장음표시 사용
301쪽
Demosthene depositum esse, quum legem serret Ctesiphon demonstrare conatur ex decreto de creandis τειροποιοι a Demosthene lato. Sed ex hoc Demosthenes moenium eurator electus est diverso archonte Lysim chide. Itaque verba ἐπὶ timιιπίδου ποντος ΘαργηL- τος ηνὸς δευτεο φθίνοντος ειπε Λη-σθένης recitaturus
Aeschines suisse refert, qui nonnisi annui fuisse possunt οἱ ἐπὶ το θεωρικὸν κεχειροτονηυένοι ησον έν, ποινα τον μηuoνος ouo γενέσθαι, τὴν του αντιγοαφέως αρχήν, ἐρχον ὁ τὴν των ποδεκτων καὶ νει ρων, καὶ σκευοθήκην κοδο ιουν ησαν δ καὶ ὁδοποιοί Aesch. I. ). Et creatos theorici quaestores esse elaca Dionysiorum urbanorum solemtestatem ex ipsis his, quas hic excutimus, rationibus contendit Petitus
Legg. it. III. a. s), putarimque ego quoque, etsi
minus tribuens argumentis etiti, sed quod universum theorici institutum a spectaculis Dionysiacis originem duxit v. oechb. Oecon Atti civ. Vol. I. . 2 35. . Nihilominus Demosthenem theorici quaestorem creatum esse primo mense anni eiusdem, cuius 'anepsione lat; est lex Ctesiphontis, multa me monent. Nam si adictioni Lusimachide ad Dionysia, mense igitur lupi, holione creatus suisset, eodena archonte et theorici quae stor actus esset et τειχοποιος Sed diversum man, sest archontem Aeschines indicat, sub quo moenium re sciendorum curam Demosthenes susceperit, quum in se
Ληαοσθένης γραφε γοραν ποιῆσαι των φυλων .τ. . sive in his ἐπὶ μιρωνδου legas, sive oo. t ad ineuntem annum spectare etiam prolixa illa temporis videtur notatio και uo αναγνωθι, ἐπὶ τινος ποντος
καὶ ποίου ηνὸς καὶ ἐν τινι ξιιέρα καὶ ἐν ποία ἐκκλησία ἐχειροτονήθη Ληιιοσθένης τὴν νην την
επὶ τω θεωρικω. Accedit, id quod maximum est, quod Demosthenes t. X, 3 Elaphebolione VI, sexto ante Diouysia die, adhuc theorici quaestor erat, ut docet Aeschinis accusatio de cor. p. 43), qui vix esse poterat, si l. X et ante Dionysia munus suscepisset, per annum administrandum
302쪽
erat scriba ex illo decreto Demosthenis de creandis momnium curatoribus, ex quo ipse Scirophorione mense a tri-hu sua electus est τειχοποιος. Ut tamen continuo intelligant iudices, iactum hoc esse praecedentis anni ultimo mense et uno solummodo ante Chaerondam eum, quem modo audiverant, ipse Aeschines ante scribam tempus definit, et ex eodem quidem Chaeronda, quo certius Ctesiphontis culpa liqueat, si omnia tempora ad unum
sint relata archontem Scirophorione ante Chaerondam factus est Demosthenes τειχοποιος Chaeronda archonte Hecatombaeone mense theorici quaestor creatus, 1
nepsione XXII legem rogavit Ctesiphon de cor
nando Demosthetie, ergo πευθυνον coronandum eum Proposuit. Atque sententia nostra stabit, etiamsi D mosthenem a chonte Chaeronda theorici quaestorem creatum minus concesseris. Poterat enim eschines etiam solum suscepti τειχοποιο muneris tempus ex
Chaeronda definire, quippe quod munus illud uno solummodo mense ante Chaerondam susceptum sit, sub quo Pyanepsione mense lata est lex Ctesiphontis. Itaque quum haec etiam summa difficultas levissima medela superioribus nostris calculis cedat, ne illa quidem Aeschinis verba: απηνέχθη ἡ κατα τουδετον νηφίσματος γραφή, 3 - πὸ τῆς es Αλέξανδρον ἐνδείδεω με φὴς πενεγκειν, δε ιλιππου ζ ντος, πρὶν in ανδρον li τὴν οὐ καταστῆναι, ad pervertendam nostram de institutae actionis tempore opinionem quidquam valere possunt. Nempe instituta actio est vivo quidem adhuc Philippo, sed ad iudices deducta demum est Olymp. XII, 3, Alexandro iam Asiam tenente v sqq.). Tum temporis igitur obiicere A schini Demosthenes poterat, quod studii in Alexa drum ostentandi causa actionem ageretio Aeschines, quo magis explodere adversarium possit, studii in Alexandrum ostentandi gratia institutam etiam eum
dixisse insimulat. opprobrio auxem calumnia ita
303쪽
detorto non opus erat institutae actionis tempus -- curate desinitum opponere; et απηνέχθη ἡ γραφὴ ἐτιωντος Φιλίππου respondet Aeschines, quo melius a Pere etiam sequentibus Demosthenem possit σε mu
τὴν Ἀθηναν καὶ et 'φα νυκτωρ διειλε Ῥένου. Eodem Ioco paulo post sequentibus excusat quidem Aeschianes sese, quod tempestivo tempore accusare Demosthenem eiusque poenam persequi diutius inrermiserit. Sed quae dicit, ea ad superiores calculos nonaeos optiam congruunt, quin etiam eos confirmant. Antei gnam Chaeronensem, ait, resistere et melioribus consilii vem publicam adiuvare tentantem me eΡTem xunt Demosthenis, qui tum populi favorem occupa verat, calumniae postquam consecuta erat clades, comtinuo persequi te sane me oportuisset; sed legation tum pro salute civitatis occupat otium deficiebat ad Poenam a te repetendam tu vero ne hoc quidem contentus suisti, quod supplicium effugeras; quapropter quum etiam gratiarum actionem a populo desiderare Esausus, tum exstiti et litem intendi τῆς ιυπς ἐπιγενομένης - ἐσχολαίδευεν περὶ την σὴν εἶναι τιMωρίαν, α ἐῶ τῆς σωτηρίας τῆς πολεως ἐπρεσβευοιιεν ἐπειδὴ σου ἀπέχρη σοι δίκην et δεδωκέναι, αλλα καὶ δωρεας citi εις - ἐνταυθ' ἐνέστην καὶ τὴν γραφην Πηνεγκα P. 86 init ). His certe nihil inest, quod sententiae nostrae de tempore institutae actionis repugnet. Nam causa instituta est octavo demum post cladem Chaemnensem mense legatio autem, quam tangit Aeschines, una est et ea quidem, quam continuo post Pu-guam pacis causa ad Philippum, in Boeotia versan tem obibat pacem autem brevi post cladem concialiatam supra monstravimus.
stituta iam enim ad alteram disputationis huius a tem convertimur per octo annos pendebat, done d
304쪽
ducta in iudicium es Actum enim de corona ter tamen esse lymp. demum CXII, 3, archonte Aristophonte, quum Alexander ad Arbela victor unive sere Asiam teneret, praeter Dionysium Hal. v. ad Amm. S. v. et Plutarchum in Demosth. c. a , gravissimus testis seri heophrastus in Char. VII. π χαLM. At ne opus quidem est aliorum testimoniis in re per ipsam Aeschinis in tes orationem certissim confirmata. Etenim Aeschines in ea p. 77 Alexandri, imperi nuperrime suscepto, in Asiam Prosectionem commemorat, eiusque cum Dario in Cia licia certamen tangit, denique de recentissimis rebus πψ των νυνὶ καθεστηκοτων loquitur, ibique Ἀλέξαν- ος, ait, ἔξω τῆς αρκτου καὶ τῆς οἰκοτμένης ὀλίγου δεινπασης μεθειστήκει, quo tempore Lacedaemonii cum
aliis Peloponnesi civitatibus Agide duce bellum M versus Macedones moverint, id quod ab Antipatro in ipso ortu oppressum Diodorus XVII, 6 sq. et 3 copiosius reser sub lymp. XII, 3. Eiusdem orationis p. a med. de Dario haec ait: ο ἐν των Περσῶν βασιλ- - - ου πεo του κυριος εἶναι Λέρων διαγωνίζεται, - - περὶ του σώματος σωτηoίας Illa
de Alexandro et haec de Dario ad ea manifesto spectant, quae victoriam ad Arbela continuo subsecuta sunt, nempe ad sugam Darii Alexandrique illum persequentis prosectionem, qua remotiores Asiae regiones, Babylonem, Persiam et Mediam petiit, unde ad Parithos usque mareque Caspium progressus erat, dum Darius a Besso proditus et caesus interiit. Pugna ad
Arbela accidit Olymp. XII, a mense Pyanepsione Arrian exped Alex. III. 5), eamque subsecuta est caedes Darii Olymp. XII, 3 Hecatombaeone Arril. c. III. 22 . Post eam Alexandro Mardis domitis
in castra reverso traditos in custodiam esse Lacedaemoniorum legatos Arrianus refert l. c. III p. 22ΟBlancard. , qui missi ad Darium fuissent, nimirum
305쪽
ut belli adversus acedones ei commimionem offerrent os Diod. l. c.); post Darii mortem Iustinus quoque XII, i Alexandro, in Parthis versanti, Antipatri epistolas ablatas narrat, quibus bellum Agidis regis Spartanorum nunciatum sit. Quam ob rem bellum hoc motum esse verisimile est, id quod Diodorus etiam diserte dicit, post victoriam ad Arbela exeunte olymp. XII,
a desectoribus Alexandri in remotissimas Asiae regiones prosectionem tum consecutam consiliis suis egregie favere existimantibus. De hoc bello autem Amschines: ακεδαι/ιόνιοι μἐν καὶ το ξενικὸν ἐπέτυχον μάχη, καὶ διέφθειραν του πεo Mὐραγον στρατιωτας ' 'Hχεχιαυτοις συμμετεβαλλοντο και 'γχαιοὶ παντες πλὴν Duηναίων καὶ Ἀρκαδία πασα λην Μεγάλης πολεως aurit δ' notioρκειτο, καὶ κα εκαστην ἡμέραν ἐπίδοξος ηναλωναι r 'Aλ ανδρος Do της ἄρκτου καὶ της ιη - μένης ὀλίγου δεῖν πάσης μεθειστηκει, o di Ἀντίπατοος πολυν χρονον συνηγε στρατόπεδον, τὸ δ ἐσόμενον αδηλον or in Ctes. p. 77). Itaque sub medium sere
annum Olymp. XII, 3, nimirum finiente aestate, consentaneum est Dactas ab Antipatro Lacedaemoniorum
vires esse acri proelio illo, in quo Agis gloriosam
mortem occubuit Diodor. XVII, et Curt. VI, i, i 6 sqq. Iustin. XII, i). Hoc facto convocatae Corinthum sunt Graeciae civitates a Lacedaemoniis obsides quinquaginta Antipatro dati legatique in Asiam ad Alexandrum missi, qui regis clementiam implora rent. Diod. XVII, 3. Curt. VI, i, o Et ipsum etiam hunc belli eventum Aeschines his verbis commemorat: ακεδαιμόνιοι ν ι ταλαίπωροι - νυν ὁμηρευσον τε καὶ τῆς συμφοδευς ἐπίδει ν ποιησόμενοι una σιν ως in ανδρον ναπέμπεσθαι, τουτο πεισόμενοι και αυτοὶ καὶ
ἡ πατρίς, ὁ τι αν ἐκείνω δόξη in Ctes. p. a. Quae quum ita sint, altera parte anni olymp. XII tertii
probabile est actum de corona certamen esse. Et excussa hac a me accuratius sunt, quo certius On-
306쪽
stent sequentia. Nam anno quidem tertio orationes habitas esse, clarissime docent Aeschinis verba: η με- ρων ἐν λίγων έλλει τα Πυθια γίγνεσθαι καὶ το συνέδριον, τῶν 'Eλληνων συλλέγεσθαι in Ctes. p. 89 exu ). Pythia vero anno olympiadum tertio quoque acta esse, ita demonstravit Corsinus disserti agon P. 26 sqq.
et F. A. T. II. p. 437 m x ut Dii ea de re etiamnunc dubitet, nemo sit. At quod praeterea ex Thucyd. coli. IV. ii contendit Corsinus, mense ea verno Munychione incipiente acta esse, id rece
tissime impugnavit Clintonus in ast Heli. p. 9sqq. Pythiaque non vere, sed auctumn acta acute conatus est demonstrare. Eiusque ex argumentis unum gravissimumque ex ipsa eschinis in Ctesia phontem oratione petitum est. AEtenim lymp. XII, Hecatombaeone Darius necatus est, de quo Aeschianes p. a med ut vivo loquitur itaque eius mors nondum comperta Athenis ciuit, quum causa decorona agebatur; unde Pythia, quae paucis diebus Glebratum iri Aeschines dicit, non vere acta patet, octo mensibus post caedem Darii, sed auctumno, eoque etiam, hoc est mense Pyanepsione vel Maemacterione, ut voluit Palmerius quoque in Exerciti ad Aesch. , orationes de corona habitas esse. Sed Boeckhius,
qui nuper Corsini de Pythiorum tempore opinionem copiose defendit in Com. Inscr. r. Inscr. hoc. p. 8ia a sqq. iure Clintoni et illi et reliquis arguine
tis opponit Thucydidem, qui de induciis Olymp.
LXXXIX, i Elaphebolione XIV in unum annum pactis v. huc. V. iis . . I του δ' ἐπιγιγνομένουθέφους Ol. LXXXIX, ), ait, αἱ ἐν ἐνιαυσιοι σπονδαὶ διεχίλοντο μέχρι Πυθίων, quae verba nullo modo hoc Possunt signisicare, quod Clintonus vult induciae Per aestatem dissolutae erant usque ad Pythia, hoc
est non per totam aestatem, sed ad auctumnum us
que Olymp. LXXXIX, , quo Pythia agenda essent.
307쪽
Nam induciae renovatae sunt demum Ol. LXXXIX, 3Εlaphebolibue XXV v. huc. V ivi, incipiente vere. Et dissolutis vere Olymp. LXXXIX, et induciis heulum per totam insequentem aestatem gestum est in
Thracia, eaque siniente pugna a Amphipolin accidit V. ia); insequentique hieme Spartana subsidia duce Rhamphia progressa sunt ad Pierium in Thessalia, sed Thessalis impedientibus domum reducta. Quo facto inimicitiae quidem intermissae sunt V. 4 , et de pace concilianda actum est per reliquam hi
mi partem, sed προς το α παρασκευή τε προεπανε- σεισθη απὸ των 1ακεδαιμονίων, - πως οι Ἀθηναῖοι
μαλλον ἐςακουοιεν V. 7 . Tum demum conciliata est pax in annos quinquaginta Olymp. LXXXIX, Elaphebol. XXV. De renovatis autem interea induciis pacis paciscendae causa nihil Thucydides scribit, neque, quod omnino exspectares, hoc memorat, finia ente aestate Pythias inducias inimicitiis finem imposuisse, ut inde de pace concilianda cogitatum sit. Quam ob rem Thucydidis illa o δ' ἐπιγιγνομένουθερους αἱ μἐν ἐνιαυσιοι σπονδαὶ διελίλυντ μεχρι πυ- θίων aut ita solummodo interpretanda sunt incipiente aestate l. LXXXIX, a induciae finitae sunt non ipso Elaphebolione XIV, sed Pythiis, brevi post actis, aut quod rectius propter Pythiorum annum o ckhius censet annuae induciae, quum incipiente a state l. LXXXIX, a finitae essent, dissolutae erantusque ad Pythia l. LXXXIX, 3 hoc est ad Elaphe-holionem XXV, quo novae induciae in annos quim aginta pactae sunt. Ulut statues, Pythia verno tempore acta et aut extremis Elaphebolionis diebus, aut Μunychionis primis, probant aperta Thucydidis verba. Unde orationes de corona laphebolione ineunte aut praecedenti Anthesterione habitas patet paucis ante Pythia diebus, paucis item ante Dionysia urbana. Et per se quidem verisimile est, certamen brevi ante
308쪽
Dionysia actum esse, quibus coronandus Demosthenes erat et sane spectacula aliaque solemnia Dionysiis in theatro peragenda ita memorat eschines p. 75,
ac si ea proxime instarent τίς γαρ υκ αν αλγήσειεν ανθρωπος Ἐλλην et καὶ παιδευθεις ἐλευθεοίως, αναρινη- σθώις ἐν του θεατotio κειν γε, εἶ ριηδενμερον, τι ταυτηποτ τη ἡμερα μελλον-- ωςπερ νί, των τραγωδῶν γίγνεσθαι sqq. Accedit denique, quod magnam Graecorum multitudinem adesse certamini eschines diacit Ορω ν ου ὀλίγους EλληναςJ παροντας, λx σους
Ουδεὶς πώποτε μέμνηται προς γωνα δημοσιον Πραγενο- μενον P. 6 exis.), quos quidem non sola causa de corona, sed certaminae etiam Dionysiaca Athenas congregasse probabile est Quae quum ita sint, si do
Dario, ante septem menses secundum Arrianum o
ciso, ut de vivo adhuc loquitur Aeschines, id quocumque modo explicetur, necesse est. AEt acuto quia dein Boecinius . . speciosum tantum esse, ait, quod vivus repraesentetur Dariusci prioribus temporibus recentia opponere Aeschinem ora μἐν των Ιερσων βασιλευ ο - χθω διορυως καὶ τον Ἐλλήσποντον ζευζας, ο γῆν καὶ δωρ τους Ελληνας αιτων, ὁ τολμ ων ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς γραφειν, τι δεσποτης ἐστὶν απαντων ανθρωπων ν ηλίου ανιόντος μέχρι δυομμου, νυν ου περὶ του κυριος ἐτέρων εἶναι διαγωνι ται, λV ξδη πεοὶ τῆς του σωματος σωτηρίας is recens acta tempore praesenti extulisse. γωνί ται, non ut adhuc vivum Darium repraesentaret, sed ut nuperrime acta antiquis opponeret: seolim Persa de imperio universorum contendebat, nunc contendit de eo, vivat an moriatur. Hoc etiam noto Darii obitu dici potuisse, immo si nota iam Darii ne fuerit, multo graviorem sententiam esse, qua rem tristissimam nuper compertam proponat Atheniensium animis et miseretur verbis i nibus. Haec Boeckhius, quae tamen persuadere mihi
equidem dissicilius possum, quum non intelligam, cur
309쪽
prorsus occultanda esehini veritas fuerit. Et pol rat nil inflexa veritate Aeschines et gravem sententiam et lenibus verbis pronunciare, si diceret: ὁ των Itio νβασιλευς - νυν ου περὶ του κυδειος τέρυὸν ἶναι λαγαν- ωὐεται, ἀλλ' υδε πεοὶ τῆς του σωματος σωτηρίας. Atque hoc dixisse eum utique contenderim, nisi Arrianum in designando ex Atticis fastis tempore mortui Darii salsum negligentioremve suisse concesseris, aut momtem Darii nondum certo compertam Athenis suisse, ut Aeschines publice certum pro incerto proferre in
I uexit. Nam Aeschinis verba: ο δυλέξανδρος ἔξω τῆς
αρκτου καὶ τῆς οἰκοτμένης ὀλθου δεῖν πάσης μεθειστηκει non mihi necessario ad Scythicam Alexandri expeditionem reserenda videntur, quae sane demum post obitum Darii suscepta est, sed possunt etiam ad AI xandrum circa Caspium mare Parthianamque versam tem spectare, quo post victoriam ad Arbela et iam
ante Darii mortem processerat.
Quod utut est, Aeschinis Demosthenisque de corona orationes lymp. XII, 3 paulo ante Dionysia Pythiaque habitae sunt, Anthesterione extremo aut ineunte laphebolione, eodem igitur tempore, quo octo annis ante eschines Ctesiphontis accusationem ad archontem detulerat. Neque quidquam adhuc quaerendum Testat, quam de diutura illa litis inter missione. Quae explicari quidem quodammodo eo primum potest, quod causa tam insignis haud leves apparatus desiderarit, donec deferri ad iudices posset. Gravior tamen in temporibus quaerenda est,
quae institutam eam continuo subsecuta sunt. Post
lavit Ctesiphontem eschines exeunte anno OlymP. CX, 3. Eo tempore , aut insequentis certe anni iniatio convocatae sunt Corinthum a Philippo Graeciae civitates ad bellum adversus Persas decernendum.
Diod. S. XVI. 89. Olymp. XI a subsecutus est obitus Philippi, Alexandrique in regno successio, inde
310쪽
Thebanorum a. acedonibus desectio et interitus, Athenarum item rebellantium tremor ac periculum, redintegrata cum Alexandro pax, denique Alexandri in Asiam transgressio, inquieta sane ac turbulenta tempora, in quibus verisimile est, Aeschinem ac Demosthenem legationibus pro re publica susceptis sa pius Athenis abfuisse Demostheni certe novimus Thebis dirutis legationem esse ad Alexandrum mandatam Aesch. in Ctes. p. 6. Plut Demosth. c. 3. Sed gravissima diuturnae illius intermissionis causa in ipsius actionis materia et conditione quaerenda videtur. Erat enim actio publica et ea, in qua, quum Aeschines in universam Demosthenis rei publicae gu-
hernationem accusatione sua esset invectus, id agebatur, ut quae res publica adversus Macedones cepisset consilia, quum ea a Demosthene potissimum essent Prosecta, aut e damnato iniuria notarentur, aut comprobarentur absoluto. Illud agens adversarius causam
eo tempore insidiose instituit, quo Atheniensium et acceptas calamitates deplorantium, et de pace turpi indignatorum iram odiumque in Demosthenem, meentissimae rerum miserabilis conditionis auctorem, facillime moveri posse sperabat. At in hoc morem gerer adversarii malevolentiae vetabat et ambitio potitica, licet infortuniis fracta, et iusta viri de reo Blica egregie meriti aestimatio, quae ipsis calamitatibus nequaquam deminuta est, quin ortis post mortem
Philippi novis motibus adeo reverat, ut quum Thebis dirutis pro pace Atheniensibus concedenda ab Alexandro exposceretur quod ipse Demosthenes tangit de cor. p. 39), prodere eum turpe ingratumque sit a civitate iudicatum V. Aesch. in Ctes. p. 76
exu Diodor. XVII. 5. Plut Demosth. 3. Phoc. I . Pseudo-Pluti in Demosth. p. 266 ed. Η. Item vero absolvere Demosthenem collaudareque vetabat metus