장음표시 사용
121쪽
tiόscumque aliquem iureiurando pro quali bet redis onebratis obligare, spatham in medium asturre, ac percam iuramentum ageb tur : nunc aut cita per quod iurare debeatis a nobis iuberi deposcitis. Sed nos ante omnia, non solui a Per spatham, verum etiam per a . I iam omnino conditam speciem iurati iudicamus indignum: per quam enim quis iurat, pro
secto dc diligit, & veneratur 1 sed de fiduciam suam ei firma stabilitate commendat s ouamobrem per Deum iurandum est, qui ab homi nibus diligendus, de venerandus , de in quo omnis spes, de fiducia est locanda, dc a quo prae
cunctis creaturis est semper auxilium expectandum. Nam cum a Domino per caelum, terram, caput, Ec Hierusalem non iurare iubetur, nihil nisi ut per creaturam iuretur,procul dubio inhibetur. Quod autem per Dei nomen iurare praecipiamur, ipso iubente didicimus. Sane possumus per eas dumtaxat creaturas iurare, quae diuinis sunt cultibus deputatae , ut est templum, ec altare, in quibus qui iurat, iuxat in eo , qui habitat in ipsis, de si qua sunt talia. Quapropter iure per Euangelium iurandum est, in quo quidquid continetur, nihil nisi Dei, qui in eo scribitur, de legitur csse profecto dignoscitur, ipsum enim est lex nostra,
ipsum testamentu in nostrum, quod legifer, detestator Dominus , de redemptor noster electis suis disposuit. Nicol. ad consulta Bulgari
C λν. IV. Cum libet homo crimine fuerit appetitus, nisi iam pridem repertus est alicuius sceleris reus, aut tribus testibus conuictus paenς succumbit: aut si conuinci non potuerit,ad Euangelium factum, quod sibi obiicitur , minime commisisse iurans , absoluitur , de deinceps huic negotio finis imponitur,quemadmodum. crebro dictus Apostolus Doctor gentium attestatur: Omnis, inquiens, controuersiae eorum finis ad confirmationem est iuramentum. Ni l. a consulta Iustari cap. 86.
C Λν. V. Si quis Christianus, ut est gentilium consuetudo, apud cuiuscumque serae, vel pecudis exta , inuocatis insuper nominibus paganorum, fortasse iurauerit, si se ab hac superstitione
commonitus noluerit cohibere, donec reatum
emendet, a consortio fidelium, vel Ecclesiae
communione Pellatur. ureMυ.cap. 16.
Multarum gentium tanta extat perfidia animorum , ut fidem sacramento promi si amRegibuLsuis obseruare contemnant, de ore simul en iuramenti professionem , dum retineant mente perfidiae impietatem, c. Quae spes talibus populis contra hostes laborantibus eriti Quae fides ultra cum aliis gentibus in pace credenda Quod foedus non violan
dum t Quae in hostibus iurata sponsio stabi-
tas permanebit, quando ipsis propriis regibur
CAp. VII. Omne, quod in pacis scedera v. it, tunc so ii. pi. c.
lidius subsistit, cum iuramenti hoc intcrposi- i. tio roborat. Sed de omne, quod animos amicorum conciliat, tunc fidelius iuvat, cum ea sacramenti vincula ligant. Omne ctiam, quod testibus adstipulatur,tunc verius constat,cum id adiectio iurationis aisit mat. Quod si de te stis deficiat, innocentis fidem sola inrisiuran
Eos, qui iurant iuramenta paganorum, c non poenitentias subiicit: nos cxcommunica tionem definimus. Tru l. ca'. 'DC Ap. IX. Decrevimus, ut laici homines legitime vivant, o c. de periuriis in Ecclesiis non consen
CAP. X. Omnes homines admonemus,ne per singula verba , quasi ad confirmationem suae asser. tionis, nomen Doniam in vanum assumant Pquod ipse Dominii, interdicit faciendum, ubi ait: Ne assumas nomen Dei tui in vanum. In Exo io. vanum enim nomen Dei assumitur, quando
aliquis ad singula verba, quibus vult , ut sibi
ab alio credatur, Deum omnipotentem teste rei,de qua ait, inuocat: eumque sibi ita esse adiutorem , sicut ea vcra sunt, quae loquitur. Nam de ipse Dominus in Euagelio hoc modo prohibens omnegenus iuramenti. Nolite, inquit, Omnino iurare,neque per caelum, neque per terram, neque per caput tuu in ,dcc. Tu ran. Iob Carolo cap. 43.
CAp. XI. Nullatenus per aliquorum mendacium, vel falsum testimonium, neque per pei iurium aut praemium , lex iusta in aliquo depraue
C p. XII. Nullus deinceps veritatis Episcopus solito super sacra iurare praesumat: quod mysteri,
caussa sancti quaesierint Patriarchae , de fecerint , non enim in haesitatione , de malitia exigentis, sed in caritate non ficta fides seruatur. Melin. p. .
si quis presbyter contra laicum , vel lai - 1. l. s. escus contra presbyterum aliquam habet quc - rimoniae controuersiam , Epascopo praeci pientc , sine personarum acceptione finiatur : de laicus per iuramentum , si necesse sit, se expurget presbyrer vero vice iuramenti , pet sanctam consecrationem interrogetur . quia sacerdotes ex leui caussa iurare pondebent, manus enim Per quam corpus,
122쪽
de sanguis Christi conscitur, iuramento polluetur absit: cum Dominus in Evangelio discipulis suis , quorum vicem nos indigne in IV πύ. sancta gerimus Ecclesia , dicat: Nolite omnino iurare: sit autem sermo vester est,est, non, non: quod autem his abundantius est, a ma
CAp. XIV. Cohibeantur periuria , non solum, quae alicuius factionis fiunt commento . vel sal Iendi, aliosque decipiendi studio , sed α ea, quae ex ipsa praua consuetudine iam veluti, pene per singula admittuntur verba ab eis, quibus aeque falsa constat iurare , ut Vcra: cum si sorte propter eos, qui pigri sunt ad
credendum , neque mouentur ad fidem verbi, qui de in hoc grauiter delinquunt , quod
sibi loquentes iurare cogunt, necesse fuerit proferre iuramentum. Hos comites habere
debet iusiurandum , veritatem , iudicium,& iustitiam, dicente, Domino per prophe- rara . l. tam Hieremiam : Et iurabis vivit Dominus in veritate , ic iudicib , dc iustitia , si enim ista desuetint, nequaquam est iuramentum, sed periurium. Et vetus quidem lex iurare co-F cessit , periurare prohibuit : Non assumes, inquit, nomen Domini Dei tui in vanum,nec enim insontem habebit Dominus eum, qui aD sumpserit nomen Domini Dei sui frustra,&e. In nouo autem testamento ipse Dominus di. MM. cit: Audistis quia dictum est antiquis ti non periurabis: Ego autem dico vobis non iurare omnino, ecc., sunt quoque multi, qui assidue faciunt iurare , sed re non timent periurare per Dominum , dc omnes Sanctos, quidam per corpora sanctorum , per animam, vel suam , vel patris, vel matris, auolicuius cari sui, parvipendentes suae ipsius animae, sum rumque salutem , Ecc. Qui vult ergo cauere crimen periuriis, non teneat usum iurandi, Ni dicente scriptura : Iurationi non assuescat osi, a is tuum , N ixςm: Vir multum iurans replebitur θ' iniquitate, de non discedet a domo illius plaga .Vnde Isidorus Episcopus dixit: Sicut mentiri non potest, qui non loquitur ; sic periurare non poterit, qui iurare non appetit numquam ergo iuret, qui periurare timet. Quid vero de his dicendum est, qui ut alios i l
lant, mentiuntur, vel quacumque verborum arte, se potius, quam alium decipiendo, peierant : Deus namque qui testis est conscien tiae, ita hoc accipit, sicut ille, cui iuratur, intelligit. Vnde sanctus Augustinus ait i Periuri non sunt , qui verbis non seruatis, illud, quod ab eis cum iurarent, spectatum est,impleuerunt : de periuri sunt, qui etiam serua
eis verbis, expectationem eorum, quibus iuratum est, deceperunt hi miseri. Heu quantis rei tenentur criminibus , praeuaric t
res totius sacrae legis veteris , de nouae, perditi, quia loquuntur mendacium , quia assumunt nomon Dei sui in vanum , quia proximum dolo capiunt, insuper ec periurant. In
Volumus,ut sacramenta cito non fiant: aut unusquisque iudex prius caussam veraciter
cognoscat, ut eum veritas latere non possit, ne facile ad sacramentum veniant. Tro, a. cap. I t. ex Capitular. tib. I. ωρ. q9.
CAν. XVI. Interrogati nos de Bianore presbytero, an propter iusiurandum fit in clerum suscipiendus. Ego vero commune iam quoddam decretum de omnibus, qui simul iurauerunt, iis, qui Antiochiae sunt clericis , me edidisse memini, ut ipsi a publicis conuentibus abstineant , priuatim autem presbyterorum
munera obeant, eodem autem modo, ec ad
suum ministerium ei potestatem praebere G- portet: quia non est Antiochiae sacerdotium, sed Iconij, quod ut ipse ad nos scripsisti, Antiochia ad habitationem permutauit. Est ergo vit ille suscipiendus, a quo tua pietas pO stulatur , ut ob facillitatem iurisiurandi cum paeniteat, quod sub infideli viro iurauit, cum parui illius periculi molestiam serre non potuerit. A I. ad A bibob. cap. VI.
De blasphemia. Tit. VII. CAPUT I.
Lericum per creaturas iurantem acerrime obiurgandum i si perstitetit in vi- '
i M. CAp. II. Eos, qui iurant iuramenta paganorum,cUon poenitentiis subiicit , nos eis excommunicationem definimus. Trul cap.9y.
CAP. III. si quis accepto nom ineChristianismi,Chri- istum contumelia afficit, nulla est illi appellationis utilitas. Basta ad itae biochium c p.
De eo, qui emit, aut vendit sa- .
123쪽
Liber Tricesimul quartus , T P. VII
per ambitionem munerum attemptare praesumat, dec. Linque n. y. sub L couic. Iar. I. ω z. Vm in Ecclesiae corpote omnia debeant di si ex caritate tractari, dc quod gratis recc- ptum', gratis impendi; horribile nimis est,
quod in quibusdam Ecclesiis locum venalitas' perhibetur habere, ita ut pro Episcopis, vel
Abbatibus; seu quibuscumque personis Ecclesiasticis ponendis in sede, seu introducendis prcsbyteris in Ecclesiam , nec non pro sepulturis,&exequiis mortuorum, Ecbenedictionibus nubentium, seu aliis sacramentis aliquid exigatur, de ille, qui indiget, non possit ista percipere, nisi manum implere curauerit largitoris. Putant plures ex hoc sibi licere , quia legem mortis de longa inualuisse consuetudine arbitrantur, non satis, quia cupiditate caecati sunt, attendentes: quod tanto grauiora sunt crimina, quanto diutius animam infelicem tenuerint alligatam. Ne igitur hoc dec tero fiat, de vel pro personis Ecclesiasticis deducendis ad sedem, vel sacerdotibus instituendis, aut mortuis sepeliendis,seu nubentibus benedicendis, seu etiam aliis sacramentis
aliquid exigatur, districtius inhibemus. Si quis
autem contra hoc venire praesumpserit ; portionem cum Giezi se nouerit habiturum,cuius
factum turpis muneris exactione imitatur. A- lex. ii'. 1nconc. Later. cap. 7.
Car. II. i. i. c. Nullus per ambitum ad Episcopalem honon , rem permittatur accedere. Nam cum hic excessiis in laica conuersatione culpetur . quis dubitat, quod religiosis, de Deo seruientibus
incutiat opprobrium t f Si quis Episcopatum, desiderat,data pecunia, potentes personas minime suffragatrices adhibeat, nec ad dectetusibi faciendum clericos, vel ciues subscribere, adhibito cuiustibet generis timore compellat, vel praemiis aliquibus hortetur. Symmacis. s.
Confirmamus Primatu super quatuor prouincias Lugdunensis Ecclesiae tuae, dc per eam tibi, tuisque suecelsoribus, his tantum, qui nullo interueniente munere electi, vel promoti fuerint, videlicet a manu, ab obsequio, ec a lingua; a manu ut nullum pretium prorsus a se,
vel ab aliquo tribuatur ι ab obsequio ι ut nihil inde seruitii saciar, sicut, quidam intentione Ecclesiasticae praelationis potentibus personis solent deserre i a lingua, ut neque per se neque per submissam Personam preces effundat, sed neque his, qui per saecularem potestatem ad hanc dignitatem peruenerint. Greg. ωθ.lib. 6.retis. Fis. C A F. IV. Placuit conventui humilitatis nostrae, ut sit eui saepe auctoritate diuinarum siripturarum: scilicet beati Petri Apostoli in Simonem
a. a. Magum damnatione , nec non εἴ canonum
4 ianuione ,sed de beati Gregorij adhortulone
De eo qui emit, aut vendit beneficia Ecclesiasti ea. Viae lib. iv. tit. Iiij. M. V. tit. lxviij. tu. Vibiit. xxxvj. Oxxxvij.
CAPUT I. SI quod absit, transitus Papae inopinatus
euenerit; vide sui electione successoris no σpossit ante decernere: Si quidem in unum totius inclinauerit Ecclesiastici ordinis electio: r consecretur electus Episcopus Si enim,ut fieri solet, mi dia coeperint esse diuersa eorum, det quibus certamen emerserit, vincat sententia plurimorum, sc tamen, ut sacerdotio care liqui captus promissione, non recto iudici leelectione decreuerit Sminach. insuo. Rom. r.
cap. q. tuo tib. s. rat. I. cap. 2 pano . Anseltib. c. cap. I. Deu ed. cap. I. Caesar. tib. . t. q. Tarracilib. . cap. II
si quis pecunia, vel gratia humana, vel po putari, seu militari tumultu, sine concordi, de canonica electione,ac beneὸictione Cardinalium Episcoporum, ac deinde sequentium ordinum religiosorum clericorum fuerit Ap stolicet sedi inthronizatus, non Papa, vel Apostolicus, sed Apostaticus habeatur, liceatque Cardinalibus Episcopis . cum religiosis, de Deum timentibus clericis,&laicis, inuasorem
etiam cum anathemate, de humano auxilio,
ec studio a sede Apostolica repellere, de δι-
CAp. III. Celebrauit Dominus Gregorius Papa Romae synodum a vi. ΚΔ Marti j usque ad secundum Kal. praedicti mensis, ubi interfuit Archiepiscoporum, de Episcoporum,dcΑbbatum multitudo, atque diuersi ordinis clericorum, de laicorum copia; in qua inter caetera decreta, quae ibi gesta sunt, quinque de familia Regis Teutonicorum, quorum consilio E clesiae venduntur, e liminibus sanctae Ecclesiae separauit, ita ut si ab inde usque ad Kalendas
Iunias Romam non venirent, de satisfacerent, excommunicati haberentur. Greg. v. in
C ar. IV. Ne aliquis clericus, vel monactus ab ipsis laicis Ecclesias recipiat dono, Vespretio, nisi
ab Episcopo. Greg. et ibisco I. Rom. anni mun
124쪽
1 CAp. V. Si quis Imperatorum, Regum, Ducit, Principum, Comitum , vel cuiusuis potestatis caecularis Episcopatum , vel quamuis aliam Ecclesiasticam dignitatem dare praesumpserit, eius de sententiae vinculo se astrictu nouerit. Cum trecenti, &' octo patres in Nicaeno con. R ωψ cilio omnes huiusmodi vendentes,& ementes excommunicauerint: censentes,ut qui dat, α qui recipit, anathema sit. Vi Ior. iij. insuta.
Nullus sibi praebendam emat ; quod si quis
emerit, vel parentes eius illi emerint, in manum , & dispositionem Episcopi sui reddant. Hoc idem de altaribus,ta de omni Ecclesiasti
CAp. VII. Dei. & Apostolorum eius parte praecipimus, ne quis ulterius vel dato, vel promisso , vel pretio,vel seruitio ea intentione impenso, vel precibus Episcopalem nitatur assequi dignitatem : nec ullus eam praetaxato tenore
indulgeat. Hoc idem etiam de omni Ecclesiastica d gnitate , vel ossicio Apostolicae potestatis auctoritate praefigimus, alias, en dator, M acceptor proprij ordinis dignitate priuentur. Episcopus omnia sui Episcopatus membra, videlicet Archidiaconatus, Archipresbyteratus, ne camas, vel aliquas Praeposturas Ecesesiae, siue canon icas gratis, &absq; omni venalitate disponat. Praebendas etiam, quae canonicae dicuntur, sine venalitate distribuat. Quisquis autem ea pretio dederit , quique pretio acceperit; depositioni subiaceat. Vrban.ibin nod. apud Mel nam cap. I.
CAp. VIII. r. Illud prae omnibus tibi curae sit , ut in hac electiones uisi ι sa traxi nec datio quibuscumque modis interueniat praemiorum, nec quarumlibet personarum patrocinia conualescant. Greg. tib. 2. indita. l.Fisi. 22. Ivetans V ia'.
Illud caritatem tua specialiter admonemus, ut si vera metit huius suggestio sis uitur de quedampresbytera, σοι dice; ιθ ini e de acre alia eiectis-ὶ atque in suum fuerit ordinem restitutus, de presbytero, qu i in loco eius, ordinatus est , subtiliter , districteque debeas esse sollicitus. Et si quidem sine datione aliqua ad eundem ordinem peruenerit, ut in simoniacam haeresim non potuisset incidere: in alia quacumque vacante Ecclesia eum volumus cardinari. Sin autem in eo quidpiam, quod auertat Dominus, fuerit tale repertum, ipso etiam presbyteratus priuetur ordine, quem non caussa replendae necessitatis Ecclesiae, sed sola comprobatur ambitione suscepisse. Gregor. Lb. s. vi I. 13. Nimiaxo Elisis.
C Ap . X. Cum omnis auaritia idolorum sit seruitus, i. q. t. equisquis hanc, & maxime in dandis Ecclesia- io. si icis honoribus vigilanter non praecauet, infidelitatis perditioni subiicitur, etiamsi tenere fidem,quam negligit, videatur. Greg.tib.'. pist. 1 η .a Theodoricum Aegem. Ansel. δει. 13. c. qq.
CAR XI. . Sicut scitis Gotesredus, vivente Cui done Archiepiscopo Mediolanensi, eandem Ecclesia in,quae quondam meritis glorios et Virginis,
α genetricis Dei Mariae, necnon auctoritate cl aristini doctoris beati Ambrosio, inter caeteras Lombardor uin Ecclesias religione, libertata, ac speciali gloria enituit, nunc quasi vilem ancillam praesumpsit emerc, sponsam videlicet Christi Diabolo prostituere, quod audiens sancta Romana Ecclesia mater vestra, Mtotius Christianitatis, sicut scitis, magistra, concilio multorum sacerdotum , & diuersorum orat num consensu fulta beati Petri Apostolorum Principis auctoritate, Gotcsecdum fidei Catholicae,&legis Christianae inimicum
excommunicauit,& anathematis iaculo una
cum omnibus sibi consentientibus cransfixit. Greg.viI .lib. I. regi, γ/ i. i s. CAp. XII. . Neque Ecclesiae ullatenus vcndantur, aut pro manus impositione pretium accipiatur. Gre .vij. lib. 2.rini epi Τ.6S.
Alij per ambitus sacerdotia appetunt , alij oblatis muneribus pontificatum astu munt: nonnulli etiam sceseribus implicati, vel caeculari militiae dediti , indigni ad honorem summi sacri ordinis peruenerunt, &c. Qui
non promoueantur ad cicerdotium ex regulis canonum, nec Einario credimus inserendum.
id est Qui in aliquo crimine detecti sunt: LII. c., qui infami nota aspersi sunt, qui scelera aliqua per publicam poenitantiam se admissile confesti int, dec. qui ambitu honorem quaerunt , qui muneribus honorem obtinere moliuntur. Telu.it c. I 8.
C p. XIV. Si quilibet prel byterorum defunctus fuerit, vicinus presbyter apud saecularem seniorem nulla precatione, vel aliquo xenio Ecclesiam
CAp. XV. Vt nemo Episcopatum, Abbatiam, Arch: diaconatum, Archipresbyteratum , praebet dam , vel alios Ecclesiasticos honores, vel in
duabus ecclesiis praelationes exerceat, nisi in una tantum, re neutrum horum quisquam per pecuniam acquirat: &quicumque tali in do iam acquisisse comprobantur, omni remo-t a occasione deponancur, Pictaui . . 2.
125쪽
Liber Tricesimus quartus, Tit. VIII.
De eo, qui emit, aut vendit rea spirituales. Vide Αἴ i. tit. xxx y lib. ix.
Aulus ad Ephesios ait, nullius pecuniam concupivi;&c. Epit copiis aluis Episcopis, clericis, vel monachis non exigat aurum, vel o si argentum, vel aliquam speciem, ait enim Apostolus: Iniusti regnum Dei non possidebunt, e c. Si quis igitur ob eas res prohibeat quem ministerio, vel ex communicet aliquem clericum, vel claudat templum, ne fiant sacra ministeria Dei, dcc . pari poena puniatur, Ut contraueniens mandatis Dei, de Apostolicis; tu se constitutionibus. Petrus enim Princeps Apostolorum ait: Pascite gregem Dei, qui in vobis est dec. Nisan. y.c. .
CAp. II. D. me. Audiuimus de quibusdam Episcopis, quod
c. r. m. decedentibus Ecclesiarum rectoribus, ipsas inins ς- - terdicto subiiciunt, nec patiuntur aliquos in ' eisdem institui, donec ipsis certa summa pe- cuniae persoluatur. Praeterea cum miles, aut clericus domum religionis ingreditur, vel
liud religiosos eligit sepulturam, etiam si nihiloco religioso reliquerit, difficultates ingerunt, ec malitias, donec aliquid muneris manus contingat eorum. Cum igitur non solum a malo, sed etiam ab omni specie mali sit secundum Apostolum abstinendurm exactiones i. Tris huiusmodi penitus inhibemus. Quod si quisue: transgressor extiterit, exacta duplicata restituat in utilitates locorum, in quorum fuerint soluta dispendium, fideliter conuertenda. Inn.
CAr. III. Vt nullus habitum monachi scipiat spem, aut promissionem habens, ut Abbas fiat. Nicel.
CAν. IV. Arnulphum Cremonensem publice coram nostra praesentia conuictum , de confitentem se fimoniacum ab omni Episcopali officio ab Cque spe reparationis deponimus, dcvsque ad dignam satisfactionem anathemate percuti
C A P. V. - . . Si quis Episcopus sornicationi presbytero- . t nam, diaconorum, seu subdiaconorum, vel crimini incestus in sua parochia precibus, vel pretio interueniente consenserit; vel eo m- missum, sibique compertum auctoritate sui ossici j non impugnauerit, ab officio suspenda.
Nullus Abbas pretium exigere ab eis, qui
ad conuersionem veniunt, aliqua placiti occasione, praesumat. Unan. q. m Inoao apud LMA-st in. c p. I.
CAP. VII. Quisquis contra simoniacos pro OAicij sui
consideratione vehementer non exarserit, cum eo no dubitet se habere portioncm,a quo hoc peculiare flagitati iumpsit exordium. Orogor. et v. b. .' ν egi, r.eZip.34. ex uim G ego . lib. R. eZ.6 . hom. 39. in Luc. Tarra I;.6.c. 16r. CAp. VIII. Quia innotuisti nobis, utrum Vendzre Ec-i - .cclesia ilicam rem, simoniacum sit Hoc si mo- S. Iniacum esse patenter colligitur ex hoc, quod rea n beatus Petrus ait Simoni; Pecunia tua tecum
sit in perditionem : quia existimasti, donum Dei pecunia possideri. Donum quippe Dei est μSpiritus sanctus, de donum Dei est res ipsi Ecclesi .e oblata, dec. Quisquis igitur res Ecclcliasticas, de Dei dona, quae a Deo fidelibus, dea fidelibus Deo donantur: quaeque ab eodem gratis accipiuntur, de ideo gratis dare debent, propter sua lucra vendit, vel emit: cum codem Simone donii Dei possideri pccunia ex illina at; ideo, qui eas non ad hoc, ad quod institutae sunt, sed ad propria lucra munere linguae, vclindebiti obsequii, vel pecuniae largitur,x cladipiscitur, stinoniacus est, dcc. P nsandum vero est, quar cena mulctentur, qui iam Deo , dc Eccletiae tuae oblata vendunt, vel emunt, si custagellis a Dei templo eiecti sunt, qui, quae
Deo erant offerenda, vendebant, vel cinebant. Vrba.ti .epimus L. praeposit.S. I aeoti .
CAp. IX. Placuit, ut quotiens ab aliquo fidelium ad consecrandas Ecclesias Episcopi inuitantur, non quasi ex debito munus aliquod a fundatore requirant: sed si ipse quidem aliquid ex
CAp. X. Cauendum, de summopere praecauendum, ac per virtutem Christi sanguinis interdicen T dum de Episcopis, de Regibus, F omnibus sublimioribus potestatibus, atque cunctis fautor I-bus, dc electoribus quorumcumque , atque consensoribus, seu ordinatoribus in gradu E clesiastico, ut nemo per simoniacam haeresim regiminis locum obtineat quacumque facti ne, calliditate, promission C, scii commoditate, aut datione per se, aut per emissam personam, cum Diritus sanctus inter caetera documenta Ecclesiastica peros sancti dicat Gregorij: Cur non perpenditur, quia benedictio illi in male dictionem conuertitur, quia ad hoc, ut Ot hae. ''' reticus, promouetur dcc. Melia .c - .extib. 7. regi, epist. Da.
126쪽
De iis, qui rebus sanctis non habent honorem. Vide M. xvij. tit. τοῦ
IN nouissimis temporibus noua prauitas, de
valde reprehensibilis apparuit adinventio; hoinines enim laici ad dedecus, de confusionem Clitasti Dei nostra, de Ecclesiae ipsius, ac sacerdotalis dipnitatis amicti sacerdotalibus stolis, de Episcopalibus super humeralibus, de accipientes orationem iacerdotalem ab aliquo laico quoque patriarchalem formam habentem praesumpserunt sacerdotio fungi, de agere putativa, veluti digni sacerdotes diuinae administrationis mysteria. in derisionem, & vituperatione dati a Deo principibus sacerdotum honoris, dc detractionem immaculatae Christianorum fidei, dcc. Ideo iustum duximus hos aptis, dc conuenientibus epitinans lubmittere. S uod. xij.Gen. cffab uadriiv.
Magnis ululatibus, de multis lacrymis opus a multis fidelibus ad nostros peruenit auditus . aiunt enim fuisse quosdam laicos subco, qui nuper imperauit in ordine senatorio, qui secundum diuersam imperatoriam dignitatem videbantur capillorum comam circumplexam inuoluere atque reponere i dc gradum quasi sacerdotalem per quaedam indicia,& Vestimenta sacerdotalia sumere, de ut putabatur Episcopos constituere superhumeralibus, id est palliis circumamictos, de omnem aliam pontificalem indutos stolam , qui etiam proprium Patriarcham adscribotes cum, quin adinventionabus risum mouentibus Praelatus, de princeps erat, insultabant, Se illudebant quibusque diuinis,modo quidem electiones,pro
motiones, Ac coosecrationes, modo autem ca
lumnias, damnationes, Sc depositiones Episcoporum, quasi ad inuicem,& per inuicem miserabiliter, de praeuaricatorie agentes, de patientes. Talis autem actio nec apud sentes a saeculo umquam audita est, ita ut peiores, demiserabiliores infidelibiis nationibus exhibeat , de demonstret hos, quos nunc manifestos effecimus. Qua de re sancta,& uniuersalis
synodus definiuit, di promulgauit illos quiden alitiae risus omnino, ut scelestos abomina- TR. neminem autem fidelium,qui ex christiana censentur appellatione, deinceps conari tale quid faciendi, vel admittendi, aut silentio tegendi quemquam eorum,qui huiusmodi Op rantur impietatem. Si vero quispiam Imperatorum, vel potentum, aut magnatum talitur
illudere diuinis, de talem; ac tantam iniuriam impie in diuinum sacerdotium faccre, vel admittere temptauerit; primo quidem arguatur a Patriarcha illius temporis, ta Episcopis, qui cum ipso fuerint; ec segregetur, bc indignus diuinis haysteriis iudicetur. Deinde vero accipiat quosdam alios in duram obseruantiam labores, ta poenas, quae visae fuerint: dc nisi celeriter poeniteat, etiam anathema sit ab hae sancta,ria uniuersali synodo, tanquam qui sit cerae,& immaculatae fidei mysterium dehonestaverit. Si vero praesumentibus quibusdami huiusmodi nefas operari Patriarcha Constantinopolitanus de sustraganei eius Episcopi, quod factum suerit cognoscentes,neglexerant debitum aduersus eos ostendeve zelum i deponantur , de a proprio sacerdotio,ac honore pellantur. Qui autem quoquomodo huiusmodi ministrauerint,vel ministraturi sunt impii Lsimae actioni; dc minime confessi acceperinti 'conueniens epitimium, definimus per triennium sequestratos essἡ;anno,quidem uno extra Ecclesiam stentes, alio vero anno intra Ecclesiam stare usque ad catechumenos , porro ertio sistere cum fidelibus, di ita dignos fieri sanctificationibus. Syn. vir'. gen CP. ι Ha νι--
Qui palla altaris mortuum obuoluerit, vel Dι si diaconus scapulas suas, diaconus triennio, &ι. L sex mensibus a dolui nico altari sit alienus, graui percussus anathemate. Quod si clericum presbyter non commonuerit . decem annis,&quinque mensibus excommunicatus sit. Postea cum prandi humilitate matri reconcilietur Ecclesiae. cum. Vis .a .in unci .viae Anti ses
CAr. IV. Caussam ipsius Maximi fraternitatis ve- i. q. s. t. strae, de eo, quod communicatus missarum V. ius lemnia agere praesumpserit, iudicio com - mittimus , qua debeat poenitentia talis culpa purgari. Et ideo quidquid vobis secundum Deum placet,securi disponite: nec aliquod de nobis dubium habeatis; nam quidquid a vobis de hac caussa suerit ordinatum nos de grate suscipimus, e libenter admittimus. Hortamur tamen, ut debeatis esse solliciti,& ita quae fienda prospicitis,temperetis,& vigoris Ecclesiastici genium congrua,ut oportet, dispensatione semetis. reg. t. p. epist. 79. Mariniano Rauennati Episcopo C Ap. V.
Si quis ad sepulchra martyrum adiungat corpora praecipitatorum infanorum , si laici sunt,ad Pornitentiam redigantur, si clerici post
commonitionem, c cognitionem honore pri-
uentur, hoc de fingulis conciliis statutum est.
CAp. VI. Si quis acceptam a sacerdote Eucharistiam non sumpserit, velut sacrilegus propellatur.
127쪽
, C, p. VII. Eucharistiae gratiam ii quis probetur acceptam non continnipsisse in Ecclesia, anathemast in perpetuum. Caesar. . 3CAp. VIII. Non licet mortuis eucharistiam tradi, nec velo, vel pallis corpora eorum inuolui. Aura- o . p.ra. CAν. IX. Non licet diacono velo, vel palla scapulas suas inuolui. nt . c. II. C A p X. Qui corpus Domini absque ineuitabili in firmitate proiecerit, si fidelis est , perpetuo communione priuetur, si infidelis est, verberibus M' datur, de perpetuo exilio relegetur . si vero quilibet excessum huiusmodi dignascenitentiae satisfactione deflcuerit, post quinquennium licebit illum communioni pristinae
CAr. XI. Qui aliud offert; quam panem, di calicem
Vino, 5 aqua permixtum:tamdiu fictificando ,-- cessabit, quamdiu legitima poenitentiae ritis- M. factione correptus ad gradus sui ossici; redeat,
CAp. XII. Laicus in hebdomadam excommunicetur, qui sibi diuina mysteria tradiderit, praesente Episcopo, presbytero,ves diacono .T-. c. 18.
Anathemati amus eos, qui falsa martyrologia pro veris recipiunt. I u .c. 63.
Chr. XIV. Excommunicetur in quadraginta dies laicus, qui publice verbum Dei docere conatur.
CAp. XV. Non liceat libros vetetis, dc noui testamenti, de sanctorum nostrorum doctorum consumere, de discindere, aut bibliopolis, vel unguentariis vel alus, viperdantur,tradere; nisi ii aqua, vel qua alia re, ut puta tineis, inutiles ferent. Contra iaciens in annum excommunicetur. Item qui ho ibros emerit si non sibi, aut alij conseruauerit, sed corruperit, excommunicetur. T II. 8.CAp. XVI. Excommunicentur, qui in solo poni curant
Non oportet in dominicis locis , vel Eccle- si eas, quae dicuntur agapas, id est, charitatessa re,α intus in aede comedere, de accubitus sternere. Qui autem hoc ausi fuerint, vel cessent, vel segregentur. Triari. c.7 . CAp. XVIII. Qui intra sacra septa tabernam, vel uenditiones exerceat , excommunicetur. I xxv.
CA f. XIX. Item laicus, qui intra Ecclesiam sine hecus
sitate iumentum introducit. Tristi . . b8. CAp. XX. Item laicus, qui cum uxore, vel alia in Ecclesia habitat,& nolit exire, excommunicctur. Tou. c. Tr.
Qui dat communionem cam accipienti in v se aliquo, excommunicetur, & qui recipit.
C p. XXII. Non alter panis in altari; domini sacerdotali benedictione sanctificandus proponatur, nisi integer , de nitidus, qui ex studio fuerit praeparatus: neque grande aliquid, sed modica tantum oblata, dcc. Quicumque hoc decretum nostrum temerandum crediderit, antrum aduersioni diuini iudici, subiacebit, eo anni unius spatio a communione alienus manebit.
CAp. XXIII. Presbyteri nulli sub praetextu medicinae, Ves. cuiuslibet rei chrisma donare praesumant, si
cerint, honore priuentur. aut. μό caruis. G.
CAp. XIV. Pari tenore excommuni tus est quidam homo vocabulo Theodoricus cum complici - bus suis: quia quamdam viduam fugiendo prostratam super corpus sancti Euentla, rapuit, de de monasterio traxit, de in uxorem sibi eam taliter ibclauit. a. t. n. . 7.
Si quis temerarius atrium Ecesesiae cvagina. tq gladio praesumptuose intrauerit factit gium facit: de ideo cacrilegium in atrio Domini persoluatur. Dominus dicit in Euange ho: Omnes enim , qui acceperint gladium,. gladio peribunt. Id est, qui se ipsos vice talionis per peccatum in praeienti ulcisci desiderant, gladiis ipsius peccati in anima moriuntur. Quanto masis is qui ' sanctum atrium, 'quod Dominus tibi prae caeteris segregauit licis iae sanctae Eceseliae ad honorem, pollui z, de temerarius irruperit, gladio pecc)ta, de iniquitatis suae mortuus iacuerit. Eapropto opus est purnitentia, ut resurgat ad vitam, qui
gustauit mortem.Tribu .c. s. ia
C p. XXVI. ia. Sacrilegium est sacrae legis violatio, quoAcum multarim specieiuna diuidatur, de sit factum sacrilegii mori altari S: Domini sacrilegium schismatas: unde pater Mi beatus Ausu- stiniis: Apertissi inu sacrilegium eminet schis .matis, si nulla fuerit caussa separataonis. Est etiam blasphemi serimonis, S cuiusque contra legem usurpatae actionas. Specialius tamen nunc a nobis illud sacrilegium denota tu quod a praedonibus de rebus Ecclesiae agi
Cap. XXV li Conquestum est in sancto Concilio de qui
128쪽
busdam stultissimis Presbyteris, ut quando
inccndium videant, corporale dominico corpore consecratum ad extinguendum incendium temeraria praesumptione in ignem proiiciant. ideoque decretum est sub anathematis ii Herdictione , ne ulterius fiat. saligunt .c. c. Oi ista crati Burch. luopar. is, p. 72 cinit.
Para funda. D e iis, qui res sacras, aut Ecclesiasticas surripiunt. Videtib.xv. Hl. xxj. Ur xxxij. qui b.ia .
a. . a. c. Ton licet clericis, post mortem Episcopi sui, rapere eius bona, ut antiquas cano nibus prohibetur: aut de suis gradibus pericli.
C A p. II. Si quispiam inuasor comprobatus dicat pro parte Ecclesiae se egisse de priuata re sibi pertinente, ab ipso, i uoaue haerede soluatur inuasio. Sacerdos denique in tali culpa pauper inuentus a proprio canonice iudicetur Episcopo, ut non Ecclesia sibi commissa damni sustineat, sed illaesam huius inuasionis temeritate permanere sancimus. Eugen. y se Leo ιν.
C A p. III. Scelestissima consuetudo inoleuit, Vt abeunte sanctae Romanae Ecclesiae sedis Pontifice, ipsum patriarchium depraedari soleat , Icnon solum in eodem sancto patriarchio, sed
etiam per totam ciuitatem, de suburbana eius talis bacchatur praesumptio; nec non quia de id inultum hactenus neglectu est, adeo ut Om-.nia Episcopia eadem patiantur, uniuscuiusq; Ecclesiae obeunte Pontifice: quod ne ulterius praes natur; omnimodis interdicimus; quod
qui facere praesumpserit, non solum Ecelesiastica censura, sed etiam Imperiali indignatione seriatur. Rauennat. Ita I an. iv. c. I.
Co. IV. Vt moriente Romano Pontifice, vel cuius cumque ciuitatis, nullus praesumat facultates eorum inuadere: sed successioribus eorum re
ri 1 se . Quicumque militum, vel cuiuscumque or- . dinis, vel protegionis persona praedia Ecclesiastica a quocumque Rege, seu saeculari Principe, vel ab Episcopis inuitis, seu Abbatibus,
aut aliquibus Ecclesiarum rectoribus ius ceperit, vel inuaserit, vel etiam derectorum priuato, seu vitioso consensu tenuerit, nisi eadem praed ia Ecclesiae restituerit, excommunicationi subiaceat. Gre r. ων. in boo . R.m s. anno
Ne aliquis clericus res Episcoporum, vel clericorum vel in vita, vel post mortem eora diripiat, vel in usus proprios conserat. Quod si quis fecerit, anathema sit. Et dictum est ab omnibus , fiat. Unan. ij. in conci I. claram t.
C r. VII. Illud, quod in sacro Chalcedonensi consti
tutum est concilio, irrefragabiliter conser ri praecipimus : ut videlicet decedentium bona Epascoporum a nullo omnino hominum diripiantur: sed ad opus ecclesiae, & successoris sui in libera oeconomi, de clericorum maneant potestate. Cesset igitur de saetero illa detestabilis, oc saeua rapacitas. Si quis a tem hoc aliquo modo temptare praesumpserit excommunicationi subiaceat. Qui vero morientium Presbyterorum, vel clericorum bona rapuerit , simili sententiae subiiciatur Synod. Rem. Ab Innac. ij. cap. 4. IMA sor
C p. VIII. Haeretici omnes, & suspecti et excommunicati, homicidae quoque atque malefici, fit res, sacrilegi, &c. scu qui ad uortilegos, magosque concurrerint,nullatenus ad accusationem sunt admittedi. Nulliani ami umquam, atque sacrilego de quocumque negotio liceat aduersiis religiosum Christianum, quamuis humilis, seruilisque persona sit, testimonium dicere, nec de qualibet re, actione, vel inscriptione Christianum impetere. Eutychian. epi 7.
Co. IX. Defuncto Episcopo intestato, post defunctionem eius, a preibyteris, x diaconibusderebus ipsius inuentatium fideliter conscriba tur, a manimo vique ad maximum,id est, utensilibus, vel omni supellectili. Ita tamen i ut siquis exinde vel sumpsiue aliquid, vel occulte suerit tulisse conuictus, secundum furti teno-
Clericus,qui sede Epis , pi sui vacante, quidpiam abstulit, reus sacrilegii prolixiori anathemate condemnetur ι & vix quoque perc-grina ei communio concedatur. Itira. c. I s.
CAp. XI. Placuit, ut Episcopo ab hoc saeculo, iubente Domino accersito, clerici ab omni omnino supellectili, vel quaecumque sunt in domo ecclesiae, vel Episcopi in libris,speciebus,utensilibus, vasculis, frugibus, gregibus, animali
bus, vel omni omnino re rapaces manus abstineant. α nihil latronum more diripiant. V lent. Hi . c. a. Tro . . I C Λ r.
129쪽
Liber Tricesimus quartus, Tis. IX.
CAp. XII. Parentibus, ec propinquis decedentis Episeopi,s u testatus obierit, dununtietur, ut sine Metropolitani, vel comprouincialium G cerdotum conscientia nil ut de rebus destincti occupar C pertemptent, lac sorte cuin heredit artis rebus etiam aliqua ad Ecclesiam perti nentia, vel permixta usurpent: s ed usque ad ordiuationem suturi Antii litis expectent,dec. Si quis autem ' contemptor diuini timoris contra haec sancta synodica clericus quisque, vel laicus venire improba mente temptauerit,
Episcopo ordinando ea daturus an .i 3 . C F. XI X. Nec violenta ablatione, nec illicitorum prγceptorum confirmatione res ab Ecclesis v bis ad tuendum, de desci sandum, ac propagandum comiti illas auferre t cmptate,sc. Im
CAp XX. Res Ecclesiasticae tempore principatus vestri ablatae ex integro praesentialiter restituantur ,α restitutae conseruentur, sicut tem-5 communione, de consortio priuetui Eccle- l porcaui,&Patris vestri suerunt, de excepto su-sae i quia durum est , ut ad illam conueniat, perposito, quod ad usus pcili lentium absum- quam exspoliare non metuit. Vatin. Hi Zan . . Tr a. i. . IA
ptum est, quomodo tunc erant, quando vos illas tulistis, sine refragatione reddantur. Hinc enim in canone Aurelian .seriptum est tit. xiij. Qui reculam Ecclesiae petunt a regibus, δί ne cui liceat res, vel facultates Ecclesiae, tacide horrendae cupiditatis impulsu egentium substantiam rapiunt: irrita habeantur, quae ob-
Cιν. XIV. Vbi Episcopus obierit, nullus Episcopus
quid quana de rebus Ecclesiae, pia ter humani ratem, praesumat aufert c. dii secerit, conuen- tus ab institillo Pontifice sine dilatione ablata restituarisin minus, anno integro misi ab sa
cere non praesumat. . ai l. M. .: .
CΛν. XV. Si quis aliquid de xenodochio Lugduriensi abstitierit, vi xenodochium est e desinat, ut necator pauperum irrevocabili anathemate se-
C/r. XVI. Testamenta, quae Episcopi, presbyteri, seu inferioris ordinis clerici, vel donationes, aut
quaecum quae instrumenta propria voluntate consecerint, quibus aliquid Ecclesiae, aut quibuscumque conferre videantur, omni stabilitate subsistant, dec de qitibus rebus si quis animae suae contemptor aliquid alienare praesumpserit', usque ad emendationis i , vel restitutionis rei ablatae tempus a consortio Eces e fastico, vel omnium Christianorum conuiuio habeatui alienus. Lue M. r. CAp. XVII. Episcopus, qui monasterium spoliandum, aut conuellendum, aut dis luendum temptauerit, anathema effectus maneat, Ac a regno Dei extraneus; nec proficiat ei bonum fidei, vel operis ad salutem, dec. de omnes Episcopi eius Prouinciae congregati eundem facta legum a communione suspendant, de monasterium restaurent. It ast . . io.
C p. XVIII. Non licet Metropolitano moriente Epis- l
CA F. XXI. Vt praecepta illicita iure beneficiario de rebus Ecclesiasticis facta, a vobis sine dilatione
rescindantur, de ut de caetero non fiant, a dignitate vestri nominis regiJ caueatur. Eiauac. visu Mia n. c. I .
C p. XXII. Admonenda est regia magnitudo de hospitalibus, quae temporc Praedocet tum suorum de ordinata, α exculta fuerunt, he modo ad nihilum sunt redacta. Sed de hospitalia Scotorum, quae sancti homines gentis illius in hoc regno construxerunt, de rebus pro sanistit. itc di, sua acquisitis, ampliauerunt, ab eodem hospi- ε. tis talitatis officio funditus sunt alienata, A c. Vn- Mn in de pertimescenda est canonica sententia, de n. c. v.
maxime decretalis S 1 inmachi Papae defini ntio,&c. Qui reculam, inquit, vel quicquid fue tit Ecclesiae petunt a Regibus, de 'corrumpendae pietatis instinctu, egentium substan- daeeuritiam rapiunt, irrita habeantur, quae obtinent,& ii communione Ecclesiae, cuius facultatem in '
auferre cupiunt, excludantur. Meldev. cap. o. rucr.cap. q. PQAE M. I .c. s. I par. 16. c. 37.
Quod res ad Ecclesiam pertinentes, te tem- Ipore principatus vestri ablatas ita praesentialiter restititatis, de restitutas conseruetis, sicut tempore aui, de patris vestri fuerant,dec.
Metit n. ad Carolum Caluum Regem, c. 8 .
CAp. XIV. Placuit uniuersali concilio , ut Salomoni, qui Britannorum tenet regionem, sugger iis, ecc. ut facultates Ecclesiasticas nec ipse
Deo auserat, nec aliis auferre permittat. I Alin. in epist. ad suo .im Esthe os .
CAr. XXV. Qui agapena pauperum, de sit stentationem copo eius bona, vel eius Ecclesiae auferre, vel pe grinorum, Se Eleemosynas defunctorii malieni rei sed sub custodia cleri sint, quoad a- dcfraudant, apud sanctos patres, corum neca lius promoue ur, his clerici canon reccperint, tunc enim Metropolitanus ea custodiat, Tom. 3
130쪽
De crimissius contra 'Proximum.
CH. XXVI. Quix inter nostrates hic pessimus inolevit mos, ut destincto Ecclesiae Episcopo, mox a quibuscumque potentioribus res peruadentur Ecclesiasticae, quasi Episcopi fuerint propriae; cum etiam si eius iuris essent, contra omne ius hoc fieret. Hoc tam immane sacrilegiis acinus, de iam saepius factum scientes dolumus, & ne ulterius a quolibet praesumatur,auctoritate Dei, &sanctorum eius, qui cum illo regnant in coelo,nostro etiam Episcopali mi niuetio interdicimus. Trosleia c. I
C Ap. XXVII. Si quis Episcopus nulla Ecclesiasticae rationis necessitate compulsus in suo clero, aut ubi fortet non est Presbyter, de rebus Ecclesiasticis aliquid praesumpserit vendere: de res ipsas Ecclesiae propriae restaurare creatur: de in iudi-
cio Episcoporum deliciatur auditus , Ee tanquam furti,aut latrocini j reus suo priuetui ho
CAP. XXVIII. Si quis Presbyter, aut diaconus inuentus αμια
fuerit aliquid de ministeriis Ecclesiae venum- e. it. dedisse, quia sacrilegium commisit, placuit eum in ordinatione Ecclesiastica non haberi. In iudicio tamen Episcopi dimittendum est, siue dignus sit, siue indignus, in suo recipi de beat gradu; quia multoties hoc apsum, quod de sacro altario contaminatum est, in Episco
De criminibus contra Proximum.
Pari prima. De iis, qui sibi vitam eripuerunt, aut membrum aliquod absciderunt. Fide M. xxvij. tit. xxj. Dib M adde.
C A P V T I. I quis, cum sit clericus, seipsum
mutilauerit, deponatur: est enim sui homicida. u. cap. 22. G.
Laicus semetipsum abscindens, annis tribas communione priuetur, quia suae vitae insidiator existit. oc.c. 23 G. 2 . L. CAp. III. Si sit sepeliendus, qui seipsum occidit, vel si sit pro eo sacrificium offerendum requiritis. Sepeliendus est quidem , ne viventium odoratui molestiam ingerati non tamen est, ut aliis pauot incutiatur, solito cum obsequiis more ad sepulchra serendus. Sed & si qui stant, qui eius sepulturae studio humanitatis obsequuntur,sibi, non illi, qui sui extitit homicida, praestate videntur. Sacrificium vero pro eo non est offerendum, qui non solum ad mortem usque peccauit, sed de mortis sibimet interitum propinauiti quis enim magis ad mortem pecca- i. sis, 1 tum iacit, pro quo Ioannes Apostolus non di ci zozandum, quam is, qui Iudam imitatus sui ipsius homicida fuisse magistro Diabolo, colu probaturr Nitii. ad salta Sal r. c. 98. CAν. IV. Si quis famulorum cuiuslibet conditionis, aut generis, suas ad exacerbandam Domini discretionem, se Diabolico repletus sui orcpercusserit, ipse tantum sanguinis sui reus erit, neque ad dominum celeris alieni inuidia pertinebit. Autit... p . CAν. v. Oblationes desunctorum, qui in aliquo crimine fuerint interempti, recipi debere censemus, si tamen non ipsi sibi mortem probentur propriis manibus intulisse. uni. 1y.c. I CAp. VI. Qui sibi ipsis perferrum, aut pet Venenum, - 'aut per praecipitium, aut iuspendium, aut quilibet modo violentam sibi inserunt mortem, nulla pro illis in oblatione conam moratio fiat neque cum psalmis ad sepulturam eorum cadauera deducantur; multi enim sibi hoc perisnorantiam usurpant. Similiter Aede his placuit fieri , qui pro suis sceleribas puniuntur.
CA r. VII. Qui non promoueantur ad sacerdotium eκ regulis canonum Qui in aliquo crimino detecti sunt, dcc Qui seni etipsos absciderunt, sco.
Quicumque se propria voluntate in aquam iactauerit, aut collo ligato se suspenderit, aut de arbore praecipitavcrit, aut serro percusse-