare de ea. De auditu res miras placet hic recensere. Applica- tis humo auribus,etiam levissimos strepitus e lon- ginquo audimus. Aure ad caput trabis,quamli- bet praelongae, admota, ictus; vel graphii; ab abiero capite sentitur; penetrante rectis meatibus sono: unde deprehenditur, an torta sit materieS, nodisque concisa. Si quis lanceae caput denti- bus teneat, cujus alterum caput lyram tangat, A tunc, tamquam auditus sit in dentibus, verba & voces procul audiet, quae secus non audiret. ini e sub aquis stint,non exaudiunt. Conclusus cubiculo, quod fenestram unicam lamina vitrea pro- be obductam habeat, loquentem non audit qui prope extra est, neque ab eo, loquens, auditur. Sed earum rerum causiae Philosephos non la- tent. Qua de re Plinius libro X v I. capite 38.
Scaliger in Exercitationibus, & Gassendus in Phy- scis. At omnino dissicile est Celsi sententiae ra-
195쪽
tionem explicare. Cui sententiae etiam ipsius vocis natura adversatur: chim enim vox sit ut quae ex aere constet; id recte Aristot les, loco mox afferendo, observabat; facilius pro- .fecto stirdus audire deberet, si quis infra cerebrurn.
illius, quam si quis stipra loqueretur. Sed fortasse
in Voce aliud praeter naturam acris spectandum est: nempe humor ex pulmonibus aut ore aeri permistus :. qui humor, cum sit gravis, vocem alioqui sussima exituram, deorsiam premit : ut necesse sit eam ab iis qui inferius sedent, facilius excipi. Possit etiam fieri, ut difficilius aer superior a voce vincatur, qvim inferior, utpote e
mulatior. Id nos detruit supra memoratus Aristoteles XI. F. Problematum, si tamen haec Problemata sunt Aristotelis 3 ubi postquam hoc dubium propositit, Cur vox, cum apta sita natura sit in sublime efferri, ut quae aiis quidem sit, non inferius sessiim,sed stiperius deorsum melius audiri potest, ita illud solvere conatur : An quia 'vox , aer qPidam ect cum humido, quoddeorsum fertur, re non sursum P Humidum enim natura sua deorsum fertur. Imque ab iis qui infra sunt,
vox melius auditur. An hoc voci animalis solum--odo accidit Z haec enim cum hi ido. Hoc vero accidismaliis sonis. Sicut enim risus, si e loco superioriprociderit, sursum versus refiectitur . inferiori pero procidens, sursum reflectitur e eodem modo vox natura sua sursum tendens, aeri
occurrens, qPi multus Ate gravis , eum superare
196쪽
non poteis. reflexus autem aer in contrarium
morus, deorsum fertur. Heo ad ima fusus, m lius infra auditur. Similis ροὰdam Echo a cissit vocis reflexio in contrarium. Dici quoque possit, senum, per futurarum parietatium me tus, ad cerebri partem, qua auditio fit, coriumctam, deferri: qui quidem obstructo aurium meatu ad eam deferri minime potest. Quae ratio potior videtur.
Judices habita ratione temporis, quo magistratum adepti sunt, ρ-dere debent.
ELOςGENTIAM fortuna non discerni,praeclare Tiberius apud Tacitum pronuntiavit,' cum ei in funere Germanici clypeus auro &'m gnitudine stiper ceteros insignis inter Auctores Eloquentise deferretur. Id ipsum de Magistratibus in eodem dignitatis gradu constitutis dici potest, qui nulla habita ratione, aut generis, aut aetatis, aut doctrinae, sed solius temporis, quo ma gistratum adepti simi, sedere debent. Int. D umvirales , antiquisonus quisque , prior is, inqVit Ulpianus, i. I. de Albo scribendo.' Principatum adipiscatur, matricula decurrentestantinus ad Agentes in rebus, i. I. C, de officio' Magistri ossiciorum. Exstat in hanc reni, iu
197쪽
cum aetate provectior, in Senatorem electus epset, statim ut electus est, in Magna Camera, quam vocant, sedisse, & sententiam dixisse. Id testam tur Aeta Senatus Parisiensis anni 1 16. die Ia. N vembris. Non igitur soli Andreae Tiraqvello id indultum: quod volebat Mornacius. Certum est quoque, Guillelmum Behium, a Carolo VII. Senatorem Tolosanum factum, ante alios Senatores, jussu Ludoviei XI. sedisse. Id testamur Acta Senatus Tolosani anni I 62. die χε. Aprilis. Ipsa Actorum utriusque Senatus verba si quis requirat, ea ad 'calcem hujus observationis reperiaet. Sed cum' id contra rationem Iuris receptum sit,non est producendum ad consequentias. Et
profecto si eximiae dotes; tale privilegium mereri possent, cui potius, quaeso. quam Hieronymo sibgnonio, Advocato Regio, indultum id fuisset tHieronymo Bignorio , qui μεγα
olim in poematibus nostris Graecis. Hieronymo, inquam,Bignonio, de quo, dum viveret, haec Plinii junioris de Afistone Iurisconstulto verba merito ustirpari poterant; ὀc nos saepe usurpavimus: Nihil eΗ ido gra ius,slinctiis, Aesius: De mihi non unis homo , sedLite a ipse, 'omnes e bonae Aries in uno homine summum pericul-m adire viaeantur. O am peristis ille privatiguris publici I E Nantum rerum , quantuma exemplorum, antum Antiquitatis tene I Nihil
in quod discere νelis , quod ille docere non posse.
198쪽
Mihi tertὸ qnoties aliquid abditum quaero, Age u saurus es. Jam qPanta sewmonibus ejus fides sqνanta auditoritas I qyam pressa.decora cuncta
rami haesitat dubit, Hyersitate rationum , quas acri, magnos judicio ab origine,causisqveprimis repetit, discerni expendit. Ad haec, quam parcuae is uictus qnam modicin in cultu s Soleo ipsum embiculum illius , ipsumque lectum, ut imaginem suamdam priscae frugalitatis assicere. Ornat haec magnitudo animi , quae nihil ad ostenditionem, omnia ad con entiam refert, recteque facti, non ex populi sermone mercedem , sed ex facto potis. Eum tamen, postquam e supremo Regis Consilio in Senatum Parisiensem rediit, post Odomarum. Talonium, Advocatum itidem Regium, & stam
tem & sedentem vidimus, quem ante eum perplures annos ue utpote antiquiorem Regis Advocatum ; & stantem. videramus, & sedentem.
Ceterum, de Ivone de Caepellis, sive Scep
asse, nostrate, rem non tacendam narrat Renatus Chopinus ; & ipse nostras; Commentario ad Leges Parisienses extremo, ubi de Senatus Parisiensis Ρrincipibus: illum videlicet, qui Sen tus Parisiensis Princeps factus fuerat anno 143 quarto post anno supremum hunc Curiae magia stratum Eliae Toreto cedere jussum a Ludovi' 'co XI. ac in secundis comsisterς,
199쪽
libin conquiescant. Quo respexit Augustinus in sermone de Dominica in Albis, qui inter eos habetur quos edidit Sirmondus: Peracti sunt, imqvit,iles feriati. Succedent jam illi conpensionum,litigiorum. Videte quomodo in his piυatis, Fratres mei. De Pacatione dierum istorum man- fletudinem debetis concipere, non jurgiorum consilia medimri. Sunt enim homines,qνi propterea pacaverant per dies istos , ut cogitarent malitias, qvas exercerent post dies festos. Petimus vos, ut ita vivatis,tamquam qvi Deo rationem reddituros
pos sciatis de tota vita, non de solis sis quindecim diebuι. Huc speetat, quod de Praejecto, Episcopo Claromontano, scribit, qui ejus Vitam scripsit: eum scilicet anno 673. in judicio coram Childerico II. Austrasiae Rege, sistere noluisse feria sanctae Paschae. Irae coepit renuere rationem venum reddere juxta flatum Canonum, vel legeqvae dicitur Romana; quia magnus Sabbati dies enut, qνo vigiliae sanctae Paschae celebrari solent; se nudo modo de hac causa restondere posse. Quod & Concilio apud Erphersiure habito in
Decretum transtulit suum Gratianus, causa V. quaestione q. can. a. Placita saecularia dominicis
diebus, vel aliis praecipue festis, in quibus legitima
jejunia celebnuntur, secundum Canonicam constia tutionem minime fieri decernimus. Insuper etiam
sancita modus decernit , ut nulla judiciaria potesas licentiam habeat sua auctorite Christianos ad placitum bonise in funu dictis diebus e idem
200쪽
Domini, usi e in octavas Epiph aniae, G a sv-quagesima usque in octavas Paschae, re septem dies
ante nativitatem Sanciti Iohannis Baptisti e quarenus adeundi Ecclesia orationibmve vacandi li- heri res habeatur fiscultas. Cum autem diebus litigare non liceret, consequens fuit ut neque jusjurandum praestare licuerit. Idem Gratianus ibidem canonς 17. & Concilio apud Sanctum Medardum habito : Decrevit sandya Synodin, ut a Septuagesima u*pe in Octavam Paschae, ab AH ventu Domini in octavam Epiphaniae, nec non es
in jejuniis φυatuor temporum, d in L niis majoribus,min diebus Dominicis, in diebus Rogationum nisi de concordia e pacificatione9 nullassupra sacra Gangelia iurare praesumat. Similiter hodie in Senatu Parisiensi quatuor ante, & octo Lpost Pascha diebus caulae non orantur. Sed comsuetudinem illam alteram reos non damnandi, neque litigandi inadragesimali tempore,insuper- habeamus. Immo in Senatu Parisiensi nullo alio tempore plures, cum civiles, tum criminales, eX-pediuntur lites: tunc enim Iudices ad horam us que undecimam matutinam litibus judicandis vacant, qui alio tempore hora decima matutina tribunali dimittuntur. Atque, ut hoc obiter dicam, hujus moris hanc causam esse accepi, quod Quadragesimali tempore Concionem olim avidiebant Iudices in aede Sancti Bartholomaei ab octava mutulina ad nonam. Unde una hora ta dius tunc foro exibant. Verum hebdomada,qVae