M. Atti Plauti Comoediae quae exstant ex recensione F.H. Bothe. Tomus primus quintus

발행: 1822년

분량: 568페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

I erentium probabat Wielandus , qui

dem tamen voluptatem ex eius lectione se aiebat Percipere, quam ex Politissima et numeroSissima oratione qui quam Posset haurire. Sed non tam, opinor, ingenii tui

ditas , quam salsa quaedam de imi

tatione opinio multos deterruit a comicis versibus scribendis. Se enim existimaut melius veritati servire, si nihil a loquendi consuetudine recedant. Quasi vero omnem omnino artem ab imitatione velimus abesse. Quod salsum esse demonstrant Pictura et sculptura, in quibus non tam similitudo laudatur, quam disciplina et iter ingenii. Quis unquam Graecorum in Lysippi signo vel in Apellea tabula Philippi filium se videre arbitratu S ESt, aut quis putavit Troianam Hecubam

22쪽

ut Euripideam esse conquestam 3 Sed delectabat cos Oximia operum P Ulchritudo, delectabat carmen ad fle

tiam et miserationem compositum, rit Romanos Αυgusti aetate aptus in Pylade motus et incessus, 'trium Aia-Cem aut Agamemnonem saltaret. Nec

enim imitandi studium , sed artem probamus, Ut nec serenda imitatio sit, si rudis et nimia; qui S contrat os inviti adspicimus, Carram Simulacra propter actificum punestantiarii Ciam 'Volia Plate specto mus Quid aliud in votoribus admira hilitate in ' 'facit', nisi ars, eo persectior, 'MO OCC ultior, quod quum docte sCrihPrent, Iantraram, non studium sequi viderentiat PNam sollerter et cum virtute aliquid

tra Ctare, simul conatum obtegere, ea demum summa laus est. HaeC Vero

non magis in Phidia et Praxitele, quam

23쪽

xv in

in Homero aliisque poetis enituit. Deme iam Anacreonti Versus, de me Catullo, multum sane detrahes Venustatis, nihil addes veritati. Idem possem de Ariosto, Μolierio et Gol-donio confirmare, quem tamen in multiplici ac nimis celeri fabularum

sit. Sed quid ego plura, ut probem

metri elegantiam comoediae nihil

stantissimos , qui excultis auribus placeant, neque rei difficultatem per ignaviam praetereant Z Quem locum

sere non attigissem , . nisi aegre admodum ferrem, italicam comoediam, non modo versutam, sed omni stili ornatu exutam, sordide nunc adeo ac negligenter traCtari. At multo magis errant recentiores , quum comoediam , uti Severam et

24쪽

nantur traducere. Quid alienius fingi potuit ab ipsius origine , sive illa

. Doriensibus et Μegarensibus, quod ferine Diacuit Aristoteli, sive Atticis debeatur 2 Eam namque inter Sacra Liberi patris , ex procacibus iOCis ΟΙ tam demonstrant, antiquitus Vero trygodiam a vindemiis dictam fuisse scribit Athenaeus. Fingamus iam BD,

quae lascivientem otio multitudinem Circumeat; ex his alii ad movendum risum diverbia faciant inter se, alii gestus agant, et ridicularia in praetereuntes iaciant; et initia artis habebimus, quae a Sicula Epicharmi et Phormidis mordacitate primum ΠΟ-bilitata, summam postea ab Atheniensibus expolitionem accepit. I riplicem Porro eius aetatem, et quaSi

25쪽

characterem distinguunt, et antiquiorem, misso a Cratete lacessendi more, innocuam aiunt suisse , maledicum

m OX , quum Eupolis ot Aristophanes

in SCena regnarent; DOVam denique,

cui in Cocalo postremus Praei, ei At, castigatiorem ac primae simillimam a Μenandro prodiisse. An vero per hasCevices ad severitatem deflexit Θ Ιmori SUS, Pro Vario auClorum ingenio, Urbanus, sol utris et Satyricam Petulantiam reserens, eiusdem Perpetuo

comes fuit. Et lenissimum quidem noVa CXCOluit , Utpote quae melius edocta , civibus parceret, vitia rideret. Id patet ex eodem Aristotele , qui , extincta iam Vetere Comoedia, Macedonicis temporibus scribens, ut, iis Daturam in ridiculo constituit. Nec facit quod narrant ex G. Vossio do hilarodia et magodia Graecorum. DΟ-

26쪽

ctum numque Viriam Pra OPI Opera ,

puto, Athenaei lectio sesellit, unde

potius arguas hilarodos et magodos, vicos obeuntes, et in beatiorum Conviviis sortasse adhibitos , ludiones et Pantomimos, non iustae sabulae actores fuisse. Nobilis ipsius locus est

L. XIV, 13, 14. Ibi Q hilarodus, inquit,

e molliter agit, candida utitur VeSte, α Ct Coronam utaream gestat. Lyram ei pulsat mas aut semina. Qui vero ma-

α godus dicitur , is t3mpana habet et Q cymbala, muliebri veste induitur,

et et saltat obscoene; modo mulieris, α modo lenonis' partes agit, interdum a etiam adolescentis comissatum ad et amicam euntis s. Subdit porro, ex Aristoxeno hilarodiam, quae graVior, ad tragoediam , magodiam ad Comoediam accessisse, vel ut mavult ni

perrimus Athenaei editor, iocose eam

ata.

27쪽

magodi ex eo ductum , quod pharmacoriam vim declararet, et magica

quaedam Proserret. Ex quibus verbis nemo procul dubio conficiat ab huiusmodi histrionibus legitimam et seriam

actionem fuisse eXspectandam , Si ea Praesertim conserat, quae de Dice-listis et Autocabdalis, sive poetis extemPOre Canentibus, ab eodem Scriptore Continuato Sermone diSSeruntur.

Quod si tamen libet suspicari , aliquam ludicram actionem, illepidam et tragicis assectibus permixtam, apud Graecos floruisse, quod comoediam

Vocarent, nae aliud argumentum ex

erudita antiquitate erit asserendum. Parum certe quadrat Plautina Am

phitruonis appellatio, quem tragico- comicum idcirco dixit poeta, quod

licentius, atque ad Satyricum morem.

28쪽

XXIII

Deos cum servis loquentes ludentesque induceret. Cur vero lacrymosam comoediam scripsissent 3 An ut tragoediam aemularetur3 At tragoedia strenuorum erat

imitatio, comoedia deteriorum; illagra es sortunae ictus, haec lusus re- Praesentabat; prior ab Iliade et Odys-Sea , Posterior ab Homerico Μargitis Poemate colores ducebat. Vt igitur

poeticis numeris, musicis modis, Ο- Dique demum scenico apparatu hae artes disserebant intor se, siC etiam fine et effectibus. Tragici poetae OLficium erat , miserationem et terrorem movendo ad omnem virilem dia

sciplinam animos instituere; pulchre

ComiCUs munere fungebatur, si incommodos mores, urbis atque urbanitatis vitia ridicule, et qua Par erat veritate, depingeret. Magnam namque

29쪽

vim in ridiculo esse putabant; C

plura quippe, ut habet Tullius, risu

dissolvi, quae vix multa Contentione

frangantur. Et quia sedes et quasi regio ridiculi in aliqua turpitudine est, poetam idcirco laudabant, si eam ageret non turpiter. Μediocres ad id personas adhibebant, ut si quis lo-

is , amator , ineptus , RVarias, is sub alieno nomine comice plectendus exhiberetur. Quum autem hominum vitia vel statim se Prodant, vel per varios incertosque PVentUS melius patescant , hinc comoediam aliam statariam, aliam motoriam se- Cerunt , quarum altera quietiores , altera turbulentioreS Casus reciperet, sic tamen, ut parvi semper sortianae impetus essent, nihilque dirum et atrox oculis subiiceretur. Quocirca

30쪽

Gallos laudatur, quorum neuter ad tragoediam ambitiose transiliit, posterior autem in Mysanthropo vel ma-Xime , quod non Timonem illum Lu- Cianeurn ex PreSSerit, Sed virum rectis tradi ostim, nec inhumanum, qui aliquo mentis Vitio aequalium Congre, sus devitaret. Nam qui bello scelestum ludas , aut calamitosum p Et multus quidem essem, si Subtiliorem liac in re veterum rationem Persequi vellem. Etenim, quum furaces Sei VOS, falsos parasitos, flagitiosos senes sacerent, id praesertim cavebant, ne odio et misericordia magis , quam risu digni viderentur. Sic in uVaro, cui Davus per fraudem uiarum Su ripiat, non tam Servi improbitatem

eo veluti calliditatis conflictu locandi

SEARCH

MENU NAVIGATION