Exercitatio politica de ciue et ciuitate in genere considerata quam aspirante divino numine sub praesidio viri amplissimi atque clarissimi Hermanni Conringii ... publicae disquisitioni subjicit Augustus Milagius ..

1쪽

in i l

2쪽

uemadmodum omni illi,qui de Republica nusque speciebus dextre atque ordine disputare velit, necessario incumbit, aliquam de civitate ejusque natura praemittere tra

stationem , ita & nobis ingenij excercendi caussa de civitate, quod bene vertat Deus, acturis in civis ipsius essentiam fuerit inquirendum,siquudem&vestigia nostri Aristotelis hanc consequentiam s. r. initio nectentis,& methodum ejus se-Zi velimus, qui satis graves caussas sui reddit instituti.im enim in ipsa de civitate tractatione frequentes de ci. ibus incidant controversiae, quumque civis definitionem civitatis ingxediatur, utique nec haec accurate comstitui nee illaecommota componi, nisi perspesta civis nutura positant. - i l. Quoniam vero vocabuli civis ambiguitas doctis paciter ac indoctis jam tum ab Aristotelis arvo imp siit,&hodienum mulliis erroribus facem ac occasionem praebuit, detollenda ea ante erimus soliciti quam ad - truendam civis definitionem c a qua omnis de re aliqua sescepta institutio proficisci debet Cic. - . de D.9 nos

accingamus.

III. Prim5 autem civis nomine vulgo venit omnis subditus a Quo spectant ij, qui civem per subjectionem definiunt, ut Birilinus r. Re M is. &alij. mi in dupliciti re nobisversiri videntur, cum quod hoc modo in cis A a vium

3쪽

vium numeruiri inquilinos &servos quos uti qui

ros esse frustra quis negaverit etiam ies erant, tum quod non satis civitatis naturam percipiant, unde cives lationem nancischintur. Civitas scit. non denotat quain vis militidudinem hominum, scd societatem quandam, cujus partes essentiales sunt cives Iam vero non omnis

qui vivit in ci ita te iliqua socius revera est,aut societatis particeps, nisi per iii proprie vqc seciet: is

usurpes.

IV. Seeiindo nonnunquam ij tantuminodo civeέ appellantur, vel appellari volunt, qui ex utroque parcnte cive prognati sunt, sed ius civitatis abava quoque& pro vo repetere possunt: Qui coeteros Patre tantisnat vel Mistre cive ortos nothos appellitant. Haec significatio Athe nis annitente Pericle ita invaluerat, ut in jus paulatim .ver teretur,& spurij loco, reserente Plutarch0-Themi ιι

esset, qui ex alterutro tantum parente cive nasceretur qua in legem non tantum Aristot. noster s. mlit. c. I. una

cum Gorgiae objectione, egre id refutat, sed& ante cum occasione ejusdem periclis, dolitam nisib memorat invita ejiisPlutarchus.Hujus enjm unicum filium ex muliere externa susceptum nomine Paterno in curia censeri sen tus jussit. Et vero quaestio est politica num qui alto

rutro Parente duntaxat nati sunt cives', in civium nume εο haberi debeant, ii cc ne: cur item aliquis omnino pere

riinus debeat admitti Θ Soletque decidi ex usu reipubliscae cujusvis, quarum altij atque alij hoc vel illud convenit: nec enim in his aliquid est, quod perpetuo & in om nibus civitatibus habeat locum. V. Tertio denique civis nomen usurpare possuri. pueri ex Patre cive nati, sebes itent depontani, & ij, qui vilcertum tempus ex civitate resegati sunt Politi Maquum

4쪽

quum Didinibus pro tempore se evitas suffragii Aiendi dei id cij dcst, liquido patet, eos non, sed ecundum quid vid n mercii nomen. Pqeriscis. Quo quando rex laetatς in licebit, jam sint secij: lenes quod fuerint de sola aetate reddantur inhabiles : exules

ueni quod cum jus civitatis habeant, in poenam care-- ant, Honorarij vero cives tam longs a. natura veri civis

absint, quam quondam is, qui Q pre carpium pasccba tui, acarpibus ipsis alasi aute pineshosi nobis jam recensitos hoc nomine vulgo veniunx ut,yssi. οι μ' ρολι- κοινωνῶπις 2 eos quia una litura ς catalogo civium dein

let Philosophus citato saepius cap i Idcii con 'bis bicli

bit esse brevioribus. . Haec ill a. vocis, hujus ipfgpis ambiguitas jni causa procul dubio fuit, 'e a m qitis hodiernis Politices scriptoribus essentia Veri civis non indagata, aut extranea ferme admisce intur, aut 'ex' cives cum municipibus mire confunda itur. , Quod admiratione non egere ait Besoldus. ι. Dolir. r. quum quili

bexse Unormam sitae civit iis, vel iis; tae etiam loquen- di consuetudinis accommodet. Nunc postquam vocem -b mbiguitate, quantum ii stitut0 nostro sufficere arbia I mura, ravimus, ad indagaiida ea in quibus essentia viis sisit , duce eodem Ar stotelc perrecturi sumus. Sicuti autem in omni in universum societate. is .cij demum appellationem meretur, qui salutem so- Ort tis per se promovere velit & possit, quod exemplo an λvigantibus petito ostendit Aristoteles s. Posii. i mo in ι οπατην illam κοιν - , uti in simili re a minori ad majus: argumentatur Philosophus Polit. a. in admitti, d et tali facultate destituatur, qua finem civitatin positum pro viribus possit adjuvare. Quamvis au-

5쪽

bant, eorum tamen sumnia genera ex Philosepho exhi

bebimus , cujus praeclara verba & ad nostrum prorositum congrue accommodata . e . Dolis. ι . non possum quin adscribam. Tres aurem for omnes Rerump.parte uis olunt, quibus praecure constitutis necesse eis se oreres eo se

ex his tribus partibin una quidem versituro publicaruis risiberarionum sucularier Secunda in magi rati : Terria isma iis.

VII.'Tametsi vero primam istam partem , i. .e. cultatem dextre de rebus communibus deliberandi in cive suo expresse requirere nou videtur Aristoteles ridia, iisen nondum incertitudinis cujusdam istud, ex quo civis idefinitionentiam tradituri sumus, fundamentum arguiΠ nam voce qua Aristot. indefinitione civis jam ut tur, non nia iitratus tantum , sed & jus suffragia ferendi designari, Piccarius & Giphanius existimant. Qi amvis non desint, qui voce hanc deliberandi pote, statem comprehendi volunt. Ilx. Cumitaque jam ea a nobis sint evofita, qui rum respectu Auis niaxime finem civitis iocietatispartici fat, non ultra dubita ni us civem cum Aristotele cetaires Wν τῆς - ψ-, sociu in civitatis, iri imperisor judiciorum civitatis Uris particepi, eH vel esse potin. P Hac set,per observata propoletione ut is ma- is vel minus civis dicatus, qui mahis minusve de fine ciat vitatis participat. Quia enim imperium, suffragia de ju- ..dicia in rebus publicis usque adeo variant, ut inde tot d, versae oriantur species, quid mirum fuerit, filiaec definitio omnibus civiratum sbcijseaeae tuo accommodari neque it, in qua Philosopho ad portui inum analogarum respue ciendum fuit, fest enim civis e numero eorum, quae di- icuntur ab uno quando ipse monet A perfecti

6쪽

ὰumquodque in suo geneae definiendum esse,quod iii. seriora magis thinusve Participent. Ad veri civis essentialia respersit Homerus, quando Achillem de inj xia sibi ab Agamemnone illata nc conquerentein inducita

Scilicet argumentatur is a posteriori, quod, quoniam sibi nupus ad nores aditus sateret, sivis quoque loc0 non

haberetur. Conveni ulli quoque nobiscum omnes ij Dinctissimi rati,qui' enetiis solos Patritu, in Polonias olla. Nobiles cives esse voliuatia X. His ita reste in dectis facillimo negorio oc- cura i test Ioannim dino, qui definitionem nostram ex hoc capite reiicit, quod stante ea subditis hoc modo e civitate sublatis malisti atus ossicium insuper eludatur. Ad quos enim, inquit, pertinebit iussus magisti arus,si omnes cives ipsi sunt magistratus panicipes ἡ Clarissimus Arnisaeus ad infirmandum Bodini argumentum ali, Arbstotelem loqui de cive reip. poWst ri n0ndum subjecto, qui aequali etiamnum jure cum reliquis civibus 3a cat. maeotinaxime ita se habeant, nos tamen ali de quam ipsi, iret Arist. responsionemad lamelumbς Bodiivinsumentum minime petemus.

X. Primo enim quod ii ponit iste,hae posta d festionesubdivos e civitate tolli,id nos megamus,quia non ilico ipso actis gerit magistratum ti iudicijs praeest,

qui ficultate munia obeundiest instructus. -- ne enim omnesima his oscius praeesse possum, sed re uimur, utidemisi aptus imperio civili esse vehu parere quoque di erit. Hinc est,quod Aristotelescivem

7쪽

ne imperat, aruerit aliquando necesse qui mode parer, videtur qui aliquando impares, dignus esse . in Regno certo aut tyrannide, ut & in Aristocratijs nihil causae habet cur timeat de minuendo subditorum numero Bodinus, cum

utit ciniis vel haut cimi tantum multatem suffragij f

india iudicandi explicare queant, Instatu vero Populari&Democratia, quibus principaliter nostra dennitio competit, alternant paresilium I uti diximus) imperantisumque officia, nec imperandi facultate, sed certis quibus Mussisius di crinrcendu potestate subditi ab .imperanti biis diuinguu ntur i.Potat. iar. Adeo ut hic quoque timo- nos liberatos e sedeamus. Non dicam jam,quod

numbes mi ibὸitorum augeat inquilinorum& opificum 'multitudo , ex quibus illi quidem subditi, cives vero non sunt par; ut ei Hunii.partim non . uti e seqq.

8쪽

iistotest, tulit, qui iuris dicendi facultate tia structo nomen magistratus non convenire,& hac de caussa hoc munus neqtuicquam ad euentiam civitatis facetae albitrabantur. s. Potit. f. ' Etenim, quo crinque tandem nomine designes judicetis; historiae certa documenta nobis certistiiria exhibent, ni hi ab omui aevo habitum jndiciana in Rep. muniis, in lectuntque iudiciorum rem p. in e ma peric la ci,nijcere poste, M adeo vel hoc uno nomine, si maxime ini istrat is nomen minus recte i)s competat, ad constituendam civis definitionem merito assumi debeat juris dicςndi facultas. Deinde quod caput est re bonsionis non ,, id, ex quo hinc consequentiam deducunt nimirum judices nihil cum officio magistratus babere commune et identi falsitate' aborat ; Ficti eni ferme non potest, ut, utati omni omnino coercendi xu penitus destituatur; ilam cui jurisdictio data est, ei leni quoque ea concessi si vi dentur, sine quibus jurisdictio commode explie Quin in Romana Re p. iurisdi in bio infe ni siratus 'competebat i unde manus militaris, icti audatae iurikdict. mandare butem caua non poterat,

9쪽

dicamus, is attendat, nos hic consderare civem nonduini summa potestati subditurn,&qui&ipse aliquaudo sum :mor istius potestatis particeps fieri possit. Sic&majesta,

ti .blicompetit, ordinare magistratus 5 judicia, attamcnpropterea non sequitur,haecd o ad civiscitentiam neces sario non requiri. Attendat porro civcm nobis max

me inDemocratia & statu populari constitutum definitum Disse, in quibus Reruni p. speciebus omnino perest neccssarium, uti cives haci inperandi facultate sint aliquaunus. instructi. Denique advertendum est, nos non a singulis civibus cxercitium meri iiii peri, exigere, sed faculinicia

illam atque illud jus quo aptus est, ad id sicubi occasu

ferat, capessendum,

XIV. Ius denique 3ὶ suffragiorum civi nostro adscribi inus, sive id τν κεί- , sive cum Piccarior χῆ com plectaris. Est autem id usque adco proprium veri civis ut officio suo nullo modo defungi dextre possit, nisi dcliberationibus &suffragijs ferendis adhibe tur. ει vincimus id hoc argumento : Quicunque salutem civitatis ope consilioque pro viribus juvare tenetur, is ad suffragia in magni momenti negotijs admitti dcbet. Atqui omnes cives. E. Quomodo enim suppetias feret Rein qui morbos ejusdem ignorat e Et quomodo quis membrum societatis audiret, qui ad sententiam de rebus ad societatem pertinentibus dicendam non adhiberetur Sane plebs Romana, antequam ad suffragia dc honores admitteretur, conqueritur, sibi nec in consortio,nec s cietate Reip. este licere apud Livium VI ini odiamen cum dicimus, non ita accipi sententiatis nostram volumus, quasi omnes cives de quibuslibet negotiis se re suffragia taberent, hoc enim&immensum laborem,

10쪽

sit; sed pistest a civibus in quibusdam minoris praesera

rim momenti negocijs aliquibus potestas definiendi de decidendi committi, qui ea autoritate armati universum populum repraesentant. Omnes autem ij Doctissimi Viri, qui suifragiorum jura a civibus abesse posse existimant, videntur non tam rem ipsam,&definiti ab Aristotcleci sis perfectionem,quani mores Romanae Rei p. spectaile,in qua, mulat civitatem sed sine suffragio sunt adepti. Gell. io c. 13. Liv. Cic. passim. Accidit nempe frequenter,ut a splendore &magnitudine Reip, Romanae deceptis mores ejusdem pro communibus de univcrsalibus praeceptis venditentur. De tribus autem his essentialibus notis latius & distincte agentem vide Philosophum . . Polis.c. I . XV. His ita positis, manifcstum opinorὰ erit, pri-

λε quibus de causis Aristotelis noster civem in statu populari&Democratia maxime definitum esse affirmet, nimirum non tam, quod optima Respublica, si introduci posset, popularis futura esset, hqc enim ad Democratiam applicari nequit per ea, quae contra Platonem diasputat Philosophus . . Polis. c. a. sed quia in his speciebus nihil strine, quod alicujus est momenti, definiri solet,nisi sciente di approbante multitudine. In alijs autem Robus p. necessitate tantum postulante conciones in dicuntur, ac paucissimi ad suffragia de re communi serenda asmittuntur, uno vel oppido paucis Rem p. occupantibus. In hanc sententiam Cicero civem definit, quod siit, quin Drect pati eam insua ciet irare potentiam, quaesupra leges esse: iis. Quae certe definitio omnium optime statui populari & Democratijs applicatur. In tirannide ςnim,r

coo & Olig rchijs legum claustra facillime perrumpunt

summae potestates. XVI. Secundo: in quantum variae vocis hujus m