장음표시 사용
11쪽
x De librorum Canon te.numero, auctoritate,
ππi I. Et ne quid impietati desit,addit omnia hae tendere,v Ap 'los homines fuisse intelligamus, er labi potuisse, atque etiam petra-a seripstsse. Quod,inquit idem,in Plaeri in adeo euidens est, ut comis poni neq; PO ni,neq; Veline, quicquid randem moliatur Augustinus. H ee egregij illi uerae relis onus Orco placet, tiaratores, sumtis Euangelij Protomystae.
Licium de Scripturis,mearum authoritate is uni
uersum per Scripturas feri non posse. Sectionis tertiae Tbesis.
. Vt diuinarum literarum vim, ac robur obtineam scriptura sacrae. externum aliquod ιudicium subeunt necessum est. II. Hoe autem de Scrιpturis iudιcium, per Seripiario uniuersaliter fieri non posse,apud eos, quι meme ualem. xtra inmνollersiam est. Nam De uolumen saerum, uel cauomcum, hoc *ntra propianam, vel Apocopboaesse id ex seripturu sacrκ euιdenter probari non potest. . t i III. Fuerunt qui totum uetus Testimem sanquam a malo Damone ortum, inniemnarem. Ali', qui hanc, vel ιllam ιilius partem respuerene. Nee debuere, qui totum nouum,ueluti ιν reconciliabι tibiH alltinomifr,er antiologi s refertum:nes c brilli authoricite, aut lusu oenber ιptum, in ius vo avum. Hos autem, er hu mnatos impietatis magistros,clare ex Scripturis velle reuincere alius rubiι est, quam actim agere. Il l I. Nos intur saniorι doctrina imbuti Marci, cr Luee Euanualium oemplammar Maribolomaei,T bimae,Cr Ansreae non ag scinus. Non ob id sane, quod horum scripta repudiet scriptura sacra, illorum uero apa probet. nec ob id etiam, quod horum Euangeliasim Apostilorum, non etiam illorum. constiterim Lucam, Cr Marevin Apostilos non fuisse, sed iuviam a posissorum discipulos: sed quos horum calculo suo approbarim illi, peones quor sium , Cr irrefragabilis barum rerum cognoscendarum diaboritas exillit,illorum uero mirume. U. Adde Scripturam iudicem esse surdum,ac mutam, que proinde, nectititnnsium rationes ausire, nee cavsae merita oegno sicere,nee sem iam proaferre,nec cetera, quae iudicum sium, potu est praestire. Mare animati iudia ess authoritate e medio sublata,mbιι nobis reliquum fet, quo,uel ipsam Sertipturam,uel caetera, qua Scripturarum aut rinte naumar, solidemnata tuam εο
12쪽
deIegitima interpretrismie. Sectio III. ε
. VI. Imo uero licet confinvremis librum aliquem ά christo Domino nostro aeditum.esse, in quo expi caraνιme commeremur, quae ad lituiton tuetus motita inω pertinerent : a quo ιmdem omnes Doctores, Cr p/Ibra smma fidei, Cr morum documenta, Cr omnium controversiarum explicati mea taurire inberet: adbue tamen eiusmodi liber in dirιmenda mmmuerisses,qua inter rudes, er ιgnaros orarem iudex oeι,aut haberι no deberetr ea lax tantum, er regula ιmmobilis, ad quam obortarum cumrouersiarum Mssices, semeratam Iuam, veluti ad cercim quandam an im exigere dea
VI l. Anacra ueteri Iudaeorum onalpta, quam expressum Ecclesia pum gesisset atemur omnes si quid forte oorurouersitarum inter fideles oratum esset,ιd uori referebatur ad serιpturum, sed,uel ad purimum sacerdo tem veι ad supremum eiusdem Senatu. Labia jnquit MatieUM,Sacerdotui σήLdιunt scientium, er ursin requirent de ore eιM: de ore, inquιt, Satera dolis,non de ipsa lete. Et alio rursum ι-vSι defcιle,Cr ambiguum apud te tuticium esse perspexeris, inter μngum emer sanguinem, causam er cavasarn epram cr non lepra er iudιcum inter portas tuas viderκ uerba M. 1 riarisurpe,et ascende ad locum,quem eleurit Dominus Deus tuas. vemer
ad sacerdotes Leuitici generis, Er ad isticem, qui fuerit ιllo tempore,quxoressabi s, qui ιudicatam iussicij uerintem. Et facies quotcuns dixerint, qui praesium isoriquem elegerit Dominus .erc. Vt II. Amtoebaem quos non ad scripturam appellabant,dum ambis vrem Paulime π Barnabae uerba divisa essent,an eorum, qui destenderum RS r. n. ludaeased ad Apollatos, or seniores, qui erum Hierosobris. Sed nee ipsi quos Apostili d quos Gorta quae lio delata erat Iudιcem scripturam conastituerμmsed Spiritumsan tim,er semetipsos. Vιβum es Inquiu u.Sριritui 'fatidis er uobis Cre. Hie autem Spiritαι non babim in membrana titeris, aut 'dabit sed in bominum mentibus. - K. Demiam conremuolae, quae de quacuns lege. uel iniuscunq; legis intellectu n quaeuns Repub. vel hominum fociente na cumur, ea ordιnarie non resiotuumur per legem, sed per iussicem ste su Lege,uel per legistit rem vel tegitimum eiusdem legκlatoris puereisorem. Ad euniam ergo mad msi qua in Eeclesia,de scripturis,uel alia re quaestio nata fuerit, eam per alium iuitem,quim per legu literam distatere, ac determinare oportebit. X. Sum, qui quaestionis huius notam ex Apostilorum doctrina, ιilus
stribus iam olim signis, ex prodigi s confirmam, et commode, ex clare disssolai posse inmendant. Sed hi in usse sane, ut catera stre solent, id a me B s dunt.
13쪽
, De librorum Canonic. numero, auctoritate.
M. Primo enim,quod Apos u Euangelium per terra ram orbem preti garum,o quod illustribu signis,et pro Cy s doctrinam fluam confirmaris.
Ita uod hoc ueι istud statuerum, hoc totum non aliunde uisu comperta est. quam ex ipsismet Scripturis; aut β aliunde quoqu id tamen non ea certitudia ne,cuι a pernicacιbus comradιci non queat: Atquι unam,Cτ ιdem non potest Ar Ler semeι,π st mi m ιdem probans esse,er probatum cui nec idem quos, respectu eιusdem,prodacens er productum. oportet ergi altius auaquod principiam petere, quo eri to nobκ Hkndatur,bane doctrinam sanans esse, Cr sanctam,illam contra propbanam,Ηcretιeam, Mel Apocopbam. ι
MI argumento,ues certe ex fidis pisrari hominum teitimam's firmari pose doceam. Sed nec bi quos, in quem colli ne scopum, pertingum. Nam flere
Scripturis certo constare non potestini re uera non potest,nouum Tem-natam dininam esse Seripturam multo minis ex eodem costibιt uetue esse eiusmodi quidem quod probat, eo, quod probatur, evidemus esse oportet, ne
omne princιpium sua conclusione. lNIl. Et ut certo, Cr euidenecr ex Scripturis euinei id posit, adhuc amen tam pauca ex ueteri Testimemo allevimur in novo, ut pro nullis bain heri queam, si cum ιllu conferas,ex quibus rubu omnino allevitur. Neq; simulta livi, que allegantur, totum titim librum unde Hibee allegantur, canonietam:nisi quis forsan exili et D. Paulum totum Menandrum,Epismenidem, er Aratum approbassie. hoc ιρμ, quod breves quasdam gnomvis alieubi ex ipsis mutuatur: sed eam tum I memam, quam inde in uerit tu confirmationem depromunt. XIII. Pari modo licet pleras ueteris Testimenti praedictoner, σκuticιnla expleta testantur in novo,ex js praeserti quae christi Domini πω stri Oeconomiam cocernebant,utrunq; tamen: nempe hoe,vel illud praessiriues,boc rursum,uel illud expletum esse id non aliunde certo didicimus,quitum Sacris viri s Testimentι volumimbin. NIMI. Iamsi argumentum ex rerum euentu,set libri Giusiust allensaetione ductum, no satis firmum est semper ad constituendum totiuι eiusdem uinbri,unde ducitur,aut ritatem, multo sanἐ infirmius erit quod ex β lo, vesargumento,uel avtboris axiomate petitvr .siquidem idem author non eadem semper oratione utitur,aut Diosed modo bosimodo lil prout materia 't. vel otiοῦ sinit. Nee idem rursum argumentu tractat ρ erinee si ide tractes,
eodem tamen modo illud idem semper explica sed alio saepe, alio.
14쪽
. ' & Iegitima interpretatione. Sectio III. ν
, XV. Sed nes authoris nomen, aut illustris libri titulin certim ex se semper facium fidem. Nam,er Aposlatorum,Crdiscipulorum christi nomia
tam cιrcumferamur Euangelia: σ Sanctorum Patriarcharum titulis coniis
κUI. mare insevisa est Semriorum ratio.qua ex styli, vel dreum uid ιmilitudine uel ex salutationum,aut exordiorum o paritate,bun vel illulibrum canorucum, Hum innera,veι ιllum Ap rubum es pronunciunt. Sum enim haec plarans fallac ima, π incert ima. R UII. DIoannes ρτι--rcammea nulla utitur salutatione secvn. perbrevi, tertia prolixa admodum. D. lacobin eadem propemodu,qua Apostli, Cr Iudaeorum senatus Amr. 1 F. ad fratres, qui eram Antiochiae, per Paulum, Cr Baνnabam scribentes.. XVIII. Et ut certum aliquod iudiciam ex strio, aut argumen o, aut titulo aut alio bis cognato fieri posit,adbuc tame non est quorumlibet ex bis semeimam ferresed eorum tantum, qui sensus babenι diuinospiritu illumio natos, π m diuinu literis egrene exercitatos: quales profrcto non habent silet aduersurij, c omnes etiam catholicorum Theololl. XIX. Qsod postremo de piorum hominum testimonys adducebs. ur,ia,quod aduersa pars commouebatur, nequaquam efficit: It quidem buomana testimomu,nisi peculiari numinis impulsione nitantur, non fiunt certa.ssistenim omnκ bomo mendax, solus autem Deus uerax. Et quamust Deuε nonnullos etiam privatos certo dirigat,er moueat,de ea ex men motione.nili et L Laliunde eertitudo accedat,eerto bomini constire non solet. ππ. Mitto bis, quod per eiusmodi testimo ma probatur,id per seri pluras,no probari squidem te limomorum humanorum consensus non eo stituit Scripturum.sed,uel opinione vel si quid ampliue,traditionem. Trais ditio autem est locula Scriptura ,σ Ecelestae authortate Ostinctin: Aduer sariis autem uult Scriptum per Scripturas probari, non etiam per bomiammattestationes.
Necp particulari s Synodi, aut Episcopi: te magistra- τω politici, aut promiscui vulgi: neφ cuiusquam privati
Doctoris partes esse, certo inter libros nothos, a germanesacros discernere. Sectionis
15쪽
De librorum Canense numero uthoritate,
I. Sed neq; iudicium boe de cauenicis scriptaris Ael albs fidei oestrem uersifr in ide erum retit utrunq; ad Dioecelans, Provincialis, uel Natιora. ita concilia spectat. Debet namq iudicium hoc modis omnibus certum,ac simum esse: cuiusmodi sani non eu Dioeresu fum, mi Prouinciatrum conaeiliorum: ut quae uniuersalem Ecclesiam non rastrant,neq; ullam certam perapetue veritatis promtjuonem bubeant. Vnde etiam talu modi concilia inaterdum errasse leguntur. Et ut nullum unquam re ipsa errasset,ob causa natamen iam expositam,omima errare potuerunt, σ etiamnum errare posa
sunt, er possent. II. Possunt quidem Dioeces M,prouisicialis, er Nationalia contilia diistisater inquirere, eequidnam sit illud, quod in oen rouersijs, quae deside
oriuntur, Ecelesta catholiea profiteri consiueuit, idq; alijs per modum Doctrinae trudere:at minus tamen conpulte,imὀvero temere facerent si eam sibi avstoritatem arroparent,ut praescribere velint, quid omnes in uniuersiumcbristianor,tanquam renum,er in subitatum sequi,ac tenere oporteat. Nam hoc ne Oecumenteis quidem concilijs, ad quae totius orbis Episcopi conum cantur, liceret,qua a summo quidem pontisice essent eoam, eiusdem tamen morte intercepti. Nec illis rursum, qui tempore Schismatis coς possent, tantilliesidum certus aliquκ ponitifex declararetur. III. Disserimus Me semper de particularium Unodorum decretis sorandumst. Namsi Pontifex maximus vel concilium uniuersale legitimi conagregatum ,π confirmutvm,alicuius Nationalis,vel Provinciuist,vel Dioecea sanae sententiam,vt veram,Cr orthodoxum approbaret,illa aeque obtineret. dis si proxime . siummo Ponti se vel Sγnodo Oecumenica aedita esset. IIII. Imo vero pleraes hereses,er obortae circa flem controuersi proxime . Prouineialibus Sγnodis proscriptae, Cr condemnatae leguntur: ve Priscilliani tirum in Toletano primo: Ebionitarum in Thelesino: Petizdanorum in Mileuicino, er alia item in alijs. Nec enim expedit toties colere uniuersale constitu quoties oriuntur novi, circusdem errores, aut noua circa eandem quaestiones. V. Verum enimvero licet ex Provinciali, vel Nationali concita ut eicinodi est,no dueatur argumentum necessarium duciturbine tame proba. bile, Cr consentaneum. Siquidem istiusmodi Soenodi rari fime in sidei uel morum definitione errasse eomperiuntur. Erravit Mediolanensis, Cr Antios
bena, Cr pauca quaedam ollae,sed nulls bae sunt cum ijs collitae, quae recidi si e pronunciarunt,
16쪽
ae legitima interpretatione. Sectio I III. s
VI. Quin Cr ex Dιoecesana quos i tιusmodι argumentum notiniana quam petιtur veru quo haec nanus est Diinnis,eo ratio hinc ducta minus est necessaria. Unde etiam perraro talis modι concilιa i summo Pontifce conafrmam leguntur: licet aliqua eius generis ab eo confirmata sint,er omnia,ubi recte semιum,ut in plar b omnibus solent, ab eodem inormari queant. VII. Iamst Nationa.ιum, Prouincιalium,σ Dιαι Uam,rum Syllodos rum sementia mfleι,CT morum con rouersa non est necessaria, hoc est,abo solute vera et certa,multo Iane minM certa erit priuati Doclaris,quantumalibet piber infigmter eruditi.
VIII. in amobrem inepta, ac plane temeraria eorum est sensentia, qui nescio quo novitatis spiritu ducti tros D. Hieronγmum certam,ac irreae fragabιlem cauonicarum Scripturarum regulam adeptos esset comemi sunt: quali ιd tantum canonicum sit, quod D. Hieronγmus Hebraeorum opini anem secutias canonicum esse ludιcauit, reliqua autem omnia Apocrγpba, Cr exclusia. X. complessitur sane D. Hierondimi doctrinam Gelasita Pon dex, C, Vm me ιUdems de veterum quorundi m Theologorum, ac Putrum recipit ιudiacium: at nusquam ille docuit, sed nee pommavit quidem, nos certam,ac irrea fragabilem cavonicorum librorum regulum nactos eskE. Hieron miam: hoc est,eos timuxat Iιbros censendos esse diuinos, quos D. Hieronγmus in suum
retulιt cu mem. Intelligebat enim uir sapiens,condere canonem Scripturas rium, qui apud omnes haberetur ratus, ae certus, id nec D. Hieror ita,nec alterim eui quam priuati Doctoris munus esse. Excellit hoc enim multum omnem priuatorum facultatem. l .
m. Quod β Gelasius canoniearum scripta rarum Elenchum i D.Hiearonmo,ueI Iosepho cditum, nam Iosephi siententiam secutus est hic Hi ron min, nonsuam absolute recepisset nequaquam fis eum sirptua Inta Episcoporum concilio oondid4bet alium,ab Hieronrmiano langi diuersam sXI. Eequid ergi praestitit his Hieronγmvis id sanὶ quod ante ipsum
Athanasius, Gregorius Naziunetenm, Melito, Cr alij complures eius nota Theologi, ' Patres. Exposuit enim, quid de librorum canonicorum mmea το,π authortate sentiret: letem autem, quae uruuersalem Ecclesiam obligasiret,nec tulit nee ferre potuit, e ferre instituit. XII. lamst penes prouincialia uel Nationalia c oeilis celebrioress, ac sanctiores EeeIesu Doctores non residet autboritas certo decernendi, ac
pronunciandi, qui libri simpliciter babendi fiunt saevi, qui innua eiusmodi censendi Gnsivi: multὸ fini minia eiu di potestas residebis penes NMc pstratum
17쪽
De librorum Canonse. numero, authorstate, .
sistratum Politicum, aut promiscuum uulgus mortalium: me hoe cadit in diaiceptationem. Nam,preter ιllustrem rerum esumarum ριemiam, Cr cerαm disini spiritus praesemiam, er ψιμmιam, ad eiusmodι defrutiones poteastis quoq;. π iurisdicto stiriωκ exιgitur, quorum ommum rubu omnino adest ΜaIstratui saeculari,aut promiscua bominum multitudini π III. Sed oblemne bie nobις, qui uarutate,et falsitate oblectamur magR,qvim u-te,er uertate: Multos polim,etta inter priuatos comperιri, qui, er uoluntatem Dei faciam,σ ueri immis pastiru christi Seruatorie vocem audiam aestiririlem sensium obtineam: eιusmodi autem Homos es qui per se de sacra scriptura censear ,σ iudicium de ei dem feram, serio ptum est enim, inquium: Si quis uoluerit voluntatem eius facere, cognoscet
ex doctrina utrum ex Deo sti. Rursum : oues mea uocem meum audiune. alteram autem non sequuntur. Demm: Arumalis bomo non percipit ea, qua
sum Spiritia Dei:,ιridius autem dijudicat omnia. XIII i. Verum haec, Cr si qua sunt eius teneris alia, ne probabiliter quidem quod isti enixe oontendum, esciuivi. Et quidem ad primm quod spectat,libenter concedimia doctrinum ad salutem necessariam, non facile ei defuturam, qui Dei volumatem bona me explere Itiduerit. Deus erum,quod hibe est, impigre iaciemi desie non solet: ut interim nulla est eonsecutio, strenue bi uel ille, quod Raram est partium, obit: erga quicquid ad uno versalis Ecclestae gabernationem, uel eiusdem admirustratιonem est necessis viam exacte nouit. Veherν fidei controverφι citra errorem cognoscere Crdefinire poeerit. Nist quis forsan omnes omninὸ iustos ea cognoscendi scismi er facultate praedιtos existimet: sed id uel Oogratu absurdum fuerit, ne cum Hert v. X V. Quis, quos ne Ha ipsa quidem, quorum cognitio ad salutem est
necessiaria citra laborem, em gustum, externums maribrium communi Iege Adeli bim obtineante confert enim Deus ita dona sua, ut tamen media, qux alea obtιnenda utilia,uel necessaria sium non excludat sed includat.
XV l. caterum cum Dominuε ister caetera ait et oues meae uocem meam audιunt, item: Qui Iecerit uoluviatem meam eognoscet ex doctrina,
18쪽
Ac Iegitima interpretatione. Sectio III IT s
' .ac VII. Idem fere dicendum est at illud: Spiritalis dijudicat omnis, 3. Coris. σφρά nemine iudicatur. Dijudicat enim omnia ingratu necessaris, non simpliciter omnia. Na quod spirinvs non omnia simpliciter inlesiιν dijudiaeet,aut siecernat id ex diuinis literis, er quotidiano usu adeo mam Elam est, ut amevitae sit apertae, ex locis paulo ame ablegatis,oppositum vel probabιaliter uelle inferre. XVIII. At enim si spiritalis intelligit omnia, ἰ dijudicat omnias iris . terna unctio docet omnia,qua mense Elisaeus et Iob laseitiam suam profiten V . e tur auo dosancti Aposlati,qua a christo dicebautur,non assequebamur uvς- e
christus discipulis suis aperuit Scripturarum sensum cAr Paulus corvis C u 3 ibi s iam iuit catu non porrexit solidum cibis tanquam perfictis, sed lactanquam paruulsi NIX. Per persectos aute inter quos ille sapiemiam loquebatur,eos decepisse uidetur, quispiritus Apos ei participes lecti, praeaeterum fidesolis,er in christiana Philosopbia eram eruditi. Qifamvis ne ipsi quis demsimpliciter istelligerera omnia a Nistqvu forsan ad eum uaesumam desaeneri ut exiit et per eundem illum spiritum eosdem euolse Geometras. Pis lans, Het apis Ious, Astrolagus, relιquarum, omnium externarum diasciplinarum gnaros. N X. mid es quod ne omnia quisem spiritalia tenereia, sed ea dunt xal.quae ad suam, fiuorumque salutem habebantur necessaria.Et hoc ipsum rura sum nonImpliciter, sed adhibitis Vs praesidi s externις, sine quibus internatiis spiritiu inefficax,Cr ociosa pIaerunt exi fit. Nam ut nuperrime innuesbamus,si isternum spiritus sancti magishriumsimpliciter praestiret omnia,
nullo opus esset Doctore,nullo concionatore, IoItidio,nullo labore:ιd quod dιctiu ineptum est,er a communi sensis omnino alienum. ιγ XI. Quid ergo vult Apostolus dum diu. spiritalu dijudicit omnia Cp Non hoe sine quod binc infert aduersurivi, sed aliud ab eo longe diuersum. vult erum internum Spiritus lumen pijs homiMM indieare, an ea, quαἐ Doctore publice proponun ur, vel in eius de comentari s forte legamur,ebs consevianea sum, que a christi, σ Apostvlis fiunt tradita, vel una cum Ba ptimo, uel ante susceptum Baptismum ex fidi paedagogi ore hausti: tum .ueroi bonone spiritu excitemur interni animorum motuε,dn ά malo. Alsita non μι- aduersus cacodaemonD teebnas, Crimposturus eos praemunit,
serum etiam aevira Iasim Antichristi, er sessivorum eius doctrinam eos Om instruit.
19쪽
De librorum Canonse. numero, authoestate,
Cuthoritatem iudicandi de libris Sacris esse penes Ecclesiam Catholicam, eambin eiusmodi iudicio, nec falli, necfathpse. Sem nis quintae Thesis.
I. cum istar authoritas iudicandi de Scripturis canonicis, er alijs fidei covirouersi s necessario sti penes aliquem: alinquin enim is rebas m ximi ponderκ perpetuo bareremin ancipites. Nec sit penes aliquem pria
uatum spιritum, aut bominum cctum: nec runum penes mavlvatum p liticum, avi Doctorem quemcuus priuatum: c denis penes utimoremno
,.κεφαλον is dum,necessarium est, ut si penes saerosanctam christi Do. mini Ecclesiam. Haec eram una est, quae in Adei, er morum doctrina errare non potest. II. Dixerim in fidei, er morum quaestione christi Ecelestam non eravare. Nam non omnia,quae Ecclesta proponit,aut decernit fidem φιιm, aut
mores concernum : sed quaedam etiam ius, CT externa iudicia. Haec autem
quod hominum allegationibu3,er testimoni s nitamur,qui falli in i s possune que allimavi, T uelle eos etiam fallere,quos instruunt,tulti Dei prouι nistia non semper sem certa. Quo etiam sit, ut eiusmodi iudicia non omnes oblivia promiscue,sed eos tamum, quibus certo perpuasum est, quae ad Eest elestum delata sium,eπ ab eadem iudicata,vera esse. At uero morum er Adrideereta in utros foro obstringum omnes omnino Adetis.' II i. ceterum dum christi Ecclestam, quod ad fidem attinet erroris expertem dicimus, non est id ita accipiendum, quali illa omnia comperta
babeat,quae secundum se sum uera, certa,uel euidentia. Multa erum sunt, qua etiamnum ignorat:alia de quibust ancipitem Fememiam tenetralia,quae proababiliter taneum eredit,ae proponit: ut uisIni Matri gratiam, perinde de
Adamo Cr Euae in ortu fluo fuisse ooncreatam, ais ides orinnis tubis fulse
exortem. Omnes omnino homines aliquando esse morituros,er alia quaedam
elumodi: sed quod nihil ipsa teneat, aut publice tanquam=9ι dogma proaponat, quod reuera eiusmodi non sit. I ta l. Etenim eum ipsa unica christi Domini nostri sponsa existit, per fidem,er ebartatem in omne ruum ipsi de*οnfata, steri milo modo potest, ut sacrosanctum contullum illud saltuum, ae incolume ister utruns e stostat .st ipsa sidet,er per consequens charitatis, inam e fides abis cbariciate,charitas tamen ais fise menti lactiacumra potest naufragumfaciat. F. Actaeo
20쪽
e dc legitima interpretatione. Seelio V. so, V. Ad De cum iuxta, M.tili doctrinam Ecclista sit oorpus christ Ad Ephec tisuo capite moveatur, resettur, Cr impellatur oportet. Nonet autem,er ima pellit ipsie illam persidem, er charintem, tr alia Spiritus 9ncti e bari auri. Mamobrem sim fidei, veι morum ιntegritate erraret, error necessarioisi ummet chrιltim,idnqvam in primarium authorem. edundaret. vi. Demum i quid salsi doceret Ecclesta , tanquamstet dogm, es .is Spiritum sanctum aeternam in se baberet permaneviem: nec ipse Spiritius . ' 'r'
omnem ιpsam doceret uerιtatem:xaec ipsa columna, σ strvime uum uerια, tu,nec petra duersus quam inferorum portae prcualere nequeunt,censenda i. Tamesi. 3.
esset. Sed nec ullum omnino, aut si ei dorma, aut fidei 'mbolum baberemus 'MR '
VII. Nec mirum profictb,dat prodigosium alicubi uideri debet Ecela. sta tu dιcium, in tam arduis rebus, nec tabι,nec sili. Namsi spiritus sanctus Apollator er discipulos christi, qui homines eram suapte natura mendiisces,im rexit,Cr gubernost, ut nunquam, nec scribendo, nee docendo erraaren aut ballucinaremur id quod occulta, er inuisibili qua sum u abis ullo alio miracularimere ipse potuit facilime cur negemus a Deo in dirivogabernari Eerisam eiusq; praesidios, quicuns illi tandem sim, qui Ecclesia nomine intelligumur, ut neminem unquam fallam, eum se hoe praestiturum disertis ille, er claris uerbis toties promiseris An abbreuiatam pstabimus manam Domini faut debilitatam eiusdem uirtutem aut minori ita eurae esse nec a quae nune est,quam uetus illa fuit olims V II. Etenim eam promoliones christi, de Spiritia pia praesemia, dehisoneuisa veritatu doctrhas,non modo ad eam pertineant Ecclesium, quae seu Apostolorum edite,uerum ad eam etiam, quae iam inde futura erat Us ad saeuii finem. Duum est eredere, aut dicere id quos phanatici quidambae tempestile disere.er profiteri non uereMur Ecclesiam druiquam in fieerrare ma potuisse,modernam autem, Ut, qua bane saeculis iam aliquot anate coit.uel polisa futura est,errare postse. IV. Firma stas,er immota sis seMemia Ecclesiam uniuersilem, ddquameuns temporu disseremiam eam retuleris, infle,er moribus errare non posse, nec unquam bacten M ur alterutro lapsam esse. Atque ideo consiutit imi eos facere, qui de side grauius impugnati, er corde concipiunt, erore si οραι fuerit.proferuvi,se id eredere, er profiter quod credit, π proas etη unas .cGDura,er Apostolica Ecclesti., i c 3 N. Nomis