Laonici Chalcocondylae Atheniensis, Historiarum libri decem

발행: 1843년

분량: 628페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Λ ΤΗΕΝ IE SIS HISTORIARUM

DE ORIGINE AC REBUS GESTIS TURCORUM

ostqualia mortem obiit Amurate Orchanis lilius, peremptus a viro Triballo, stratina satrapae, qui egebant ianuas regis, PalaZiten muratis filium iuniorem pronuntiati regem hic ubi primum in regno est positus, accersivit Iagupen nostri oleimannum vocant Dalrent. quasi vocaretur a patre inuraten ad quem quocunque tempore vocabatur, promptissime ad ianuas si aulam Turci vocant accedere consueverat. rerum itaque omnium quae parabantur suarus in ia-Djsiligo b Cooste

102쪽

ἐγένετο παρ' αὐτl, συνελήφθη και τελευτησε καἰ ἐχρήσατο νομιζεται τοι του γένους του δε βασιλευσιν ἐς τους δελ- P di ποιεῖν, ς πὀνη δέοι τελευτῶν τον βίον n αυτου, καλου σι δῆρ νενἡμισται. 's με osν ω βασιλει τῶδε ἐξείργαστο τῶ ἐς τον δε τε και βασιλευε, παρετάξατό τε αυτικα ες μάχην, και συμ- σαλῶν τρέφατῶ τε τοις ριβαλλονς και εὐτῆδε τη μάχη πολλά τε ἀπεγένετο του στρατευματος. ς αρ ι Πυρκοι ἐτρεφαντο, ἐπεξῆλθον διώκοντες αν κράτος, και διέφθειρον

πους πολυ βελτίους χοντες, ἄστε καταλαμβάνει τους εὐ- ροντας. et μεν ιν n 'Eλλήνων λεγεται, ταυτηὶ γένετο ' ἀς δε αυτοι Τουρκοι φασίν ου Παια ζῆτε γενέoθαι η νι κην Bτήνδε, ἄλλ' nu Ἀμουράτεω την τε μάχ' γενέσθαι και νίκον , ἐκείνου, και λεάζαρον τον γεμόνα ἐκείνου υn εκειντστρατηγουντι ποθανειν ν η μάχη Πυρκοι με δ ουτωλεγουσι γενέσθαι, οι εχ δε συμβαλέσθαι ς ε τη παρατάξει ν βραχεῖ τινι χρόνω ον τε ἀδελφον ἀνεῖλε και ες μάχην καθίστατο αυτίκα, λλ' u δε ς ἀράμενος το ὀρο20πιοι τε - τον βασιλέα καὶ ζιε διαχρήσασθαι μηδενος αυ-

nuas vocatus venire haud supersedit venienti Palaetite manus vio- leutas inite atque necari iubet iratrem at interfectusci a secundum eum moret quem Tureorum reges in trucidaudis fratribus obse varo solent haud enim serro obtruucatus, veruin laqueo Praefocatus est, quemadmodum tenet regum illoriani consuetudo.

Bex eum in hunc modum fratrem perdidisset regnumque sibi stabit saet, illie copias in aciem eduxit, ominissoque praelio Triballos in fiagam conieeii isto in praelio quam longissime ab exercitu in hostes evectus est Turci enim sugatis hostibus insecuti sunt sortissime, Tribal-ioaque, quos equitandi peritia antecedebant, nec dederunt nam equi Turcorum multo praestantiore orant quia Triballorum proinde iugientes facile indipiscebantur si Graecis fides habenda est, dicemus ea quae modo tradidimus, isto pacto contigisse. Turcorum autem alia super his est sententia. nain perhibent istam victoriam non adscribendam esse Palaaιti, verum imirati, euius ductu praelium istud sit factum eademque victoria evenerit, eum ipse Eleazarum Triballorum ducem in ea pugna trucidaverit. Turci in hune modum, quantiu ad istud praelium altinet, aetitiunt. at ego coniecturam sacero nequeo, quomodo tu acie, brevi a linodum tempora interiecto, fratrem necaverit et deinde in praelium illie redierit praeterea dubiis quomodo Tethallus arripuerit hastam regemque uisus ait perdere, Disiligo by Ooste

103쪽

ττ εμποδών γενομένου. αλλὰ ταυτα μεν ἴτω ἔπη κάειν si προσφιλες ηγεῖσθαι περ αττῶπι με δε Παιαζήτης παρή- V. 25λαμ τον βασιλείαν, και τῆ ες τους ἐναντίους νίκη ἐχρήσατο

περιφανεῖ, noλλῶν τε κα αὐτο αποθανὀντων ἐν τη μάχηκα τελευτησαντος του γε μόνος, ἐπέδραμέ τε σύμπασαν τον GTριβαλλῶν χώραν και ανδρά nod in πλεῖστα φ αυτ ποιη

σάμενος, καθιστησι τα ἐν τη ἀρχῆ αυτῶ fici ετ ξυνοίσεσθαι

ἐπὶ τὰ μεινον, κα Ἀλλησι σπονδὰς noιοσατο και τοῖς περ Nακεδονίαν γεμόσιν ειρήνην ποιησάμενος την Σκοπίων Ψκισε ἐλιν, παμπολλους των ούρκων πό τε της ιρώπης io και n τος Ἀσίας ἀγαγών συν γυναιυ τε αμα και παισί. D ταῶτα δε λοίει, ως χοι cin ταύτης ορμώμενος γειν καἐφερειν τὰ Ἱλλυριῶν πράγματα ἐπέδραμε μεν ου και τον Ἱλλυριῶν χώραν , και πολίσματα αττα ελὼν ηνδραnοδίσατο,

κυι τον τε Ἀλβανῶν χώραν ἐπιπέμφας στράτευμα ληίζετ 1οεστε ἐπι την ς τὰ γόνιον παράλιον χώραν, και την περῖ

Ἐπίδαμνον.

Kαι 'Eλληνες μεν αυt εφείποντο στρατευόμενοι μαοπη αν ἐλάονοι, ὁ τε Τωάννου του βασιλέως 'Eλλήνων πως Ἐμμανο νηλος, και Ἀνδρονίκου του πρεσβυτέρου παις γω - 20

eor H nullo prohibente vertim uilibet suum sit hae de re liberum iudicium postquam Patalites regu subernacula suscepit, victoriam liae illustrem devietis hostibus est adeptus, nec paucis interim suomam amissis insuper Triballorum dueem in acie peremit, non socordiae aecorrumpendum dedit, verum praedabundus universam peragravit Tri-hallorum regionem captisque mancipiis plurimis regno suo eam formam induxit, quae sibi optima et ommodissima videbatur Graecos sibi laedere unxit pae eum Maeedoniae ducibus inita, in copiorum urbem coloniam duxit, deductis eo plurimis ab Europa Asiaque rureis eum uxoribus et liberis hoc autem ideo facere aggressus est, ut hinc pro laetus res Illyricoriim agere et serre tuto posset inerar-sionem feeit in lilyriorum regionem, aptaqii oppidula penitus diripuit exercitum risit in Albanorum regionem maritimam versus Ionium et Epidamno finitimam, praedasque ex ea sit. Graeci sequebantur armati, quocunque exercitum ipse movisset. exeepto manuel Ioannis Graecorum regis filio, necnon Ioanne senioris Andronici filio his enim eum serventi aceto eorum oculos eruisset, domi victum praebuit Brrantius rex. qui eum ognovisaeaaDjsiligo b Cooste

104쪽

DE REMIS TUR CICIS L. II.

ορῶντες ni σφίσιν auro και τι των ὀφθαλμῶν ἐπι τοώμεενον διακέοιτο χρόνον επιγενομένου σφίσι, τῆ τε γυναικι - ἀλληλοι ἐς λόγοος νικόμενοι, καί τινων αλλων ἐς τον ἐσθησιν αὐτην ἔπουμένων καὶ συνεπιλαβομένων, ἀπέδρα- ,σαν ἐς την καταντικρυ Βυζαντιο πόλιν Γαλατῶ των γα--οίων ἐντεμεν δε ἀφίκοντο αρὰ βασιλέα Παιαζήτην κώἄφικόμενοι θουν σφίσιν ἐπικουρίαν δοθῆναι ς ἐπι τηνεαοτῶν πόλιν ἐλαύνειν , και ἐδέοντο κατάγειν σφας ελεγε δ'ες φιν του βασιλεῖ ἀφικόμενος τοιάδε ἐμοι μεν ουν, βασι-

id λεν, συμφορα πεπληγμέντ τοιαδε, τύχη ii ἀμείνονι ἐπιτρέψας ἐμαυτὸν και ετ τ άντα ἐφορῶντι βέλτιον χω μαν Bτου, καί μοι χάριν ὁ δαιμων κατέθεt οὐκ ἀηδο ὁρῶν γαρηδη μοι κατέλιπε βραχυ πάμπαν της φεως ἀφελόμενος την τε βασιλείαν πισχνεῖται, κα την βασιλείαν ἀνήκουσαν μοι i5 θέμις ἀποδιδόναι. Ἀαύτην δε την βασιλείαν μων, ην μοιεζεις του λοιπου χρησθαι πως ν σοι Mose, νοοι ταῶτον ἀποδεδωκώς ση, ψιππέας τετρακισχιλιους μα- λιστα παρεχόμενος επεσθαί μοι ἐπι μηνας δύο κελεύης. εισἐδε παρ' μῖν σχεδὸν οι του στεος γένει τε κα πλούτω προ- 20 φέροντες, και τούτων οὐκ ολίγο ελοντ αν μοι νθάδε ει μοειδειον ἐν τW-στει μοι τυγχάνειν οντας και εμο τιμωρουν- τας, εφ' ο τι αν γνοιον μῖν πιτηδειονώσεσθαι. φόρον δε C

tandem oculos melius habere , olloquentes inter sese, et eum uxore adiurantibus et aliis naviter, aufugeriint in Galatiae lebem, quas Pera dicitur, o regione Byganti sitam hinc perrexerunt ad regem Palaaltem, orantes auxilium, quo muniti in suam possent redire urbem avitumque recuperare regnum at eum in conspectum regis venisset, ferunt eum talem exorsram esse orationem. me quidem, rex, tam gravi alamitate percutium cum meliori fortunae deoque, qui omnia videt, commendarim, melius nunc quain sortianae meae patiantur habeo praeterea deus gratiam mihi rettulit haud iniueuniam nam cum vistini mihi totum pene ademerit, reliquit tamen ut parum cernam, polliceturque regni m. sasque est ut regnum quod iure ad me pertinet, mihi restituatue hoe autem regnum nostrum, si me audieris , in posterum experiere ad omnia tibi obsequentissimum, si tria ope adiutus id recepero id eveniet, si mihi dedoris equites nate mille, eosque me sequi iusseris mensibus dilobus. stant aviam a partibus nostris ii qui in urbe genere divitiis prae-εlant horum non pauci me comitarentur, nisi scirem eos in urbe mea negotia procurare, meque tandem adiuturos in quacunque re Dissiligo by o le

105쪽

ἐπύθοντο τάχιστα Ἀνδρόνικον συν is παιδ αυτο ελαυνοντα Iεπ σφώς, σῆλθόν τε ες την ης ρύμας - καλουμένην ἀκρόπολιν, και παρεσκευάζονr ώς πολιορκησόμενοι Ἀνδρύνιχος μεν ουν ἐλάσας πολρκει, μετὰ δε ταυτα μολπιαχρησοιμενος την ἀπἐπολιν εις τι κλώβιον ἐμβαλλομενω μετέωgo , και καθεῖρξεν ἄμφω ες πύργον τε, και ειοκτην 2βραχεῖαν συνελάσας ξυλινον πεποιημένην ντὴς του πέργον, P. 33 και τοντε βασιλειαν κατέσχε, τόν σε πατέρα και δελφον χων

19 ἔμβαλλομένου RT: eorri, ni hae re et M. ἐμβ. μετέωρον Post ἡργον ponit, omisso εipsorum auxilio opus halmero promitto etiam, ibi quotannis clatrarii in tributum maxiuatim habebo praeterea in urbe iudiem sive Praesectii in Turciam. rex his auditas respoudit mihi quidem titaec pi tibi adlluc vim visivam superesse , sermo tulis fuit multo gratissituris gratiasque ago nacietatiuin et mavortalium conclitori, qui istud tibi beneficium praestitit venisti autem ad viros tibi amicos et auxiliares, qui se tibi dabunt promptissini e quodcunque occeperis bellum ulciscae tamen regem patrem tuum , ut deinceps nunquam contra a res novas moliatur tu igitur his quos petiisti assumptis secto te ad urbem eaque agito quae iudicaveris tibi vel in primisti lilia fore, ut in patriam reducaris.' re his dictis confestina, quos flagitaverat, equites instriictos dedit; quibus aceeptis Andmnicus se contulit Byzantium. Ioannes et litis Emanuel cum esset nuntiataran Andronicum e m lio suo magna manu adventare, ingressi sunt Aureae sic appellatam) arcem, ibique obsidionem tolerare parabant. Andronicus adveniens urbem obsidione circundat postea arcem actionibus in deditionem aecepit anthosque inclusit in arcere ligneo et angusto, quein intra turrim aedilicarat regnumque occupavit, ba-Djsiligo b Cooste

106쪽

DE REBUS TU icta L. II. 63

is φυλακῆ βασιλεύσας δὲ ἀπέδειξε καὶ δν nanti αὐτουωάννην βασιλέα τοῖς Ἀλλησι κατεῖχε μιν οδ ἐπὶ ἔτη τρία ἐς το ειρκτὴν ἐνδε κα ἀνελεῖν οὐκ ηθελε παραινούντος ες τουτ αυτ συνεχῶς Παιαζήτεω του ' τετάρτω ετει --θηείσαντες πηρέτην, ο αυτοῖς τε προσηει και τα ἀμφ την

τροφον ἐκὀμιζε ες την ιρκτὴν ἐπιδουναι σφισι σίδηρον και κατὰ βρυ καταλυσαί τε αττους λέγεται τον εἱρκτήν, καὶ ἀποδράντας ἀφικέσθαι παρὰ βασιλέα Παιαζ ην. πισχνουμένοος δε φόρον ἀπάγειν και ορατιὰν σην αν επιτάδε Blii ro σφισιν αυτοῖς, πιπέμφας πελον ἐς τὸ Βυζάντιον πη- ρετ του Βυζαντίους και την γνώμην αυτῶν, τίνα βουλοιντο

σφίσι βασιλέα γενέσθαι, Ἐμμανοτῆλον η βασιλέα Παιαζ -

την διεπειρῶτο γαρ ταυτηὶ και περ εαντου της γνώμης των Βυζαντιὰν οἱ δε Βυζάντιοι αἱρουντο 'Eμμανουηλον,

i ατ δε ὀμενοι ηδ τῆ Ἀνδρονικον ἀρχῆ ἐνταυθα εριζοντεαμφω των Ελλῆνων βασιλέε περ της Βυζαντίου βασιλειας, μάξατο φόρον ἀπάγειν ὁ Ἐμμανουῆλος ἐς τρισμυρίους χρ

hens patrem et fratrem in arcere cum autem administraret regnum, filium suun Ioannem Graecis regem destinavit illos vero annis trihus in careere tenuit nee tamen obtriincare voluit, quamvis ad idineitaretur a Palaetite anno autem quarto persuaseelint carceris Praesecto, qui alimenta ipsis ministrabat, ut subiiceret serrum quo facto dissolueriint careerem et aufugientes sestinarunt ad regem Palazitem, Promittentes se triblitum maximum pensuros, luturosqus anili, te quotquot imperasset misso nuntio Byzantium explorabat Byzantiorum animos, quemnam sibi regem dari, ni inuelem an 'alagitem. vellent hac ratione pulchre expiseabatur ut Byranti etiam erga se animati forent a Byzantii elegeriant manuelem , iam fastidientes Auilronte imperium exorta est igitur contentio inter ambos reges rupe Byzantii regno. manuel promittebat se tributum quod contineret tres myriades aureorum, numeraturii quotannis addebatque se profecturum eum illo in militiam quocunque exercitus duxisset. his condicionibus , quas modo commentoravimus, Byzautii regnum a

107쪽

ταῖς θύραις διατρίβοντες δίαιταν εἰχον-αρ βασιλέως, ' - μανουῆλος δὲ ἐβασίλευε.139i Παιαζῆτος δε ὁ μουράtεω, χων μεθ' εαυτου τους

νων βασιλεις. - δε ἀριστεμαί τε αυ του λέγονται, καλάναβάντερ υτοι πρῶτον ειλον την πόλιν. 4ἴτω με οἶν άλω Φιλαδέλφεια λτος ιδίας πολι εο νομουμένη 'πιληνίς. Μετὰ δε ταὐτα Παιαζήτης λαυνεν ne Σκενδέρεα τὸν vτων Ἀρμενίων βασιλέα, και ni Ἀρτέικῶν ὀλιν, τά των Ἀρμενιων βασιλεια, και ni λμαχα πολίχνιον λεγομένην. λέγεται δε υτος ὁ Σκενδέρη των βαρβάρων πολλου των κατά P. M τὴν Ἀσιαν ἀνδρειότατος και τῶ ες όλεμον τολμη τε καιρώμη σώματος γενέσει ουδενὰς εύet ερον, ως ἐπιόντων ποτε Ntavri των Ἀσσυρίων πολλάκις εργα ἀποδείIασθαι ζια λ

addueeret Andronicvs et filius eius Ioannes, morantes in ianuis, vietum apud reget habuere. amanuel regno praesulti Palaetites muratis filius habens seeum Graecorum reges, qui ad id eum usque incitabant, arma contra Philadelphiam urbem Graecam vibravit contendentibus namque inter se Byxanti regibus, petebat rex Patarites sibi dari Philadelphiam qui se id actueos promise

runt eum autem Emanuel misisset praeconem, qui nuntiaret Philadelphiae eivibna ut se urbemque dederent aia2iti, aeciperentquηcimi iudicem tum praesectum Turcum , responderunt se neutiquam Paratos esse ut se ipsi proderent barbaro quo responso irritati s Patagites urbem exercitibus circumsedit ducens seeum ad id bellum Graecorum reges, qui ibidem virtutis praemia sunt eoaseeutici primi etenim conscendentes murum urbem cepere et in hunc modum a

pis est Philadelphia, urbs Lydia Graeca legibus optimis quae vitiundata. Postea bellum intulit Palaetite Seendari Armeniorum regi prae terea risicam, Armeniorum regni sedem, et Lamacham, sic appeti 'tum oppidii liim bello petiit Scenderem hune tradunt barbaromm Asiam incolentium fuisse inulto sortissimum, ne ullo mortalium A titisse rei militaris scientia corporisque robora et audacia luseriorem Disiligo b Cooste

108쪽

ρόν μοι δεδήλωται. -λον γαρ αραμάνου του 'πιοσουρίου C

itaque eum quondam ab Assyriis bello lacesseretur, plerumque prae elara militaris virtutis acinora perpetravit, hostesque semper at cai nn sediti hune certile rem cum filio uxor, quam odio prosequebatur, coinprehensum interemitti ipsaque ad regni gubernacula evasiti contra Seenderem igitur Patagites arma movens rizicam expugnavit, filiumque Scenderis vinctum in custodiat dedit postea cum etapnidas domuisset, qui Colchidis loca usqtie ad Amastrum urbem tenent, bellum eontra Carai lucem et Leueamnam, Samaehiae ducem, vertit; quem obviam Proeedentem cum exercitu praelio vicit Samachiamque urbem oppugnare oepit urbis autem istius oppugnatio eum Paruinaueeederet abductis copiis domum reversus est hine bellum indixit reliquis qui in Asia erant ducibus, Aedini Saechani evilesiae Teeoi et Metior imperioque eos expulit, expulso ruinque regnum Oeet Pavit. hi ovi forent suis sedibus pulsi, ito institueriin Susam , ad regem Temirem tit autem, praeter Caramanum cognomine Alosurium, et Turgetum Phrygiae ducem, venerint in conspectum regis, infra dicetur hi namque assinitatem iungentes eum Patagite, pacem consecuti sunt reliqui, exeeptis istis duobus duces regnis suis exacti aseen

109쪽

9. υργαταρίων χελουο ειν και P eo re antakerus. I. ταύτης P core tutabatur maritiinam Ioniae regionem, et Mendesiam Calami ueptem, Tecoesque, qui regebat Madiati assirmamus suisse nepotes et posteros epter illoriana ducum toniani, qui coniunctis viribus com-naunibusque consiliis Asiae imperium acquisiverunt; quos et Aladitiae regis nivistros fuisse constat. Metines autem et edines undo regnum nacti sint, explorare nequeo. Aedinem tamen solum in em rant a Colophone quo ad Cariam regioni se extendenti imperitasse. Tiircos quidem genere et esse et dies certo scio, quotquot sub Turgaturiis sub Caramano, sub Hatine et Aedine degunt subacta ea Cappadociae regione quae est sub Caraisuphe, nec non illa quam lomuris filii regebant, praeterea in dicionein accepta inaxima Phrygias parte bellum pronvivit contra rialeam, Armeniorum regiam, et contra Scenderem , qui ea loca longe lateque usque ad Euphratem tenebat, addita non modica Colchidi, parte, quam bello tu dieionem redegerat. Haec quidem esseeit, eum laret in Asia, magnaque virtutis ineonspeetum daret opera postea transiens in Europam, exere itibiis immissis in Maeedoniam et quae spectat Ionium, Albanortiin accolarum resionein populabatur captis quibusdam Albanorum oppidulis

110쪽

ειρῶν τος Ἀλβανῶν χωρας ἐπι Τλλυριου ηλαυνέ τε και δήου

rq χώραν, λειαν τῶ εκείνων ποιουμενος μετῶ δε ταυτα ἐστρα- ανετο an Πελοnόννησον, τ μεν λόγω - ἐπι Φώκαιαν καιisi ετταλίαν ἐλαύνων, καταστησόμενος τὰ εν ut Θετταλία, τε ἐπιτηδείως ἔχειν avri του δὲ Φωκαίων ἀρχιερέως ἐπαγομένου σφίσιν ἐπι χωρα κυνηγησαί τε κρατίστην και λειμῶνας γεράνους παρεχομενους λῆθος πλετον και πεδία

ἐνιπnευσαι τὰ κάλλιστα, τερ δε εργ ἐπι Θετταλίαν τε καιτους ταυτη γεμόνας πιικερναίους Ουνομα και ἐπι γυναῖκα B

μοπύλαις και Πάτρας τὰς ν τῆ πεδίω προς ii πωρεία

rῶν Αοκρῶν ρους κατεστρέψατο, και αντῶ προσεχώρηοε και αλλα- των ταύτη ολισμάτων Ουκ λίγα προσεχώρησεν C

aeuor καθομολογίη μετὰ δε ταυτα 4 ελον του γεμόνος νονὴ ἔχουσα θυγατέρα γάμου τε ἀραίαν και ἐγγυημένην

των του τῶν eontra H yrios arma tulit vastataque Illyriorum region opes eorum

diripuit et in suum emolumentum convertit hic peractis expeditionem suscipit contra Peloponnesum, uiuore Prius sparso, quasi bello esset petitam Phocidem et Thessaliam subaetvrus, ut sibi ad res gerenda foret idonea episcopus autem Phocensium invitabat eum, ostentans regionem venationibus ommodissimam, habentem prata

quae praeberent infinitam gemam multitudinem, praetere eampos adequitatum natura quam ulciterrimo instructos ista quidem expeditio verbis in hune modom parabatur, re vera tamen bellum indi-eebatne Thessalias dueibusque, qui ibi agebant, nomine Cernaeis, et uxori Delvis, Delpliorum dueis, Trudeliadae post haec quasi in e loponnesum irrupturus, eum elegisset belli dueem Theodorum Ioannis filium, bellum strenue gerebat peo sectus in Thessaliam ni istis serit Domaciam, cum eam deseruisset, qui in ea erat, dux Cernaeus. hine Pharsalieorum urbem ita dicionem aeeepit, quae et ipsa a Cer- eis regebatur deinde , cum longius processisset, Zetvnim urbem Thermopylarum , et Patras sitas a planitie, quae est in radieibus montis Locrensiiam , in potestatem redegit praeterea alia oppidulauon pauca istius regionis pactionibus in fidem reeepit. Delvis et Disiligo b Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION