장음표시 사용
111쪽
di lusor redderet ut & fluidior, hoc est, aptior ad ascendendum per ductum thoraci cum ad venam subcla viam :Hie a seensus chyli per ductum thoracicum dissicilius perficitur in in Chla, est, frihomine . quim in brutis animantibuS . Ratio est, quod homo incedit eiI tis isse , line' ad horizontem perpendiculari, id est, erectu,; quadrupedi a dat in h/st: ιγ vero animalia incedunt linea horizonti parallela, ita ut chylus facilis possit progredi per ductum thoracicum, quam in homine, in quo propri1 gravitate descenderet , nisi valvulae , de quibus mox, hoc impedirent.
Certum enim est, aquam, vel quem Vis liquorem posse facilius propelli per tutam Λ horizonti parallelum, & per tubum B , quam per Tab. U. tubum C horimnii 'perpendicularem . Vide Fig IV. Sic etiam concipiendum , ehyli ascensum debere esse faciliorem per ductum thoraci- cum brutorum animantium Λ, vel B, quam per ductum thoraci cum hominis F. Vide Tab. V. Fig. I. u. III. IV.
EMeae iter debet chylus promoveri, priusquam possit in homine ιος - α
ascendere per lineam perpendicularem, ac proinde his causis opus est, ε ηsum ellurquibus mediantibus chylus cogitur sursum versus. promoventes. Ην ranam eausam vidimus , estque minus principalis, Videlicet Prima eausa . lympha per vasa lymphatica multiplicia admixtio r hinc chylus dilutior & mobilior . nec non volatilior redditur , & per consequens aptior ad ascendendum . Secunda causa est majoris considerationis, & magis principalis , vi- Secunda caci delicet calor quo vidimus in antecedentibus liquores ad satum vo- D. latilitat is deduci, id est , in vapores mutaris vapores autem facilius sursum propelluntur , quam liquores. Tertia causa non minoris est momentI, videlicet pressio partium . Tertia ca a. citcum jacentium . DiximuS autem in antecedentibus, in corpore nostro omnia plena esse, & nulli bi dari vacuum : hinc si quaedam pars moveatur, propellit illa alteram vicinam , & sic porro ; ita ut omnes partes premantur ab invicem , ac proinde etiam Occulus chyli serus quoque comprimi debet, atque ita chylus hac pressione ex eodem propellitur ad ductum thoracicum , nec diutius moram nectere mistest intra receptaculum : hic multum facit premo diaphragmatis motu filo reciproco , nec non musculorum abdominis exi pirationi inser vientium. Chylus itaque , compresso receptaculo , non retrorsum adigi potest in lactea , vel ductus lymphaticos; quia valvulae hoc impediunt, quas in lacteis & vasis lymphaticis dari,ostendit honoratae memoriae versatissimus Λnatomicus Imammerdamius intractatu suo speciatim
de his conscripto. - e tinetaeas
Quarta cava minils principalis, sed tamen valde adjuvans , sunt valvulae ductds thoraci ci , quae chylum propulsum hinc inde sullinent, δ' 'ne protinus si i1 propri1 gravitate relabatur; ita ut concipiendum sit, quod singulae valvulae hujus ductus sustineant pondus aliquot guttu- Iarum , ne decidant. In brutis hae valvulae tantum usum habere non possunt, cum incedant prona, & eorum ductus accedat ad lineam horizonti parallelam; sed in homine chylus potest facile relabi, cujus ductus perpendicula- citer assurgit, nisi valvulae hoc impedirent, chylum sustinendo. Non hic dicemus cum Λnatomicis, quomodo receptaculum homi-
112쪽
Humorem squi fertur perductum th racicum , esse ineptum ad
o receptaculi communis esse Iethais. Ductils tb rarici insertio in venam sub-
his differat ab eo, quod est bruti : haec revera nihil faciunt ad rhombum, & sunt tantum inutiles & curiosae anatomicorum speculati dies, qui sepe in hisce quisquiliis magnos suscipiunt labores ; dc ubi quaestio est de aliis majoris momenti, vix inquirere in eorum causas
Dicunt vulgo, quod receptaculum hominis magis sit glandulosum, in brutis vero minus, & magis membranaceum: sed haec nullam afferunt utilitatem. Ita disputant Anatomici inter sese de numero receptaculἱ communis. Pecquetus eum duplicem statuit, alit vero hoc negarunt: sed dicimus uno verbo, lusum merae naturae esse; & parum facit ad oecon miam animalem recte explicandam, num sit duplex, an triplex. Situs eius a Lo ero in tractatu suo de corde describitur inter tendines diaphragmatis, circa centrum metenterii , & capsulas atra bilarias, supra musculos pias, & instar vesiculae albicantis & adi poste sese primo conspiciendum tradit. Vide Tab. U. Fu. LNotavimus in dumi thoracico multiplicem pertusionem , dum v dimus, a spatiis intercoitalibus prodire vasa innumera lymphatica, ductum thoracicum pertundentia , in eumque lympham refundentia satis copiosam, chylum dilutiorem & fluidiorem reddentem . Nemo horum vasorum unquam, quem sciamus, secit mentionem ;&usum
habent insignem , videlicet lympham deponendi in hoc ductu, dcchylum dilutiorem reddendi. Vide Tab. U. Fig. LBilfius etiam notavit, aliquod dari vas circulare circa regionem cordis, vocabat de Wronph, & putabat inde rorem serri ad ipsum cor, uti habet ejus tractatus Achorum Lovaniensium : sed irrito conamine voluit Bisus hine aliquid mysterii prodere , cum certe nullam invenire queamus conneκionem cum hoc vase dc corde, sed quidem eum thoracico ductu; ita ut possimus concludere, ejus usum esse lympham resandere in ductum thoracicum , quae chylo admixta eum reddat fluidiorem, cum quo tandem iret ad cor. Idem Bil vis voluit, hunc humorem, qui sertur per ductum thoraei eum , & qui in eo continetur, plane ad nutritionem esse ineptum, &alii usui esse dicatum e sed nullum existit in ejus tractatu argumentum, quod nos cogat hoc ipsum cum ipso statuere. Hujus revera ductus thoraci ci dc receptaculi communis vulnus moristem afferret, nec non atrophiam lethalem : chylus enim , qui ad fanguinem iret,disrupto hoc ductu & facculo chyli fero, in thoracem abdomini que cavitatem effunderetur; atque ita sanguis novo nutrimento, & per consequens etiam omnes nostri corporis partes spoliarentur, quod necessario induceret atrophiam lethalem . Progredimur nune cum hoc ductu ad axillas, ubi videmus , quod hie ductus e centro quasi eductus, & excurrens per vasa intercos alia, advenam subclaviam ascendit, in eumque succum suum chylosum reis sundit , qui cum reliquo sanguine it ad dextrum cordis ventriculum,
sanguinis ossicinam versus, & hic primo chylus sanguini miscetur , uti patet Fig. I. Tab. U. Disitigoo b C io
115쪽
Α Cor . Tab. U. B Arteriae coronariae Perdis inflatae . C Vena axiliaris , vel subclavia. D GIotila venae axillaris. E Ualvula ductils thoraciei immediate sub valaulum veηae axi Llaris fit a. F Ductus thoracici hominis . G Ductus thoraeici insertio in venam axillarem , vel subesadiam '. H Uasa b halica a spatiis intercostatibus prodeuntιa , quae sese in ductum thoracicum inserunt ad chyli dilutionem. I Variae intra ductum thorac/cum valvulae,cselo concedentes advenam Axillarem transitum ; descensum vero ad receptaculum probubentes . Κ A, Dactus ductus thoracici. L Sace Ius eritiferus, vel Recepta tam commune. Μ Glandulae mesenterii. N Vasa Lymphatica a glandulis mesenterii orta, quae sese in D culum critiorum inserunt. t.
Λ BC Tubi, per quos aqua ascendit. D Vas aqua plenum. Notandum etiam hic venit, quod Lomer exhibet rubtilia VI. FI- Ductίstboragvra II. in tνactatu stio de corde, quod vena illa subclavia,supra apertu cici v*IPulae, ram ductus chyliseri,insignes habeat valvulas: una est in vena a villari, niquae sanguinem a vena jugulari & axillari redeuntem ita transvehit, uic insertio ut influenti chylo impedimento non sit , quaeque impedit, quominus; his TR b
sanguis in venam ipsam regurgitare queat. V. Aiis L.
Λltera valvula est in fine ductus thoracici, quae impedit, quominus chylus in ductum thoracicum regurgitare queat, uti in Figur. I. Tabul. U. Λntequam autem lacteas & ductum thoracicum , & alia hie spe. De Lacteis elantia missa faciamus , videbimus primo, quid valeat opinio Lo biantibus inmeri de lacteorum osculis, quae nos diximus superios , intra intestina tr. intestina, hiare, quod ille negat, & post varia facta experimenta tandem con Lumeri sen- eludit . lactea non directὰ & immediate intra intestina hiare , sed renIIa. obliqud inter eorum tunicas serri, antequam in cavitatem intestino- . . . . . rum penetrent; non aliter ac ductus communis in duodenum , di ureteres in vesicam terminantur. Sed ipsi hoc responsum serimus , quod . iam dudum sciverit di dixerit Hippocrates , rea sese aliter habere in. Μ a corin
116쪽
circulatione. argumentum primum. Probatur experimentis.
Corpore vivo, ac in mortuo; hinc vult non esse argumentum a mortuis ad viva animalia: sic etiam hic, quae in statu mortis talia, vel talia apparent, non cogitandum, Illa etiam sic debere habere in vivis cor poribus , minime gentium; hinc illa experimenta. quae fecit in cadave ribus , non procedunt. Vide ejus tractatum de corde , pag. 2, 3, erc. Porro hic consideranda venit chyli lenis, non intima cum sanguine mixtio; ita ut potius vocemus admixtionem , qu'm permixtionem dc commixtionem : dc postea erimus visuri, quod chylus quidem terquaterve debeat trans re thalamos cordis, priusquam intime cum sanguine misceri queat. Certum est apud Chymicos, quod non nisi longa es saepius repetita circulatione humores intime misceantur; idem cogitandum hic de chylo sanguini admixto, quod non nisi ter quaterve cor dis antra transierit , inti md misceatur cum sanguine. Lomer hoc ipsum probare vult, cum Observaverit, chylum omnino erudum & lacti similem diurno spatio cum lan Euine circulare , .Eκ perimentum hac de re cepit in canis sectione quinque vel sex horis post pastum largiorem , cujus sanguini innatabat magna ipsissimi Iactescentis chyli copia ; id est , observavit in homine idem . Vide
Per intimam autem permixtionem nihil aliud intelligimus, quam secundum minimas partes permixtionem, ut chylus sanguinis videatur induere colorem.
HIe jam ἰnvenimus causas & argumenta pland demonstrativa
pro circulatione sanguinis per corporis partes . Videbimias primo ejus inventorem , qui fuit Narveus , ut constat ex ejus tractatu de circulo sanguinis : alii vero sunt, qui existimant, mrdeum non fuisse primum hujus circulationis inventorem , sed ipsum hoc didici sse a quodam Monacho fratre. qui diu ante Harveum tractatum divulgaverat, in quo mentionem secerat hujus circulationis; quem tractatum m rveus postmodum Paullis accuratius examinavit , dc experimenta hac de recepit, & sic tandem rei veritatem invenit Quicquid sit, nos Narveo non detrectabimus et loriam hae in parte, & ille apud mortales pro hac inventione quidem retinebit aeteristiam Iaudem.
Primum circulationem sanguinis probans Argumentum ex eo petitur, quod chylus hic perductum thoracicum in venam subclavi amesis fusus non posset ulterius progredi, nisi cum sanguine delaberetur ad cordis ventriculum dextrum: si enim sanguis In illa vena stagnaret, quomodo posset chylus in ea locum sibi invenire st quomodo posset partes nutrire , nisi cum sanguine ad corporis partes deserretur ρ est igitur hoc argumentum maximd demonstrativum. Seeundum Argumentum peti potest a ligamentis his vasis Iniectis disie si arteriam ligaverimus prope cor, videbimus, arteriam intumescere inter cor & ligamentum, & ultra ligamentum flaccescere; similiter si venam ligaverimus prope cor, videbimus, a ligamento ad
117쪽
cor venam flaccescere dc decidere, ultra vero ligamentum venam intumescere: quod land signum e it, arturias accipere sanguinem a corde, venas vero eundem in cor refundere. Tertium Argumentum , quod erit maximum , desumitur a pulsu cordis, qui pultus sine dubio indicat, aliquam copiam languinis expelli in arterias, quae arteriarum tunicas elevando S attollendo pulsum constituit . Sed haec postea reddentur magis clara , ubi de pulsu ex professo egerimus. Concipiamus itaque, si aliquid sanguinis egreditur , illud debere esse proportionatum illi quantitati, quae per auriculam cordis sinistro ventriculo appensam rursus in egredientis locum propellitur, ite dein
Haec autem auricula , juxta Anatomicorum observationem , ut plurimum continet 3 st, sanguinis: ted non indigemus tanta copia ad illud, quod intendimus, probandum ; sed concipiamus, tant lim octa vam partem unius unciae singulis pulsibus egredi e cordis ventriculo sinistro , hoc est , solummodo S j. Hinc itaque argumentamur: si singulis pulsibus 3j languinis egreditur ex corde , & homo habet ad minimum quatuor millenos pulsus in una hora , sequitur, un1 hora tantam copiam sanguinis transirecor, quanta non requiritur in toto corpore, ac proinde tanguinem necessario debere circulare per cor, & quidem una hora bis vel ter, uti ex sequentibus clarius patebit. Instituamus nunc quandam computationem: singulis pulsibus η j sanguinis ad minimum ingreditur cor dc egreditur , & in un1 hora servantur in homine quoque ad minimum quatuor millia pulsuum rcertum igitur est, quod una hora ad minimum quatuor millia drach Inae cor ingrediantur dc egrediantur e nunc tot drachaeae quot sa-ciunt uncias δArgumentum tertium.
Ios irent 4 I librae sanguinis ad minimum ; nam sumsimus pulsus pau- guttae quanti cissimos e multi enim numerarunt pulsus et o oo, alii vero 6o oo, alii tas cor iure so OO, nos numerum minimum, nempe ooo sum simus. Deinde mul- vienti3.ti Anatomici observarunt, quod singulis vicibus ingrediatur in cor
86 sanguinis , dc nos accepimus solummodo S j , quae octava pars est unius Siae. Tot autem librae sanguinis non sunt in corpore humano, nec ullus
Anatomicorum unquam tot invenit in uno eorpore: plerumque repe riuntur L ao, a 2 , a 3, 24, ad 3o , ad maximum .
118쪽
Iis horIs per eirciter octo & quadragies. Ergo multoties rectificatur, Ita ut liquo corpus circu- ille necessario debeat subtilior fieri, a quo tandem possint separari spiritus subtilissimi, quos postea videbimus constituere spiritus animales, in cerebro residentes: est igitur hoc liquidi ssimum pro circulatione
sanguinis argumentum. Argumentum Quartum Argumentum pro circulatione sanguinis peti potest quuroum, valvulis, quas in venis deprehendimus, quaeque impediunt regressum sanguinis . Horum quatuor de circulatione sanguinis argumentorum eκ periis menta tam manifesta sunt, ut null1 indigeant dexteritate, sed cuivis manifesta sunt & cognita e plura de circulatione sanguinis erunt di- . cenda, ubi ad ipsum cor pervenerimus. Riolanus ne- Nihilominus tamen Rioianus cum videret haecce experimenta adeo gat sanguinis obvia & manifesta, auitas fuit negare circulationem hanc fieri in omni- circulationem biis vatis; dc concessit iam in majoribus solummodo , uti videre est in suo Enchiridio anatomico, cap. v I a I. In extremis vasorum , inquit , remanet ad partium nutritionem , nec ad majora vasa re fuit, nisi ad id rogatur revulsone , aut derivatione. Sed quis non videt, haec non posse cohaerere λ nam eligamus, quaeso, unum aut alterum minorem ramum , in quo res patebit evidenter rEx. gr. supponamus,sanguinem distribui per ramum coeliacum , qui varios surculos ex sese emittit ad varias partes, videlicet hepar, lienem, ventriculum, epiploori, pancrea S,&c. quonam tendet ille
sanguis, ad quem continuo singulis pulsibus adhuc novus appellitur' nonne aut illic debet circulare, dc ire ad alias partes 8 aut si illic maneat, nonne tota massa sanguinea intra spatium dimidiae horae iIste colligetur juxta calculum , quem mox inivimus y quod quam absurdum sit, neminem latere potest. Quod de coeliaco hoe. de aliis intelligi potest ramis. - 3Vtiluit circulum fieri in vasis maioribus, & non in minoribus, quosgnificavit , velle se quidem concedere veritatem circulationis , sed tamen nolle in totum recedere a sententia veterum, &ab antiquitatis patrocinio . In extremis remanet, nec progreditur ad majora vasa, nisi coactus Gel νedul ne , aut derivatione, ait; quasi sanguis stagnans non coagularetur, dc esse tus redderetur: deinde revulsionem dc derivationem esse imaginariam , postea probabimus, ubi ad venae sectionem
Dὸ obhis rasis Eamus igitur nunc per Venam axillarem ad jugularem , quae vata chisis,. co urrendo constituunt truncum venae ca vae ascendentem , sed per peram ita vocatum, cum revera descendens sit vocandus hic truncus, duplici de cau11. c. hs,smis. P it - , quia n mina potissimum rebus Imponi solent desumta ab r Ipso rei officio Ac usu. Sic hic truncus sanguinem descendentem , dia delabentem ad cor, serre solet: ergo descendens merito vocari debet. Causa seeuis. Fccvη o, quia venarum finis est in corde , dc principium ab extre- . mitatibus partium : arteriarum vero principium a corde, Zc finis in
extremitatibus terminatur partium r venae sunt propagines arte
Ramus hic sanguinem accipit ab axillaribus de jugularibus, eumque refundit in cor: ergo non ascendens, sed descendens dici debet. 1 . Simi-