장음표시 사용
631쪽
l xx CRIS CONII EPISC. AFRI C.
aut clericos, aut continentes , vel omaCLx XIII. Lectores m cantores cum nem liacum Christianum lauacra curiorariis agere seum oscium non li- mulieribus celebrare , quia haec apud cerea genteo reprehensio prima est. CO N c r L. Laod. tit. 13. Quod non oporteat lectores, aut cantores rariis uta, de ita legere vel psallere.
CLXXIV. Quod Iudiaconi non δε-bent benedicere, nec beneActionem
tribuere. CO N c m. Laod. iit. 11. Qui d non oporteat subdiaconos panem dare, vel calicem benedicere.
CLXX V. De exorcistis, qui non sunt ab Episcopo ordinati.
CO N c I L. Laad. tit. 16. Quod hi qui non sunt ab Episcopis ordinati , tam in ecclesiis, quam in domibus
t L x x v I. Quod de eo latis quae ex agape sunt, partes accipi non δε-
ant CON cita Laod. tit. 27. Qui,d non porteat sacro ministerio deditos clericos, aut laicos ad agapem vocatos ciborum partes accipere , propterea quod de Ecclesiastico ordini fiat hinc iniuria.
CLXX VII. In ecclesiis prandia feri non debere, praeter necessitatem itineris.
CO N cr L. Laad. tit. 18 Quod non oporteat in domiciliis diuinis id est
in dominicis Ec ecclesiis conuiuia quae vocantur agapae fieri, nec intra domum Dei comedere, vel accubitus sternere. μιι Carthagin. tit. 9. Ut nulli Episcopi, vel clerici in ecclesia conuiuenintur, nisi forte transeuntes hospitiorum necessitate illic reficianti populi etiam ab huiusmodi conuiuiis, quantum fieri potest, prohibeantur.
c LXXVIII. De viris cum mulieribus lauacra celebrantibus. CΟ Η c i L. Laodicens tit. 3o Qui,d non oporteat sacris officiis deditos,
impraetermisse occurrunt. CONc L. Laod. tit. o. Qui,d non oporteat Episcopos ad synodum
Vocatos omnino contemnere , sed protinus ire, oc docere , vel discere ea quae ad eorreptionem Ecclesiae, vel reliquarum pertinent rerum: se ipsum verbqui contempserit accusabit , rusi fotio per aegritudinem ire non possit. COUI. Annoch. tit. II. Si quis Epist pus manus impositionem Episcopatus acceperit, dc praeesse populo constit tus, ministerium subire neglexerit, nec adquieuerit ire ad echlesiam sibi commillam : hunc oportet communioneptiuari , donec susceperit coactus officium, aut certe de eo aliquid R decreue- integri; rit eiusdem prouinciae synodus sacet. προ-
CLXX x. Quod praeter iussionem Gpiscopi clericus non debeat proficisci
CO N e I L. Laod. tit. 4I. Quod non oporteat sacerdotem , vel clericum , sine litteris proficisci canonicis. Item 41. Quod non oporteat sacerdotem , vel clericum praeter iussionem sui proficisti Pontificis.
Et mi Abdiaconi ad ostia perstuerent. IT ε M 43. Quod non oporteat sub
diaconos saltem paululum ianuas de serere, ae orationi vacare. CL X X XI. Vt sacrarium mulieres non introeant. CON ci L. Laod. tit. 44. Quid non oporteat mulieres ingredi ad al
Exieret. Gelasib Papa tit. 16. Nihilominus impatienter audiuimus, tantum diuinarum terum subiisse despectum, in feminae sacris altaribus m inistrare fit- mentur, cunctaque nonnisi virorum famulatui deputata sexum cui non competit exhibere. Nisi qubdomnium delictorum quae singillatim perstrinximus,
632쪽
noxiorum reatus omnis fle crimen eos
respicit sacerdotes, qui vel ista committunt, vel committentes minime publicando , prauis excessibus se fauere significant, si tamen sacerdotum iam sint voeabulo nuncupandi , qui delegatum sibi religionis ossicium sic prosternere moliuntur, ut in peruersa quaeque profan. que decliues, sine ullo respectu regulae Christianae , praecipitia funesta sectentur. Cumque scriptum sit: Minima qui spernit paulatim decidit , quid est de talibus aestimandum qui immensis ac multiplicibus prauitatum molibus Occupati , ingentem ruinam multimodis impulsionibus ediderunt, quae non tum ipsos videatur obruere, sed ecclesiis uniuersis mortiferam , si non sanentur, inserre perniciem. Nec ambigant qui haec exercere sunt ausi, sed etiam qui hactenus cognita siluerunt, sub honoris proprij sebacere dispendio, si non tanta qua possunt celeritate festinent, ut letalla vulnera competentia medicamine saluentur. Quo enim more teneant iura. Pontificum, qui Pontificalibus excubiis eatenus iniuncta dissimulant, ut contraria domui Dei cui praesident potius
Operentur Quantumque apud Deum posscnt, si nonnisi conuenientia procu rarent , tantum quid mereantur aspiciant, cum execrabili studio b sectantur aduersa; de quasi magis haec regula sit, qtra ' ecclesiae debeant gubernari, sic quidquid est ecclesiasticis inimicum regulis , perpetratur: cum de si cognitos di habet canones unusquisquePontificum, intemerata debuerit tenere custodia; Bes forsitan nesciebat, consulere fidenter oportuerit ignorantem. Quo magis excusatio nulla succurrit errantibus , quia nec sciens proposuit seruare quod nouerat, nec ignorans curauit nosse quod gerer t.
C L X X XII. De his qui circa mediam 'timanam, ad baptistma veniunt. CO N c i L. Lodicens tit. 4s. Quod
non oporteat ad baptisma quem uam , pol duas quadragesimae heb omadas admitti.
CLXXXIII. Ne perceptione fidei, T redaetione eorum qui bapti antur. CO N c t L. modic. titui. 46. Quod
oporteat eos qui ad baptisma --niunt fidem discere, δe quinta feria si ptimanae maioris Episcopo, aut presbyteris reddere.
C L X X X IV. Vt post baptima chris
ma detur. CO N C i L. Lapisi tirul. 48. Quod oporteat eos qui baptiZantur, post lauacrum chrisma caeleste percipe re, de regni Christi participes inueniri.
C L X X X V. Oblationes oferri in
quadragesima non oportere. ITεM risui. 49. Quod non oporteat in quadragesina panem benedictionis offerri, nisi sabbato, Ze Dominico. C L X X X V I. Non debere ieiunium
solui, in quinta feria septimana ma
non oporteat in quadragesima, in ultima septimana quintae seriae ieiunium solucre, totamque quadragesimam sine veneratione transire ι magisque conueniat omnem quadragesimam districho venerari ieiunio.
CLXXXVII. Non debere in diebus
ieiuniorum commemorationes mar-
yrum fieri. CO N c i L. Fur ripio tis. st. Quod
non oporteat in quadragesima martyrum natalitia celebrari, sed eorum sancta commemoratio in diebus sabbatorum, & dominicorum fieri conueniat.
CLXXXVIII. Vt natalitia mel nu
ptia in quadragesima non fiant.
non oporteat in quadragesima, aut nuptias, aut natalitia celebrare.
633쪽
c xx Ix. Vt in Christianorum non saltetur nuptiis. CON cI L. Laodici titul. 13. Qubdnon oporteat Christianos euntes ad nuptias plaudere, vel saltare ; sed venerabiliter cienare , vel prandere , sicut Christianos decet.
CXC. Non licere clericis , ludicris stemcuhs interesse. CO N c i L. Laodici titia. 14. Qubdnon oportet sacerdotes, aut cleri cos quibuscunque spectaculis in coenis,& in nuptiis interesse : sed antequam thymelici ingrediantur , exurgere eos conuenit, atque inde discedere. Η. n. Dem Concit. seuprasin tit. ys. Quod ' I non oporteat sacerdotes, aut clericos ex ' collatis vel commessationibus conuiuia AE cclebrare t hoc autem nec laicis posse
congruere. sών per L CoaλιιI. Carshax. rit. rs. Vt filii sacer-
-- ί. dotum spectacula saeculatia non ex hi naa, , . beant, sed nec spectent, licet hoc sem- - - -pra per Christianis omnibus interdictum 2 ' se, & ubi blasphemiae sunt non acce-
π ά .r CXCr. Non licere pres, eris intro- ad inare , ni quam ingredia
D, n, si E- c I L. Laodie. titui. 16 Quod in Ol oporteat presbyteros ante processionem Episcopi introire sacra. rium , M sedere: sed cum Episcopo debent ingredi, vel in subselliis sedete, nisi forsitan infirmitate detineatur, aut pro ficiscatur Episcopus.
CXCI I. Qui in agris , vel possesο-
nibus debeant oraenari. CO N C i L. Laodic. titui. 17. Quod
non oporteat in villis, aut in agris Episcopos constitui: sed visitatores. Verumtamen iampridem constituti nihil faciant, praeter conscientiam Episcopi
ciuitatis . similiter Sc presbyteri praeter consilium Episcopi nihil agant.
C X CIII. Oblationem osserri in domibus non oportere, vel qua psallere
in ecclesia conuenit. CONCI L. Laodic. titui. 38. Quod non oporteat in domibus oblatio. nem celebrati ab Episcopis, vel presby
Conrit. Arascripto tit. 39. Quod non oporteat plebeios psalmos in Ecclesia
cantari, nec libros praeter canonem legi, sed sola sacra volumina noui Testamenti, vel veteris.
CXCIV. Quod non oporteat Episcopos , clericos , em monachos praedia
aliena conducere. CO sc i L. Calchedon. tit. 3. Perue nit ad sanctam synodum, quod quidam qui in Clero videntur allecti, propter lucra turpia conductores alienarum possessionum fiant, Ee faecularia negotia sub cura sua suscipiant , Dei quidem ministerium parvipendentes , saecularium vero discurrentes domos, Ac propter auaritiam patrimoniorum sollicitudinem sumentes: decreuit itaque hoc sanctum magnumque Concilium nullum deinceps , non Episcopum , non clericum, vel monachum , aut possessiones conducere, aut negotiis saecularibus se miscere, praeter pupillorum , si forte leges imponant inexcusabilem curam , aut ciuitatis Episcopus ecclesiasticarum rerum sollicitudinem habere praecipiat, aut orphanorum, aut viduarum , earumque, quae sine ulla prouisione sunt personarum, quae maxime Ecclesiastico indigent adiutorio , propter timorem Domini, causa deposcat. Si quis autem transgredi de caetero statuta tentaverit, huiusmodi ecclesiasticis increpationibus subiacebit. Cx CV. Te honore monachis competente e str ne milus eorum tentet
ecclesiassica , aut saecularia inquietare negotia , nec alienum struum praeter conscientiam domini sui,
CO N C i L. Calchedon. tit. 4. QNi ve te Be sincere singularem sectantur vitam, competenter honorentur: qu
634쪽
niam vero quidam utentes habitu monachi ecclesiastica negotia ciuiliaque conturbant circumeuntes indisserenter Urbes, necnon dc monasteria sibi instituere tentantes e placuit, nullum quidem usquam aedificare, aut constitueremonasterium vel orator ij domum , praeter conscientiam ciuitatis Episcopi: mo nachos vero per unamquamque ciuita- Cm , aut regionem subiectos esse Episcopo, de quietem diligere, dc intentos esse tantummodo ieiunio,&Orationi, in locis quibus renuntiauerint seruulo permanentex , nee Ecclesiasticis vero, nec saecularibus negotiis communicent, vel in aliquo sint molesti propria monasteria deserentes, nasi sorte his praecipiatur, propter opus necessarium , ab Episcopo
ciuitatis; nullum vero recipere In monasteriis seruum obtentu monachi, praeter sui domini conscientiam. Transgredientem. vero hanc definitionem nostram, excommuniculum esse decreuimus, ne nomen Domini blasphemetur, verumtamen Episcopum Conuenit ciuitatis Competentem monasteriorum prouidentiam gerere. Ex decretu Papae Leonistit. I. Leo Episcopus urbis Romae uniuersis Episcopis per Campaniam, Picenum, Tusciam, dc per uniuersas ' prouincias constitutis in Domino salutem Ut nobis gratulatio . nem facit Ecclesiarum status salubri dispositione compositus : ita non leui
LIs moerore Contristit, quoties de aliqua contra constituta canonum, & ecclesiasticam disciplinam prηsumpta vel commissa cognoscimus; quae si non quali debemus vigilantia resecemus , i liqui nos speculatores esse voluit, excusare non possumus, permittentes sincerum corpus Ecclesi , quod ab omni purum macula custodire debemus , ambientum improba contagione foedarit cum ipsa sibi membrorum per dissimulationem Compago non congruat. Admittuntur pallim ad ordinem sacrum, quibus nulla natalium, nulla morum dignitas suffragatur; de qui a dominis suis Iibertatem consequi minimc potuerunt,
ad fastigium sacerdotij, tamquam seruilis vilitas hunc honorem capiat, pro- huntur , & probari b Domino Deo posse creditur , qui domino suo necdum probare se potuit. Duplex itaque in hac parte reatus est, quod δc sacrum ministerium talis consoriij vilitate pol-
luitur, Ec dominorum, quantum ad misticitae usurpationis temeritatem pertiisnet, iura soluuntur. Ab his itaque, ratres carissimi, omnes vestrae prouinciae instineant sacerdotes, de non rantum ab his, sed ab aliis etiam qui originali, aut aliis cui conditioni obligati sunt, volumus temperari, nisi forte eorum petitio, aut voluntas accesserit, qui aliquid sibi in eos vindicant potestatis. Debet enim esse immunis ab aliis qui diuinae militiae fuerit adgregandus, ut a castris Dominicis , quibus nomen eius adscribitur, nullis necessitatis vinculis abstrahatur. Ex decretis Papae GHasb iit. Iq. Generalis etiam querelae vitanda prisumptio est , qua propemodum causantur uniuersi passim seruos, Ae originarios do minorum iura possessionumque fugien tes , sub religiosae conuersationis obtenis tu, vel ad monasteria sese conferre, vel ad ecclesiasticum famulatum, cohibentibus quoque praesulibus indisserenter admitti . Quae modis omnibus est amouenda perniciesi ne per Christiani nominis institutum, aut aliena peruadi, aut publica videatur disciplina subuerti: praecipue cum nec ipsam ministerii clericalis hac obligatione fuscari comveniat dignitatem, gogaturque prosta tu militantium sibi, conditioneque iurgari, aut videri, quod absit, obnoxia. Quibus sollicita competenter interdi.
Ehione prohibitis , quisquis Episcopus,
presbyter, aut diaconus, vel eorum qui monasteriis pr esse noscuntur,huiusmodi personas apud se tenentes non restituendas patronisAut deinceps, vel ecclesiasticae seruituti, vel religiosis congregationibus putauerint applicandas, nisi voluntate forsitan dominorum subscripturae testimonio primitus absolutas,aut legitima transactione concessas: periculum se honoris proprii non ambigant communionisque subituros, si supera hac re cuiusquam verax nos querela pulsauerit. Magnis quippe studiis secundum B. Apostolum praecauendum est, ne fides , de disciplina Domini blaspheme
CXCvI. Quod non oporteat absolute quoslibet ordinari.
Co v c a L. Calchedon. tit. 6. Nullum absolutὸ ordinari debere presbyterum, aut diaconum,nec quemlibet
635쪽
in grata Eeclesiastico : nisi specialiter ecclesiae riuitatis, aut possessionis , aut martyrii, aut monasterii qui ordinandus est pronuntietur. Qui veris ab hue o dinatur, decreuit sancta synodus irritam habeti huiuscemodi manus impositionem , dc nusquam posse ministrare ad ordinantis iniuriam.
CXCVII. Te elericis , qui sunt inpiochiis , monas is, atque mar
riis, quae sub potestate Episcoporum
uniuscuiusque ciuitatis existunt.
Co N c i L. Calchedon. iit. g. Cleri ei qui praeficiuntur ptochiis, vel qui
Ordinantur in monasteriis , de basilicis martyrum, bEpiscoporum qui in v quaque ciuitate sunt, secundum sanctorum Patrum traditiones, potestate
permaneant, nec per contumaciam ab
Episcopo suo dissilitat. Qui vero audenteuertere huiuscemodi formam quocumque modo, nec proprio subiiciuntur Episcopo i si quidem clerici sunt,
canonum correptionibus subiacebunt, si vero laici vel monachi fuerint, e minmunione priuentur.
C X C VIII. Quod non oporteat clericos habentes aduersus inuicem nego
tia , proprium Episcopum relinquere , . adsecutiria iudicia prope
Co N c i L. Calchedon. tit. s. Si quis
clericus aduersus clericum habeat negotium, non deserat Episcopum proprium , de ad saecularia percurrat iudi .eia : sed prius actio ventiletur apud Epi. scopum proprium , vel certe consilio eiusdem Episcopi apud quos utraeque partes voluerint, iudicium continebunt. Si quis aurem praeter haec fecerit, canonicis correptionibus subiacebit. Quhdsi clericus habeat causam aduersus Episcopum proprium,vel aduersus alterum, apud synodum prouinciae iudicetur rQuod si aduersus eius prouinciae Metropolitanum Episcopus vel clericus habet querelam, petat Primatem dioeceis seos, aut sedem regiae urbis Constantiis nopolitanae, de apua ipsum iudicetur.
CXCIx. Quod uon liceat clerico induarum riuitatum minimare eccle
G sc i L. Calchedon. tit. Io. Non licere clericum in duarum ciuitatum conscribi simul ecclesiis , εe in qua initio ordinatus est , M ad quam confugit quasi ad potiorem, ob inanis gloriae cupiditatem. Hoc autem facientes reuocari debere ad suam ecclesiam, in qua primitus ordinati sunt,& ibi tantummodo ministrare. Si vere, quis iam transsatus est ex alia in aliam ecclesiam,
prioris ecclesiae, vel martyriorum, quae iubea sunt, aut plochiorum, aut xenodochiorum rebus in nullo communiacet. Eos vero qui ausi fuerint post M. finitionem magnae & uniuersalis huius synodi quicquam ex his quae sunt prohibita perpetrare , decreuit Encta synodus a proprio huiusmodi gradu re
CC. Vt nequaquam in duos Metropolitanos prouincia diuidatur.
CO N e i L. Calchedon. tit. IL. Perue nit ad nos qubd quidam praeter Ecelesiastica statuta facientes conuolarunt ad potestates, Ac per pragmaticam sormam in duo unam prouinciam diviserunt: ita ut ex hoc facto duo Metropo litani esse videantur in una prouincia. Statuit ergo sancta synodus de reliquo nihil ab Episcopis tale tentari , ali quin qui hoc annisus fuerit, amissione gradus proprij subiacebit. quaecumque vero ciuitates litteris Imperialibus Metropolitani nominis honore subnixae sunt, honore tantummodo perfluantur, de qui ecclesiam eius gubernat Episco pus , saluis scilicet verae Metropolis priuilegiis suis.
Ex decretu Papa Innocent, tit. 66.Nam
quod sciscitaris utrum diuisis Imperiali iudicio prouinciis, ut duae Metropoles fiant: sic duo Metropolitani Episcopi
debeant nominari. Non vere vitum est etto. ad mobilitatem necessitatum munda- DM . et narum Dei Ecclesiam commutari, honoresque aut diuisiones perpeti, quas pro suis causis faciendas duxerit Imperator : ergo secundum pristinum prouinciarum morem, Metropolitanos Episcopos conuenit numerari.
636쪽
C Cr. Quod non oporteat peregrinos clericos , sine eommendatinis minia
strare CO N c et L. Calchedon. tit. I 3. Pere grinos clericos, & Iechores in aliamitate praeter commendatitias litteras sui Episcopi, nusquam penitus minIstrare debere.
CCII. De Laconistis mulieribus.
CON c it. Calchedon. tit. I s. Diaconissam non ordinandam , ante annum quadragesimum , Ac hanc cum summo libramine: si vero suscipiens manus impositionem, M aliquantum temporis in ministerio permanens semetis ipsam tradat nuptiis, gratiae Dei contumeliam faciens, anathematizetur liv. iusmodi, cum eo, qui eidem copulatur.
Co N c i L. Calchedon. tit. II. Singuia larum ecclesiarum rusticas parochias , vel possessiones manere inconiscussas illis Episcopis, qui eas retinere noscuntur, de maxime si per tricennium eas absque vi obtinentes sub dispensatione rexerunt: quod si intra tricennium facta fuerit de his, vel fiat altercatio, licere eis, qui se laesos asserunt, apud sanctam synodum prouociae de his mouere certamen. Quod si quis a Metropolitano laeditur, apud Primatem dioece scos , aut apud Constantinopolitanam sedem iudicetur, sicut superius dictum est. Si qua vero ciuitas pote state Imperiali nouam est, aut si protinus innovetur,ciuiles dispositiones, de publicas Ecclesiarum quoque parochiarum ordines subsequantur.
CCIV. De coniurationibus, tet con
CP uc i L. Casthedon. tit. Ig. Conis iurationis vel conspirationis crimen , Ac ab exteris legibus est omnino prohibitum : multo magis hoc in Dei ecclesia ne fiat admonere conueniet. Si qui ergo elerici vel monachi reperti
fuerint coniurantes , aut conspirantes,
aut insidias ponentes Episcopis , aut clericis , gradu proprio penitus abdicentur.
Ixxxv CC v. De Discoporum , aut clericorum accusationibus , quid debeat obseruari.
CON ci L. Calchedon. rit. 1I. Cleriis Cos, aut laicos aCcusantes Epist pos, aut clericos passim, & sine probatione , ad accusationem recipi non debere , nisi prius eorum discutiatur existimationis opinio. Conci Camag. tis. g. Numidius Episcopus Maxulitanus dixit:Praeterea sunt quamplurimi non bonae conuersationis, qui existimant maiores natu , vel Episcopos passim vageque in accusationem
putandos , debent tam facile admitti
Aurelius Episcopus dixit: Placet igi-
cur caritati vestrae, ut is qui aliquibus sceleribus inretitus est , vocem aduersus maiorem natu non habeat accusan.
di. Ab uniuetia Episcopis dictum est:
si eriminosus est non admittatur, placeζ.
Item Concit. Carthar ιιt. ys. Placuit
que omnibus , quoniam superioribus Conciliorum decretis, de personis quae admittendae sunt ad accusationem clericorum iam constitutum est , & quae personae non admittantur non expressum est: Idcirco definimus eum rite ad accusationem non admitti, qui postquam excommunicatus fuerit, in ipsa adhuc excommunicatione constitutu1, siue sit clericus, siue laicus, accusarC VO-luerit. tui. 96. Item placuit ut omnes serui,
vel proprij liberti ad accusationem non
admittantur, vel omnes quos ad accusanda publica crimina leges publicae
non admittunt, omnes etiam infamiae
maculis aspersi , id est histriones , actit spitudinibus subiecta personae, haeretici etiam siue pagani, siue Iudaei. Sed
tamen omnibus quibus accusatio denegatur , in causis propriis accusandi Iicentia non neganda.
Et ut qui unum crimen non probaue rit, ad aliud admitti non debeat. CON c iv. suprasinoto tis. 97. Item
placuit, quotienscumque clericis ab accusatoribus multa crimina obiiciuntur, εc unum ex ipsis de quo prius egerit probare non valuerit, ad caetera
637쪽
Item de hocino, tit. 98. Testes autem ad testimonium non admittendos, qui nec ad accusationem admitti praecepti sunt, vel etiam quos ipse accusator de sua domo produxerit. Ad testimonium
autem intra annos quatuordecim in iis suae non admittantar.
CCVI. cuod non liceat clericis post mortem Iut Episcopi , res ad eum
pertinentes diripere. CON ci L. Calchedon. tit. 21. Non licere clericis post obitum sui Episcopi, res ad eum pertinentes dissipare,
sicut antiquis quoque est canonibus constitutum 1 quod si hoc facere tentauerint, graduum suorum periculo subiacebunt
CC v II Quod non bceat clericis monachis , absique moluntate Episcopi ad irbem regiam proficisci.
Co N c rL. Calchedon. ur. a 3. Venit ad aures sancti Concilia, quod quidam clerici de monachi, quibus nihil ab Episcopo suo commissum est; est autem quando de communione ab eo priuantur, peruenientes ad urbem regiam Constantinopolitanam in ea diutius immorentur, excitantes turbas, Ec statum ecclesiasticum commouentes, subueristentes etiam quorundam domos r decreuit sancta synodus huiusmodi primo quidem per defensorem Constantinopolitanae sanctae Ecclesiae commoneri , Ut egrediantur ab urbe regia: quod si iisdem negotiis impudenter insistant , etiam nolentes idem desenser expellat, ut ad propria loca perueniant.
CCVIII. Quod non liceat monasteria, quae consecrata siunt, Auerseria secularia fieri.
CO N c i L. Calchedon. tit. 24. Quae semel dedicata sunt monasteria consilio Episcoporum maneant perpe- tub monasteria, εc res quae ad ea perti nent monasterils reseruari, nec posse ea ultra fieri saecularia habitacular qui veto hoc fieri permiserint, canonum sententiis subiacebunt.
CC1x. Quod non oporteat ordinatio
Ο Η c et L. Calchedonensi tis. is. Quoniam quidam Metropolitani
quantum comperimus, negligunt com
missos sibi greges, Ze ordinationes Episcoporum facere differunt: placuit sanctae synodo intra tres menses ordinationes Episcoporum celebrari , nisi forte necessitas inexcusabilis praeparet dilationis tempus extendi; quod si hoc minime fecerit, correptioni ecclesiasticae subiacebit: verumtamen redditus EC. clesiae viduatae penes ceconomum eiusdem ecclesiae integri seruentur.
ccx. De dispensatoribus singularum
ecclesiarum. Co es c i L. Cuchedon. tit. 26. Quo
niam in quibusdam ecclesiis, ut rumore comperimus, praeter oeconomum
Episcopi facultates ecclesiasticas tractant : placuit omnem ecclesiam haben . tem Episcopum habere oeconomum de Ciero proprio, qui dispenset res ecclesiasticas secundum sententiam Episcopi proprij i ita ut ecclesiae dispensatio praeter testimonium non sit, ne ex hoc dispergantur ecclesiasticae facultates, Sesacerdotio maledictionis derogatio procuretur. Qubd si hoc minime fecerit,diuinis constitutionibus subiacebit.
Ccx I. De lus qui raptum faciunt.
Co N c i L. Calchedon. tir. 27. EOS qui rapiunt mulieres sub nomine simul habitandi , cooperantes, aut Con niuentes raptoribus: decreuit sancta synodus , ut si quidem clerici sunt decidant gradu proprio; si verbiaici, ana
C C XII. Vt praeter Pascha, sise Pen teconen baptisma non celebretur.
Ex iscretu Papa Soric titulo L. Se quitur de diuersis baptizandorum temporibus , prout unicuique libitum fuerit improbabilis , dc inemendata confusio, quae a nostris sacerdotibus f quod commoti dicimus non ratione authoritatis alicuius, sed sola temeritate praesumitur, ut passim ac li-
638쪽
here natalitiis Christi, seu apparitionis, nee non & Apostolorum , seu Martγ- tum festiuitatibus, innumerae, ut asse ris , plebes baptismi mysterium conseia quantur, cum hoc sibi priuilegium , Mapud nos, & apud omnes ecclesias Do. minicum specialiter cum penteeoste sua pascha defendati quibus solis per annum diebus ad fidem confluentibus
generalia baptismatis tradi conuenit sacramenta. His dumtaxat electis, qui an
te quadraginta vel eo amplius, dies nomen dederint, de exorcismis quotidia. nil qu orationibus, atque ieiuniis fuerint expiati, quatenus Apostolica illa impleatur praeceptio, ut expurgato feris
mento veteri, noua incipiat esse conspersio Sicut ergo Paschalem reuerentiam in nullo dicimus esse minuendam: ita in infantibus, qui necdum loqui potuerunt per aetatem, vel his, quibus in qualibet necessitate opus fuerit sacri vnda baptismatis, omni volumus celerita. te succutri: ne ad nostiarum perniciem tendat animarum, si negato desiderantibus fonte salutari, exiens unusquisque de saeculo & regnum perdat Ac vitam. Quicunque etiam discrimen naufragij, hostilitatis incursum, ob sdionis ainbluum, vel cuiuslibet corporalis aegritumis desperationem inciderint, sibi unico credulitatis auxilio poposcerint
subueniri; codem quo poscunt momento temporis expetitae regenerationis praemia consequantur Hactenus in hac parte erratum sufficiat, nunc praefatam regulam omnes teneant sacerdotes ,
qui nolunt ab Apostolicae petrae. super quam hristus uniuersalem construxit Ecclesiam , soliditate diuelli. Ex d cratis I Λάου ιυ. 7. Leo Episcopus uniuersis Episcopis per Siciliam constitutis in Domino salutem. Diuinis prς. trihil ,retii cςpti β , S Apostolicis monitis a insor
Maanus. Eia mamur , Ut pro omnium ecclesiarum
Wi statu impigro vigilemus affectu , ac si quid usquam reprehensoni inuenitur obnoxium celeri sollicitudine , aut ab
ignorantiae imperitia, aut a praesumptionis usurpatione reuocemus. Manente
enim Dominicae vocis imperio quo heatissimus Apostolus Petrus trina repetitione mysticae sanctionis imbuitur , ut
Christi oties , qui Christum diligit pascat ipsus sedis cui per abundantiam diuinae gratiae praesumus, reuerentia CCarctamur, ut periculum desdiae quantum
possumus declinemus, ne professi sum mi Apostoli, qua se amatorem Domini
esse testatus est, non inueniatur in iaci. his, quia negligenter pascens toties com mendatum Dominicum gregem, con uincitur suin mum non amare pastorem. Cum ergo mihi de caritatis vestrae actibus fraterna affectione sollicito certis indiciis innotuerit , vos in eo quod inter sacramenta Ecclesae principale est, ab Apostoli ex institutionis consuetudine discrepare , ita ut baptismi sacramentum numerosius in die Epiphaniae, quam in Paschali tempore celebretur: miror vos vel praecei res vestros tam inrationabilem noui diem usurpare potuisse, ut , eonfusis temporibus utrius consus que mysteria nullam esse differentiam crederetis inter diem quo adoratus est m3sierim Christus a Magis,3 diem quo resurrexit Christus a mortuas. Quam culpam nullo modo potuissetis incidere , si unde consecrationem honoris accipitis, inde legem totius obseruantiae sumeretis, beati Apostoli Petri sedes, quae vobis sa
cerdotalis mater est dignitatis esset Ee-elesasticae magistra rationis, a cuius vos regulis recessiste minore posset aequanimitate tolerati, si aliqua commonitio. nis nostrae increpatio praecessisset: nuncautcm quia non despera ut correptio, seruanda est mansuetudo , ut licet vix siletida sit in sacerdotibus excusatio, quae praetendat inscientiam, maluamus a ti,,ltimu.
tamen de censuram necessariam tem - Dian. Eis perare,& ratione vos apertissimae veritatis instruere. Ex decr. Papi Leons sit. 8 Semper quidem in aeterno consilio Dei mansit humani genetii incommutabiliter praeor. dinata reparatio, sed ordo rerum per Iesum Chrastum Dominum nostrum, temporaliter gerendarum , in incarnatione verbi sumpsit exordium. Vnde a liud tempus est . quando nuntiante quoad Angelo beata Virgo Maria sineundan nvox ait qdam se pet Spiritum sanctum credidit,A concepit: aliud, quo salua integritate virginc a puer editus exultante gaudio caelestium ministrorum pastoribus indicatur: aliud, quo infans circunciditur: aliud quo hostia pro eo legalis offertor; aliud cum tres Magi claritate noui sidc- istris' ris e in ciuitatem Bethleem ab Oriente D. . Exu. perUeniunt,&ad ratum paruulum t m -
stico munere Ohlato venerantur. Nec oblatione
iidem sunt dies, quibus impio Herodi, o M. EUT
639쪽
ordinata diuinitus in AEgyptum transsatione , subtractus est, vel quibus ab AEgypto in Galilaeam, mortuo persecutore, reuocatus est. Inter has autem dispensationum varietates accedunt augmenta corporea, crescit Dominus, sicut Euangelista testatur, profectibus aetatis , Ecgratiae. Per dies Paschae in templum Ierusalem cum parentibus venit, de cum abesset a societate redeuntium, sedens cum senioribus, de inter admirantes magistros disputans inuenitur, rationcm.
que mansionis suae reddens;Quid est,inquit , quod quaerebatis me nesciebatis quod in his, quae patris mei sunt portet me esse, significans eius te esse fi lium cuius esset M templum. Iam verbcum in annis maioribus apertius declarandus baptismum praecurioris sui Ioannis expetiit, qaid deitatis eius remansit ambiguum, quando baptizato Domino Iesu, Spiritus sanctus in columbae specie super eum descendit, de mansit, audita de caelis Patris voce dicentis, Tu es filius meus dilectus, in te bene complacuit Quae omnia ideo quanta potui.
mus breuitate perstrinximus, ut notum sit dilectioni vestrae, uniuersos Christi dies innumeris consecratos fui 1se virtutibus , Ac in cunctis eius actionibus sacramentorum mysteria coruscas se , sed aliter quidquid signis denuntiatit aliter rebus impleri, nec quaecumque numerantur in operibus saluatoris, ad tempus potest pertinere baptismatis. Nam si etiam illa quae post beati Ioannis lauacrum a Domino gelia cognouimus, sub indiscreto honore colamus, omnia tempora continuatis erunt deputanda festis, quia omnia sunt plena miraculis. Verum, quia spiritus sapientiae .&inici Iechus ita Apostolos, & totius Ecclesiae erudiuit magistros, ut in Christiana obseruantia nihil inordinatum , nihil pateretur esse confusum e discernendae sunt causae solemnitatum, dc in omnibus institutis Patrum principumque nostrorum rationabilis seruanda discretio, quia non aliter unus grex dc unus pastor sumus, nisi quemadmodum Apostolus docet, id ipsum dicamus omnes: Simus autem perfecti in eodem sensu, & in ea.dem sapientia. Ex derae Papa Leon. tu. 9. Quamuis
ergo Scilla quae ad humilitatem , de illa quae ad gloriam pertinent Christi , in
nam, totumq; quod in illo de virtutis di:
uinae est, dc infirmitatis humanae,adnoAstrae reparationis tendat et fictumr pro prie tamen in morte crucifixi, de in resurrectione mortui potentia baptismatis nouam creaturam condit ex veteri
ut in renascentibus, δc mors Christi operetur, de vita, dicente beato Apostolo: An ignoratis, quia quicumque baptizati sumus in Christo Iesu, in morte illius baptizati sumus consepulti enim sumus cum illo per baptismum in morte, ut quomodo surrexit Christus a mo tuis per gloriam Patris, ita de nos in nouitate vitae ambulemus i s enim complantati facti sumus similitudini mortis eius, simul 5c resurrectionis erimus 8c caetera quae latius magister gentium ad commendandum sacramentum batismatis disputauit , ut appareret exutus doctrinae spiritu resenerandis filiis hominum, de in Dei filios adoptandis illum diem, de illud tempus electum, in quo per similitudinem formamque mysterij, ea quae geruntur in membris, his quae in ipso sunt capite gesta conugruerent : dum in baptismatis regula, oc mors interuenit interfectione peccati , 8e sepulturam triduanam imitatur trina demersio, Ec ab aquis eleuatioresurgentis instar est de sepulchro. Ipsa igitur operis qualitas docet celebrandae generaliter gratiae diem legitimum eum esse in quo orta est, εc virtus muneris, dc species actionis ad cuius rei confirmationem plurimum valet, quod ipso Dominus lesus Christus, posteaquam resurrexit a mortuis, discipulis suis , in quibus omnes ccesesiarum praesules docebantur, de formam, dc potestatem tradidit baptizandi dicens: Euntes docete omnes gentes , bapti Zantes eos in nomine Patris, 3c Filij, Ad Spiritus sancti, de quo utique eos etiam ante passionem potuisset instruere, nisi proprie voluisset intelligi regenerationis gratiam ex sua resurrectione coepisse. Additur sane huic obseruantiae , etiam Pentecostes ex aduentu sancti Spiritus sacrata solem nitas, quae de Paschalis festi pendet articulo , dc cum ad alios dies alia festa pertineant, haec semper ad eum diem qui resurrectione Domini est insignis, occurrit, porrigens quodammodo auxiliantis gratiae manum ad eos, quos a die Paschae, aut molestia infirmitatis, aut longinquitas itineris , aut nauigati O-
640쪽
nis dissieultas interelusit, inuitaris ut qui bussibet necessitatibus impediti desideri; sui effemim dono sancti Spiritus
consequantur. Ipse enim unigenitus Dei in fide eredentium, & in virtute operum nullam inter se, fle Spiritum sanctum voluit esse distantiam 1 quia nulla est diuersias in natura, dicens: RO-gabo ego Patrem, Ec alium Paracletum dabit vobis , ut vobiscum sit in aeternum , Spiritum veritatis: de iterum, Paracletus autem Spiritus sanctus, quem mittet Pater meus in nomine meo, ille vos docebit omnia, Zc suggeret uniuersa
quaecumque dixi vobis: dc iterum, Cum venerit ille Spiritus veritatis, ille diriget vos in omnem veritatem. Cum itaque veritas Christus sit, Ac Spiritus sanctus , Spiritus veritatis, nomenque Paracleti virique sit proprium, non dissimile est festum , ubi unum est Sacra
Ex decretis Papa Leons, tit. Io. Hoc autem nos non ex nostra persuasione
defendere, sed ex Apostolica aut horitate seruare satis idoneo probamus exemplo, sequentes beatum Apostolum Petrum,qui In ipso die quo omnem credentium numerum promissus sancti Spiritus repleuit adueratus, trium millium populum sua praedicatione conuersum lauacro baptismatis consecrauit. Quod sancta Scriptura quae Apostolorum actus continet, fideli historia docet, dicens: His auditis compuncti sunt corde, Ecdixerunt ad Petrum,3c reliquos Apostolosi quid faciemus viri fratres Petrus verb ad illos: Poenitentiam, inquit, agite, de baptitetur unusquisque ve-
situm in nomine Iesu Christi , in remissionem peccatorum vestrorum, Maccipietis donum Spiritus sancti. vobis enim est repromisso, 3c filiis vestris, Ac omnibus qui longe sunt quoscumque
aduocauerit Dominus Deus nosteri aliis
etiam pluribus verbis testificatus est, Mexhortabatur dieens, Saluamini a generatione ista praua. Qui ergo receperunt sermonem eius, baptizati sunt. dc appositae sunt in illa die animae circiter tria millia. Ex decretu Papa Leonis tit. H. Vnde
quia manifestissime patet baptizandis in Ecclesia electis hςc duo tempora,de quibus loquuti sumus esse legitima.dilectioianem vestram monemus, ut nullos alios
dies huic obseruantiae misceatis: quia
sunt sta quoque festa, quibus multa in
honorem Dei reuerentia debeatur,principaIis tamen dc maximi sacramenti custodienda nobis est mystica de rationalis exemplatio: non inter)icta licentia, qua in baptismo tribuendo quolibet tempore periclitantibus subuenitur. Ita enim ad has duas solennitates connexas sbimet atque cognatas incolumium, Ec in pacis securitate degentium libera vota differimus: ut in mortis periculo, in obsidionis discrimine, in persecutionis angustiis, in timore naufragis nullo tempore hoc verae salutis singulare praesi dium cuiquam denegemus. Si quis autem Epiplis i ii a festiuitatem, quae in suo ordine debito honore veneranda est, ob hoc existimat priuilesium habere baptismatis,quia hoc quidam putant,quod in eadem die Dominus ad baptismum sancti Ioannis accesserit: sciat illius ha-ptisimi aliam gratiam, aliam fuisse rationem , nec ad eandem pertinuisse virturem, qua per Spiritum sanctum renaiascuntur. de quibus dicitur: Qui non ex
languine, neque ex voluntate carniS, ne
que ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt. Dominus enim nullius indigens remissione peccati, nec quaerens remedium renascendi sic voluit baptizari, quomodo M voluit circumcidi hostiamque pro se emundationis offerri, ut qui factus erat ex muliere, sicut Apostolus ait, fieret de sub lege , quam non venerat
soluere, sed implere, de implendo finire, M sicut Apostolus praedicat dicem: Finis autem legis Christus ad iustitiam
omni credenti. Baptismi autem sui in se condidit sacramentum, quia in omnibus primatum tenens, se docuit esse principium , 6c tunc regenerationis potentiam
sanxit, quando de latere ipsius profluxerunt sanguis redemptionis, Ec aqua baptismatis. Sicut ergo vetus Testamentum noui testificatio fuit, de lex per Moysem data est, gratia autem Ac veri intas per Iesum Christum facta esti se di-uet a sacrificia unam hostiam reforma runt, dc multorum agnorum occiso illius immolatione finita est , de quo dicitur: Ecce agnus Dei, ecce qui tollit' peccata mundi. Sic & Ioannes non meraturi
Christus, sed Christi praeuius, non spon- P qm sus, sed sponsi amicus fbit adeo fidelis, Ac non sua quaerens, sed quae Icsu Christi, ut se profiteretur ad soluenda calceamenta pedum eius indignum: quom