Laonici Chalcocondylae Atheniensis, Historiarum libri decem

291쪽

και η γυναικὶ μετά ταυτα , και βίου δέως συνών utilio λοιπου ὁ μέντοι Ἐλλήνων βασιλευς πρός τε τυ τος-είρου γεμόνα τον Κάρουλον ὀλεμον ζήνεγκε, και λα-5ρεντίαν της Πλιδος μητρόπολιν ἐπολιόρκει μετ' o noλυνδε χρόνον, ς ουδεν αυτω προεχώρει πολιορκουντι, ρμόσατο την δελφιδουν γεμόνος , εονάρδου δε θυγατέρα in τευ

ἀδελφω Κωνσταντίνω, στε και - ὀλις αυτη δί' αττω ἐς φερνὴν Ἀαι βασιλεῖ Ἐλλήνων ἐπολιόρκει Πάτρας τος ist

πιαῖας, μετ δε ταυτα καταλιπὼν τονάδελφὰν orου Κωνστανrῖνον χετο ποπλέων ἐπι Βυζαντιον Ἀρ ἐν οι δελφου B αυro Κωνσταντιν ώς τί περ την πόλιν προσεχωρηοε και πολιορκῶν υκ ἀνίει τὴν πόλιν, συντίθενται ι της πόλεως ανδρες προδοσίαν ur si και ἐπαγόμενοι τὴν ὀλιν παρεδιδο- II σαν, πόντος του ἀρχιερέως αυτῆς ἐν ταλία, σον διατρίβοντος χρόνον, πικουρίας δεόμενον παρὰ του Pωμαίων ρχιερέως. ταύτην μεν ιν τὴν πόλιν της χαῖα οι cin 1ταλίας Πελοποννήσου γεμήνες του Ζαχαρίου οἴκου διι ὀντες, με αρχων τε κα ηγεμών κατελείφθ' ης χώρας et δε λε-20ρω διατρίβοντι παρὰ tu Ῥωμαίων ἀρχιερεῖ ταυτην ἐπέδωκε τὴν ὀλιγ ρχιερει γειομένω 'πιτροπευειν. μέντοι πόλις

eonfestim eum coepti poenituit, nec amplius se regno cessurum taeebat regni enii proceres ab isto vitae proposito regem dehortaba-hantur dehinc etiam uxori , cui implacabilis erat, propter rimae turpitudinem, reconciliatus, suaviter tu posterum cum illa vitam exegiti rex Graecorum belli in intulit Carolo piri principi, et exercitibus Clarentiam Elidis nae tropolim circumsectit nec multo post cum urbis oppugnatio irrita caderet, Caroli consobrinani Leonardi ducissiliam, fratri Constantino uxorem dedit, hac lame conditiove, ut dotis nomine Constantino urbs ista traderetur. Postea duxit exercitus contra Patras Achaiae irbem, qua in obsidione circumdedit deinde relicto fratre Constantino, cui urbis oppugnationem mandarat, Davem conscendit, et Byzantium prosiciscitur cum multum iam teinporis moeilibus urbis assedisset, nec tamen urbs in manus venisset, roditionis consilia oppidani cui Coti,tantino agitabant aberat enim Hrbis episcopus . prosectus in Italiam auxilii petendi gratia et longas ibi agebat moras , ut a potitillae id acciperet hane Achaiae urbem Italici principes, qui Peloponnesiani regebant, ex familia Malatestarum orti, occupantes, unium quidem dederunt urbi principem alterii melegerunt, qui eam administraret et semper Romanum pontificem mo-Diyitia i Cooste

292쪽

DE REBUS TUR CICIS L. V.

παρελθουσα ες τον Ῥωμαίων ρχιερέα ἐλάμβανε αρχ ερέα, Cον αν ἐπιπέμφει σφας του ἐπιτροπευειν τὴν ὀλιὐ καιτότε δὴ Μαλατεστιων του οἴκου ἐπεπόμφει τοις εν τῆ πόλειαρχιερέα ταυτον μεν ουν την ὀλιγ έπει τε παρέλαβε Kων-bσταντῖνος τὴντε ἀκρόπολιν ἐπολιόρκει ἐπ' ἐνιαυτόπι ετ δε ταντα προσεχώροσεν auri. την μέντοι Ἐλιδος μοτρωολιν εἷλον αἱ του ἀρχιερέως τριήρεις ἐπεί, γαρ πυθετο την

ἐνοισος ἐν τη πόλει, εισελθόντες λάθρα τὴν πόλιν κατέσχον Dκα νδραποδίσαντο. Ἀστερον δὲ ποδιδόμενοι ταυτονἈῶ

βασιλέως δελφω πεντακισχιλιων χρυσίνων πέπλευσαν ἐπι15 λαλιας ξυνέβησαν δε τη ὀλει ταύτη κα τυχα αλλαι πρότερον γενόμεναι 'Oλιβέριος γαρ δὴ an αλιας ορμωμενος, εχοντος ταυτην του της χαῖας γεμὀνος , ἐπεισελθών τε αφνω κα καταλαβὼν τὴν πόλιν ηνδραποδίσατο, και τὴν θυγατθα γεμόνος ἐς γυναῖκα αττῶ γάγετο και ταυτην ἐν- 204οι vrος ἀποδωενος τευ της πειρον ξγεμόνι χετο ἐς Ιταλίαν κα τότε μεν δὴ λοὐσαν vin των ρχιερέως τριηρῶνα iθις εζωνησάμενος ἀπέλαβε. διέφερον μεν ου και προς

raretii r urbs ista hi concesserat in ius et potestatem Romani pontilicis, accepit episcopum, quem misisset Pontifex, ut urbem eam gubernaret eo tempore episcopus, qui rem publicam eius urbis curahat, missus a Romano pontifice, natus erat ex familia Mala testa ruit . hane urbem tibi donlinio suo iunxit Constantinus, etiam arcem expugnare aggressus est, cui expugnationi integrum annum insuinpsit, et tandem voti compos actus est. Elidis metropolim subegere Romani Pontificis triremes postquam enim fama allatum erat Achaiae urbetna .raecis esse occupatam, misit pontifex triremes decem, quibus annitebatur, si posset amissam recuperare urbem haec quidem haud venere in chaiam venientes autem Clarentiam absente urbis duce nec praesidio in ea existente, clam ingressi milites urbem cepere et liripuerunt. deinde eam vendentes regis fratri quinquies naille aureis, in taliam navigarunt aliae quo lii fortuna miserabiles urbi isti acciderunt. liberius enti ab Italia progressus, tenente Clarentiam Achaia principe, inopinato adveniens eam oppressit et diripuit, ducta in rixorem principis filia tandem pretio accepto Epiri 'nei eam vendens, in Italiam reversus est. etenim captam a pontificis

293쪽

P. 1294ον η υχαῖα πεμόνα, ταλικὸν Κεντηοιωνα, ο Ἐλλη rc τον πόλεμον ἐπι συχνόν τινα χρόνον μετ δε ταυτα ἐπιγαμίαν ποιησάμενοι ἐπι τω βασιλέως παιδν, νεωτέρω Θωμα, ἁρμοσάμενοι την θυγατερ του γεμόνος, και την τε χώραν

ἐς φερνὴν nro ἐπέδωκαν της Μεσηνης τε και Iθώμης πληγε

της παραλιου Ἀρκαδιας, σπονδάς τε ἐποιησαντο και ταυτην μεν ουν , ἐπεί τε ἐτελεύτησε, αρελαβε Θωμῶς ο του βασι- λεως δελφός, και την τε γυναικα του Λεντηριονος ειχεν ἐν

φυλακῆ, ς ν δ και ἐτελευτησε. ουτ μεν οὐ Πελοπόννησος ἀπ Παλῶν ἐς τοἰς id Ἐλληνας εριηλθεν Ἐλλησι μενδεῖν - τω προσέφερε, πρά- γματα. παγομένοις σφισι την Πελοπόννησον ' Ἀμ-ρώτης δε ο εχμέτεω στρατεύετο ἐπι την ριβαλλῶν χώραν καi πρότερον μεν, ἐπεί τε ἐζῆνεγκε πόλεμον, στρατετματα ἐπιπεμ-φας ἐδοον τον χώραν. και τότε δο υν, ἐnt θετο ὁ των isTριβαλλῶν γεμὼν ἐπιέναι in αντον βασιλέα , πρέσβεις τε

ἐπεπόμφει, και ζιου σπονδὰς ποιεισθαι ἐφ' - ἀπάγεινφὀρον ον α τἀξηται citet βασιλεύς, και πείσεσθαι o τε ν κελευο αυrω ἐνταυθα -ουράτης γεται την θυγατέρα τοι

1426 τος, παρ' avri μέγα εὐδοκιμουντος , και τὰ βασίλεια -ου. C μετὰ δε ταυτα λαυνεν ἐπι Καραμανον τον Ἀλιδέριον, γε-

sere eum Centerione , tri Aehaiae imperabat, generis Italiei posvmodum assinitatem iungontes, filia huius dueis in matrimonium ciata rogis ilio iuniori holuae conclusum est ut dotem acciperet eas nae et liliomae regionem, praeter maritimam Arcadiaε foedus troque ictum bellum diremit hanc quidem, ubi mortuus est princeps, aeeepit Thomas regis frater, et Centerionis uxorem, doue mortua est, in arces rondidit. Hoe modo Peloponnesus ab Italis ad Graecos translata est Graρο- rorum res, eum subigerent Peloponnesum, hoc modo se habuere. Aniurate bellum indicit Triballis primo itaque missis exemitibus Triballorum regionem populabatur ut nuntiatum est Teiballo nprincipi regem hostiliter aceedere, legatos ire iubet ad Amurat in oratum pacem paratum se esse, si pax coiret, tributum trantumcunque imporasset pendere nee r et saluerim facere quaerunqv iussisset Ami rates huius principis filiam sibi in uxorem oeiavit. qtiam petiit sibi uxorem dari, misso Saraaiae lanciarum imperatore.

quam postmodum in regiam adduxit Chaliles, qui plurimum apud regei pollebat his ita peractis petiit bello Caramanum Aliderium,

294쪽

DE REBUS TUR CICIS L. V

μόνα τος Καρίας, τα τε αλλα αιτιασάμενος, και τι τον δελ

Ελληνας ἐπιών δε συν-τρατευματι πολλῶ την χωρα ιδ 'ν, ἐκλελοιπότος αυτὴν του Καραμάνου και τλακρα κατέχοντος

καλευ δαίμων, ν η και βασιλὰ ἐν των πρόσθεν βασιλεων του γένους τούτου ' τε γαρ ων ρέων της χώρας πνρῶν οντων καλου εὐπετῶν οντων ἐπιβῆναι, ορμώμενοι την ταύτηl0χώραν περιοικον ro και φερον και κατὰ βραχύ προώντες κατεστρέφοντο. εστι σβ πόλις αυτ εὐνομουμένη cin του πάνυ παλαιου Aάρανδα δὲ η πόλις οἰκεῖται μὲν ωr uno Dτην πώρειαν των ταύτη ρεων, κα - πάνυ εάλω τιν ἐχυ

i5 και οὐκ εξέλιπεν ου α δ νομιζεται Toύρκους γε οντος αυτους ἀνδραποδιζεσθαι, ε τὰ ι τά τε μα θ' και ες τηναυτὴν διαιταν καθισταμένους ὁ μέντοι αραμῶνος ουτος ομορός ἐστι τῆ Πισιδῶν χώρα καὶ τη ουργοτrεω ο δε Πισεδδεα ουτοι και Βαρσάκιδες καλουμενοι νομάδες μεν εισι θααι γλώττη ra ον ρκων διαχρώμενοι, ληστρικώτερον δε βιοτεύουσι, την τε Συρίαν ληιζἡμενοι και η αλλην σφεσιν χώραν, 102και δὴ την Καραμάνου διαπολεμουντες ληιζονται. ρχοντες P. 130

Cariae neem , erimini ei inter aeter v rtens quod fratrem suum iuniorem, cui alimenta praebuerat, ad Graeeos misi,set veniens itaque cum magno exereitu regionem graviter illigebat populationibus. quam Caramanus deseruerat, eum se erepisset in montium cacumina. regio ista urbe habet duas una Laranda vocatur alteri nomen est Toeoneium Toconpium urbs inagnitudine et opibus praestat, in qua antiquitus reginae morabantur eum montes regionis illius frui irmissimi et admodum niti niti, o faeile seandi possent, omnem belli molem verteelint in sinitimam regionem quam agentes et ferentes paulatim progressi subigebant urbs ista optimis legibus fundata tiam inde ab antiquo Laran ta sita est in radicibus montium, qui in ista regione visuntur, ne aliquibus munimentis adversus vim hostium firmata est incolae regionis muratis adventui expectarunt nec si hi fuga constituerunt putabant enim eum et ipsi Turci forent et iisdein moribus reliqliaqile vitae eonsuetudine uterentur, se nihil hostile passuros Caramauus ille sinitimus est Pisidarum regioni et Turgutae Pisidae , qui etiam Barsacide voeantur, pastores sunt et Taircorum linguam in usu habent latroeiniis magis intenti vivunt. praedasque ex Syria et ex initima regione agunt nee abstinent a

295쪽

d σφίσιν φεστῶτες και ληιζόμενοι της τε λεια το ἐπιβάλλον μέρος αυτοί τε διαλαγχάνουσι , και τοι οἶκοι ἐπι ταις γυναιξιν ἐπιμένουσιν πιδιελόμενοι διδόασι τυ αλκιμον μέρος.

μενίαν κε και Καππάδοκας 4 χώρα ιτου του Tουρ-5γουτεω γένος δοκε νεώτερον γεγονέναι π Ἀμυθάονι, και ἐπικαταβῶ ες την αὐτη της Φρυγίας χώραν ἐπικρατησαί τετο cin τοῖὸ in χωρας, και ἐς δευρο διαγενομενον προς τε τοὐς παῖδάς τε και Καρ ἀνον διαπολεμεῖν διεπολέμησε δε μεν οι το παλαιὸν και προς τοὐς ευκάρνας αρυῖλούκεω,

ανδρι του νομα και την χώραν καταστρεφώμενος Ἀμουράτος ο Μ μἐrεω ον τε θυγατέρα αὐτολεσχεν ἐς την γυναικωνῖτιν, κα Iυν παῖδα αυτο κατέλιπε αρχει το χώρας τους μέντοι γεμῶνας, τον τε Κερμιανὀν κα - δήνην, i ἐλαυνων in Λαραμῶνον, και τον τε Σαρχάνην της τε χώρας ἐξήλασε , και επιῶν τα βασιλεια αιτῶν ηνδραποδίσατο. μέντοι ιδήνης τελευτησεν παις ον, Ἀρχίνης δε και Μεν-δοσίας ἐπι τάς μορους αυτῶν χώρας διεσώζοντο, ἀπο--γὀντες μουράτη ἐπι ὀντα. -ενδησίας μέντοι ἐς Ῥόδον τι-Ncκόμενος διέτριβε, μετὰ δε ταντα κηρυκευσάμενος φίκετο παρὰ βασιλέα, δεόμενος τυχεῖν ἀγαθοῶ τινος προς του βαυι-

regione Caramani, eum quo ipsis continuum bellum est dileos eligunt, quorum lucti praedatii in proficiscuntur. rances praedam superfluam capiunt, et imi partem haud contemnendam iis areiuntur qui domi apud uxores renaanserint. Turgute Phr3giae imperat et Armimia in Cappadociainque regio eius attingi. genvs Tu es ita videtur ecpnter admodiui fuisse sub Amythaone; et cum in 'hrygiam iuile deseenilisset regionem istana ex eo tempore obtinuisse. luod cui durasset ad haec tenipora, contra filios et Caramanum arma tra-lit. bellum etiam gessit iam lini genus istud adversus Leucarnas. Caraeli eis filios. Candylorum urbs Cariae in potestate viri, quiniincupatur a a a regionem itaque Populationibus divexans muratos Nei timetis filius illicis filium in gynaeceum suum transtulit silium regionis principein relinquit Cermianun et Aedinem archanemque Principes, cum proscisceretur eoutra Caran anum, regionibus ipsorum expulit, accedensque regias eorum spoliavit. Aedine excessit o vivis, eatens liberis. Iarchanes et Mendesias in regiones initimas sugientes servati sunt ii quid mali ab Amurate paterentur. Mende-sias Rhodum contendit, ibique moratus est postea praeconio excitiis accessit ad regem, flagitans ut aliquid boni ab eo impetraret qui etiamnui apud regem aetatem agit, victum et necessaria a tantiis

296쪽

D REBUS TURCICIS L. V. 245λέως, καἰ ες εὐρο ετ διατριβων την δαπάνην χει πο των θυρῶν ὁ μέντοι καραμῶνος, ἁ τότε Τοκόγειον κατειλ φεικα την χώραν αυτου κατέχων διέτριβεν , πεμπε πρέσβεις

παρ' ' ovράτη, πισχνούμενος την τε θυγατέρα δουνα α 5 et εις γυναῖκα και τον παῖδα αυτο ἐnιnέμπειν συστρατευό

εnειθετο, τὰς σπονδὰς κα ορκια ποιησάμενος πήλαυνεν ἐπιτος υρωπης μετὰ δε ταῶτα χρόνου ἐπιγιγνομένου ιτεασάμενος σι αἴλην τον Σινώπης και Κασταμωνιας γεμόνα 10 ἐστρατεύετο ἐπ' αυτόν. ουτος μεν ουν, ἐπέθετο in αυ- τὀν ἐπιέναι ' ουράτη, πρέσβεις πεμφε, και την με του Dχαλκοὐ ρόσοδον Ἀπέσχετο αποφέρειν του ἐνιαυτον, σύ ν

κα Ουτος ες τὰς βασιλέως θύρας τον μέντοι Πυργούτεω ab παῖδα και προτερον τι παραγενόμενον ἐπι τὰς βασιλέως ρας πυθομεθα ἐπαγαγέσθαι βασιλέα, και ἐπιτρέπειν τον χώραν αὐτω διαθεῖναι fi αν αυτω δοκοι'. I αὐτα μιν αυτω ες την Ἀσιαν ἐπέπρακτο, λαμπρῶ-nοδεδειγμένα ἐς την αρχον αυτω. και προς τε τους ευκάνας 20επολεμει συχνόν τινα χρόνον. ἐγένετο δὲ ε του μοτρύτεω ελευσις ἐπι νι βαλλων γεμονα και ἐπι τον γεμόνα Γεώργιον τον κηδεσrn αντο δι' αιτιαν τήνδε γέφανον γὰρ P. 13Iτον νεώτερον παιδα χων παρ' ἐαυτω διατριβοντα, ο μέντοι 10. com II. ωσις paecipiens. Caramantis cupidus recipiendi oeonelum et regionem suam legatos ad muratein mittit, promittens se suam filiam ei daturum uxorem, et filium quem haberet, missurum ut in tantii inereret Amurates in foedus, iuramenti religione interveniente, Caratrianum suscepit, et in Europam iter intemtit. postea eum aliquantulum temporis intercessisset, arma contra Ismaelei Sinopes et Castamoniae Principem arripuit, nescio ob quam ostensam. qui ut accepit muratem contra se ut hostein properare, Iegatos obviam regi mittit, qui dicerent, si pacem petenti daret, se quotannis aeris reditum quantuscrinque esset regi Pensuruin praeterea pollicebatur se filium suum in regis ianuas missumim. fili uin autem Turgutis mitem iam ante in regis ianuas abiisse constabat, regioni pristinae restituit eique et in eo agere pro suo arbitrio perauisit. Hae quidem sortiter ab Amurat sacta incredibile dictu est quanta gloria Asiae regnum illustrarint. bellurn quoque tempore Iongo inter ipsunt et Leucarnas arsit. Expeditionem suscepit Amu- rates contra Triballorum principem et hii in allinem Georgiuiu expeditionis huius cistam causam tradunt Stepanuiu uiua iunio rein

297쪽

246 LAONICI CHALCOCONDYLAE

τοις ὁ μέντοι γεμὼν καταλιπών τον παῖδα αυτου Γουργου- ρο εγιιτρο αεύειν τε τον ὀλιν καὶ φυλάττειν τὰ τείχη, ἐν in Gnιν ι πολέμιοι, uro ἐπι Παιονίας ἀπηε επικουριας δε οσήμενος ' πῆ γαρ αυτε ι κα ἐν τη Παιονι α χώρα τε οὐθ

καλῶς χοντος του χωρίου. ὀ μεν ου παις αὐτου καταλε-

B κησόμενος ως δε πιών ὁ Ἀμουράτης πέδραμέ τε την χώραν κα ἐπολιόρκει τον-ὀλιν, μειρῶτο μηχανὰς παντοι προσάγων τῶ τείχει ελεῖν τον πόλιν ως δ' udi αυτω νιε- το, δεδίττετο τον ήλιν τηλεβόλοις μεγίστοις ὁ τοῖς ις εκεῖνον τον χρόνον γενομένοις, και τά γε τείχη τύπτων ωκ15 ἀνίει ενταυθα ὁ του γεμόνος παῖ Γούργουρος, δεδιώς μη

λεως περ συνθηκῶν, και ἐσnἐνδετ εφ' 'αραδιδόναι τε τον πόλιν τω βασιλεῖ, και αυτους ες τὰς θύρας αὐr φοιιῶντας

τυγχάνειν ων α δικαιοῖ υτὼς βασιλευς ἀποφερεσθαι --20Cτος μεν ουν τον πόλιν παρέδωκε, και ες τὸ στρατόπεδον ξελ

sili irin ahphat secum morantem, cum proseiseeretur penderoviam, ubi ipsorum regia erat princeps, relicto silio Gurguro qui et Georgius et GrΡgorius ut tutaretur rheiu et defenderet moenia, si adventaret hostis, ipse abibat in Patinoniain aurialium oraturus erat enim huic etiam in Pannonia regio haud contemnenda; paueterea urbes multae et opulentae, quas permutatione facta eum Sigismundo Pro Belgrado EleaEarus acceper.il haec ni in urbs inire Placebat regi, quasi regi admoduin esset opportuna propter portus commoditateiu. illius quidei praedicti principia relictus erat ut tueretur urbem et a parabat, nihil .asurus hosti urbem obsidere instituenti tandem accedens murales incursionen in agros secit, et postea urbem obsidione cingit, machinas varias noenibus admovens, si quo modo urbe Dotiri posset cum nihil proliceret, oui bardas, quae ea tempestate habebantur ii aximae, produci iubet, itaque moenia puhsare haud ces-oabat nec sic aliqua capiendae urbis spes anulsit veritus autem xursurus ne urbs audeat venire tu manus hostium, cum ombarda rum iuretui amplius sustinere non possent, admittebat verba regis quibus pax offerebatur foedus ictum est, quo tenebatii ut urbs regi traderetur, p. autem cum eo in ianua prosiciacerentur, consecuturi Diyitia i Cooste

298쪽

DE REBUS TURCICIS L. V.

μετ' o noλὼν δε χρόνον, ς επύθετο τον-ατέρα αυτῶν ἐπαγόμενον επι Ἀμουράτο και τους γε παῖδας παρῶ του ατρος λόγους τε δεχομένους και κρύφα διακηρυκευομένους περ icin οστάσεως λαβών αμφω τὼ παιδε ἐξωριζε et ὀφθαλμώοεκατέρων ἁ μεν ουν Ἀενδέροβον τα ριβαλλῶν βασίλεια παρεστήσατο, και φρουρῶν ἐγκατέλιπε τῆ πόλει ἱκανον, αὐ-τίκυι επιών λαυνεν επι Μαελογράδον τον Παιόνων πόλιν. εστι δ' αἴτο -ὀλις αμφοι τοῖν οταμοῖν περιρρυτος γινο

Μ μέτεω, τυπτε με το τεῖχος τηλεβόλοις και κατέβαλε μέρος Οὐκ-λίγον, ἐnεπόνθει δε τά στρατείματα προς της πὀλεως Eo ἀνηκεστα On τε τηλεβόλων και τηλεβολίσκων παμπόλλων ςτο βασιλέως στρατοπεδον ἀνιεμένων επι τους ἄνδρας και μυρία οσα βέλη ἀφικουμένων επι τὰ στρατόπεδον ενταυθα λίης ὁ του Βρενἐζεωήκουσε αριστα, τῶ στρατοπέδω, ἀνηρτε γενόμενος τὼ ἐς τειχομαχίαν συν τοῖς αυτού πρῶτος, καὶ τάφρον 2σὀρυζας ς εγγυτάτω τος ὀλεως ἐσκήνου συγ τω στρατεύματι P. 132αυτου. . μεν ουν το τεῖχος κατεβέβλητο, ισεχέοντο δὲ εις τον ὀλιγδει νεηλυδες, και το μεν-όλεως πολύ μέρος κατε

κράτησαν. μετὰ δε ταῶτα τῶν ν η ὀλει ἀθροιζομένων,

ea quae rex statuisset Gurgurus regi urbem tradidit, et tu astra egressus eoiiversatus est apud regem una eum fratre suo topano nec multo post, ut nuntiatum est murati patrem horum contra se ho

stili animo pergere, filiosque patrem clam adiutare et ad desection minclinare, ainbos adductos silios oculis orbavi Spenderovia Tribal lorumque region occupata, oppido praesidium validum imposuit et

continuo opias contra Belgradum Pannoniae urbem movit urbs ista duobus circumfluitve uviis ab uno Ister, ab altero latere Savus uuit. qui in strum eo loci iuxta urbem eam essunditur Spenderobus et haec . . . ut accessit Mechivetis filius murates, urbem obsedit, boiubardasque expediens urbis partem haud parvam stravit at exercitus muratis intorim iutolerami patiebatur ab oppidauis, qui om-baedis halistia aliisque machi uis bellicis gravissime illigebant tostes urbi assidentes sagittis aliis in iaculis pene obruebantiae tum viri euin castra ibi tum alie Bretieais illius, cuius suina per castra erat celebris, primus clim sitis succedit muro oppugnando qui Ossa iuxta ii rhea facta et continuuita ibi tentoria sua tetendit ubi inurus pie- eLua eat, per loca patetitia uiam peregriui irruunt et tirbis partem

299쪽

ἐς χεῖρά τε τοῖς νεολυσιν ἀφίκοντο, και σάμενοι ἐξεώσαντο καταβαλόντες cin του τείχους κανώς ἐξεκρούσθο τῶ τρατεύματα καὶ οὐ προεχώρει αυτ ο ὐτης πὀλεως αἱ ρεσις, πήγαγε τὰ στρατὸν κα ian λαυνεν εn οἴκου. nasχον di in or οσας τῆ Σκοπιων τε και Iλλυριῶν χώρα νδρα των res Sαύto, μεγέθει δυνάμενον καλανιῶ ni τῆ dελφῆ γαμβρῶν γενόμενον, κα στρατόν τε ἐπιτρέφας πεζόντε μα και inne-wκόν, ἄστ ες το Ἱλλυριῶν ἐσβαλεῖν χώραν, διηκεν ἐνταυθωτὰ στρατεύματα.

αυτη καλεῖται, καὶ στιν ἡ χώρα αἴτη τραχεια τε κα ορεινοπάνυ διῆκε ει επι λλυριοὐ τους προς το 'Iόνιον κισμε- νου παρ την θάλασσαν. εστ δε αυτῶ βασιλεια και πόλις ΓαΛια καλουμένη, και σταμὸς παρ' υτ ρόω εκδιδοῖ ες Drρον ουτος με δ ὁ τῶν γλλυριῶν βασιλεύς, ἁ δη-- ab μένος αὐτου unῖ σάμου της χώρας, ως στρατόν τε συναγαγωνηνυεν οιδέν, οὐδείς χειρας ελθεῖν νέσχετο τῶ βασιλέως στρα- τω, πρέσβεις τε πεμφε παρὰ βασιλέα, καἰ μάζατο φόρον ἀπάγειν του νιαυτο μυριάδας δύο χρυσου κα πεντακεσχιλίους. βασιλεῶς δε προσιετο αἰ-nονδὰς nοιεῖτο αυτῶ. 20 Tούτου δε της χώρας εχεται ' του Στεφάνου του Σαν- V. 104 δάλεω χώρα , Ἱλλυριῶν et γένος, καθηκουσα ne θάλωσαν

maximam capiunt colliguntur in unum oppidani, et mauus cum P regrinis sortiter eouserunt, quos imputio niagna vi in sugam e tu ut, et de Dioenibus deturbati exactos urbe hac igitur spe capiundae urbis frustrati, quia peregrini sortiter expulsi eraut Amrates lini exercitibus abscessit et domitu ire eo utendit Scopiorum vero et lilyricoruin regioni praesectum dedit virumiri inarium suumque sororium cui tradidit Pedestres et equestre copias, ut incursio- uena in lilyricum sacere posset. Illyricorum rex Bossina regionis illius nomen est quae cum ait a Pera etinoutana, porrigitur usque ad Illyricos, qui incolim inari unaain Ionii regionem est et urbs segniqii sedes ;aitia sive Iairia, et uvis qui eam livit quem krinam vocant is in Savuin Ut qui deinde in Istrum exhauritiae lite lilyricorum rex sua regione ab Isam vastata exPrcituni comparavit veritus autem cum muratis confligere exercitu, legatos uisit, qui dicerent se paratum esse, si Pacem impetraret, itotannis viginti quin lite uilia aureorum tributi nomine conserro. rex murates hac cotidicione pacem dedit.

Huic regioni adiacet Stephani Sandalis filii regio, quam gens Ιllyrica tenet et se extendit ad Iouium . . hae natio cum Illyrica Diyitia i Cooste

300쪽

DE REBUS TUR CICIS L. V.

ἐς το Ἐνιον παρῶ .... καλουμένη τὸ μεν δ' ἐνος τουτ υλλυρικον ν gno παλαιου διέσχισται απὸ του λοιπου

των Ἱλλυριῶν γένους ' θεσι με γαρ καὶ dictiora τῆ αννῆ

διαχρωνται, νόμοις δε ου τοῖς αὐτοῖς Λουδο-ερο ν νομώ-b orici συμπαντες ο ἐς την Σανδάλεω χώραν τελούντες. μεταδῶ μέντοι το ιπείρου καλαυτου της χώνας πόλεις τε νει- σι αυτῶν τε των Οὐενετῶν και η του βάνεω χώρα του Κα-στριάτον, μετὰ δε ταύτην η του Κομνηνοὐ χώρα, τὰ πολλῶπαράλιος do iani μεσόγαιον μέντοι ς βραχύ τι παρατεμ 10 νει ἐπι τον περιοικον της Ἀργυροπολίχνης αὐτοὐ ταύτη ἐκι-ομένης, εν η ὁ της χώρας παρχος διατριβων τον τε Ιβά- Dνεω χώραν καὶ Κομνηναίων ἐληίζετο τουτων μέντοι o τε Ἀβάνης ἐnι τὰς θύρας ιών του βασιλέως στρατεύετο υν τρβασιλει, - ωφογοῖτο τῶ βασιλέως στρατεύματα και Αρια- 1ονίτης δε ὁ Λομνονός, ως πον και αντ η Πατρω ορχητα βασιλέως, φικόμενος ἐς τὰς θῖρας την δίαιταν ευε παρ βασιλέως. στερον δε τελευτησαντος βάνεω του Λα-στριώτου τόν τε παῖδα αὐτο λαβῶν ἐς τὰ βασιλεια και την χώραν φ αυτω ποιησάμενος εῖχε. μετὰ δε ταῶτα ου πολῶν 20χρενον, ως διατριβων Ἀριανίτης ἱκέτης ἐγένετο cin των θυρῶν τυχεῖν γαθοῖ τινὰς προς του βασιλέως, λόγους τε δους ἐπιπέμψαι ἐπι τοὐς της χώρας αυτου, και nισχνουμένων P. 133αοτω nόστασιν, ν ἀφίκηται ἐπ' αυτούς, ἀποδιδρ κε τε

sit, iam olim a reliquis separata est Illyricis ineolae antem moribus et victus ratione illi diserepant ab Illyricis, verum alias sequuntue leges Cuduem nuncupantile innes qui degunt in Sandalis regionε. inter hanc et Epirui sitae sunt quaedani Velietoriam urbes, ubi et Ibanis recti liiihi latur Castri otis huic annexa est C attinera reuio. Pleraque inaritima versus mediterraneam regionein revi intervallo extenditii ad loca Argyropoli initima, ubi praesectus muratis castra habens, Ibanis et Comnenorum regionei evastabat interea banes victus ibat in ianuas regis, eumque sequebatur, quocula lite eum DPiis militatum abiisset postea Arianites privatus paterno Principatu in regis ianuas abiit, a rege victiam Et necessaria capiens se inu mortuo Castriote bane, silium eius in patrium principatui subrogavit Amurates Arianites, qui et ipse suo principatu deiectus erat a rege, supplicabat ianuis ut bolii aliquid a rege consequeretur dei nil inissis quibusdam ad eos qui in sua adhuc, unde pulsiis erat vi hostili, res oue e sabantur, dicebat se eo cum copiis venturum qui cum Priami uerent, si riuatus adve-se , se a rege delectra ros, fuga relictis ianuis, in suam regionem se recepit. reversus igitur ad Pater-