장음표시 사용
541쪽
terminis. trad. Comen. l. inter stipui antem . S. sacram. nu.8.de ver.ob.quod si fructus r
Ileti ellent, non pecunia, ex fructibus: aliud Get,viper Comen ibi. Ex qua re is deducit
non referre, an in una oratione an in diue
si locus apponatur. Id etiam confirmatur ex auctoritate Io. And. ad Spaeci de fruct. dein LS. sciaς. in veni' dicta . ubi dum declarat dicta. l. firmio. in qua unica orationis structura testator legatum coplexus erat, instidemonstrationem, no conditionem,ex illis verbis induci,&eum seqq. Dec.dicta consi. ars.& ipse Castren . dicta. l. quidam. infin. prin.& concludit Io. And.in loco praeallegato,quod si centum praestanda sunt, tantumque decem ex fructibus fundi cofici possint,
centum tamen aliunde exsolventur. Illa e
go, quae ex Cast & Decitat legantur, optim quidem procedunt, sed recte debit intellugi . Nam quando distinguunt, an una sit oratio, an dum non sunt eorum dicta resecanda ad viuum, utis si ut orones duae separatae, ac persectae, sed hoc significant, satis elle,s legato perfecto aliquid addatur, exemplum cst. lego decem,quae soluantur ex fructibus, qd ait Castriquae volo solui: namq, non sun t heduae orationes vere, sed una potius.ideoque Cal. in du.quidam . in prin. non orationis ta- tum meminit, sed & vcrborum conceptio nis, ut indicaret legatum debere esse purii, de simplex, puta dece, quae sunt in arca,Vt taxari, non demostrari diceretur.& ita intelligit tex. in l.si seruus. S.qui quinque de lese pri. de idem etiam apertissime sentit. Bart. qui ex plum tale proposuit, loeo deci na, quae in amca habeo e nam licet sint duae orationes . tamen tellator taxauit, non demonstrauit.
Et ratio est manifestiss. quia quando legantur decem, quae sunt in arca, refert se testa tor ad certum corpus, ct si tantum quinque sint, illa debentur,& non amplius quasi legaueritiqd in rerii natura n5 erat, ut in ii.S.qui
quinq :& m l. si quis seruu fli quis legauerit
deleg. 2. Bald. confit. 7 i. in z. quando vero dicitur, soluenda ex arca, vel quae soluentur ex arca, tum demonstrauit unde solue rentur, non quae in arca erant reliquit. Ca stren . itaque. in dicto consit. s 3. distinxit in ter unicam orationem,& duas, non quod xigat, ut sint duae orationes perfectae, ut ijs demonit ratio insurgat : sed duas orationes appellauit, quando legato puro a liquid
amplius accessisset, in quo videretur testatorem demonstrasse: quod est . quando is locii ad ijcit exequutioni, & ita declarant Alb. &Imol. dicto S sacram ille num. II. hic nu. 14. icitque ex mente Ri p. in t .stichus,qui meus. num. I a. de leg. pri in O. dum citat Fely. cap.
super. . de resenqui de ipse distinguit, an una, an duae sint orationes. & in casu Castriverbum exequutiuum, & obligatiuum erat idem, nam ita concipiebaturi volo solui, ex fructibus, de nil praecedebat hac formulam. quare mirum non est, ii& fructus dicantur
in obligatione,& idem sit, quod in dicto. g. qui quinque. Sed si dictum esset, lego decem
soluenda. vel quae soluetur ex fructib'ialiudex praedictis constitueretur, imo vero existimarim.& si ita legetur, decem ex arca, idem esse,quia arca videtur nominar ut locus, ex quo solui commode possint, appareat. E t haec est mera veritas. Secundum membrum non prosequor quoniam ex praecedenti declaratum est. Et ideo cum haec testa trix ducenta legauerit, soluenda ex bonis Fina lis locus dicitur adiectus causa demonstrationis, & intcgra debentur, etiam si loca Fianalis non suffcerent. Haecque, si bona ei se in solutione dicamus, no in obligatione: itsi si legatum sit extraneae non coniuncte. V rum species proposita in extra omnem di ficultatem. Namque bona legata sunt, &3 ideo sunt etiam i in obligatione, volente legataria:quoties enim certa species adiicitur solutioni, illa etiam dicitur in Obligation , ut per Bar.in l.si quis stipulatus. sit 3 o. de sol. Ruin .consit. 6s. num. 8. in secundo. & ideo si
velit Monialis hςc bona, potest consequi, de
cum aliena dicantur, redimenda sunt, quia sciebat testatrix esse fidei comisso obnoxia, Ut ex vob. testamenti, cuius vi ipsa est heres.& cuius habuit scietiam,vi ex instrum
to,de quo in procesia apparet, di ex iuris dispositione psumitur, cum simus inter extraneos, Ut post Banti ad omnes in l. qui Romς. S.duo fratres.de veri . l. cum ali nam. C. deICga. Ral. cons. 8 .in 1.quod procedit etiamsi ignorasset, cum ipsa monacha sit lcstatrici valde coniuncta, ut d. l.& etiam si dixerit, super bonis suis is s. ibidem . nu. 2.& dixi prius: nec ultra, quo ad hoc insisto. Quinctiam, si bona non essent in obligatione,idcm csset, si ex illis integra ducentum non possent confici praesumeretur. n.voluisse suppleri, propter coniunctionem ex aliis bonis: sicuti, qn re linquitur res aliena ignoranter, constincto, presumitur idem facturum fuisse testatore,s sciuisset. Ex quibus omnibus fit manis num legatu deberi, etiam si inter extraneos
versemur, maxime vero, si inter coniunctos, ut hic.Quare concludo esse condemnandos heredes hos iux. petita.
MINOR qui precium rei venditae, per tutorem accepit, dc longo ipe tacuit , venditione ap
probasse celeriar, ncc cotta tui Icasere Pt
542쪽
in P a a e i v M rei vendite accipiens alie Iionem probare videtur. a Remedualtero intentara, an cπ quando aheri r
3 Venditionem, qui probat non videtur renuncrare precio. Minor qui contractum T Maris comismat,non vi- destir audiendus sivellit eum dinargaere. s Euinquenale silentium non Io is actionem tute Iae, cr quomodo Himelligatur. Dolus Iantum exclusis In Vprobatione.
Furnium, dubitatur ex in sta scriptiS. Primo, quia cum receperit preci unit rei venditae, limationem probasse vid tur.l. itemsi. Sulti .ad Maced Bal. cons. t 8. in a. Arct.qui & ipse de minore loquitur. c
ii l. i 28. in a. min. consi. i 2 7. in I. cum picrisque aliis, quos omitto,& citantur a Tiraqu. de const. 3 .lim. num. I et .a Ceph .consil. i .a Menoch. rem. 13. num. I 2 o. de recup. pos&a multis recentioribus.
Secundo, quia pluries recepit precium , quae geminatio actus solet operari regulariter. l.Ballista. ad Treb. Par.& Ceph. in his terminis ille.cons '. num. 2 2. in pri. hic dicto
' Tertio lapsus quinquennis, eidem Vide tur praeiudicasse. l.fi.C. si nata fael. Nec vidcatur obesse, que subtilitor a uiris c5sultiss.quiro D. Ferran te scripserunt, adferuntur pro is obiectis dissoluendis. Primo enim quod dicut remedia hec uti x diuersa t hoc est actionem tutelae, & rei vindicationem electione no tolli, no facilἡ recipiendum est: nam l. etiam. l. fi.C. ii tui.vel curiit t. agunt. de remedio ordinario,& extrao
dinario qualis est restitutio in int. in qua mauria variae regulae constituuntur. Bar. l. in Puinciali, de op. no. nun . at utrumq; nostrum
est ordinarium, nec cum ipso iure sit tutus minor, est locus in lat. restitutioni. l. in causς.
.de min. quo casu unius et ceti O alterius ronunciationem videtur operari, ut in re nostra est rex. in l. i.6. In tutela. de tui.& rat. detrah.ubi si eligat actio tutela'. de rati detrali. agi non potest, quae tamen aliquid amplius continere solet Lactione. m. Et in nostris terminis videtur tex.in I. illicite. te rob. m. ubi si tutor conuentus soluat rei venditaeςstima
aionem, emptor sit securus. & sic eligens actione personalem, & obtinens, amittit ach. in rem, non alia ration ut per Com.ibi in fi. quam Ca, quod agens contra tutor m venditionem probat. Ita quoq; & e contrario dicendum videtur,ut qui precium recipit spinte, ab emptore securum reddat tutorcm: cuparia sint vel cxtra iudicium recipere , vel ex Iudicis ossicio. l. ab ea parte. C. de euitae quin cffcacior videtur extra iudicialis haec adprobatio: quandoqui lem, qui emptorem conuenit, id agit,ut quanto plus potest consequatur: & si emptor non refundat, id totuquod eius intersit, conuenire fortassis tutore
poterit. Lex duobus.de tui &rat detr. l. qui tutor. S. Q dea d. tu.& utrobique gl. atqui volcns recipit precium, cum probet contractu, ut rite gestum, consequenter videtur liberare tutorem,& in terminis, hoc videntur ves-Ie. Iac. ab Are. Ban& Alb i l. i . in prin. de tutidi ratide tra. dum volunt minore,qui cu possit vindicare. eligit achpcrsonalem cotra tutor in tencri eidem cedere suis actionibus, de citant in argumentum. l. Lillicitc. quom.dcci. videtur multum facere ad praesentis casus definitionem: quomodo autem D. Γ πνtes tua actione cedet contra emptorem , si probando contractum, eadem defectus est ὸ Plane ergo tanti videtur adprobatio coir, eius, ut liberationem tutori praestet, cui ut quum est minor non potcst amplius actio ne cedere . lit hoc sentiunt. Bar.& Alberiducitant in argumentum .d.l. illicitξ, quae ut ante induxi sumpto arse a contrario, hoc linsunt videtur statuere,& loquitur. d. l. prima.de tutore, qui admisisse dolum praesumitur. dum rem pupilli donauit, sic & alias minor
actione tutori cedit. l. liuorcs qui .S periculo.
de ad m. tui.& ita videtur intelligi debere
siti .iph. COm. ibi, dum se retulit ad n o.
tiam procedits intelligamus. d.LIllicite. s cundum alterum sensium gl. ibi, quae vult, ut si emptor conuentus sit y pupillo, & soluat aestimationem actionis tutelae,idest,ut illa interpretatur, rei venditae, securus reddatur, S sic videtur exaequare.Acc.Utramq; actio ncm,dum aestimationem unius ad alteram transscrt. Huc etiam accedit. l. cum interdidi c. C.arb. tui.quam patroni D. Ferrantis, invius suos perperam transtulita videntur: naprobata venditione, secundum cam legem, manet petitio residui precij, quod tutor dolo retinuit. Si ergo non est admissa statis in precio participando, secus videtur constituendum. Nec mirum,quia qui probat ve-3 ditionem t non videtur renunciare precio,
543쪽
quod ex ipsa retinuit tutor, aut doloremisit
ditionem comitatur:& qui subscribit venditioni, id agit ut illud post consequi . At v to cum hic Tutor in receptione precis, quod videam non admiserit fraudem, ut qui peritorum, seu vicinorum estimationem sequutus eiu adprobatio venditionis eum videtur liberasse. Et enim, qui confirmat i contractum non videtur audiendus contra tutore,
si velit eum doli arguere, vel latae culpae, esset impugnare,quod ab eo probatum est, petitio residui precij de qua d. l. cum interdiciae. est exequutio contractus probati. & ideo Pmissa: a t argucre tutore doli, est tendere quodammo cotra id, quod adprobatum est. Et ideo in l. inagis .f. manetide rebus eorum. tantum dictum est agi polle in rem, & in personam, non etiam, quod si actum sit contra Vnum, possit agi, contra alterum:quod novidetur admittendum facith, quia sicut cou niens tutorem liberat emptorem, ita quoq;s contra emptorem egerit videtur liberare tutorem. d lallicite . Nec obstare videtur, quod siletium quin I quenalet non tollat act. t ut quidquid scripserit m b. d.l. iin.quia, ut hoc ipse dem, quod puto verius, ut per Castrin Iacob.de S. G. ac alios in I.prim C. si tui. vel curi tamen non ideo videtur prorsus tolli obiectum: quonianon dico, quod silentium quinquennale silum id presset: sed dubito, an cum praecesi rit adprobatio, propter receptionem precij, & sequatur tam diuturnum silentium, in sum sat praesumpti p. quod voluerit, ita probare D.Ferrantes contractum,ut nihil de m po si amplius disputari. Et hoc est, quod trad. Alexan.consi. irpin Squod silentium quinquenni; operatur, ut contractus initio recte gestus esse videatur,& ex causa neccssaria, in
casu cuius una tantum ratificatio concurrebat hominis. snon legis at hic,& legis,& hominis,ut dixi, quae simul iunia plus debent operari. Et haec est M tura ad probationis, s uti dolus tantii intelligatur exclusus.l Pomponi'. de neg.gest fm veram interpretationem.Castri& Iulg. ibi quos,&alij seqq.Dolum intelligo, qui admissus sit in ipsa testimne, non qui praesumatur Ex eo,quod ut omissa lemnitas. i enim probat actum videt velle, ut valeat, licet solemnitates adhibitae non fuerintiat non ideo dolum remittere, quod non facile factum est, & ita in termi nis videtur definire Bald. s.l cum interdicte. dum inqt ' prima culpa, q versat in vcdcdare,quae non deat alienari, purgat p cotractus adprobationem: non altera, que versatur in vendendo vilius. ut per eum.
RiYA est haec materia se istrationis,& ideo dubitationes propositae facii dissolui
possunt. Ego,ut veritas ipsa magis eluceat, aliquotcasus distinguam
i . t Primus est, quando sumus in causa principali, & nullus subest timor depopulatio nis , di tum non est locus sequestrationi, gapossessor debet libere uti re , cum lite pendente nil nouari possit, quod si ille depopuletur,quidam nominatim dixerunt cile locum sequestrationi. Imo. cap. vltide se l. possct Com. l. Imps'. g. vlti de Appelli. alij vcro, ubi de depopulatione agatur, nodistinguuia Gl.Cyn. Odoist. Bald. num. 2. C. de prohib. pecisim sed hi cum citent. d. l. Impp.S.Ultim. quae agit de causa appellationis, debent intelligi, secundum eam,& glo. in l. ab exequutione.C.quorum app.exprim loquitur,de caappellationis,& certe volsi. est sententia,ut no sit locus se istrationi in causa principali, etiam si quis fractus depopuletur di manifestissime id probat.d.S.vit.vbi refert I.C. non esse usitatum, fructus in causa appellationis deponi, nisi quis eos depopuletur: si n. in causa appellationis tantum, id usu receptuost, ergo non in causa prima, &ita arguit. Cur. in d.l. I in prin. num. 8. nec inficiari de hemus potiorem esse causam eius, pro quo lata est iam sentctia, 'uam eius, qui tantum
litem instituit:& ideo quidam D .sequuti
Parisconsi. i. num .43. in pri. Non desunt tamen, qui etiam in causa principali locum esse sequestro putent, si qui depopulatur nost soluendo. Abb.d. c.vllanu. 7. & idem vult Addens ad deci.Tholos et 8. & Abb. resert.
544쪽
sed prosecto hoc dictum nulla lege confir
S.P.cauri, ut fiat se istratio in stultus distra hantur, non distinguit soluendo fit, vel non qui distrahit, sed ea est ratio in eo texti quia qui caula custodiae missus est in posscssione, di distrahiti legem,que vult cum seruarc fructus, violat, ct: idco hi sequestratio, sed et ibi causa est beneficialis, i qua solet subesse maior aequitatis ratio. Quare Abb.dictum s Ia sua auctoritate sustinetur,& Anch. Regie.
q.47.par. t. t statur communem opin .este co
tra eum lc citat Paris.d.cons. li. qui tamen in hoc casu non loquitur sed solent isti moderni plerunq; imprudenter citare. Eeo id arbitrio Iudicis facile permittere, qui si vi in derit rcum conuentum d cpopulari fructus, nec aliter poste consuli victori, quam per sinquestrationem, curare debebit ne vi toria inanis futura sit, calumniari. n.cum praesumimus, qui lite mota incipit depopulari, & id
satis aequum fatetur Cur. s.l. I. num. s. in ian.
qui licet paulo supra impugnet Abi, in cap.
z.num. 16.d.tit.de se l. post. dum nimis arbitrariam vult esse materiam sicquestrationis, tamen in hoc articulo quando non est soluedo posses si& depopulatur,no contradicit. Hic no est casus de quo agimus in c usquam probatur, quod rei non sint solucdo, vcl nucdepopulcn tur 1 ruetus. Alter est quando actor obtinuit sentetia, ct reus appellauit,& tunc omnes fatentur esse locum sequestrationi, accedente dissipatione.d.LImpp.d.Sfin. tantum controuersia est quo intelligat tardissipatio: pleriq; . n. Volunt ut si licus consumat fructus in proprios 3 vsus, dicatur t dissipare Inno. ID. Arad Anch.
eum, qui in usus proprios more diligentis patris consumit d cpopulari, aut dissipare, ut Icti P probat Barb.d. consili. o. qui licet dicat sc est e solum peregrinum in Hierusalem contra hanc communem, tame fallitur, na Zab.
do Reus non utitur fructibus more diligetis patrisf& eum ibi seq Abb. num. 9 Et Vcrc I. C. in . .f. vlti& S. P. in . . cap.vit. Utuntur, primus verbo, depopuladi, alter,dissipadi, quae, ut a reuit l,arb. d. cons. v. sonant in vi tium: lepopulari.n. nil aliud est,quam des dari, ac diripere quod verbum hystoricis est frequentisi.& in P. F. legimus populitaretur, quod maiorem diroptionem, ac d picedationem si nificat. Dissipare etiam : nil aliud est quamisperscre, ac in paries varicio distrahcre, si
Iatini sermonis puritatem sectamur, quod Rcrassius illud accepit S. Rut puto, dissipare:
nil aliud est,quam consumere, & disperde re.de Anan. ctiam. d. cap. fin. in hanc senten tiam inclinat, qui in d.S.fin. id expresse ad firmat,ut refert Ang.Aredibi.& sic Barb. tres habet comperegrinos in sua Hierusalcm . Plan si in usus proprios Reus conuertat fructus, nec soluendo si si crit locus sequestrationi, ut per Abb. d.num. 9.& Ang.Aretid rufin. a quibus non abhorret Natico n. 3 8 ut nec Aim. Itit 8.d. num. i6.quorum opin. vii contradictionum conciliatrix, sequenda esset,
qua nauis in praxi dissicile sit euitare hoc casu sequestrationem, quia Iudices plerunque
nolunt inquirere in facultates reorum. Sed neq; hic casus ad rem nostram pertinet, uasilii D. Agricani nunquam fuerunt condemnati, nec ulla est sententia quae in meritis lata sit contra ipsos, ut dicam solutione aliarum dubitationum. Tertius est, quando tractinar de exequu tione sententiae.& tum indistinete fit seques ratio. l. l. ab exequutione. C. quorum a PD non rec.& hoc in certiss.neque ulla est in ternostros altercatio. Id tamen Obtinet, si sientent ia iam transiuit in iudicatum, de appel-tio interposita cst propto excessum, ut per Imo. d. c.i p. fi ubi dc Bellam.num. 2.Bal.d. l.ab equutioncinum. 9.& Sali. num. to Aemilis Ferr. cum al.de quibus in dub. de hoc obtinet in exequutione, quae f.usta est,ut per glos ibi. quae clara est. do text. ab ea citatus in l. Nequutorem. C. de in c. m. iud. id optime Ip-ba t. secundum communem sensum, quia intelligitur de exequutore nullam habente iurisdictionem quales sunt nuncij communis. ut per Salic. ibi. & hoc idem clare deprehenditur ex d.l.ab exequutione. ibi, ad rem restituendam exequutoris opera fuerit indulta, ius verba merum factum significant. Sed, etsi tractaremus de exequutore mixto,di habete iurisdictionem, adhuc sumus intra difcultatem,quia in casu hoc non cst simplici
ter commissa exequutio, sed pronunciatum sententiam esse exequendam, aqua pronunciatione, secundum multos appellare licci, ut per Feli. in cap. quod ad conlultationem. num. I l. dc la.dcreiud. qui licet teneat contrarium. tamen in casu nostro, res non habet dissicultatem, quia quo ad appellantes nulla praecedebat sententia: tunc enim Omnes colentium posse appellari,ut per Feli.ibi.n. 1 F.
Quod plenius apparebit ex solutione aliorii dubiorum. Et ex his re ipsa responsum est omnibus obiectis. AR-
545쪽
IN quam causam solutionem factam praesu
S V R I V in .r So xv Tro, auando seni, non ei quod intereis imputari debeat. a Solum facta praesiumuur pro eo debit quod habet exequutionem paratam, pro pure,er in Ir
V a M et , dubitationes pMagni Vincentium propositae sint subtiles: tamen ex multis opinor ipsesolutio nes de quibus agitur, sorti tnon ei quod interest impii tandas . Etenim, licEt regula sit, ut solutum videatur prius pro usuris, qui in pro soritat.J. I. 3. l. cuin ex pluribus,ubi Bata de soluti cuma l. de quibus indu b. tamen in praesenti sp eie ex nis, quae infra subijciam. non proce dita Primo enim dici potest, quod reg. illa habet locum in usuris tantum, non autem in alio interesse, quod etiam secundum canones debetur: cum nulla ratio suadeat,ut idem iuris hic sit. Idque deprehendi potest, ex rationibus,quas in hac rem vari sin locis D cto. congeruN.Alb. in d. l. prima.desolui. ideo prius usuris, quod soluitur imputandum ait ut tollatur debitum odiosum sed certe interesse, quod nunc petitur, odiosum non est ergo. Idem Alb. l. cum & sortis. de pig. ach. quia accessorium non stat sine principali, quod secus est in eo quod interest l contum.1.si. de eo quod cento. l. . depos Cyn. & Sali. in I. t. C.eo. sic constitutum dicunt, ne creditor in duobus gravetur, & dum particula tim pecuniam, sibi debitam accipit,& vsuNcommodum amittit, si sors minuatur: usura enim usura non creati quod item in proposito no couenit, cum interesse per se se bl istat, non ex sorte oriatur.Aliae etiam rationes de quibus Imol. d. l. priirci . minime hie aptari possunt:& ideo succedit illud, ut ubi non sit eadem ratio, nec eadem etiam iuris dispositic, de in terminis, quod in usuris tantum, noin alijs accessionibus reg. praeallegata loca habeat: trad. Imol. ubi supra. num. 3. qui re
prehendit Cyn& Ruin. cons 9. in s. ad fin.
hac auctoritate ImoL adductias, in casti nostro idem respondit, volens, ut qui debet sortem, de interesse diuersum ab usuris, pro sorte prius soluisse videatur, cuius consultatio controuersiam hanc definit. Sed . & si
porrigamus rcg. hanc ad alias accessiones, eri mente Cy.d. l. i.quem rcffsimpliciter Sali. ibi.& Rim. cons. 3 8. num. 3. nihilominus aliter in praesenti specie decernendum est. Primo, quoniam quoties debitum unum certum est, alterum incertum: solutio intelligitur facta pro liquido. text. est & ibi deci rat Ba d. l. i .& idem affirmant Bald. & Annd.l. i .C.sed quado factae sunt irae solutiones, i sors liquida erat, interesse vero incertum:e
go.& in specie est tes .in dicta l. cum & sortis. ibi, quas iam tunc deberi constat. Secundo quoties unum debitum het exea quutionem parsiam alterum non: t solutio praesumitur facta pro habente exequutioncit si quid ex famosa.de solui.vbi Ang. Imo. d.
l. .num.q.VCDquarto modo. Bain. consil. 3 7. Du. 7. in pri. Paris. cons. tra. in sed quo adsertem exequutio crat in promptu, tam ob sententiam, quam ob instrumentum conuotionis: rgo.
Tertio, quado debitum unum est purum, alterum in diem, semper solutio imputatur puro dicta i prima. Barb. di isto consil. 3 Ale
sem Paris d. consil. ixet. Sed in teresse ab initio debita non erant, sed singulis annis deberi incipiebant: ergo. Nam petit Mellius, ab ann. is s 7.ad ann. usq;. is 68. de iccirco. quando soluebatur, no poterat fieri imputatio pio interesse nondum debito.Quarto. semper in grauiorem causam solutum intelligitur. d. l. i. l.& magis. B Ll. cupluribus. de solui. sed utilius est debitori, ut sors extincta sit: ergo. Nec dicatur esse eandem rationem in usuris,quonia respond. ob moram non soluentis, ita statutum esse, ut PCas . Rar.& Ang. d.l. i. quae mora non potest
considerari in Cesen derio:siquidem is soluit
ivx.conuenta,& interesse ipsa non poterant solui, lonec non essent redacta ad liquidum,& interim non poterat dici in mora, ut dica '
Quinto, si solutio Cesen derij non minuit sortem, is in mora osse inciperet, quia illam promiserat: atqui pro interesse nullam potin currere mora, nisi liquida sint, ut pulchrEconsuluit.Alexa n. consilia 9. num. 3. in a. fictergo interpretatio, ut potius sic solutum pro debito, quod omnino debebatur, & certum erat,& cuius causa debitor in mora esse po terat , quam pro eo quod erat declaran
546쪽
Sotb considero, quod reg. illa habet 'osum, quando ab initio seri tantum debita crat principaliter,usurae autem secundario, scilicet, si tempore suo .rs non redderetur rdi est ro,vltra pallegatas, quia debitor sortis In mora clit,3c ideo grauatur nE quod Qtutu est rtem minuat at propter moram in suturum quoq; usuras pedat: ita Bart.& Ang.
ac Casti l l. ide sol ut . Rui. confit 36. in .ssest repetitum cons. 36 a. in quinto. Verum
uando in eodem instrumento interesse, tuebitum,ac sors promisa est, ac facta fidam coaceruatio omnium, non procedit ipsa, statunc non minus usurae quam sers principale debitum dici potest neque enim ab ipso illae pendent, nec ex ea oriuntur, sed per se subsistunt: & iccirco regii. illa non debet egredi suos terminos, ut per Rui. l. cons 136. Quare cum hic interesse fini in eodem imorumento promissa, in causam tam conu γtenda est se lutio quς utilior sit debitori, iux. aliam reg.de qua in d. l. i. in fi.& l. 3.de &d. I. cum ex pluribus d. tit .vbi dicitur , ' quando plures sunt causis aeque principatos, in grauiorem solutum videtur. Diuersitatis autem xatio est, quia non potest imputari aliquid debitori.qui iuxta couention in soluit, nec in aliqua est mora. quod secus est in eo, qui
P mittit, ut usurae currat, antequam soluat,
di quod ii mora non subsit. regula ea no pro cedat trad. Ruita. d. contii 49. ad fi. Hinc quecum Cesen derius Domum quan clam in s lutum dederit Mellio pro uniuersa summa, di singulis annis ille pensiones perceperit, sitque utilius debitori ut sors intelligatur istuta, hanc interpretationem capiemus.m
que si extinctam sortem dicamus, nullii posthac intercise deberi potuit, Ob fructus ex p-diolo non perceptos, qui nunc pCtuntur, cu& rem,& prccium, nemo habere debeata . curabit.C. lea' mpl. adeoque multo utilius est Cesendorio,ut sors prius intelligatur so Iuta. Et haec cst ratio efficaciss. Septimo, facit ordo sententiae, de promio sonis in quibus prior recensictur sors, quam interesse:nam ex ordine verborum in mat ria hac arguunt quandoque Docto. Imol. d. l. 3. ni q. Vcta sed hic posci. Barb. d. confit. 37. num. I. id pri. Nec obstat d. In his . S. vlt. & l. seq. l. tit.desolui.quoniam respond. illii tex. habere locum, quando Arte accedunt ipsae usurae: sed quando interesse aeque principaliter debetur, ac sors:nulla suadet ratio, ut re
ced mus ab ordine verborum dit ex his de
fi L r. naturali in casu,de quo agitur competere hypothecam tacitam pro alimentis in . bonis patris ab herede alienatis, dc etiam co
cautam puti m desinato, se quod remedium
a Pater ex lege obluatur filio ad alimenta. 3 Debitoraui eas ex lege Atelligitur legare in eam
thecam in bonis patris.s Condicrum rem Argia datur contra quemcumqueseuccessorem, pro legitima, cypro alimen
Asus hic propositus discilem habet explicatione, dicam tamen, quid sentiam paucis. Et certum est hypothecariam 1 non compotere filio naturali, pro alimetis, quicquid imprudenter visus sit sensisse
Duran. tit 3.cau. 17. de ar. test. nisi fundus puta sit destinatus in causam alimentorum, ut est decis Bart. in l.Lucius.de ali. leg.& cocinopi n. dicit Rom. cons. 388. de nominati in re prehensus est Duran. a Couaran cap. 8. s. 6.num. l . par. a. desponse l. de quamuis Nico. Mom. detre.& pa.quaest.2 l .volucriteum defendere,nihilominus nemo ex I odio. ab eo allegatis ais at hypothecam competore, di ipsemet videtur intelligere Duran. in alimentis legatis,uci aliter constitutis, sicut ab eo citati concludunt,ut Ro.dicto cons. 388. Castren .cons. 367.in pri. dc alij, de certe haec opin verissima cst quoniam, nec bona dotalia quae alimentis filiorum, dc cc t. matrimo nis oneribus deputamur, tacite ex hac causa obligantur. Ilo. confit. I . Alc.cap. cum con
Videndum crgo, an alio remedio succumri possit huic naturali filio, aduersus eos, qui bona patris possident titulo oneroso acquisita,ab cius herede. Et opinor hoc casu tacita hypothecam competere. Considero enim,uod pater in testamento reliquit huic filio omum quandam, de illa ex iur. dispositione
547쪽
intelligitur relicta in causam alimentorum, quia pater ex lege ad illa obligatur,& est de
Docto. in t .s cum dotem.S si pater. sol. matri in l. huiusmodi.f.cum pateride leg. r. in auet. praetcrea. C vn.vir & vx.ubi concludunt, ty3 qni ex lege est debitor, intelligitur legaret
in eam causam,ex qua tenetur,& compensare.& in terminis nostris est decis Castren. in confit. s. num. 6. in pri. lui dicit patrem legitem filio naturali, intelligi in causam alimetorum relinquere. seq.Tiraq. l. si unquam Perbis.donatione largitus num. 7s. C. de reuo. don.quin imo Ruin. consil. ta . In pri.voluit, ut si pater donet naturali filio, & exprimat causam meritorum, adhuc donatio rostratur ad causam alimentorum, ut per eum.S 'cundum haec alimenta sunt relicta in testa
mento,& ideo succedit conclusio. quod fili' potest petere supplemetum in bonis patris, ut per Rui.d. cons num . t 2. Sicut orgh,qua do i pater relinquit partem legitimae filio in testamento, is pro supplemento habet hypothecam, quasi quod a lege suppletur, habeatur pro relicto a patre, ut est decis. Dcci. consil. a 3 s. in fi.que sequitur Negus .mean. secundae pari casu et q. numero I 6 o. de pign. ita,& in alimetis.nec mirum, quia quod suppletur a lege,&ex testamento peti potest, ut per Castr. post Fulg. Lomnimodin num. . C. de in ossi est.& Bert.qui multos citat in l. hac
teretur, tamen cum causaliter, ex testam cto
veniat, hypothecaria datur, ut per Dec.& Ne pus ubi supra quod vero in legitima dicitur,& ad alimenta porrigi debet. 3 Alterum est remedium, codictio in rem tscripta quae datur contra quemcunque successorem, & ipsa filio competens aduersus singulares succetares pro legitima, quoties heres patris non sit soluendo,ut scribut oes: in I.in quartam.ad L falci Deci. confit. 663. Rolan. alios citans conso s. in pri. qui dicit, hoc etiam procedere quando singulares siue cessores meliora possident.& plene Crae consil. io9.nuin. s.& seqq. ubi vult hanc condi
rionem dari, contra omnes tertios possess, res,& idem in alimentis est constituendum, si cu t. n. pro legitima datur haec condictio, gaest onus reale, ut per Cra d. num. s. qui ali citati ita quoq; di onus alimentorum dicitur reale,ut per Sard. in trac.de legiti quaest. . &per Capi c. secis r 6ς. num. 3.& hoc expilius. trad.Castricon sit. 8o.num .primo.versi. illud autein.in pri.ubi inquit, quod actio, qua pater ad alimenta tenetur, neret eius bonis, &transit ad quemcunq; bona transferantur.
& idem Castri consa ty. in fi. ubi pariter a suit ad obligationem,qua tenetur pate Ob cotem nurus, ob cuius restitutionem omnia bona sua obligare adstringitur. iux. tradd. in d. l. si cum dotem .f. transgrediamur. ab ea , qua alere cogitur,& utramq; putat in her re bonis,ut per eum. citat enim Cyn.in l. alimen ta . C. de neg. gest.qui loquitur de alimetis. Hinc etiam fit, ut licPt mater aliena u rit fundum dotalem inaestimatum, iuramento addito, quae alienatio valet. s. cap.cum c
tingat. possint tamen fit ij. si aliunde non habeant alimenta, dictum fundum reuocare, ut est deci sing.Imol. ibi.num. 14. quem Alc.sequitur:& hoc etiam extendit Imol. ad legitimam,di dicit notatu dignum, quod si matre uiuen te est locus reuocationi pro alimetis,& legitima, multo magis, quando patremortuo, heres eius alienaticum no sit equia, ut obligatio,qtiae est iam facta irrevocabilis eludatur. Et ita concludo.
Mart stra compensationis dii ucidatur, qua do ipso iure fiat.& quando opponi debeat, & quando contra cessionarium opponi posSit.
a L Iaxa Ario principalis ipse iure nonsequi tur,exsiolusione perfidrausiorem. a Compensatio ipso ore, qiando fieri dicatur, E
3 Soluenspro alio non perimit iso iure actionem, corrasee competentem,ticissecus si tu dae Gyense ui creditoris. Compensatio non induratur ex eo . PM quis fiat creditor sui debitoris, donec qβ deciaret inaquam causam compensare vesiit.s Compensatio non inauratur, stuprasivmior ex tacita voluntate deluur Mevrega requiri
a Compestio regulariter nos i o iure tam iratur factum hominu,qquando fiat ipse i
548쪽
st Compensari non 3Mea, nisi re uum osserra
r Creditor siecundin an, se quando habeat plus iuras 1n exigendo debitore, quam haberet 8νιmus. D. GoLnt vox, ct Ludovicus conduxerant ab Innis. Daminis, quaerim praedia, o insti-damst ob auerant pro Ludovicos des erat
Moreum rorem poratone, Calca IAEt conivenerunt Golitorem,ololau impereata tessioneram contra Morritum,uti sidet Forem, quam contra debitores Ludovira. Moreum soluero
quandam portionem Calcagmnis, ut Oritu orio perceperat, ut A cosuleret quo sum fructus e rebus locatis. D. Golduo'qui habebar cessi nem, capi eam fecit, ut sidetasorem, quis Avi: un M,ad quod viseetussis tenebatur mox GA
ditor in situst turicium contra eum et I desit
rem Ludovici, ut qui perceperat cius de quibus se pra. O ciebat, quod cum solui sei, uti
deiussoricreditum Lariuio erat extinctum,
o quod desierat esse debitor eius, nec ideo poIerat conuemra. Secundo, obseruat compensationem, quia duebat erassiam pro Ludovico, crhabeo actionem contra eum, O Ideo quarenus
Uo Ni AM materia haec difficilis est.& subtilis, lati' disseram. Vt si quando similis
casus monerit, hali eam in promptu, lirae sparsim,& coisse a nostris varijs in locis tractata sunt. Sed antcquam excutiamus, an compensatio fiat ipso iure1 vidcdum est,
an in proposito tractari possit de compen satione huiusmodi, quae inducatur, ipse iure, & arbitrori ex infra scriptis non posse. Prinainqui a Morcitus soluendo i oldit rio non liberauit ipso iure Dominum Ludovicum ab obligatione, qua ips Coldito
Tio tenebatur. Etenim Moret tus,ut fideiussor soluit, & ut propriam dis lueret Obligationem , non autem, ut liberaret principat Ex debitorem .ut dixi alias & sol ut tot huiusmodi facta a fideiussere non liberat Rcum ipso iure. l.stichum f. si mandato. de solui. & cst
plo.qua in sequuntur omnes in l. cum alter. C de fidei usi quod autem soluerit ut fideiussor, certum in quia actiones et ccsae sunt, &vt fideiussor captus, & condemnatus est , ut in processu.& in dubio, ita praesumitur . ut Post Cyn. concludit Salic.d.Lcum alter C
pri. & cons seq. ver. secundo principaliter.& in quo etiam casu Fulgo. consi. 86. Si ita-2 que Moretius seluens ut fideiusser, insiliberat Ludovicum ipsi, iure, non potest tractari de compensatione, ex qua dicatur is , qui soluit, osse liberatus ipso iure, si enim adhuc Ludovicus erat obligate Golditorio, Qtum
quitur, ut & ipse Moret tus non pollit dici liberatus ipso iure a Ludovico,n E plus ille habeat, quam praestet, non enim conuenit, ut fideius lori se liberet, nisi & cum, cuius causa soluit, liberauerit. Acquirit ergo, ex causa celsonis, actiones contra Ludovicum, qui PCon Ira cum expcriri poterit, vel si ipse conuentus fuisset obiicere compensationem, Ut enim compensatio ipso iure fiat,oportet, ut parsit conditio creditorum, ut que ex aequo liberentur.3 Secundo, quia quoties quis soluit i pro
alio, non perimit ipso iure actionem ci contra se competentem, sed adhuc conia nitur. . l.quoniam.& l .seq. ubi cst casus. C de c5pensat.& ratio est, quia non intercedit consens' creditoris si sorte potuisset opponere, quod debitum solutum non erat tale, quod imp diret exactionem,& compensari possiet, ut PSocin. consit. 63. num.6. in quarto. qui ita declarat in simili. etenim, si quando crcditor . ex consensu suo fit debitoris sui debitor, ii se iure fieri compensationem admittamus, id ea ratione ferri posset quod expressa intocedit eius voluntas, sponte se debitorem costi tuentis, at quod ipso iure fiat compensa tio, quoties debitor inscio creditore soluit alteri,&absurdu est,&nunquam repcrtum. Dcbitor. n. luens creditori creditoris, no liberat se ipso iure, sed sibi parit ex ccptione, nisi suus creditor habeat ratam solutione. Ls opera.vbi gl.de excepti do. l.solutum .f. si lutam ubi Bart. de pinaei Socilath d. consi. 6s.cum sim m. si ergo, se non liberat, quomodo potest induci compen satio ipso iure e nasi ob acquisitam compensationis exc pii nem esset obligatio soluta ipso iure, frustra
Docto.exigerent rati habitionem, quarc cuMorcitus non contraxerit cum Ludovico, sed soluerit eius creditori, co animo, ut non
illum, sed se solum liberaret impossibile in , quod hinc ipso iure obligatio, qua tenebatur, sublata sit. Haec cum ita sint frustra disputatur, an Moret tus possi nunc opponere compensationem heredibus Domini Gol-ditoris , quasi soluens , ipse iure te liberauerit, nam non ita esse, constat ex praedictis,
549쪽
tantum potuisse ille opponere Ludovico copensationem ivx.d. l.quoniam.& l.seq.quam tamen Golditoris heredibus obijcere non potest, ut dicam infra. Sed etsi supponerem nos esse in casu, in quo fiat ipso iure compelatio, qua do scilicet creditor volens, fit debitor sui debitoris, adhuc nos vetiamur in tuq to: nam compensatior non inducitur ex eo, quod quis fiat creditor sui debitoris, donee ipse declarat in quam causam compensare velit, ideoq; Imol. in l. t.in fi. princ. de soluti concludit, ii certus mercator, ut fieri solet, scribat alium mercatorem in libro suo, ut creditore,nec dicat sibi solutum animo obligationis prioris dissoluendae: posse eum, qui ioluit copensare in quam causa velit, quodno euenit in solutione quae psumitur incausam antiquam vel grauiorem, quod dicit esse nota.& Imol. sequuti sun r Alex. cons. 8s .in 3 &cons. 196. in 7. SO cons i 7.num. 7. in 3. Dec. cons. 3o8. in fin. non suit ergo liberatus Moret tus ipso iure,sed ius compensandi sibis quaesi jt, neq; enim ex tacitat voluntate inducitur,aut praesumitur compelatio, sed immexpressa, qti scilicet eligit debitor in quam causam velit compensare,ut per Alcx.d.cos S 3. nu. 3.& est tex. clarus in Habeo, de copes Nec obstat 9, plerumq; ligamus in corpore iuris ciui.fieri compensationem ipso iure I. postea d. de compensi si constat. l.ii. C. m. S in bo.nd. de actio cum sim m.Nam fm Docto. res ita declaranda est,ut regulariter ipso 6 iuret absq; aliquo facto hominis non fiat compensatio, sed opponi debeat, vel saltem ad notitiam Iudicis deduci, si quis in iudicio velit compensare ubi. n.quis hςc fecerit, tucius ipsum compensat, & dicitur fieri copen satio ipso iure ita Bar. l.verum . de compens Bal. d. l. si constatan princ ubi & Ang. & Sa-lic.& ceti& hanc cisc rcceptissimam opinio.
testantur ramnes in d.S. in bonaefidei. ubi Ias. nu. 77. Zacnu. qui pulchre declarat. Fulg. cons. t 96. in princ. cum innumeris, quae citari possent, subsistit itaq; debitum, licet exceptio opponi possit.Baril.qui inuicem, ubi &cςteri.de cond. ind. fit aute in aliqbus casib' compensatio ipso iure,ut in poena, & in us
ris. Anch. conss.omnes d. vi constat. ubi tamen Castndeclarat etiam hoc casu non tolli ipso iure substantiam obligationis,qui videndus est, sed non procedit,quando iam pe
in maleficijs.L si ambo. de compens Balia &Sali.da. si constat. Ita quoq; si quis succedat suo creditori, verh in haec est potius extinctio debiti, et compensatio, ut per Al .cons q9. in a.de quo indubijs, nam qui suo debitori succedit non potest here se ipsum obli
gatum. l. Vranius. de fideiussi nisi inuentariuconseribat, quo ei actiones et propriae conseruantura.debitori.vbi Alex. C.de pac. I.ῆLincompensatione.C. de iuridclib.Alij ct casus addi possent, sed nihil attinet. Oportuissetcssio, ut Morcitus saltem extra iudicium declarasset se velle compensare tuae. DoctriBar in dicta. l. rum.& Aret. dA. in bon. fid. Sed cum nihil tale appareat, non est agendii de compensatione ipso iure introducta , quia post solutionem nusquam ostendit, se velle compensare. Non obstat ,-nunc ille velit compensare cotra heredes Diii Golditoris.& contra cessionarium opponere eandem exceptionem, quam postri contra c dente, iux.ca,quae tradunt Bartri Alex. l. si quis in rem.d C procin Gui. PMq. 367. Add. ad decis Tholos. 93.Por cons. 7.num. 3. & est tritissimum.Quia ad hoc, in quo videtur rei cardo vertere, facilis est responsio. Dic . n.9, qu T ties tempore cessionis, i vel obligationiς n minis quia haec a pari procedunt, ut per Bal S col.q.C.quae res pig.oblig. nondum cst, nata compensatio,& si debitor postea sibi coparet inceptione limoi, eam non potest obiicere contra cessionarium vel eum, cui nomὴ est obligatum,ut per Ang.d. l.si quis in rem . ubi concludit ideo compensationem a debitore opponi contra cessionarium, quia actio iam erat assecta, qn cessa est, & i terminis est dec. Fulg. in d. l. o.Qde compens si distinguit in hunc modum. Ut aut ccssionis Te, compensationis cxceptio nata esset, & tunc actio cum sua causa transeat,& in cessiona riu opponatur,aut post cessionem nata sit.&tunc secuς, &hanc distinctionem sequitur Fulg. l. in re de compens& idem .d.l.qm.dicit cam esse cx mente Din. in i eius. C. O.&certe ita in, quia omnes, qui putant contra cessionarium posse opponi compensatione, eam adferiat ronem,quia, vel in rem est, vel rei coheret, vel est in re scripta & ideo actionem transeuntem comitatur . At si nondum nata est, non potest sequi, ergo: Et fm h de S claratur Bal l.& coli Mi.t S. nos aut. in fin. depac. cuius in lectura corrupta est , di Oth,
sic emendanda, nisi sortE post et est opposita,
apparet, I tre cessionis non cohrbat rei, sed fecit actio liberu transitum,& hanc istam sequitur Porta l. conf47. nu. 28. etsi nomine exi dictis citet. Nec obi jciat quis,0, facta cessione debitor soluere possit, nisi ea obseruarit, de quibus, in d. l. 3.& videtur valere argumetum, ut qui pol soluere, possit c t comptaare Quia indetur,2 facultas soluendi nata est Ue,quo ceditur, &ob id est imputadum ei, ut non denunciat debitori, in G,de quib'. a. 3. at in copensatione non pol is diuinare. Z et an
550쪽
an ex alia causa sit postea contracturus obligationcm,& cst satis, ut non minuatur ius qlitum debitori ut positi iblucro, se Iii ratio,
nouam autem non dPt sibi comparare, in praeiudicium cessionar ij, qui tibi rana quaesiuit actionem, de qui sicut pol impedire solii Iionem primo creditori, ira, de compensationem,qn contra se proponcretur, at contra psum primum creditorem, iure ipso prohibita videtur. Quare cu Morcitus multo post obligationem nominum, ius compensandi acquisierit frustra tentat nunc talem ex cc ptionem opponere : quin etsi compensatio fui lici nata ante obligationem adhuc idem
est, quia licet verum sit posse solui cedenti , aut os liganti nomina vel actioncs. d. l. . C. quae res pira. 3. C. de nouat. nisi l cedat denuciatio,vel comestatio, vel partis debiti solutio, ut ibi,& hoc procedat et in compeliati ne, i per Ang. latissime con .rso. TMd nihil obest, quia nulci apparet factam fuisse compensationem cum Ludovico quae si facia esset, tum Moretius forte possit se defendere, quasi unum ex illis tribus non interuenisset, sed cum velit nunc compensar cum lirdib'D. Golditoris ipsis inuitis non est audi dus, nimis. n. seris sapit, si quidem in Processitanno 13 3 8. Mortitus conuentus cst, ut debitor
Ludovici,& semper negauit, se quicq illi debere, nec ullam opposuit compensationem, ante litis con testationem, & ut in exceptionibus pag. 1 o.& 26. dicto Proccssu, sed fuit assignatus terminus inter partes. pag. 3 -&idcirco, nec hodie limoi exceptio potest op s poni, t quae . vel denunciatione vel litis conia restatione aufertur debitori. Bal. in torminis d.S. nos autem. in s.& Ang.d consa sy. Salul. I. nu. II, C. de actio.&obli.& quae denuciatio habet vim prohibitionis, ut hoc casu cxigitur . iuxt. dccis Com. consil. quarto. si cnim negabat se aliquid debere, nolebat aliquo modo compensare, is enim, qui c'mpe sat, dicit se debitorem Bar. d. l. qui inuicem. de cond. in Ased compensando, extinguit debitum ipso iure. Quinimo nec potui stet op Ponere cum iam siniaria tenor ei denuciatus
esset ut contra cum fieret exequutio,ut cre
ditorem Ludovici, ut ner Ang.d.consil. 239. Praeterca, & secundo ex alio capite no potuisset compensare Morcitus, cu Ludovico, quia maius erat cred i tu Ludovici, si ipsius, Io ni sit obtulisset residuia, ut est dec. Imo. in . . l. i. in fi pri n. de solui. sicut rego non potuissct Ludovico inuito compensare, nisi tacta residui obia tione, ita quo ali nec cu cessionario, vel linte obligatum nomen i O crit, nisi oti a at . quod nutu faetu est.Tertio, ex alio ct noro; obiici compensatio, quia constat Ludin
iicia non esse soluendo, quo casu sola Dicti a suscit sine denunciatione, ut p Paris consur 9. n. ci . in a quare e in hic et siniς sint inti matς,sicut praeclusa cst via copensandi, cum Ludovicia, ita et cum lirdibus D Golditoris. Non ob. doctriAng. inl.a diuo. S. Pen. de re 3 iud. quod creditori non lici plus iuris, in exigendo debitore sui debitoris, v. haberet primus debitor, creditor debitoris sui. Nam rii deo, hoc cilla verum, sed & pariter illud esse verum, ut d cbitor non habeat plus iuris in dissoluenda, vel elidenda obligatione primi creditoris, Q. ipse primus debitor heret. sed hic post cessam obligationem no pol immutare di bitum, aut nouam inire pactionem . in praeiudicium cessionari j:ergo, nec secundus debitor poterit extinguere inuito creditore, cui obligauit nomina, ius debiti, ut ex Tul g. in d.l quoniam, docui supra. Secundo itideo Ang. loqui de modo exequendi,ut sicut no poterat ille grauari a suo creditore, in forma Camerae, nec a creditore creditoris poterit. Tertio riad ,st secundus creditor pol aliqua ad c5modii suis, i non concedebantur: primo: na pol in hibere copensatione vel sinlutione debitori debitoris, qJnOP mittitur primo creditori,ut p Anyd. s. a s s& alios in locis pcitatis. Pot et litem contestando auferte debitori beneficiu copensationis, Ut PBar. d. g. nos aut,quod no licet primo credito Ii, contra que et in causi appellationis,&excutionis opponcrct copensatio,Abb. c.suborta. ubi & Feli lat de re iud. Alex. cons93.5 duobus seqq. in a. Addcs ad dec. Thol. 263. Porti alios citans. l. cons D. n. 6. Sic, & eximptio. 3 posset opponi ccdcli,ex persona sua,no oberit cessionario. Rom. cons87.nu. 3. de
alia similia inuenire facile foret. Et most, quia ei r mittendu est, id omne,quod faciliorem ei prςbeat viam,in recuperatione eius,
quod debetur in praeiudicium cedcntis, vel obligatis, no aut ut aliquo modo I at ius alterius. Et in his dubitationes subtilissimς claxisi. de Excellent. D. Ludovici sunt di lutae.
Expoc Arva materia fructuum, Atqui industriales dicantur, & quos suos faciat bonae fidei possetar,ad quorum restitutione non