장음표시 사용
171쪽
ro vel ipsa vox quae Berytiensium civitatem hoc loco fgnificat , manifestum Deit. &omnino fallitur Bertrandus,qVi pro BD; quia scilicet Beryti, non Beroae, Iurisprudentiae Schola fuerit; Ρωμη, emendare conatur. Berytus, Beroe dicta fuit: quod jampridem ad EusebiiChronicon vir maximus ex hoc Nonni loco animadvertit πέλε γειον λ ηλικι
Κοιρονίην ' Βεροy-ίμια ρε- Tres tantum in orbe Romano fuisse Scholas, in quibus Leges docuisse licitum ; Romanam, CQmstantinopolitanam, Berytiensem; etiam Dupom diis, sive Iustinianis novis, notum. Et, qVOd
172쪽
notam ignum, duo tantum Romae ; totidem Constantinopoli ; fuere Iuris Prosetares ; ut colligere est ex titulo de Studiis Liberalibus urbis Roma: & Constantinopolitange, in Codice The dosiano & in Codice Iustinianeo; quatuor vero Beryti, quod conjicere est ex constitutione Iustiniani de Iuris docendi ratione, scripta ad octo Antecessores. Cum enim duos duntaxat Romae, totidem Copstantinopoli constet ruisse Ant cessores, consequens est quatuor reliquos fuisse Berytienses. .is Imperatorum primus id de tribus illis Sebolis stat rit, haud comperi. Certe non Iustinianus: vel ipso teste. Sic enim ille praefatione in Digosta de Iuris docendi ratione:
Haec autem tria lumina a nobis composiis tradi eis, tam in Regiv Urbibus , it voc t Rom m &Coustantinopolim ὶ quam in Beotiensium,pu cherrima civitate) Fam Legum Nutricem bene quis appelleo tantummodo volumus: quod jam o retro Principibus constitutum erit, non in aliis locis, quae a Majoribuπ trie non meruerint
privilegium, &c. 8ςd ante Hadrianum , stib quo Salvius Iulianus, id statutum fuisse, non est verisimile; cum ejus rei tot Scriptorum, qui eo vixerunt tempore meminerit nemo. Berytiensis
Scholae primus, quod sciam, meminit, qui temporibus Alexandri Severi claruit, Gregorius Thammaturnis, in Oratione Panegyrica ad Originem. De nostra Salvio Iuliano accipi igitur superius Epigrairunai non potest. Accedit, quod Epi-
173쪽
grmamata cetera, quae hoc primo titulo libri quarti Antho ogiae leguntur, scripta sitiat in Sta tuas Virorum illustrium, qui omnes sub Iustiniano, aut post Iustinianum vixerunt. Deinde,ubdetur illud Epigramma in Iuliani statuam scriptum fuisse vivo Juliano. 4mivis autem aetatem Theaeteti, qui illud scripsit, certo dicere non lpossumus: eam frustra in Libro Graecorum Poetarum Vossit quaestivinitis; fugit enim hoc Poet; . nomen Vossiti diligentiam ; illum tamen longe post Hadrianiim vixisse, certissimis conjeeturis adfirmare non dubitamus. In eadem Antholo, sia alia sunt Epigrammata Theaeteti Scholiastici, qui non alius videtur ab hoc nostro. Verum amplius cogitandum,an Iulianus ille Antecessor, de quo Theaeteti accipiendum putamus Epigran ma, idem sit ac Iulianus ille Antecestar, cujus e stat Graecarum Novellarum Constitutionum La tina Interpretatio, tantis laudibus a Cujacio in liabris Observationum celebrata: quem circa tem
pora Iustini junioris, Tiberii & Mauricii vixisse
putat earum secundus Editor, Miraeus : quem-ique Patricium & Exconsulem; quo argumento nescio; Alciatus in Parergis lib. 2. cap. q6. atque
alibi appellat. Movet dubitationem, quod Iuli nus ille Antecestar, Constantinopolitanus pro
festar fuerit: quare si de eo locutus esset Theaete-itus, Romae & Beryti addere debuisset Constant, inopolim. Sed Romae ac Beryti potuit docuisse ; laut certe innotuisse; antequam Constantinopin
174쪽
ti doceret. Et ompino mihi non diversi videmtur. Nec obstat, quod temporibus Iustiniani, post quem vixisse Iulianus ille Constantinopolitanus existimatur, terrae motu Berytus diruta fuerit,ut praeter Agathiam, loco notissimo, test tur Beatus Antoninus in Itinerario, non ita priadem edito Andegavis ex Bibliotheca Claud. -- nardi, popularis mei, viri clarissimi dc doctissimi,& quem honoris c-sa nomino ; Sed quod Iter inscribi debuit: Deinde venimus in civitatem silendidissimam Beryton, in qν anu per fuit Studia iam Literarum e qνae G subversa fuit: diacente nobis Episeopo civitatis, cui cognitae fuerant personae, exceptis peregrinis , qui ibi perierant. Nam& ipse Agathias testatur, Berytum paulo post reaedificatam fuisse ; & Legum Romanarum
Scholam, quae Sidonem, urbem Vicinam,transi ta silerat,illuc revocatam. Exstant in Anthol gia nonnulla Dyλια Ῥου-Epigrammata, quem non alium quoque arbitramur a Constantinopolitano Prosetare: Antecessor enirn ac Professor: & minus vere Hesychius; quod alicubi C acius observabat; ἀνῖκενσωρ, ο νόριους λεμωλκώς interpretatur. debuit dicere. Ceterum Iuliani illius Ant cetaris locus ex Novella I23. cap. q. adducitur a Gratiano in secunda Decreti parte, Causa Iy. inaestione 3. capite ultimo: qua de re videmdus Alciatus lib. q. cap. 23. & Cm jacius Observat. lib. x II. cap. 23. Sed & plera-
175쪽
que ex ejus Intςrpretatione in Epistolis sius refert 0regoriuS. Mulieres dominae appe alae. De vocabum
NO τ A τ alicubi H. Stephanus: puto in Tractatu de Assinitate Linsvae Gallicae cum
Graeca: nam mihi hanc observationum Silvam in ipsa praeli festinatione exaranti, locum inspiceren*n vacat. Notat, inquam , H Stephanus, veteres Graecos Amasias suas numqvam Domi--r, sed Mulieres tantum, aut etas, aut Amiacas appellasse. Eas ho die, dc Regina Hero, δεου, & Angelos, & Deas etiam, si Diis placet, appellamus. Tamen apud Thessalus quaelibet mmi heres vocitabantur. δείποινας, γνωκας Θερσαλοι, inquit Leccographorum doctissimus, He*chius. At vero apud Latinos Domin, ab Αm toribus sitis , dictas Amasias , etiam primis temporibus, nulla dubitatio est. Ovidius: Hei mihi' qνMDomino , nec Viri nec femina, serva
Neque solae Amasiae a uis Amatoribus, verum& a Maritis Uxores ita olim dictae. Cervidius Scaevola lege Iq. dς Annuis legatis: m Marco, homini donto , certa annua praestabat, testamento emur . ' Domina sanctissima , scio te de amicis meis
176쪽
curaturam ne quid his desit: verumtamen Marco dari octingent 3 polo Et l.-de Legatis 3. Poto a te, Domina Uxor , ne ex funis Titiano partem vindices. Et lege ult. de Auro, argento, c. Uxori suae tesamento ita legatum ina Semproniae meae, Dominae meae, hoc amplius argentum balne re. Martialis, de hortis Marcellae uxoris: Hoc nemus, hi fontes, di c. Munera sunt dominae. pori si lima lustra remerso Has Marcella domos, pησδενς regna de dita ovidius Trist . IV. 8.Dρος sinu Domina , cari pe nepotibus,
Nunciet huc aliquis Dominam venisse , surgama Adde hanc apud Gruterum Inscriptionem: D o .
apud Athenienses, qui Uxorem, τLυ κτητώ, id est, famulam ri Maritum, τ κύρμον, id dominum, appellabant, si virum eruditum Danielem Heinsium audimus: ita enim ille ad Hesiodi Ese γη-Ημεζας: Notisunt jam olim Viri docti Philos hum , in nomicis, etiam τ κ Hispo Conjuge sumere. In Dre certe Attico, etiam Conjux inter τὰ κτήματα numerabatur,.-- rituae et anelgatur. Unde cum lis inten-Ι s xare
177쪽
taretur Imori, aeco clamabat, HAE INΑ, ΚΑΤΟ ΚΥΡΙΟΣ. ess,Ejusinodi mulier accusatur cum domino suo. occasione Comicus Smia cythenperstringens, paramque virilem o dens,
Etiam Petitus, in Commentario ad Leges Atticas, κυνον passim ponit pro marito. Sed hanc vocem non ita accipiendam pluribus docet Salmasus in libro de Modo Usurarum cap. q. Mulieres Athenis in perpetua erant tutela. Earum imiores fiebant, hoc ordine: pater, Gus paternus, frater ex eodem patre, liberi qui ex ephebis ex. cessissent. Si horum nullus esset, uxorum tutores erant ipsi mariti, qui quidem tutores, κυρορι VO-cabantur. Sed haec vox nomen auetoritatis fuit, non dignitatis, aut honoris. Atque ita intel
ligendus Auctor libelli, Περο - οίων-διαψο-
ρων λεξεων, cum ait, Δμποτης λα- Φερε 'Κυρο λ ω, τῆς ἡναικος ὀ ανὴρ, κοὐ τηοὐν ο α τηρ' Δείποτης o , αργυρωνήτων τινων ἄλλων. Quin & apud Graecos, uxores dominae quoque vocitatae. Id nos docuit Servius ad haec Virgilii, e sexto AEneidos, HI DOMINAM DITIS THALAMO DEDUCERE ADORTI. Aut
de Graeco tractum est, inquit, qyia uxorem δεαποι- ναν dicunt: aut DITIS THALAMO, ut D minam Charon ad ste retulerit. Verum haec fiant alterius loci. Ad Romanos ut redeam, apud eos quaelibet mulieres, non sesum a maritis, sed e iam
178쪽
iam a necessariis suis oc amnibus, Domime voci- tabantur. Cassiodorus Var. lib. R. epist. 2. Dominam,sororem no Aecta Mattvrii Sancta-
i rum Perpetuae & Felicitatis: Tunc dixit mihis frater meus, Domin.et soror. Immo & ab omni- bus sic vocabantur Imperator a conjuges, filiae, sorores: cujus rei plura exempla Inscriptiones Q Gruterianae tibi suppeditabunt. Immo&quaeli- bet puellae, post: annum I . Discimus ex Arriano : cujus haec uini verba in Enchiridio Epicteti capi- te 62. nam, ut Simplicius observavit, etiam En- chiridii auctor est Arrianus vcυκες ευθυς
i H q καλῆντου. Quod de iis qui ipsas puellas
scoram compellabant, accipiendum videtur. Ceterum in hanc rem minus ad rem Ritterhusius;
. vir tamen doctus; hunc Oppiani versum ex K Δ νηγετικων primo, in Commentariis ad Oppia- num adducebat, τον μεγάλη ριεγαλω φυήσατο Δοανα Σε- Δομινα enim hoc loci, non est domina, δροποινα, ut vult quoque Scipio Gentilis libro r. Parergo- rum Iuris cap. 22. sed nomen, sive potius cogno-
men Iuliae Augustae, Severi uxoris, Caracallae cui Oppianus Opus suum nuncupavit matris: quod jampridem ex veteribus Nummis docuit Iosephust Scaliger in Aniniadversionibus ad Eusebii Chronicon, & post eum Claudius Salmasius in Notis ad Spartiatiunt Etiam quaslibet mulieres , non
179쪽
respectu maritoriam, sed per se, Domin- appellatas volebat magnus Culacius Observat. lib. 3.
cap. I8. 'Via . pud toties memoratum Scaevolam
in lege Pater 38, 3. q. de Legatis te Ilio scriptum. est : Agrippa, Primipilaris, testamento
suo capit, ne usio modo reliquias es , praedium suburbans , aut Areumf major heres θω piri enaret, aret Iulo modo alienaret. Filia ejus heres Icrism heredem relisadiit filiam suam , neptem Primipilaris, ρνε easdem res diri possediti. eae deceridens extrancos heredet infituit. si Paesitum eH, an ea praedia extraneus beres haberet 2 vero ad Iuliam domiisam, qua habuit patruum majorem Iulium A D inam pertinerent. Nisi dicamus, i vii idem vir magnus , m dominam ταλιζελ-: quia scilicet in l. Lucius Titim 's. qyae est ejuscem Scaevolae ubi eadem quaestio, atquq iisdem fere veri is proponitur; id verbi non reperitur. Verba dictae legis operae pretium est hiς exscribere. Lucim Tuisu sesamento suo carit, ne usio modo p aedium suburianum, aut domum h res alienaret. Filia ejus heres scrip , reliquis filam suam , quae easdem res diu po pedis, S dec dens, ext=mnous heredes instituit vaesitum ectiau praedia sertinerent aae Juliam , quae Lucium jacti sqntentiae neutra ex parte accedo: neqVe enim adduci possum ut credam, dominam indicta l*ς Pater esse additameneum,sive glossema, ut vocant: nam unde hoc additatuentum intex-
180쪽
tum irrepsisset i Praeterea, nomen proprium esse puto, non appellativum. Julia Domina mulier illa dicta videtur, quemadmodum Plia Domna mater Caracallae,de qua sirpra. Dominus & Domina, &per contractionem Domnus Domna, nomina fuere cum apud Graecos, tum apud Lati, nos, Syros, & AEgyptios, Cervidii Scaevolae temporibus usurpata; ut Salmasius dicto loco observabat. Exempla ejus rei Graeca & Latina profert Salmasius: quibus addenda haec vetus apud Gruterum Inscriptio pag. IOSO.
Nam ibi το D o M I N AE nomen proprium est : atque ita existimasse Scaligerum patet ex ejus Indice. Addenda & haec legis 3. C. de Primipilo inscriptio: I p. Dioclet. N Maxim. M. Domnae. Notandum porro dictam legem 38. desumptam ess e ex Scaevolae libri4 D; gestorum: legem vero 's. ex ejus Responsorum libris. In libris Responserum, falsis stib nominibus, ut fieri sistet quando Iurisconsulti consuluntur, Scaevolae species proposita fuit: hoc est, sub nominibus Lucii Titii &Iuliae. In libris vero Digestorium ipse quaestionem tractavit stib veris nominibus, hoc es alab nomi