Antonij Augustini archiepiscopi Tarraconensis ... Iuris Pontificij veteris epitome. In tres partes diuisa, de Personis, de Rebus, & de Iudiciis. Accesserunt huic editioni Canones poenitentiales eiusdem auctoris

발행: 1641년

분량: 262페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

nobis a Deo dati estis Dij, Si conueniens non est, ut homo iudicet Deos; sed ille solus, de quo Isi. scriptum est, Deus stetit in synagoga Deorum, in medio autem Deos dii cernit. Paris ob

Sine accusatione nemo damnetur. Tit. VI.

De Mocusationibus,

Q r politanos, atque Primates ventilare, & iuste' definire licet. Iudicantem tamen oportet cuncta rimari, &c. Nihil tamen absque legitimo, & idoneo accusatore fiat. Nam de Dominus a. ribri noster Iesus Christus Iudam furem esse scie ' bat, sed quia non est accusatus, ideo non est

eiectus, & quidquid inter A postolos egit, pro

dignitate ministeri J ratum mansit. Nam si leges saeculi accusatores requirunt, quanto magi, Ecclesiasticae regulae; docent enim terrestica, & humana, quae sint Ecclesiastica, atque

O si p. accreti. fel m. lib. s. cap. 6 . se cap. 88. CAp. II. 3 q,'. c. Neque ullus umquam iudicetur, antequar r- ης- legitimos accusatores praesentes, habeat, lo- f cumque defendendi accipiat ad abluenda cri

CAp. III. Relatum est ad sedem Apostolicam , vos accusationem fratrum per scripta suseipere

sq. s. absque legitimo accusatore, quod deinceps in omni orbe terrarum fieri, Apostolica auctori- et tate, prohibemus, dcc. Neque ullus unquam iudicetur, antequam legitimos accusatores praesentes habeat. Damas cps. 6. sim. sib. l3.c Z. η7. Iuo Zar. 6. cas. 3 8. CAp. IV. Sunt nonnulli, qui in discussi, spotestate tyrannica, non canonica auctoritare danauatit,& sicut nonnullos gratia fauoris sub ina alit, ita quosdam odio, inuidiaque permoti humi

liant, de leui opinionis aura condemnant, quorum crimina non approbant. Ideoque communi decreto celassemus, ut quandocumque

aliquis Episcoporum criminatur, congregatis omnibus eiusdem prout iaciae Episcopis, caussacius audiatur, ut non 'cculte iudicetur, vel condemnetur, qui ab aliis prius iudicari non

rotest, nisi ab iit, a quibus ordinari potuit. Quod si aliter factum erit: titillas vires Ei-

In prouincia fiat accusatio. Tit. VII. C A P V T I.

SAlua Apostolicae Ecclesiae auctoritate,

nullus Episcopus extra suam prouinciam ad iudicium deuocetur , sed i euocatus ipse ' - -

canonice in loco omnibus congruo, tempore synodali, ab omnibus comprouincialibus Episcopis audiatur; qui concordem super eum, canonicamque proferre debent sententiam. Quoniam si hoc minoribus tam clericis, quam laicis concessum est, quanto magis de Episcopis seruata conueniti Meaea. cap. sq. apud Iul. epist. 2. cap. 17. IIa an. .u Episcopum Mediom.

2zo. decret. Anselm.tib. I, cap. 38. Opitat. b. . cap. 3I .

CAP. II. Si quis super quibuslibet criminibus quemlibet clericum pulsandum crediderit, inpro- D .ei. uincia, in qua consistit ille, qui pulsatur, suas 37

exerceat actiones; nec aestimet eum alibi, aut longius ad iudicium protrahendum, illi vero, qui pulsatus fuerit, si iudicem suspectum ha- c. i. d. buerit, liceat appellare. Nican. cap. 6 .aro Iulium epip. z. cap. 2s Eleuth. eps. vn. mmcd. c. 3. Glix vis. i. 's nix. Haurian. Papa cap. 8. ad υj. v. Meaum. Capitu Bb. 7. GR. aqq. tu additis. Iuo tan s. cap. 318. O 329. de r. Ansel. Lb. y cv. 28.

CAp. III. Si quis non haereticus, de e. dicat se habere

ecclesiasti eam accusationem contra Episcopum, ante omnes prouinciae Episcopos insta tuat accusationes ,& illic probet crimina, dic. CP. Op. 6. CAp. IV.

De accusatione Episcoporum synodu lxx. . , A

Episcoporum dixit , Si quis Episcopus ab illis s

accusatoribus, qui recipiendi sunt, fuerit ac- q. cusatus, de c. tunc ad summos Primates caulla Gmg.rx. eius canonice deseratur; qui in congruo loco, u intra ipsam prouinciam, tempore congruo, id est, autumnali, vel aestiuo, consilium regulariter conuocare debebunt, ita ut ab omnibus

eiusdem prouinciae Episcopis, inibi audiatur,

Neminem exhiberi, de prouincia ad pr ' o

uinciam vel ad comitatum oportet, nasi ad re- io. lationem Iudicis, ad quem faei it appellatum,

42쪽

Liser Tricesimus, Tit. VII. s VIII.

GAp. V1. Peregrina iudicia, salua in omnibus Apostolica aucto litate, generali sanctionc probi bemus; quia indignum est, ab externis, ut iudicetur, qui Prouinciales, & a se electos dc bet habere iudices , nisi fuerit appellatum :vnde oportet, si aliquis Episcoporum super certis accusetur criminibus , ut ab omnibus audiatur, qui sunt in Prouincia, Episcopis: quia non opbitet accusatum alicubi, quam in foro suo audiri. Fabianus cpi yc. 2. X - ij.

C A p. VII.

Revera semper ibi caussa agatur, ubi crimen admittitur. Fabi Q Uiu. yc. q. X fu iij. Vi

da sunt, de reliqua talia his similia: saluat, - men in omnibus Apostolica auctoritate. Da-

C A p. XI. Si quae caussae, vel contentiones inter es i .ricos, vel inter laicositi petioris, vel inserto f ris gradus fuerint exortae .secundum synodum Nicanam , congrcgatis Ona 'ibus eiusdem Piouinciae Epit copis, iudicium Lerna in tur, nec alicui liceat, sine praeiudicio tamen Romanae Ecclesiae, cui in omnibus rebus debet Icuercutia cust 'diri, relictis his sacerdotibus, 'qui in ea ae in Prouincia Dei Ecclesias nutu diuino gubernant, ad alias conuolare Prouin

cias: Q od si quis sorte praesumpserit, de ab

oficio cieri submotus, ec iniuriarum reus ab

CAp. XII

Non oportet, ut degradetur, vel dehonb- c.q. I. . retur una liraeque Prouincia. sed apud semet- λ. ipsam habeat iudices, lacera Otes ta Eoiscopos singulos videlicci iuxta ordines tuos; ecquicumque caui sani habuerita silis iudicibus iudicetur, id non ab alienis: id est a suae iustis tu unica A. 4 Hadrian. ad scopum Meciem. c. SD dicibus Prouinciae, de non ab externis, nisi a B urb. 16α. ylo lib. .ut. 7. c. I i. Capit. M.f. iudicatis fuerit appellatuin, Pe . . pis. i. aiste

CAP. VIII.

Ne cui liceat, sine praeiudicio Romanae Ecclesiae, relictis hi ς sacerdotibus, qui in eadem Prouincia Dei Ecclesias nutu diuino guber nant, ad alias conuolare Prouincias, vel aliarum Prouinciarii in Episcoporum iudicium experiri, vel pati. tarcetim epis. i. ante me

dium

tutum est, ut fultra Prouinciae terminos, accusandi licentia non progrediatur, nisi ad hanc Apostolicam fuerit sedem prouUcatum, ad quam omnes, qui voluerint libere, re abs Que ullo impedimento, a quibusdam agendo, confluere debent. Iulius epis. 1. e. 32. SIFha-n- epist. 2A. 7. Hadrianus ad Vscopum 3Ie m.

CAp. X. Nec extra propriam fiat Prouinciam primo discutionis accusatio sine Apostolica praecep

tione, cui in omnibus caussis debet reueren-CAp. XIII.

Omnis accusatio intra Prouinciam audi e Ztur,dca comprouincialibus terminetur. Ha- ,:. N.

CAp. XIV. Prudentissitate, iustissimeque Nichna, siue

Africana decreta definierunt , quaecumquet negotia in suis locis ubi orta fuerint, finienda. maxime quia unicuique eoncessum est, si iudicio offensus suetit cognitorum, ad concilium suae Prouinciae, vel etiam uniuersale pro

CAp. XV.Clericus, siue laicus, si crimine, aut lite pul- i r. vi satus fuerit, non alicubi , quam in foro suo, au- η'. diatur. Has .ad vis pum Mediom. c. 33. Capua. hb. 7.c. 33 CAp. XVI. cum s nutum sit omnibus nobis, re aeqtium sit pariter, di iustum, ut uniuscuiusque caulla illic audiatur, ubi est crimen admistum, &c. tia custodiri ; quoniam de antiqua docet hoc Agere illic cautam oportet, ubi & accusato patrum regula, i n qua, de imperialia pariter j xς babpre,dc testes sui criminis pollini. 0 iis . statuta concinunt. Criminum, inquiunt dis i. ad Cornauim iniithm est: Legi lim maicusso ibi agenda est, ubi crimen admissum est. Nam alibi criminum reus prohibetur audiri. Et alibi in canonibus praecipitiar ; Qtiae cumque ne sotia in suis locis, ubi orta sunt, finien-

43쪽

De loco accusationis. Tit. VIII. C A P V T I.

De vico attonibus,

submovemus; ne fiat in districta probatione impietas, cum tecta sit iudici j in electione sententia. Nicaen. cap. 23. apud Iul. epist. L. cap. s. Telesph. epist. I. cap. 4. MFb. 'P. 2. cap. I. Hadrran. ad Episcop. Me iem. cap. I i. Isid. myrolog. concit. Ennod. 8ro Symma. Burch. lib. I.

NEmo clericum quemlibet in publico

examinare praesumat, nisi in ecclesia, dec. Et si quis clericus accusans Herieum incuriam introierit, anathema suscipiatur. 5 M. Rom. cclxvij. Episcoporum sub Silaeuro. CAP. II. Cum adiudicium venerit Episcopus,&c.in loco, unde est ille, qui accusatur , aut si alibi alleuius temerariae multitudinis vim metuerit , locum sibi congruum eligat, quo absque timore suos, si necessiitas exposcerit, testes habere, de absque impedimento suam canonice sententiam finite valeat. FHιxij. In n. Rom.

epis. I. cap. 8.

CAp. III. De deligendo loco idoneo ad iudicia exer

II. Felix epis. 2. inpris. CAp. IV. Accusatus, sue accusator in loco, unde est accusatus, si timeat inhonestam caussae expeditionem , locum sibi eligat vicinum, in quem possit facile testes adducere, de illac negoti

terminetur. Carch. cap. O. G.

Siluester constituit, ut nullus clericus propter quamlibet caussam in curiam introiret, nec ante iudicem cinctum caussam diceret nisi in ecclesia. Damus in Silue i.

De tempore accusationis.

Tit. I X. Vide lib. Mix. tit. xxij. quibus adde. C A P V T I. SI quis Episcopus ab illis accusatoribus,

qui recipiendi sunt, fuerit accusatus, dic. tunc ad summos Primates caussa eius canonice deseratur; qui in congruo loco, infra ipsam prouinciam, tempore congruo, id est,autumnali, vel aestiuo concilium regulariter congregare debebunt, Felix epist. 2.inprau. Had.ad is Mediom. c. s. inpranc. Burch. ob. I. c. I Tq. Iuo flar. s. c. 292. decret. Capit L tib. 7. c. 1 3. in adit.

Quales esse debeant accusatores. Tit. X. CAPUT I.

i. s. e. A mn rores, di accusationes, quas leges

7. s. nun adsciscunt, denos unanimiter cap. I 44. Iust par. Dcap. 2 π. ct par. 6. cap. is o I 27. decret. Aselari. tib. 3. cap. I . se cap. I 8. O Eo. Capitur. tib. 7. cap. IO8. Oso I. Cr in

CAν. II. Decernimus,nec accusatores, vel testes suscipi , qui non sunt idonei. Nican. cap. 33.

Omnes, qui aduersus Patres armantur, infames esse censemus i neque eos, qui cum inimicis morantur, ad accusationem, vel ad testimonium recipiendos. Nicaev. cap. 61. apud Iul. Zis. L. c. o. lex. s. i. o. r. Telesph. ea. 4. Buria. Lb. I. cap. I 4. Iuopa. Dc.2s7. δε-

cret.

Semper in accusatione clericorum primo e p. r. δε persona,fides,vita, Ze conuersatio blasphema tium perscrutetur. Nam fides omnes actustio

hi inis praecedere debet: quia dubius in fide e. r.

infidelis est. Nec eis omnino est credendum, qui veritatis fidem ignotant, nec rectα conuersationis vitam ducunt:quoniam tales facile de indifferenter lacerant,& criminantur recte,de pie viventes. Ideo suspicio eorum discutienda est primo, dc corrigenda. Neque accusatoribus suspectis , de de inimicorum domo

prodeuntibus est credendum. Nιων. cap. 4s. Vud Iul. σιδε. 2. cap. II. I . epiP. I. in D. Bur. h. lib. I. cap. 44. Iuo par. S. cap. 267. de r. Hadrian ad Episcop. c Vediom. cap. q. ca Iul. lib. s. cap. Is3. cr 239. o Db. 7. cf. 167. in addit C Ap. V. In fames esse censemus omnes, qui suam Christianam praeuaricantur legem, aut canonicam postponunt auctoritatem. M o. cap. 49. apud Iul. Fin. z. cap. l . Dions. IIul. z. D e.

CAp. VI. Alienis erroribus sociatum , vel a sui Θ-7 propositi tramite recedentem, aut sacris canonibus inobedientem suscipere non possumus nec impetere recte credentes,vel sanctorumPatrum sanctionibus obtemperantes permittimus. Nicas. cap. sa. apud Iul. epist. 2.ωρ. IS. Non. epia. 2. in med. arat adii : Quia inter fideles de infideles magna debet esse discretio. Dionys. σιβ.2.poII. med. Caesar. bb. F. V. r. Car. VII. Criminationes maiorum natu per alios ne

fiant, nec per ipsos, qui crimina intendunt; si , . tamen ipsi digni, de irreprehensibiles appa-

44쪽

ruerint, Jc actis publicis docuerint, omni secarere suspicione, atque inimicitia , de irreprehensibilem fidem, atque conuersationem

cret.

CAν. VIII. Detractores, qui diuina auctoritate eradicandi sunt, dc fautores inimicorum ab Epi

CP .conuenerunt, nec omnibus eorum,qui cc-

Liber Tricesimus, Tit. X. Η

nem admittendum,ut qui carionibus iniuriam secerit, Ze ecclesiasticum ordinem euerterit. CP. c. p. 6. vide NHol. Papam in epist. ad Micbata. Imper.postpran. I otib. 6.tιι.T cap. LO tanor Opara

. C A P. X. . Clerici, vel laici, qui accusant Episcopos, i

CAp XI. si ex utraque parte ad caussam dicendam Venerint, quia unus absque altero audiri non debet, quaerendum est in iudicio, cuius lint . conuersationis N fidei, atque suspicionis accusatores: aut qua intentione hoc faciant: quia ad hoc admitti non debent, nili bonae conuer-- saxionis, &rectae fidei viri, hi videlicet, qui

cicitas administrant, accusationes permittere. omni suspicione careant , de bona vita clarcat, nec omnes excludcre : scd si quis propriam neque infames existant Quod i ii accusato- 3 pio. ira alam iri tria dat rum personae in iudicio Episcoporum culpabi- 'les apparuerint,ad arguendum non ad mar an-

quidem querelam, id est, priuata mi utendat Episcopo, ut detrimento aliquo , v liiniuria aliqua ab ipso affectus, in huiusmodi accusationibus, nec accusatoris personam, nec religionem examinari , oportet enim Episcopi conscientiam esse omnibus modis libcram, Iccum, qui tibi iniuriam facta ira esse dicit, cui uta . cumque sit religionis, ius suum consequi. si autem sit crimen ccclesiasticum , quod Episcopo intenditur,tunc examinare personab accusatorum ut primum quidem ii reticis no liceat orthodoxos Episcopos pro rebus ccclesiasticis accusate. Haereticos autem dicimus, &qui olim ab ecclesia abdicati sunt, de qui sunt postea a nobis anathematizati . Ad haec autem dc eos, qui se sanam quidem fidem confiteri prae se ferunt, occulti autem sunt, dc abscissi, de aduersus canonicos nostros Episcopos Longrcsationem faciuiit. Praeterea autem, des aliqui eorum ab ecclesia ob aliquas caussas prius condemnati, de eiect i, vel excommunicati fuerint, siue ex clero, siue ex laicorii ordine, nec eis licere Episcopirna accusare, Privi quam proprium crimen absterserint. Simili-xcrautem Z eos, qui prius rei facti, accusati . que sunt; non prius ad Episcopi . vel aliorum . clericorum accusationem admitti, quam se. obiectorum sibi criminum insontes ostenderint. Sed si nonnulli, nec haeretici nec cxcom in unicati fuerint, nec prius damnati, nec aliquorum criminum accusati, dicant autem schabere al: quas aduersus Episcopum criminationes. eos iubet sancta synodus,primum qui dem apud prouinciae Episcopos accusationem persequi, & apud eos probare crimina Episcopi, qui aliquarum rerum accusatur,dec. Si quis autem iis , quae , ut prius declaratum est, doctetasuerunt, contemptis, ausus fuerit, vel Imperatoris aures molestia afficere, vel secularium Principum iudicia, vel uniuersalem synodum perturbare , neglectis dioecesisrpiscopis; cum nullo modo este ad accusatio-tur , nisi proprias caussas assercte, non tameta '

CAP. XII.

CAp. XIII. Testes , de accusatores sine aliqua si ut insa- i. . . e. mia, uxores , 5c filios habentes, & omnino a. Christum piae dicantes. allus. ι' nod. Aon . 6.ε i. c. cclx . Episcopori 6. CAP. XIV. Presbyter non aduersus Episcopum , nos idiaconus aduersus prcsbyterum, non subdi - . io

tonus aduersus diaconum, non acolyybiis aduersus subdiaconum, nod exorcista aduersus acolythum, non lector aduersus exorcistam, non ostiarius aduersas lectorem det accusatio

CAp. XV. Nemo diaconus aduersus pictbyterum ata

liceat negotio. aduersus religiosum Christianum, quamuis humilis seruilisque personast, xe illinonium dicere; nec de qualibet re, actione , aut inscriptione Christianum impeteret.

45쪽

t vid. is

CAp. XVII. Testificandi vel accusandi licentia denegetur iis, qui Christianae religionis , de nominis dignitatem, de suae legis, vel sui propositi normam, aut regulariter prohibita neglexerint. Felix snon. Eom. is. I. cap. 9.CAp. XVIII. Multum derogatio praeualet, quando de-

Togatori creditur : ideo variis detractionibus, atque accusationibus non dccet labefactari Primatem, sed magis patrum regulis roborari. Nec sacile, aut indifferenter suscipere accusationes praesumat, dicente Domino: Non suscipias vocem mendacis sed prius probare debet suspicionem, de caussam, aut quo animo hoc faciat, de postmodum suscipere; quia veritatis profestionem , propinquitatis, in icitiae, timoris, amoris, odi), dc cupiditatis intentio impedire, de aduersa fratribus irro

Car. XIX.

Personae accusantium tales esse debent, quarum fides , dc conuersatio, de vita proba bilis, Mabsque reprehensione sit, dc quae omni careant suspicione quia dc hoc, te praesente, ut bene nosti, in Nicaena synodo propter malorum hominum infestationem ab omnibus definitum est: licet prauorum hominum insidiis sint haec, de alia quam plura deleta ; &c. Primo semper in omni Episcoporum accusatione, Vita, persona, Bd conuersatio accusantium enucleatim inquiratur: dc postmodum ea, quae obiiciuntur fideliter pertractentur: quoniam nihil aliter fieri debet, nisi impetitorum prius requiratur fides personae, vita, ecactus discutiantur. Quia non debet prauorum, aut insidiantium hominum pernicie vi lx lacerari innocentium, tec. nullus seruus, libertus, infidus, criminibus irretitus, caluniator, qui inimicitiis studet, qui frequenter liti .gat, de ad accusandum, vel detrahendum est facilis multa infamis persona,vel omnes, quos

ad accusanda crimina publica, leges publicae

non admittunt, permittantur Episcopos accusare. Quoniam accusatores, de accusationes,

quas leges saeculi non recipiunt, qua ratione sacerdota lis eas recipere debeat ordo, inuenire nequeor cum haec de in Nicaena synodo prohibita sint , dc illi magis ab istis, non isti ab illis iudicari debeant: dc Apostolus dicat: Spiri-' tualis iudicat omnia, ipse vero a nemine iudicatur. lix ij. in1 n. M m. pist. I .cap. H. LIq. Had rap. ad Frisi=um Mediom. c. r'. Ansel. M.

3 cap. 62.

C A p. XX. Haeretici, a quibus nimium opprimimur, excommunicatique, homicidae, malefici, fu

testimonium clunt admittendi, dcc. Quod si ilegitimi non fuerint accusatores, Iasi fatigetur Os Gre. Episcopus: quia sacerdotes ad sacrificandum i v. O in vacare debent, non ad litigandum. Foelix q. in 1. corcu

CAP. XXI. Iudices, dc accusatores talcs csse debent, qui omni careant suspicione, dc ex radice earitatis suam desiderent promercsententiam , de

CAP. XXII. Non licet quemquam accusare Pontifice

suum: quoniam iudex non iudicabitur. Αἰ- contra Polychronium cap. s. ins e . Rom. 6b X sui ij. Nicat epist. ad Mistari. Imp rat. ante me,

C A p. XXIII. Per seruos de iis , quae obiiciebant, se eunti loquebantur, poste conuincere, doc . Quae res canonibus, de ipsis legibus erat inimica: cum patrum statuta sanae illent, qtios ad accusationem leges saeculi non admittunt, his dicendi in cognitione ; vel accusandi i aliquid denegandam esse licentiam. Syn. Rom. i jub Sym

mach. ante med.

CAP. XXIV.

Est a multis ante cesti, ribus nostris syrioda- r. q. . e. litor definitum, atque firmatum, ut Oves, quae pastor uocommissae sucrint, cum ncc rzprchendere, nisi a recta fide exorbitauerit, praesumant; nec ullatcnus pro quacumque re alia, 'nisi pro sua iniustitia, accusare audeant: quo thesia iam pastorum actus gladio loris non si ut fe- et ouis riendi, quamquam rite reprehendendi aesti

mo prodeuntibus, vel qui cum inimicis im- 3. q. s moiantur, aut suspecti iunt, non credatur: ne s irati nocere cupiant, ite laesi ulcisci se velint,

CAp. XXVI. Homicidas, ta adulteros, accudcto crimi' c j inalibus nexibus alligatos, de qui eis coaequalest non erant, ab eorum iscoporum, vestus ηι sere m) Vc Xatione, Scaccusatione dicente Domino prohibebat terris, festo : quia dis 30'. io cipulum supra magistrum esse, aut ullam ei iniuriam in serre nullatenus debere oportet. In fames etiam omnes, de quos Primates , dc

leges saeculi non suscipiunt, sed de laicos ab

eorum Accusatione, de vexatione, semper repelli debere rogabat, 5 c. Maiores vero aminoribus nec accusari, nee iudicati ullatenus

posse dicebat: quoniam non solum hoc diui . res, sacrilegi, raptores, venefici; adulteri, de qui iras, sed de leges saeculi inhibere docebat. raptum fecerint, vel falsum testimonium di- j dcc. Ccim v. piseol. a. p. - . siis. lib. Aerint, seu qui ad sortilegos, magosque con- cap. t. mrerint, nullatenus ad accusationΘm, vel ad iC λ .

46쪽

Liber Tricesimus, Tit. X. 37

peatus praedecetat noster ClemenI vir A. postolicus, te ipiritu Dei plenus , una cum sanctis collegis suis statuit, dicens: Accusania di, vel testincandi licentia denegetur iis, qu i Christianae telisionis,& nominis dignitatem,&suae legis, vel sui propositi normam , aut regulariter prohibita neglexerint. Trans gressores enim sponte legis suae, eiusque violatores & recedentes apostarae nominantur CAr. XXXI. Deteriores sunt, qui doctorum Vitam, o' c cies que corrumpunt his, qui substantias alio- ij. tum, praediaque diripiunt. Ipsi enim ca, quin ii. Drextra nos, licet nolita sunt, auscitanto nostri m. it.. autem detractores , & morum corruptores p. i. proprie nos ipsos decerpunt, & ideo iuste an fames sunt , & merito ab Ecclesia extorres

Accusatio qi1 que eorum, 'ce. non nisi ab a. q. . e. idoneis, di probatissimis vitis, qui de suspicio 33, nibus, &sceleribus careant, fieri debet i quia Dominus facti sui corporis tractatores, a vilibus, & reprobis, & non idoneis personis infamari noluit, nec calumniari permisit: sed ipse proprio flagello peccantes sacerdotes a templo eiecit, unde liquet, quod lumini sacerdotes, id est, Episcopi a Deo su hi inditan

quia rectores Ecclesiae a Deo iudicandi sunt, sicut ait propheta: Deus sterit in synagoga Deorum, in medio autem Deos diiudicat. A. ypost med. Ausco .lib. D c. II. crc. UZ.Deulae .cv.hi dor. lib. ι.38. Ozomo bos,

Tarrac. lib. 2.c. o.

CI f. XXXII.

Non est itaque a plebe, aut vulgaribus hominibus arguendus, vel accusandus Episco ipus , licet sit inordinatus i quia pro meritis

di iis b humanis, aut prauae vitae homini-i datorum disponitur a Deo vita rectorum, bus lacerandi, sed potius ab hominibus fide--Ideo ista dico. utinam-libus potiandi: ipso Domino exemplum danate , quando per se ipsum, de non per alium

D. Pe .c. q. CAr. XXIX. Si sine crimine sacerdos eligi praecipitur,

int . Hi, o rit, eriminibus irretitis sacerdoti

exemplo David, dic. Ideo ista dico, quia in- sidiator bona saepissime solet conuertere in malum, S in electis ponit maculam. Vnde Isiquisiuiit vituperatores, aut accusatores Episia i7 coporum, vel teliquorum sacerdotum, non oportet eos a iudicibus Ecclesae audita, antequam eorum discutiatur aestimationis sulpicio , vel opinio : qua intentione , qua fide, qua temeritate , qua vita , qua conscientia, quoue merito : s pro Deo, aut pro vana glo- Si sine crimine iacerdos eligi praecipuur,tria, aut inimicitia, vel odio, aut cupiditate

nullatenus ab hominibus criminibus irretitis i ista praeibmpserint, necne ii omnia e- accusari aut calumniari permittitur: nec abiliter sunt perscrutanda, dc diligenter pertia-alus.quam ab iis, qui sine crimine sunt, de iux- Nam sunt nonnulli, qui praepositosta electionem smiecessitas suerit, aut ipsi v suos perueris reprehendum, si ' parum ip- H. lendo D mo servire elegerint, sacerdotes- sis molesti extiterint.&c. E t. que sine crimine fieri, de ordinari possint &i u med vide Is or. M. - 13. δε-

tales per omnia fuerint, quales eligi sacerdotes iubentur. Anacti t. eps. meam.

Accusatores, & testes esse non possunt, qui

ante hesternum diem, aut nudius ercius inimici suerunt : ne irati nocere cupiant, vel

CAp. XXXIII. Proculdubio lii, qui eos sev , ct 1 h

47쪽

c. r. I. c.

conu ertatur, & vivat: perpetua tamen notantur infamia, Zc exilio digni iudicantur finitimo ; de quibus a temporibus Apostolorum, de infra ista tenemus, atque decreta habemus: quibus eorum accusanfli Episcopos, vel testificandi in eos vocem obstruimus, quos non humanis, sed diuinis actibus mortuos scimus,

De M ccusationibus,

C A p. XXXIV.

In accusatione Domini ministrorum primo persona, fides, Vita, &conuersatio blasphemantium enucleatim perscrutetur, vide praca .M. Nicaea con l.apud Iul.ὶ Dp. epist. r.

concertationum, εd caritas custodiatur, & veritas defendaturiatque innocentcs, de Domini ministri illaesi liberentur, ecc.Telesiar.eps.

CL p. XXXVIII.

CA p. XXXV. Sicut laici, dc saeculares homines nolunt

clericos recipere in accusationibus, de infamationibus suis; ita nee clerici debent eos recipere in impulsationibus sub : quoniam in omnibus discreta debet semper ei se,&segre

CAr. XXXVI.

Qui proprio ore corpus Domini conficiunt, ab omnibus sunt audiendi, obediendi, atque timendi: se non dilacerandi, aut detrahendi, quia a quibus se Domini populus benedici,

saluari, de instrui cupit ; nullatenus debet eos arguere, nec vulgus in eorum accusatione QCcipi: populus cnim ab eis docendus est, de corripiendus ; non ipsi ab eo: quia non est discipulus super magistrum, dec. Dei ergo accusat ordinationem, qui eos, qui ab eo constituuntur sacerdotes, accusat, vel damnari cupit, a quibus se omnes fideles cauere debent; quia non solum qui faciunt, sed etiam qui consentiunt facientibus, rei sunt, &c. Tel b b. epist.

CAp. XXXVII

Accusatores, de accusationes, quas saeculi leges non admittunt, Zc nos submovemus,&c. Nec hi, qui non sunt idonei, suscipiantur ad accusationern, dc omnes, qui aduersus patres armantur, infames esse censen us; patres enim omnes venerandi sunt, non respuendi, aut insidiandi. Hi vero, qui cum inimicis morantur , aut qui suspecti habentur , minime recipiamur, quia porum aemulatio lacerat etiam innocentes. Hune murum firmissimum statuerunt patres . nostri, Ece. Decet in talibus

caussis hoc maxime prouideri, ut sine strepitu Oves pastorem suum non reprehendant; c.' r. c. plebs vero Episcopum non accusici, nec vul- 9sus eum arguat: quoniam non est discipulus iuper magiitrum, neque seruus supra domita μ' -- num. Episcopi autem a Deo sunt iudicandi, qui eos sibi oculos elegit ; nam a subditis, alit prauae vitae hominibus non sunt arguendi, vel accusandi, aut lacerandi, ipso Domino exemplum dante, quando per se ipsum, de non per alium vendentes eiecit , dec. t Si quis a suo Mat. it. proposito retrorsutia exoritauerit , dc iusium Luci . Apostolicae sedis libenter transgressius fuerit, si Ginfamis ellicitur. Reprobari oportet eorum i . redargutiones, qui in recta fide suspecti sunt; fides autem, & conuersatio primum scrutanda est, de denuo qui reprehensibiles apparue rint, sunt recipiendi, de non prius. Ideo persona, dc opinio, ac vita uniuscuiusque in initio rimanda est; quia boni semper infestan

CAr. XXXIX.

Detractores, qui diuina auctoritate eradi - , CAP. XL. Nullus doctorem per scripta accuset mec nisi fideli, de legitimo, qui etiam irreprehensibilem vitam, ac conuersationem ducat, accusatori respondeat, quia indignum est, ut doctor stulto, Et indocto, atque reprehensibiliter viventi respondeat iuxta stultitiam suam, dee. Quidquid irreprehensibile est, Catholica piis. ic. defendit Ecclesia. Callist. p. r. in med. Saul. G.

Conspiratores in nullius accusationem sunt 3 1. . recipiendi, nec eorum, vel anathematizato - tum vox ullum nocere, vel accusare potest. L .Fta. t. in ρranc . I par. 6.c. 34, 6.m e.

CAp. XLII. Nec eos viros, vel accusatores, quos leges

candi sunt, &'fautores inimicorum ab Episc io. copali submovemus accusatione , vel testi-I actores. monio. Nec summorum quispiam minorum accusationibus impetatur, aut dispereat, Ecc. ia. r. Accusatores autem eorum omni careant sus- i. M picione, quia columnas suas Dominus firmi - m. ter stare voluit, non a quibuslibet agitari. Zephyr. epist. I. inpranc p. Felix epiII. I. post/rinc. An

48쪽

Liber Tricesimus , Tit. X.

saeculi reiiciunt, sincipere debemus. Quis

enim dubitat leges humanas rationi, de honestati non repugnantes elle amplectendas praeserrim ubi vel publicae consulunt utilitati, vel Ecclesiasticae dignitatis authi ritatem de sendunt, ac pro adminiculo tuentur dce. Qui Dquis ergo non legitime coniunctus, vel ..,-ο- absque dotali titulo, ac benedictione sacer ram. c. dotis constat copulatus, sacerdotes, vel legi- viis, time coniunctos climinari, vel in eos testifi- , ' cari minime potest , quoniam omnis incesti macula pollutus infamis est, N a ccusare su radictos non permittitur. Non solum ergoi reiiciendi sunt, de infames ciliciuntur; sed etiam omnes cis consentientcs. Similiter de raptoribus, vel eis , qui seniores impetunt fieri, censemus,&c. Omncs, qui in recta fide suspecti sunt, in accusatione sacerdotum , Ze eorum, super quorum fide non limitatur, minime recipiantur, de in testi inonio huin ano

dubii habeantur, &c. Quaerendum est ergo in iudicio, cuius sit conuersationis, de fidei is,

qui accusat,&is, qui accusatur, qu Omaiun, qui non sunt rectae conuersationis, ac fidei 1 de quorum vita est accusabilis, non permittuntur maiores natu accusaret nec quorum fides, vita de libertas nescitur; neque viles personae in corum recipiantur accusationem. Riman. dae vero sunt enucleatim Personae accusato. Ium, &c. Nec accusatores, vel testes suspe, in rccipiantur 1 quia propinquitatis , & familiaritatis, ac dominationis affectio veritatem impedire solet : amor carnalis, dc timor, atque auaritia plerumque sensus hebetant humanos , dc peruertunt opinionζs, vi quaestum pietatem putent, de pecuniam , quasi

CAp. XLIII.

tenere, de saluare debemuι : ne quod absit, praedictum Dei iudicium super utrosque ve

CAp. XLV.

Othnes, qui rectam non docent doctrinam,

vel rectam non tenent fidem, accusatores ii minem recte credentium accusare postini: quia infamia sunt notati, & a siti usanctae maia

tris Ecclesiae Apostolico mucrone , usquc ad

rectam conuersatione in , dc reuersionem eorum abscisti. Vnde Apostolica auctoritate, cu omnibus eiusdem Apostolicae, atque uniuersalis Ecclesiae filias statuentcs sancimus, ut omnes, qui in Catholica fide suspecti sunt, in a

cusatione recte credentium non fulcipiantur: quia suspiciones semper sunt amouendae. Merito ergo eorum reprobatur accusatio, qui in recta fide suspecti sunt, nec eis omnino est credendum, qui Trinitatis fidem ignorant. Si liter f omnes,quos sanctorum patrum statuta, c tam praeteritis, quam futuris i cmporibus ana- 7 thematia alat, submovemus, de ab omni accusatione fidelium alienamus, dcc. A memoratis, si incorrigibiles apparuerint, vos in omnibus separate. Similiter de ab Omnibus, quos Ap O- σ3t.

stolus commemorat, dicens: Cum Cis nec ci- omno:

bum lumere; quia x illi, sicut Sc isti, sunt repet ' .lendi, re ante satisfactionem Ecclesiς non sunt x, C. suscipiendi; quoniam illi, cum quibus cibum sum cre non licet, manifeste apparent sequestrati usque ad satisfactionem cum reliquii fratribus. Quamobrein non debent, nec possunt in acculationem fidelium suscipi, sed etiam ab eo tum consortio usque ad iam dictam satisfactionem, repellune similes eis efficiantur, aut eorum excommunicationi subia Ceant. Fabia. epist. I. in med. . se lib. c. 17

CAp. XLVI. Accusandi non sunt rediris D iniὶ ab

infamibus, aut sceleratis, Vel inimicis, aut alterius sectae , vcl religionis hominibus. Si peccauerint a reliquis arguantur sacerdotibus, sed lea summis Pontificibus constringantur, renona saecularibus, aut malae vitae hominibus arguantur, vel arceantur. Pontian. Fip. I. inhianc. Tressera. c. D

Suspectos, aut inimicos, aut facis e litigan- ues tes; & eos, qui non sunt bonae conuersationis, aut quorum vita est accusabilis , Ac qui rectam non tenent, te docent fidem, accusato. res esse, detestes de antecessis res nostri Apostolica repulerunt auctoritate N nos submovemus, Z c. ne libenter labi possint, quos nos Ipsi Apostoli, de successores eorum olim statuerunt eos ad accusationem non recipi, qui sunt suspecti, vel qui heri, aut nudius- tertius vel dudum fuerunt inimici quoniam suspecti facti sunt; & qui non sunt bonae conuersationis : vel quorum vita est accusabilis , aut dubia in recta fide. Similitet quorum s des, vita , bc libertas nescitur , vel qui infamiae maculis sunt aspersi , aut sceleribus irretiti. Neq; eos sacerdotes debere, velio me clericos c. q. r. caccusare, qui rite sacerdotes seri non possunt, si i . nec sui sunt ordinis: quoniam sicut facerdotes, vel reliqui clerici astacularium laicorum excluduntur accusatione , ita illi ab illorum 'sunt excludendi, N alienandi criminatione .ec sicut isti ab illis, ita de illi ab istis non recipiantur: quoniam sicut Domini sacerdotum segregata debet esse conuersatio ab corum conuercitione, ira dc litigatio : quia seruuin

49쪽

De M usationibus,

Dei non oportet litigare, dic. Fabra. epi f. t. an-

CA F. XLVII. c. q. r. c. illi, qui illa peccata perpetrant, de quibus

Apostolus ait: Quoniam qui talia agunt, re- - D anum Dei non consequentur, valde cauendi sunt, di ad emendationem, si voluntarie noluerint, compellendi ; quia infamiae maculis sunt aspersi, de in barathrum delabuntur, nisi eis sacerdotali auctoritate subuentum fuerit. Similiter Ed illi, de quibus ipse ait: Cum hu- iuseemodi hominibus nec cibum sumere: quia infamia sunt notati, antequam sacerdotali auctoritate sanentur, de in gremio sinctae matris Ecclesiae redintegrentur; quia qui

extra nos lunt, nobiscum communicare non

possunt; manifestum est enim, quod hi extra nos sunt ,ec a nobis discreti esse debent, cum quibus nos nec edere, nec cibum sumere licet. Similiter de omnes personae quibuslibet turpitudinibus, ac scurrilitatibus subiectae, infames sunt effectae, de omnes, qui aduer- rcc. Fabian. epistula 2. in fine. Grerar. h. . i I. re' risec. I i. inirim. p. epi i.

Si a fide deuiauerit Episcopus, erit corrigendus prius secreto a subditis suis; quod si in corrigibilis , quod absit, apparuerit, tunc erit accusandus aci Primates tuos, aut ad sedem Apostolicam: pro aliis vero actibus suis magis est tolerandus ab ovibus, de subditis suis, quam accusandus , aut publice derogandus , dec.

Adem. CAp. L. Decernimus, ut ij, qui non sunt bὀnae conuersationis, aut quorum vita cst accusabilis, aut quorum fides, vita, de libertas nescitur, non possint Domini sacerdotes accusare , nec viles personae ad accusationem eorum admittantur. Similiter ij, qui in aliquibus criminibus irretiti sunt, vel qui sunt suspiciosi, vocem aduersus maiores natu non habeant accusandi: quia suspiciosa vox, dc inimica veritatem solet opprimere. Fabio .Fisi. 3.c. I. XU.sus patres armantur, infames et sciuntur, Sic. j iij. Visi. i. pilucos. 7. ni. Ansel. MYM. H.

Talia cogitantes sancti Apostoli, eorumque succei res spiritu Dei repleti, malos homines praeuidentes, id simplices considerantesidissicilem, aut nrim quam voluerunt esse accusationem sacerdotum ne a malis potuissent euerti, aut submoueri: quia si hoc facile concederetur saecularibus , de malis hominibus; aut nullus, aut vix perpauci remanerent, dec. Ideo statueriine, ne accusarentur; aut si aliter fieri non possit, perdifficilis eorum fieret ac-

pra eusatio: de 1 quibus supra dictum est, non prς-

sumeretur; neque a propriis sedibus, aut Ecelestis Episcopi eiicerentur, dcc. Similiter statutum est , dcc. ut si aliquis clericorum suis Episcopis infestus, aut insidiator fuerit, eosque criminari voluerit, aut conspirator fuerit; ut mox ante examinatum iudicium submotus a clero, curiae tradatur, cui diebus vitae suae deseruiat ide infamis absque ulla restitutionis spe permaneat. Nec ullus umquam praesumat accusator simul esse, de iudex vel ' testis. Fabian i f. post.med.Gregor. vj.tib.7. W

Deus. cap. 4. Iuo lib. q. rit. 7. cap. 27. paniar. σpar. 6. cap. 3M. decr. Tarrae. Q. z. cap.23. ct c. f. Caesar. ob. I. cap. i.

CAν. XLVIII.

similiter statuentes Apostolica auctoritate iubemus, ne pastorem suum oues, quae ei eommissae fuerant, nisi in fide errauerit, re-

prchendere audeant: quia facta praepositor Gla. rrim i oris gladio ferienda non sunt, neque potost discipulus esse super magistrum, dicen-Maub. xe Veritatis voce , Non est discipulus super o, magistrum, nec seruus super dominum suum,7 . Cap. LI. Summopere prouidendum est,ne pastorem

suum oues, quae ei commissae fuerant, reprehendere, nisi a fide exorbitauerit, neque accu- fare praesumanti quoniam tales accusationes vim non habent, neque eis nocere possunt. Cornel.epist.2. in mcd.CAν. LII. Episcopi non sunt leuiter accusandi, vel detrahendi ; quia iniuria corum ad Christum pertinet, cuius vice, de legatione tanguntur in Ecclesia, Acc. Sicut Z olim factum uiuenimus, constitui placuit, Vt climinationes ma--,

CAp. LIII.

Infames esse eas personas dicimus, quae c. q. t pro aliqua culpa notantur infamia : id est i . omnes , qui Christianae legis normam abiiciunt , ec statuta Ecclesiae contemnunt , similiter fures, sacrilegos , dc omnes capitalibus criminibus irretitos , sepulchrorum quoque violatores, ec Apostolorum , atquc succesibrum eorum, reliquorumque Patrum statuta libenter violantes, de omnes, qui aduersus patres armantur, qui in omni mundo infamia notantur; similiter de incestuosos, homicidas, periuros , raptores, malcficos,

veneficos , adulteros. de bellis fugientes, de qui indigna sibi petunt loca tenere , aut facultates Ecclesiae abstrahunt imuste , de qui

50쪽

sratres calumniantur , aut accusant, & non probant i vel qui contra innocentes principum animos ad iracundiam prouocant , dc omnes anathematizatos, vel pro suis sceleribus ab Ecclesia pullos ;5 omnes, quos Ecelesiasticae , vel saeculi leges infames pronuntiant, dcc. Nec seruos ante lesitimam libertatem , nec Poenitentes , nec bigamos, nec eos. qui curiae deseruiunt, vel qui non sunt integri coipore, aut fanam non habent mentem , vcl intellectum , aut inobedientes Sinctorii in decretis existunt, alit furiosi manifestantur. Hi omnes nec ad sacros gradus debent prouehi, nec isti, nec liberti, neque suspecti , nec reaam fidem, vel dignam con

Accusatores, Ec accusationes, quas caeculi leges non recipiunt, dc antecessores nostri prohibuerunt, de nos submovemus , nullus enim alienigena, aut acculator eorum fiat, aut iudex , 5 c. Accusator autem vestrorum

Liber Tricesimus, Tit. X.

CAp. LVI. . Clericus, qui Episcopum suum accusium irit, aut ei insidiator excit crit, non est reci- 3. piendus, quia infamis effectus cst, S: a gradu debet recedet e , aut: curiae tradi seruiturus,lec: Scimus dilectis limi qua a sempzr ςarn ic j eles spirituales solent persequi, de malevoli,

benevolos infamare , dc lacerarc. Idooquc ys. t.' Apostoli, de iuc celsores corum, ac reliqui san- Eulal icti patres noluerunt fieri facilem Episcoporum. accular: unum : quoniam si facitas esset, aut nullus , anc vix aliquis modo inueniretur , dcc. Hi vcto , qui non sunt bobae con uersataonis , de quorum vita est accusibilis, aut quorum fides, vita , delibertas ne scausition postlint eos accusat C. Primo se:ra peraccusatorum personae , fidcs, Vita , dc contacta satio est enucleatim , an qui enda , dc postea

quae obiiciunt , sideliter iunt pcrtractanda, quia nihil prius scri debet, quam ampetitorum pellanae, fidesque , vlta , 5c conuersatio diligenter discutiantur, ne alicuius ari. uidia , aut inimicitia , vel intcntione mala

quisquam vexetur. Criminationes aduersis nullus sit seruus i aut libertus, nullaquesu. t doctorem nemo suscip:at; quia magis sunt specta per na , aut infamis. Repellantur etiam cohabitantes inimicis , sc omnes laici, quia infestationem blasphemiae. affectio amicitiae incitare solet i nec illi in vestras . e. ι sunt suscipiendi accusatione, qui vos in sua

nolunt recipere infamatione. Nullus anathema suscipiatur , nec a quoquam credantur , qtiae ab eis vel dicuntur , vel colis cli-buntur. Eos quoque dico anathematizatos

esse , quos Episcopi suis scriptis anathema doctores portandi, quam laedendi, aut infamandi , dec. Eorum autem accusandi sacerdotes, vel testi Mandi in eos, Vocem obis struimus , quos humanis , de diuinis vocibus damnat cis , vel mortuos ei se agnoscimus, dec. Vnde precamur', ne tales multum timeatis, quia infames sunt, dc non multum vobis nocere possunt, quia corum vox extincta est, quoniam sic odsi Dcus cos, qui aduersus Pa tris armantu , ut patrum inuasores, qui aut irauerunt , aut corum statuta anathema- omni mundo infamia sunt notati. Si ph. vis'

. i. Neganda est accusatis licentia crimina n. di, prius quam se crimine, quo premuntur, exuerint i quia non est credendum contra Acciitatio Episcoporum non est facile reci- 1. . r. c. alios eorum confessioni, qui criminibus im-ltienda, dicente Domino : non suscipias vo-is.. plicati sunt , nisi se prius probauerint inno- cem mendacii, de Apostolus inquit, Ad ver Ex - 13, centes; quoniam periculosa est , dc admittiistis presbyterum inscriptionem non recipien- . non debet rei aduersus quemcumque proscs- dam absque duobus , vel tribus adoneis teso. Familiares vero , εἴ spontς consessi, at- stibus. Si haec de presbyrctis , vcl caetetis fi-que sceleribus irretiti non debent admitti; delibus sunt praecauenda , quanto magis de nec ii , qui hesterna die, aut pridie , aut an- Episcopis dcc. Insupet a sanctis praedece Ote fuerunt inimici. Me ban. cpiis. i. cap. 7. soribus nostris plerumque iam cst ita tutum,' uadnanus Papa cap. 3 i. ad Episcopam taut ιem. Vc nemo anathema in nostra suscipiatur ac congit. T. fae I 2. Diat. I. tib. 9. Codice Thestiu=s j , or Amanus ibidem , con fit. 1'. ii Ial. i. m. 9. Codice Iain. Surchaia. tib. I. cap. 164. Dolib. umis p. cap. 1 S. Zano Im. Uuar. I. c P. cii satione εἶ nec illi, qui nos in sua nolunt recipere quezela , vel accusatione : cum' nos super illos sciamus a Domino constitutos , non illo suPer nos. Et sicut ina-

SEARCH

MENU NAVIGATION