Aegidii Menagii Juris civilis amoenitates ad Ludovicum Nublaeum, advocatum Parisiensem

발행: 1680년

분량: 553페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

Aristona Salvitis Iulianis salutem e tum quia ab Aristone, aetate provectior cum esset, conssiliui Iulianum non est verisimile: tum quia Arist o, non Salaim, sed Titus dicebatur: quod nomen fuit Iuliani. Aristoni Salvius Iulianus salutem, inepta esset inscriptio: nam in Epistolarum tit , Iis nomen scribentis praeponi debet. Πλατων ΔιονυAω. Cocmλζει-M-- Leus Cicero Consulibus, Praetoribus, Tribunis plebis, Senatui, Populoqve Romano. Cajus Plinius Secundus Vestasiano suo selutem. Cajus Plinius Tra jano Imperatori salutem dicit. χod adeo fieri consuetum,ut Ausemus, qui nomen silum,ad Ρaim linum scribens, postposierat, ejus rei,velut rustia cae,excusetionem ab eo petat; dicens,se metro coactum, ut Paulini nomen prius apponeret.

PAULINO AUSONIUS. Metrum sic fasit, ut esses Tu prior ; 9 nomen praegrederere me

ramnam fissorum titulo prior brua Romae

pracessit nostrum Selia Curulis ebur. Martialis tamen haec est epistolae ad Domitianuni inscriptio: Imperatori Domitiano Caesari Auguso, Germanico, Dacico, Valerius Martialis salutem. Sed ut verissime Vinetus ad Ausonii recitatum locum, haec parasitica simi,non Graeca, aut Latia na. Quaecumque autem sunt in Digestis inscribptiones epistolarum, in his scribentis nomen pra, .

in: - .

162쪽

ponitur. Domitim Labeo Celsio suo Olurem rh Jubentius Celsus Labeoni suo salutem,l. 28. Qui testamenta facere possunt. Plotiana Celso Josalutem o Juventius Celsus Plotianae salutem, l. 18. de Iure Codicillorti . Proculus Nepoti βου- lutem,l. 67. de Iure Dotium: & alibi passim, i di cis innumeris: quos, si tanti est, vide apud Ioham nem Raymundum in Epistolis Legalibus.

se Samio Juliano. Auctor fuit Edicti Peri peti, non, quod Hugo Grotim existima vit, Dirius Julianus Imperator. Videtur re auctor fuisse Samiani Interdicti. Aurelius

Inctor emendatur. Lectio legis I. D. ad L. Falcidiam contra jacium ad uitur. Tra Neti Epigramma exponitur. Johannes Bro-daus nonntur. De Juliano Antecess- . re ConstantinopobLano. Alia plura.

CAPUT XXIV.

LU A E et hoc capite de Salvio Iuliano Iuris

consillio pluribus disserere. Patria Medio lanensem fuisse volunt. Puto, quia Didius I . . lianus, Imperator,ejus pronepos, Oriu fuerit M 'diolanensis: sed nihil haec ad Salvii Iuliani Iuris consulti patriam. Casaubonum vide ad Spam

tiani Didium Iulianum. Iaboleno successit, ut est

163쪽

est apud Pomponium in l. r. 3. iii . de Origine I iris: ab eoque eruditus est, ut ipsemet profitetulege s. de Manumissis vindicta. An apud se, in quit, mammittere possit is vippi consilium praebeat, saepe qPaesitum est. Ego, cum meminissem Dyole Enum, praeceptorem meum, Ut in Africa S in S i servos siuos manismisisse, cum consilium praebcret, exemplum ejus scutus, in Praeturare in Con- fulatu meo quosdam ex servis meis vindicta libenna Syi ; qnibusdam Praetoribus consulentibus me idem i. Iloruit sub Hadriano. Testatur Spartianus in Hadriano : Ριm judicaret, in Ulio babuit non amicos suos aut comites solum, sed Juriscon uiros a s praecipue filium Celsum, GDium Julisnrem, Neratium Priscum, aliosi ne 'Pos taMen Senatus omnis probasset. Et jussu Hadriani Edicta Praetorum in ordinem redegit. Drestinianus Imperator in Praefatione Digestorum

fuerant, brevi complexus esZ libello , adsumpto ad Moptimo Juliano. Quod ait hoc loco Instini . nus ς id obiter ut moneam ; Imperatorem Hadrianum brevi libello complexum fuisse praetorum Edicta,mnus convenit cinn eo quod in Prae- , fatio-

164쪽

AMOENITAT. CAP. XXIV. 32s

titione Paratillorum scripsit Claudius Colombeo. tus, Senator Parisiensis, vir Iuris & Iustitiae comsultissimus ; Salvium scilicet Iulianum centum digestorum Edictorum libros edidisse. Unde haec habuerit Colombetius, diu quaesivi, sed se stra. In Indice Iustinianeo, qui Pandectis It rentinis phaefixus est, Salvio Iuliano Digestorum libri nonaginta tribuuntur: qui libri non aliiv dentur esse a libris Edictotum: si enim diversi es sent, librorum Iuliani ad praetorum Edicta non

meminisset auctor illius Indicis r quorum non meminisse ; qua erant auctoritate; piaculum fuis.

tet. Sed plures Digestotum libros scripsisse I

lianum, discimus ex inscriptione legis 32. sub titulo de Legibus in qua nonagesimu quartus

memoratur. Et forsan Colonibellus hos esse numero centum dirit, numero rotundiore: quem- ,

admodum septuaginta Bibliorum Interpretes,pro septuaginta duobus, appellitamus. Sed non ginta tantum ut fuerint libri illi Iuliani, quomodo eos brevem vocavit Iustinianus t Extistimabat Bertrandus, in Vita Iuliani, Iulianum quae brevi libello complexus primum fuerat Printorum Edicta, ea postea in his Digestorum non ginta libris latissime explicasse: quae sententia probabilis videtur. Ita Epiphanius, quae summatim prius de Haeresibus scripserat, fusius dei de tractavit. Sed ad propositum. Iuta, inquam, Hadriani Edicta Praetorum redegit Salvius Iuli

nus. Idem Iustinianus, in praelatium alia Digo

165쪽

storum; quae est ad Senatum & omnes Populos; . s. itidem 18. Sed Divin Hadrianus in compossione Edicti , Ut Senatusconsulto quod eam secutum e t,hoc apertissime definivir,uis qυMin M,

cto positum non invenitur, hoc ad ejus regulas, ejusque conjecitaras.imitationes possit nova instruere auctoritas. Et deinde: Et hoc non priamum a nobis dictum est,sed ab antiqva descendit profvia , cum re ipse Iulianus, Legum. im Perpetui subtilis, in conditor, in suis Libris hoc retulit, ut si qνid imperfectum inveniatur, ab Imperiali sancitione hoc repleatur. Et in lege ponuit. Cod. de Condictione indebiti : Et hujus sententiae sublimissimum testem adducis de Papbniano loquitur) Salvium Iulianum, summae auditoritatis hominem , eae Praetorii Mim Perpetui

ordinatorem. Hieronymus in Chronico Eusebiano, anno Hadriani x v. Domini 131. Misius

Julianus Perpetuum composuit Miritum. Post haec , Hugonis Grotii at cujus viri λ) incogitantiam quis non miretur Z qui in Sparsione Florum ad legem a. de Origine Iuris, Didium Iulianum, Imperatorem, Edicti Perpetui auctorena facit eumdemque esse putat ac Salvium Iulianum Iurisconsultum. Virum magnum Aurelii Victoris locus il le,in Caesaribus, decepit: Ai Di ucan Salvius D Julianus, stratis Praetorianis, plo in societatem promissis magnificentioribus perp*' terra , ex Praefectura Vigilum ad insignia domin επι processit. Genus ei pernobile, Jun is ur bani

166쪽

AMOENITAT. CAp. XXIV. 127bani praestans scientia e quippe qui primus Ediactum quod varie inconditeque a Praetoribusprome batur, in ordinem composuerit. Haec Verba, an

Salesus Z addititia est e nemo non videt. Sed &illa, quippe qui primus Edicitum, &c. interpret mentum videntur, quod ad G Juris urbani prinflans scientis Sciolus quidam adnotaverat. Comstat tamen Didium Iulianum peritum fuisse I ris. Hieronymus in Chronico Eusebiano:; tinax occiditur, in Palatio, Iuliani Jurisperiti sest ore et quem postea Severus apud Mulvium pontem interfecit. Aurelius Victor in Epitome : Diai aetas Julianu ortu Mediolanensis, imperavit mem fibus septem. Vir nobilis ; Dreperiti Unus fa-ψtiosus ; praeceps ; regni avidus. Paulus Diac nus : Didius Salvius Iulianus,ortu Mediolanensis, nonusiscimus ab Augusto Rempublicam invasit. . Vir nobilis, re Dre peritissimus e nepos Salviij bani, qui sub Divo Antonino Perpetuum compo- siit Edictum. Etiam Casaubonus ad haec Spa

tiani, Didio Juliano, qui post Pertinacem, imperia, Em adeptus ent, proavus fuit Salvius Iulianus,

ibis Consul, Praeferitas Urbi , s Jurifclavsultus:

od magis eum nobilem fecit, haec habet: Adeo quidem, ut Graeci Scriptores nonnulli ipsum DL dium ) quoque appellent τ νομιο τλ : quos erit hic illi celeberrimus Prisconsultus, qvi Ediactum Perpetuum composuit: quod Aurelius Victor falso puravit. Ad Iulianum ICum ut redeam, non hic tacendum, quod do se ipse testatum rei

167쪽

quit apud Pomponium l. ao. de Fideic. liberta Nam ego discenosi cupiditate, quam solam vipendirationem in octavum re septuagesimum annum ,-mtis duxi, memor sum ejus sententiae qvi dixisse

in tumulo haberem , non pigeret aliquid addiscretis Postquam Praetorum Edicta in unum corpus collegit, iis Praetores usi sunt, desieruntque, ipsi nova proponere. ' Aquitaniam eum rexisse scribit Pancirolus in. ejus Vita : itemque Altassem ra libro A. Rerum Aquitanicarum capite x I. De Salvio IulianoJurisconsillio accipiunt scilicet haec Callistrati in l. 12. de Custodia & exhibit. reorum .Salvio qpoqve Legato Aquitaniae idem Principi scripsit, in eum qui custodiam dimis aut im sileis habuit, ut possit custodia evadere, animadverte dum. Sed quae de alio Salvio accipienda, ut vi sum Ant. Augustino libro de propriis NominibPandectarum. Addit pancirolus, Belgicam quo, que, Dalmatiam, Germiniam , atque Baeticanadmini sse. Sed hoc addit sine ullo testimonio: nec argumenta, qVibus in hanc adductius esententiam , divinare possum. Constat eum in

AEgypto fuisse vel ipso teste, i. 36. de Solui. moere Aristoteleus sicripsit, inque nasciposse, quia nul

via mulierum totidem receptacula habere possunt et er esse mulierem Romae Alexandrinam ab A Isto, quae quinque ut pepererit ei tum habebat columes: hoc in AE apto ad matum in mihi.

168쪽

Sed an privatus, an cum imperio, incertum est. Amicum suum, & clarissimum virum eum vocant Divi Fratres l. 17. de Iure Patronatus. Bis Consulem fuisse, fuisse & Praefectium Urbi scribit Spartianus in Iuliano Imperatore post Pertinacem imperium adeptus est, proinPus

fuit Salvius Iulianus, bis Consiui, Praeferitus Urbi,s Iurisconsultus. Obiter. observandum, falsum fuisse Politianum, qui in erudita illa de veteribus Iurisconsultis ad Iacobum Modestum epistola, Didium Iulianum Imperatorem Salvii Iuliani I risconsulti avunculum appellat. s Consulatus sui meminit ipse lege . de Manumissis vindicta:

ubi suae quoque Praeturae mentionem facit. L cum supra retulimus. Cum Praetor esset, Salviani Interdicti auctor fuiste creditur. Fuisse ili us auctorem, adfirmat Colombetius in Paratillo ad titulum de Salviano Interdicto. Certe hoc Interdictum ab illo inventum, suspicari se dicit Cujacius in Paratillo ad Titulum de Salviano Interdicto: ubi eidem Iuliano accepto ferri scribit

Edictum Novum de conjungendis cum emancispato liberis. ' O πάντων τῶν ον νοριολτως ευοοκ ιμιηκοτων σοφω*τος, omnium Dris Condbrorum qui olim claruerunt, prudentissimus , dicitur Iustiniano in Praefatione Digestorum ad Magnum Senatum. Ejusque auctoritate utitur idem Justinianus leg. 1. f. Io. de Vetere Iure en cleando : Secundum Salpii Juliam scripturam, Wa 3ndicat debere omnes civitates consuetudinrm

169쪽

Romae se ijseges s y'ae cap t eis orbis terrirum , non sam alias civitates. ' Eum Maecianus suum appellat, leg. 86. de Condicionibus &demonstrationibus. ' A Celsis dissentire selitum,

observat Cujacius Observationum libro xxvii. cap. Ι3. & libro VIII. cap. 33. Cassianus fuit, ut videre est serie Camanorum apud Pomponium in dicta lege a. de Origine Iuris. Quare

Vir magnus Observationum xxv. 23. in his o

bis legis i. g. i . ad L. Falcidiam, Si coheredis mei portio exhausta fit, mea integnu, re istam vindici vero , GF- confundendas esse partes exsimis :Proculus contra I in qua secie Iulianus proculo adsensit it pro Proculo legendum putabat Cis . Sed nihil mutandum. Iulianus enim, licet Cassianus, a Cassio nonnumquam dissentit: ut in Iege xi. g. ia. Quod vi aut clam: N m inter Cassium re Iulianum , de ligo qPod medio fempore accidit, qPaesto eis. Quin & sequitur aliquando Ρroculi sententiam: ut in lege 6. D. de Liberis & possumis. Si castratussit, Julianm, Praculi opinionem seqPutus, non putat postumum heredem pol instituere. Adde, quod haec verba, ingva ferie, innuere Videntur Julianum, quamvis non proculeianum, Proculo tamen in ca sipecie adsentire: quasi in aliis non adsentiret. Simis, ter Marcellus, acerrimus Iulliani reprehenser, eum Iuliano aliquando idem sentiςbat: de quo videndus magnus magister observationum lib. XIV. cap. 3F. Videndus & Merillius, Iuris &

,l ipse

170쪽

ipse peririminus, Observationum lib. I. cap. q. at que etiam lib. v. cap. 38. ubi Vocem onmes, in his Ulpiani verbis leg. 1. D. de Usufructu adcrescen- do, omnes enim auctores apud Plautium de hoc consenserunt,tana Salini atrios , quam proculei

nos, qui ad Plautium scripserant, recte interpretatur. Fuit vero Marcellus adeo magnus Iuliani reprehensor; quod bellissime Cinacius libro Observationum x I v. cap. 33. observavit ; ut alii Iuris auctores, cum quid verissimum esse significare volunt, & Iulianum id dicant scribere, & veris: simum esse cum & Marcellus consentiat. Exi at lib. q. Anthologiae Titulo 1. qui est in statuas Virorum illustrium, Theaeteti cuiusdam insulianuin Iurisconsultum Epigramma ; in quo

durisprudentiae lumen, dc ingens Narserae miniaculum appellatur. Ρώα11 10M ' πιόντα *υmς 6-ατα .παντα Θεος δαύαται edidit Bertrandus , loco mox memorando. Iohannes Brodaeus, vir suo

pra quod vulgus Eruditorum putat, eruditus , in Notis ad hoc Epigramma, Iulianum illum accipit de Salvio Iuliano. Similiter Bertrandus in Vitis Iurisconsultotaim, vir Scipie doctissimus. Sed omnino accipiendus de Iuliano Antecesssore, quod recte vidit Fabrotus in Notis prioribus ad Theophilum : quod & ante ipsum viderat Franeiscus Pittaceus, qui illud Epigramma in capite hilomes Novellarum edendum curavit. Id --I 1 r.

SEARCH

MENU NAVIGATION