장음표시 사용
391쪽
PROTOLOGI E PARA OUARTA cimen prima habemus in dialogis Platonis, secundae in orationibus sacris et profanis, maxime Ciceronis, tertiae in operibus Scholasti-
LEGEA IN DISPLTATIONIBUR ADINPLENDAE
nisticis, hae iniunguntur leges: 1.' amor veritatis, non vincendi desiderium, aut ambitio, aut honor, ad disputandum inducat. 2.' Ne aequivocationi, vel amphibologiae via aperiatur, aliquid prae sancium est de terminorum significatione. 3.' Non plura simul discutienda sumantur, sed unum post aliud seorsim et quidem pedetentim: quod de argumentis dictum etiam volumus. 4.' Licitum est disputanti pro positionem in aliam mutare aequivalentem . 1.' Si demonstratio ptu rihus constet propositionibus, fas est unam ex ipsis prae caeleris eligere . s.' Propositiones, et obiectiones evidentes eone edi debent. γ.' Si quid concedatur, quod in damnum vertitur concedenti, potest ipse ab ea resipisci, ut inculcat s. Augustinus. 8.' Quae quidem omnia maiori, qua fieri potest, brevitate, et terminorum perspicuitate et proprietate tractari debent. Nemo enim ignorat quantum eris licae graecae aenigmatibus solvendis addictae ambiguitas nocuerit terminorum . Ad disputantes autem quod attinet, illae observentur leges, quas urbanitas tum quoad verba, tum quoad animum praescribit.
ad novas cognitiones, vel saltem obliteratas iterum instaurandas lacilius, rapidiusque Perveniatur. Inventor autem cum uultus unquam extiterit, quin ante didicerit et studuerit, ideo duplex in methodo inventiva pars discernitur, prima, de arte bene solideque discendi: secunda, de arte inveniendi.
608 Ars bene diseendi idem est ae ars facultates intellectuales et morales 1.. optimis, 2.' utilibus, 3.' ordinatis, 4.' magnis, d.' et vere philosophicis, Seu solidis, et demo usi ratis veritatibus educandi, Diqitigeo by Cooste
392쪽
LOGICAE, PARS QUINTA GAPUT TERTiΠΗ 3 tves. imbuendi. Optimis, Mi fmlus, utilibus et in , quia ad arugia scienti, nihil eooducunt notiones puer illas, lex es, Supersiciales, sutiles. De veltillum quidem a notionibus Vulgaribu S dissitae, nullius plane momenti,sti saepe antiphiloso9hicae, vel Saltem nondum philosophicae, ut quae plebi etiam rudissimae, si vocabula Scholastica. quibus quasi ornantur . ex ipsi R decerpas, comm uves, Eiusmodi prosecto sunt ibeoriae ac doctrinae. quae nunc in omnibus sere institutionibus philosophicis vere mufiicis, propinantur adole Scentuli S bhque ordine. methodo principiis, et scopo; imo, etSi philosophieae existimentur, sine ulla
699.' Prosectus in seientiis ex parte facultatum intellectualium et muralium , quibus ad studendum, utimur. eruenduS est s.' ex quanii iste et qualitate stimuli ad stu, tum incitanti', idest amor vaeritatis ot xirtutis, obligatio adimplenda itu talentorum, ut aiunt negotiatione, cupidoiseie0di,. utilitaS etc. 2. Eruitur,t in m ex varia facultatum capacitate, dexteritate, eae citio Promer lim restexionis, et abstractionis ambae eminenter philo*ophic'e. 3.' Eruitur ex diversa studii et meditationis prulixi a te, intenSitate, Methodo etc. Tarditas reflexionis, abstractionis, eι m*ditationi' impote utiam philosophandi declarat.
eundum tempori S commoditatem . 2.' Secundum ingenium . doctrinam et methodum praeceptorum . et Primus di Scendi ardor, inquit s. Ambrosius, nobilitas Pt Magi triti in . di Sec dum naturam et copiam librorum. 4.' Secundum variam si de scientiis naturalibus agitur eo ilentionem obiectorum . uti videre est iu mu Meis. 5. Secundum instrugien Luxum di ursitate in , et usum, 6.' Secundum cognitionem linguarum, seri pigrarum, atque etiam alg0rithmo um, quibus ideae exprimi Ulent . ,
sunt, alius internus; externi Sunt societas, et natura cosmica ; internus, anti ito nostri esto. Ex,hoc ista in iis medii S cognitiones comparamus, qui β ad .hocietatem ineundam cum aliis bominibus unimur, idest per linguam il linguanto s . Ex natura cognitiones obtine-
i3ὶ Mentem lingua sive scripta suo prolatu iusta sibi exhibendis vel ma. Dilestandi S, ceu Riguis. egere vidimus. Si lingua exaratur, oculis; si loquitur . auditu percipitur . Lingua ut eogitolio progredi aolet ad perfici, quia iueisi vis nova assinguntur voeabula . . Quam ergo deliraut, qui voeabulis antiqui.
393쪽
392 HOTOLogia E PAns OUARTA ' imus per novas intellectivas rerum pereeptiones; ex nostro ego autemper reflexionem. Iam vero lingua quoad societatem praecepte item potest nobis esse l. vel instrumentum institutionis, 2 ' vel instrumentum narrationis. 3.' vel instrumentum declarativum S usus enmmunis, vel instrumentum manifestativum auetoritatis. Hinc societas quadruplici ratione nos erudit institutione , 2.' narratione hyStorica, a.' ton Sensu, vel sensu universali, A.' auctoritate: quae tum lotidem sint lautes discendi , seorsim distinctis paragraphis explicamus. q. f. De institutions.
nedum delibare, aut leviter noscere, sed eas in ultimis rationibus inspicere, ut si hi eas firmissime persuadeat; ita discipulus, qui eius Seholam pelit, haud prolaeto uehet memoriter ratiocinia et animadversiones Praeceptoris diseere; sed propria niens reflexione, demonStr liones retexere, analysim et synthesim repetere ete. ut tradita suo perspiciat ingenio, non solum retineat memoria, atque nrmam itidem sibi Drocreet persuasionem . Qua doeendi. discendique ratione alieni sunt tam neoteri ei praeceptores, ei discipuli quam plurimi; suincit vel semel eorum gymnasia adire.
examen pertinet ad artem, vel melius ad seientiam criticam, quae est logica ad hominum testimonia discutienda applieata. Quatenus eSt SI stema regularum pro certitudine, vel probabilitate saetorum cogno- Seenda, Vocatur - scientia criti ea-; quatenus regulas huiuSmodi ali- eui laeto perpendendo applicat, dicitur - ars tritica - . Haec vel respieit 1. indolem, ingenium, numerum, alia Sque qualitates phrsi eas et inorales testium; 2.' vel naturam rei enarratae sive Per Seri yturam, sive per traditionem; 3I Vel numerum, et validitatem, lectionem, interpretationem documentorum euiu Sque Scripturae, vel signorum naturae.
prout contigit laeta in comperiat, nequit unquam eertitudinem abso-
ratis semper utendum sors praetendunt. atque novam, ut dicitur scientiarum terminologiam carpunt. Si enim ideas licet veterrimas novis Rub te spectibus considerari possunt. nonne nova etiam verba. iis Signincandis . requiruntur' Quorsum ergo tot elamores' tot iras' oportev impensius studere. non propriam ignorantiam sub praetextu novitatis abliorrendae dBlandero.
394쪽
LOGICAE PARA QUINTA eapcT TERTiu E 393lutam seu logicam parere, sed normalem tantum, vel, uti aiunt, moralem. Agitur enim semper de factis contingentibus, quae nihil repugnant, quominus non extiterint. Certitudo autem normalis aequiritur 1 si nulla ratio specialis dubitandi superest; 2' si ratio amrmationis tam valida sit, ut mentem suadere valeat; 3.' si assensus sit utilis, id est sine detrimento haud sustinendus. Ratio specialis, diximus. quia assensui denegando non sumtit ratio generica saltibilitatis humanae. Bine tres regulae eriti eae suudamentales emergunt s. nihil unquam absque ratione speciali, atque contra ipsam, excipiatur: 2. neque fides uni testimonio, si ratio abest, detrahatur 3 etiam uniuR testis relatio vera existimetur, quamdiu ratio non habetur contraria. Ratio 8utem isthaee eontraria erui potest l. ' ex lacti in verisimilitudine, quae nequit cum improbabilitate eon sundi; non enim improbabilitas idem est, ac inverisimilitudo. 2. Ex testium desectibus physteis et moralibus, aliisque loci, temporisque adiuncti S. 3. ex desectibus in monumentis, signis, interpretationibus, lectionitius. 4. 'ex discrepantia ab aliis historiis, traditionibus, m Gnumentis contemporaneis, Vel ex eorum silentio, aut aequali confictu: Si primum . habetur ratio contraria positiva. si secundum, negati a , Si tertium, dubia. 5.' ex lacti impossibilitate. 703.' Ab hac regula exeipiendae sunt revelationes divinae ab Ecclesia conlimatae, quae si delibus absolutam et necessariam inducunt mysteriorum certitudinem, ut quae lumine quodam interno gratiae divinae nuncupato nobis insusae iis tam mordicus adhaeremus, quam principiis rationalibus, quia ope huiusmodi luminis necessitatem absolutam intuemur existentiae inr steriorum. Idcire o Religio Christiana neclum demonstrationi rationali ex argumentis ex triuSecis, Seu miraeulis etc. deductae innititur, verum etiam in evidentia luminis gratiae, vel revelationis internae fundatur, quae nostrum extorquet assensum l . Proinde tam doetis, quam indoetis obvia est, illis per demonstrationem rationalem, istis per pereeptionem evidentiae luminis gratiae animam perfundentis. Quoad relationem miraculorum hae sunt regulae: 1.' an factum revera eontigerit: 2.' an mediis naturalibus et humanis fieri non potuerit: 3.' an patrator miraculi sit virtute, et sanctitate praeStante. 706. Ut iam ad testimonium hominum redeamus, iis si deest eertitudo, potest nihilominus probabilitas saltem remanere: quae quidem probabilitas non est a priori, idest numeris, uti est penes ma-
ὶ Ne autem fideles tu assentiendo huic revelationi errent, atque saltaeem pro vera usurpent revelationem, praesto est magisterium in allibile ec-elesiae, quod veritates assentiendas proponit, aliasquo mendaces et captio-1as. quos pseudomystici et quieti stao sectaviur, repellit ac damnat.
395쪽
themati eos in more positum, vel ealculo computanda, quasi homo machina sit fatalibus legibus Subiecta eodem Semper modo operans, atque magis sint testes enumerandi, quam expendendi; sed a posteriori, et observationibus, investigationibus Super qualitate testium, atque adiunctorum. Mirum est, quod et . Laplace aliter, idest morema ιhematicorum, etiam hac de re senserit.
st, oratis. de ore in os transmissa, et monumentalis, Seu libris, columnis, arcubus, pontibus etc. am xa. Trastitio oratis dividitur in individualem, si ab uno ad aliud trausit individuum, in domesticam, si inter familias discurrit, universalem, si per civitates et regna e sunditur. Traditio oratis quo est vividior monumentali, est etiam eo sallacior, utpote vicissitudinibus generationum commissa: contra monumentalis signis ameta est firmior atque si delior, prout stabilitas monumenti sustinet. Hi ne traditiones rebus permanentibus consignatae. uti sunt sidera, planetae, monim, num tua, maria, ritu S, caerem Oniae religiosae, in destructibiles pene sunt, uti ex mythologia patet.
g. 3. - De eonsensu univerεali hominum . .
universalis. quem Lameunai S in Supremum eriterium propter Supposititiam saltibilitatem individualem hominum suStulit. nosque contra ad argumentum ad verecundiam dic um reduximus, quo quisque admonetur de veritate principiorum rationis ..quibus omnes assenti uu-tur. Enimvero semel atque eriterium in consensu universali collocaretur, inde inserendum esset, criterium Supremum esse 1.' imposia-hile, tum quia non possumus omneS h0mino Donsulere, tum quia etiam eodem modo ipsi saltibiles essenι conglobatim, quo seorsim, cum ex hypothesi unusquisque eamdem salii hilem naturam serat. 2.' Limitatum, quia consensus univerSalis ad omnes scientias et cognitiones non exporrigitur, Sed eoguitionibus vulgaribus dumtaxat coercetur: critorium supremum eo utra debet in omnes scientias et notiones ex alto quodam vertice dominari: a.' Neque evidens, et De-rentorium, quia etsi homines eum ex natura intellectiva loquuntur,
insallibiles sint propter immediatam veritatis intuitionem, dubium semper relinqui Lur an ipsi ex propria uatura loquantur , i Vel ex arbitrio. et ex eo uitione renexa: quod ope i. alterius, regu ae discernendum est. Restat ergo, ut consensus universalis ceu medium habea
tur cognitionis communis eo nurmativum, neque aliquid amplius.
396쪽
Tos.' Ultimus ex societatis sontibus artis discendi est autoritas, qua ea discimus, quae minime valemus nobis ratiocinio comparare. Λuctoritas duplex est, divina, et humana, illa insallibilis semper, ista interdum. Posita utcumque auctoritatis im saltibilitate, ipsi obediendum eSt, quia homo tenetur semper veritatem complecti sive per intuitionem, sive per perceptionem, sive per fidem, eam aquirat: medii enim diversitas nihil veritati detrahit. Curandum tamen e St. Si agitur de auctoritate humana, ut eius insallibilitas innotescat, qua u0ndum illucescente, non est illico pecudum more ipsi adhaerendum. quasi in verba magistri iurantes. Neque cum sciolis quibusdam omnia innoVare cupientibus, auctoritas est irridenda, uti etiam se gessit Baeo: sed eum Galileo media via lenenda, nempe neque praepropere omnia admittenda, neque obstinate et pertinaciter reiicienda, sed aequa lance libranda.
DE SECUNDO ARTIS DIscENDI FONTE, sEu DE NATURA COSMICAT 10.' Praeter societatem habetur etiam natura cosmica, quae n0 bis eSt rerum Sciendarum magistra, qua cum communicamus per
pereeptionem intellectivam, quae, ut multoties probavimus, eSt Sua yte natura insallibilis. Haec autem perceptio eadem non est ηpud om ne S, Sed magis perfecta, prout 1. ' magis exercetur, uti in aurificibus, qui minutissima etiam vident, atque in caecis, qui acuti SSimum habent auditum: 2.' prout attentius animadvertitur, uti philo S0yhi, qui Super percepta renectentes, penitiores aquirunt rerum cognitiOnes, quae Vulgo denegantur. Ex quibus animadversionibus in perce ptiones intellectivas dependet progressus, ut aiunt, Scientiarum na turalium , et etiam psychologiae, quae socordia, et impotentia philosophorum ad sere ultimam tabem redaeta, atque tu pluribus a pMu-do mysticis germanicis, et italicis temerata adhuc ingemi Sceret, ni vir acutissimae reflexionis, nosminius, in eius auxilium Surrexis Set, qui funditus animam introspiciens, eius pote uti a R, actus, PasSiones, in Sti uetus, leges, atque essentiam graphice sere descripsit, uti tellus
in chartis geographicis pingitur l .
lj Vid. Rosm. ysizol. - antrop. - trati. della coscien. - FilOSOL della polit . aliaque passim innumera.
397쪽
et tempus desit ad . eam attente animadvertendam, quo in caSU r petenda est: huiusmodi perceptionis repetitio dicitur experimentatio, quae si facta extra-subiectiva considerat machinis exploranda, dicitur extra- subiectiva physica, vel chrmica etc; si saeta subiectiva animae dicitur subiectiva, vel interna, atque facultatibus intellectualibus lan tum exercetur, puta re nexione, Bnalysi, s3nthesi, conscientia ete. Regulae experimentationis externae sunt 1.' sanitas et debita applicatio Sensuum externorum; 2.' persectio, et apta dispositio instrumentorum I a.' ars ea bene adhibendi; 4.' observatio omnium circumstantiarum, atque eorum, quae in experimentis se produnt; fieri enim potest, ut aliud, quam quod inquiritur, fortuito inveniatur; d.' induetio legis universalis ex factis simul comparatis.
mentis inveniuntur haud veras causas esse, sed dispositiones, et circumstantias regulares, quibus positis, vires naturae operantur. Ex quo patet 1. ' veras causa sub experimentationem non cadere, sed invisibiles esse, atque materia absconditas. 2. ' Hasce causas eSSe magis metaphysicas, quam physicas. 3.' Scientias physicas ideo numero scientiarum philosophicarum nondum adscribi, quia cognitionem huiusmodi causarum neque ex alia scientia adhuc acceperunt, neque Sihi Propriis compararunt experimentis. 4. Haec omnia quad Antenus explieari semel admissa hypothesi de vita elementari materi ei, ex qua vires naturae prodeunt 1 .
DE TERTIO ARTIS DIsCENDI FONTE, SEU DE EPIRITU HUMANO
mana cognitiones ediscere, si rellexionem in ideas habitas iugiter et impense intendat; hoc enim paeto ex perceptionibus, vel ex ideis plenis et imperfectis educit, renexionis nempe auxilio, ideas specificas abstractas, et persectiores; deinde super ipsas iterum re nectens ideas generieas alias aliis altiores, et nobiliores, quas verbis, aliisque Signis ita amngit, ut eadem lacilitate possit eas sibi revocare, qua, sacta sensatione, res externas percipit. Ex hisce autem ideis omnimo-slὶ Seientiae . quas pereeptiones tantum observant, Vocantur observativae, uti historia naturalis . geologia, geographia, astronomia , etc. Psychologia demum . quas tam obServatione . quam experimentis dolitur. dicitur scientia hservativo - experimentalis r physica ehymira eis. inter Scientias experimentales computantur.
398쪽
da, ut sie dicam, concretione, ae determinatione expoliatis vix dum in ordinem componuntur iuxta propriam dignitatem, ac prioritatem naturae, id habetur, quod systema Vel Scientia appellatur, atque etiam eon licitur philosophia in ultimas rationes, seu in ideas altissimas semper intenta; quae ideo vocari potest - ascensio per varios reflexionis
ordines- , aut - elevatio per varios idearum caelos - , vel etiam, - motus perennis cognitionis reflexae .
714.' Ut autem reflexio tam eximia praestet, debet s.' eSSentiam rei, quae agitur, perspicua et retia desinitione praemittere; scientia enim est organi ea alicuius ideae evolutio. 2.' Qua semel probe delinita, debet eam in sua elementa dividere acturate; atque Seorsi in expendere. Vel, ut aiunt, anal ZZare 1 . 3.' Faciliora semper arduis anteponat, et que sunt praefanda, praelatur. Philosophi germani, qui sine notionibus ideologi eis et ontologicis negotiosam creationis doctri Dam ingressi sunt, in pantheismum eorruerunt. 4.' In quaestionibus, si opus est, ut in quamlione de origine ideae entis, prius argumentis negativis, vel per esclusionem exordiatur, deinde argumentis positivis, rem ita esse ostendendo. 5. Iuverit etiam plurimum diversos rei modos existendi per imaginationem lingere, deinde inquirere quinam ex hisce modis possibilibus reapse electus fuerit, et quaena in istius electionis ratio sussciens, qua semel eognita, iam hoc ipso causa linalis inventa est. Hae imaginatione mens admodum a sensibus liberatur, quibus interdum Sibi PerSuadet, entia tantum eo modo, quo apparent, yOSSe existere, si eque violenter ontologia in aretissimas coniicitur sensus angustias, uti de laeto est ontologia sen Risit ea se holarum nostrarum, quae tota serme limitibus sensibilibus ei eorporeis circumscribitur. 6.' Proderit etiam quam maxime rebus sunditus internoscendis, sormatio ideatis deit' ideale aut ideae persectae et arehetypae eiusdem, cui res comparatur, atque eius ope harios gradias persectionis, atque defeeius cognomuntur. Plato. qui sub regula ideae arehelypae questiones Pertractabat, ad tantam pervenit cognitionis altitudinem, ut philosophus divinus nuncuparetur 2 . TZ Principiis rerum semel arreptis, reflexio haud debet in iis sterili
immanere eontemplatione, sed ea taeeundare, atque illationes gradatim eruere in sIstema postmodum colligendas, ex quibus scientiae e R. lj si ideae sunt, dicitur divisio; si antia realia , partitio. Divisio potest esse ontologica . si Varias entis species respiciat . ut ens- principium. ens - terminum, ens lutellectivum. Sensitivum etc.; et categoria, si ad tresentis sormas idea litatem, realitatem. et moralitatem refertur. Haec divisio. nis classificatio accuratior est, quam usitata. qua divisio logica, physica metaphysica etc. Statuitur. 21 cie de nat. Deo. lib. 2.
399쪽
PROTOLOGIAR PARS I LAR TAsormantur. R. si in ipsis evolvendis nimis excurrat oratio, interdum iuvat dicta in summam colligere, et quo adhuc abeundum Sit os Lendere. Hisce sub regulis ducta re nexio, nobilissimas comperiet veritates.
DE ARTE IΝ ENTIONIBT13.' Mens humana iam arte discendi exculta. poterit But ignotas adhuc. vel obliteratas cognitiones invenire. Inventionis ergo nomine non est Vera creatio intelligenda, quia veritates utpote aeternae crPationem aufugiunt.
Dmnium primus aut veritatem in lucem profert. aut probabilitatem Saltem. 2. 0ui novam veritatis notae eonficit demonstrationem; a.' et inde ignota adhuc evolvit corollaria; 4. Qui naturam sodiens, saeta. quorum nulla memoria est, invenit. d.' Qui laeti R explicandis n- Bm aptioremque excogitat hypothesim . s.' Qui ieritatem iam Vulgat8m novo sub aspectu repraesentat, aut plures veritates no Vum in modum eo ordinat. 7. Qui apparatum, ut aiunt, vel machinam phy'Si eam. chymicam labri eat. 8. 0ui veritates diu Oblitas renovat, eas que hominibus suadet. s.' Demum qui praeiudicia, errores, et Opiniones impugnat, atque evertit.
mentis, Observationi hus et sola. ut praetendit Baco, inductione fieri. erum et syllogismo, quo ex principiis nova educitur propo Sitio .
SIS tematis probabilitatem saltem ostendat; sin minus laetum vel sy- Stema salsum est omnino, neque honorem meretur inventionis. 2.' Ut eritatibus iam receptis non adversetur; 3.' neque sensui communi 4. sed neque dogmatibus religionis nostrae. Caeterum non debet qui que de gloria inventoris iactabundus esse; inventores enim non arte fiunt, sed nascuntur natura, cuius solius est illam mentis perspicaciam nitorem, sagacitatem, solertiam perse erantiam, atque magnam analysis et ratiocinii 3im, quae solent in inventoribus maxime eo itere. eonferre.
T 19.' Methodus didaetica est ordo. que in praeceptores in tu Veni bus probe et prompte instituendis debeat sedulo obser Fare. Regula Diqiligod by Corale
400쪽
LOGICAE PARA DE INTΛ CAPLT ut An Tu M 299 suprema huiusce methodi haec est veritates tradendast eo ordine doceantur, quo inter Se tolliguntur' eas praemittentes, quae rationem principii habent respectu aliarum , quae indo ceu corollaria fluunt - Vel , - a noto ad ignotum a facili ad dissicile mentes iuvenum sine hiatu, vel saltu, vel interruptione perducantur - .
hil mentem et eruditionem iuvenum, qui si primo scholam adeuntes. pone, duodecim iam noverint veritates, ex deei matertia praeceptori incipiendum 'est, et ita porro secundum Statum mentis adolescentulorum .
est, praeterquam quod summo debet amore veritatis flagrare, atque ossietum, non tam quaestuosum, quam sanetissimum considerare, oportet ut 1.' ipse elare, distincte, et explicite propositiones docendas exhibeat et quidem sis verbis, et formulis. quorum intelligentiae ca pax est mens iuvenis: sormulis autem abstraciis et seientificis uti ipsi non licet, nisi gradatim, atque sensim sine sensu a formulis faciliο-ribus ad dissiciliores. 2. ' Propositionem, quae magni equidem momenti aestimatur in primis definiat, adeo ut essentia rei pateat; deinde per minutam, et rectam analysim prae s3nthesi ad lithondam ) quot sunt aspectus, vel Species, sub quibus iuvenibus pro subiecta materia eam exhibet. tot relativis vocabulis hae variae veritatis relationes, vel facies notentur, et quidem pauciter, ne mens discipulorum rerum eo pia obruatur. 3'Interea dum partes disentiuntur, centrum, ut sic di eam, veritatis non obliviscatur: ex imperfecta, enim vel partiali in ideas renexione quot discordiae, lites atque scholasticae controversiae subortae suerint, noverunt omnes, atque id ipsum in interpre- talione systematis nosmi Dii hodiedum cernitur, contigisse, cuius centrum, idest essentiam entis v prsalis paucissimi sunt qui perspexerint, sed partes solummodo, atque hinc inde disiecta fragmenta 1 . Item ex re nexione imperfecta nedum error, sed peccatum etiam derivatur. 4.' Ne error mentibus iuvenum Subrepat, utendum maxime
id clarius patet ex eo quod eius censores plebei. post verba quam plurima. se adhuc quid Sit - idea entis . vel os Sentia entis ignorare profiteantur. Eccur ergo. autequam discant. loquuntur' numquid potest . quod ignoratur, aut oppugnari aut amplecti ' melius igitur foret, manus ori sibi imponere , quam loqui stultissime .