Mundi lapis lydius siue vanitas per veritate falsi accusata & conuicta opera d. Antonii a Burgundia ..

발행: 1639년

분량: 310페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

Audi & oratorem. De potestate mentis exive- i rat,inquit. Vnde non male Poetarum alius,

Si tamen adhuc ambigis ; Sapientem audi: Ne sis avelox ad inustendum, quia ira in iis ulti. Consentit huic Sapientis adagio Cosmi Medicari Apo-phthegma. Senatore quodam multa in Cosmum, ipso in Senatu, indigna dicente, Angelus Accaciolus ita exarsit, ut homini alapam infracturus crederetur , ni Cosimus manum retinuisset. Dimisso Senatu, cum Angelus diceret, Prosecto sine te vapularet; respondit Cosmus: At scire vis, quid tum futurum fueritynempe unus in Senatu stultus erat; si tu, quod designaveras, perfecisses, duo.

. . si illiusinodi genus hominum in be

si itim, stiam migrare evicero Z Evincam prosecto, si verblati locus est. Quid enim Θ an non livescit ut col ber, rugit ut leo, frendet ut aper, mordet ut canthcalcibus serit ut equus, & quidquid demum in. brutis feritatis est exercet;quidquid in homine ra- pastoris nutum praedam rictibus inhians, iram cohibet . tu vero, dum hosti immines , nec conscientiae tuae, nec Pastoris, nec Dei ipsius vocem attendis, aut curas imperium; sed eum properas OdiQ persequi, cui aeterno velles in amore convivere Nec enim, si caelum hostem

tuum

tionis, excludit Z Quid, quod ad

aut vocem molossuν totis iam in

172쪽

INIMICI. Mituum manet,eo te exclusum desideras. Quid multa turpe est cum inferiore contendere , anceps cum pari, stultum cum superiore. Parva sunt haec,si cum certa corporis animique njactura conserantur, quam procul dubio incurat 'T runt ii qui vindiet e stimulis agitati. singulari cer- ρυ- Otamine, divinis humaniique legibus advertante, decernunt. At pauci forte sunt ejusmodi ρ imo quamplurimi. Iuvat nimirum hodie fati curtum properantis impellere, & morituri sanguinem Ο-rituras manus inficere. In Lemovicensi patria, semestri spatio, centum viginti Nobiles hac peste sublati sunt ε, ac per universam, ut unt, Galliam, decennii tempore, millia non minus octodecim. Nec mirum videatur hoc cuipiam ; cum constet, . Henricum nominis hujusce IV. die unico centum viginti ejusmodi male feriatos pugiles homicidii venia prosecutum. De infelici hoc hominum genere, qui de miseris omnibus agit,lob ita pronuntiat : Stultum interficit iracundia. Et alius: siuι perdis

animam infurore tuo.

Vnde merito similes illos apibus dixero, quae, ut vindicta potiantur, patiuntur mortem, dum bis, maculeum simul & vitam exspirant: aut, potius deciduis ingentium murorum ruinis, quae super id, 'quod oppressere, franguntur. Enumeravi non semel, quotquot fere noveram homicidii vindicis

173쪽

M2 INIMICI.

reos; & vix quempiam agno scilicet in numero, reperi, qui gladio,quo ferierat,non perierit. Verum, quid faciam 8 inquis. Quod Artotius

olim Florentinus, non minus animo quam genere nobilis: hic enim, chm multis eum convitiis aemulorum quispiam onerasset,rogaretque conniventem, ecquid surdum fingeret ; respondit: Si tu linguae tuae mancipium eS, cur ego aurium mearum non sim dominus 3 p At non itaconsuetudo seri,ais. Fateor:sed audi, sis, tilii. quid de illiusmodi consuetudine censeant sapien- tes. Theologi : Mala consuetudo vetustas erroris

est. Iurisperiti: Non exemplis,sed legibus judicandum. Ethici: Antecedentium gregem sequi, non hominum,sed pecudum est ; nec bene currere potest, cui curae est,alienis vestigiis semper insistere. hialiti. , quod naturae repugnat ais. Videmus G - enim bestias, ad hostis sui cons pectum dumtaxat,m'' ' ferocientes. Ita est. Ferociunt, vel ad hostis sui visum, belluae, &, quod malum inter ac bonum dis cernere nequeant, caeco impetu in pugnam feruntur : sed numquid injuriam homini fecero, si eum eodem loco cum brutis habuero Z non parceret profecto tam gravi injuriAqui minores ulciscitur. Nescio quid reponam; video tamen id naturae, rationi,honesto,at utili adversari. Ain' vero ZEgo autem e diverso assero; naturae, rationi, honesto,

174쪽

INIMICI. 1M

utilique congruum magis esse, hostem beneficio perdere,quam vindicta. Convincunt id commise- hrationis lacrymae, soli inter omnes animantes homini a natura concessae. Convincit loquendi gra tia, singulari item naturae munere, in humanae societatis augmentum, simul & commodum, nobis impertita. Convincit necessaria pacis nutriX,mutuae,quam indies experitur,opis indigentia. Quid enim Z obsequium inter membra natura suadet, an odium t sui tutelam, an perniciem Z Convinckdenique tam areta mortales inter,naturae per om- 'nia paris,affinitas,ut sine suo vulnere vulnus alteri infligere solus homo non possit. Similitudo certe naturaeduxta Sapientum placita,mater amoris est, non dissidit: nam & aves concolores simul volitant, & pares cum paribus facile congregantur. Iam vero quid aequius censes Z an, ut Deo squi csolus ex aequo dicere potest, dicitque, Mihi Din dicta, er ego retribuam) gladium ultionis eripias an, si tuus soret, illi transscribas, qui eo de justius utetur, & acrius 8 Solet profecto inter servos Domini communis esse cognitio. Quin ora potius ut nec ille vindicet ;& schostis tui crimen in tuam verteris salutem, quod multo est aequius. Quid aequius Zan, ut Iudicem tuum pro adversarii tui venia non interpellantem modo , sed imperante Mum ait, Diligite inimicos 2 em os benignus, audias

175쪽

iM INIMICI.

audias , an, ut eum repellas injurius, a quo delii litui, numero pariter & offensa majoris squis enim vel unius peccati , quod laesae majestatis divinae reum te constituit, gravitatem intelligith veniam postulare cogeris, & exspectare Quid aequius an, ut ei, qui dum tibi corpus perdidit, sibi anima sustulit ; dum te vita mortali, se immortali exuit;dum te perituris fortunς bonis evertit, se privavit aeternis; misereare potius, an ut insultes Quid aequius gladio te persequentem dimittere Z an arrepta, quae tibi non studio sed errore pepercerat, inimici sica, tuam ipsius mortem exequi, quam illa non potuit Quid aequius t calceum, qui pedem urget, an,

qui urgetur a calceo, pedem exscindere ρ Nemo non videt. Hoc itaque manet in causa, aequius

multo esse, inimicum venia quam odio prosequi. x Quod si aequius est, certe & honestius sit oportet. Honestius siquidem est, rationis exemplar &imperium, quam inconsultum animi, suam in perniciem sponte ruentis, impetum sequi: honestius,tam feliciter a docente discipulum discere,ut vicissim magistro,quod imitetur, paradigma constituat,quam committere,ut perennis infamiae serulam mereatur, & poenae. Sed quem magistrum

vocas, inquies,quem discipulum Discipulum te, magistrum

176쪽

magistrum vero illum,qui hoc de se: Vos me laocata magister, Domine beri dicitis, i etenim. Scis,

quod ille tibi paradigma proposuit Fater, ignose

illis, quia nesciunt quidfaciunt. Hanc tibi in crucis cathedra tot ora quot vulnera , tot regulae quot exempla doctrinam enuntiant. Ecce propendet

illi vultus in olcula, & brachia jam aperta sint in amplexus. Scis praeterea, nisi tuas tibi offensias ille donaverit, aeterna judicis incorrupti sententia, sempiterni dedecoris ac supplicii reum te re Quin igitur, quem tibi veniae modum a Deo statui postulas , illi tuo in hoste praefigis 8 Si feceris; nae filium te suum ille scribet,& haeredem; sin minus,diabolus. Vtrumque jam doceo. Testamentum , quod Servator humani generis Deus, non atramento, sed sanguine; non calamo,

sed clavis in cutis siuς membrana virgine scriptum mortalibus condidit, illud inter non parum mutita praecipit: Diligite inimicos diesros, benefacite his, qui oderunt 2 os; visitis Abi Patris γesri, qui in caelis es. Porro si filii,certe & haeredes. Nec mirum lit enim malefacere benefacientibus, diabolicum, benefacere benefacientibus, humanum ; sic benefacere malefacientibus, divinum est. Hinc statim ac lapidantium se misertus Stephanus , filium Dei se praebuit, vidit caelos apertos. & cum hostibus a Deo veniam supplex expetiit, obdormivit in Do-T mino:

177쪽

mino: quae vox indubitata Numinis, Stephanum inter indigetes referentis, & ut prius nomine , sic modo gloria coronantis,est syngrapha.

Hoc igitur tu Patris tui mandatum ultimum, hoc testamentum furibundus. laceras. An nescistina eademque te manu debita tibi prius haereditate te secludere,& istius scribere filium,cujus illa, quam tanto facinore procaris, haereditas ignis est,& quidem aeternus Testis mihi ejus, quod assero, qui mentiri non potest,Deus: ad Iudaeos enim vindictae stimulis in se concitos, Vos ex patre di olo estis, inquit. Testis etiam siccedaneus Sapricio martyr Nicephorus. Vocabatur ad martyrii palmam Sapricius;cum semel iterumque Nicephorus ad genua euntis accidit, lacrymansque commissi veniam rogatadaret hanc moriturus pro Christo, si non sibi, certe ipsi Christo mortuo inter preces pro hostibus fusas. Audiebat haec Sapricius, neque tamen vel verbis vel oculo dignatus Nicephorum est. Ergo non placuit Deo haeredem hunc scribere , qui dum hosti benignum se negat, negaz & Deo filium. Cervicem praeberejussiis, mortem turpi vita redimit, & Christi Sacerdos, facere Iovi promittit, nequidquam per omnes superos obtestante Nicephoro, non dimitteret, quam jam prehenderat, haereditatem. Ne tamen gratis lictor gladium

178쪽

INIMICI. Is

strinxisset; accurrit ipse Nicephorus,& succedaneam se victimam offerens, alienum involat in

bravium. Vides hinc, ut credo,quam consona naturae, rationi, honesto,utilique sit ultio, aut dissona, verius dixerim: & adhuc vindictae caecus amor in odium stimulat Video, inquis; sed malorum impunitas,semen est malitiae. Quid an ergo supra Deum tibi sapere lubet, aut licet 8 Non quid lubeat, sed quid liceat, cidaestimandum est ; ne,si quantum potes velis, nihil imposse , sit melius. Melius est amicum quaerere, V . quam hostem tollere ; sed utrumque simul opti- mum: quod numquam melius feceris, quam si parcere studeas,cum potes perdere. Multos vindi- ' casse, poenituit; neminem, pepercisse. Ultionis de

lectatio momentanea est, clementiae sempiterna. et sVindicta dolor aeternus est, misericordiae nemo- mentaneus quidem. Omnes vindicta perdidit,neminem Venia.

179쪽

VANITAS

UERITAS

Clari trogenies obscura patris.

180쪽

VERITAS.

vC oculos, huc animum adverte, quisquis paternam tibi claritatem obscurus arrogas: cumque ignis splendorem, & fumi tene- Me A. bras videris, nega,sodes quod tibi luce meridiana ῖ p clarius fumosa nox aperit) obscuram aliquando ου--. claro eX patre progeniem nasci ; nec enim video, cur homini accidere non possit, quod igni. Obnoxius lignis ignis est ρ obnoxia corpori anima. offuscat ignem vapor,quem fomes eviscerat Z obnubilant animam organa quae sensumhebetant. Iam verb, si iacilius longe deficit natura, quam -

perficit ; si fiunt ex singulis imperfecta defectibus, 2

perfecta vero persectis dumtaxat omnibus absol-Vuntur ; quis non videt, sepius male animam habitare,quam bene quis non videt,prolem non ita facile majoribus, praelertim eximiis, simile gigni, quam dissimilem a Vidit Homerus , licet oculis captus, & cecinit: '

Vidit Flaccus, dixitque,

aetas parentum pejor adiu tulit Nos nequiores, mox daturos Progeniem aritiosiorem.

Vidit Sabellicus, qui perditos Severi liberos paucis dabunde perstringens, tandem asserit, sere semper T 3 obser-

SEARCH

MENU NAVIGATION