Antonij Augustini archiepiscopi Tarraconensis ... Iuris Pontificij veteris epitome. In tres partes diuisa, de Personis, de Rebus, & de Iudiciis. Accesserunt huic editioni Canones poenitentiales eiusdem auctoris

발행: 1641년

분량: 262페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

pretis

r. h Ior non potest a minori iud icari, ita nec coI- ligari: qui ara Tm est omne , quod mas num

CAp. LVIII. Crimina, quae Episcopis impingere dicis, pet alios non sinas ullo modo fieri, nisi per

ipsos, qui crimina intendunt, si tamen ipsi digni, ec irreprehensibiles appasuerint, de actis docuerint publicis, omni se carere su picione, inimicitia , & irreprehensibilem fidem, conuersationem qi ducere, nemini enim de se confessis credi potest super crimen ali num ; quoniam omnis eiusque tet ' confessio periculosa est, Ee admitti non debet. Simili- cer alieni erroris socium , vel a sui Voluntarie propositi tramite recedentem , aut sacris '' ' patrum regulis, te constitutionibus inobedietem suscipere non possumus, nec debemus: Nec impetere recte credentes, vel sanctorum patrum sanctionibus obtemperantes permittimus t quia infames omnes esse censemus, qui suam, aut Christianam praeuaricantur legem , aut Apostolicam, vel regularem liben

CAp. LIX. proditoris nec talumnia, nec vox audiatur.

Faelix epist. I. a Ne mcilium. Nicae. ωF. 6 . apud Iul. epist. z. cap. 2 .

CAp. LX. q. s. e. si accusatorum per sima ae in iudicio Episco. 3. o. . porum culpabilcs apparuerint, ad arguendum non admittantur , nisi proprias caustas altercre , non tamen criminales, vel Ecclesiasticas

CAp. LXI. . . .e 3 Haeretici omnes, de suspecti, & excommu. nicati, homicidae quoque, atque malefici, fures , sacrilegi, raptores, vencfici, adulteri, α qui raptum secerint, vel falsum testimonium dixerint, seu qui ad sortilegos,n agosque con- eurr tant , nullatenus ad accusationem sunt 3 q .e- admittendi. Nulli infami unquam, atque sacrilego de quo remque negotio licear aduersus religiosum Christianum, quamuis humilis, sentilisque peri na ct . testimonium di. cere, nec de qualibet re, actione , vel inscriptione Christianum impetere. Omnibus quoque ii militer accusandi, stet testificandi licentia denegetur, qui Clitistianae religionis, denonianis dignitatem, de suae legis, vel sui pro- , positi normam , anu regulariter prohibita neglexezint. Similiter prohibemus , ut nullae caussae a iudicibus Ecclesiasticis audiantur; quae legibus non contincntur , vel quae pro- bibitae esse 'oscuntur. Haec non solum Ecclesiasticae , sed re faeculi leges obseruare praecipiunt, non enim passim , Uageq; sacerdotum accusatio debet fieri, occ. Eutychian.

CAp. LXII. paganos, dc hqreticos scias non posse Cliri- - 7.

stianos accusare, aut vocem eis infamationis inferre. Caius epist. I. O . I. Iuotib. . ιx. 7. GF. ii fauor. 9 Anhel. tib. . cap. I. Tarraci tib. 2. cap. is.

CAp. LXIII.

Qualiter ad concilium veniatur, aut qualiter de suis rebus spoliati, vel eiecti a sedibus propriis, aut qui accusatores sirit recipiendi , quive non sint, Sce. sufficienter ab Apostolis, eorumque decessoribus, ac nostris praedecessoribus, statutum esse putamus.' Cuius eis.

CAp. LXIV. Non licet laico quemlibet clericum ac cu' tr. .e. i.

Quod laici, aut suspecti Episcopos non debeant accusare , neque accusatoribus de inimici domo prodeuntibus credendum sit, de abeato Clemente, ipsis eum instruentibus Apostolis legimus definitum, de nos eadem firmamus: quoniam ridem odio multoties in ceu si recte viventes, atque credentes perturbare nituntur. Propterea persona, fides, vita, taconuersatio, atque suspicio accusantium enucleatim primo inquirenda est , deinde quae obiiciuntur fideliter pertractanda. Quia nihil ante fieri debet, quam uri petitorum vita, re suspicio, atque odium inquiratur. Et fi bonae conuersationis non fuerint, aut laici, volmanifesti in mici, aut odio respersi fuerint, nequaquam in Episcoporum recipiantur accusatione. Marcellas eps7. 2. in me . Climcnx

epis. i 3 medium. CAp. LXVI. De accia sationibus clericorum, de e. scitote o a tempore Apostolorum in hac sancta Vrbe

seruatum esse, accusatores, Naccusationes, quas exterarum consuetudinum leges non

asciscunt, a clericorum accusatione submotas. Similiter laicos non accusasse Episcopos x q. 7, hactenus obseruatum , et constitutum est: s quia eiusdem non sunt conuersationis , Moppido eis quidam infesti existunt, Zcc. Maxime cum nee hi eos in suis velint recipere accusationibus, Aec. Talia, de his similia sancti patres prouidentes pericula laicos saeculo militantes ab accusatione sacerdotum

52쪽

prohibuere, similiter, seruos; de libertos, atq; i specti criminosi, domestici, periuri, &quiraeensibus publicis, vel priuatis subiugatos, o m ptu in secerunt, vel salium testimonium dixenesque infames ab eadem amisatione, vel te

giuersatione submouerunt , non enim oportet , ut permittantur carnales spirituales persequi; nec sceleribus irretiti, vel saeculo militantes Episcopos, infamare, vel lacerare, aut crimen opponere. Nam si hoc Apostoli, aut successores eorum permittercnc , perpauci remansissent, qui Domini in sacerdotali ordine' militarent. idcirco,& nos sequentes patrum vestigia pro saluatione seruorum Dei, quascumque ad accusationem personas leges publicet non admittunt, his impugnandi alterum v, & nos licentiam submovemus : & nullae ac- . cusationes a iudicibus audiantur Ecclesiasti. cis, quae legibu3 i,culi probi belli ur, &c. Nec

illi, qui aut in fide Catholica, aut inimicitia suspecti sunt , ad pulsationem praedictorum

. admittant ut quia veritatem professionis infidelitas, Sc inimicitia impedire solet. Nec iliali credendi sunt, aut admittendi, qui aliorum sponte crimina confitentur; Δί ideo replicanda est sollicite eorum veritas, quam sponte prolata in illis vox habere non potest, &c. Euse-ίius Fig. r. iuris 'b. se . lib. 3. cap. 26. Caesar. hb. Dcq s'.

In fames sunt proculdubio impugnatores Episcoporum, omnesque, qui aduersus patres at mantur, & conculcatores Ecclesiarii, facerdotumque eius , & qui de publicis fugiunt praeliis, ta mandata Dei contemnunt, de qui aliqua culpa infamiae asperguntur maculis; his omnibus impugnandi Episcopos, patrum sequentes instituta , de nos licentiam subm6uemus i quia sic odit Deus eos , qui patres persequuntur, ut patrum inuasores, qui in

omni mundo trifamia notantur, de ideo iuste, M regulariter respuuntur. Eo b. eps l. i. an

te meae

C. P. LXVIII.

Oves, quae pastori suo commissae sunt, eum nec reprehendere, nisi a recta fide exorbitau runt: seu qui ad ' sacrilegos, diuinosque con- tcurrerunt; similesque corum nullatenus ad Lo accusationem,uci ad testimonium sint admittendi; quia infanses sunt, de iuste repellendi, quia funesta est vox corum . Vocem cnim su-nestam iii omnibus interdici potius, quam audiri oportet, dcc. E. eb. μὰ . intris. Had - κω P pacap. 63. ad Epicuum Mea om. Surc.tib i6.

Eorum os accusandi sacerdotes, vel testifi- candi in eos obstruimus, quos non humanis, ψ sed diuinis vocibua mortuos esse scimus. quoianiam infidelis libitio mortuus est in corpore vivente, o c. Milita .Fi f. r. ya Lyrm.

CAp. LXXI. Est in iam fata Nicaena concorditer statu

tum synodo accusatores, Sc accusationes, quas saeculi leges non ad in ittunt, a sacerdotali sunditus auerti nocumento. In I. rpi, Li.c. 3.

CAp. LXXII. Similiter in iam praefixa synodos Nicana in s

est decret una,ne suspecti, aut infames, aut cri- μ' minosi, aut gratiosi, vel calumniatores, vel a Lsnes . aut scelerati, aut facile litigantes suscipiantur accusat dies: sed tales, qui otiani careant suspicione : quia columnas suas Domi. nus firmiter stare voluit, nec a quibuscumque agitati, dcc. Iul. epist. i. ea. n. Anselm. m. 3.

CAp. LXXIII. Et insuper in praedicta sancta Nicaena syno- a. q. . e

do statutum, ut nemo anathema in notira suncipiatur accusatione; nec illi, qui nos in sua nolunt recipere querela. vel acculatione , dcc.

CAp. LXXIV. '

Accusatores Episcoporum, de testes, super T. t quibus rogastis, absque ulla infamia, auisus 3 ρ.t ρια rit,debct: nec ullatenus accusare possunt; qui aipicione; vel manifesta macula, dc verae fidei

iacta pastoris, ' oris gladio scrienda non sunt: i plenitet iustructi esse debent, & tales, quales quamquam recte reprehendenda videantur. J ad sacerdotium eligere iubet diuina auctori. ' i Ideo ista dicimus quia i in scripturis vestris tas; quoniam L sacerdotes, ut antiqua tradit reperimus quosdam Episcopos vestr is in pat- auctoritas, criminari non possunt, nec in eostibus a propriis ovibus accusatos , aliquos i testificarj, qui ad eundem non debent, nec

Accusatores , dc accusationes, quas taculi s . scilςges non asciscunt, nullatenus sunt in horum γ S. admittendae caussis ; quia omnc quod irreprehensibile est, catholica defendit Ecesesia, tac. Ea vcro, quae Apostolorum praedicati ne, dc patrum instructione prςcipimus, semper

tenere debemus, ne λliqua noua credete, aut videlicet ex suspicione, re aliquos ex certa ratione: N idcirco quosdam esse rebus suis spoliatos , quosdam vero a proprii si de pullos,

Statuimus iterum eui nonin bus, qui nobiscum sunt. Episcopis, sicut dudum decretum reperimus i ut homicidae , malefici, fures, ia- ad noxam fratru intendore videamur, dic. Ac Erilegi, raptores,adulteri, incesti. venc fici Ἀ- l cusatores vero i. N iudices non iidem sint, sed

53쪽

per se accusatores, per se iudices, per se testes, i ro censemus. Mai ij. 7s i. cap. . se .

iae is et ovis.

per se accusati unusquisque in suo ordinabiliter ordine. Damaseps. cap. 6. ct y. Suui . tib. I 6. cap. 31. Iue lib. .uI. 7. cap. 26. anor. cr

CAp. LXXVI.

Neque ullus via qua in iudicetur antequam legitimos accusatores praesentes habeat. Dum . cpis. 6. Ans . ob. I, cap. 47. Ivolans. c.

CAν. LXXVII.

De occultis cordis alieni temere iudicare iniq uum est, de eum, cuius non Videntur opera nisi bona, peccatum est ex suspicione reprehendere. f Oves ergo , quae pastori suo commissae iuerint, cum nec reprehendere, nisi a rect .i fide exorbitauerit, debent ;& nullatenus accusare possunt, quia facta pastoris oris gladio serienda non sunt, quamquam recte re

tib. t. cap. s.

CAp. LXXXI.

Non sunt consentiendi, sed reprobandi, qui praelatos suos reprehendunt , vel accusant, undes canonica sanctorum patrum ista tuta, 3. r. s.c. σne columnae sanctae ecclesiae vacillent, sequentes, ac roborantes: omnes infames, cunctos'. . suspectos, vel inimicos, de eos, qui non sunt eoru in gentis, vel quorum fides, vita,& libertas nescitur, ic qui non sunt bonae conuersationis, vel quorum vita est accusabilis, ab omni accusatione Episcoporum sunditus submoue mus. Similiter, de omnes, quos diuinae leges mortuos appellant, submouendos esse abea- idem accusatione, d publicae poenitentiae submittendos, iudicamus,&c. Refutandi sunt etiaraptores, res, sacrilegi, adulteri dehorus imiles: nianifestu est enim, quod semper tales, ma- 1 .

a. q. p. c.

prehendend' videantur, tac. Ioan .epis. i. inlgis discordiam, quam pacem sectantur. f Nul-

Inimicis accusatoribus, vel de inimici domo prodeuntibus, seu qui cum inimicis morantur, non credatur, ne irati nocere cupiat, ne laesi se velint ulcisci. Hi quoque reiiciendi sunt, non approbandi. Ioau. et q. l. in med.

Sanctorum patrum roborantes decreta statuimus, licet saepissime iam statutum fuerit, nec falsos, nec inimicos, suspectos accusatores vel testes unquam super Episcopos suscipi, eis quinocere nullatenus posse; quia falsam, aut suspectam, aut odiosam Vocem, aut sui e-ssam potius interdici, quam audiri, cinctis patribus placuit. Tales summopere cauendi sunt, de auertendi, ac reiiciendi, si nocentes apparuerint; quia non solum Ecclesiasticae, sed etiam saeculi leges , tales non suscipiunt, sed

repellunt, icc. Silaer. epissit. I. in med.

CAν. LXXX. Sanctorum patrum statuta sequutes, synodali auctoritate Γ omnes, qui aduersus patres

armantur, ut patrum inuasores,dc mactatores lus quoque monachus talia unquam arripiat, nec saeculam , aut ecclesiastica negotia perturbare praesumat , quia mortua in tal bus vox est eo tum, dec. Peiani .eps. DiώZ in. An stelin lib. I cap. 1'. Caesar b. V. V. 6.

CAp. LXXXI.

Lator praesentium Nemelion ad nos veniens indicauit, sicut&gestorumcxemplatia, quae huc detulit, continebant, Paulum: Dyachnae ciuitatis Episcopum , inter alia mala es emarat. in corporale crimen lapsum, a suis fuisse clericis accusatum , atque habita cognitione, ita, quod sine dolore dicere non potiumus, claruis se; atque insuper postquam couietus est, etiam libellum eum, in quo ea, de quibus accusatus fuerat, vera confessus est, obitulisse. inadere sententia illum Episcopali depositum , de se eius loco cum fraternitatis vestrae consensa

CAp. LXXXIII.

De personis acclitantium, ac testificantium α, - 1. subtiliter quaerendum est, cuius conditionis, γ' cuiusue opinionis, aut ne inopes sint, aut ne infames esse censemus, quoniam ea vulnera, sorte aliquas contra praeiactum Episcopum quae fomentis non sanantur, ferro abscindi, inimicitias habuissent i de virum testimonium vel curari necesse est. Unde fratres cessent ex auditu dixerunt, aut certe si scire speciali - . in iussit aemulationes, cessent insidiae, cessent falsae criminationes, dec. Desinat igitur falsitas incessere veritatem, dosiliat suspicio, quae iuste repellitur insidiari . desinat odium, Τί ini micitia persequi patres , vel fratres ; desinat conspiratio, quae ab omnibus est repudianda, infestare magistros. Horum igitur Vitiorum auctores, vel patratores non sunt in accusatione Pontificum recipi Edi,sed penitus repellendi i quoniam iubent canonica decreta patrum, ut accusatio, vel testimoniti eorum, qui odio quoslibet insequuntur , vel qui inimici, aut suspecti habentur, nullo modo recipiantur quorum statuta, id nos firmantes, eadem om-rtibus inuiolabilitet suturis temporιbu 1 tencter testati sunt. Gregorius lib. I l. tri so. Ioanni. D fons Uel.l. c.' o. al. 9 Caesar. Dc. q.

CAp. LXXXIV.

A praedecessoribus nostris , de a multis reliquis sanctis Episcopis statutum so recognouimus, ut oves pastores suos non facile reprehendant, nec eos criminari, Vci accusare praesumant: quia cum in praepositos delinquimus, eius ordinationi i qui nobis eos praetulit, obuiamus. Gregor. ad Atic. Dis p. lib. .rpii l. r.

Acciacationes , dc acculatores, atque ea ne- et s. rigotia , quae saeculares non adsciscunt leges. 7 diuina, ac synodica sunditus a clericis repelli

54쪽

Likr Tricesimus

auctoritate censemus, quia indignum est supe Dores pati ab inferior ibus, quae inferiotes ab eis pati despiciunt. Hadrian. ad FH diem

c. II.

Placuit, ut nullus se tuus,nullus libertus,nulla infamis pei sona sacerdotem accuset. Domi. nes vero in fames esse dicimus, quos leges fe-culi infames appellant: dc omnes qui culpis exigentibus ad faccrdotium non pollunt prouehi, indignum est enim, ut illi eos accusent, qui esse non possitiat, quod ipsi sunt: quoniam

sicut maiores a minoribus non diiudicantur, ita nec criminari possiunt. Hauri ad s. GD-Hom. . I9. id. Capit. 7 c. 437.

CAν. LXXXVII.

Placuit eorum accusandi sacerdotes,&testificandi in eo a vocem obstruere, quos non humanis, sed diuinis vocibus mortuos esse scimus: quia vocem funestam i interdici po . tius, quam auditi oportet. Hadrian. ad Episci

De his , qui in accusationem maioris natu veniunt, ut Episcopum nulli criminoso liceat accusare. H aerian. ad FH .. Mediom. c. q.. Capit. I.7.ω39.

C p. LXXXIX.

Eius, qui frequenter litigat, Ac ad accusati- dum est facilis . accusationem nemo absque grandi examine recipiat. Hiar. ad Dis. Merio.

C p. XC. Qui crimen intendit , agnoscendum est,si ipse ante non fuit criminosus: quia periculosa est, & admitti non debet rei aduersius quemcumque professio. Hadrian. ad Episc. Mediem. e. sq.

CAp. XCI.

ἐ. esIlli, qui conuenerunt contra venerabilem virum Ignatium, aut suspecti, aut ab heri, de nudius-tertius inimici eius erant, aut excommunicati, aut depositi , aut subiecta ipsius, aut certe inferioris dignitatis extiterunt. Quorum omnium nullus personam legitimorum iudicum habere sine dubio poterat, vel ac fatorum in omnibus dumtaxat negotiis, quae singulatim, Deo docente, ac summatim ea omnia se habere, monstrare conabitur. Nicolam visi ad Michaelem Imperat. ante med. UMusimomo comi ld. CP. c. s. 'nori Chalaedonen. . Gelasi Papa consirmat, inimico, neque accusatores erisse, neque tui es.

CAp. XCII. .ε. i. Ne quicum inimicis vivunt, ad accusandum

admittantur. Nicolain ad Vuhaelem Imperi in meis. c

Cap. XCII i.

Nouimus in Nicana synodo generaliter esse decretum, ut nullus passim, vageque Episcopos , aut praesumptiue lacerare, aut accusare, & qui non sunt rectae fidei, vel bonae vitae, vel clarae conuersationis, aut infamare prae sumat. ibo . ct Hij ad Felicem ιγ. t mi M. fCAp. XCIV. Multi sunt, qui contra Ecclesiasticam regulam pugnare videntur , & per testes redemptos, putant se ad accusationem admitti debere, qui omnino non admittantur, nisi actis publicis docuerint, omni se suspicione carere. Aretii . it. Cap. XCV. Illud certum est , si persona accusatoris cul- .pabilis est, non suscipi rndam accusationem, nisi super priuatare, de non super Ecclesiasti

Cap. XCVII. Serui, de liberti propri) ad accusandum clericos non recipiunturi & omnes, quos leges publicae non recipiunt ad criminum accus tionem: item Omnes infames, hoc est mimi, - .ύ πα turpitudinem passi,haeretici, sentiles, velim 'Pdm,nisi si priuatas caussas suas prosequantur.

CAp. XCVIII. Qui aliquibus sceleribus irretitus est, vocem aduersus maiores natu non habeat accusandi. Si criminosus est, non admittatur. Cart

CAν. XCIX. Quaerendum est in iudicio, cuius sit conuer-i. . . . sationis, de fidelis, qui accusat, edis, qui accu- ι .

C A F. C. Laicis contra cuiustibet gradus clericum, si quid criminale parant obiicere, dummodo vera suggerant, proponendi permittimus p

testatem. Dau. c. 24. V

Liberto aduersus Ecclesiam, cuius iuris extitit, accusandi, vel testificandi deneget ut li. 1 g. E,, .centia. Si praesumpserit,placet, ut stante com- ρε M. mutatione , in seruitutem propriae Eeclesiae

55쪽

De familiis Ecclesiae constituere presbyteros, cdiacones per parochias liceat , &e. His quoque, sicut,le caeteris Ecclesiae libertis accusandi, vel testificandi aduersus Ecelesiam adi tus intercluditur; ad quod si aspirauerint, non solum libertatis beneficio careant , sed etiam honoris gradu, quem non dignitate naturae, sed tempore necessitatis promeruerunt. Tolet.

o. . s. e. Dignum est,Vt Vita innocentis nulla macua p. letur pernicie accu satorum. Ideo qui siqnis aquolibet criminaturi non ante accusatus supplicio detur, quam accusator praesentetur, atque legum, de canonum sententia exquiratur. Quod si indigna ad accusandum persona in uenitur ad cius accusationem, non iudicetur, nisi ubi pro capite Regiae maiestatis causta

CAp. CIV. Scriptum est in Carthaginensi concilio, quod Apostolicae sedis per Faustinum Episcopum,qui tunc ab ea missiis intersuit,probauit auctoritas: Accusatoribus de inimici domo

prodeuntibus non credendum. Enrad. pro Symmac postprinc.

CAp. Cv. Clamat in alio loco Cartilaginense concilium , quascumque ad accusationem personas leges publicae non admittunt, his impugnan- di alterum Et nos lieentiam submovemus: &nullae accusationes a iudicibus audiantur Ecclesiasticis quae legibus taculi prohibentur.

CAν. CVI. Siluester constituit, ut nullus laicus crimen '' clerico audeat inferte , erc. Damas in F

De calumniatoribus. Tit. XI.

EVphemius Episcopus, dum mn probasset

omnia , quae testificabatur prima pollicitatione , damnatus est, x accepit anathema, dum n docuisset omnia t& subscripserunt omnes Episcopi in eius damnationem. Leo diaconus ut bis Romae dixit: Ex te enim damnaberis , quoniam Pontificem, qui te consecrauit Coepiscopum, eondemnabas, de accu- fabas. t sera o ira Pol chr. ιιmpore υβι ιν. in

dium

C p. III.

Deus, stat res, ad hoc praeordinauit vos,&omnes, qui iam mosacerdotio funguntur, ut iniustitias remoueatis, de praesumptiones abscindatis, de in sacerdotio laborantibus su curratis , dc opprobriis, de calamitatibus eorum locum non praebeatis; sed ei, qui calumniam, de opprobrium patitur, adiutorium feratis : illum vero, qui calumniam, vel opprobrium facit, abicindatis, ede. Similiter statutum est, Ac nos eadem statuta firmantes statuimus, ut si aliquis clericorum, suis Episcopis infestus, aut insidiator fuerit, eosque criminari voluerit, aut conspirator fuerit, ut mox an te examinatum iudicium submotus a clero, curiae tradatur, cui diebus vitae suae deseruiat, de infamis absque ulla restit titionis spe perma

CAP. IV. Revera ibi semper causta agatur, ubi cri- 2.3. s. c. men admittatur,oc qui non probauerit quod iobiecit, poenam, quam intulerit, ipse patia- tur, dcc. Faoran γυλ s.c. q. Dilus iij. Viit.vnis. : ct Q e. q. Hadrianus Papa c. 6s .ad Epi copum Mιdiem.

c. 361. Cap. V. Omnes, qui aduersus patres armantur, dce. dc qui fratres calumniantur, aut accusant, de 'r' non probant, vel qui contra innocentes Prin

CAν. v I. di Accusationis ordinem talem, de didicimus, deseruare iubemus, id est: siquis clericorum in crimine impetitur, non statura reus existimetur, qui accu sari potuit, ne suspectam innicentiam faciamus. Sed f quisquis ille est, qui a r r. crimen intendit, in iudicium veniat, dec. nec fore sibi nouerit licentiam mentiendi, cum calumniantes ad vindictam poscat similitudo

Car. VII. Si quis Priscopus, premuter, aut diaconus, is . e. vel quilibet clerici apud Episcopos, dec. Qe- 1 .rint accusati quicumquc fuerit, siue ille sit sublimis vir honoris, siue ullius alterius dignitatis, qui hoc genus illaudabilis intentionis arripuerit, nouerat probataonis documen-

56쪽

ta se debere inserre Si quis ergo circa hu

iusmodi personas, non proba ta detulerit, auctoritate huius Lanctionis, intelligat se iacturam infamiae sustinere , ut damno pudoris, aestimationis dispendio, discat sibi alienae verecundiae impune insidiari, saltem de caetero Non licere. Caius epis . r. ca. 3. ni m. lib. 3.

CAp. VIII. Calumniator talionem recipiat. Dam .F.y

. C A p. I X. Scitote me criminari a quodam Basso , di iniuste persequi. Quod audiens Valentinianus Augustus, nostra auctoritate synodum congregari iussit, de facto concilio cum magna examinatione satisfaciens omnibus, licet euadere satis aliter potuissem, suspicionem tam csugiens coram omnibus me purgaui, me scilicet a suspicione, de aemulatione liberans: sed non aliis , qui noluerint, aut sponte hoc non elegerint, faciendo formam, exemplumque dans, dcc. Condemnatus eii autem memoratus Bassus aiam dicta synodo, ita tamen vim ultima die viaticum ei non denegetur propter humanitatem pietatis Ecclesiae. XV. iij.

C A r. X. Si quis circa huiusmodi pcrsonas loqιθεν de cur in non probanda detulerit, intelligat se iacturam infamiae sustinere, M sub magna excommunicatione,exilio deportari. Duus iij. eps. ηυnic ante med. Hadrian. ad Episcopum Me- m. o. . Cod. Theodo. tib. I 6. tit. a. cos. i. t Anselmus tib. 3. cap. 4 . Capitvl. lib. 7. c. 438.

C A p. XI.s . .. Epiphanium presbyterum quorundam sa-

. cerdotum litteris criminaliter accusatum, cuius nos, ut voluimus, discutientes caussam nuhilque in eo obiectorum reperientes, ut ad locum suum reuerteretur, absoluamus. Criminis ergo eius auctores te volumus perscrutari, ec nisi qui easdem transmisit epistulas, paratus fuerit hoc, quod obiecit, canonicis, atque distristissimis probationibus edocere, nullatenus ad sanctae ministerium communionis accedat. Gregor. m. 3. epist. 26. Ianuario Di c. CAp. XII. Omnis, qui salsa aliis intulerit, puniatur, de

CAp. XIII. Qui in alterius fama in publico scripturam,

pr. Qi aut Verba contumeliosa confixerit, derepertus scripta non probauerit, flagelletur, sequi, prius Cainuenerit, rumpat, sit non vult aucto ris facti caussam incurrere. Haurian. ad uis. Medis . c. 46. I par. 4. ca. I sc e r.ta par. Ic c. λ F. secret. apitul.l.7. c. 6o

C,ν XIV. Si quis Episcopum, aut presbyterum, aut diaconum falsis criminibus appetierit,ec probare non potuerit, nisi in fine, dandam ei non esse communionem. Hadrian. ad Eris. Mediom. a. 33.

CAp. XV. Requirendum a nobis ducitis , quid de eo iudicandum sit, qui quemlibet falso criminatus fuerat, de postmodum accusator fallax apparuerit. De hoc quamuis venerandae leges abunde, quod iustum est, innuant, nos tamen potius cum Apostolo vos ad misericordiae vii cera, quam se Deus, super sacrificium velle ad GL testatur, semper conuenit exhortari. Nicolausa consutia Eustar.c. 8. Matιh. CAP. XVI. 'Delator, si quis extiteri fidelis, deperde- f. q. c. lationem eius aliquis fuerit proscriptus, vel ς c. interfectus, non nisi in finem accipiat comminionem , si leuior caussa fuerit, intra quinquennium accipiat communionem 1 si catechumenus fuerit,post quinquennium admittatur ad baptismum. EM.ca. 7 . cc.l. 6.c. 27.

Si quis Episcopum, presbyterum, V ldiacO- 2. . . num falsis criminibus appetierit, de probare ' non potucrit, nec in fine dandam meis com - Η 't

Qui falso accusant fratres suos usque ad stribulo- exitum non communicent, sed falsus testis iuxta scripturam impunitus non sit. Arelat. i. Exur .

I . .

CAp. XIX. Eos, qui falsa fratribu si capitula obiecisse

conuicti fuerint, placuit usque ad cxitum 1 non communicare, sicut magna synodii ante pira constituit, nisi digna satisfactione poepitu - .rint. Arelaun. u. cap. 14. CViratur. libro 6.

c. 26 I.

CAp. XX. Si quis secularium per calumniam Eccle- i. q. . sam, aut i clerum fatigare temptauerit, ecula. coii uictus fuerit, ab Ecclesiae liminibus, de catholicorum communione, nisi digne poeniti

Placuit accusandi licentiam in vestris ordinibus, si qua existat,lenitate comprimere,&c. Sin autem de crimine aliquem putet Epistu- ροιὶ esse damnandum. accusatoris i voce dissi teleti cutiendum se sciat, fas est enim ut quae uni probantur, probentur ab omnibus. I sisn.

57쪽

CA'. XXII.

a .r. . c. Siqnis clericum in accusatione fornicatio- i. nisi inpulit, secundum pisceptum Pauli Apo- . Irim. stoli duo, vel tria testimonia requirantur ab I illo: quod sit non potuerit datis testimoniis ap-Probare, quod dixit, excommunicationem ac-

De citatione. Tit. XII. CAPUT I.

e. i. d. CI quis Episcopus ab illis accusatoribus, quiaeos ore cipiendi sunt, fuerit accusatus, de c. ad Greg. m. summos Primates caussa eius canonice defe- ratur, qui in congruo loco intra ipsam pro' ' uinciam, i empore congruo, id est, autumnali, vel aestiuo, concilium regulariter conuocare debebunt: ita, ut ab omnibus eiusdem prouinciae Episcopis inibi audiatur; quo & ipse regulariter conuocatus, si eum aut infirmitas, aut alia grauis necessitas non detinuerit, adesse debebit,lce. Nec a communione suspendatur, cui crimen intenditur, nisi ad caussam suam dicendam; electorum iudicum die statuta, litteris euocatus, minime occurrerit dioc est, nisi eum aliqua praeoccupauerat necessitas , infra spatium praedicto tum mensium, id eo amplius prout caussa dictauerat. Faelix in In. lxx. E se. UΣ. inprine. Harito. Papaca. nivrine. ad F sic

C A p. II. Si quis Episcopus legitime accusatus, & ad

concilium canonice conuocatus fuerit, ab Dque ulla trepidatione ire debebit . Se si ire non potuerit, pro se legatum ad synodum mittat.

C A p. III. Si E piscopus accusetur de aliqua te a fide dignis, vocetur ab Episcopis: si venerit, de confessus, aut conuictus fuerit, poena definiatur delicto competens : si vocatus non paruerit, iterum vocetur duobus Episcopis ad eum inis. sis : sit ne tum quidem pareat, tertio vocetur duobus iterum Episcopis ad eum missis. Sivero etiam tum eos contemnat, neque compareat, synodus definiat in eum, quod arbitrabitur oportere; v t non lucrari videatur sugiendo. Apost. c. q. CAP. IV. 1 Duodecim iudices quilibet Episcopus accu- cusatus, si necesse fuerit, eligat. a quibus eius caussa iuste iudicetur; nec prius audiatur , aute communicetur, vel iudicetur, quam ipsi peri Heri, se eligantur; & regulari rex et vocatus ad suorum primo conuentum Episcoporum, per eoscius caussa iuste audiatur, de rationabiliter discernatur. Zephr. 7. 1 ante med. AUe .l qi.

C A P. V. Nullus prx fati ordinis loquitur Ze sepii in Vir accusari potest, aut respondere suis accusatoribus debet, prius quam regulariter a suo Primate vocatus sit, locumque Jefendendi, Minquirendi accipiat ad abluenda crimina.

C p. Vi. Ecclesiasticam sequentes resulam, Vos, de illos Romae tegulariter ad iudicium die statuta, non sub angusto temporis spatio, ut excu- satio locum non inueniat , litteris, Sc apo crisariis euocauimus Illique vocatione suscepta ad diem institutum venere: sed vos ne vcstras mendaciis caperemini, vestraque calumnia enudaretur, venire distillistis. Ius epist. O

Vocatio ad synodum, iuxta decreta patrum s. s. i. e canonica, eius, qui impetitur, tam sua praesen- i. tia, quam dc scriptis, atque apocritariis, per spatium fieri debet congruum, atque canonicum : quia nisi canonice vocatus fuerit suo tempore, de canon1ca ordinatione, licet ouean erit ad conuentum, quacumque necessit atri nisi sponte voluerit, nullatenus suis rei pondebit insidiatoribus; quoniam nec scculi lege hoc permittunt fieri, quanto magis diuinae 3

CAp. VIII. Clericus, siue laicus si crimine, aut lite pul- Π q. r. c. fatus fuerit. non alibi, quam in foro suo pro

CAp. IX. Si quis Episcopus accusetur, apud Primates

prouinciae accus ator introducat caussa in: sed . H. non pro lubeatur a communione accusatus,

nisi a a defensionem in iudicium clectorum ad

iudicandum non compareat vocatus Per litteras ad certum tempus, puta intra mensem Adie, qua recepisse litteras constat, re C. Carth. a. Io G. Carrh.ιν. c. 7. L. Tasgeneo sep .s . Su c.ti. I. c. 16OIMLq. tu. IO. c. 2.Pan. 28ar. F.c. 27 Ode ,

In accusatione praesentes debent esse accusator, & reus. Tit. XIII.

CAPUT I.

Non est consuetudo damnare aliquem Ahominem, prius quam is, qui accusatur,

erae sentes liabeat accusatores, locumqued tendendi accipiat ad abluenda crimina. A cI. c. c quan- I. . Mi Festus Romanus Prahes. L a. v.

CAp. II. Grex GDebet esse praesens is, contra quem facier: da est inquisitio, nisi se percontumaciam ab

De Mecusationisius.

58쪽

. r. c. Accusatori omnino non credi decernimus,ti qui absente aduersario caussam suggerit, ante utriusque partis discussionem. Nicae. c. .vκd Iul.7.2. c. 9.Tele s. v. uniis .c. . Asel. l. i.

CAp. IV.Criminationes maiorum natu per alios non fiant, nisi per ipsos, qui crimina intendunt: sit tamen si digni, de irreprehensibiles appa

Par. 6. t. 26. Acr.

C A P. V. Absente aduersario non audiatur accusator: o i nnc sententia, absente parte alia, a iudice dicta R vllam obtinebit firmitatem ineque absens per alium accusari, aut accusare potest. Faelix in

r. Caueant iudices Ecclesiae , ne absente eo, a. cuius caulsa ventilatur, sententiam proferant, quia irtita erit; immo & cauillam in synodo .a, i profecto dabunt. Eleusi. Z.vni .e. D Gh.iva. 3o. Ha r. c. 49. ad FHs. Mediomta ne par. 6. . M'.

CAν. VII. . . t e Absens Vero nemo iudicetur: quia &diuinae, i. sis. dc humanae hoc prohibent leges. zephyr. v. i. p. c. postfri Burc. I s.c. ID UU.f. e. s. Iustpar D

CAp. VIII. Nullus doctorem per scripta accu set, nec nisi fideli εe legitimo, qui et idim irreprehensibi

CAp. IX., Rimandae sunt enucleatim personae accusa

i totum , quae sine scripto dissicile, per scriptum

,. autem nunquam recipiantur ι quia per scripturam nullus accusare, vel accusari potest, sed propria voce, Sc praesente eo, quem accusare voluerit, suam quisque. agat accusationem.

a. q. za. Cap. XI Per scripta nullius accusatio sula piatur, sed Tom.

Tit. XIII. 49

propria voce, si legitaina Λ condigna accu iatoris persona fuerit ; praesente videlicet eo, quem accusare desiderM, quia nullus absens, aut accusare potest, aut Accusari. Sivb. Fig. 2.

CAp. XII. Caueant iudices Ecclesia: ne absente zo,cu-3 q. 7 ius caussa ventilatur, sententiam proferant; . quia irrita erit, qui etiam rationem pro actio. ne fratrum in praesentia dabunt. Farlix F I. an

CAp. XIII. Crimina, quae Episcopis impingere dicia, per alios non sit is ullo modo fieti, nisi perip.

os, qui crimina intendunt, dcc. Dienus v. 13n meae

C ν. XIV. Nec oportet quemquam iudicari, aut dam- 3 ε, c. nari,antequam suos accusatores or sentes h I beat, locumque desendendi accipiat spatiosum ad abluenda crimina. Iul. 7. 2.c. 3I. Marce Lep. 2.anumtae Dino ep. Qi n. CAp. XV. Nullus introducatur personaliter, sed accu- 4 - . . satores , dc accusati aequa audiantur ratione, iuxta quod gestorum ordo exigit. Damasce. S.

C A p. XVI. Habetur quoque is decretis sanctorum Pa - 1, 3, 3 strum sancitum, non fore canonicum , quem-ε quam sacerdotem iudicare, vel damnare, antequam accusatores canonice examinatos praesentes habeat. Dain. . 3 c. 8. Iu Par. 6. c. 3 7.

C p. XVII. Relatum est ad sedem Apostolicam, vos ae- s cusationes fratrum per scripta suscipere ab L 'que legitimo accusatore , quod deinceps in omni orbe tetrarum fieri, Apostolica auctoritate prohibemus, dcc. nec unquam prius pe, λυε i. e. scripta eorum , qui accusantur, caussam dis- 76. Ea cutere, quam per querulant tum institutiones NUN. vocati, canonice ad synodum veniant, depraesens per prasentem agnoscat veraciter de intelligat , quae obiiciuntur ei, dcc. Nam deis. q. t. e. Dominus nos et Iesus Christus Iudam furem l . De esse sciebat, sed quoniam non est praesentialiter accusatust ideo non est eiectus. Nec nos ullo modo agere oportet, quod ille noluit facere; leges enim saeculi accusatores praesentes exigunt, de non per scripta absentes. Vnde canonica Patrum constituta non semel, sed saepissime clamant: nec accusationes, nec testimonia vlla per scripta posse proferri, nee de aliis negotiis quicumque testimonium dicant, nisi de his, quae sub praesentia eo rum acta esse noscuntur. L militet de fquiae. νε ν cusare alium elegerit, praesens per se, de non per alium accuset, inscriptione videlicet prς- missa. Neque ullus unquam iudicetur, antequam legitimos accusatores prcsentes habean

59쪽

' a 's. e. v

locumque defendendi accipiat ad abluenda

crimina. Curandum quoque est, ne ira quem quam subripiat, faciatque citius, quod non licet. Dama v. s. inpran. O in se. Ucl. Lyc. 7. Catis .l. I a. a q. lo par. 6. c. I 8. cr. Car. XVIII. Placuit, ut nullus Episcopus quemquam clericorum iudicare, aut damnare praesumat, nisi accusatus legitimos accusatores prς sentes habeat, locumq; defendendi accipiat ad abluen

CAν XIX., - ι . ., In criminalibus caussis nec accusator , nisi per se aliquem accusare potest ; nec accusatus per aliam personam se defensare permittitur.

C A p. XX. Si quando in caussa capitali, vel in caussa status interpellatum fuerit, non per procuratores, sed per ipsos est agendum. Naar. ad Pisi.

C p. XXI. Accusationem per litteras, Scabsente, qui accusat, sacri canones non recipiunt. Gre et j. CAν. XXII. Nouit fraternitas tua, quod personis absentibus accusationem per scripta canonica non probet auctoritas, nec absque partium disceptatione per cognita in examinatione recipiat caussas. Gre .etiq. l. 2. yert f. p. q.

CAp. XXIII. H. .e. Quisquis a quolibet criminatur, non ante accusatus supplicio detur , quam accusator praesentetur , atque legum, re canonum sen

CR p. XXIV. Quomodo est possibile, altoro accusato, proco alterum dicere Flauiam in θη. CP. aduersus Tutycb. au. cuim menti stis cone. Chalaactio. I.

aute med.

De libello accusatoris. Tit. XIV. CAPUT I.

q. t. o Imandae sunt enucleatim personae accu-- -s- fatorum , quae sine scripto difficile, per

scriptum autem nunquam rccipiantus: qui ' per sttipturam nullus accusare , vel accusari potest , dcc. Castiis. ep. 2.c. Buria. I. c. iZIIuoPr. yc. 28'. cr. An eo. D . 1 Α-CAν. II. . f. s. e. Si quis iratus crimen aliquod cuilibet temes. δερ - re obiecerit, conuicium non est pro accusa-- - - tione habendum, sed permisso traeiadi spatio id, quod iratus dixit, per scripturam se proba tutum esse fateatur, ut si tortasse resipiscens: .. RVM ppri a curae iam dixit, iterare, aut scribere

De Mocussionibus.

ergo, qui crimen obiicit, scribat se probatu

Si Primates accusatores Episcoporum cum eis pacificare familiariter minime potuerint: λtunc tempore legitimo eos ad syuodum canonice conuocatam, non intra angusta tem .pora canonice conuocent; α non prius quam eis per scripta significent, quid eis opponitur, ut ad responsionem praeparati adueniant, dic. ιxij. svn. Rom. p. I. c y Pur . I. I.ca. i. . Mopar. D 3Π. duriCAp. IV. Hincndirus Archiepiscopus di it: Habetis D tibi libellum reclamationis, aut postulationis, si-li Maricut Ecclesiastica se habet traditio. Illi autem c. i. p. responderunt , se prae manibus nullum libellu G et i habere. Hinc marus Archiepiscopus dixit Le gum Ecclesiasticarum consuetudo, te auctoritas talis est, ut in caussis gestorum s cmpzr scri- L q. i. e. Pturam requirant, adeo v t qui ad sacrum son- '. tem accedit, suum dare nomen praecipiatur: qui ad summum sacerdotium prouehitur, decreto manibus omnium roborato eligitur: ordinatus autem a suis ordinatoribus litteras accipere iubetur: qui etiam ab E clesiastica societate quolibet excessu discinditur, libellari , scriptione, aut recipitur, aut delicitur. Sed qui

accusatur, aut qui excommunicatur, reconciliatus, per scripturam accusari, vel rςconciliatus commendari iubetur. SPH. Vad S. G edaia. in caussa uix ara inpran. Buria si . L.M. I97. Ho l. c.c. 269. ccr.

De inscriptione. Tit. XU. CAPUT I. '

SI quis non haereticus, non ex comunicatus, non iudicatus, non accusatus dicat se habere Ecclesiasticam accusationem cotra Epitc pii,ante omnes Episcopos prouinciae instituat accusationes, ta illic probet crimin a Episcopi. Si vero nequeant prouinciales corrigere illa . ta crimina . tunc ad maiorem synodii Epist porum veniant, quam illa erat; neque ante accusatio instituatur, quam se simili poenae accusatores ὶ inscribant, subituri eam , si quid per calumniam intendant. CP. s. G. C p. II. Sancti patres provide statuet ut, ut accusatio Macc s. Praelato si non facile admittatur; ne concussis 'columnis corruat aedricium , nisi diligens adhibeatur cautela, per qua non solum falsis, ted

etia in malignae criminationi ianua praecluda- G er . tur. Verum ita voluerunt prouidere Praelatis, G . σα ne criminaremur iniuste, ut tamen caueret, ne εν delinquerent insolenter: rontra morbuutruq; 'invenietes congrui medicina; videlicet, ut criminalis accusatio, qua ad diminutione capitis, - - . id est, degradationem intendit, nisi legitima nolucrit, non ut reus criminis teneatur. Omnis i l procedat inscriptio, nullate laus adna: ttatur,

60쪽

Liber I ricesimus. Tit.

&c. Si eut accusationem legitima praecedere debet inscriptio, sic & denuntiationem carita

EA ν. III.: Onastis,qui crimen obiicit, scribat se proba - 1.c...turum , dcc. Revera semper ibi caussa agatur, holo. Vbi crimen admittitur: & qui non probauerit, quod obiecit, poenam, quam intulerit, ipse pa

Accusationis ordine in talem & didicimus, & seruari iubemus id ei , sit quis clericorum in crimine impetitur, non statim reus existimetur, qui accusari potuit, ne suspectam inno-is. rc centiam faciamus. Sed squisquis ille est, qui

. crimenantendit, in iudacium veniat, nomen

rei indicet, vinculum inscriptionis arripiat, cu- stodiat similitudinem, habita tamen dignitatis aestimatione potiatur. Nec fore sibi nouerit licentiam mentiendi , cum calumniantes ad vindictam poscat similitudo supplicij. Eutys.

C A p. V. Accusatores, de iudices non iidem sint, sed per se accusatores per se iudices, per se testes, per se accusati, unusquisque in suo ordinabili- .se. ter ordine. Nam inscriptio primo semper fiat, i. ut talionem calumniator recipiat: quia ante inscriptionem nemo debet iudicari, vel damnari cum de saeculi leges hcc eadem retineant, de quibus omnibus veta semper fiat s quitas: quatenus accusationis,&iudici; ac testimoni

mercedem, per veritatem gestorum, consequi Valeant, dec. Dam .F. De 7. Rur . I. 16.GII. INI. q. vi.γ.c. 23 Iancno par. 6. . LX . Acr.

L Qui alium accusare elegerit, praesens per se, α non per alium accuset, inscriptione videli

Augustus nostra auctoritate synodum congregari iussit; de facto cocilio cum magna examinatione fatisfaciens omnibus licet euadere satis aliter potuissem, suspicionem tamen fugien s, coram omnibus me purgaui, me scilicet suspicione , &aemulatione liberans , sed non aliis, qui noluerint,aut sponte lioc non elegerint, faciendo formam, exemplumque dans,

cum scriptum sit: Si quis crimen obiicere vo c. . l. o. iu'xit , ic ibat se prsus probaturum, & alibi ., Criminationes aduersus doctorem, n mo re-1. . . e. cip. - iterum: f si quis Episcopus, presbv- o. reis aut diaconus , vat quili et clerici apud

XV XVI. S XVII. Si

Episcopu, a qualibet persona fuerint accitfati, quicumque fuerit,sive illo sublimis vir honoris, siue ullius alterius seneris persona, qui

hoc genus illaudabilis intentionis arripueri z; nouerit docenda probationibus, monstranda documentis se debere inferre. X .iijae8. unicies. ius v. I et nugis. 4r.tit. 2. I 6. d. TheodHadri ad Epim Mediom. c. 22. 9 42. Uel.L . Q. Cupit Ly. ω

Cap. VIII. Non licet presbytero, nec Maeono, quea quam inscribete, sed in vice sua ,si caussam habuerit,aut fratrem, aut quemcunque secula rem roget. Antistoi.c.qI.

Tullus praefati ordinis vir uitar de i-I cepi in accusari potest,aut respondere sui a

accusatoribus debet, prius quam regulariter a suo Primate vocatus siit,locumque defendendi, & inquirendi accipiat ad abluenda crimi

CAp. II. Non oportet quemquam iudicari, vel dam- I. nati priusquam legitimos habeat praesentes ε' accusatores, locumque defendendi accipiat ad abluenda crimina. Marcessi epi 2.1. ante med. 'rDam feris. Cis . Iul.epis. 2.e. l. ad Orientis E piscvos. C r. III. Tempus congruum praeuideri oportet, qua-do uniuscuiusque accusatς personae caussa rectissime in medio producatur, &c. Nullus au - a. iatem introducatur personaliter, sed accusato g r

Raesul syoliatuiὶ cum omni honore statu 3. q. r. c pristino reddatur: & ipse dispositis, ordi

natis' libere, atque secure diu suis, tu regu. - lariter intra quatuor, vel quinque, aut, seX aut septem menses, iuxta quod possibilitas ei fuerit dc non ante, conuocatus ad tempus concilio in legitimo, ε canonico, veniat ad caussam: desii ita ius se videtur, accusantium propositi sonibus respondeat. Falix inon. lxx.Epis:

i 'lia additis. CL F. II. si saeculares humana multipliciter exploratur homines lege;&requisitiones, atq;inducia

SEARCH

MENU NAVIGATION