장음표시 사용
651쪽
ciuilis causa fuerit commota, si relicto ecclesiastico iudicio , publicis iudiciis purgari voluerit, etiamsi pro ipso fuerit
prolata sententia , Iocum suum Emit. tat, de hoc in criminatio in ciuili verbperdat quod euicit, si locum suum obistinere maluerit. Hoc etiam placuit , Vea quibuscumque iudicibus ecelesiasticis ad alios iudices ecclesiasticos, ubi est maior authortas , fuerit prouocatum, non eis obsit quorum fuerit soluta sententia, si conuinci non potuerint vel inlinquo animo iudicasse, vel aliqua cupiditate vel gratia deprauati. Sane si ex consensu partium eiecti fuerint iudices, tiam a pauciori numero quam constit tum est, non liceat prouocari.
CCXLVII. Vt clericus qui ordinatur , moneri debeat con tuta paterna struare ; maxime vero ut corporibus mortuorum eucharistia
Co N c i L. Carthaginens titulo I g. Item placuit, ut ordinatis Episcopis , vel clericis prius ab ordinatoribus suis placita Conciliorum auri inbus eorum inculcentur, ne se aliquid contra statuta Concilij secisse poeniteant. Item placuit, ut corporibus defunctorum Eacharistia non detur e seriaptum est enim: Accipite ερ edite. Cadauera autem nec accipere possunt, necedere. 6c ne iam mortuos homines baptizari faciat prethyterorum ignauia.
CCXLVIII. Vt Episcopi, vel clerici in eos qui Catholici non sunt nihil eonferant.
CO N c rL. Cartha . tit. 21. Et ut in eos qui Catholi et Christiani non sunt, etiamsi consanguinei fuerint, per donationes rerum suarum Episcopi vel elerici nihil conferant. Item Concri. seprasripti tit. 48. Item constitutum est , si quis Episcopus heredes extraneos . consansuinitate sua,
vel haereticos, etiam conianguineos aut paganos Ecclesiae praetulerit , saltem post mortem anathema ei dicatur , atque eius nomen inter Dei sacerdotes nullo modo recitetur, nec excusari pos-
. Me ni;ε sit si intestatus deseeerit, quia utique g. debuit factus Episcopus, rei suae ordia nationem congruam suae professioni nequaquam differre.
CCXLIX. De accusem veI accusa.
pla IL, ut accusatus vel accusator
in eo loco, unde est ille qui accusatur, si metuit aliquam vim temerariae multitudinis , locum sibi eligat proximum, quo non sit difficile testes producere, ubi causa finiatur.
C C L. Quia clerici qui Di ovis
suis non obediunt mi promoueantur , nec illic manere debeant , unde recedere noluerunt. Co N C I L. Carmet. tit. I. Item placuit, ur quicumque clerici, vel diaconi pro necessitatibus Ecclesiarum non obtemperauerint Episcopis suis vo . lentibus eos ad honorem ampliorem in sua ecclesia promouere i nec illi mini. strent in gradu suo unde recedere no
c C Lr. Vt si quis clericorum pauper promotus in ordine aliquid posta habuerit, Ecclesiae pore arisebia
Co N c a L. Carthai fit. . 32. Item placuit,ut Episcopi presbyteri, diaconi, vel quicumque clerici, qui nihil habentes ordinantur, dc tempore Episcopatus vel clericatus sui agros , vel
quaecumque praedia suo nomine comparant: tamquam rerum dominicarum inia uasionis crimine teneantur,nisi admoniti in ecclesiam eadem ipsa contulerint. Si tamen ipsis proprie aliquid liberalitate alicuius, vel successione cognationis obuenerit, faciant inde quod eorum
proposito congruit. bd si a suo pro
posito retrorsum exorbitauerint, hon
te Eeclesiastico indigni, tanquam rein ptota iudicentur.
652쪽
COLLECTIOC C LII. Vt presibteri rem ecclesiae , in
qua sunt con histi, non vendant,
m nulli Episcopo liceat rem tituli
matris Ecclesiis usurpare. Ο Η c rL. Carrham tu. 33. Item
placuit, ut presbyteri non vendantrem Ecclesiae, ubi sunt constituti, ne. scientibus Episcopis, quomodo & Episcopis non licet vendere praedia Ecclesiae ignorante Concilio, vel presbyteris suis. Non habente ergo necessitatem, nec Episcopo liceat matricis Ecclesiae em, nec presbytero tituli sui usurpare.
CCLIII. Ut paruuli qui apud Dona
istas baptirantur, si conuersifue
rint , ab ordinationibus non prohι-beantur. Co N c i L. Carthar. tis. I 4. De D natistis placuit, ut consulamus ει- tres, dc conlacerdotes nostros Syricium,
Et Simplicianum de solis infantibus, qui baptitantur penes eosdem , ne quod suo non fecerunt iudicio, cum ad Ecelesiam Dei salubri proposito fuerint
conuersi, parentum illos error impediat, ne promoueantur sacri altaris ministri. Concit. Aroscripto tit. 23. or 24. Au
telius Episcopus dixit: Ecclesiarum Dei
per Africam constitutarum necessitates mecum optime nouit caritas vestra,
sanctissimi fratres , ω quoniam praestitit Dominus , Ut ex aliqua parte sancti coetus vestri esset congregata praesentia, videtur mihi, ut has easdem necessitates, quas pro sollicitudine nostra inda. gare potuimus, in medium proferamus, quas cum adprobauerit vestra sincertistas, sit consequens eligendum esse unum a Ilostro numero consacerdotem, qui auxiliante Domino orationibus vestris, ερ has ipsas necessitates suscipere possit, Ze gnaviter peragendas implere, perrecturus ad transimarinas Italiae partes, ut tam sanctis fratribus, & consacerdotibus nostris , venerabili sancto fratri Anastaso Sedis Apostolicae Episcopo,
ruam etiam sancto fratri Venerio saceris oti Mediolanensis Ecclesiae necessi. ratem ipsam , ac dolorem , atque inopiam nostram valeat intimare , ex his enim sedibus hoc fuerat prohibitum, quod nouerint communi periculo pro-
uidendum maxime , quia tanta indigentia clericorum est , multaeque e clesiae ita desertae sunt i ut ne unum quidem diaconum vel inliteratum habere reperiantur. Nam de caeteris superioribus gradibus, de ossiciis tacendum a bitror , quia, ut dixi, si ministerium diaconi factu non inuenitur, multo magis stiperiorum honorum inueniri non pos. se certissimum est: de quotidie nos planctus diuersarum pene emortuarum ple-hium iam non sustinemus, quibus nisi fuerit aliquando subuentum, grauis nobis, de inexcusabilis innumerabilium
animarum pereuntium causa , apud Deum mansura est. Unde quoniam superiori Concilio statutum esse mecum recognoscit unanimitas vestra, ut hi qui apud Donatistas paruuli baptizati sunt, nondum scire valentes erroris eorum interitum , dc posteaquam ad aetatem rationis capacem peruenerunt, agnitaveritate, falsitatem eorum abhorrentes ad Ecclesiam Dei Catholicam, per uni uersum mundum dissiliam, ordine antiquo per manus impositionem recepti sunt, debere talibus suscipiendum m nus clericatus no impedire nomen erroris , cum veram Ecclesiam illorum putauerint ad fidem accedendo, 3e ibi Christo crediderint, dc Trinitatis sacramenta perceperint: quae omnia vera dc sancta, atque diuina esse certissimum est, Ac in his omnem animae spem Constitutam. qnquam dc haereticorum praesumpta audacia veritatis nomine palliata haec tradere audeat, quae quoniam simplicia sunt, de ut praemonet beatus Apostolus dicendo, unus Deus, una fides, unum baptisma, de iterari non liceat, quod semel dari oportet, anathematizato nomine erroris recipiantur per manus impositionem in unam Ecclesiam columbam, ut dictum est , dc unam matrem omnium Christianorum, ubi omnia s eramenta salubriter, dc aeterne, dc vita liter accipiuntur , quae perseuerantibus in haeresi magnam damnationis poenam conquirunt, ut quod eis in veritate ad aeternam vitam consequendam enset luminosius , hoc in errore sit tenebrosius , atque damnosius. Quod fugientes nonnulli εc matris Ecclesiae Catholicae ubera cognoscentes, illa omnia sancta mysteria amore veritatis credi derunt, atque perceperunt i quibus si amentorum rebus cum vitae bonae
653쪽
probitas accesserit, sine dubio ad ossicium cloricatus tales esse applicandos, maximὸ in tanta rerum necessitate, nullus est qui non concedat. Quamquam nonnulli eiusdem sectae clerici cum plebibus , atque honoribus suis ad nos transite desiderent, qui amore honoris , aut persuadent ad vitam , aut retinent ad salutem. Sed hoe maiori fratrum supradictorum considerationi dimittendum censeo, ut prudentiori suo consilio nostrae suggestionis sermonem cum perpenderint , quid de hae re eis placeat nos informare dignentur. Tantum de
his qui insantes baptizati sunt satagimus , ut nostrae , si placet, in iisdem
ordinandis consentiam voluntati. Omnia ergo quae superius comprehendi mus, apud sanctos Episcopos agenda es se mecum honorabilis fraternitas vestra perpendat.
Item it clerici Donatinarum in suis honoribus fuscipiantur.
CO N et i L. Carthet. tit. 3I. Deinde placuit, ut litterae mittantur ad fratres & Coepiscopos nostros, & maxime ad Sedem Apostolicam , in qua
praesidet memoratus venerabilis frater ω collega noster Anastasius, qub nouerit habere Africam magnam necessitatem propter Ecclesiae pacem, de utilitatem, ut 3c de ipsis Donatistis,quicumque clerici correcto consilio ad Catholicam unitatem transire voluerint, secundum uniuscuiusque Episcopi Catholici voluntatem , atque consilium, qui in eodem loco gubernat Ecclesiam;
si hoc paci Christianae prodesse visum fuerit, in suis honoribus suscipiantur, scut prioribus eiusdem diuisonis temis potibus factum esse manifestum estiquod multarum, dc pene omnium Α-
fricanarum ecclesiarum , in quibus talis error exortus est, exempla testantur,
non ut Concilium, quod in transmarinis partibus de hac re factum est dissoluatur , sed ut illud maneat circa eos qui sic transire ad Catholicam volunt,
ut nulla per eos unitatis compensatio procuretur, per quos autem vel omnimodo perfici, vel adiuuari manifestis fraternarum animarum lucris Catholica unitas in locis, quibus degunt, visa sueriti non eis obsit, quod contra honores eorum, quamuis saIus nulli interis elusa sit . in transmarino Concilio Matutum est, id est ut ordinati in parte Donati , si ad Catholicam correcti transire voluerint, non suscipiantur in honoribus suis secundum transmarinum Coniacilium t sed exceptis his, per quos Catholicae unitati consulitur.
CCLIV. Ut Episcopi, vel clerici filios suos non facile emancipent.
CONGI L. Caral e. rit. 2. Ut Episcopi, vel clerici filios suos a sua
potestate per emancipationem extro non sinant: nisi de moribus eorum fue arint, εc de aetate securi, ut possint ad eos iam propria pertinere peccata.
CC L V. Ut clerici, vel continentes iamirgines , CT viduas non accedant. CONc i L. Caral r. tituI. F. Clerici, vel continentes ia viduas, vel vir gines nisi ex iussu vel permissu Episcopo.
rum, vel presbyterorum non accedant,
de hoc non soli faciant, sed cum clericis, vel cum his cum quibus Episcopus , aut presbyter iusserit: nec ipsi Episcopi, aut presbyteri soli habeant accessum aὸ huaiusmodi feminas, sed ubi, aut clerici
praesentes sunt, aut graues aliqui Christiani.
CCLVI. Vt princeps sacerdotum non
CON ci L. Carthag. tis. 6. Ut primae sedis Episcopus non appelletur princeps sacerdotum , aut summus la. cerdos , aut aliquid huiusmodi, sed tantum primae sedis Episcopus. CC L VII. Vt a ieiunis saceriatibus Deosacrificia celebrentur.
Corica L. Caribag. tit. 8. Ut lacinis menta altaris non nisi a ieiunis hominibus celebrentur , excepto uno die anniuersario, quo coma Domini celebratur : nam si aliquorum pomeridiano tempore defunctorum, siue Epist porum , siue caeterorum commendationcienda est, solis orationibus fati si illi qui faciunt, Iam pransi inueniuntur.
654쪽
cc L vii I. De FZcitudine pro mirginibus gerensia.
CON cita Carthag. tit. II. Ut virgines sacrae Cum parentibus, a quibus custodiebantur, priuatae fuerint, Escopi, vel presbyteri, ubi Episcopus absens est prouidentia grauioribus seminis commendentur , aue simul habitantes inuicem se custodiant, ne passim vagando Ecclesiae laedant existima
CCLIX. Vt Episcopus non ordinetur
in dioecesi , quae Episcopum nunquam habuit , nisi cum voluntate
scopι , ad quem ipsa dioecesis per
CON ci L. Carth. tit. Eo. Epigonius Episcopus dixit e Multis Conciliis hoe statutum a coetu lacerdotali est, ut plebes quae in dioecesibus ab Episcopis retinentur , quae Episcopos numquam habuerunt, nonnisi cum voluntate eius Episcopi a quo tenentur, proprioS accipiant rectores, id est Episcopos . At vero quia nonnulli dominatu quodam adepto communionem fratrum abhorrent , vel certe cum deprauati fuerint, quasi in quadam arce tyrannica sibi dominatum Vindicant, quod plerique tumidi , atque stolidi aduersum Episcopos suos ceruices erigunt presbyteri, vel conuiuiis sibi concinnantes plebcm, vel certe persuasu maligno, ut inlicito fauore eosdem vellent sibi collocare rectores. Quod quidem insigne mentis tuae tenemus votum , frater religiose Aureli, qui haec saepe oppressisti non curando tales petitores: sed propter eorum malos cogitatus , Ac praua concinnata corum consilia hoc dico , non debere rectorem accipere eam plebem, quae in dioecesi semper subiacuit, nec umquam proprium Episcopum habuit. Quapropter si uniuerso sanctissimo coetui placet hoc quod prosecutus sum confirme tur. Aurelius Episcopus dixit: Fratris Scconsacerdotis nostri prosecutioni non obsisto. sed hoc me& fecisse, de iacturum esse profiteor circa eos sane qui fuerunt concordes , non sollim circa Ε clesiam Carthaginensem, sed circa omne sacerdotale consortium. Sunt enim
plerique conspirantes cum plebibus propriis, quas decipiunt, ut dictum est, earum scalpentes aures, blandi ad seducendum, vitiosae vitae homines, vel certe inflati & ab hoc consortio separati, qui putant propriae plebi incubandum,
Ac nonnunquam conuenti ad Concilium venire detrectant i sua forte ne prodantur flagitia metuentes. Dico , si Placet, circa hos non tantum dioeceses non esse seruandas , verum dc de propria Ecclesa, quae illis male fauerit, omnimodo adnitendum ut etiam authoritate publica reiiciantur, atque ab ipsis principalibus cathedris remoueantur. Oportet enim ut qui uniuersis fratri bus, ac toto Concilio inhaeserit, non solum suam iure integro,sed &dioeceses possi- deat. At vero qui sibimet putant plebes suas lassicere, naterna dilectione Conis tempta, non tantum dioeceses amittant, sed, ut dixi, etiam propriis publica careant authoritate, ut rebelles. Honoratas,& Vrbanus Episcopi dixerunt:Summa prouisio sanctitatis tuae cohaesit mentibus singulorum, de puto omnium re
sponsione ea quae prosequi dignatus es roboranda. Vniuersi Episcopi dixerunx, placet, placet.
CCLX. Vt qui Epsicopi in dioecesibus fuerint ordinati, discesim sibi nul
CON ci L. Carabet. tit. 23. Honoratus , de Urbanus Episcopi dixerunt : Audiuimus constitutum, ut dice- ses non mereantur Episcopos accipere, nisi consensu eius sub quo fuerunt constitutae : sed in prouincia nostra cum aliqui forte in dioecesi, concedente eo Episcopo , in cuius potestate fuerant constitutae,ordinati sunt Episcopi etiam
dioeceses sibi vindicat, hoc Be corri gi caritatis vestrae iudicio, & inhiberi de caetero debet. Epigonius Episcopus dixit: Singulis Episcopis seruatum est quod
decebat : ut ex massa dioecesium nulla carperetur, Vt proprium Episcopum habuisset, nisi ipse consensum adhibuisset concedendi. Sufficiat enim si concesserit, ut eadem dioecesis permissa proprium tantum Episcopum habeat, dccxteras sibi non vindicent dioeceses rquia exempta de fasce multarum sola meruit honorem Episcopatus suscipere.
Aurelius Episcopus dixit: Non dubito
655쪽
euitati vestrae omnium placere , eum qui in dioecesi , concedente Episcopo, qui matricem tenuit, solam eandem retinere plebem, in qua fuerit ordinatus. Quoniam igitur uniuersa arbitror fuisse tractata , si omnia cum animo vestro conuenerunt, sermone vestro cuncta roborate. Universi Episcopi dixeristi omnibus nobis haec placuerunt, & haec nostra subscriptione firmamus.
C C L XI. De reliquiis idolorum , vel templis ab Imperatoribus abolen
AS.CON cr L. Carthag. tu. 23. Instant etiam aliae necessitates a religiosis Imperatoribus postulandae; ut reliquias idolorum per omnem Africam iubeant penitus amputari: Nam plerisque in locis maritimis, atque possessionibus diuersis adhuc erroris istius iniquitas viget, Vt Praecipiantur, & ipsa deleri, &Iempla eorum, quae in agris, vel in locis abditis constituta nullo ornamento limi, iubeantur omnimodo destrui.
CCLXII. Vt clerici de iussici, sui eo vnitione non cogantur in publico dicerae timonium.
CON c i L. Carthag. tit. 16. Petendum etiam, Ut statuere dignentur: ut si forte in Ecclesia quamlibet causam iure Apostolico Ecclesiis imposito, ag re voluerint, & fortasse decisio clericorum uni parti displicuerit, non liceat clericum in iudicium ad testimonium deuocari eum, qui cognitor , Vel praesens fuit, ut nulla ad testimonium dicendum Ecclesiastici cuiustibet persona pulsetur.
CCLXIII. De paganorum conuiuiis auferendis. CON ci L. Carrh.rit. 27. Illud etiam
petendum , Ut quae contra praecepta diuina conuiuia multis in locis exeris Centur , quae ab errore gentili attracta sunt, ita ut nunc a paganis Christiani ad haec celebranda cogantur , CX qua re temporibus Christianorum Imperatorum persecutio altera fieri occulte videatur : vetari talia iubeant, &de ciuitatibus , & de possessionibus imposita poena prohiberi: maxime cum etiam in natalibus beatissimorum martyrum pee nonnullas ciuitates , Ac in ipsis locis sa
cris talia committere non reformident.
Quibus diebus etiam, quod pudoris est dicere, saltationes sceleratissimas per vi
cos , atque plateas exerceant, Ut matrO
nalis honor, & innumerabilium seminarum pudor deuote venientium ad saetatissimum diem iniuriis lasciuientibus appetatur: ut etiam ipsius sanistae r ligionis pene fugiatur accessus.
C C L XIV. De flectaculis , it in die
Dominico , mel caeteris Sanctorum flemnitatibus minime celebrentur. CONci L. Carah. tit. x8. Necnon Millud petendum,ut spectaculatheatrorum caeterorsimque ludorum , die Dominica, vel caeteris religionis Christianae diebus celeberrim is amoueantur, maximὸ quia sancti Paschae octauarum diebus populi ad circum magis,qu3m ad ecclesiam conueniunt, debere transferri deuotionis eorum dies, si quando
occurrerinL, nec oportere etiam quem
quam Christianorum cogi ad haec spectacula: maxime quia in his exercendis, quae contra praecepta Dei sunt, nulla persecutionis necessitas a quocumque 'adhibenda est : sed uti oportet hominem libera voluntate qua subsistit, sibi
diuinitus concessa: corporatorum enim maxime periculum considerandum est, qui contra praecepta Dei magno terro- te coguntur ad spectacula conuenire.
CON ci L. Carthog. DIEI. 3o. Et de his etiam petendum, ut si quis ex qualibet ludicra arte ad Christianitatis
gratiam venire voluerit, ac liber ab illa macula permanere , non eum liceat quoquam iterum ad eadem exercenda reduci.
C C L X v I. De manumissionibus in Ecclesia celebrandis.
CON cita Carthag. tit. 3I. De main numissionibus sane in Ecclesia dicendis , si id nostri consacerdotes per Italiam facere reperiuntur,nostrae etiam erit fiduciae istorum ordinem sequit data plane licentia misso legato ut quae cum
657쪽
eumque digna fide pro statu Ecclesiae,
Ec salute animarum agere potuerit, nos laudabiliter in conspectu Domini accepturos. Quae omnia si sanctitati vestrae placent, acite, ut 3c meam suggestionem ratam esse vobis aduertant, fic nostram omnium consensionem sinceritas eorum libenter accipiat. Ab uniuersis Episcopis dictum est: omnibus placent naec quae iniuncta sunt peragenda , dc prudenter a tua sanctitate enarrata.
CCLXVII. Ne interuentor Episcopus cathedram, ubι inperuentor es
CON cr L. Canthar. timi. 4 I. Item constitutum est , ut nulli ' interuentori licitum sit cathedram , cui in-α Ram. tercessor datus est, quibusibet popuIorum studiis, vel seditionibus retinere: sed dare operam , vi intra annum ei Ddem Episcopum prouideat: quod si M.
glexerit anno exempto, interuentoralius uibuatur.
CO Rc i L. Aradicto tit. 43. Item
placuit, ut quotiescumque Concilium congregandum est , Episcopi, qui neque aetate, neque aegritudine, ne inue aliqua grauiore necessitate Impe iuntur , competenter occurrant. 8c Primatibus sitarum quarumque prouinciarum intimetur, ut de uniuersis Epistoris, vel duae, vel tres turmae fiant, ac de singulis turmis vicissim, quotquot electi fuerint, ad diem Concili, inuantisi μὰ occurrant. Quod si non potuerint
occurrere, excusationes suas in tracto ria conscribant I vel si post aduentum tractoriae aliquae necessitates repente forsitan ortae fuerint, nisi rationem impedimenti sui apud suum Primatem reddiderint, Ecclesiae suae communione debere esse contentos.
CCLXIx. Vt de alieno monasterio eptos, nec praepositos monaster',
nee clericos liceat ordinari. CON ei L. Carthag. 3it. 47. Item placuit, ut si quis de alterius mois nasterio repertum , vel ad clericatum promouoce voluerit, vel in suo monast curio maiorem constituerit: Episcopus qui
hoc fecerit, a caeterorum communione seiunctus, suae tantum plebis communione contentus sit, Ac ille, neque cleri-Cus , neque praepositas perseueret.
C C L X X. Vt Epycopi qui ordinantur, ab ordinatoribus I.is epistolas accipiant, quae Hem Consilem prae
ferant CO N c ix. Carthai tir. 1 ε Deinde
placuit, ut quicumque deinceps ordinantur per prouincias Africanas , litteras accipiant ab ordinatoribus suis manu eorum subscriptas, Sc continentes Consulem de diem, ut nulla altercatio de posterioribus , vel anterioribus
C C L X X I. De his qui semel in Ee-EVia legerint, ab aliis non posse
promoueri. CO N c i L. Carrhag. tril. Π7. Item placuit, ut quicumque in ecclefia vel semel legerit, ab alia ecclesia ad ele
C C L X XII. Concilium uniuersale ,
CON ci L. Carthag. t t. εχ. Placuit , ut non sit ultra fatigandas fratribus anniuersaria necessitas: sed quo. ties causa communis exegerit, id est totius Africae , undecunque ad hanc sedem de hac re datae literae fuerint, congregandam esse synodum in ea prouincia , ubi opportunitas persuaserit: causae autem quae eommunes non sunt, in suis prouinciis iudicentur.
CCL xx Di. Vt ab electis iudicibus
prouocare non liceat. COης i L. I. ascripto tit. 63. Si auistem fuerit prouocatum, eligat qui prouocauerit iudices, Se cum eo de ille contra quem prouocauerit, ut ab ipsis deinceps nulli liceat prouostare. Item de hoci , tit. 89. A iudicibus autem , quos communis consensus eIegerit , non liceat prouocare. Et quisquis prouocatus repertus fuerit per contumaciam nolle obtemperate iudicibus,
658쪽
cum hoc primat sedis Episcopo fuerit
probatum, det literas, ut nullus ei comis municet Episcoporum, donec obtemperet.
CCLXXvII. De his qui cum in Africa
non communicant, moluerint trans
mare subripere. CCLXXIV. De plebibus, quae nunquam Episcopos habuerunt.
CO N c i L. Carthag. tit. 6s. Placuit & illud, ut plebes quae numquam habuerunt proprios Episcopos,
nisi ex Concilio plenario uniuscuiusque prouinciae, Ze Primatis, atque con sensu eius, ad cuius dioecesim eadem ecclesia periinebat , decretum fuerit, minime accipianz.
CCLXXV. Ne plebibus , mel dioecesibus ex Donatistis conuersis. CO N c i L. svrascripto tit. 66. Saneo
ut plebes quae conuersae sunt a Donatistis, & habuerunt Episcopos, siri. R. m. ne dubio , inconsulto Concilio habere mereantur. quae autem plebes habuerunt Episcopum, & eo defuncto voluerint non Episcopum proprium habere, sed ad alicuius Elpiscopi dioecesim pertinere, non eis esse denegandum. Nec
non de illud suggestum est, quod plebes ante legem Imperatorum de uni tale latam , quicumque conuerterentur Episcopi ad Catholicam , ipsi eas obtinere debeanti verum a lege unitatis, Scdeinceps oporteat uniuersas ecclelias
vindicare sibi Episcopos Catholicos eorum locorum, ad quae loca sub haereticis pertinebant, vel conuersorum ad Catholicam , vel non conuersorum haereticorum, dc dioeceses, de si qua sor-tὸ sunt instrumenta ecclesiae , vel ad eius ius pertinentia. Qui vero aliqua v-surpaverint, post legem usurpata b con-
CCLXXV I. De precitus ad altare dicendis.
CO N c r L. Cartha . tis. 7o. Placuit etiam hoc, ut preces quae probarae Relint in Concilio, siue praefationes,
siue commendationes, seu manus impositiones ab omnibus cclebrentur, nec a liae omnino contra fidem proferantur,
sed quaecumque a prudentioribus fuerint collectae, dicantur. CO N c t L. Carth. tit. 72. Qui cum
que aurum non ς communicat in leomm
Africa , si in transmarinis ad commu- ntem nicandum 4 Obrepserit, iacturam cleri- - catus excipiat. Cia.
CCLXXVII I. De plebibus comem tint Cia.
CONc I L. Carthag. tDul. 84. Item R- placuit, quoniam quidem ante aliquot annos in hac ecclesia plenario Concilio constitutum est, ut quaecumque ecclesiae m dioeces constitutae , an te leges de Donatistis datas Catholicae factae sunt, ad eas cathedras pertineant, per quarum Episcopos factum est, ut Catholicae vi itati Communicarent; post it ges autem, quaecumque communicauerunt, illuc portineant, quis pertinebant, cum essent in parte Donati. Sed quia multae controuersae postea inter Episcopos de dioecesibus ortae sunt, Moriuntur, quibus tunc minus videtures le nrospectum, nunc isto sancto Conis cilio placuit, ut ubicumque Catholica fuit, M pars Donati, de ad diuersas mathe)ras pertinebant, quocumque L minpore illic unitas facta est, vel facta fuerit , siue ante leges, siue post leges, ad eandem cathedram pertineant,ad quam Catholica quae iam ibi fuerat, perti.
CCLXXIX. De discesibus qualiter eas diuidunt interse Episcopi, tam Catholici quam qui ex Donati pa
re conuersistunt. CO N c a L. Carthisi titul. 8s Ita sa-nε , ut si Episcopus ex Donatistit
ad Catholicam unitatem conuersus est, aequaliter inter se dividant eas, quae sic fuerint inuentae, ubi ambae partes fuerunt , id est ut alia locaad illum, alia ad illam pertineant; ita ut ille diuidat, qui amplius temporis in Episcopatu habet, de minor cligat. Qubd si forte unus fuerit locus , ad eum pertineat, cui vicinior inuenitur. Qu.d si ambabus cath dris aequaliter VI Inus est, adeum per-
659쪽
tineat quem plebs elegerit. Quod s ser-tὰ antiqui Catholici suum voluerint, de illi situm, qui ex Donati parte G uersi sunt, plurimorum voluntas pau-eioribus praeseratur: si autem partes aequales sunt, maioris temporis Episcopo deputetur. Si autem ita plurima loca inueniuntur , in quibus ambae partes fuerunt, ut non possint aequaliter diui di, velut si impari numero seerant, dis tributis eis locis, qui parem habent numerum , quicumque locus remanserit, hoc in eo seruetur quod superius dictum est , cum de uno tractaretur loco.
blandiatur, si a Primate ut retineat, literas impetrarit, sed siue habeat literas; sive non habeat, conueniat eum qui tenet, & eius literas accipiat, ut eum apis pareat pacificὸ tenuisse ecclesiam ad se pertinentem. Si autem aliquam quaestionem retulerit, per Episcopos iudices causa finiatur: siue quos eis Primates dederint, siue quos ipsi vicinos ex con sepia elegerint.
CCLXXXII. De his qui plebes adfe
CCLXXX. Vsi quam dioecesim Epi-fopus ab haeresi liberans , triennio
possederit, nullus eam repetat. CO N c i L. Carrh. tit. 86. Item placet, ut etiam si quisquam post leges
aliquem locum ad Catholicam unitatem conuerterit, si eum per triennium nemine repetente continuit, ulterius ab eo non repetatur. Si tamen per ipsum triennium fuit Episcopus, qui posset repetere, tacuit, praeiudicium patietur. Si autem non fuit, non praeiudicetur matrici, sed liceat clim locus acceperit Episcopum , qui non habebat, ex ipso die intra triennium repetere. Itemque si fuerit Episcopus ad Catholicam ex Donati parte conuersus, non ei praeiu-dicci praefinitum tempus t sed ex quo die conuersus est, habeat per triennium potestatem repetendi loca', quae ad ipsa in pertinebant cathedram.
CCL xxx I. De bis qui in plebes ,
quas ad se putant pertinere , inconuentis his, a quibus tenentur, irrue
CO N c i L. Carabat risul. 88. Item placuit, ut quicumque negligunt loca ad suam cathedram pertinentia in Catholicam unitatem lucrari, conueniantur a diligentibus vicinis Episco-ipis, ut id agere non morentur. Quδdsi intra sex menses a die conuentionis non effecerint, qui potuerit ea lucrari
ad ipsum pertineant. Ita sanὸ, ut si ille ad quem pertinuisse videbantur, probare potuerit magis illius electam negligentiam ab haereticis , ut impune ibi sint, & suam diligentiam fuisse praeuentam , ut eo modo eius cura sollicitior vitaretur. Cum hoc iudices Episeopi cognouerint , suae cathedrae loca restituant. Sane si Episcopi, inter quos causa versatur, diuersarum sunt prouinciarum, ille Primas det iudices, in cuius prouincia est locus de quo contenditur. Si autem ex communi placito vicinos iudices elegerint , aut unus eligatur, aut tres: ut si tres elegerint, aut omnium sententiam sequantur, aut duorum.
CCLXXXIII. Vt si Episcopus negli
CO N c i L. Carrh. tis. 87. Item placuit, ut quicumque Episcopi, plebes quas ad suam cathedram aestimant pertiner , non ita repetunt, ut causas
suas Episcopis iudicantibus agant, sed
alio retinente intuerint , siue volentibus, siue nolentibus plebibus, causae suae detrimentum patiantur. Et quicumque
iam hoc fecerunt, si nondum est inter Episcopos finita contentio , sed adhuc contendunt , ille inde discedaequem constiterit praetermissis iudiciis ecclesiasticis intuisse. Nec sta quisqueCO N c r L. Carrahet. titia. so. Si in matricibus cathedris Episcopus
negligens erit aduersus haereticos, conueniatur a vicinis Episcopis diligentibus, & ei sua negligentia demonstretur, ut se excusare non possit. Quod si ex die quo conuenitur,intra sex menses, si in eius prouincia executio fuerit, lenon eos ad unitatem Catholicam conuertendos curarat, non ei Communicetur, donec adimpleat: si autem executor ad loca non venerit, non ascribatur
660쪽
CON ci L. Carahet. tit. 9I. Si autem probatum fuerit, eum de comm nione illorum fuisse mentitum, dicen do eos communicasse, quos eo scien non communicasse constiterit, etiam Episcopatum amittat.
CCLXXXV. De presbieris clericis, ut non appellentur nisi Afraeana Concilia. CP N c i L. Carthag. tu. 32. Item placuit , ut presbyteri de diaconi, vel cetieri inseriores clerici in causis quas habuerint, si de iudieiis Episcoporum suorum questi fuerint, vicini Episcopi eos audiant, de inter eos quidquid est finiant adhibiti ab eis ex consensu Episcoporum suorum. Quδd si Mab eis prouocandum putauerint, non prouocent, nisi ad Africana Concilia, vel ad Primates prouinciarum suarum; ad transismarina autem qui putauerit appellandum, a nullo intra Africam in communionem suscipiatur.
CCLXXXV I. De virginibus, etiam minoribus velandis. CON cr L. Carrh. tit. 93. Item pia
cuit, ut quicumque Episcoporum necessitate periclitantis pudicitiae virginalis , cum & vel petitor potens, vel raptor aliquis formidatur 1 vel si etiam aliquo mortis periculoso scrupulo compuncta fuerit, ne non velata moriatur, aut exigentibus parentibus , aut his ad
quorum Curam pertinet, vel auerit virginem , seu velavit intra viginti quinque
annos aetatis, non ei obsit Concilium, quod de isto annorum numero consti
CCLXXXVII. De Eppopo qui emcommunicat eum, quem fibi sis erimen δcit esse confessum.
CONCi L. Carthag. ritulo 99. Item placuit, ut siquando Episcopus dicit, aliquem sibi soli proprium crimen fuisse consessum, atque ille neget, non putet ad iniuriam suam Episcopus pertinere , quod illi soli non creditur , etsi scrupulo propriae conscientiae se dicit
neganti nolle communicare. Vt non temere quemquam communio
ni uerit sirus Episcopus, eidem Episcopo ab aliis non communicetur ΕΡ- scopis , ut magis caueat Episcopus, ne dicat in quemquam quod aliis documentis conuincere non polin.
CCLXXXVIII. Contra impugnatores gratiae Dei, calumnisto
Ex decretis Pape Cabsiai tir. I. Dilectissimis fratribus Venerio, Marino , Leoncio, Auxonio, Arcadio, Fit tanto, fle caeteris Galliarum Episcopis, Caelestinus. Apostolici verba praeceptisant apud Iudaeos, atque gentiles, sine offensione nos esse debere . hoc quisquis Christianus est, tota animi virtute Custodit. Quod cam ita sit, non parum periculi illum poterit manere ante Deum, qui hoc detrectat etiam fidelibus exhibere. Nam qualiter nos qui neminem perire volumus , ista contristent, quae authoribus Christianis percellunt animos Christianos , dominicus in Euan gelio sermo testaturi ait enim ipse Saluator, quod expediat scandalizanti v- num de pusillis in maris profunda demergi , Ee ideo quae sit eius iam poena quaeramus, cui tale supplicium legimus expedire. Fili, nostri praesentes ProsperAe Hilarius, quorum circa Deum nostrum sollicitudo laudanda est, tantum nescio quibus presbyteris illic licere, qui dissensioni Ecclesiarum studeant, sunt apud nos prosecuti, ut indisciplinatas quaestiones vocantes in medium, pertinaciter eos dicant praedicare aduersantia veritati: sed vestrae dilectioni iustius imputamus, quando illi supra vos habent copiam disputandi. Legimus supra magistrum non esse discipulum i id est non sibi debere quemquam ad iniuriam doctorum vindicare doctrinam i nam & hos ipsos a Deo nostropositos nouimus ad docendum, eum se dicente Apostolo eis tertius locus intra