장음표시 사용
101쪽
De Appellationibus. Pars posterior.
A quibus appellare non liceat.
--ia I Archidiaconus in diaconum &- G3, . Decani, & reliqui admoniti, non δε-I. fuerint praefixo a canonibus tem --I pore in Presbyteros ordinati, & abi iacis illo remoueantur ossicio, oc alij conseratur, qui & velit, di possit conuenient et illud implere nec prosit illis appellationis dis- fiagium, si sorte in transgressionem coAstitutionis istius per appellationem volucrint se
Car. II. min. t. Rpprehensibilis valde consuetudo inoleuit,..is GK ας ali dum superioris sententiam, d discipli.
Me. a . nam canonicam resormidant, sine ullo graua
nem iniquitatis usurpant, quod ad subsidium innocentium dignoicitur institutum, d c. Statuimus, ut nec subiecti contra disciplinam Ecclesiasticam ante instes sum caussie in vocem appellationis prorumpant. Si vero quisquam pro sua necessitate crediderit appellandum icompetens ei ad prosequendam appellatio- nem terminus praefigatur: infra quem si sorte nos, 'persequi neglexerit, libere tunc Episcopus in sua auctoritate utatur. Si autem in quocum qi. negotio aliquis appellauerit. & eo, qui appellatus fuerit, vcmente,qui appellauerit, venire neglexerit, si proprium quid habuit, competutem ei recompensationem faciat expensarum: ut hoc saltem timore perterritus ingravamen alterius non facile quis appellet. Praecipue vero in locis religiosis hoc volumus obseruari; ne monachi, si ue quicumque religiosi, cum pro aliquo excessu fuerint corrigendi, contra regularem Prietati sui, le capituli disci. Plinam appellare praesumant, dec. Acix. b. in
his, qua C A p. III. M a Statuimus,ut nisi a paucioribus, de inseriori-maim bus aliquid rationabile suerit ostensum; appellatione remota, semper praeualeat, dcc. quod ah --i maioris, Vel sanioris parte ' concilij fuerit
sancimus , ut Ecclesiarum Praelati ad corriti λδ. gςndum subditorum excessiam prudenter, de ,-- diligenter intendant: dec. Vt autem correctio nis, bc resormationis ossicium labore valeaut exercere; decernimus, ut executionem ip- gratiis. sius nulla consuetudo , vel appellatio valeat O . i. mimpedire, nisi formam ceuerint in tilibus
obseruandis. Innoc. ii7.in concugeacr. Lateranen. cap. 7.
CAp. V. Praesint quatuor Abbates capitulis mona- c. chorum,dce .de quod statutum fuerit, iliis qua- I IN. 7-tuor approbantibus, ab omnibus inuiolabili 4esat. ter observetur,omni excusatione,& contradictione, ac appellatione remotis, Scc. Praecipi - .mus tam dioecesianis Episcopis, quam personis,quς praeerunt capitulis celebrandis, ut per censuram Ecclesiasticam, appellatioue rem ta, compescant aduocatos, patronos, ecc. seu alios, ne monasteria praesumant offendere in
personis, ac rebus, ecc. Innoc. N. in concιίον.
CAν. VI. Statuimus. , ut cum elechio fuerit cele- e. iabranda, praesentibus omnibus, qui debent, bc ρ Volunt ,&possunt commode interesse, assis mantur tres de collegio fide digni,qui secreto o singulatim voces cunctorum diligenter ex- iquitant, &in scriptis redacta, mox publicenti. .ci incommuni, nullo prorsus appellationis o 'staculo interiecto, ut is collatione adhibita eligatur, in quem omnes, vel maior, vel sanior pars capituli consentit. Innoe.iij.iu concon.
Si ex consensu partium iudices electi sue- i. c. ci
C r. V II l. r.e Ab electis iudicibus appellare non liceta Si i. q. c. si
appelletur, oc cligat appellans iudices, de cum AE Mem et eois, contra quem appellatur ab his non li- s .ceat appellare. Carab. cap. 98. al. 96. G. . u. cap. 63. L.
CA F. IX. Ab electis iudicibus non appelletur. Cotb. 2. q. cin.
Appellatur ab omnibus ad Pontificem
102쪽
De De appellatione ad synodum. Tit. III.
potioremque iudicum aliorum : de tamquam ab Impαtore prolatam, ab omnibus obseruandam, dc inconuertibiles esse terminos synodales. Tripari lib. r. c. '.
De appellatione ad Patriarchas, & Pri
mates. Tit. IV. Viae LM. f. sis. xvij.
De appellatione ad Archiepiscopos.
De appellatione ad Episcopos, iudices. Tit. VI.& alios Communia de appellationibus. Tit. VII,
CAPUT I. AEUT debitus honor deferatur iudicibus , ω
litigatoribus consulatur super laboribus, de expensis; statuimus, ut ubi quis coram
Lacuit, ut a quibuscumque iudicibus Ec- clesiasticis ad alios iudices Ecclesiasticos, ubi est auctoritas maior, fuerit prouocatum, audientia non negetur. Nican. cap. LI.apud Iul. epist. a. c. 22. Luci ineris. I.postprincip. Hadriane. 4 2.aὰEpisco'. Mediom. Carthas.c. Is G. Carrh. iij.
CAp. II. Nullus sacerdotum caussam suam alienoeommittat iudicio , nisi ad sed ein Apostoli- eam fuerit appellatum: sed unusquisque comprouinciales iudices, dc notos habeati nisi aliquam vim temerariae multitudinis illic timuerat; aut infestos, aut suspectos iudices habuerit : pro quibus caussis ad maioris auctoritatis, iudices, &ad alias Prouincias appellare, M venire concessum est. CorneLeris. a.m 4w.Iuo lib.
CAν. III. Si a iudicibus Ecclesiasticis ad alios iudices
Ecclesiasticos, qui habent maiorem auctoritatem , appellatio fiat, non laedantur hi quorum sententia reuocatur inisi conuinci possint perammicitiam, vel affectionem iudicasse, aut gratia fuisse corruptos. Si pauciores iudices sint desinitis, qui ex conse se partium clecti
cap. 64. CAp. IV. Constantinus ubique administrantium sententias imperfectas esse voluit, de ad Episcopos pcr appellationem refugiendum esse san- ciuit, si qui vellent ciuiles iudices refutare. Firmam vero illorum sententiam iudicam. idoneo iudice conuenerit aduersariu : illv an- ix. c. . te sententiam ad superiorem iudicem absque iη 4. ol. rationabili caussa non prouocet i sed coram iulo suam iustitiam prosequatur, non obstante, si dicat,quod ad superiorem iudicem nuntium destinauerit, aut etiam litteras tinpetrauerit ab eodem, priusquam de legato fuerint designatae. Cum autem ex rationabili caussa pi tauerit appellandum, coram eodem iudice caussa probabili appellationis exposita, tali via delicet, quae si fotet probata, deberet legitima reputari: superior de appellatione cognoscat; α si minus eum rationabiliter appellasse cognouerit, illum ad inferiorem remittat, Nin expensis alteri parti condempet. Alioquin ipse procedat, saluis constitutionibus de ma- iocibus caussis ad sedem Apostolicam pers
rendis. Innocen. iij. in comi I. gener. Lateranen.
mus, ut siue iudex ordinarius, siue delegatus ' aliquid, comminando , vel interloquendo protulerit, quo executioni mandato alter liti-fantium grauaretur; de sano usus consilio ab uius comminationis, vel interlocutionis es fectu destitetit, libere in caussae cognitione procedat, non obstante, si a tali comminatione, vel interlocutione lacrit appellatum et dummodo non sit ex alia legitima caussa suta pectus, ne processius negotio friuolis occasio
CAp. III. Iudex semper adhibeat, aut Publicλm προ- ,--
is habere personam, aut duos viros idoneos, bai. e. qui fideliter uniuersa iudieij acta conscribant, Adinia videlicet citationes, de c. interrogationes, de cAra xx- appellationes, dee. In c. iij. inconci I. generali G Laie.c. 8. UpC Ap. IV. Si requisitus humiliter tia ex , qui ali 'em De se in
sine iussa causia excommunicauit in processum hu- ΦΛco .c iusmodi non curauerit absque graua inane I Sacra.
uocare, grauatus apud superiorem deponat dre iniusta excommunicatione querelam, ede. Si vero iudex suum recognoscens errorem, pa- ratus sit talem reuocare sententiam; & is, pro quo lata suerit, ne absque satisfactione reuo-
103쪽
in hac parte: nisi talis sit error, de quo merito' possit dubitari, de tunc sufficienti cautione recepta, quod coram eo, ad quem extitit appellatum, vel delegato ab ipso iuri pareat,
C A P. V. Cum speciali sit prohibitione prouisum,ne
Liber Tricesimus tertius. Tit. II.
ς ολ G quis in aliquem excommunicationis sententiam, nisi competenti commonitione praemic sa,promulgate praestimat; volentes Ctiam pro uidere, ne forte commonitis frustratoriae re custationis, vel appellationis obiectu monentis declinare possit examen, statuimus, quod si alligauerit se iudicem habere suspectum,
coram eodem caussam iustae suspicionis assignet, Ecc Porro commonito ad appellationem conuolante, si cius excessus cuidentia rei, vel ipsius confessione Mit alio modo legitime suc-rit manifestatus: cum appellationis remedium
non sit ad defensionem iniquitatis, sed in praeciam, Vel ad comitatum oportet, nisi ad relationem iudicis, ad quem fuerit appellatum: iaest,ut actor semper rei forum sequatur Si quis autem iudicem aduersum sibi lenierit, vocem appellationis exhibeat, quanulli oportetnz
CAp. IX. Peregrina iudicia, calua in omnibus Apostolica auctoritate. generali sanctione prohibemus, quia indignum est ab externis, ut iudicetur , qui prouinciales, &i se electos debet habere rudices, nisi lucrit appellatum, deci Si quis vero iudicem aduersum sibi senserit, i. c. vocem appellationis exhibeat JAppellantem
autem non debet amictio ulla, aut detentio q nis iniuriare custodia. Sed liceat appellatori, sdium innocentiae institutum; noncsi prouo- vitiatam caussam appellationis remedio sub- s.c. cationa huiusmodi deferendum. Excessita quo- leuarc. Liceat etiam in caussis criminalibus i .cte. que dubio existente, ne friuolae appellatibnis appellare. Nec vox appellandi denegetur ei, L ς--
diffugio appellans iudicis Pio cessum impe- quem supplicio sentetitia destinauit. Γ Pulfa- Q
diat, coram eodem probabilem caussam ap- tus ante suum iudicem caussam dicat, de ante cnon suum iudicem qui latus, ii volucrit, taceat. Et ut Puliatis, quotlcns appellauctant, Induci x dentur, dec. Placuit etiam, ut si Episcopus , accusatus appellauerit ad Apostolicam sedem: id statuendum, quod eiusdem sedis Pontifex censucrit, dic. Fabiant piis. 3. inpran. Dic ub
pellationis exponat , talem videlicet, quae sitorei probata, deberet legitima reputari. Et tunc si habuerit aduersarium, infra terminum secundum locorum distantiam, de temporis qualitatem, &naturam negoti), ab codem iudice moderandum, appellationem interposi. . tam prosequatur: quam si prosequi non curauerit, ex tunc ipse iudex, non obstante appellatione. procedat. Nullo autem aduersario con- . parente, tunc ex suo rudex procedat officio.
Appellationis caussa coram inperior probata, superior suae iurisdictionis Ossicium exequatur. Sed si appellans in eius probatione defecerit, ad eum, a quo ipsum malitiose ap
CAP. VI.n is, 'Si de caetero quocumque praetextu Iuda i ae. αυ-- Christianis graues,dc immoderatas usuras Ex- ω is. torserint, Christianorum eis participium sub-- Σ, . trahatur, ede. Christiani quoque, si opus fue-I rit, perccnsuram ecclesiasticam, appellatio. ne postposita, compellantur ab collum comer
ciis abstinere. In c. H. in tantal. yn. LMeran. cap. 67.
CAp. VII. orre Illi, qui pulsatus fuerit, si iudicem suspe-
σ Par. s. c. 26 i. decreti ct ep. 239. ad Gumbtil . Axtima. Epis Ansel. tib. 1. e. IO. O lib. 3. . 73. 9 88. Caesar. Bb. s. c. 3 o. T arrat. lib. I. c. 179. Capitui ob. p. c. 21 I. , 3. 367. O cap. to 6.ιs dit. Ap. X. Nec ulla carceris custodia appellantem arceri permittunt lebes. Damis. Fia. 3. anu
ad Parum. Di cap. Hadriam. ad F pi v. Messiem. p. 8. man. Cod. Theodes nouel. Valentiis. o Marcian. tit. Nemixem exhiberi. Io par. 6.
cap. 328. 88. Scitote, certam prouinciam esse, quae habet decem, vel undecim ciuitates.&vi una Re- gem , dc totidem potestates sub se, de unum Episcopii alios quo suffragatores T.vel , .Epi scopos iudices, ad quoru iudactu omnes caui Episcoporum, se reliquorum sacerdotum, ac ciuitatum caussae referantur , ut ab his omnibus iuste consona voce discernantur, nisi ad maiorem auctoritatem fuerit ab iis, qui iudicandi sitiat, appellatum. , δα. Et 'ilicumque caussam habuerit,a suis radicibus iudicetite; de non ab alienis i id est, a tuae iustis iudicibus prouinciae, bd non ab externis, nisi a iudicati
104쪽
Placuit , ut accusato, si iudicen, suspectum habuerit, liceat appellare t quia non oportet
CAp. XIII. Si quis iudicem aduersum sibi senserit, vox ε έ ς eem appellationis exhibeat; ut cum ei con- cessum fuerit integro negotio, apud alium iudicem, amotis dilationibus, possit audiri. Ha
CAp. XIV. Si quando in caussa capitali, vel in caussa
status interpellatum fuerit , non per procur tores, sed per ipsos est agendum. Hatrian. ad Disop. Mediom . ev. i. nian. tu addit. ad
ne in communione recipiantur. Carth. O . 28. c. s. G. Miuuit. cap. 22. L. A c. cap. 9 A. L. 's.
De peccatis , eorumque grauitate. Titi I. CAPUT I.
CAP. II. Qui scit fratrem suum peccare peccatum non ad mortem, petat, dc dabitur ei vita peccanti non ad mortem. Est peccatum ad mortem, non pro illo dico, ut roget quis. Omnis iniquitas peceatum est, de est peccatum ad mortem , dic.
CAp. III. Peccatum ad mortem est, tum peccator incorrigibilis est: hoc peius est cum contentiose insurgunt aduersus pietatem, de veritatem,
re venerantes mammona, obedientiae Dei,&canonicarum constitutionum contradictores
sunt: in his non est Deus, nisi humiliati ab errore resurgant,&c. Nicae .s.c DC Αν. Iv. Paulus ait: Peeeata manifesta sunt, aliquos x T vero sequunturi peccatis enim praeuenientI-ρ' bus alia peccata sequuntur, Sec.Nican0. 7. C Ap. V. D. . Ne sub obtentu alicuius consuetudinis re tum suum aliquis tueatur : quia diuturnitas temporis non minuit peccata, sed auget. Ale.
CAp. Vi. Tanto grauiora sunt crimina, quanto diu- ωμ.
Cap. VII. Dixit Dominus, quod in spiritum sanctum smii.
peccantibus, nec hic esset, nec in futuro succulo remittendum. Quantos autem cognoscimus in Spiritum sanctum delinquentes, sicut haereticos diuersos , Amanos, Eunomianos, Macedonianos, ad fidem Catholicam reuertentes, ec hic remissionem suae percepisse blasphemiae , re in futurum spem indulgentiae consequendae t Nec ideo non vera est Domini sententia, aut putabitur esse ullatenus resoluta , cum circa tales , si hoc esse per naneant, numquam omnino soluenda pers stati. effectis autem non talibus, non irrogata. Sicut etiam est consequenter, de illud beati Ioannis Apostoli: Est peccatum ad mortem: non dico, ut oretur pro eo. Et est peccatum non ad mortem : dico, ut oretur pro eo. Est 'peccatum ad mortem, in eodem peccato manentibus: est peccatum non ad mortem: ab eodem peccato recedentibus. Nullum est quippet peccatum, pro quo aut non Oret Ec- eleuaremittendo: aut quod, data sibi diuintitus potestate, desistentibus ab eodem non poLsit absoluere, vel poenitentibus relaxare, cui dicitur: Quaecunque dimiseritis super terram, Afri et Q dimissa erunt de in caelis: de quaecumque solueritis super terram, erunt soluta dein caelis. In quibuscumque omnia sunt,quantacumquasint, Sc qualiacumque sint: veraci nihilominu eorum manentesculetutia, quae num qi Im isoluen-
105쪽
soluenda esse denunciatur, in eorum tenore consistens, non etiam ab hoc eodem postic- cedens. GHf. de anathemar ρη 'ranc. CAp. VIII. Cum tam vique ad quartum gradum pro- bibitio coniugalis copulae sit restricta,eam volumus eue pelve tuam , &c. Si qui contra prohibitionem huiusmodi praesumpserant co*ulari, nulla longinquitate delendamur ann rum, cum diuturnitas temporum non minuat peccatum, sed augeat, tantoque grauiora sint crimina, quanto diutius infelicem detinent a
Co. IX. Quaelibet occulta loca sine Dei gratia animam tali re non possunt, quod aliquando in ipsis quoque conspicimus crratibus ciccto.
Liber Tricesimus quarem, Tit. I.
umus licentiam multi periclitentur. Cretar.a FHic. Suia a Flf. t. l. 2.reeiq.eps. .a r. CAp. XIV. Dominus, ac Deus noster IesusChristus cum velit nos non iam de caetero peccare, ne per peccatum, deterius quid nobis contingat, Μ tradamur aeterno supplicio, cui traditur, qui hie disciplina emendatus non fuerit, &c. ex humanitate immensa non ea solum , quae a nobis per scientiam, sed etiam quae ex ignorantia peccantur, condemnat, quaeque cx obliuione, aut nuda cogitatione, aut cupiditate inutili ; ne per ea, quae leuiora esse videntur, malitiae viam, ac semitam facientes ex conis temptu ad maiora, peioraque peccata adducamur dic. Marti . GuisThessalonis . i .e p. a.
CAP. XV. Omnes homines etiam iuit i aliquando pec
fuit, in monte peccauit, sed ista cur dicimus, cum maiora nouimus i id enim paradiso iucundius quid eoelo securius tamen homo ex paradiso peccando, di angelus cecidit e coelo. Gre .hb.6. ι .s Cyriaco biscvo CP. CAP. X. Deprecratici pro peccatis, tecedere ab iniustitia. Pint, .epist. 2 .in sine. CAr. XI. Tribus modis impletur omne peccatum suggestione, delectatione, consentu, suggestio per diabolum fit, delectatio per carnem, conscia sus per Piritum, &c. In suggestione peccati semen est, in delectatione nutrimentum, in consciisu perfectio,&c. Gre ad Av.-
CAp. XII. Antiquus hostis mox ut otiosam mentem inuenerit, ad eam sub quibusdam occasionibus locuturus accedit: & quaedam ei de gestis fc. 8ι. 32.83. C Ap. XVI. Suam voluntatem homines faciunt , non
Dei, quando id agunt, quod Deo displiceta
Quando autem ita faciunt quod volunt, ut diauinae serviant voluntati , quamuis volentes agat,quod agunt; illorum ius tamen voluntas est, a quo praeparati ir,&obitur, quod volunt.
CAP. XVII. Episcopi doceant plebem ,ut errores fugiant idolorum, vel diuersa crimina, id est homici- ' a 'dium, adulterium, periurium, falsum testimo- nium, & reliqua peccata mortifera, re quod nolunt sibi, alteri non faciant,&c. me. f. c. a.
Ausustinus dicit de quotidianis autem,bre- ιuibusque peccatis, sine quibus vita haec non T,
ducitur, quotidiana oratio fidelium satisfacit. .d Eorum est enim dicere, Pater noster, quies in rara. M. Praeteritis ad memoriam reduciti audita quon- coelis , qui iam Patri tales regenerati sunt exit me- LIT dam vel ba indecentcr, cogitationi resonat, tasi qua dudum turpitet acta sunt,eorum species oculis cordis apponit, ut quem depraesciuibus non valet inquinare, dein alis transactas violet, R decepta mens saepe inde delectationem reparat, unde diu iam se per poenitentiam anfixit, ita vivere cum Psalmista dicat: Computruerunt,& deterioratae sunt cicatrices meqaqua,& Spiritu sancto. Delet ergo haee quoti diana oratio minima, & quotidiana peccata, delet & illa,a quibus vita iidelium, etiam scClerate gesta paenitendo,in melius discedat mutata. Ergo sicut Christus praecepit, sicut Ap stolus monuit, & quemadmodum Doctores Ecclesiastici instituerunt, quia quotidie vel cogitatione,vel verbo delinquimus, quotidiet
a facie in lipientiae meae. Cicatrix quippe figu- & Lanc orationem effundere in conspectuDeira est vulneris, sed sanati. Cicatrix ergo ad pi ldebemus. Totii. i. c. s. tredinem redit, quando peccati vulnus, quod iam per poenitentiam sanatum est, in delecta
CAp. XIII. Qui gradus iam Ecclesiasticos meruerunt, Disi. s.
Abbates, Levitae,quiexce- cum Ἀ-ptis gravioribus, x mortalibus culpis, nullis debent verberibus subiacere, non est dignum
Manifesta peccata non sunt occulta corre- ut passim unusquisque praelatus honorabiliactione purgami a sed palam sunt arguendi ,qui membra sua,&c .verberibus subiiciat, di dolo-
palana nocent, ut dum aperta obiurgationet ri. brac. yc. 6.
canantur hi, qui eos unitando deliqueram, i CAP. XX. corrigan r: dumetum unus corripitur, Nu- Ventilata est ratio octo principalium vitiorum emendantur, & melius est, ut Pro multo- rum, ut unusquisque diuersitatem illorum sciti Iram salute , unus condemnetur, quam per recita ab illis Domino auxiliante se intellisci
106쪽
rent custodue, Maliis praedicare. Remen. c. I .
Quanam aetate a Deo iudicantur peccata 'Respondeo, ex uniuscuiusque cognitione, dc
prudentia, illi quidem a dccennio, hi vero a maiori ae terimotb. Episv. Alexand.c. I 8. Cap. XXII. Octo sunt principalia vitia, sine quibus vix ullus inueniri potest; est enim gastrimargia, hoc est ventris ingluuies: secundo, fornicatio; tertio, acedia, siue tristitia; quarto, auaritia; quinto vana gloria ι sexto, inuidia; septimo, ita octavo, superbia,&c. TheoAlph. ad Presbyt.
CΛ p. XXIII Septem modis peccata dimitti scripturae
NE commisceamini fornicariis , non vitique fornicarus huius mundi, aut avaris, aut rapacibus,aut idolis seruientibus: alioquin debueratis de hoc mundo exisse. Nunc autem scripsi vobis, non commisceri; si is, qui scater nom inatur, est fornicator, aut avarus, aut idolis seruiens, aut maledicus, aut ebriosus, aut rapax; cum huiusmodi nec cibum sumete.
CAp. II. Nolite errare; neque sornicatij, neque idolis seruientes,neque adulteri, & regnum Dei
CA r. III. De iis, qui Christianitatis bonum suscipere
renuunt, α idolis immolant, vel genua cruant, nihil aliud scribere possumus vobis, nisi ut eos ad fidem rectam monitis,exhortationinu. I. - . f. Hrss.
bus,de ratione illos potius, quam vi, quod V AL 1 ne sapiant, conuincatis ; opera manuum su
sinciae demonstrant. Primo in baptiimo, qui rum de insensibilia elementa, cum sint homi- propter remissionem peccatoIum datus est. nes intellectuabiles, adoraules, immo daemo- Secundo pei martyrium, iuxta illud quod ait j niis suam ceruicem flectentes,&immolantes. Psalmista: Beatus, cui non imputabit Domi- Nam ut Apostolus docet: Scimus, quoniam i tarii nus peccatum, dec. quia iuxta clusiacm Dauid nihil est idolum, sed quae immolant gentes,
sententiam : Beati quorum remissae sunt ini-ldaemoniis immolant. Iam vero, si vos non au-quitates, de quorum vecta sunt peccata:remit-idierint, cum eis nec cibos sumere, nec ullam tuntur peccata per baptismum, teguntur per penitus communionem habere, sed eos tan- poenitentiam, no impa λntur per martyrium . quam alienos, atque pollutos a vestris obse- Tertio per eleemosynam , iux a Danaelem, qui is, de familiaritate remouere debetis,ut tali forte confusione compuncti conuertantur, inspirante Deo,ad ipsium, qui est verus, Ec non fallus Deus, Ecc. Nulla igitur cum iis, qui non credunt, idolaque adorant, miscenda communio est. Porro illis violentia, ut credanr, nullatenus inserenda est. Nam omne,quod ex Volo non est,bonum esse non potest: scriptum est enim:Voluntarie sacrificabo tibi, dec. Pr d. v mittite, de dimittetur vobis, date, de dabitur j pter conscientiam magnopere idola colen- vobis; de illud: Sicta pater vester dimittet Vobisitium cauenda est omnino communio: nam peccata vestra,si remiseritis unicuique de cor- qui idololatris communicant, ipsis idolas imodibus vestris. Quinto si per praedicationem l daemoniis communicare videntur. Omnes e- suam quis, de per bonorum exercitium alios mira Dii gentium daemonia. Nicol. ad consulta Ffe. 11. qui prophano Nabuchodonosor Regi ait: Peccata tua eleemosynis redime, de iniquit tes tuas misericordiis pauperum; de illud: Ignem ardentem extinguit aqua, dceleemosyna extinguit peccata ; de Dominus in Evangelio : Verumtamen date eleemosynam, de ecce omnia munda sunt vobis. Quarto si remittat quis peccanti in se peccata sua, iuxta illud: Di
ab errore conuertat,iuxta illud, quod ait Apo stolus: Quoniam si conuerti secerit quas peccatorem ab errore viae suae , salvabit animam eius a morte, dc cooperiet multitudinem peccatorum. Sexto per caritatem iuxta illud: Caritas Dei cooperit multitudinem peccatorum, per Iesum Christum Dominum no strum. Septimo per poenirentiam, iuxta illud quod est David: Conversus sum in aerumna mea dum configitur spina. Theodat . ad 8ν
De idololatria, & apostasia. Tit. II.
CAν. IV. Si quis maleficio interficiat, alterum , eo quod sine idololatria perficere scelus non potuit, nec in fine impartiendam esse illi com
CAν v. Admonere placuit fideles, ut quantum possunt, prohibeant, ne idola in domibus suis habear. . si vero vim metuunt scruorum, vel se- .psos puros conseruent; si non feeellit, alieni ab Ecelesia habeantur. Gibe .ca'. LCAM VI si quis idola fregerit, id ibidem Derit oeci,sus, quia in Euangelio non est scriptum, neque muenitur ab Apostoris umquam factum, placuit in numerum eum non recipi marty-
107쪽
Liber Tricesimus quartus, Tit. II.
Cλ p. VII. Si in a cuius Presbyterio, praedio, vel Episcopi territorio infideles aut faculas accenderint, aut arbores, fontes, Vcl saxa venerentur; si haec cruere neglexerit, sacrilegi)se est ereum cognoscat. Dominus autem, vel ordinator re Opsius, si admonitus emendare noluerit, communione priuetur. Arelat. 3I.c. 2 3.
CAP. VIII. Idolorum reliquiae per totam Africam deleantur, nam in multis locis maritimis, de possessionibus diuersiis laic error manet. Et tem pla eorum , quae in agris,dc occultis locis cum dedecore sunt, destruam ut de voluntate Im-leratoris. Carthagcra. G. CarIώ. v. c. II. L. Astic. -Z. 2Dί CAp. IX.
Petatur ab Imperatoribus, ut reliquiae idololatriae non solum in simulachris, sed inquibuscumque locis, vel lucis, vel arboribus Omnino deleantur. Caratra'. ca. s . G. Carras. v. c. CAP. X.
Placuit de illud aduersus haereticos, vel paganos, vel eorum superstitiones, ut legati mi Lii de hoc glorioso concilio quidquid utile prouiderint, a gloriosissimis Principibus imp
. CAp. XI. Si neflexerint sacerdotes, de iudices in loco sui territoria idololatras perquirere, de exterminare; excommuni centur. Si domini essitirpare hoc malum de possessione sua neglexerint,de a familia prohibere, ab Epii copo communione pcllantur. Tolet. 1 II. c. I 6.
CAp. XII. Si forsan Episcopus, aut Presbyter, seu etiam
iudex, ad quem locus ille pertinuerit, manifestissimum, ae probatissunum cuiuspiam sacrilegii iacinus praenoscens s loquitur ae ras, rus tri L color. fonte que , G a borra onerant, νὶ hoc ardenti voto emendare negl cxerit i loci sui dignitate Privatus, anni unius spatio erit sub poenitentia constitutus , loco suo in postino dum rediturus, dcc. Si qui vero pro talium defensione obstiterint facerdotibus, aut iudicibus, ut ea nec emendent, ut debent; nec extirpent,ut condecet; εc non potius cum eis e X-quisitores, ultores, seu extirpatores tanti criminis extiterint; sint anathema in conspectu indiuiduae Trinitatis: ec insuper si nobilis persona fuerit, auri libras tres fi i co exsoluat , si inferior, centenis verberibus flagellabitur, ac turpiter decalvetur, Ac medietas rerum suarum fisci iuribus applicabitur. Tolet. xvj, c.2.
CAp. XII l. Unusquisque Episcopus in sua parochia sol
licitudinem habeat, dcc. ut populus Dei paganias non faciat, sed ut omnis spurcitias gentilitatis abiiciat, direspuat, siue profana sacrificia mortuorum , dcc. tiue, hostias immolatitias, quas stulti homines iuxta Ecclesia. ritu
pagano faciunt, Z c. sue omnes, quWcumque sunt paganorum obseruationes, diligenter prohibe aut . Franc. 06.
CAp. XIV. Unusquisque Epit copias in sua parochia sollicitudinem habeat , ut populus Christianus
paganismum non faciat. I uti. e. CAp. XV. Summo decertare debent studio Episcopi, di corum ministri, ut arbores daemonibus consecratae, quas vulgus colic, dc in tanta Veneratione habet, ut uec ramum, vel surculum inde audeat amputare, radicitus cxscindanῆur, atque comburantur. Lapides quoque, quos in ruinosis locis, desilue inibus daemoniorum ludificationibus decepti venerantur Vbi vota vovent,de deferunt, funditus estodiantur, atquc in tali loco proiiciantur, Vbi nunquam a cultoribus suis venerari possint. Omnibusque annuntietur, quantum icelus sit idololatria, de qui haec DpιaG, ta arἰores: Vcncratur, ec colit, quasi Deum suum negat, de Christianitati ab . renuntiat, de talcm Poenitentiam inde debeti suscipere, quasi idola adorasset: omnibusque
interdicatur, ut nullus votum faciat, aut candelam, vel aliquod munus pro salute sua roga.turus alibi defetat, nisi ad Ecclesia ui domino Deo tuo, sci iptum est enim: Voucte, de reddi- Ud. 7 te Domino Deo ucstro. Nouimus liquidem, quanta Dominus antiquo populo per prophetas suos inter hii natus cli, qui in luci ς lacrifica. bant, de in excelsis immolabant. Si quis hoci. N.Ftransgressiis iuerit, fidem perdidit, de est infideli deterior: de idcirco omnimodo a sanctae Ecclesiae consortio abscindatur,oc non, nisi di
gne paenituerit, recipiatur. Nann cI. c. 2O. Surc. M. io .c. Io
Qui grauem necessitatem ex tormentis sustinuerunt, de non scientes labores ad negationem tracti sunt, tribus annis sm non recipiendi, de in duobus audiam, dc cum tribus an ianis substracti fuerint sic ad communionem admittantur. Qui autem sine magna necessitate . . fidem in Cluilio prodiderunt, dc daemon: O-rum mensam attigerunt, de graeca faci amenta iurarunt, tribus quidem annis ςiiciantur, duobus audiant, postquam autom in substratione tribus annis orauerint, de in aliis tribus fidelibus ad orationem se substr uelint, sic admittantur ad boni communionem. Baseis. au Am
CAp. XVII. Quicumque Antistes huius in udi. iacias agi hoc est iastis cultum exhiberal per mi Icrit, vel peractum in sua dioecesi protinus abseψς ς distulerit, a loci sui ossicio pulsus unius anna excursu sub poenitentiae maneat religatus lamento.
108쪽
De criminibus contra Deum. De p is, quae sunt haereticis constitu-tς. Tit. III.
IN fames esse censemus omnes , qui suam, aut Christianam praeuaricantur legem, aut
canonicam postponunt auctoritatem. Nican. c. 49 apud Iul. epist. a. c. l .
C A p. II. Qui per uniuersam Prouinciam haeretici Messaliani, de En illusiastae sunt, vel de eius haereseos morbo suspecti, siue clerici, siue laici
sint , conueniantur,& si quidem anathematizauerint iuxta ea, quq in praedicta synodo scripto pronuntiata sunt inscriptis; si clerici fue rint , maneant clerici: sin laici ad communionem admittantur. Quod si renuerint anathematizare, si Presbyteri , vel diaconi fuerint, Vel in alio quopiam gradu Ecclesia , cxcidant S a clero, de a gradu, dca communione : laici
Vcro anathemati Zentur : conuicti quoque non Permittantur habere ruonasteria, ut ne Ziza
Ck p. v. Quia in castonia, Alleges o, 3 partibus To- DE
Iosaia ς, de aliis locis ita haereticorum, quo S alij c. s. me. Catharos, alij Pata tenos, alij Publicanos, alia aliis nominibus vocant, inualuit damnata peruersitas, dic. eos, de defensores eorum, α receptores anathemati decernimus subiacere. Et sub anathemate prohibemus, ne quis eos in domibus, vel in terra sua tenere, Vel fouere, vel negotiatione cum cis exercere praelum at . Si autem in hoc peccato dccesserint, neq; sub nostrorum priuilegiorum cuilibet Indultoruobtentu, neque sub alia quacumque occasione aut oblatio fiat pro eas, aut inter Christianos recipiant sepulturam. De Bicbantionibus, ec cap. Aa Ario genum Nauariis, Basculis, Colerellis,& Triaucrdinis, &c. Similiter constituimus, ut qui cos conduxerint, vel tenuerint, vel fouerant per regiones, in quibus taliter debacchan tur, in Dominicis, dc aliis solemnibus diebus pei Ecclelias publice denuntientur, & eadem omnino sentcntia, & pCena cuin praedictis haereticis habeantur adstricti; nec ad communionem recipiantur Ecclesiae, nisi societate illa pestifera, S: haeresi abiuratis. Relaxatos autem se nouerint a debito fidelitatis,& homini), acto-
nia diffundantur, &crescant. 3 no . Ephes in tius obsequii, donec in tanta iniquitate perde utItone contra Fucbet.is,stae Entis aseus. Refert manserint, quicumque illis aliquo pacto ce- vj. 9uod. ai to. nentur annexi. Ipsis autem, cunctisque fidui - bus in remissilonem peccatorum iniungimus, ut tantis cladibus se viriliter opponant, Zd contra eos armis populum Christianum tueantur: confiscenturque eorum bona , de liberum st
CAp. III. Haereticos de docere, de discere interdici
CAP. IV. D hisis. In partibus Tolosanis damnanda haeress i Principibus , huiusmodi homines subiicere
c. u. i. dudum emersit, quae more cancri paulatim ad seruituti,5 c. Alex. t . tu conc. Later. c. 27.
. totis. vicina loca di mundens per Vasconiam, S: alias i C A p. VI. Prouincias quam plurimos iam infecit; quae t Excommunicamus, & anathematizamus o bis Q. dum in modum serpentis infra suas reuolutio- omnem haeresim extollentem se aduxistis e. i3. . nes absconditur, quanto serpit Occultius, tan- reclesia. to grauius 'dominicam in simplicibus demolitur. Vnde contra eam Episcopos,& omnes Domini sacerdotes ita illis partibus commorantes vigilare praecipimus, ec sub interminatione anathematis prohibere, ne ubi cogniti fuerint illius haeresis sectatorcs, receptaculum quisquam cis in terra sua praebere, aut praesidium impartiri piaesumat. Sed nec in venditione, aut emptione aliqua cum eis commu- hanc sanctam, orthodoxam, Catholicam fi-- c. dem , quam superius exposuimus; condem nant Cs uniuersos haereticos, quibuscumque nominibus censeantur, facies quidem habentes diuersas, sed caudas ad inuicem colligata si quia de vanitate coueniunt in idipsum. Damnati vero praesciatibus saecularibus potestat t-bus, aut eorum bali uis relinquantur animaduersione debita puniendi, clericis prius a suis ordinibus degradatis ita quod bona huius in nio habeatur, ut solatio saltem humanitatis di damnatorum, si laici fuerint, confit centuri amissio, ab errore vitae suae resipiscere compel- si vero clerici, applicentur Ecclesiis, a quibus tantur Quisquis autem contra hoc venire pet- stipendia perceperunt. Qui autem inuetiri sui et emptauerit; tamquam particeps iniquitatis rint sola suspicione notabiles, nisi iuxta consi- eorum, anathemate seriatur. Illi vero, si de-ld crationem suspicionis, qualitatemquc per prehensi fuerint per Catholicos Principes cu-sson. x, propriam innocentiam congrua purga-stodiae mancipati omnium bonorum amissi itione monstrauerint, anathematis gladio sene mulctentur. Et quoniam de diuersis parti- riantur , de usque ad fatis iactione in condibus in unum latibulum crebro conueniunt, Nignam, ab opinibus evitenturi ita quod si per praeter consensum erroris nullam cohabitan- annum in excommunicatione perstiterint, ex di caussam habentes, in uno domicilio comorantur; tali a conuenticula de inuestigentur attentius, de si inuenta fuerint, canonica seu cri
tunc vehit hinetici condemnentur. Moncantur autem. M indocantur, 3e si necesse sucrit, percensuram Ecclesiasticam compellantur seculares potestates, quibuscumque lata pantur ossiciis, ut sicut reputari cupiunt, Se haberi fi-
109쪽
deles, ita pro de sensione fidei praestent publice iuramentum quod de terris suae tui is dictio. ni subiectis, uniuersos haercticos ab Ecclesia denotatos, bona fide pro viribus cxtetminare studebunt; ita quodammodo quadocumque
προ- quis iuerit in potestatem sive 'sparitualem, siue temporalem assi impius hoc teneatur capitulum iuramento firmare. Si vero Dominus temporalis requisitus ,& monitus ab Ecclesia terram suam purgare neglexerit ab haeretica foeditate, per Metropolitanum , dc caeteros, comprouinciales Episcopos excommunica.
tionis vinculo innodetur Et si satisfacere contempserit infra annum, significetur hoc summo Pontificii ut ex tunc ipse vastallos ab cius fidelitate denuntiet absolutos ; dc terram exponat Catholicis occupandam, qui eam exterminatis haereticis sine ulla contradictione possideant de in fidei puritate conscruent: sal uo iure Domini principalis, dummodo sit per hoc ipse nullum praestet obstaculum, nec aliquod impedimentum opponat: eadem nihilominus lege seruata circa eos, qui non habent Dominos principales.Catholici vero, qui crucis assumpto charactere ad ii reticorum exterminium iis accinxerint, illa gaudeant indulgentia, illoque sancto priuilegio sint muniti, quod accedentibus in terrae sanctae subsidium
conceditur. Credentes vero , praeterea receptatores, defensores , de fautores haereticorum, excommunicationi decernimus subiacere, firmiter statuentes 1 ut postquam quis talium fuerit excommunicatione notatus, si satisfacere contempserit infra annum,ex tuncirso iure sit factus infamis, nec ad publica officia, seu consilia, nee ad eligendos aliquos ad huiusmodi, nec ad testimonium admittatur. Sit etiam intestabilis, ut nec testandi liberam habeat facultatem , nec ad haereditatis succensionem accedat. Nullus praeterea ipsi super quocumque negotio, sed ipse aliis respondere cogatur. Quod si forte iudex extiterit, eius sententia nullam obtineat firmitatem ι nec causse aliquet ad eius audientiam proferantur.
Si fuerit aduocatus, eius patrocinium nullatenus admittatur. Si tabellio, instrumenta confecta per ipsum nullius penitus sint momenti, sed cum auctore damnato damnentur : de in similibus idem praecipimus obseruari. Si vero clericus fuerit, ab omni ossicio , di beneficio deponatur, ut in quo maior est culpa, grauior exerceatur vindicta. Si qui autem tales, postquam ab Ecclesia denotati fuerint, euitare contempserint, excommunicationis sententia usque ad satisfactionem idoneam percellatur. Sane clerici non exhibeant huiusmodi pestilentibus Ecclesiastica sacramenta , nec eos Christianae praesumant tradere sepulturae,
nec eleemosynas, aut oblationes eorum accipiant; alioqui suo priuentur ossicio, ad quod nunquam restituantur absque indulto sedis Apostolicae speciali. Similiter quilibet regii lares . quibus hoc etiam infiigatur, ut eo-
rum priuilegia in illa dioecesi non seruentur, in qua tales excessus praesumpserint perpetrare, dcc. Adiacamus insuper, ut quilibet Archiepiscopus, vel f piscopus, per se , aut per Archidiaconum suum, aut alias laonestas, idoneasque personas, bis, aut saltem semel in anno Propriam parochiam , in qua famam rit haereticos habitare , circumeat . de ibi tres , vel plures boni testimonis viros , vel etiam, si expedire videbitur, tota ui viciniam iurare compellat. Quod ii quos ibidem haereticos sciuerit, vel aliquos occulta conuenticula celebrantes, leu a communi conuersatione fidelium vita, de moribus dissidentes, i eos Episcopo studeat indicare. Ipse autem Episcopus ad Plaesentiam suam conuocet accusatos , qui nisi se ab obiecto reatu puri uerint, vel si post purgationem exhibitam, in pristinam fuerint relapsi perfidiam, canonice puniantur. Si qui vero ex eis iuramenti religionem obstinatione damnabili respuentes, iurare forte noluerint, ex hoc ipsa tamquam haeretici reputentur. Volumus igitur , de mandamus , di in virtute obedientiet
districte praecipimus, ut ad haec efficaciter exequenda Episcopi per dioeceses suas dili.
genter inuigilent , si canonicam effugere voluerint ultionem. Si quis enim Episcopus super expurgando de sua dioecesi ii aeretica prauitatis fermento negligens fuerit, vel rem illiis, cum id certis indiciis apparuerit , Mab Episcopali ossicio deponatur, de in locum ipsius alter substituatur idoneus , qui velit, ecpossit haereticam confundere prauitatem. Ia-
Haeretici omnes, te suspecti, feci nullatenus ad accusationem sunt admittendi, dcc. Omnibus quoque similiter accusandi, vel testificandi licentia denegetur , qui Christianae religionis, de nominis dignitatem neglexerint.
Quod ab infidelibus, aut haereticis Actum
e p. IX. Aliquanti Manichaei, qui ita se demerserunt, ut nullum his auxiliantis remedium
posset subuenire , subditi legibus secundum
Christianorum Principum constituta, ne sanctum gregem sua contagione polluerent, per publicos iudices perpetuo sunt exilio relegati, dc omnia, quae tam in t scripturis quam i scriniit in occultis traditionibus suis habent profana, vel turpia , ut nosset populus quid fugeret, aut vitaret, oculis Christianae plebiseeita manifestationet propalavimus. AEMII.
110쪽
CAP. X. Si quis ab Episcopo Nestorio, aut ab aliis, qui eum sequuntur, ex quo talia pr*dicare
coeperunt, V l excomi nicatus, vel exutus est seu Antistitis, seu clerici dignitate, hunc in nostra communione, de durasse, de durare mani ieitum est , nec iudicamus cum remotum, quia non poterat quemquam eius remouere sententia, qui se iam praebuerat ipse re
CAP. XI. . 1 i. e. Aperte sedis nostrae fanxit auctoritas, nul 3s. -lum, siue Episcopum , si ut clericum, seu professione aliqua Christianum, qui a Nestorio, vel eius fimilibus , ex quo talia praedicare coeperunt, vel loco suo, vel communione de- , lecti sunt, vel deiectum, vel excomunicatum
videri , sed hi omnes in nostra communione,& luerunt, de huc usque perdurant: quia neminem vel deiicere, vel remouere poterat qui praedicans talia titubabat. Cele . epis. ad clerum Constantinopolitan. in De. refert Nicol. epist. ad Mich. Imper. ante med. Iuo sib. D tit. D cap. I 2. Pan . separ. i q. cap. I 9. discreti.
CAp. XII. Clerici heretici non solum ab ordine clericatus , sed etiam ab vibis habitatione pellatur. Leo piauia 7ym r. ad Leonem Imperat.
CAp. XIII. 'Merito patres nostri, sub quorum temporibus haeresis Priscilliam nefanda prorupit,
per totum mundum instanter egere, ut impius furor ab uniuersa Ecclesia pellereturi quando etiam Principes mundi ita hanc sacrilegam amentiam detestati sunt, ut auctorem uius , ac plerotque discipulos legum publicarum ense prosternerent, dcc. Et prosuit diu ista districtio Ecclesiastica lenitati, quς etsi
sacerdotali contenta iudicio cruentas refugit Vltiones, seueris tamen Christianorum Principum constitutionibus adiuuatur, dum adspiritale nonnumquam recurrunt remedium , qui timent corporale supplicium. Leo eZiu. 9 i. ad I uri Ham Di opum. 1 rauci p.
Haereti ei non possunt esse iudices. Gela istomo de anathemate , cuius mitium s . Neformio M. CAr. XV. Praecipimus , ut praefatum haereticum t loquitur de quadam Armenio haeretico qui manus nostras, iudicium suae perfidiae formidans sui fugit, diligenter exquiras, id solerter examines. Si igitur illum resipuisse, Sc ad Catholicam fidem rediisse intelligentiae tuae constiterit , sane edoctum , dc confirmatum , ac in nullo i sum dimittas incolumem. Si vero nondum ad matris Ecclesiae gremium , de rectam fidem, de sui erroris grauitate conuersus fuerit, ad sanae doctrinae consilium per paenitentiae tramitem eum redire commonendo procures. Quod si veris rationibus, de salubribus monitis tuis Diabolico spiritu induratus a quiescere, M sinceris intellectibus fidei coi sentire noluerit, ne rabies illius ignaros lat re . Ac sic incautos valeat laedere; uibemus, ut eum facias perfidiae nota in aperto lignari ι ecdeinde ex toto Archiepiscopatu tuo ipsum expulsum, haeresim eius cunctis detegendo, ubique quantum potes,ut apost alam, de Christianae vilitatis inimicum non desinas persequi. Gre . vii . 7.re s. ρ . VI.CAp. XVI. Non concedendum haereticis ingressum do mus Dei inli resi permanentibus. Laod. cap.6. CAp. XVII. Petendum, ut illam legem, quae a religiosae memoriae eorum patre Theodosio de aura libris decem in ordinatore. , vel ordinatos haereticos, seu etiam iii posse res , ubi eorum congregatio deprehenditur , promulgata est, ita deinceps confirmari praecipianz, ut in eos valeat, contra quos propter eorum insidias Catholici prouocati, contestationem deposuerunt, ut hoc saltem terrore a schinmatica, vel haeretica prauitate des stant, qui consideratione aeterni supplici, emendari, corrigiq: dissimulant. Petendum etiam , ut lex, quae haereticis, vel ex donationibus, vel ex testamentis aliquid capiendi , vel relii quendi denegat facultatem , ab eorum quo que pietate hactenus repetatur, ut eis relinquendi, vel sumendi ius adimat, qui pertiri
ei furore caecati iri Donatistarum errore pes seuerare voluerint. At D. cap. 6o. υide Theodos cod. lib. xviai v. t. qui. 7. eq. d. I an lib. i.
Car. XVIII. syricius constitutum fecit de omni Eccla sa, de contra omnes haereses, de dispersit per
uniuersum mundum , ac per Omnes prouisa clas, ut in omni archium Ecclesiae conseruaretur, ob oppugnationem contra Omnes haereses, &c. Hic inuenit Manichaeos, quos in exilio deportauit, de hoc constitvit , ut non participarent cum fidelibus communionem :quia ore polluto non licet sanctum corpus Domini l conuexari. Hic quoque constituit, tvt siquis conuersus de Manichaeis, rodiret ad Ecclesiam, nullatenus communicaret,nisi tantum relegationi monasteri; dicbus vitae teneretur obnoxius, vieiunus, de orationibu maceratus, Probatus sub Omni exammatione,