장음표시 사용
181쪽
moenium curatoribus tulisse Aeschines refert in Ctes. p. 57, Quum igitur Demosthenem a Ctesiphonte co-xona donatum imp. X a esse censeat ), illud quoque decretum nescio qua alia de causa, nisi propter nominum aequalitatem anno superiori, Olymp. CX primo latum esse contenssit F. A. diss. II c. 3 et VIII α ad . Qua tamen opinione quantum a V
xitate aberraverit, non est multis demonstrandum. In decreto enim ipso clarissimis verbis scriptum est: ἐπειδη Λημοσθένης - πολλοῖς των συριμάχων καὶ ποοτε ρον καὶ ἐν τῶ παρόντι καιρῶ βεβοηθηκε διυ τῶν ψηφισμάτων, καί τινας των ἐν τῆ ἰβοία πολεων ηλεοθD-ε.
Itaque pro rebus in Euboea prospere gestis, pro expeditionibus Euboicis, quas eius consilio studioque
Athenienses suscepere, corona hac ab Aristonico ora tus est Demosthenes pro illis nimirum, quae sua opera consecta esse Demosthenes tradit: h τὴν 'Πρεὸν χοδον, ουκέτι πρέσβειαν, καὶ την ἐπ 'ευων, ἐπειδη τυοα-ους ἐκεινος ἐν ταυταις ταῶ πόλεσι κατέστημε. p. 25a. Verum quum continuo post haec adcitum sit: μετα αυτ ει τους ποστολους παντας πέστειλώ, καθ' ἔς εὐρονησος ἐσωθη καὶ μωντιον, καὶ πάντες o συυμαχοι, ἐξ u δυιν ἐν τα καλλιστα - ἐγίγνοντο , atque P. 25 στεφανωσάντων τοί ν ἔαων ω ἐπὶ τον- τοις τότε, καὶ γοαφαντος Ἀριστονίκου. . . deceptus his Corsinus videtur esse, ut post solutam demum Peri thi Byzantiique obsidionem coronam ab Aristonico a Demosthenem collatam arbitraretur. Sed res longe alia est. Usque ad verba enim πάντα γαρ ἐκβεβηκεν, προείπατε αυτοῖς orator veluti summam eorum enum Tat, quae se auctore patriae seliciter cesserint. Α ve his autem καὶ tiri ora πολλα p. 52 singula iam γcenset, quo temporis ordine subsecuta sese sunt; at
me hae Corfini opinione es comment nostri cap. VI
182쪽
que primo loco eiectos uboea ab Atheniensibus Drannos memorat, Pro eiusque incepti selici successu cor natum se ab Aristonico testatur, ita ut illud ora in verbis: στεφανωσάντων το ν ὁμων ἐμὲ ἐπὶ τουτοις τοτε, ad id ipsum temporis momentum pertineat, quo Atheniensium in uboeam expeditio suscepta est et tran acta. Nam deinde p. 25 sic pergit: υκοον έχρι μεντῶν χρονων ,είνων, ἐν οἷς ταυτ' ἐποίχθη, - ντας νωμολογημαι τους χρόνους τ αοιστα πράττειν τῆ πόλει. . . a que paucis verbis post: πειδη τοί- ἐκ τῆς υβοίας Φίλιππος ξλλά .... ἔτερον κατα τῆς πόλεως ἐπιτειχισμὸν ἐατει quibus ontinuo transit ad expeditionem Athenionsium hetantiam. Unde manifesto liquet, Aristonici decretum et ob res in Euboea seliciter gestas esse latum, et statim post expulsos uboea tyra
nos. Quod igitur reliquum est ut expeditionis ipsius
annum, erumque in Euboea gestarum, quas P. 248 et 25 Demosthenes memorat, universam rationem accurate inquiramus, ad id iam convertimur. Quae in Euboea aetate Philippica sacta sint, eorum mancam admodum et perobscuram habemus cognitionem. Ipsam expeditionem contra tyrannos a
Philippo in Euboea constitutos praeparcis verbis Diodorus Sic tangit XVI, 74, nihil reserens, praeter quod Olymp. IX Clitarchus, Eretriae tyrannus, a Phocione, Atheniensibus copiis praesecto, victus sit
insulaque expulsus. Quae ero ista praecesserint, O-ruin nec Diodorus nec ullus alius rerum gestarum scriptor quantulamcunque notitiam suppeditat. Nuhilominus Demosthenes aeque et eschines haud ra , ram Euboeae Philippique moliminum ad insulam hanc suo arbitrio subiiciendam iaciunt mentionem. Ea igia tu potissimum, quae ab oratoribus ipsis indicantur magis quam reseruntur, colligentes nos, quae ad nostrum finem expediant, constituamus neceSSe est.
183쪽
Α absolvendam autem quaestionem de rebus in Euboea gestis exordiendum nobis est ab Insigni loco, qui exstat V. Plut in Phocione c. a. Quum Philippus per Euboeam extendere potestatem suam molir tur, traiectisque e Macedonia copiis urbibus insulae illius per tyrannos dominari coepisset, Plutarchus Eretriae tyrannum sibi cognominem Athenienses ΡΥ 'ocasse refert ad insulam a servitute Macedonum luberandam. his igitur missas esse Plutarchi auxili copias Phocione duce, qui quamvis a proditiosis hominibus in summum esset periculum ad amynas adductus' et u ipso Plutarcho desertus, admirabili tamen sua militumque virtute insignem de hostibus victoriam deportarit. Quo facto Plutarchum ipsum ab Atheniensibus mox insula esse expulsum. - ΕΗeditio haec facta est olymp. VI a 3, quod ex tempore orationis Itidianae, Obmp. VI, 4 habitae, accuratissime exploravit et demonstravit oecinius in oeconom. Αth civ. Vol. II, p. io sq. et in commenti saepius iam memorata liber die eitverhalinisse derdemosth. R. g. Meid in Actis Acad. Berol. 8i8 a9
Cl. historices philol. p. 8 sqq. . Quod si co stat, ex Plutarchi l. c. concludi posse videtur Olymp. iam CVI, 3 Philippum vim suam et auctoritatem in
Euboea confirmasse, et quum institutos iam ab eo tyrannos quoque Plutarchus memoret, congruere relatio eius cum locis in or de cor. de quibus disputamus, omnino videtur verum scriptor iste, quod Boectatus I. c. egregie demonstravit expeditionem Plutarchi auxilio susceptam cum ea manifesto confudit, qua
Olymp. IX, 4 Clitarchum uboea expulsum esse Diodo i iis Sic refert. Idque ex eo vel maxime liquet,
' Dolo usum Phocionem esse Demosthenes docet r. in
184쪽
quod ab expeditione illa Plutarchus continuo ad By-gantiari expeditionem Olmp. X, I susceptam, o vinitur, in qua Phocion Atheniensium classi rursus erat praesectus. Prima belli illius uboici, Olymp. CVPa. 3 gesti, materia haud satis nota est. Demosth nes, capitalis ille Philippi adversarius, or de pace P. 8 dissuasisse se expeditionem illam contendit,
quippe sumptuosam futuram, nec non improsperam; de concludere aliquis possit, omnino tum non adveD-sus Philippum arma esse es, Atheniensibus capta. Λ tamen, quaecunque prima belli origo uerit, Allienteries eo tempore cum Philippo in Euboea pugnasse, inde maxime probatur, quod Aeschines Calliam, Chal-eidis tyrannum, thenienses copias, Phocione duce Tam is inclusas, prodidisse his vectis refert: συνα-νεψας ο Καλλίας ἐξ πάσης τῆς Μοίας στρατοπεδον,
καὶ παρα Φιλίππου δυνα α προςμεταπεμψάμενος, ὁ τ' ἀδελφὸς αὐτου αυροσθένης - τοῖς Βωκικους ξένους
διαβιβοπας, ἐλθον ἐφ ὁ - ως ἀναιρησοντες or in Ctes. p. 66 in Inde vero ab hoc tempore Philippum potestatem suam in Euboea extendisse confirmasseque, satis ex iis constat, quae deinde subsecuta sunt. Relata ad Tamynas victoria Phocion Plutarchum quidem EPetria eiecit Plut Phoc. c. 23, quod et ipse Atheniet se deceperat, universaeque uboeae desectionem machinabatur V. Ulp. ad Dem. . παραπρ. p. 34ὶ id quod Olymp. iam CVi 3 actum esse consentaneum est, quum in or Mid iam, Imp. igitur VI, 4,
proditionis Plutarcheae Demosthenes meminerit v. P. Μid. p. 55ο. s. ox de pace p. 58 . Quo iacto exstineta est retriae tyrannis, populoque maiestas, stituta. Dem. Phil. HI, p. 25. Neque tamen eiecto Plutaru absolutum continuo videtur esse bellum il- Iud Euboicum. Nam olossus, quem simul cum Pli elone expeditionis illius ducem creatum ab Atheniensibus Pausanias dicit I, ' male deinde bellum ges- 11'
185쪽
sisse sertur Plutarcho in hoc. c. 4. Itaque Olmp. CVII anno haud satis certo, sed ante quam paci, cum Philippo ineundae a Phrynon Aristodemoque Athis ni est mentio acta, legatos reperimus uboicos,
pacem Athenis agitantes. V. Aesch. . παραπρ. P. 29. Interea vero' Philippum rerum Euboicarum ambitrium sibi iam arrogasse testis est eius ad Euboeem se epistola, cuius mentionem Demosthenes iacit in
ori Phil. I, p. 5i, Olymp. VII, i. Continuati quoque belli nullam non habuisse partem Philippum inde concludi iure potest, quod illi Euboeensium legatii cem Athenis agitantes, Philippum quisque cum Athe
niensibus transigere velle profitebantur. Aesch. π παραπρ. p. 29 in Sequenti vero deinde tempore quam tum ex Philippi arbitrio suspensae iam fuerint hoeae res publicae, satis inde coniicitur, quod Olymp. CVIII, , quum Athenienses de pace componenda cum Philippo agebant, timuisse uboeenses Dein silienos refert, ne Atheniensium a Philippo prodere tur Potestati ori π παραπρ. p. 348 persidosque illos Atheniensium legatos vanam populo spem ostendisse, sere, si res in Phocide Boeotiaque feliciter cessissent, ut Oropum eis Philippus Euboeamque esset restit inaeus i. c. p. 4o9 445. Malienata enim tuin temporis Euboea exat a societate Atheniensium per Calliam illum Chalcidensem, quem Philippi auxilio totius imsulae tyrannidem assectantem concilium Euboicum Athenis Chalcidem transferae conatum esse Aeschines refert ox in Ctes. p. 66 med. Nondum tamen hucusque universum insulae Imperium asseruisse sibi Philippus videtur. Verum ab Olymp. VIII a 3, Postquam excisis Phocensibus ad
maiorem erat in Graecia auctoritatem provectus, quod
in lita, Arcadia, essenia Argis et Μegaris factum
supin vidimus, idem tum demum in ciboea quoquuaccidisse satis Per se consentaneum es Qu enun
186쪽
hucusque commodis eius clam inserviebant, iidem tum prospera Philippi fortuna audaciores iam facti aerius consilia sua persequi rerumque omne arbitrium ad eum desere coeperunt ille vero incepta eorum armis etiam eo libentius adiuvare, quo facilius ita sibi insulam propugnaculum adversus Athenas redditum iri sperabat. Huc igitur potissimum reserenda sunt ea, quae ori Philipp. III de rebus Euboicis Demosth nes narrat. Eiecto Plutarcho, ait, populus retriensis urbem tenebat et Porthmum; alii tum summam rerum ad nos transferebant, ad Philippum alii. His paullatim obtemperantes miseri et infelices
Eretrienses eo tandem adducti sunt, ut elicerent eos, qui saluti eorum prospicere conarentur. Proinde
socius eorum et amicus Philippus, misso Hipponico, atque mercenariis mille, muros Porthmi diruit, tre que imposuit tyrannos, Hipparchum, Automedontem, Clitarchum, posteaque e regione populares expulit, quum his iam pro libertate contenderent. Pei porro
Philippi negotium agebant Philistides, enippus S
crates, Thoas, Agapaeus, qui nunc tenent urbem et haec nota omnibus erant. Homo autem quidam Ophraeus, si aliquando hic apud vos habitavit, omnem dabat operam, ut liberi essent et servirent nemini. Quibus vero is iniuriis et contumeliis ab oritano populo assectus sit, multa dici possint. Anno autem ante excidium proditionis reum iacit Philistudem eiusque gregales, animadversis eorum conatibus. Concitati autem homines multi praebitorem habentes Philippum, eiusque consiliis instructi uphraeum in carcerem abducunt, ut reipublicae perturbatorem. Ea videns populus Oritanus neque his irascebatur, et illum merito serre ea dicebat. Deinde illi, quantam cupiebant, potestatem adepti id contendebant, ut oppidum caperetur. Hic omnes adeo iam perterriti erant, ut, quamquam tali imminent mulo, nemo vocem
187쪽
rumpere prius auderet, quam instructa acie hostes ad muros accederent. Tum vero hi defendebant oppiadum, illi prodebant oppido ita capto flagitiose et male isti imperant, et tyrannide potiuntur illis, qui tum et semetipsos et Euphraeum defendebant, partim ei ctis partim occisis. Haec in or Philipp. III, lymp. CIX, 3 habita, p. 25 sqq. f. p. 3 et I9. ortis igitur Philippicae et Atheniensis actionis turbis, hialippo opitulante Clitarchus retriae, Philistides rei
ad summam imperii evecti sunt, iidem, quorum ira loci or de cor de quibus agimus, crebrius in or de Cherson et Philipp. II Demosthenes meminit, et a
versus quos suo consilio studioque susceptam esse e peditionem ab Atheniensibus refert de cor. p. 252. Facta vero esse illa, quae in or Phil. III. l. c. Demosthenes narrat, ut certissimum est, post pacem demum a Philippo cum Atheniensibus conciliatam, ita con- . sentaneum, non ante lymp. IX, i. Nam in orat.
adv. Philipp. II, quae secundum Dionys Hal. p. ad Amm. c. I. illo anno habita est, in recensitis a D mosthene iniuriis, quas post pacem factam perpetrasset Philippus, uboeae nusquam mentio iniecta est. At statim in or de . . legat. sequenti anno Olymp. CIX, a habita Dion. H. l. c. , mercenarii Maced ne in Euboea occurrunt P. οέ, et conari Philippum Demosthenes refert, ut sibi Euboea propugnaculum adversus thenas fieret: κα ἐν Μοία κατασκευασθη-
σομεν ορμητηρια p. ος ορμητήρια ἐφ' ὁμας ἐμειβολωίλιππος προ ατασκευα ται p. 445 . s. p. 367, 368,
448. Nondum tamen institutos a Philippo memorat Tannos. In orationibus autem de Cherson et Phia
lipp. III, quae Olymp. IX a 3 habitae sunt v. Dionys. . l. c. , Philippum et Euboeam sibi iam
areogasse, et Pannos singulis praefecisse urbibus frequentissime clarissimisque verbis inter recentissima eius sacinora numerat: αἱ ὁ ἐν ιβοια πολεις Ου ἐδη
188쪽
6ραννουνται Phil. III, p. ii 7. ἐν Εὐβοία δυο κατέστησε τυραννον de Cherson p. 99. His igitur in or tionibus ubique Demosthenes illam verum Euboic
rum conversionem ut recens iactam memorat, eamque malis illis pacis cum Philippo compositae eve tibus annumerat, per quos deinde Philippus vim suam ac potentiam Atheniensium detrimento latius extemderit ita, ut dubitandum non sit, tentasse Philippum res uboicas Olymp. IX anno circiter primo, ab eoque adiutos mox Clitarchum retriac Philistidem ore dominatione esse potitos. Et haec quidem duo illa Philippi iacinora fuerint, quae a Demosthene decor. p. 252 indicantur verbis ἡνίκ υβοίας Inτετο et
ἐπειδη τυραννους ἐκεῖνος ἐν ταυται ταις πολε κατέστησε.
Itaque quum Philippus Euboeam sibi reddere
obnoxiam esset molitus, excitatos a se Demosthenes reser Athenienses ad legationem in Euboeam mitte dam ειτα την εἰς Mβοιαν πομβειαν γοαφή, ηνίκ' Ευβοίας αλτετο de cor. p. 252 Per hanc foedus Ath nienses inter et Euboeenses conciliatum est, cuius quae fuerit ratio, Aeschines copiose exponit in Ctes. p. 66 sq. unde potiora nos hic ut perscribamus, res ipsa requirit. Callias igitur Chalcidensis tyrannus, quem post eiectum retria Plutarchum commodis
Philippi aliquamdiu inserviisse supra cognovimus, postquam ex iniuxta primum Philippi, tum, ad quos
deinde transierat, Thebanorum etiam sibi inimicitiam contraxerat, minante ab utrisque periculo, consilii inops unam spem salutis reliquam vidit, si populum Atheniensem iure iurando sibi obstringereti missis igitur legatis Demosthenis opera societatem Athenie sium sibi conciliavit ea conditione, ut Chalcidensibus non esset Athenas ad concilium conveniendum, nec ullum tributum persolvendum. Qua societate imp trata, haud ita longe post ipse Callias Athenas advestnit, et progressus in concionem aiebat venire se ex
189쪽
Peloponneso, nuperi centum talentorum odiatum contra Philippum comparasse ab Achaeis et, garensibus etiamque ab uboicis urbibus. Eius orationem excepit Demosthenes. Renunciabat is legationem Peloponnesiacam et Acamanam, quas nuperrime obiissex; omnesque Peloponnesios aiebat aratos habere, omnes item Acarnanes a se contra Philippum
armatos esse. Summam autem pecuniae esse tantam,
unde naves expeditae centum complexi possent, et decem millia peditum conscribi et equites mille praeterea urbanas copias restare, e Peloponneso amplius his mille armatos, ex Acarnania totidem alios his autem omnibus principatum Atheniensibus datum. Atque haec consectum iri non diutum temporis P tio, sed decimo sexto Anthesterionis. Denunciatum enim a se urbibus esse, ut ad plenilunium omnes Athenas onvenirent. Ilis renunciatis decerni legatos iussit Demosthenes, qui retriam irent et Oreum, et foedus sacerent adversus Philippum cum Eretriensium et vitarum populo ea conditione, ut neque Athenas ad concilium convenire, nec Atheniensibus uinuta solvere, quod secisset antea, in posterum teneretur, sed Chalcide commune Euboicarum civitatium concilium fieret eique Callias praeesset Foedere autem iacto bellum continuo adversus Philippum in Euboea gestum esse docent reliqua Aeschinis verba oriatas enim bello confectos ne talentum quidem solvere Demostheni potuisse refert, quod foedere isto conciliando meruisset.
Iam vero de tempore legationis huius foederisque secti difficilior quaestio instituenda erit. Demosthenesor de cor P. 252 legationem ad foedus cum Euboiacis civitatibus ineundum decrevisse se dicit inter prima Philippi ad Euboeam suo imperio subiiciendam molimina expeditionem vero retriensem et Oritanam post institutos rei retriaeque tyrannos. Prima au-
190쪽
primum conserenda sunt. Primam enim eorum me tionem Demosthenes facit in orat. . παραπρ. quae
Olmp. CΙ a. a nimirum ineunte habita est quipperiusquam in ea orator Ambraciam Philippi expediti nem commemorat, Thessalam tangens p. 24, Olymp. Cl a. i medio aut exeunte susceptam Diod. S. XVI, 69. s. cap. h. - sup.). Eoque tempore Philippus ad componendas intestinas retriensium tu has mercenarios misisse videtur, Porthmum' et u hem occupaturos καὶ μὴν σακις προς IIορθμυ ἡ προς ΜεγαDοις κουοντες μναμιν Φιλίππου και ξένους ἐθορυβεῖσθε. Dem. . παραπo. p. 368. Atque in or Phil. IV, quae verae orationis Demosthenicae partes aliquas continet, sed aliarum orationum laciniis consarcinatas, p. 33 orator Pontimum dirutum retriaeque tyra num praesectum ante tentatam Megarorum GPugnationem constituit, postea Oreum captum refert. Et Confirmare eum rerum ordinem ipsa etiam oratio dem. g. leg videtur, in qua Euboica Philippi molimina ubique cum tentata egisorum occupatione coniuncta OccurTunt. V. II. s. c. et maxime orat huius p. 448:
τίς ν υβοιαν ἀλλοτριαν πεποίηκεJ; τίς Μέγαδε πραλην ὀλ*os Unde concludi posse videtur, Porthmi momnia diruta iam esse lymp. IX, i, quo sacto simul etiam Clitarchus sua cum iactione summa rerum P titus sit. Id quod eo etiam probabile sit, quod in or. Phil. III, lymp. igitur IX, 3, p. a Demosthenes his iam libertatem recuperare conatos Eretrienses dicit esse, bis tamen eosdem a. Philippo depulsos.
' Porthmum Harpocration Euboeae oppidum Oeat, Eretriae castellum fuisse maiusesto docet Philipp. III. p. saxe or de cor. p. a 48 verba κατασκάπτων IIορθμον' nimirum ad mare situm in ipso aue traiectu, unde uomen.