Laonici Chalcocondylae Atheniensis, Historiarum libri decem

441쪽

Ῥωμανου καλουμένη , κατασχεθέντες n' αλλήλων αυτ ταυτη κειντο , και ἐπιόντες αυδις πιπτον ἐς αυτούς, κώεουτως ἐπάναβαινοντες onουδῆ ἐπειγομένους διαβαινειν, σωρον

μέγιστον ζῶντες κατ τον πύλην ἐπεποίηντο, στε μηδεν βλ

σιμα εἶναι ἐντευθεν κα ουτοι μεν ουτως in πλεῖστοι, ἐν boυδεν λεγ ἀπώλοντο ἐπειγόμενοι φθονα ε ἀλλήλους, τι- V. 164nτον ἐς ἐκειν το θέαμα, και τίς πυλας κεκλεῖσθαι ώμασι nεριιόντων ἐπι των Ἐλλήνων ο δε νεήλυδες υπερβάντες τομέγα τεῖχος κατέρριπτῶ γάρ τοι και αὐτου μέγα μέρος uno B του τηλεβόλου εισεχέοντο ταυτη ς τον πόλιν και διήρπαζον Ἀτην πόλιν, τραπόμενοι οποι κἀστω προχωροίη.

ναυς τῶν μενετῶν και γα ων, και novo ἐς τὼ πλοιάρια ἐσβάλλοντες σπουδῆ καλακόσμως ἀπώλοντο καrαδυομένων τῶν nnλοιαρίων. και γιγνετο οἷ δὴ γίγνεσθαι εἰώθει ἐν τοῖς τομουτοις θορυβοις, ἀτάκτως χωρουντων κάστων ἐς το διασώζεσθαι ἐν ουδεν κόσμω και υτο ιαν φθοσαν ἀποφυγὀν- τες τους ουρκους' ο δὴ πυλωροι το πόλεως ἀγνωμοσύνη

κακοδαίμονι χρησάμενοι, ως ἐώρων τους Ελληνας ἐπι τῶς NC αν τραπομένους, φυγη ρμημένους σώζεσθαι ἐς τῶ ναος,οιόμενοι γε ἐπικλεισαιεν ἐς τὰς θύρας, αναγκασθεῖεν οι D

turba humi ea lehatit deinde alii aecedentes per iacentes incedebant. tu hunc modum ascendentes in eos qui eciderant, studio transeuntii magnum secerunt acervum hominum, adeo ut nullus ea elabi posset. at sic nullo respectu habito periere plurimi, cum alius alitim fuga Praevenire festinaret, et in miserabile hoc veniebant spectaculum portae quoque claudebantur oppletae corporibus Graecorum, cum pereas exitum quaererent vadentes peregrini muro magno superato nam et huius partem hombarda maxima diriterat ea ruebant in umbem quam diripiebant, euntes qua cuique liberum erat, nemine prinhibente. Graeci autem, ubi primum fama captam esse urbein volabat, suga ferebantur in portum ad Venetorum et Ianuensium naves plurimi nave cum summa celeritate ingressi intercidebant, navibiis alio me sis ea Ius coutingere videbantur quae contingere solent in eiusmodi turbio, cum omnes nullo ornatu nulloque ordiu susque deque currerent, Mi semet ipsos servarent tutos ab imininenti periculo et biquidem Turcorum manus evitarunt. at irbis ianitores ignorantia et inscitia tu lice usi, eum cernerent Graecos conversos in fugam ad naves Properare et inpetu in eos qui salutei consequerentur ruere.

442쪽

DE REBUS TURUCIS L. VIII. 397ληνες ἐπιστοαφέντες ἀμύνεσθαι, και κατά τινα χρησμὰν δόμενον εν τῆ πόλει ἀς τους πολεμίους χρι του αύρου χώ-

Pου τος πόλεως επιγενομένων και επικειμένων τους - τῆ n λει συστραφεντας ἀνάγκη ιιυνομένους ἐκβαλεῖν του nia 5 μίους καναυτοὐς ι πχειν τον-όλιν - ταυτη, ωμαι, τιθέμε

lo λέγοντο και ανδρες και γυναῖκες και αῖδες. οὐ πολλῶ μέν-Dτοι στερον λάλωσαν αὐτων ούρκων μαχητι και ανδρῶν oti ολεροι ἐντος του νε διεφθάργαν π ἡρκων. λλοι δ' αὐτων Ἐλλήνων λλ της πόλεως τραπόμενοι εν an ορια τε εἰχοντο, και - πολλῶ στερον - με ἀπώλοντο o δε και 15ηλίσκοντο και ολλοι των Ελλήνων ἄνδρες γενόμενοι γα- θο ἐμαχέσαντο και ἀπέθανον ρος τος πατρίδος. στε μηἐπιδεῖν τὰς γυναῖκας αυτῶν και τους παῖδας εἰς ἀνδραποδι-ομὸν γινομένας. et και Θεόφιλος του Παλαιολογων γενους et αύτη ἐτελεύτησεν ανδρικῶς ἀγωνισάμενὸς θανάτου ενεκα και p. 2 si 20 των Παλαιολόγων οι μετοχιταῖοι, o τε πατὴρ και ι παῖδες

tavrοὐ μαχόμενοι nάλοντο. και συχνο τῶν ὐφι βασιλέα 'Ea νων εὐ γεγονότες ἀπέθανον. μὴ ἀνεχόμενοι ἐπιδεῖν σφίσι

2. των πολεμίων putabant, si eos clauderent intra urbem, ore ut eogerentii redire et redintegrare praelium cum fioste id consilii suggerebat oracti lumquoddam in urbe decantatum, ore videlicet ut cum hostes euissentusque ad civitatis locum Talari dictuin et oppidanos persequerentur,

oppidanos tum comtersos, necessitate sic urgente, hostem Expulsurosti rhemque sortiter retenturos. iii oraculo arbitror dem accoinmo dantes ianitores laves de tiro extra urben laetasse ei in arat in turba magna virorum et mulierrim huc conflueret tandem contendebant ad maxinium urbis templum S. Sophiae dictuin huc congregabantur viri parite et mulieres liberique nec multo post apti sunt a Tureis ei te praeliunt, uirimique viri intra templum a Tureis trucidati sunt reliqiti Graeci per urbent fuga dissipati, quo se vertemrent ut effugerent praesens discrimen nesciebant haud multo post quidam eorum pecorum more trucidati, quidam apti sunt plurimi Graee eum forent viri boni, sortiter eiebant praelium, eligentes potitis pro patria mori quam videre uxores et liberos praeda in fore hostium. Theophilus exortiis Palaeologorum genere sortiter dimicans in ea pugna oecubuit Palaeologorum oeii, pater et silii eius, mantis conserentes magno antimo aes sunt in eo praelio complures Graeci Dissiligo by c fle

443쪽

του βασιλέως, αἱ δε των Οὐενετῶν τριηρεις λυσασα εκομιζονroci του Ἐλλησπόντον, και τριταῖοι ἀφικνοῖνται ες Eιβοιαν κενῶ

θρώηωὐ τους γὰρ πλείους ἀποβιβάσαντες ο Ἐλληνες λαξαντο ἐς την της ὀλεως φυλακον προς τὼς -λζεις, κοι

εάλωσαν, οι δε και ni νον αἱ μεν ιν τριηρεις ἀφικόμε- , ναι ἀγγέλλουσι τε την Βυζαντίου συμφοράν, και πωντες Ουδε Βηδεσαν noti τράπωνται γενόμενοι αυτίκα γὰρ ἐξειν εὐαυτοὐς ro. δεινον ενόμιζον. και α νοσοι αἱ εν του ιγα ' σχεδὀν τι

ἐτμ-- ώρμηντο ἐς φυγον, και ι γεμόνες τῶν Ἐλληνων κω οι περὶ Πελοπόννησον συμφορ πεπλογμένοι μηντο ἐπι Mτην θάλασσαν δ α δ ξυνέβη στερον γενέσθαι τον nὀ

λυειν, ἐπιπλέειν τῶ ναυς, παραγγέλλειν τε τοι ἐνδερ υ λει ὁρ-θαί τε εκαστον εν τῆ χώρα και μηδεν ἐπιτρέπειν

lue omnes hine etiam qui erant de elasse regis, acetogebantur ad

praedain. Venetorum triremes solutae serebantur liominibus aeuae per Hellespontum, et die tertio Euboeam appelliant nam plurimos eorum Graeci ex navibus deductos disposuerant ad ristodiam urbis, per iuri pinnas eos collocatus verum capti sunt; quidam ornm interempti sunt triremes advenientes Byzantii calamitatem nuntiant. Onines quo abirent, parum sciebanti existiinabant enim eandem ea lamitatein quana pratuu in ad ipsos Perventura ut pene ormirs HOtqDot Aegaei maris insulas incolebant, lagani aeripiebant. GraΘcorii duces, et onmes qui in Peloponneso erant, ista alamitate territi se,linabant ad inare quapropter postea aceidit ut Albani, qui in ea erant, ad desectionem properarent. Rex quidem occupato Byzantio, aganum assinem suum naves adaptare iussit, et pergere in urbem Galatiam e regione sitam et imperare ne ad naves perganti praeterea dici iubet iis qui intra urbem erant, ut singuli in suo loco quieti manerent, nec paterentur quemquam conscendere naves princeps enim huius civitatis ubi om- perit Byzantium in potestatem venisse hostium, timens ne simile exitium se suosque raperet, accipiens urbis claves venietisque ad re- Dissilia ' Cooste

444쪽

D REBUS TURCICIS L. VIII. 401

αυτω τε ἐπιτρέπουσι φῶς, ἀξιούντες πείθεσθαι του λοιπου αυττ ο τι αν κελευοι τότε μεν δε τον ἀγανον ἔπεμπε παραληφόμενόν τε τον-ὀλιν και μηδενι επιτρέφοντα ἐσβαινε ιν ε τῶ ναυς ο μεν οὐν Γαλατιανο ώς εῖδον τὰς τρι-

γρεις επι την ὀλιν σφῶν ἁρμημένας, ἐνταυθα δ' ἀπαντες v. 166

πασσυδι ρμοντο επ τὰς ναυς' ο δε Τουρκοι πεῖχον αυτούς, και τινας αυτῶν διεχρήσαντο δεδιττόμενοι με δὲ D

ἀφίκετο Ζάγανος, εἰσιών ἐς την πόλιν καθιστα τε τα εν τῆ

πόλει, και ρχοντα πέστησε του βασιλέως. Ἀστε μια μέρα 10 δυοῖν πόλεων κυριος γενόμενος την με ηνδραποδισατο, τηνς α παραλαβὼν τα κατα την πειρον τειχη καθαιρεῖν τους ενοικουντας προσέταξεν ἐποίει δε τουτο, ῶς αν μη νεῶν nὀπιαλιας φικνουμένων ἀπόστασίν τε βουλευοιντο, καθηρημένων των τειχῶν της πειρον, κα τῶ βασιλει ἐσαυθις η ἐπίη

i5 πὀλεμος, κατάπη ἐσιὼν ἐς την πόλιν.

Ἐλλήνων μεν ουν σοι μη ἀπώλοντο τοττους ἀπαγαγοντες ες την Γαλατίον, τους ἐπιφανεις μάλιστα αυτῶν και αλλοι μενουτως ἐλευθερουντο Nοταρῶν δὴ τον βασιλέως Ἐλλήνων p. 213 πρυτανι αυτός τε ὁ βασιλεὐ ἐξωνησάμενος και γυναικα και 20 παῖδας, και χρηματισας αυτ αττα βούλετο συνιένω τῶν εαvrou και τὰ της ταλιας οσα ηδε προσδόκιμα, τι μα τε και συνεγένετο ρενον τινά. 4αι 'Eλλήνων σοι λευθέρωντο,

gem seque urbemque et cives eius fidei oministi, promisitque in posterum suosque fideliter et obedienter sub ipso fore quapropter rex misit Zaganum, ut urbem in dein acciperet et nulli oncederet intrare naves verum eius urbis cives, ubi vidissent triremes rogias accedere, omnes uno impetu et consertim coeperunt irruere In naves. at Turci retinebant eos, et ut caeteris metum iniicerent, quosdam trucidarunt Zaganus cum advenisset, urbem ingressus est; et rem publicam ordinans, regium praesectum urbi praefecit uno itaque die duarum urbium potitus est alteram laede diripuit, alteram in sulem suscepit eiusque incolas muros, qui continentem spectant, diruere iussit id autem ea gratia imperabatur, ne si naves ab Italia advenirent , ad desectionem propenderent quam auri destructi vetabant. praeerea ut ea urbs, si denuo ingrueret bellum, regi advenienti

pateret.

Graeci quotquot exitium evaserant, abducebantur Galatiam, et libertatem recipiebant hi erant viri prae aeteris maxime illustres. Notaram regis Graecorum primarium iudicem c in rixore et liberis redemit Turcorum rex et cum eo collocutus, permisit ei ut ubi vel

Iet eum sitis habitaret hic autem expeetabat auxilium ab Italia, quod brevi affuturum arbitrabatur. interim tamen Byzantii eum rege man- chalcoconotas. 26 Dissilia ' Cooste

445쪽

συνελέγοντο αἰθις ἐς την Βυζαντιο πόλιν, τους τε ροσῆκοντας αυτῶν ἐλευθεροῖντες κα ἐπιτηδείους κα Ου ολλωυστερον n βασιλέως ἀπώλοντο ἐγένετο δε δε ώς νηνέχθη ἐς βασιλέα παῖδα εινα του Νοταρῶ ἐπιον δωδεκαετη.

i δε ς ἐπύθετο τῶ παρὰ τολοινοχόου, χαλεnῶς τε φερε και ἐποιεῖτο δεινόν, λέγων - οινοχόε ταῶτα υκ νασχετ εστι, βασιλέα ἀφαιρεῖσθαι τους παῖδας μῶν, ουδὲν χων ο τι νὴμῖν ἐν τε παρόντι ἐπιμέμφασθαι, ἐπει τε συνέγνω μῖν την μαρτίαν ζωνησάμενος. εἰ ὁ ταὐr ουτω μῶς ποιοίη. H τι υ κελεύει μῶς αυτοὐ κακιστ ολέθρτ αραδουναι; '

ταὐτά τε λεγε, και οὐκ εφ' εκών εἰναι nor τον παῖδα ναι-

τιος ἄν ἐκδώσειν ἐπιπλήττοντι δε του ιν ἡ και παρανοῶντι μήτε λέγειν μήτε ποιεῖν οτω ἐς βασιλέα, ώς--ικa Cianoλούμενον , ου επειθεν. ἐπε δε ποστρέφων πῆγγειλε a xl βασιλεῖ τἀ παρὰ τῶν Ἐλλήνων, αυτικα ἐκέλευσεν αυτόν

γαγόντας κατασφάζαι. οι μεν ουν ς φίκοντο ἐς αυτόν οἱ

εni τοὐr ταχθέντες, ἐδεδεο αυτῶν et ους παῖδας εναντιον αυ- του νελεῖν τα πρῶτα, μετὰ δε ταλα εαντο καταχρῆσασθαι. Σκα o με παῖδες αυ του καταδεισαντες τὸν θάνατον ἐδεοντο

sit. nidam Graeci qui erant libertatem eonsecuti et praesenti exitio subtracti, iterum colligebantur Byzantium, propinquos et amicos suos in libertaten antiquaui asserentes verum haud multo post regis iussu omnes interiere quod quidem si evenisse compertiam est ubi est rumore allatum ad regem Notara esse filium natum annos circitet duodecim, unum de suis pincernis misit petituti puerum. Nota eas postquam aceepit ex pincerna regis voluntatem, graviter ira auecensus est sibique eam petitionem admodum periculosam et intolerandata sore iudicabat et sic ompellavit lucernam regium o incerna, haud serendum est regem mihi liberos velle eripere eum nihil sit quod erimini det, cum semel errorein remiserit si id fixum ratumque sedet in animo regis, quare non imperat ut nos turpissimae morti liberos nostros tradamus haec locutus addidit se nequaquam fili tu regi petenti daturum, eum nullam in ipsum commiserit cul-Pam pincerna autem obiurganti et monenti ne talia et diceret et faceret in regeni, quasi illico periturus, non obtemperavit pincerna igitur reversus ad regem responsum quod ab Notara acceperat Gli rompsit rex iratiis praecepit ut Notaram cum liberis, quos seeum taberet, continvo abducerent et nec darent hos, quibus id negotii initinetiim erat, eum advenissent, rogavit Notaras ut primo liberos in conspectu suo occiderent et postremo in se hostili serro ruerent. at Dissilia ' Cooste

446쪽

του πατρός, και σα ἐνῆν σφίσι χρηματα ἐν τη λαλία, παραδεντας περιποιῆσαι φῶς στε μη ἀποθανεῖν ὁ δε υκεῖα, αλλ' ἐκέλευε θαρρουντας ἰέναι επι τον θάνατον καιτουrους με πρῶτα ἀνεῖλον, μετά δε εαυτὰν παρείχετο δι-D5 χρήσασθαι. ς δε τουτον τε και τους περι αυτὸν ἀνεZλεν ὁ βασιλευς, αὐτίκα κέλευσε και των πιλήνων του αλλους, μοι παρησαν - Βυζαντί ελευθερωμενοι, ἀπαγαγόντες κυι τουτους ἀπέσφαξαν. και ουτω ἐν ουτοι ἐν οὐδενι λόγω

ἀπωλοντο - βασιλεύς δὲ ἐπὶ τουτον τον φόνον ελάσας, ἐνά- 0γων των Ἐλλήνων των επιδήμων γῆς, ο την θυγατέρω βασιλευς συγγενόμενος ρα τε ἐπιμαινόμενος τη γυναικί, τους τε προσήκοντας αύτη φιλοφρονειτο, n ερωτος, μάλιστα φερόμενος. και τουτω - πειθόμενον διαχρήσασθαι τους P. 214ωλληνας. V. 16715 Περι μὲν του του Βυζαντίου Ἐλληνας τοσαυτα πένετο,

δοκεῖ ὁ ξυμφορὰ αυτ μεγίστη τῶν κατῶ τον ικουμένην

γενομένων περβαλέσθαι του πάθει, και η τῶν γλίου παραπλησια γεγονέναι, δίκην γενέσθαι του λίου n τῶν βαρβάρων τοῖς Ελλησι πασσυδι ἀπολουμένοις, και - τω τους

20' μαίους ἀεσθαι ξυμβῆναι, την τίσιν ἀφιχθαι τοῖς Ἐλλησιτης πάλαι ποτὲ γενομένης nis ξροφορας.

silii timentes mortem, reeibus satigabant patrem ut interfectoribus opes universas quas in Italia haberet pernumeraret, ne ipsi perimerentur verum pater liberorum preces aversatus iussit ut sorti animo ad imminentem mortem irent hi quidem primo intersecti sunt pos ea se neeandum et ipse interfectoribus praebuit his ita peraetis. ne reliquis Graecis pepercit rex, verum omnes, quotquot liberati aderant Byzantii ad supplicium extremum rapi iussit hi quidem p eorum modo percussi , nulla eorum ratione habita, periere regem autem in Graecorum caedem concitavit advena quidam, cui iis siliam

aedentissimo amore prosequebatur rex et ongressus cum ea, amore

amens, propinquis mulieris, quaecunque petiissent, gratificabatur. huius itaque patri obtemperans rex Graeeos mactari iussit. Apparet Byzantii exitium miserabile superasse omnia, quae Per universum orbem contigisse scimus exeidia nee dissimila est Ilii excidio ultionem Ilii diruti Byzantii alamitatem quidam redunt. Graecis barbarorum vi pereuntibus Romani quidem constanter asseverant idtionem apprehendisse Graecos propter ea quae barbaris secerunt in Ilii destruetione. Hae quidem haetenus rex balitem Priami filium omprehendi Dissilia ' Cooste

447쪽

404 LAONICI CHALCO CONDYLAE

ταυ τον Μαραγεω παῖδα τον του οἴκου αυτ ηγεμόνα, συλλαμβάνει, βουληθεις με και ρμερον ,nολέσαι αυτόν, B καταστάντων δε υκέτι αυτ των πραγμάτων βεβαιως δεδοικώς ου ἐποιεῖτο την συλληφιν. και αντον μεν ἐν πέδαις ἔχων πέπεμψεν ἐπι αμάξης επι Ἀδριανον πολιν καλιρξαι, οκαι οὐ πολλου στερον τήν τε - σι αν ὀφειλετο, χρυσόν τε καιαργυρον, σος νον αὐτου , πνρὀτατα δε χρημάτων κτοσιν ποιησάμενον τουτον ον ανδρα, και μέγα ολβιον ἐν του ταν βασιλέων τωνδε οἴκω συμπάντων γενομένων. αὐτα δε ἐγένετο πικρατουντος τότε και το κράτος εχοντος nαρὰ βασιλει θαγάνου του κηδεστο βασιλέως, ου την θυγατέρα εγγυημέ

μέτην, και συλλαβῶν τὰ χρήματα ἀφειλετο περ τὰς ιβ μ

ριάδας χρυσου. ενται με ωρμοντο των θεραπόντων αυ- του o πλεῖστοι μελανοφορεῖν κα των επιτηδειων, τε ανδρὸς

iubet, cum iam antea eum interficere animo destinasset verum eum res suae nec tum satis firmae soreut metu inhibitus eum non cepiti eum eum comprehendisset, vincturn currui imposuit et Adrianopolim vehi iussit, ut ibi in vinculis asservaretur nec multo post ouis omnibus auro et ruento, quantum possidebat, eum exuit nam vir ille opibus cumulanilis admodum inhiaverat, divitiisque omnes, quoia quot in regia erant, longe antecedebat hae contigere, cum iuriamum polleret apud regem Zaganus regius astinis cuius siliam desponsam Maeliumeti Michaelis filio, eum iret una cum rege visum, amore pereulsus, ut eam vidit, uxorem duxit alteram vero Mechmeti despondit aganus et quidem tum statim Chalitem necavit, ministroseque eius captos agit pena et Mechmetem spoliavit opibus aureorum aritem erant duodecim nayriades ministri Chalitis, quorum complures erant, pullati obambulare volebant, ut lugerent eum, quasi vir bonus fuisset verum ubi rex id comperit, eontinuo per Praeconem edici iubet si quis in crastinum diem atro amictu usus fuerit, is continuo in ianuas regis accedat.' caeterum millus contra edictum

regis pullati apparuit rex iam antea indiei haud obseura prae- Dissilia ' Cooste

448쪽

πρότερον βασιλεἡ ως ἄχθοιτο μεν αδε ἐπιεικως πάνυ δυσμενει-ερ εαντῖν φανέντι, καὶ ἡ φήμη ουτως εἶχε, θειοτέρα

ουσα, τα πολλα καί ποτε ἀλωπεκος δεδεμένης ἐν ταῖς Dβασιλέως θυραις αυτὸς βασιλευς ρετο ταλαιπωρε, τι υ

φυγεῖν, αλλ' ἴτω κακῶς πράττεις;'' θ PM μέντοι καὶ αυ-

φον ορειαν κδομον ποιησόμενος, στε ἀνεῖναι του θυμούτον βασιλέα αυτόν. αλλ' ἐξηπάτει αυτον χρήμασι θεραπεύων, io και ποτεμ ειδε τεταραγμένον τῆ φημη, χρήματα ἐπιπωφας ἐκέλευε θαρρεῖν και μὴ πειθεσθαι τοῖς χαλεnὀν τι ποτιλμένοις αυτω, δεσθαι τε κέλευε κα ουτω ἐξαπατωμενος επεμπε λέγων του βασιλεῖ ω βασιλευ, και ἀχθεσθῆναι μῶς p. 215και ηδεσθαι ἐπλσο εστιν. ην οὐ κελεύης ἄχθεσθαι μῶς, 15 ἀνάγκη ἴτω χειν μῆς εἰ δε κα αδ ηδεσθαι ἐπιτάττεις, καθοσὀμεθα πάνυ θαρρουντες. Ovτος μεν ουν ουτως τελεύτησεν βασιλεῖς δὲ εἰ εἴπετο μετὰ τον Βυζαντιου αἴρεσιν τῆ αμφ αυτὼ μζη, επιῶν ἁπανταχη μέγα αν κατεργάζετο, αυτω χωρα προσανακτώ- 20 μενος μετὰ δὲ την Βυζαντιον αἴρεσιν σπονδὰς μεν ποιεῖπο

τοις βασιλέως Βυζαντιου ἀδελφοις θαυμάζω δε εἰ μὴ τους χρησμοὐ της Σιβύλλης οὐκ οἰονταί τινες ληθεῖς γεγονέναι,

huerat se virum istum odisse idem loquebatur ama, quae plerumque divinatio esse consuevit eum quondam vulpes ligata esset in ianuis, rex dixisse sertu misera, quare non opthiis Chalitem uostrum praesectum corrupisti, ut effugeres, verum adeo miserabiliter hie agis yV aina nonnihil et Chalitem perterruit prosectus est ergo peregre, ut Mechmetis sepulcrum viseret, sperans ore ut interim resis furor frangeretur rex autem astu virum circumvenit, haud cessans eum opibus olere quondam cum rex erneret Oaatitem fama vulgi perturbatum, pecuniam ei misit multam, dicens bono sis animo, nec facile audias illos qui nescio qua horrenda tibi augurantur saehono an tui sis.' Chalites in hunc modum deceptus nuntium ad regem misit, dicens rex, in te situm est ut doleamus et gaudea-anias si igitur dolere iubes, necessitas urget ut id faciamus: in gaudium imperaveris, gaudio maxime indulgendum est, ae laeto nos ani

Ino esse oportet.'

Verum Chalites, quemadmodum exposuimus, mortuus est. eL capto Byzantio, gloria insolescens et superbiens, ubique magna estici bat et regnum suum usque promovebat, plurimis regionibus in dicionem acceptis miror autem si qui fuerint, qui Sibyllinis oraculis fidem non habuerint, cum retantinae regionis regum catalogus abi

449쪽

ὁπότε την - Βυζαντίω χώραν τον των βασιλήων γραφῆν,

Bdn -οντος του σοφού, ἁ φασι, βασιλέως, ἐς τουτον τον βασιλέα ἐτελεύτα Ἀραφή, και - τον αρχιερέα τον ἐν Φλωρεντία η υρρηνῶν τελευτῆσαντα. Ἀον γαρ ἡ Κωνσταντλ I68νον βασιλέα. ατε ἀπολλύμενον vin των βαρβάρων και οὐ τε-5λευτῶντα ἐν τη βασιλεια, υτ τον Γρηγόριον τον ἐπλειλιας ιχόμενον ἐχαρει ὁ πίναξ ἐκεῖνος χωροι δε μετέτμ'Homo βιβλὐ των κα εαυτον βασιλέων ε την τελευτὴν του δε του βασιλέως και του ρχιερέως αι, εἴτε πλειόνων εἰοδ και ἐλαττὀνων, σοι ἐχώρησαν ἐπι την ἀρχιερωσυνον τῆς io πόλεως. λέγεται μὲν και πολλῶ του βασιλέως τουδε ἔργα θαύματος ζια, τε δη στέρων και φυχῶν εμπείρου γενομέ-σνου και μιληκότος τῆ ἐκείνων δυνάμει, δυο δε και τρία, ναζιον πιμνησθηναι.

και Ἐλλῆνων σοι νωκουν την νῆσον οι πιφανέστεροι, ς δε σφίσι σπονδάς ο βασιλευς ἐποιήσατο, ουκέτι διεν-ὐνro ἀπιέναι, ἀλλ' εμμένοντες περιέπεσον ξυμφορα οὐ σμικρα τινι οὐδε ἐπιτυχουση. ως γαρ ώρων αντον οι 'Aλβανο παρα- 20 σκευαζομένους ἀπαίρειν, οὐκέτι θελον πειθεσθαι, αλλὼ συνίσταντο μεν προς αλλήλους και συνώμνυντο ς ἐπδεησόμενοι

ut Πελοποννήσου επραrτον δε ταυτα ενάγοντος Πέτρου του

Leone, ut aiunt, sapiente rege conscriptus in hunc regem et In P triarcham Florentiae Tyrrhenorum mortuum exeat nam nec Constantinum regem, ut qui a barbaris esset peremptus e in regi d functus, nec Gregorium in Italiam abeuntem tabula illa accipiebati Ioea autem regum in ista tabula, qui suo tempore fuerunt, necnon Patriarcharum, sive paucorum sivo complurium, qui ad urbis eius patriarchatum pervenere, intereis sunt usque ad istum regem et ad istum patriarcham extant et alia regis huius opera memora hilia, ut qui physices et astronomia fuerit peritissimus, earumque potentias exacte tenuerit sunt autem duo aut tria, quorum ut recordemur operae pretium est verum in sequentibus memorabuntur. Cum Peloponnesiaci duces pararent fugero in Italiam, adhibitis et Graecorum clarissimis, rex Mechmetes cuin iis foedera sanxit quo facto eoeptam fugam omisere manentes itaque in grandem provoluti sunt alamitatem. nain Albani cum cernerent eos aratos ad fugam naves abs terra moliri et solvere, dicto amplius audientes esse recusabant; et inter aes eonspirant, quasi Peloponnesum suae dicionis iacturi eius consilii auctor et instigator erat Petrus Claudus vir Dissilia ' Cooste

450쪽

DE REBUS TURCICIS L. Vlli.

χωλοῖ, ανδρος το τρόπον ου ἀγαθου, δεξιου δὲ ἄλλως και

καθηγουμένου τοῖς 'Aλβανοῖς την ἐσηγησιν ταύτης της πο-L στάσεως. ἐν γε δε ἐπικειμενος με φίστασθαι ἀπὸ Ἐλλη

νων και σφισιν γεμόνα λέσθαι οὐαν αυτο ἔλωνται και

σαν. και nεκαλούντο μεν κα Ἐλλήνων ωλλων ε την ἐσηγησιν ταύτην, ἐπιστάτην ζιοῶντες γενέσθαι - τελευτῶντες δε ἐστήσαντο ' μανουηλον του Καντακουζηναιων γένους γεμόνα τε σφισι, και τὰ των Ἐλλῆνων γον και φερον, και ποζιγια 10 με και ζωα σα εἶχον οι Ἐλληνες , ληιζοντο στρατευόμενοι.εισι τὰ γένος τοὐτο νομάδες παντες, και υδαμη σφι σι ρο

νιαν την διατριβον ποιούμενοι. ταύτη δ ορμώμενοι τῶν P. 216

noλεών τε στιας ἐπηγάγοντο, και ἐπελαύνοντες τὰς με ἐπολιόρκουν τὰς δε και ἐδηουν. και τους τε Ἐλληνας ἐν ἀνδρα- 15πόδων λὀγω ποιούμενοι, πρασσον ε τὰς θέρας του βασι- λεως ἐπιτραπηναι σφισι την Πελοπόννησον, και ἐπηγγέλλοντο και στρατὰν και πόλεις αντο ἐν τῆ Πελωοννησω, και φόρον

ἐπέτειον πολὼν ἀπάγειν τω βασιλια και ξυνεβάλλοντο οαὐτοῖς και Κεντηριων Ζαχαρίας, ὁ της γυναικος dελφὰς του 20 βασιλέως δελφοῖ, και Θουκάνης ους καθειρζας ις ὀλιν καλουμένην Movμετιον ἐν τη ἀκροπόλει εἰς φυλακην ἐnοιεῖτο και ἐν πέδαις συνετῆρει τον γὰρ της πόλεως ἄρχοντα πει-

improbus et parum dextrIs moribus praeditos is non intermittebat ad desectionem impellere Albanos instabat usque ut a Graecis desciscerent sibique quem elegissent principem crearent. irinio quidem Albani rem audiebant, quasi qui vollent suis principibus oblem-

Perare postea vero animos imitarunt, eum etiam alii quidam Graeci ad eandem rem capessendam Albanos incitarent ducemque ereari velloni tandem amanuelem natum ex genere Cantacua enorum ducem constituunt, resque Graecorum agunt seruntque et hellum occipient Ps, iumenta pecoraque quae Graeci habebant diripere haud abstiterunt Albani autem omnes pastores sunt, et niti tibi certis sedibus morantur. hinc itaque pro et urbium domos occupabant; et accurrentes quasdam obsidebant, Masilani expugnatas diripiebant eum Graecos mancipiorum loco ducerent et planissime contritanerent, scripserunt ad amia regis , promittentes urbes et exercitus Peloponnesiacos in regis potestate ore, si ipsis Peloponnesum tradidisset pollicebantur se quotannis triblitum ii agnum regi pensuros. Albanos adiutabant Centerion Zacharias frater mulieris eius quam duxerat regis frater, et Lucanes. hos adductos in urbem Chiumetiam in earcerem, qui in arce erat, vinctos coniecit Albani ivitatis praesectum Dissilire by Cooste