장음표시 사용
411쪽
362 LAONICI CHALCO CONDYLΑΕνισάμενοι ἐμάχοντο ἀξιως λόγου γενόμενοι γαρ α ὀλιγα
επιόντες κωτέκαινον τους Παιονας ατε γὰρ ι πλειους και
ἐφ ππων πολῶ βελτιόνων φερόμενοι, και τέχνη τὰ πολλά
την μάχην σινδιαχειριζοντες , μεινον φέροντο των Παιό-Dνων. και την με πρώτην μέραν πολλο μεν Παιόνων επιπτον ἐν τῆ μάχη, πολλοι δε Πύρκων ἀπώλλυντο n Παιό εο νων. και αντον μὲν την μιραν λην ἐμαχέσαντο αμφῆτεροι και ἰσοπαλεῖς ἐγένοντο ' ἐπει δεδ οφ ην διέστοσάν τε Ἀλλήλων, και ἐπι των στρατοπέδων ἀναχωρήσαντες κά
οἰχησομένων και υ μενουντων, κα ουν δὴ εριγενομένους
αἱρήσειν αυτίκα τὰς βασιλέως θυρας βασιλεῖς δε κα οἰ
dem praelium recusavit in hune modum congressi Europae exercitus in cohortes secretus, praeter spem, egregie et memorabiliter P guabat proinde cum Pannones Turcis appropinquare non auderent, summa vi fugiebant. Turci Pannonum equos persequebantur, et gravi ter admodum ea in persecutione laborabant lassi igitur tandem et satigati insequendo, hostium equos sagittis seriunt Pannonesque a tergo adorientes graviter urgebant nam Turci nitu ero et equorum generositate superabant praeterea plerumque non impetu verum ariei praeliis utuntur quapropter ea tempestate Turcorum res uaelior. Statumiiam Pannonum erant et quidem primo dis ni ulti Pannones tu pugila cadebaut, necnon plurimi Turci trucidabantur a Pamionibus. per totum istum diem aequo utrinqii Marte pii guatiun es vesPer Rutem appetente relinquentes raeliunt, uterque exercitus iu ua eastra olligebatue quietiquo se dabant. Panuoties putabant Tureos noctu abituros nec amplius in castris mansuros et equites quidem non pauci iam discesserant ubi autem Triballos invenere ex poetantes in angustiis hostem aberanteria, in castra redierunt Pavucives quidem arbitrabantur se die crastino tun Di iligo b Cooste
412쪽
Tουρκοι ἀναθαρσήσαντες οὐκ ἐν os οί δε ειε ἐγίνοντο ἀμ- v. 150φι τους Παιονας, θαρσἄλεωτεροι δ' οντες παρεσκευαζοντο ς ἐς την στεραίαν μαχὀμενοι τρέψασθαι τους Παιονας. ν μὲν ουν μιραν ταυτην ἐς τοσοῖτον ἐγένετο τῆ MS νυκτι ταυτη Παίονες βουλευόμενοι πω τη στραία την μάχην Ποιηοωνται, γνώμην πεφαίνετο καστος, ἐδόκει αυτέτην μάχην ποιεῖσθω, και λόγος γιγνετο ολύς ἐνταὐθan βουλευομένων αυτῶν, αούτης ὁ Σαουγω, ιιδους του Ἀμου- ράτεω, ἐνος ων των τουμανιδων παρελθών ἐς μέσον λεγ10 τοιάδε μομο μεν ικανὰ συμβέβλητα εστ την Ἀσίαν και ἐς την τρώπην, οὐδε δει ταυτα προσέχοντας ἐς τα -ου
ράτεω πράγματα τον μάχην ποιεῖσθαι, ἀνήνατα ἐργαζομέ
νους' ο γαρ αν αρεχομένων φῶς κτείνειν των ανδρων τούτων δυναίμεθ' αν ουτω γε υnετῶς χειρώσαοθαι υλλ'
15εμ u δοκεῖ ὁ μαχόμενος τῶ πολιμ ' ον με βάλλη καιριαν πληγὴν κατέβαλέ τε τον πολέμιον κα εχε καλῶς χρησθαι
TDi στρατευματι. που ' αν βάλοι καιριωτέραν η ἐν τῆ κε c
20σθῆναι τα των πολεμίων. και νυν δε υτ δοχεῖ. ρῶτε
parva hostilis exercitus manu congressuros, quasi aeteri dissugissent, non expectantes hostem Et sic victoria sacile potituros, regisque ianuas debellaturos rex vero murates et Turci se ipsi eonfirmantes hali amplius metuebant Pannones. Animis igitur receptis, et plurimum exhilarati, accingebantur acipraelium, quasi eo die qui sequeretur, praeliatur cum hostibus eo que in fugam coniecturi eo die quae modo memoravimus, contigere istam noctem Pannones te liberando consumpsere; et cum consultarent, singuli suam sententiam, quemadmodum sibi consulti in videretur auspicari praelium, in stilium addueebant varii uiriliique liabebantur sermones ibi tum conmittantibus Pannonibus Tautes Sauetis filius, natus ex genere tornanidarum, qui tum castra Ungarorum sequebatur , inuratis primi ex auge filio nepos, progressus in
ineditim liviusmodi orationem exorsus est. nobis iani satis Superque in Asia et Europa ligna iiii est necdum aut inraui advertimus, pugnis iram sit coiitra muri, trin , ut res eius Contulida anus. Disi iiiiii peremerimus viros istos, Don facile poterimus murateua vincere atinihi videtur si quis coitanu subeat uni hoste iis ne infligat letalem ictum, hostem deiecti, et reliquo Oxercitu pro arbitrio uti pote- Di iligo b Cooste
413쪽
φέρουσαι δε του βασιλέως γιῆ τε εἶναι, και ἐς νάν γεπειαν περιστῆ, μάχεσθαι φέρε ιν ταώτον κινησωμεν ον βασιλέως συνταξιν, και οἰχομένης ταύτης μῖν ουδεις των I ἄλλων μένειν ἐθέλη δοκεῖ οὐν εμοι κινῆσαι το στρατὀπεδον vμῖν rana' και ταῖς μαζαις, εφ'-I οι τηλεβόλοι κα τηλεβολίσκοι 5ημῖν τυγχάνουσιν 'ες, no ταύτην την νύκτα ἰέναι ὁμεσε ἐnι
τὰς θέρας αὐτικα, και η διαμέλλειν καλον ἐπίωμεν τηλεβολως τε και τοῖς ἄλλοις βέλεσι βάλλοντες τὰς βασιλέως θυρας καιδεδιττόμενοι , οῖομαι μ' ἐπιμένειν ως μέρας, αλλ' ἀς χει
MI, οντως αὐτοις ὀντας παλλάττεσθαι ασμένως και is τούτων ἀπωσάμενοι τα πράγματα χοιμεν τὰ ἐκεινων. Ἀαπια λέγων αοίτης πειθέ τε και ἐποίουν ἴτω και αὐτικα
193 σον ταῖς μάζαις ἐπηεσαν ἐς το βασιλέως στρατοπεδον, περιπρώτην φυλακον της νυκτός. ς δὲ ἀγχομεμνοντο των βασιλέως θυρῶν, ἐνταὐθα ἐδεδίττοντο τηλεβόλοις τε και τηλεβ lbλίσκοις τον νεολυδας , και ἔβαλον το του βασιλέως στραr nεδον και ἐμάχοντο μεγάλως προς το μέρος, στε διέφαινεν ολ γυρ νε λυδες τους τε τηλεβόλους παρασκευασώμε
rit ubi autem magis quis letale instigat vulnus, quam si caput seriat tum enim corpus toti in dolet in eapite enim quasi urbs et regimen totius uti alii orporis situm est sin autem hanc deris letale vivus, dissicile adniodum et laboriosum rit superare hostem. et ut meam sententiam apiatis, sic audite vidistis ut ianuae regis stoterint neutro inclinatas ad pugnam nec periclitari volunt, quasi salus regis atque adeo totius exercitus in ipsis sita sit nec prius' iram necessitas postularit, pugnam capessunt agite igitur illinc regis exercitum invadamus; qui si in fugain abierit, nullus nos expeetare sustiuebit.
censeo autem ut regem aggrediamur cum uiserso exercitu, cum curribus iioquct, in quibus hombarda et om hardarii sunt; et ut pergamus illiue lac Doctu confestim contra ianuas, nec cunctemur. et accedentes bombardarum globis sagittis suo petamus auuae milites, iisque terrorem maximum inseramus satis certo scio os non mansiiros iisque diu illucescat dies sed hae adhue nocto lubenti et clipido animo iugana arripient quod si fuerit factum, saeite Os remit potieinur.' his dictis omnes Ousonsum prae, luere, e uti ore si sacieii luti esse Pronuntiariant continuo igitur curribus in regis exercitum invecti sunt, sub prima adhuc Oclis vigilia cum appropin litassent ianuae illi Di s. reor en fecere niaxi inum, bombardarum globis et iaculis orientes peregri uos e quidem vim iaciebauι rastris muratis v rinii peregrini ulli rem cognoriant, magno autιn
414쪽
DE REBUS TUR CICIS L. VII. 365
πτον αμφοτέρων οὐκ λίγοι libum ταυτη, n τηλεβολωντα πλει φθειρομενοι ἐπε δε μέρα ἀγχου γένετο καὶεάρων το βασιλέως στρατεπεδον δρυμένον κατῶ χωρα αγωνιζεσθαι ἀζἰως λόγου, δόκει ναζευξαντας πελαυνειν ἐς τον Bb χῶρον ἐκεῖνον ἐν ἐστρατοπεδευοντο, και η αναμένειν συλλεγομένους κυκλουσθαι φῶς πῶς των θυρῶν γενομένους. ἁ δε ἐδόκει, και ἐποίουν ταυτα ἀνεχωρον ἐς τον χωραν αὐτῶν, καθ' ην δρυντο πρότερον.
ειε δε μέρα ἐγένετο, αρετάσσετο δελερα ἐς την una iis μάχην, πειρασἡμενος Καν noβαίη αὐτου τα πράγματα. καθιστὰς δ ἐν μάχη, ἐμβαλῶν ἐς το της Ἀσιας στράrευμα συμβολὴν ἐποιεῖτο ἐνταὐθα ς συνέβαλε, ἐμπει ὁ της
Evρώπης στρατηγος Ουραχάνη τον ετταλίας παρχον συντυ αυτ υ στρ ag ευματι κατὰ νώτου γε μενον τοι Παίοσι c15 συμβαλεῖν ς δύναιτο σχυρότατα. ἐνταὐθα τραχύνης κατώ νώτου γενόμενος τοῖς Παίοσι-ολλοῖς αὐτῶν κατέβαλεντῆ μυη ταντη. μὸν γὰρ ἐδιωκον τοὐς Ἀλβανούς, καιῶς ἐπικέοιντο διώκοντες, ι μεν φευγον αν κράτος πληγδο των πάρχων θεράποντες ειρώnιο οντες, και διαστάντες
20- φεωγοιεν, ἐμάχοντο ota τοῖς οὐρκοις νομίζεται προς τους Παιονας προ δε τους απὸ της Εὐρώπης κατά νώτου στί- σιν ἐπικειμένους συστραφέντες οστάδην ἐμάχοντο , ἄλλοτε
evocabant, et non cessabant iaculari Pannones plurimi in ea nocte utrinque eadebant, icti hombardarum globis postquam dies advenit, et Pannones videbant regis castra in ea regione locata fortiter Pugnare, consilium cepere redeundi, unde egressi erant, in astra; nec expectandum esse . donec circumducerentne ab regis militibus stantes Prope ianuas hae sententia ubi placuisset, cedebant sestinantes in eum locum ubi castrametati erant. Dio exorto iterum ad praelium praeparabatur Choniates, perieulum facturus si selieem rerum sortiretur eventum pugnans itaque impetum dabat in Asianum exercitum, et fortite congrediebatur cum hostibus Europae dux cum accepisset annoties congressos esse eum Asiano exercitu , Turachanem Thessaliae praesectum mittit cum suo exercitu, ut a tergo adoriretur Pannones et quam sortissime contra eos Praeliaretiir. Turaehanes imperata impigre iaciens, Pannoniam plurimos, cum in terga eorum irruisset, in eo praelio stravit quidam enim Persequebantur Albanos, a quorum vestigiis, quamvis celerrime fugorant, utraquam abstitere ministri tamen praesectoram qui ex Europa venerant, haud fugam inierant eum autem a suis Ment destituti, qui fuga sibi consulebant, pugnabant haud secus ac Turci contra Pannones praeterea contra eos aeerrime praelium inibant qui erant ex Europa, et a tergo vim faciebant. nam eonversi collato Di iligo b Cooste
415쪽
Αακες δε ς εώρων τους Τουρκους πολῶ παρ' ἐλπίδα ἀγωνιζομένους, και σφισι τῶ χαλεπώτατα πορτισθαι, παλλαγῆν δὲ μόλις σεσθαι του κακοῶ, καὶ σῶες ἀφίκοιντο ἐπι ορ- μηδεμιαν ιναι μηχανην μὴ οὐ διδοσθαι αὐτοπις δίκας β, βασιλεῖ ἄν εἰργάσαντο αὐτ πολεμουντες κα ori τοῖς Παιοσι συνεμάχουν, ἐεικε αυεοῖς ἐν τεμεγάλω τούτm θορύβω αγγελον ἐμφαντας παρὰ βασιλέα Ἀμουράτην διαλλαττεσθαι , και τὼ πλα παραδιδοντας ξένους τε κα φίλορος iij p. 194 εἰναι του βασιλεῖ. ς δὲ εδόκει, και ποιου ταλα ὁ δεαγγελος φικωενος ἐπι τὰς θυρα ελεγε τοιάδε. ω βασιλεν. ἐμε ἀκες πεμφαν ἐς φιν ἀμικέσθαι τον σην και noνδας αιτεῖσθαι αυτοῖς συγγνώμον παραιτουμένοις ἐφ' οἷς πεπλημμελημένα εστi ες την σὴν ἄρχην και ἐς τὰ σὰ πράγματα. b. και δωμαρτυρουνται φῶς ἀφ' εαυτων μηδε νεώτερον βουλεύ- περ τὰ σὰ πράγματα, αν μ' ο Παιονες ἀνάγκην
επιθέντες, κελεύοντες σφίοιν πεσθαι, προσβιάζοιντο μῶς. νυν od δέονταί σε πεπιεσθαι κα αυτοῖς σπονδὰς ποιεῖσθαι, και αυτόν σοι το πόλεμον παραστῆσασθαι του λοιπον. με πσο επιτ δειον εῖναι. ' ταιτα εἰπόντος του πέλου, παλιλης
16. διαμαρτυρῶνται 20. αυεοιῖ peda nune hi nune alibi, ubi alteri alteros indipiscebantur, in eo
Daei eum vidissent Tureos impigro praeter spem rem gerere, et sibi in plurimum periculi imminere, huiusmodi ominum ceperuntinam nullam mali liberationem eruebant, etiamsi incolumes ex praelio evasissent nec etiam in iurisiurandi religione spem aliquata ponebant, quo minus regi poenas luerent iniuriarum qui titia ipsum affecissent, quod in ea expectitione socia arma iunxissent Pannonibus. videbatur igitur in praesenti tumultu consultissimum fore, nuntium mittere ad regem Amuralem et cum eo in gratiam redire traditu namque armis testabantur se in posterum regi hospites et amiem
fore in hanc sententiam eum omnes concessissent, nuntius ad e g m missus est hic eum venisset ad ianuas, huiuseemolli orationem habuit. O rex, Daci miserunt me in conspectum tuum, ut Pacem veniamque delictorum, quae in te et in regna m tuum com me morem testantur quoque se nunquam quid novartim rerum sua sponte molitos fuisse in te et regnum tuum nisi Pannones eam necessitatem iniecissent, iubentes, imo cogentes, ut eonumetis copiis expeditionem istam suseiperent nune igitur supplices petunt, velis eos exaudire et paeem dare promittunt se tibi bellum praesens ex animi tui sententia consecturos; et profecturos tecum n militiam deinceps, Di illas by Cooste
416쪽
πρυτανις - οἴκου του βασιλέως πολαβών λεγε τοιάδε.
αλλ' ὐμεις, ἁ νδρες Βῶκες, ἐπίστασθέ που ς βασιλεῖς επιτ δειος τε ν δυνάμει και πρόξενος ξ ρχῆς, και νυν
ἐnει ἐν δέοντι παραγίνεσθε σπονδάς τε οιελε μεις νενωτε δόλου και πάτης , φίλοι τε ιναι μεῖ του λοιπου καiην τι, ων, μεις λέγετε, ἐξειργασμένον Ψ βασιλει χάριν θειοτε, ιστε ς ο ὐπερβαλοίμενοι αυτὰν ευεργετούντες - μέντοι πλα is δεὐρο τι τάχιστα παραδώσοντες ' ταυτα λα
λίλης χραῖμε φάμενος γνώμη του βασιλέως λέγειν n C
l0χεμφε. και ι -κες - ἐπανῆκεν αυτοῖς ὁ γ γελος λέγωνα ἐνετέλλετο αυτ πιλίλος ο Πραλεω γνώμη του βασιλεως,ἄυτίκα διωτησάν τε cin Παώνων χωρi γενόμενοι, αἰ προῖόντες ἀφικοντο αγχου των θυρῶν του βασιλέως, καὶ ταύτηεστηκότες νόμιζον αυτ τοιάνδε χαριν καταθέσθαι ταβασμ15λεῖ, nουργούντες αυτ ες την παρουσαν ἀνάγκην, οἶσεσθαι V. 52δωρά τε και ἐσθῆτας προς του βασιλέως. βασιλεῖς δε cπαρ' αὐτ ειστήκεισαν, νομισας μή τινι δή1τ ταῶτα συνθε- μενοι προωχόμενοι avri κακί τι διανοοῖντο ἐργάζεσθαι, συνθεμενοι τοι Παιοσι, μεταπέμπεται τον της Ἀρώπης 20 στρατοῖν χοντα ἀμφι τους δισμορίους, και, παρην urson ἐνετέλλετο , ἐκέλευε περιστάντας τους ἄκας κατακαίνειν
2. ἐπίστασθαι P corriti bicunque tibi usui esse poterunt.' haec cum exposuisset nuntius, Chalites regiae domus princeps in hunc modum respondit sed vos, o Dari, scitis profecto quanta sit fueritqlio iam ab initio potentia regisci et quoniam nunc in necessitatis articulo adestis, foedusque nobiseum initis citra dolum et fraudem, amici eritis in posterum siquid eorum quae promittitis feceritis, gratiam reserentes regi, scitote
quod eum beneficiis linquam vincere Poteritis arma autem te eteonfestim ne tradite V Chatiles haec locutiis est, dieens se ea dicere ex sententia regis , eumque dimisit. Daei, cum reversus esset nuntius, et nae mandata aecepisset a Chalite ex mandato regis enarrasset, continuo deseeerunt a Pannonibus, et ab iis separati venerunt quam proxime ad ianuas regis hic eum otiosi starent, putabant se gratiam hane referre regi, quod eum In praesenti necessitato adiuvarent sperabant quoque se munera et vestes ab rege aceeptum propter id henestet in rex aut m eum in proximo consisterent Daci, Putans id facerent ex composito, aeti prius cum Pannonibus ut sibi aliquid mali insorrent, aceersit Europae ducem quem Bassam lomaniae voeant habentem milites eleeiter viginti milia qui ut advenit quemadmodum praeceptum erat, iussus est circumdare corona Daeos omnesque rueidare, nil parcens Daci arma tenentes ad resistendum aceingehantvr nolebat enit rex ut traditis armis iner-Dj9jtiro b Cooste
417쪽
α παντας, ζεινὰς φειδόμενον. και υτ προ ἀλκὴν ἐτράποντο τὰ unλα εχοντες ' οὐ γαρ ζιου ἡ βασιλεῖς παραdὀν- τας τὰ πλα κατακαίνειν, αλλὼ ταντα εχοντας δίκον διμ- να ων πολυ ες αὐτόν. και υτω με δ ταέra ἐν Ουδοι λόγω ἀπώλοντο. Παίονες ἐν δὴ πρῶτα τους ἄκας διισταμενους δοντες ἐθαυμαζον ο τι βουλοιντο ρ ῶς δε εγνωσαν διαλλαττομένους φ βασιλεῖ. ἐχαλέπαινόν et αυτοῖς καἰ χθοντο κατα-i95 προδε κω τους φίλους μει δ' ο λίγον στερον κατειδον
σιλεως - ουδέν τι συμμάχων τοιουτων δεῖτο, μέγα εποιουντο ἀπαλλάττεσθαι την ταχίστην γωάννης μεν ουν ως
δε της μάχης ἐγένετο ἐπι των μαἐῶν, διελέγετο τοῖς γε-
λῶν αὐτους δέ, επειδὰν αγγελον πέμψας διασ μήνη, ἐλαυνειν os οὐ πάντάς μὀσε ἐπι τὰς θυρας. και ταιτα λέγων η Mαμφι την σχάτην φυλακον ἐπιλεξάμενος τους τε μεινον ςντον πόλεμον παρεσκευασμένους και ους ς ἐπιτηδείως χολ-Nτας πιοτατο, τοι ὁ ἐν ταις μαζα ις παραγγείλας, ἐπειδάν
σημηνη, κατὰ ταυτα προώναι ἐπι τὼς θυρας, αυτός τε μενῖετο συντεταγμένα του στρατευματι τῶ εμπαλιν γενόμενος ἐaimes interficerentur, verum armatos poenas delictorum dare eos volebat in hune modum miserabiliter, ut quorum nulla ratio haberetur, peribant. Pannones cum conspicati essent Dacorum transitionem, primo in rabantur quid haec sibi vellent ut compereruut Dacos in hunc in dum reconciliatos esse regi, graviter succensuere quod turpiter ait modum destituissent amicos suos verum haud multo post, ubi animadverterunt univorsos, nullo eorum respectu habito, crudeliter interire, admiratione figebantur, cogitantes regis sententiam , videlicet quod non desiderari huiusmodi socios et auxiliares proinde plurimi faciebant, si quamprimum abscedere possent. Ioannes igitur Reedens praelio pergeeat ad eurrus, et eolloquebatur cum ducibos, qui erant, dicens se venire cum suis ab ea hostium turma in qua steterit rex. itaque ubi in ianuas irruperit et id per nuntium significarit, ut uno impetu omnes adveniant atque in ianuas irruant haec eum dixisset Choniates, ire extremam noetis vigiliam elegit eos qui optime ad bellum erant instructi, et quos sibi familiarissimos due bat et illis qui veribus vehebantur imperat ut ubi primum signum dederit, summa vi in ianuas serantiae ipse vero mutata voluntate, ad latrum instructo agmine quam celerrime properabat cum auteιu
418쪽
ματι μεν ποιουντο , ἀγγέλλει δε τις uri δρομ ἀφικόμενος, Παίονες πεφευγότες ειεν ἐπι το Ἱστρον ἀμφι τηνδεκάτην φυλακον ἐνταυθ ο νεηλυδες ἀναλαβόντες τὼ πλαδρόμω θεον ἐπι τους ἐν ταις μαζαις Παιονας. -υτοι μεν Ciφοι ἁ ξσθοντο n τῶν σφετέρων προδεδομένοι ἐμάχοντο προς τους νεηλυδας ζίως λόγον με οὐ πολ ὁ ο νεήλυδες αν οσαν ni τὰς μαξας, περέβησαν δ τους Παιδνας
πάντας μοὐ κατακαίνοντες. υτοι δε εωθεν μαχομενοι, περinλῆθουσαν ἀγορῶν ανδρες γενῶμενοι γαλι ετελευτησαν. βα- His Οιλευς ε ρμοτο μεν διάκει τους Παιονας, προσφερόνrωναιτ λόγους τῶν στρατηγῶν ' ου μέντοι προσίετο του λο - γους, ἀναμιμνησκόμενος οἰ ἐπεπόνθει προς του λωνιάτου
συν αμφοτέρων ἐπτακισχιλιοι κα μύριοι, Πυρκων δε ἐς τους τετρακισχιλίους. την γαρ διάγνωσιν ραδιὰς ποιουνται, και
Erant eum curribus, non procul ab rege submoti Turci videntes astra hostium esse vacua et paucos admodum una curribus esse olictos, admirabantur quid hoc sibi vellet. deinde quidam occurrebat, nuntians Pannones ire decimam noctis vigiliam segisse trans Istrum. his auditis peregrini arma capiunt, et cursu ferebantur contra Pannones ad currus relictos hi cum cernerent se a suis desertos et proditos, sortiter praeliabantur , cum desperatio virtuten accenderet adversus peregri uos nec multo post Peregrini currus conscendunt, et per Pannoues vecti omnes trucidariint. at Pannones per totum diem in conserta hostium tiirba pugnantes, cum forent viri optimi et sortissimi, tandem occubuere. regem uident ad persequendos Pannones adhortabantur duces: verum is eorum consilia reppulit, cumamina secum reputans quaenam passus esset a Clioniate Cliasines filius Mazaraeis, cum persequeretur Pannones. volebat itaque praesenti fortuna melius uti caesi sunt in isto Praelio ut accepi utriti- qiis enim occisi a Triballorum duce postea dinumerati sunt Panno. iiiiiii et Dacornm decem et septem millia, Turcorum quattuor millia. Chalcocon iras. 24 Dissiligo by Ooste
419쪽
et αιτοματα αυτῶν, πό τε τω αιδοίων, περιτεμνομένων των υρκων, κα τὸ μεν του Παίονας κομῶν ἐπιεικῶς πάνυ
V. 153 οι δε ουρκοι ξυρῶνται τὰς κεφαλὰς συν τρίχαις τισι των ἐν τοῖς κροτάφοις βασιλευς δε ς ἀπο της μάχης γενετο, τά τε σώματα ἀνελὀμενος ἐκέλευσε θάπτειν του Tούρκους, θές τον ποταμὸν τον Μοράβαν καλούμενον, παρὰ τὰ χεαος,
κα αυτὰς συσκευασάμενος ἀπηλαυνεν n οἴκου.
λιν, διηπόρει ς σφαλεστερον κομιζήμενος πρὀς τε των πιο id σων μ' καrάδηλος γενοιτο, κα κινδυνεύση πρὰς του ριβαλλῶν γεμόνος ἁλῶναι ' ειδε γαρ τον Γεώργιον, ς περιποι - aαιτο λεῖν αυτὸν πολέμιον οντα καὶ διάφορον ἐς τὼ μάλιστα.εnει δὲ διασκοπούμενος ἐλπιζετο, δόκει αὐτ* χωρισθεντα
nam facito dignoscuntur a reliquis Turci, cum omnes sint circumeisLpraeterea Pannones admodum decenter capillos nutriunt, Tute vero eaduntur, relictis quibusdam circa tempora apillis rex eum exee sisset praelio, tollere iussit adavera occisoruin Turcos sepulturae mandari curavit, iuxta sumen Norabam prope ripam. Ioannes autem fugiens sestinabat ad strum vesperi advenit Shetetanium urbein regis in ambiguo autem erat quomodo tui ius prosectionem facere posset, ne cognosceretur a Mysiis, et in perieuium deinde veniret ut caperetur a Triballom duce haud enim Clioniatem fugiebat, Georgium , cum quo sibi inimicitiae erant v vissimae, id parare ut ipsum caperet. seeum autem omnia dilige Uus reputanti et expenuenti visum est ut segregatus ab reliquo exercitu cum paucis recta pergeret Belgradum hoc eum statuisset Choniates secunda noctis vigilia, amicissimos suos et familiarissimos a sumens, alia gradiebatur via. tim in hunc modum pro laetionem sacerent, putabat se magis cognosci posse antequam igitur dies adveniret omnia secum in animo volvens delibera hat tandem decreviteonsultissimum esse, si incolumis Praesens discrimen evitare velit, ni solus a suis separatus iter ingrederetur exorto iam die, cum solus Dissilia ' Cooste
420쪽
DE REBUS URCICIS L. VII. 371ἐγένετο, καταβαίνει τε απ του tanου, καἰ neci πορεούμενος
ωφικνειται ἐπ λόφον τινά , και θεασάμενος οὐρκον ταυτηπου ζελαυνοντα καταφευγει ni το ελος δατος πληρες καιεπι πολυ διηκον επε δε προῆλθεν, ἀφικνεῖται προς την του
βούλευον ἀνελεῖν. ενταῶ , ως δόκει αυτοῖς, συλλαμβάνουσιτ αυτον, αποκτενοῶντες. 4 δε ς ησθετο, σπασάμενος το10 ξιφος του ριβαλλου, ς ο εν καιρω ν, παιε μεν ον ενα κατὰ τον μον και καταβάλλει- ο δε τερος φευγων ἡ το.
- δε τουτου πυνθανόμενος ὁ ριβαλλῶν γεμών ς ὁ ω
νιάτης ηττηθεις προς του βασιλέως ἀπελαυνει, πεμπε κήρυκα περιαγγέλλοντα τοις αυτοὶ, μηδεν Παιόνων επιτρέποιεν 15 διαβαινειν την χώραν, πριν ὁ πυνθάνοιτο και ες φιν γειν
λους ἀν διιέναι τον δε λωνιάτην συλλαβόντας Ἀγειν παρ' Dεαυτόν. -υτος μεν ταυτα περιήγγελλεν, οι δε ἄρχοντες τοῖς - τῆ χώρα προαγορευοντες, οντινα αν λάβοιεν των Παιόνων,20 αγειν παρ' εαυτους επιδεικνυντας, και στις αλλη notῶν
iter laeeret, ex equo descendens pedes pervenit ad collem quendant. videns autem Turcum hostiliter oberrantem, confugit in paludem aqua plenam, quae in longum extendebatur deinde cum ex palude processisset, pervenit in Georgii regionem incidens autem in Triballos quosdam , eos sibi itineris duces parare volebat, promittens se ipsis mercedem daturum illi autem, quemadmodum promiserat Chomates, itineris duees saeti, eum in itinere per insidias truncare nitebantur. eum igitur quasi interfecturi omprehendunt qui ut rem sensit, stringens gladium, Triballum illico stravit, cum eum in humerum vulnerasset alter autem fuga sibi consulens evasit interea Tribali rum princeps cum omperisset Choniatem ab Amurate victum sagam arripuisse, misit praeconem, qui siris nuntiaret ut nulli Pannoni regionem transire concederent prius quam interrogassent quisnam esset et quo abire reliquos quidem paterentur incolumes et inviolatos abire vertim si invenissent Choniatem, eum capere et ad se addueere iubebantur principes itaque regionis suis edicunt, quemeunque Pannonem nacti suerint ad magistratus perducant, ut videant quisnam ait qui aliter secerit et huic edicto non paruerit, eum ignominiosissima morte periturum Choniates igitur sarne desiciens, quora an se verteret nesciebat venit igitur in quenda in Triballorum lo- Dissilia ' Cooste