Sebastiani Faciutae Melphitani ... De natura angelorum oratio. Eiusdem De vita, & honestate clericorum

발행: 1576년

분량: 123페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

ι ' '

si uir

nihil fuit iucundius, nihil l t4tius riusq;, quali, ti- , bi vix vj generosissimo par

rΠ ςn ter tamen doleo, summQq; maerore coficior, non ita, ut erat animuhes mea erga te beneuolentia, satisfacere posse. Graue enim quaesitum grauiori indagine indiget:&eb magis, magisq; , quod dicendi facultate mihi denegata, tanta est penes me latini sermoniS egestas, ut nunquam credam eam laudem si, re me allaturum, quam Omlata habucrunt, qui de huiusmodi re sermonem secerunt. Et cum

vivax ingenij, praestansq; tuae inentis dexteritas, pulchra mihi,& periucunda sit, ita tuae praesta-uae, cui nihil praeter tu'm animi magnitudi-Α a nem

3쪽

nem adaequatur obtemperare studeo, ut laus, quam paratam inuenire animaduerto, tibi gratissima sit, & maxima. Et si quid quod animutuum alliciat mea Chloris habet, utere si placet

ad omnia, nam valde laetor, gratulorq;, atque gratias resero. Non enim orationis leporem, venustalcm, atq; elegantiam expectabis , quo acies ingeniorum densitate caligantes, ad illud idem excitare possem'. Nec grauem stili seriem, sed tenuitatis moderatione seruata, quae circa Angelorum naturam varijs ex A uctorum ingG, niis colligere potero, diuino suggerente avx Iio) pro meis viribus aperiam. Et quos fiuctus dignos tuae celsitudini, quam omnes admira tur, debere videor, cu oportunior dabitur temis restas, uberiores, praestantiores, cumulatiores'; recipies. Vale Decus uniuersi. Datum Fl

sinciae, Pridie Idus Novembris, i 17

4쪽

MELPHIT ANIs ACRAE THEOLOGIAE

DOCTORIS.

Te natura Angelorum oratio. AD FRANCISCUM MEDIC Es

MAGNUM HETRURIAE

Neost post Eoitu M tria esse genera non ignoramus: Sed vnsi aeternum, qui est Deus Optimus Maximus, cuisius gratia alia duo sunt, scilicet Αngelusn Anima, ambo iustitiae muneribus insignita, cum voluntate, atque, potestate accipiendi perseueratiam ab illo, cui ratione finis adhaerent. Sed quoniam volu tunt,quod no debuerunt, bonae voluntatis insignia dea serentes, mala superueniente versutia eiusdem liberae facultatis, qua nolentes,summum bonum deseruerunt, perseuerantiam non dedit, qui rationibus . Idearum in primogenito filio suo existentibus uno intuitu omnia comprehendit . Quem antequam haec uniuersi machina ordiretur, quia bonitatis costumatae sons in ipso erat, sicut fuit in ipsa aeternitate,& est semper lux,vita, & veritas existens ; ut ab ipso idem riuus oriretur honitatis, longeq; proflueret, sibi similem omnibus suae virtutis insignibus priditum generauit, sibiq; consubstantiales ερ eoaeternum in similitiidinem persectam, integramo a aequalis

5쪽

DE NATURA

Vq Qt statem ac Aim mima essenti munitatem: vmam cum Matiae Deum, xn q; ter ursi omnium principi 'ib. D inde geniis fecit alterum in tempore, videlicet Luciferum, alioui; spirituum choros, quos creauit Regni sui ministros, nihil priter suam diuinam voluntatem Op rantes ut suum modum,atq; speciem eximia tranquillitato misdiὰns , summa stacisqviete perpetuod ii nerent . Et cur natur ae sit implici filium,qualis est Angelorum, i sunt tanto amore, atq; vigoris coni antia esia se debeta, quantum aeceperunt, situm et se s la tutela circuiti pectum diuinae existimationi maxime conducere entientes, facti sunt aeternae haereditatis parci pes. Et qui nota acceperunt, quod ad gloriam contulerat, ei non ad hos erunt, qui summe semper vere beatissimus est. Cuius sane naturae fuit Lucifer mane exoriens, qui ad tantam di lecti men sitam, virtutem, mentisq; aciem applicuit, emetus suos in amorem conuersius, icq; immoderate diligens, tantum esse bonum se voluit,quantium actui, quem summo'amoris gradu diligebat, pro-p0rtionari potui Tet. Vnde beatitudinem sibi maxime cupiens, adoptauit,aliquid excessive sine moderatione

amando, tanquam delectabile summum, quod est sum bonestum, inquantum honestum , id est ipsa beatim O, q'Iam maiora conatu,atq; mentis praestatia, Manas biconia emel at,vel potuit appetere,concupiuit,ut eam i ibito natu aliter lollideret, quo deceptus est, im grat Iole, quani, non sine e por: s mora, R ex metatiS Deus hab I v. luiliet. t. t sic appetia ut aeqitilitatem Dei , qua: spmunicationis, Noprietatim perfectionis est Hidiani Diti bile fuit, quod verbii .ri Chri iti in viaitate per sau R

tocius

6쪽

rotrus nature creatae imperium, & quod esset creator', atque inter Deum, Angelos, & homines mediator , Et quia Christus semper est minor patre,& minor tota Trinitate secundum humanitatem assumptam, quamuis sit Deo semper sinialis, cum illa humanitas semper cooperetur cum verbo, circa ista miracula facienda: tamen Diabolus talem aequalitatem potuit appetere, quia ap-setere potuit imperium uniuersi , totumq; illud quod Christus habuit in sua incarnatione,& ascensione, scilicet accipere uniuersi imporium, sedere a dextris Dei, atq; in bonis gloriae potioribus, sed peruerse, & contra

voluntatem Dei, qui illit m Christum ab aeterno ad hoc praedestinauerat , ut non solunt per unionem perλ-nalem, sed etiam per mortem, & passionem uniuersi es.set princeps, triumphator, redemptor, atq; humani g . neris glorificator'. Nam licet Lucifer sui casus no fuerit praescius ante lapsum, nec etiam casus hominis, incarnationis tamen mysterium, atq; exaltationis eiusdapraecognouit, absq; hoc quod sciuerit passionis, humanaeq; redemptionis opus. Diabolus enim ignorando casum hominis,etiam mysterium passionis Christi,atq; redemptionis ignorauit. Sed Filii Dei incarnatio non fuit minus ipsi, quam homini reuelata, qui in illo sopore incarnationcm prae nouit. Lucifer igitur pro Christo

homine futuro, cui si per totam naturam Angelicam,' 'Omnemq; creaturam tradendum erat imperium; solius

atq; sedem praeparatam praevidit. Vnde occasioncm appetendi peruerse obtinuit. Et sic aequalitatem, qua . sub Deo cit, idest celsitudinem, quam Christus in unitate Drχnae verbi possidet,in potioribus patris bonis res dens, cum univcrsi imperio appetiuit. Nec lolii Lucifero praescientia fuit incarnationis, sed omnit iis. Angelis lex fuit, cui fallum iubesse non potcst: qualiterta Deus illam sedem pio Chritio homine a verbo perlon alaeter assumedo, praepalaverat, cui etiam credcndum

7쪽

DE NATURA

erat imperium uniuersi,atq; decernebat, ut omnes A geli, omnesque creaturae obedirent, & simul cum verbo eum adorarent. Cui legi Lucifer cum suis tequacibus obedire renuens, sedem, soliumq; Christi occupare, &usurpare praesumpsit, se a diuina voluntate deuiando,

quae est lex aeterna, in cuius consormitate omnis vera

iustitia eonsistit. Et sic patet quod Lucifer super omnium beatarum creaturarum sedes conscendere statuit,

usq; ad aequalitatem Dei: ubi nulla est nisi sedes Christi, qua celsitudine sub Deo maior nequit intelligi, ratione unionis. Hanc ergo celsitudinem absq; meritis, . sel sola ex nobilitate naturet Diabolus alte auit. Quod

fuit oppositum de Christo homine, qui per humilitate, laborem,passioni'; tormenta, illam sedem adipisci voluit. Dicete Apostolo. Hoc enim sentite in vobis, quod ct in Christo Iesu, qui cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus est, esse se aequalem Deo ; sed seipsum

exinanivit formam serui accipiens, & habitu inventus ut homo. Et sic Lucifer aequalitatem, quae est comunicationis appetiuit, nam aequalitatem aequiparantiae nullo modo potuit appetiere, nec considerare, neq; intelligere, nec etiam esse, cum sit inter Deum, & aliquam creaturam hoc penitus impossibile, cum talis aequalitas sit inter diuinas personas, quae sunt coaeternae,aequalitate commensurationis. Peccauit igitur Diabolus ali- . quod cupiens commodum in augmentum beatitudinis, quod tunc velle non debuerat. Et sic aliquid inordinate volens, suam voluntatem, extra iustitiae limites, siu-praq; Dei voluntatem extendit. Quam ob rem persi uerantiam deserendo, non detinuit. Qui ergo ceciderunt, augmentum illud desiderantes, quod non habebant, bonum iustitiae, iustitia retribuente, perdiderunt. Et qui illud habebant, iustitia retribuente, illud idem, quia non peccauerunt, facti sunt aeternae largitatis si curi. Diuinae enim legi obedientes, ex viatoribus, fa-

8쪽

. ANGELORUM. s

cti lant eomprehensores, & beati, videntes Deum per gloriam . Qua de causa peccare minime possunt. Aia

haerentes' enun bono, nullum velle bonum queunt,

quod non habeant, sicut deserentes, nullum velle bonum possunt, quo immoderatam boni indigentiam non acquirant. Qui recedente iustitia su am voluntate de- , turpantes,nihil aliud habuerunt, quam quod habebant. Quod enim semel acceperunt, absente iustitia, nunquadimiserunt. Sed cui iustitiae debitum remansit, pulchra quaedam sui vestigia relinquens, honestate iustitiae fuisse exornata, aperte demonstratur. Nam eo quod iustitiam laudabilior natura seruauit, quam habere,hnestatis est, & maxime laudis, atq; pulchritudinis,naturalem habuit dignitatem. Et eo quod altera deseruit, quam non habere, inhonestatis suit, & magnae tur pitudinis,atq; dedecoris, personalem habuit inhonestatem. Et quod laudabilior natura habuit, ex tantis bonitatefactum est,unde iustitiae munere suit decorata. Et quod personalis inhonestas non obtinuit, ab ea persona processit, quae deserere voluit. Vnde ex propria culpa per sonalis inhonestastis fuit temerata vestigiis. Et se sus- cienter apertum est, iniustitia nihil aliud esse nisi absentia debitae iustitiae, ubi iustitia esse debet. Nec solsi praestim ionis suit stimulus, qua propter diuini stipitis indoles in eius natura no extitit. Sed suapte inuidia,quia sapiens erat, atq; omni decore perfectus, quia illam s dem pro Christo viderat praeparata, inuidit, mortemq3

contra Christum concepit: ne super omnium cslestium spirituum altitudinem humani generis natura consce

deret. Et ne illam dignitatem, quam ipse desiderabat, Dei Filius possideret. Et ideo in ima deiectus. Cum

creasset Deus hominem ab initio rectum, integrum,immortalem,gratuitis donis instructum, illico ad eum tentandum, decipiendumq; accessit, putans incarnationis

impedire mysterium. Ne Christus secundum carnem

9쪽

hx Adam nasciturus, ultra Ap gelorum omnium digni, talem eleuandus, in aeterni Patris Throno seci arcturossit ne Adam eum suis posteris illius glorie fructus,quos ipse cunx sequacibus perdiderat,poraderent. Infelix honao, qua dignitatem, in qua conditus erat, statumq: ampli Isimi in P, in quo locatus. suerat, amisit. Mortisque a cus esectas, quod constans , quod bonum , quod eradrationi consentan eum pras idere, 8 quod eius decori, dignitapiq; congruebat, ttens, latum perpetrandi cam, pum taeteras cui ulcunq; licentiam exhibui t. Heu quot

impia bella, quantae calamitares , & quot in comoda mortales iuuaserunt. Corpus istud phy sicum contra riis aestuat humoribus, animus diu et sis, tecumq; ad uer sis pugnat affectibus,mens nostra rapitur, & contrariis opinionibus assentit . Heu qualemicladem feralis besti e praelium humano generi ab dii it ς immortalitatem, abitulit, institiam deleuit,sapietu iam tbbstulit, libertatem ademit, omnes'; animae Vires consumpsit. Pugn xu nt i met te Angeli, ut in eorum certamine nostra orimur militia, in militia icasus, in casu redLmptIO,m r demptione pietas,atq; iustitia,S in his erga Des amor, in amore victoria, in victoria praemiis,in praemio quies, in quiete ' licitas. Noua profecto rerum commutatio,vdin bello pax quaeratur, iii pace bellum, in morte vita, in vita mors, in t eruitute libertas,in libertate fouitus, di vhbr viter concludam, in Demonibus exercitium,&liis Angelis ς periatur auxilium. Nec loliam Chritionaortem mὸchinatus, inuidit, ne supra omnem celimii, tiani in Dei patri, reciperetur assessii sed in Dei verbo genus humanum in parem gloriam prosecturum praevidens. iniquitatem incilitatu, in cubili suo, aciem tuae mentis Crexit, talia cogitando . Non licet inquit infirmiores, inscrior eiq; natura, mecum esse aequales in remo cslesti. Et quos dedignatus est tenere socios,mo

10쪽

& exaltabo lium meum ;& ero similis altissinio. Et Dcut ille intellemis incomprehensibilis,illa veritas imcommutabilis ratione perpetua, sapientia sempiterna , Omnes Angelorum turmas gubernaret, sic etiam ipse in excelso sederetiregeretq; genus humanum. Et sic praeelie multitudini Angelorum desiderauit, non secundum naturalem ordinem , χd inquantum quod alij per eius gratiam beatitudinem consequerentur, quam ipte propria consequi volebat natura . Qui absq; gratia gratum faciente creatus, ad propria se conuertit naturalia, se-ς φ, , ἡ ''l'rias Vires, & dona gratuita suae naturae in tellectualis intrepide decertando. Et sicut boni Deo se Obtulerunt, gratiamq; receperunt, ita mali impedimentum potueriint, gratiamq; minime receperunt: bonosque attentantes, praelium in esto terribile secerunt . Et sicut boni confirmati suerunt in gratia, ita mali ceciderutobitinati in culpa. Quod bellum nempe reale fuit, quod elle solet inter appetitum sensitiuum ,& intellet 'um, inclinantes se ad opposita, ut ille vult comedere, &-ieiunare, caro enim concupiscit aduersus spiritum , & econtra ; & quod est inter intellectum ,& intelleczum, quando ratio indicat aliquid faciendum,V Iuntate ipsa renuente; dei est inter voluntatem, & volunxatem diueribrum, non unius ad se, ut iste vult unum,

S ille aliud; & sicut est inter intellectum, & intellectu

eX contrariis opinionibus , per rationes oppositas, sicut 'liis intellcctiis indicat unam propositionem esse vera,& illius fallani. Reale igitur trucidarunt bellum, cum tu in tria, quae in natura corum intellectuali reperi tantur, pugnarent. Sicut per rationem electi, & reprobi contraria sentiebant,per voluntatem ad contraria as- ciebantur,pex facultatem vero ad opposita nitebantur.

Et sicut Miclinet Angelus de bono sentiebat, & in bono

cum aliis nitebatur, aduersus malos decertabant. Ita

econtra L qis malum sentientimatoque adnixus alios

SEARCH

MENU NAVIGATION