Commentarii historici et chronologici in Demosthenis Orationem de corona Insunt multa ad Philippicae aetatis cognitionem omniumque Demosthenis orationum, quae sunt ex genere publico, intelligentiam adiuvandam

171쪽

tunitatem offerrent. Atque in unaquaque sere Peloponnesi civitate ex longiori iam tempore exstabant, qui popularium animos Philippo conciliare conabantur. Iam enim imp. VIII, i Aeschines Athenis accosabat Philippum, quod in Peloponneso etiam suos sibi conduxisset sectatores, qui rerum Publicarum commoda subvertere molirentur Dem. π παραπρ. p. 344,438), legatosque Atheniensium ad excitandas adversus Philippum civitates in Peloponnesum eo tempore mi sos nil essecisse, supra docuimus. V. cap. III, I. I sequenti anno, Olmp. VIII, a, pace modo cum Atheniensibus acta Philippus Messeniis adversus L

cedaemonios opem iam sene constituerat, quum primum Amphictyonicas turbas ex sententia composuisset Isocrior ad Philipp. p. 4o. . Excisis igitur Phocensibus quum ipsarum etiam illarum Peloponnesi civitatium suffragiis Amphictyonici iuris compos actus esset, Dem de pace p. i , societate cum eis conciliata oria episti Phil. p. 53 Lacedaemoniis, ut Messenen dimitterent, hoc est liberam eam suique iuris esse concederent, imperavit Dem. nil. II, p. 9 eodemque tempore, quo Demosthenes secundam illam a versus Philippum orationem exorabat Olymp. IX, ineunte mediove v. cap. h. nx. 4 ad exsequenda protunus iussa, Spartam etiam invadere accingebatur: τοῖς Μεμ 1νίοις ει καὶ τοῖς Ἀρπείοις ἐπὶ τους Αακεδαιμονίους συμβάλων - εὶ ut ἀλλα καὶ ζένους ἀπτέμει, καὶ χρο- μα ἀποστέλλει, καὶ δυναμιν μεγαλην-αυτος ἐστε ποοςδοκιμος Phil. II, p. 9. Huc reserendae haud dubio sunt minaces quoque illae epistolae, a Philippo Lacedaemoniis missae, quarum meminit Plut de garrulo Vol. X, p. ii 9. H. cssalch ad Theocr. Adoniag. p. 268sqq.), quibusquo Lacedaemonii, quamquam nasuta et

auccincta ad ea responsa retulerint, adduci tamen poterant, ut maiori deinde moderatione uterentur Athe-nlansea vero istis Philippi consiliis expergefacti Olymp.

172쪽

iam nimirum CVIII, 4 legationem in Peloponnesum

miserunt, ad Messenios maxime et Argivos, eos ut a Philippi societate retinerent. Huius enim legationis finem eventum ac tempus optime ex eadem Dem. r., adu Phil. II, cognoscimus. Interfuit ei ipse Demosthenes, qui or illius p. 7ο καίτοι σωφρονουσί γε καὶ μετριως, ait ἐναργῆ παραδείγματ εστιν ἰδεῖν, α καὶ πρὸς Μεσσηνίους καὶ ποὸς γείους μοιγ' εἰπειν συνέβη, βέλτιον δ' Ισως καὶ πρὸς μας ἐστιν εἰρῆσθαι. Ex sequentibus verbis, quae ad Argivos tmessenios fecisse se Demosthenes tradit, perspicue cognosci potest, quies gationis illius suerit sinis idem scilicet is suit, quem modo indicavimus. Inde vero iacile quispiam comeluserit, legationem hanc eandem esse, cuius Demosthenes ori de cor. l. c. mentionem facit. De quo tamen equidem dubito. Nam Demosthenes illo or decor loco aperte omnia ea recenset, quae suo conatu

ad coercendum Philippi imperium a re publica incepta sint eique feliciter cesserint. Illius tamen legationis nec selix adeo neque gravis suisse essectus videtur. Quamquam enim audita tum Demosthenis oratione Argivi esseniique, quae suasisset, laudarunt et approbarunt, nihilominus tamen promissis allecti ab stinuere a Philippi societate ταυτ ακουσαντες ἐκεῖνοι, καὶ θορνβουντες, ως ορθιος λέγεται, καὶ πολλοις τέρους λογον παρα των πρέσβεων κα παοόντος ιιου καὶ πάλινιστερον, ως εοικεν, ουδεν μαλλον ποσχήσονται τῆς Φιλίππου φιλίας, οὐδ' ων ἐπαγγέλλεται. Haec Demosth

ne Olymp. IX, i in or adu Phil. II, quam habuisse fertur coram legatis Argivorum et Messeniorum eo consilio missis, ut Athenienses, licet pro iure tiabertateque certantibus impedimenta sibi obvolvere, Laeedaemoniis contra, qui Peloponnesi dominationem appeterent, verbis factoque savere conquererentur. Liban in argum ad or Phil. II. s. Comm. n. c. h.

. 3. Cum hac igitur legatione confundi non posse

173쪽

e videtur, cuius or. de cor. l. c. Demosthenes, minit. Mius et gravioris quidem in cloponnesum legationis mentio iniecta est in or adu Philipp. III, ἐπειδὴ γαρ ἐστι πρὸς ανδρα καὶ ουχὶ φεστωσης πο- λεως προν ὁ πόλωος ουδ τουτ' πρηστον, ω δ' αἱ πέρυσι πρεσβειαι αἱ περὶ τὴν Ιελοπόννησον ἐκεινα καὶ κατηγορίαι, α θω και Πολυευκτος ὁ φυλτιστος ἐκεινοσὶ καὶ φήσιππος καὶ Κλειτόtivo καὶ 6- κουργος και ι αλλοι πρέσβεις περιηχθ ouεν καὶ ἐποιή-s ιεν ἐπισχειν ἐκεινον, καὶ ε ἐά γυβρακίαν ἐλθεῖν, tiήτ' ἐς Πελοποννησον ρυῆσαι.

Demosthenis P. adv. Phil. III habita est Olymp. CIX a 3 secundum Dionysium l. c. S. Io, eodemque,

ut insequenti loco monstrabimus, medio aut exeunte.

Itaque legatio in Peloponnesum P. Phil. III, p. 29

memorata anno antecedenti, lymp. IX, 2, accide xit, necesse est; unde Ionge remotam eam ab ea esse patet, de qua Demosthenes or. Phil. II. l. c. disserit, quam consecutam esse verisimile est olymp. iam

CVIII, 4. At Iacobs. Siaaur. p. 364 sq. utramque

legationem unam esse eandemque contenditi Nodum vero chronologicum hac argumentatione solvere sibi posse videtur Oxationem adu Phil. II habitam dicit Olymp. IX a. I exeunte. Iam vero si ex Lucchesinit opinione or adv. Phil. III ineunte iam a. 3. Olymp. CI perorata sit, si porro Demosthenem concesseris non accurate, sed ad communem dicendi morem suum illud πέρυσι accomodasse, nihil iam obstare opinatur, quominus unam eandemque hanc atque illam esse legationem statuas. At a Lucchesinii sententia de tempore or Phil. III, quae quo argument nitatur, equidem nescio, quantum nostra discedat, supra diactum est. Ex qua iusto sane negligentius Demosth ne locutus esset, si rem olymp. VIII, 4 seu ineunte

174쪽

eidisse dixisset. Legationem autem in or Phil. II memoratam haud exiguo spatio antequam orationem ipsam Demosthenes peroraret missam in Peloponn sum esse, ex eo vel maxime patet, quod eam alias a huc legationes subsecutas Demosthenes dicit καὶ πολ- λους ἔτ&οος λογους παρα των πρέσβεων καὶ παροντος μου καὶ παλιν στερο H. Tum vero eventus etiam

posterioris huius legationis gravior, quam illius fuit. Impediisse se enim legatione hac Demosthenes glori tur, quominus in Peloponnesum Philippus invaderet et Ambraciam aggrederetur, Phil. III p. 29. Mi vero ad nullum aliud tempus, nisi ad Olymp. IX, a d ducimur. Nam Ol. CIX, i ineuuto mediove, mo oratio adu Philipp. II habita est, rerum Peloponnesi is iam status erat, ut gliscentes iam dudum turbae mox palam erupturae viderentur Philippus iam mercenarios et pecuniarum subsidia in Peloponnesum miserat, e demque ipse mox ingredi aceingebatur. Haec consilia Olymp. IX, M iamiam exsecuturus videbatur. Ista

rerum conversione summae in Peloponneso turbae excitatae sunt, quas in or π παραπρ. Demosthenesis

sert, Olymp. IX anno secundo habita. In Elide enim, Arcadia et Argis aperto iam ii, qui a Philippi partibus stabant, certamine supprimere adversarios moli hantur. Illic discordia civilis pugnas etiari caedesque intestinas excitaverat: καίτοι τουτο τὸ πραχώα καὶ τατοιαυτα γλωιιατα - εὶς Ιελοποννησον λθὸν τα ἐν Ηλιδι σφαγας πεποίηκε, καὶ τοσαυτης παρανοίας καὶ is νίας ἐνέπλησε του ταλαιπώρους ἐκείνους, ἄσα, αλλήλων σωσι καὶ Φιλίππω χαρ κται, συγγενεις αυτων καὶ πολίτας μιαιπονεῖν. . παραπρ. p. et Philipp. ' IIviae locum xfferens Iacobsius in adnoit ad Philipp. III Siaatfr. p. 496 Plulippum sua actione excitatum i vasisse in Peloponnesum et Lacedaemonios ad obse

175쪽

IV. p. 33. Quo dissidio id tandem essectum est, ut populares ab optimatibus deprimerentur: ησαν ἐν Μιδι

κλέπτοντες τα κοινά τινες και μάλ' lao γε εσπιν ουν οστις μετέσχεν αυτοθι νυν τουτων του καταλυσαι τον δηιιον δὲ

εἷς. Dem. n. παDαπo. p. 435. Hae igitur turbae adduxisse Eleos quoque videntur, ut sibi Philippi compararent amicitiam. Internis enim dissidiis coactos ad foedus eum Philippo ineundum eos Pausanias resert V, 4, ex quo, quamquam ad Chaeroneam adiuvare Phili Pum contra gentiles denegassent, deinde tamen expeditioni Philippi adversus Lacedaemonios interfuerinvAd hoc foedus Demosthenes respicit, quum Philipp. III, p. ii Philippum Elidem possidere dicit: Ἐλιν

ἔχει τηλικαυτην πολιν ἐν Πελοποννησω. Similes turbae eodem tempore apud Arcades quoque et Argivos e ortae sunt: καὶ οὐδ' ἐνταυθ' ἔστηκεν, αλλ' εἰς Ἀρκαδίαν εἰςελθον παντ αν καὶ κατω τακεῖ πεποίηκε, καὶ νυν Ἀοκάδων πολλοὶ, προ γκον αυτοῖς ἐπ ελευθερία tiέγιστον φρονεῖν ὁιιοίως uis, ὀνοι γαρ πάντων αυτοχθονες ιιεῖς ἐστι κἀκεῖνοι, Φιλιππον θαμάζουσι και χαλκουν ιστασι καὶ με- φανουσι, καὶ το τελευταῖον, αν εἶς Πελοποροησον η δέχεσθαι ταις πολεσίν εἰσιν ἐψηφιμένοι ταυτα δὲ ταυτά

εἰσιν Πλι. Dem. π παραπο P. 24 sq. Itaque e locis bis omnibus id exspicue patet, Philippum eo tempore, quo or de male g. leg a Demosthene habebatur, id est, Olγmp. IX, a ni fallor ineunte v nr sq.; in Peloponnesum nondum descendisse quidem, quod ne omnino quidem ab eo factum est ante cladem Chaeronensem sed Olmp. IX, A iamiam ab eius in P

quium coegisse refert. Verum in orbis, quae supra exhibuimus, non Φίλιππος subiectum est, sed τουτο τοπρανα Neque enim omnino ingressus est Philippus hoc tempore in Peloponnesum, sed longe postea deportata ad Chaeroneam victoria, qua de re v. obb im

176쪽

loponneso amicis incursionem et exspectatam et agit . tam esse, quae ab eo et incepta haud dubie esset, quippe superatis iam sere et oppressis eis, qui consultis eius hucusque restiterant, nisi exsuscitati a Deamosthene denuo Athenienses legatione in Peloponn sum missa civitates illas a studiis Macedonicae factionis

revocassent.

Iam porro quod praeterea eadem legatione reia publicae commodo effectum esse Demosthenes dicit, impeditum nempe ea esse Philippum, quominus Α-hraciam aggrederetur, et id ad Olymp. IX, 2 res rendum esti Eodem enim ipso tempore, quo secum dum P. π παραπρ. motus illi Peloponnesum pertu habant, Philippus de Illyriis victor reversus continuo Thessaliam in eaque Pheras praesertim, intestinis tu his recentissime agitatas, petiit, Olmp. IX, a teste Diodoro XVI, 9 eiusque anni haud dubio vero, id quod docebunt sequentia. Unde tyrannis denuo e pulsis et instituta ex suo arbitrio nova reipublicaoratione Dem. Phil. II. P. O.' παραπρ. a . de Hal.

sus expeditionem adversus Ambraciam et Leucadem parasse videtur, utramque Corinthiorum coloniam elaea Acarnaniam sitam, eo maxime, ut videtur, eonsilio, mare Ionium ut suo cum regno coniungeret, eoque

in Peloponnesum facile traiicere posset . Incidit a tem expeditio haec, quam agitabat Philippus, in tempus orationis de Haloneso, id est in annum Olymp.

Ex his lucem petant Demosthenis verba in or de orip. 4o: τε γὰρ περιιων ο Φίλιππος αλτριου καὶ ιβαλλους τινα δἐ καὶ τῶν Ἐλληνων κατεστρΦετο, καὶ δυναμεις πολλα και μεγάλας ἐποιεῖθ' - εα-se sicuti ea, quae . a 4 de Argivis, Arcadibus tme seniis dicit, ex superiori nostra enarratione rerum in P

loponneso gestarum.

177쪽

CI secundum. Dionys. . . . . o. In ea enim oratione una cum Thessalica Philippi expeditione eiusque aliis eiusmodi inceptis ut praesens vel recens certe facta refertur id quod haec eius in primis verba perspicue docent: περὶ δε του Φου ἐπανορθωώατος, Πιεῖς ἐν τῆ εἰρηνη ἐπηνορθωσασει, τοὶ ἄλλους Ελληνας, σοι μὴ κοινωνουσι της εἶρηνης, ἐλευθέρους καὶ -- νοώους έναι - τουτο τ ἐπανορθωμα uολογων ἐν τῆ ἐπιστολαὶ ως κοτετε, δίκαιον, εἶναι καὶ δέχεσθαι, Φεραίων ε ἐν φίρηται την πολιν καὶ φροτραν ἐν τῆ ακροπόλει κατέστησεν, να δὴ αυτονouo εἶσιν ἐπὶ δ' Au-βρακίαν στρατευεται, τα δ' ἐν Κασσαλπία τρεις πολεις, Πανδοσίαν καὶ Ουντων καὶ 'Eλατειαν, Ἐλε ἀποικίας, κατακαυσας την χωραν, καὶ ' τας πόλεις λαμ- μενος παρεδέ κεν Ἀλεξανδρω του κηδεστῆ, τῶ ἐαυτον, ω λευειν de Halon. p. 84 Alexander, qui h. l. mem Tatur, eodem sere tempore post A iuba mortem ΜΘ

Iossorum regnum a Philippo accepit de re Lausum VIII, R, Olymp. IX, 3 secundum Diodor. XVI, a. At in or adv. Philipp. III, medio Olymp. IX anno

tertio aut exeunte habita, Demosthenes ἀλλ' ἐν 'αλ ωποντον αεμι, ait πρότερον ηκεν ἐπ δεβρακίαν, P. t 8 ου Κορινθίων ἐπ υβρακίαν ἐληλυθε καὶ -καδα mi γνήσου την ριεγίστην χει πολιν Καρδίαν P. 20-Quibus quum expeditionem adversus Ambraciam et Leucadem suscepisse Philippum testetur, antequam in Thraciam Hellespontumque impressionem secisset, quod

sactum est Diodoro teste XVI, i Olymp. IX, ,

ConSequens est, vere circiter Olymp. IX, a Philippum in Thraciam esse profectum cs comm. h. IV, 6, 7 et vi, Ambraciam vero aestate iam anni illius, seu medi circiter Olymp. CIX a. a aggredi instituisse, exeunte Olmp. IX a primo turbis in Thessalia' regio Epirotica.

178쪽

eompositis, quo etiam egaris insidiatum eum vidimusnr sup Demosthenes vero Phil. III, ol. IX, 3, eg tione in Peloponnesum anno praeterito missa, prohibitum Philippum reseri, quominus in Peloponnesum et Ambraciam invaderet Aptissime igitur omnia conveniunt, evidenterque demonstrasse mihi videor, legationem eam, quam Demosthenes in or Phil. III, p. ia memorat, ad annum Olymp. IX secundum prope medium reserendam, longeque alienam ab ea esse, de qua or Phil. II p. 7 verba iacit Quod quum ex

nostra iam argumentatione hactenus exposita assatim elucet, tum exstat etiam locus ap. Dem. r. in Olympiodor. qui sententiam nostram apprime confirmati In ea enim orator καὶ κατα in τινα, ait, καὶ ω- μονα μεῖς ἐπείσθητε υπὸ των ρητορων la 'Aκαονανίαν στοατιωτας ἐκπέμπειν, καὶ ἔδει καὶ τουτονὶ 'Oλυμπιοδωοον

p. ii Id, ut ex verbis continuo sequentibus Itaquet, factum est archonte Pythodoto, qui est epon mus Olymp. IX, a. ad quem autem finem eo tempore Athenienses in Acarnaniam copias miserint, nisi ut infestatis tum a Philippo regionibus illis opem se rent Paullo ante enim Atheniensium subsidia in

Thessaliam etiam exierant, auctore in primis Dem sthene, quem hoc facto pacem violasse Aeschines cria minatur ori in Ctes. p. 65. m. inde verisimile est copias illas missas in Acamaniam esse Paullo ante, aut potius post legationem a Demosthene obitam eam,

qua in x. adv. Philipp. III id effecisse se iactat, ut Philippus quam moliebatur iam in Peloponnesum et

Ambraciam incursionem intermiserit. Itaque omnes, quas hucusque tetigimus, temporum rationes ita conspirant, ut legationem hanc Demost, ni Peloponnesiacam alteram in Olymp. IX, 2 co serendam esse constanter doceant, idem videlicet ipsum

tempus, quo iam plerosque in Peloponnesi civitatibus

179쪽

animos sibi conciliarat Philippus, in eoque erat, ut parata in Lacedaemoniorum terram impressioneis aeum Peloponnesi quoque arbitrium sibi assereret. Iam vero eandem rerum conditionem verba quoque Dem sthenis indicant: καὶ τὴν εἰς Πελοπόννησον πρεσβειαν, δυ πρωτον ) κεινος εἰς Πελοποννησον παρεδυετο, onde cor. p. 5a, quibus explicandis omnem hancis

stram disputationem impendimus ita, ut dubitationi locus nullus relinquatur, qui legatio haec eadem sit et illa Ox Phil. III, p. 29 allata, quam Demosthenes obiit Olymp. CIX a. a id quod inde denique patet, quod in ori de cor. l. c., ubi manifesto Demosthenes iustum temporum ordinem observat, primo loco illam legationem elaponnesiacam assert, tum Euboicam, deinde expeditionem in Euboeam susceptam Olymp.

LIX, I denique retantiam Olymp. X, ι .

or de cor. p. o Demosthenes Iegationis Ambraciam missae meminit, quam ipse obiens legatos Philippi superaverit. Ea quum ad aliud tempus Eommodius reservi non posse videatur, quam quo Philippus urbem hanc in potestatem suam redigere conaretur, una cum illa Peloponnesiaca legatione Olymp. CIX, a manifesto a Demosthene obita est, ita ut d hilari iam possit, in verbis ἐν αἱ πέρυσι πρεσβειαι,

αἱ πεo την Πελοποννησον ἐκεινα καὶ κατηγορίαι, ας εγω καὶ Πολυευκτος καὶ - περιηλθομεν, καὶ ἐποιήσαμεν ἐπι-οχειν ἐκεινον, καὶ si e M AMρακίαν ἐλθε, μήτ' ἐς Imλοποννησον ορμῆσαι, pro κατηγορίαι legendumne sit Ἀκαρνανίαν. Sed haec ad sequentem disputationem Hlegamus. Eodem or de cor. I. memora legationem

πρωτον 'ς Πελοποννησον παρεδιετο. enno enim

P0. Pugnam Chaeronensem, quo tempore iam non me ditabatur solum impressionem, verum etiam exsecuin est. V. n. sup nota. u.

180쪽

ad Illyrios Thessalosque a se obitam, quarum utraque ad Olymp. haud dubie VIII, 4 et CΙX, I reserenda est, ut docent res eo tempore illis in regionibus4

Sine, qua SuΡra exposuimus.

s. i. 48. ο τὴν MDιαν ἐκεῖνος σφετεριγμενος, καὶ κατασκευαρων ἐπιτείπισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικὴ - καὶ καταλαυβάνων Ποεόν, καὶ κατασκάπτων Πορ όν, καὶ καθιστα ἐν ἐν Ῥοεω Φιλιστί- τυραπιον, ἐν ε 'Iψε- τρια λειταρ κp. 52. εἶτα ἡ εἰς ιβοιαν πρεσβειαν γραφή, ηνίκ ἐβοίας μττετο ' is τὴν ἐπ Πρεὸν ἔξοδον, ου-κδει πρέσβειαν, καὶ τὴν εις Ἐρετριαν, ἐπειδη τυραννους

ἐν ταυται ταῖς πολεσι κατεστησε.

ibid. καὶ α ν τι πολλα μἐν α χρηματα . . - σοὶ ν ησαν φίλοι. p. 253. Decretum Aristonici. Horum omnium adumbratur historia, eonstituitur

istonici decretum de coronando Demosthene, quod ad constituendum rerum in Euboea gestaxum tempus plurimum saceret, si Chaerondas archon, d Creto praefixus, verus esset anni ponymus, a rebus Euboicis adeo removerunt viri docti, ut nullam sero cum iis communionem habere videatur. itto Chro- nologorum alios, qui quum Chaerondam illum eumdem esse statuerent, quem sisti exhibent Olymp. X, eponymum, decretum quoque in eodem hoc est in cladis Chaeronensis anno, collocarunt, Meuaesium, P titum, ceterosque ante Cominum. Verum etiam Co sinus de decreto hoc neque seliciter nec satis diligenia ter disputavit. Confundit enim ille Chaerondam hunc, qui, quod memorandum est, Hegemonis filius vocatur, cum eo, sub quo Demosthenem decretum de creandis

라틴어 텍스트