장음표시 사용
321쪽
Μegarenses hostes etiam tum Atheniensium erant, aut certe ad hostilia magis quam ad amicitiam proclives, sicuti Thebani et uboeenses, quum Dem sthenes ad rei publicae administrationem adspirabat, secundum or de cor. p. 3o6, hoc est l. V i eunte, quo tempore bellum exarserat cum Philippo Amphipolitanum, certandumque praeterea erat cum Olyntho v. s. c. II, o. p. Φ, acerrime vero cum
Chiis, Rhodiis, Byzantiis, iisdem, quos l. CVI,
Imbrum, Lemnum aliasque Atheniensium insulas devastasse Diodorus refert XVI, i). Quid multat Tum etiam verisimile est Megarenses, angusta in narum conditione usos, Salaminem, pristinam disco diae invidiaeque materiam, impugnasse. Quod si ita est, haec de decretis illis probabilis sententia statui poterit. Ol. CVI, i socialis belli anno secundo Byzantii, Chii et Rhodii Imbrum et Lemnum devastant, Minum adoriuntur et terra marique oppugnant, alia que theniensium insulas opopulantur. Diodor. I. e. Quam ob rem Athenienses ad uibri insulae, i deque aliarum his in regionibus possessionum suarum custodiam Nausiclem, illius anni ordinarium ped suis exercitus imperatorem τὸν ἐπὶ τῶν πλων mi tunt cum bis mille oplitis. Simul novam classem instruunt ducibus celeberrimis Iphicrate Timotheoque qui Hellespontum navigent et cum Charete, penes quem ex superiori anno summum belli imperium erat Byzantium adoriantur et obsidcant. Exeunte anno, quum Philo ὁ ἐπὶ τῆς διοικησεως κεχειροτονημένος ' Propter tempestates fortasse testas, oriente J Addita voce me indicari mihi videtur praetor aera
rit novus, liperrime, . . exeunte anno creatus. Qualn
ob rem simul cum litione illo creati etiam sint Chub
322쪽
301 cane spirantes navigare in Imbrum non posset, nec stipendia militibus solvere, Nausicles de proprio pecunias largitur. Tum ineunte anno l. CV secundo, quum annuum muneris eius spatium exiisset, Athenas redit, solutamque pecuniam liberaliter civitati condonat. Eodem tempore, hoc est ineunteo l. CVI, , quum maxima Atticae militiae pars in Imbro adhuc Hellespontoque abesset, egarenses in vicinam Salaminem insulam ex improviso impetum faciunt. Ad eos depellendos Charidemus, huius anni
praetor ἐπὶ τ οπλων nuperrime creatus, succurrit cum
Parva manu ex hoplitis delecta iis, qui ad urbis Atticaeque custodiam restiterant. Qui quum impares essent, commissa ad Bocaliam fluvium pugna caesi sunt, nonnullique eorum ab hostibus spoliati. xe citus igitur ut non compleri solum, sed augeri etiam posset, Charidemus, expeditionis dux, cum Diotimo, huius anni praetore equitum ordinario iuvenes, qui armis sexendis pares erant, Salaminios sive Athenie Ses, ad arma vocant, eorumque octingentos proprio sumptu clypeis instruunt. Quo facto hostes aut Operati sunt, aut quod sibi infirmiores esse viderentur, ultro fugam ceperunt. Repressumque ita periculum est Primis, ut suspicor, mensibus i. CV1, 2, a sicle, superioris anni τω ἐπὶ τ οπλων praetore, in nas modo reverso. Quam ob rem eiusdem anni ol. CVI, a mense eodem Boedromione, eodem etiam die senatus populusque decernit, ut coronetur Nausicles, coronentur etiam Charidemus et Diotimus, et ille quidem Dionysiis eiusdem anni I. CVL qui agebatur
demus, posterioris decreti ὁ ἐπὶ τ on1 et Diotimus, επὶ τ ἱππεων, quibus munus administrandum esset insequenti anno, Ol. CVI, a, quum Nausicles superi xis anni, t. VI, ε, ο ἐπὶ τ οπλων στρατηγος sue xit. suam nostram sententiam illustrabunt sequentia.
323쪽
302 secundi laphebolione celebrandis, quod ille munus
iam deposuerat, ortasse etiam rationes retulerat, hi, postquam munus elapso l. V a. a deposuerint, insequentis anni, t. VI, 3, agnis anathenacis, Hecatombaeone agendis, deinde iterum eiusdem anni
Dionysiis, hoc est l. VI, 3 laphebolione Scilicet hi simul cum Nausicle Ol. VI, a Dionysiis
coronari nondum poterant, quod eis ad finem usque anni munus gerendum erat, et leges mediam inter muneris administrationem magistratus coronari vetabant. Quam ob rem disserenda coronae pro dicati, erat usque ad insequentis anni Dionysia. Quae tamen quum laphebolione demum mense, Ol. CVI, 3 agenda essent, duobus sere annis facta cor natio esset post quam Charidemus et Diotimus de republica bene meruerant. Itaque ne diutius honos eis detineatur, decernitur, ut quum primum munus deposuissent, instantibus Magnis anathenaeis, quae insequentis anni, Ol. CVI, 3 Hecatombaeone celebranda erant, coronae praedicati fiat. At in agnis Panathenaeis, etsi ea gravissimum essent sestum urbanum, tamen non edebantur sabulae, sed gymnicum modo certamen, non confluebat Graecia ludorum theatralium
causa, id quod ebat in Dionysiis urbanis, quibus novi tragoedi in scenam prodibant. Ne igitur, turiori coronae praedicatione honos quodammodo ianueretur, Dionysia etiam in decreto adduntur. Ita sit, ut Nausicles solis Dionysiis coronetur, t. VI, 2 Charidemus et Diotimus l. VI, 3 tamquam in antecessum Panathenaeis primum agnis, Hecatom-baeone agendis, deinde, id quod honoris summa erat, Dionysiis Panathenaea Magna laphebolione mense Sequentibus. )0 Inde illustrari etiam videtur, cur decretum de Nausis
324쪽
303 Ita sane egregie conspirant omnia ipsaque illa
geminanda coronae praedicatio certissime confirmat id quod supra statuimus, Charidemum et Diotimum cle latum sit γνωμη βουλῆς καὶ δήμου, alterum, de Charidem et ilotimo, πρυτανεων 'εγοντων βουλῆς γνωμη - ουλῆς γνωμη quid sit, clarissime liquet
ex sephismate Aristoplioniis de cor. p. 25o. Hoc enim conscriptum est de rebus in senatu actis et ad populum reserendis, itaque iussu senatus ipsoque haud dubie in senatu, quem de eligendis ad Philippum 1 gatis acturum congregare iussi praetore Prytanesque a populo erant ex decreto Eubuli, quod in concione latum est a praetoribus convocata, et illum Aristophontis libellum in or de cor praecedit Libello igitur isto Aristophon, proedrus non contribulis, iussu senatus ad populum refert, senatum iussa populi exsecutum esse. Atque in eiusmodi senatus actis et placitis, ad populum reserendis, omitti etiam poterat is, qui conficiebat libellum, quippe qui nec sponte eum nec solam suam in eo sententiam conscripserit. Eiusmodi decretum est illud de induciis a Philippo petendi I de cor. p. 282. Hoc quidem conscriptum est βουλῆς και στρατηγῶν γνωμη. Praetores enim, id quod factum etiam est in re p. 25 relata, congressi cum senatu erant, audita Philippi impressione, de periculo civitatis deliberaturi. Conveneratque intor eos, ut legati induciarum causa ad Phia lippum mitterentur, qui ipsi etiam, ut videtur, in ipso senatu creati sunt: γοεθησαν κ τῆς βουλῆς, ex solo Senatu, quum ex altero decreto, quod illud excipit, I gati duo ex senatoribus creati sint, et praeco ex Populo. Illud praetorum senatusque placitum conscriptum a proedro seu senatore quodam est, ut populo proponeretur, tum concione facta recitatum et a populo confirmatum Ita praetores et senatus populo auctores fiunt decreti de legalis ad Philippum induciarum causa mittendis unde praescriptum decreto est στρατηγων καὶ
sicuti in sequenti de induciis decreto πολεμαρχου γνωμη, quippe cuius auctor populo factus sit polemarchus. Contra Callisthenis decretum de excubiis fugaque ex
325쪽
cum armatis suo sumptu octingentis illis iuvenibus quod accepta ad fluvium clade civitati ex improviso
immineret periculum retudisse. agris capienda de cor. p. 38 latum est in concionea praetoribus et prytanibus convocata βουλῆς γνωμη. Nam in hoc συγκλητο ἐκκλησίας - στρατηγων καὶ προμνων βουλῆς γνωμη omnino reponendum videtur pro vulgari . . υπὸ στρατηγων καὶ πρυτανεων καὶ μολῆς γνωμη, id quod prorsus absonum est, quia sonatus dissentientibus prytanibus decernere nihil potest, itaque βοολῆς γνωμη complectitur etiam γνωμην πρυτανεων. Et morem fuisse Athenis, ut praetores Cumprytanibus extraordinariam concionem convocarent, docet Thucydides IV, 48: ἐκκλησία δἐ ποιήσαντας τους στρατηγους καὶ τους πρυτανεις, sicuti ex decreto E buli de cor. p. 49 praetoribus simul et prytanibus
iussu populi congregandus erat senatus. Itaque Callistbenis decreti ratio manifesto haec est praetores et Drytanes concionem convocarunt: συγκλητο ἐκκλησίας
υπὸ στρατηγῶν καὶ πρυτανε οπι quod additur βουλῆς
γνωμη aut hoc valet consentiente et iubente senatu Concionem convocarunt, in qua excubias habendas et
sugam ex agris capiendam decrevit Callisthenes, id quod placere possit, quia post βουλῆς γνωμη sequitur mensis et dies, et tum demum Καλλισθένης Ἐτεονίκουωαλ ειπεν Sed quum ea de re actum certe antea sit in senatu, βουλῆς γνωsta verisimilius hoc valere dixeris Callisthenem in concione a praetoribus prytanibusque convocata verba fecisse de re in senatu acta, populoque senatus sententiam aperuisse, itaque auctoritate et voluntate senatus, cui tamen ipse haud dubio sententiae serendae auctor exstiterit. Quae quum ita
sint, βοτλῆς γνωμη praescribi patet non quidem feci tus consultis iis, quae rata esse possunt etiam absque populi auctoritate, et a populiscitis, in quibus solemnis sermula est: δεδυχθαι γῆ βουλὴ καὶ τω δημω, distinguuntur formula: δεδοχ,αι aut δοξε si βοτλῆ sed eis potius rebus, quae acta in senatu sunt, deinde ad Populum reserenda, ut in Aristophontis illo libello, aut populiscitis, quae non a privato quopiam rogata sunt,
326쪽
Atque summa certe huius nostrae opinionis set
hit, etiams decreta non ad i. CVI, a sed adit. CVII, a reserenda contendas Nam ad hunc so-
sed in ipso senatu et rogata et confirmata, quibusque decernendis ipse senatus, relatione senatori aut ei, in cuius sententia ipse acquieverat, aut alii cuidam demandata, auctor fit populo. Itaque quod in altero illo decreto Calliae legitur βουλῆς γνωμη, id hoc sibi vult Callias conscripsit decretum de coronando Charidem Dio- timoque, quod senatui placuerat, id vero non sponte nec a se ipso rogatum, ut docet praecedens πρυτανεων λε- γοντων Hoc enim aut idem valet quod κελευοντων, hoc est prytanum iussu Callias senatus rogationem conscripsit, aut explicandum est ex persimili decreto senatus, quod legitur p. oechb in Corp. Inser. I. r.
εο 8, in quo scriptum est: δεδοχθαι τῆ βουλῆ τους λαχοντας προέδρους εἰς την ἐπιουσα εκκλησίαν χρη- ριατίσαι πεo τουτων, νεομην ὁ συμβαλλεσθαι τῆς βουλῆς εἰς τον ῆαον, ora δοκε τῆ βουλῆ παινέσαι
τον ut ινασιαρχὶήσαντα κ. . . Quod igitur hic proe-dris demandatur, idem agendum fuerit prytanibus, in altero illo Calliae decreto commemoratis senatui placuit, ut coronentur Charidemus et Diotimus, concione facta prytanes voluntatem senatus proposuerunt populo eamque conscripsit Callias. Contra prioris decreti de Nausicle coronando ipse Callias auctor factus sit, quod quum senatui proposuisset, ne προβουλευτον ad populum referretur, sonatus hoc probans simul illud de Charidem et Diotimo serendum censuerit. De utrisque tum una in concione actum, sed a populo prius solummodo confirmatum sit, quod Nausicles tum iam munus deposue at haud dubie rationes quoque retulerat Charidemus et Diotimus contra tertium tum primum suscepti muneris mensem agebant, Oedromi em. Quam ob rem quod de his quoque coronandis Prytanes rogarunt auctoritate senatus, id quidem simul a Callia conscriptum est, nondum tamen a Populo confirritatum, sed repositum est , ut deposito demum munere et relatis rationibus confirmandum populo denuo pro
poneretur unde illi praescriptum est γνωμη -λῆς
327쪽
Iummodo annum referri ea posse, nisi ad Ol. CVI. a satis ex antecedentibus liquet. Et ad hunc sane annum omnino resercnda sint, si Charidemus is, qui copiis in Salaminem missis praefuisse in altero decreto dicitur, rita sit ille, cuius facinora, perfidiam, res gestas acerbe Persequitur Demosthenis in Aristocratem oratio. Is enim et per ipsius belli socialis spatium, et insequenti tempore usque ad i. CVII, 1, quo habita est oratio in Aristocr. secundum Dionys. ep. ad Amm. S. I, conducticii exercitus dux erat apud Thracum regem Cersobleptem, cognatum sibi
et in tutelam a Cotye patre olim traditum, id quod clarissime ex iis liquet, quae exposuimus ad p. 9 . notia. Idem vero eodem tempore magna apud Athenienses florebat auctoritate. Quamquam enim nondum Atheniensis imperatoris provinciam administraverat, tamen ante iam saepius ab Atheniensibus conductus
fuerat in bellis, quae adversus Amphipolitas, Olynthios, et in ipsa quoque Chersoneso gerenda eis erant ante Ol. CV, 3, multaque eis officia usque ad LCVII, a praestiterat. Primum enim per tres annos
καὶ δημου Καλλίας Q. εω τι δοκεῖ τῆ βουλῆ καὶ
ταν δημαν, huic πρυτανειον λεγον ν βουλῆς γνωμ 7. Hae haud incommode addenda videbantur ad ea, quae de formulis illis in universum disputavit Scho mannus de Comit Athis p. 99 qq. Eo anno orationem hane re vera habitam esse, liquet prae ceteris ex . 66a, ubi bayllus commemoratur, Phoeensium imperator. Is enim subsecutus in imperio est Onomarchum fratrem, Ol. CVI, 4 a Philippo in Thessalia victum et necatum, sedit iam CVII, mortuus imperium tradidit Phalaeco, nomarchi filici
secundum Diodor. XVI, 38. Et quod Philippus P.
68 a Maroneam, Thraciae urbem, venisse dicitur, id
quoque pertinere videtur ad Thraeiam Philippi expe-dtionem, Ol. CVII, s susceptam, de qua V noti P
328쪽
continuos mercede militavit sub Iphicrate, quem post Amyntae regis Μacedoniae mortem, Ol. II, 3, Athenienses ad recuperandam Amphipolim miserant mcap.II. I. p. 39) Dem. r. in Aristocr. p. 669. Deinde quum Iphicrati imperium abrogatum esset, imotheoque delatum, ab Olynthiis, adversus quos tum temporis Atheniensibus certamen de Amphipoli erat, conductus quidem est, sed itinere ab Atticis triremibus interceptus de data Timotheum rursus adiuvabat, quem l CV, i in recuperanda Amphipoli victum supra docuimus cap. II, I p. f. s. Dem. I. c. Tum relicto Timotheo ab Amphipoli in Asiam transgressus est, ibique per aliquod tempus commoratus ad Cotym transiit, Thraciae regem, quocum Athenienses de Chersoneso pugnabant. mem I. c. p. 67o
sqq. Ab hoc brevi post, Ol. CV, 2, per Pythonem
necato Mersobleptae insanti custos et tutor relictus cum Atheniensibus in Chersones pacisci coepit, et eo potissimum auctore Athenienses a Thraciae regibus Chersonesi possessionem tutam recuperarunt l. CV3. V. sup cap. IV, 9 Cuius in primis iacti gratiam reserentes Athenienses et civem Charidemum secerunt, et aurea corona donarunt or in Aristocr. p. 666, 668). Et magna tum Athenis exstitit actio, quae ei gratiam populi omnimodo conciliare conabatur l. c. 668 68 i), nec aliud quidquam agebat, quam ut imperator a populo crearetur, ut qui solus posset Amphipolim civitati recuperare, etiam, quo tutius commoda Atheniensium in Chersoneso agitare posset, decretum ieret, ut qui Charidemum occidisset, is
Athenas abduci ad supplicium posset p. a sqJ.
Haec agitata sunt Athenis brevi ante Ol. CVII, i. Illud enim decretum id ipsum est, quod ab Aristo-
Crate in senatu rogatum, sed παρανομων delatum ab
Euthycle est, qui Ol. CVII, I in Aristocratem Invectus est Demosthenis illa contra Mistocratem oratione. m.
329쪽
Hane causam an vicerit Aristocrates et decretum de Charidem pertulerit, non constat; quapropter hoc etiam ambiguum est, utrum Charidemus Orita re tu a populo sit imperator, nec ne et Charidemus, qui deinde invenitur, Orita ille sit, an Atheniensis et ab illo diversus. tenim anno post illam Dem sthenis in Aristocratem orationem, Ol. CVII, a mense Boedromione Charidemus Athenis in Chersonesum seu Hellespontum mittitur cum navibus decem vacuis et
quinque talentis adversus Philippum, Thraciam nuper ingressum Chersonesoquc imminentem Idem ibi mem Olyntb. III. 29 ιιέμνεῖσθε δἰ Ἀθ. ω απηγγέλθη Φίλιππος πιν ἐν Θρακη τρίτον η τέταρτον τος τουτὶ
φαῖον τεῖχος πολιορκῶν τοτε το ν ην ἐν ἐν Μαιμακτηριων, πολλων ὁ λογων καὶ σορυβου γιγνο-Mένου παρ υμ ιν ηυ ίσασθε τετταρακοντα τριηρεις καθέλκειν καὶ τους μέχρι πέντε καὶ τετταρακοντα istis αυτους ἐ/μβαίνειν καὶ ταλαντα ξήκοντα εἰςφέρειν καὶ ροτα ταυτα διελθοντος - ἐνιαυτου τουτον 'Eκατομβαιων Μεταγειτνιων, μηδρομου τουτον του ηνὸς μογις ετ τα υστηρια δέκα ναυς απεστείλατε εροντα κενας παρίδη ιον και πέντε τάλαντα
υργυρίου. ratio haec cum reliquis Iynibiacis habita est l. CVII, 4. Illa igitur Philippi in Thraciam incursio ad annum reserenda est l. CVII. primum aut secundum. Ad primum reserendam multa docent. Τhr eiam enim Philippus invasit post res in Thessalia adversus
Phocenses prospere gestas OI CVI, 4. V. cap. II. ), nimirum postquam l. VI, 4 exeunte aut ineunte Ol. CVII, a per vias Phocenses in Graeciam persequi ab Atheniensibus impeditus erat v. cap. II 6 p. i)Quam ob rem illa Philippi in Thraciam impressio ea haud dubie est, ad quam Demosthenis or. Philipp. Ιspectat, I CVII, 1 habita v. cap. II, 9 p. 6 sq-), qua ipsa probabile est cxcitatos Athenienses hieme Ol.
CVII, a eos decresse bellicos apparatus, mox tamen in termissos, qui or Olynth. III. l. c. commemorantur.
Quod si ita est, Charidemus OI CVII, a Boedromione
330쪽
dem nimirum commorabatur etiam OL VII, 4, pio anno Philochorus ap. Dionys Hal. I. c. S. 9 Chari
demum, τὸν ἐν Ἐλλησποντο στρατηγον, Chalcidicis urbibus a Philippo pressis auxilio missum esse ab Ath niensibus et Olynthiis iunctum Pallenem et Bottiaeam vastasse resert Atil. X, 3 Charidemum Athenis
invenimus, quo tempore continuo os cladem Chaeronensem Athenis in extremo civitatis discrimine novarum rerum cupidi Charidem rei publicae administrationem imperiique summam tradendam agebant. Iul. Phoc. 6. - l. XI, i tamen rursus in Chersoneso versatus videtur Charidem enim speculatores necem Philippi Demostheni nunciasse, Aeschines contendit r. in Ctes. p. 6 extv. Denique l. XI, Alexander, Thebis modo dirutis, pro pace Athenie sibus concedenda Charidemum ab eis expoposcit una cum Demosthene, Lycurgo Hyperidc Diotimo, Charete et aliis tribus vel quinque, qui tum in re publica administranda principes erant Macedonumque adversarii Pliat Demosth. 3. Phoc. 7. Arrian. Exped. lex. I. o. Curi. III. 5. Et rex placatus quidem est per Demadem, Charidemum tamen, unum ex omnibus, quos poposcerat, exulare iussit. Isque in Asiam ad Darium regem se contulit, Alexa dro adversaturus Arrian. l. c. Dinarch. in Demosth. p. 25), ibique inter regis consultores receptus magna vixit auctoritate, donec in suspicionem Vocatus est, et ob nimiam linguae licentiam iussu Darii intersectus
Curi L c. ol. CXI, 4 secundum Diodor. XVII. o. Iam vero hic Charidemus, quem inde ab Ol. VIL
toties nominatum celebratumque invenimus, ut viarum et arte militari insignem, et viris etiam in raeum decem illis navibus et talentis quinque in Cherso