Codex regularum et constitutionum clericalium in quo forma institutionis canonicorum & sanctimonialium canonicé viuentium; leges item scriptae fratrum vitae communis, Theatinorum, Paulinorum seu Barnabitarum, Societatis Iesu, clericorum Somascae seu

발행: 1638년

분량: 169페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

lant. Omne inchoprepatiqi cscio serviant: quibus etiam in Refectorio con edemit us,di religiose silentit in terer tibus continuatim'essatur Lectio. Delinquentes zelo remiudiri istariter arguari, S castisent pueros A adolestentes negligentes verberum diicipi hisnt nullus in Collegio ear orico inutilis appareat,nec vata fidelium otioliri cclvedat; Tales quippe in monasterio cenuersari decet en nes, qui diuinis ossiciis se manciparent. Fart. Forma Mitinionu c. -οnicorum. θ Τa Algo nuncupatur Retula tamenti ιν-3. Regi Ia autem saprificat irsiit inire se uicin in pie referue viuer est. Regula Grace C odicitur: a Cinc ne dicti c astonici,hoc est, Clerici iuxta Iegolaria praecepta vi reme, Isidoti in lib.6. orip. cap. 16. locuererem fugi sthM .men Gyare. LatinὲrMPνla ν--- patur. RDia auram dicta, qώed recte ducit nee dii μm t M. dixerarma' iam datam, vel quod regat, vel ed normam rict. in xis nabeat; et et q. od Um-

Coomcorum.) sunt qui His utant,reMim Cisnedij inquisgranen sis Fotiram I si tutionis seu Regulam siliendi an o 8 isset ipserint Canonicis regularibus Augustini nis, an vero Canonicis Oxnxiaphsaeculares nunc votam . . Ad hahc qi lenem civmens Reynerus, S. I heolegiae Doctor ac Prosessor Duacenss, in libro de M olas Benedictistorum in Andia Luaci I 628.edito, pag. 3 . fuse respcndet: ex quo haec hiabe : Canonsei illi,qui in Loncilio Aquisyiamnu infli tituri tur,mm in 'a' . uilini nae Regulae prosem; imd ne quidem Religics siue Rerillares ea noticne .cestat, qua nunc vocamus Regulares seu Resipiosas re sonas illo:tavltim, quae rer Iria votae, et isnam saeculi a tenvistia irem Deo est dedicauet imi Prim , id clatum est eκ ipse M. cilii pico mio, in ovo inter alia dicitur caηενητο ν vita star insereri. δεηιnisin es sβS.Patrum dictis is diis. Polf prco trium sequ*tut Insitutio Canonicorum, deicti ita ex multis concilioru Ontiquorum Canonios; ex multi. Caphesis S.Isaori, Protheri Gregorij; ex aliquot Epistolis S. Hieronymi: N ex duobus Sermonibu S. Augustini comuni vita Clericorum.&ex uno sermone eiusde de Passorihtisataq;eri Is oro Protipero,Cregorio & Hiieronymo,hoe est, ex me quoque istorum Patrum, longe plura δι' sumpta sunt,quam ex S. gustino.Deinde nulla prorsiis ibi fit axentioRuinae S. Augustini, nee 'qui nam ea gla tquippE non vitis, seg mulieribus data) decerpi unes

enim si hac δἐ Cinonieis Auguvinianis informandis agereturMon potiuso praecipue ex Augustini Regula desumpta esset informati νου lixos Cononici isti essent Augustiniani, auare sicut Patres in Concilio II. isgraneris,anno 336 habito, monachos omnes in-ituendos ad Regula Smenedicti abligantatis verbis, an eisfecistam radii.. B. P nemo Rethdam. Φmmimiser rePlarem vinimia emi, utrum on etiam Culonicos ad Regulam S. Augustini remittunt' Et quamuis haec deductio satis sit mani sina, ex alio tamen capite adhuc fiet manifester. Cano istos nauque regulares S. Angustini, v rεεt proprie lo endo R erigibsos esse, perfectau que saeculi abrenuntiationem pristeri. nemo ignorat. Atqui Caconicos, quibus inserinandis Patres Aquisgranenses Regulam ex Canonibus Ecclesiae, dictisque sS, Patrum Vaescripserunt, proprie loquendo non fuisse religiosae abrenentiationi adfricios ipsim Concilium cap. xis. diserte his

usus habet vocabuli, sed saeculares: quibus spraeter Drabendas seu Lpendia, ut patres Aqui ranenses loquuntur, quae ab Episcopo S Ecclesia, i inseruiebant, ordinarie accipiebant etiam sua licuit retinete, di quibus vellent dare :& qui inhoe sollim a c nonicis saecularibus nostri temporis dirutebant,qudd in communi domo viverent. αmensa communi ac Dormitorio communi uterentur, sicut nune Clerici Academici in emic

142쪽

CANONICOR UM

231 Semiliarijs Patres oratorii in Italia, Gallia,Belgio & alibi) vivunt. In Gallia autem quam plurima adhuc Collegia Canonicorum hecularium visuntur illius veteris insti-ruti: quos licet pios es ex virtutum aci ibus religiosses nuncupare possimus, non tamen Religiosos aut Resulares ea notione, qua nunc vocantur illi soli, qui perfecte abrenuntiantes saeculo.nihiI prorsus retinent in sua potestate ide quo possint tamquam de re propria disponere. Sic fere Clemens Reynerus loco citat O. , In Comibo Aquiliramnsi. Aquae Grani, urbs In perialis sita in dioecesi Leodicensi. F. i. 'a Grano nescio quo lic dici a.domicilio,i virulodi reliquijs S. Caroli Magni IN. itemque balne3s celeberri ira,nos ratibu Ahen, Francis Aixta Chapeti. Olim dicta fuit --m caste umi S diu ante Caroli Mapni auum, Principit lis in deliiijssuit; vi Pippino Herstallio, Nolori di n us regiae in Austrasia,eiusdem Caroli Magni proauo, qui Aquis

granentcnn B Mariae bas licam liberaliter dotauit: ut ex diplomate in Notitia ecclesi, rum Bel pij an e producto, liquet. Camolus Deigratia Rex Frocorum es Longobardorum, ac Pairitim Romanονν m. Nouerit cmnmm I deLum nostrorum Ggnitudo, qώιd mclita memoria proaum noster Pinoem , qMondam Maior δε-ω,ecchfa S. Mariam uota felo cona Wcta, emis res pro mercedis argumento dedit. Vndeseruientes eiusAm loci consolationem sera faxitit et que nunc tisinunt habere perpetuo ue tempore ipseM res quieto ordine possidere viis dentur. Lasa V. Aonas Mai jamo XI. cs V. regni nostri. Actum nar alio palatio,in Dei nomines citer, amen.

Ceterum anno. Christi 8is. in urbe A qui ranensi habitum est Concilium; in quo iussu Iu p. I udovici Pii qui Caroli Magni filius ac siiccessor fuit duplex condita est

Formula Uitui toro seu Regula, Caηenicors , altera Sanctimonialium ea nonio viventium, quas xulgo Canonicas vel Canonissaa vocant. Prior a Surio & Binio in tomis Conciliolum iam olim evulgata fuit. Alteram, cum Lutetiae Parisimum antio isto. negotiorum publicorum causa agerem,ex n anuscripto codice viri humanissimi mihi-

ue amicissimi Nicolai Fabri Parisiens s cui Petro Pitharo studiorum socius fuerat quem postea Ludovicus XIII. callorum Rex in littebraeceptorem habuit deseriis

hendam curaui. λ x eodem codice, qui nunc Luteti et in Thuana Bibliotheca adseruatur. hanc ipsam Iacobus Sirmondus,ioreo 2. Conciliorum Galliae, I 629. publicauit. Celeiarum in condenda viraque Regula praecipuam operam naualle creditur a malat Netens see clesae Diaconus;is qui eiusdem Lud cuici Pij iussu, libros quattuor De dis uinis Offciis contexuit. Quos quidem libros Amalario Fortunato,areuerensi Episcopo, hactenus fati typograstra attribuerunt. Amalarius porro Metensis, ut dixi, Diaconus quem Honorius libio de Scriptoribus ecclesiasticis, Episcopum Metensem non recte appellat Amalario Treuerensi F piscopo aetate suppar,vir fuit longe eruditissimus. Ab isto Amalaiio Meiensi serunt, facta e palatio Aqui ranensi librorum copia, totum hoe opus Institutionis canonicae ex diuersi, Doctorum sementiis concinnatum.Concilij que Aquisgranensis iudicio S auctoritate comprobatum: quod ex Ademari Chronico En-

stoli ensis irmondus obse nauit. . . Te tonsura Ctineorum. In veteri Ecclesa occidentali comam fluentem statim ponobant qui se militiae sacrae accinxerant. Prudentius de S.Cypriano id Maeas risi comes Mur ad breues capillos. Et manent huius moris vestigia in sacro ritu quo fiunt Clerici. Episcopus enim quos cooptat, ijs capillorum cinnos hinc inde delibat: quae prima To sura nominatur.& Tonsi olim dicebatur eius gradus Clerici. olim enim reuela tondeis hantur, nec postea integrum erat eomam alere. Inde Concilii IV. Carthaginiensis C non 44 clericus nec comam nutriat nee barbam radat, vel ut alii veteres libri legunt, Balbam igitur alebant,ut hodieque Graeci,& Latini non pauci. Vt prorsius non capiam quod scribit Gregorius VII. Papa ad Iudicem Caralitanum lib. 9.epist. ro. T

ν oecid/nialis Selles clerum, ab ipsi Eustochristi primordist, barbam ra' morans

νε-me Latini tamen postea barbam plerique rasitarunt: idque discrimen Graeci,Latinis

143쪽

13a NOTAE AD REGvLAM

ricosori restansuram ecclesiastic in habi rei uti t. hoc is, balbam rasam, A coronam in capite. 8 deo a Iiae hac et iem in sane vices te irrcium suerunt. Sic fere Sirmoridus

in F i iis ad Apollinaren Sidonium,& Ennodium. Uidori. S. Is dorus Hisi alcnsis in Baetica,Hispaniae prouincia,Episcopus an .sa'. fi ruit,ci iuxta Bella in ii i calcvlvm,arto 6 36 decis t. De isto & plijs Isidoris Barc musis Notis ad Martyrolcgii Rcm.q. Aprilis ccnsvli poterir.

Infertiis circuti corona.) Tonsura clericalis ita clim fiebat, ut circulus tantunixodo capillorum emineret, instar corcnse. Sic eam describit Gregorius Turonensis , de Nicetio Treverori n I piscopo agens i S. Niserim, inquit. ab ortu suo clinem es deismum. Nam cum pam fuisset e sevi, omne cama e , vi s conse eludo puerorem, a evilia m

tam quid meernebaravr im circuitu vero medιorum capillorum ordo apparuis , lut putares ab

iusdem coronam Clerici fui Ignatum. Hodie apud ros artiquam coronae formam soIi seis re monachi retinent, ct pueri vocales symphoniaci. Nam breuis ille orbis in venire, quo cleri pars magna utitur,insolens olim atque inustatus in Ecclesia fuit: ut docet C non Ao. Concilii l V. Toleiani. Ita Sirmond us ad Sidonium.

Acobii. )De disciplina Acolyiorum libros duos edidit Augustinus valerius,Cardinalis& Episcopus Veronensi S. Eubdiaconi. olim dicti sunt Cbsequentes: ut insta cap. 77 pag. 42. ex Concilio La diceno constabit. De Pred terti.) Qui olim Presbyteri dicehantur, erant Episcopori re quas Adsess res; quorum consilio Ecclesiam sibi aeditam regebant.Atque hac ratione eos S.Cypri,nus suos collegas & fratres passim nuncupat. Et S. Augustinus huius ordinis pondus tanti assim auit, vi ipsum s cine inuitum S cum lacrytris reluctantem Valerius Epist pus ordinauit Presbyterum tui in Augustini vita tradit Posidius,& ipse Augustinus iostia ad Valerium epistola declaratim reigratia.) Capite c. vi& capite lablequenti ex professo agitur de Episcopis.

Vtraulque capitis textus ex S. Hieronymo est desumptus. Idem Hieronymus epist. so. ad Pammachium : Discopi, Presbyteri, Tiaconi, aut virgines elemtur,aut vitai, aut erei.

Os sacerdotium m at reum vidici.Urimis Ecclesae iaculis qui ex coniugio ad sacerdotium adsciscebantur,ab uxorum toro separati, non aliter deinceps cum illis queim cum sorori. bus versabantur. Sic Paulino Nolano Terasa de coniuge secta est soror tui in Chronisco loquitur Idacius. Idem de Placidina Leontij Burdigalensis Episcopi scribit tunatus. Cererum primo in ordine clericorum stant Episcopi, in secundo Frauperi, in

tertio Diaconi, atque ita deinceps. optatus Mileuitanus lib. I.Quia commemorem Diae nes in tertio quid Presbyteros in secundo saeerdotio constitutos Ipsi apices ει principes omnium

Discopi. Est qui emi mei a fabula,quam de primi di secundi ordinis Episcopis nonnullifinxerunt; quasi duo olim, si Deo placet, in sngulis cathedris Episcopi fuissent. B. ut a non uti I. Is inopido Stridone quod a Gothis euersum , Dalmatia quondam Pannoniaque confinium fuit natus, anno Christi q2o.qtatis 'I.pridie Kaletis das Octobiis decessit: vi Proster in Chronico ait. Sed Baronius nCn nisi 78.vel 9.am nos ipsi tribuit. a v o v si I π I. Is Arbetio &Mavortio Lolliano Consulibus, tri ipse lib. 1. De vita beata S lib. I. De ordine tradit hoc est, anno Christi vulgari 313. in Afri ea natus est. Decessit autem V.Kalendas Septembris,aetatis76.Episcopatus 36. conuersionis 3. anno: quo tempore V andali Hipponem tertio iam mense obsidebant; ut Possidius in

eius vita narrat.

o a a G o Rir. Pastoralis curae ossicia s. Gregorius NaZianzenus Grice explicuerat eo libro.quem Apologeticum inscripsit. Hunc aemulatus S. Gregorius Magnus I. Papa. in sui pontificatus exordio,ad Ioannem Rauennae Episcopum,scripsit librum De Past tali cura,eumque in Hispaniam ad Leandrum Episcopum Hispalensem transmifit.Ηune Iibrum tanti fecit Graecia, vi recens editum Amphilochius Patriarcha Alexandrinus is linguam Gumam transfidelitaeumdem ut studiose legant Episcopi, cautum est a P tribus

144쪽

CANONICORVM.

no 836.celebratorum. Ceterunt S.Gregorius anno Christi 19O. electus Papa,demum anno με.Indictione VII. ad christum migrauit. Ro s P a a I. J Iam tum videlicet,hoc est, Ludovici Pij Imp.aevo, Prostero tribu

bantur libri tres Te una conten platii , qui inter eius Ope Iaedi solent, eiusque nominea Gratiano & alijs passim citantur ; re autem vera Prosperi non videntur. Primo quia Gennadius Prosperi opera recensens,liorum librorum non meminit. Deinde quia di

rum auctor lib.2.cap.9.de Hilario Arelatensi s qui aequalis suit Prosperiin sic loquitur,

ut aetate sua superiorem fuisse significet.Denique,ut alijs argumentis sepersedeam, in a liqua Collectione Canonum,codicis Andegauesis,S.Posterio sic enim appellas ut auctori tribuuntur; laco citato, qui apud Prosperum exstat lib. 2. cap. 6. Et in codice Saaluatori, Vic eccmitis,qui nunc est in bibliotheca Archiepiscopi Tolosani, eiusdem loci Abbatis,auctor his libris adscriptus est Iulianis Pomerim. Et Iuliano Pomerio eosdeprorsus adserit Isdorus De eccles asticis scriptoribus cap. Ia. Alios quoque, inquit, tres libros edidit de fusum a vita contemplatione, la imis comersatione, nee non etiaram de visi' es Eoimibao.Quibus verbis liquido patet,singulorum huius operis librorum argumenta do. scribi. Edidetat idem I ulianus Pomerius pretierest alios libros octo; quorum etiam semismata ibidem singillatim explicat Isidosus, quorumq;test tironio isequentervius est Iulianus alter. Iolet anus Antistes, in Prognosticis staturi iaculi. Fuit porr5 Pometius

hie Afer Maurusque patria; sed in Gallia primum Rhetor, postea presbyter & Abbas

fotuit A relate rvt ex vita S. Caesari j Arelatensis Episcopi, &ex Rurici j ad Pomerium epistolis intelligi datur. Sic ferE Sirmondus in suis Notis ad tomum. a. Conciliorum Galliae. Celethn Prosper Aquitanus prest yter,non Episcopus si Victorio itidem Aquitano. Gennadio.Gelasio, Marcellino S Bedae credimus Eusebij tenorem secutus, vi Victorii verbis utar. Chronicon egregria breuitate composuit,&ά Mundi ineohatum exordio ad Valentiniani Augusti VIII. & Anthemij Consulatum, seu ad annum Christi Asy.d duxit. terita editione.Primam namque editionem Theodosio XIV. N Maximo Comsulibus roc est,anno Christi q33.videtur conclusisse: quandoquidem eo anno priorum annorum epochas summasque colligat: quod non nisi in operum fine fieri consuevit:nisi sorte caussa aliqua peculiaris intercurrat. quae hac nulla apparet. Secundam vero ediistionem Prosper i a. aunis auxisse,&ad Valentiniani VI. Nonij Consulatum, seu ad vulgarem M s.christi annum videtur produxisse; quo vulgare eius Chronicon, Eus biano& Hieronymiano subnecti Iblitum, terminatur. Tertia denique Et postremaed, tio fuit ea. quae ad Valentiniani Aug. VIII ac Antemij Consi latum, id est, ad annum christi ues. protenditur: quam a Chieletio, Soe. Iesu Theologo,cum mss.codicibus collatam nuper Andreas Quercetanus in Bibliotheca veterum Galliae Aistori rem &Chronographorum Lutetiae publicauit. De tribus aut quattuor huius iaculi Prosperis, Aurelianensi Regiens, Chronographon Tirone Bucterius in commentario ad Victorq

concilio Ninno. Dionysus cognomento Exiguus, Abbas Romanus Rui omi Dravi se profano annorum calculo, primus numerare coepit a Christi Incarnatione hondimnauit Codicem Canorium Euva Roma , S Stephano Episcopo Salonitano inscripsit, Moguntiae primum anno a 32s.deinde Parisijs typis editum. Codicis huius e emtilar fideliter descriptum, Carolo Magno Francorum Regi,cum Romae anno M. esset,Hadrianus Papa obtulit. Id certo constat ex plurimis, quae in Bibliothecis Galliae visenuir, Collectionis huius exemplaribus : quorum in Bonae,velut oblati muneris deis dicatio. pra fixa est, Hadriani ad Carolum epistola, quae primis singulorum versuum

litteris hunc titulum reddit: DOMINO EacEssi L. FILIO CARVLO RE GINAD 3 AN vs PAPA. Exstat ca typis edita apud Sirmondum tom. a.Conciliorum

Gallio collectionis istius Dionysianae magna apud Franeos exinde fuit auctoritas r ut

patet ex Capite XXXIXaivius Institutionis Canonicenio alijs pluribus sissis veri s.

145쪽

Diaconi septem. Sic Ac septem fuisse iam olim urbis Romae Diaconos Cardinales,

constat ex antiquis Canonibus. Agapri como utita erant L hristianoru conuiuis; sic dicta, cubd earitatis minuae caussa essem instituta. Te Itullianus lib.aduertiis Centes: Cama nosea dem e raminem seramo tendit. 'eazur Di hctiopenes Pacose f. Sed piam hanc consuetudinem lapsit temporis aboli , luxis S ehrietas corrui et init: ideoque merito abrogatae fuerunt,

N a SS.An bicito, Ausuilitio, alijsque Patribus reprehensae. Baronium ad annum 3 T. α 3's. Consule. Tlym Γιιὶ proprie sunt dicti ludiones,qui in orchestra modo versus his riones, modo uersus populum sal itabant, hisy rionibus interim in scena abditis. e L E R I C i De m domiι- , 'e in congregasione et mores. Notet hie Lector, a Piospcio Aquitavi, icti rotius a Iuliano Pomerio dilettam fieri mentionem duplicis classis Llericorum hoc est, Clericorum in domibus suis piluatim,& aliorum in comm. vii leu confrepatione viventium. Sic S Gerundense apud Hispanos concilium, eirea annum celebrature,Canonem edidit proc leticis, quidcm - familias habebant .vμdε quae lupta in Epistola dedicatoria diatreus. Ex eiusdem Prosperi seu Peme ij verbis, superiore capite recitatis,colligi datur,ex Clero multos olim sibi retinuisse retum svatninproprietatem ac dispositione u . Verba sentista seis Erebo, ιι- ρυ ipsa expensa sua, amulerint cec. Sic hodie iacium Patres Oratori j in Italia Gallia Belgio & alibi. Sin item vitae rationem suisse clericis Hispaniae. Concilium IX. Τ letanum anno 6s s.celebratum, cap.4.testatur. Videatur & caput proxime subsequens, supra pag.36. Momeremm υ-ν--.J S. Augustino monasterium Clericorum est congregatio Clericorum, instar monachOIum, incoππυni viventium. Sic passm loquuntur vetustioris & π edii aeui Scriptores. Baldericus Noui ostensis ac Tornaeens s Episcopus qui anno ix ia. obi jio in Chronico Cameracens lib. & alibi passim Cameracense& Aite. baiense cathedraiia canonicorum collegia nuncupat se steris Caranuerum S. iam V1M quas tamen ecclesias conflatiam inde a primis initi js fuisse Clericorum seu Can nicorum .non πonac horum. Sic idem Baldericus,sub finem libri a. Misinremm cavi mrmim S. Rum apud μυ'-- α---r- a viro mi semimarasmctium memorat; quae sunt hodie Canonicorum illustria collegia Mechliniense & L ranum in Brabantia. λι εν. careo .ὶ hoc est lapidicin Apud Franeo Gallo-Belgas,Hispanos& alias nationci, Carrariae ulgis carrieres, dicuntur fota seu cryptet subterraneae, ex quibus lapides aut marmora eruuntur.Porro ut apud veteres Lunense π armor, se hodie in pretio est Caditariense, ab opido vicino se dictum, in cuius vicinia e visceribus terrae extrahitur.

ν, M. Nemo det limam aut 'rha m.) Ex his verbis colligitur, S. Augustinum enisque CINticos veste linea & byrino seu birro, non tamen pretioso,vsos suisse. Byrahos L ipsos in suo A mphiteatro reponit inter pilleos, Ieserens illud Vopisci de Imp. Carino, H ab Arribaiicu hrebi petisi, domi byrrhi caην . A birro birretum, pilleum elericalem que. dratum, dolanus libro de Canonicis derivat. Alcimis lib. 1. Praetermiss. bytthum imterpretatur sagum, & vestem qua supra alias induimur. Cui Baronius aecediti qui laee num byrrhum , in Concilio Gargiens memoratum explicat Byrrhum rer modum, lacerni seu lacernae compostum. Ceterum ut in Africaate & in Gallia & alibi byn ussunt clerici. Sulpitius Seuerus Dialog.3.cap. 36. de luxu quosdam taxans, θνν Hraues reprehendit. nox a x v xi e IT. Hic destit Para prior Institutionis seu Regulae canonicorum, ex M.Patrum scriptu& veterum Conciliorum decretis, a Patribus Concit a Aqui rianensis anno Christi 8I6.concir naue. Pars subsequens seu poserior fetὰ tota ab eiu

dem Concilij Patribus filii dictata.

146쪽

i CANONICORVM. . 13 sstitutionis ab/qui raner sis Cocliij Patribu non fuiste scriptam seu datam Canonicis regularibus Augustinianis cui Pennotius &alij contςmlunt) sed nostri ordinis Cano

nicis. Osripiate iaculi hominibus liniri ixtos, vulgus saeculares vocat. Cainii vesι moriarebis inhibita Orientali hcci esis monachis Basilianis& in Ο riia,Cid tali monachis Benedictinis, ex priae aeuo instituto,/sus carnium vetitu fuit. Hos

postea aemulati laetunt Canonici regulares Praemonstratenses, vallis Scholares & alij 'votis selemnibus, instar monachorum, adstricti. Dormitoris, Icifectaria x Haec N aha id genus loca publica, quibus nostri ordinis Ca- , nonici olim si fuerant, hodieque exstant S eum admiration: monstrantur Coloniae Agrippinae, Tornaci Leodici, Brupi ,Insulis & alibi. ιαuire ad Cestiti em veniant,ὶ noc est,ad Capitulum disciplinae; ut Concilium Co- -,i.

as. De cffcijs ecclesiassicis memorat: Ad audiendum, inti in CoIlatione Patrem, tribus in hebdc n ada viail ii fiatres post celebrationem Tertiae, dato signo ad Collectam conueniam; aDdiatnt doceolem seniorem, instru tem cunctos salutaribus praeceptis, audiatu Patrem studio summo & silentio a intentionem animorum suorum se irils de em iit ut d cu onii ratius. Ipsa quoque Collatio erit vel pro corrigendis vitiis, instruem is De moribus,vel pro reliquis caussi ad viilitatem coenobij pertinentibus.Quhd si talia aesu pro consuetudine tamen discipli , nequaquam erit c mittenda Cpllatio, in praefinitis diebus,cunctis pariter c gresarisaeraecepta Patrum regularia recensenda sunt a vi qui necdum didicerunt, percipiant quod sequantur: qui vero didicerunt. fisquetiti Meae oria admoniti,solicue custodiant suod nouerunt. Sedentes autem omnes in Collatione racebunt .Hacienus ex Isidino. ' . Vt Ca inici ciniatis myn horum non MMnt. . Cucullus seu Cuculla propriε est operi- . mentum capi is, torn a pyramidali, si apposyraceis illis vasculis, quibus pigmentarijsuas uexces inclusit, diuendunt. De quibus letpide Nartialis ad suum libellomi F Π tibi vindicεm parare e nigram μὴ raptW in culinam CordyMM madido tuas papyro, mel itaris piperis sis ι-adia .Luctaιum proprie nunc gerunt Capucini: quod capitis tegumentum Itali nunc capucium squamuccium nuncupant: unde & Capucinis nomen apud vulgus est nariam.Cassianus Insiit. lib. a. capssi triatur. Horam Tertiam, Sextam.ὶ De Horatium ea nicarum antiquitate multi scripserunt Vis ad quos Lectorem is inq. Legi insuper noterunt Bartholomai Pranti Thelautius Iricrorum Rituum,& Apacieti sicci Ecclesiauica Hymnodia. x

MF-- βλα-4 Misi , sactificium Christiano se dicta est,non a voce Hebraea, .nee a missa, id est, dic multitudine, sed ii missa Hostia, hoc est,delata in considiectum, vel ad altare caelesse.Mittit enim Eccusa Christu in hoc mysterio vesut legatu & depre-

, calorem ad Patrem. ae offert ei atque inendit hoc tantum Filii beneficiu per id eum placare studet; orat eum pro uiuis & mortuis; non mactat herum, non cru git, e blas. phemi calumniantur: & valet hoc ex operesperato, ut loquuntur in scholis Iheol .gicis, id est, ex ii,

cos vittatae.

nuuinions ciuina, non ex opere operantis.

Habemus hic modum correptionis Capitularis, olim inter canoni-

147쪽

eeleberrimas olim scholas seu gymnasia litteraria exstitisse. Caresus Magnas, cum ann.8 .osnaburgensem in UestΩia Episcopatum si,ndatet. U L--

Diploma fundationis in nostra Notitia ecclesiarum Belgij cap. 26. exstat. De Episcopis S alijs viris illustribus, qui ex botreri Leodicensis Episcopi schola prodierunt,item de Eraclio eiusdem urbi, Epilicro, eximio schoIarim prcmotore, consuli poterit Anserumus in Historia Leodicensi. De Lieibello scholaru in Caineraci Rectore, reistillius use his Episcopo Baldericus in chronico cameracens libJaap. 63. tractat. Gisitor insit M. Cffeso diuino recte cantum admisceri, ex Concilij IV Toletani& aliorum decretis constat. De Camorum schola onuphrius Panuinius, Platinae πω tinuator, haec tradit: Schola Cantorum comuunibus sumptibus vivebat, habebatque maprae In Vibe existinationis S dignitatis Pia sectum, qui Prium cernu, alias Pris ch laCavior m ocabatur: cuius cpeiacptiiri iuuenes selecti, in cantu, lectione sacrorum btotom S c riire is u oi it us ir stituehantur. Hinc origo Primiceriorum per ahas odibis ecclesias cathedrales reanauit: de quorum cffcio di dignitate Distinctiose a se uentio. Hanc scholam eam esse opinor, cuius initium se describit Anaflσsin Biblisis thecatius in vita Hilari Parae: His eις it m 'be Ministratis, adess, timor, γ' Nam ιν ni censituris Stationes. 1den, ministrandosecruci an nri. Ioanrestare en Diaconus. lih.a.de vita S. Gregorij I.Parx,scribit S. Gregorium ipsam hanc schesam constituisset quod potius de eius quadam reformatiore seu testitutione 3ntelligerdum esse opinor. ouam de ptina instituti cre. Hacterus ex Cnuyhrio. Iuxta π ores nostrorem terer nam,Canioris dignit ab inter primarias in ecclesis cathedralibus di collegia iis eomp i.itit. Nolam mconsule lib.de canonici . , ὰ h

hararim, alijs ellarius. Iuxta Gran reaticos vocabulum istud est latae lat niveaiationis. Lella enim dicitur crenis locus,in quo aliquid rei oditur :vtest cella vinaria,cete. hisiari a farina ira,rc maria, di s milium rerum. cellararius autem hic dicitur Procurator& custos an rorae.& qui rebus estiaentis ac voculentis praerat. Monachi hodie Cec tomum dhmus, Procuratorem aut Distentatorem socant: Plautus Pic mum &coiis

dum appellat. Tortiaci hodieque duo sunt Magistri Cellarii.

Eum cui tat per m comminuam. Is Hospitalarius vocabatur,& hahebat euram

domus hospitalariae, ad usium rauperum exstruct st. Quales d cnius hodiesue multis in Iocis iuxta Creonicorum teπpla visuntur; ut ad S. Sematium in the Traiectens ad Mosam, Tornaci, S alibi in Belgio. Sic & Antuemiae olim Hospitala adoreus stetit iuxta basilicam Marianom; inde posteὲ ad intimam urbis regionem trar sata.

Ponata elas ira canonismum. Mansiones Canonicorum Him circumquaque remetis ac oonis clausa fuerunt: unde S musira hodieque nuncupantur; et si nunc dien

ctudue cuiuis snt peruia. Plerisque tamen in locis supersunt veteris clausurae vestigia; ut Nouibusdam loeis portae nune quoque de nocte clauduntur. Quo romine laudandos eenseo Canonicos Diutius in Flandria, & Canenicas ncbiles Messiam1ses in Hanno. persecuti ὀnthus, olim eonuocabantur fideles ad ecelesta per cur m: S erat is plerumque Subdiaconus. Lector. aut Acolytus. Ecclesiae pace reddita, putatur coepisse usus quibus S Gentiles ad the masti operas conuocari solitos, Martialis epigram. I 28. subindicate Adri sitirmarem Polidorus Virgilius lib.6.cap. Ialae Inuentoribus rerum, ad tempora Sa

bis Me decretum. Sane pauid post aeuum Sabiniani. communem fili se in occidete usum aeris Campani seu Campanarum, Baronius in gestis

148쪽

CANONICORUM. 137

uia e se ubi eadem vas i commentata. Tinlinnabulorum certe usus longe antiqui Rsmus est.utpote iam inde a Moysis terr poribus notus: ut ex c. 23. Exodi & lib. 3.Iosephi de Antiquitatibus ludaicis colligi datur. Ceterum ex occidente in Oriente signa aerea citea an .Christi8Is.transmistasse putantur: cum Vrsiis Patriciatus, Dux Venetus, Michaeli Imp. Cia io plures Capanas do non isit: ut Ieru Veneticaru Scriptores narrant. Signi rorio, ad ecclesam conuocantis,apud veteres frequens est mentio. Gregorius Turonensis in vitas Patrum a se conscriptis; in Gregorio Lingonens 1 piscopo: Coam neum Mef - 2 ominicum eo urgebat. Idem in Nise Icetio Ep. Lupdunensi: Godpred re audisns, m Agnum ad Vs remoueri. Idem lib. a. cap.a3.His f. France Iuu .Eνκλm ad Matini κώ. Di l ariLs Detranslatione SS. Marcelia Iini R Petii lib. 3. cap. 33. Turra uia. qua gna flica coimebar, ab eu crestici potuisset. Capitularia lib. 6. tit. 168. Vrsacerdotes tina raraot horis canonicis. In ordine Dun

starii Dotc bernens s in Anglia Archiepiscopi r Brauati Maiagnum ecclesia, id est, tintin- ω. Asigno Galli, Sems.& inde Ioessim. S gna autem primis iaculis non aerea, sed lignea erant. Id constat ex libro miraculorum Anastasij martyris, qui in VII. Synodo Act. 4. recitatur : L gηasacra pulsames lirmicem obuiamfalsiori. Lirea quidem mon

chorum ple Iurroue erant: qualibus et iamrtim utin ur tribus vltimis diebus maioris

hebdomadae, in inadragesima. Alicubi tamen in monaster ijs sngulorum fores malleo

sulsabantur. Plura de his qui volet,Baronium anno 38. consulativisersarum artium erudiantur disciplinu. In claustris Canonicorum olim omnis generis dii civi irae in Dei tuti tradebantur: nec Latine solum,sed di Graecet litterae explic

Eris et o LA LM. Pij. Institutionum seu Regularum,Canonicis& Sancti nonia. νιν a. Iibus canonice viventibus. a Pauibus Concilii Aqui ranensis, anno 8i6. praescripta-xum, exemplaria in singulas prcuineias, cum Ludoviei Pij Imr.Epistola, ad uniuic hisque prouinciae Metropolitanum, ut Omnibus innotescerent, missa luerunt.Ηine Epis Olatum,quae in manuscriptis codicibus oecurrunt,tituli sunt diuersi. In exemplati, quo Iaeobus Sirmondus in editione Conciliorum Galliae usus est, nomen habetur Sisia..d Archiepiscopi Burdigalensis: quia in Aquitaniam secundam a Lud.Pio missum fuit. In Auti si odorensi codice nomen est Magui Senonensis Archiepiscopi r quae urbs caput est illius prouinciae. In codice Nicolai habri Parisiensis sex quo Lutetiae anno i6io. Regulam Sanctimonialium canonicε viventium describendam curau0 nomen habetur 'innonis Archiepiscopi Salisburgensis. Omnes porto Episic lae eiusdem sunt argumentire etsi quadam, prout res poscebat, in singulis sint diuersa.

S. 3 A s I L IIJ Is anno 369.Caesarielitis in Cappadocia Episeopus creatus, demum retri anno 3 q. Kalendis Ianuarii in terris uiuere desiit. Inter opera eius exstant canones Aninraduersiones aduersus Caninior de queauer eonfrisina. Hinc liquet ante annum Christi co. nomen Canonicorum in Ecclesia orientali notum fuisse.Quod ad Eeclesiam occidentalem attinet, Chilpericus illo nomine primus Franeorum Rex.

Cloihatii filius, L lodouei Magni nepos,an. regni sui primo hoc est.Christi s s.eeclesia cathedralem Ioxnacensem dotans, teloneum denam sper sinuo Serit, G initia- ά. 6. ιι eo iusti podus Careanisam m concessit. Chilperici diploma in nostra Notitia eeel Darum Belgij cap. 3.exstat: sed doleo ex illius autographo quod iniuria temporum pe-iijd non potuisse nae certd discere antiquitatem vocabuli Canonicorum. Iustinianus

Imp.Nouella s9.memorat Canonicas mulieres. o x o o Discoporum quadriparti tu est do,in Patriarcta,Archiepiseopu, Metropolitanu, inavi Discvu. Ordines seu gradu. Episcoporum multis communes, quattuor hodie a I atini vulpti numerantur. Disco'. Metropolit surrimas & Patriarcha. Quintus &supremus Pontificis Maximi apex hic praetermittitur; quod is in eodem uniuersae E

Heliae capite solo resideat.De singuloru gradibus in Notitia Episcopatuum orbis Christiani,typis Plantinianis anno 16I3. edita, disserui. Ceterum Isidorus videtur hie Aris chiepis

149쪽

t 38 NOTAE AD REGULAM

chiepiscopum pro Primate accipere ; aut more Graecorum s de quo in ei tata Notitia lib.2.cap. IC. egiὶ Metropoles ab Archiepiscopalibus distinguere. Hodie in occidentali Ecclesia Metropolitanus N Archiepiscopus communiter pro eodem accipiuntur. Canonici elericismul manducem G dormiant.) Istud vitet communis institutum non sol tim in Germania S Gallia,sed extam in Belgio. Itali. i. Hispania alijsque prouincijs i ter Canonicos olim obtinuit. Ioannes Cognatus Canonicus Tornacensis,in illius et siae Historia lib.2.cap. sa. N 63. ex eiusdem monutrientis probat, Tornacenses Canoniacos communi olim Claustro S Resectorio usos fuisse. In quem finem producit L douici Pij Imp. diploir a, anno 8a 8. datum iidem in nostra Notitia ecclesiarum Belgi, cap. I 8.exstatὶ quo terrau ρε tam Fis3 Regm, in urbe Tornacensi, in ampli da ct Hlaram

In Tolet a ecclesia ot alijs Hispanicis, Clericos pIerosque una in domo& vno in conclaui quondam egisse.Toletanum IV .& IX.aliaque Concilia Hi*anica conuincunt. De Afidiolanens ecclesiae statu ac mutationibus legi poterit Iosephus Ripamontius iis Historia illius ecclesiae.De Ticinens seu Papiens ecclesia nos paulo infra agemus. Istam porro communis vitae societatem deseruescente caritate & opibus affuentibus. Canonici paulatim deseruerunt quidem diuerse tempore diuerss in locis. De Tt uerensibus, Moguntinis,*ormatiensibus, Spirensibus, di aliis Germanicis Triuiemius in Hirsiugiens Chronico ad annum 9 3. haee narrat: Theoderico Archivisivan

I. a o o 1 c I disciplina ista sub Alberone II. Episcopo se remisit; sed magis p xij t sub Radulpho; et si acerrime hic a Lamberto Begulo, sacerdote pijssimo, sui ossicii

moneretur. Leodi sum rerum Scriptores a Chapeavillio editi conuitantur. Apud mira, ctoges videt ut ferreor iste desijsse sub Godebaldo Episcopo i clim Decano maioris ecclesiae data est prima praebenda. De Treeensem in Gallia Canonicis Nicolaus Camuzaeus in Promptuario Antiquit

tum Trecensum haec serenarrat: Congregatio Canonicorum S. Petri Trecensis, unde communiter viveret, non habebat. Quod videns S. Aderat , Canonicus S Archidi conus Trecenss, Manassem Pontificem Tiecensem siepE interpellabat. Cuius crebrae persuasioni assensum praebens Episcopus,largitus est eis iure perpetuo nonnulla, quae t nebat, bona. Quibus vir Dei Aderaldus subiunxit supplementum, tradens de ipse eis quod in praedijs tenebat patrimonium: hisque constitutis, coenobitarum more vivere coepit congregatio S. Petri Tricassinae civitatis. Obijt autem S. Aderat dus anno milles-mo quarto, & sacrae eius reliquiae adseruantur in Prioracu S.seralcri, ordinis Cluni cenus, octauo lapide ab urbe Tricassina: quem Prioratum ipse S.Aderaldus, ab Hier solymitana peregrinatione domum reuersus suo gre fiandauit. Festus eius dies in dic

ceu Tricassina die m. Octobris quotannis agitur. Ceterum praedicti Canonici Trecenses ad tempora usque Philippi, qui cathedram Episcopalem Trecensem a

no Icta. regendam iuscepit, communem vivendi rationem arcte tenuerunt &obsem

runt. o quidem tempore iacularem vitam denuo.aπplexi sunt, & decimarum. quas antea coniunctim cum Episcopo possidebant, ex quo diuisionem fecerunt. Et ut ali qua antiqui huius vivendi moris vestigia superessent, memoratus Episcopus, eiusque uiccessores solemni epulo& conuiuio, quattuor celebrioribus & praecipuis anni semia videlicet Paschate,Pentecoste, Natiuitate Domini & omnium Sanctorum, omnes di ecclesiae Canonicos excipere obstricti remanserunt: cuius epuli loco hodie exigua pecunia

150쪽

eunia Capitulo iesius ecclesiae ab Episcopo penditur. Inse per in libro Actorum Capitulariu ipsus ecclesis litteris mandatum reperitur die I9. Nouembris anno I 36 . Decte tum, quod sequitur: Ordinvium quod de cetero Matin .proin Lictenmisis conseretum , mmedia nocte colatiintur.Sic fere CamuZaeus.

De Non Urum & Meldensium Canonicorum vita communi constat ex Concilijs Turonensi dc Meldensi, supr, pag.yo. 8c 'I.citatis. vic EDOMI Nus in apud veteres idem est quod oeconomus. Piacuit omnes Eeel vi habentes Episcopos, et m Oeconomos iabere de proprio clero, quigubement res Ecclesia, δε arbitrio his Discopi : ut Patres Coneiiij Calchedonensis statuerunt, de Dist. Est

C. ia, refertur.

Cesiuia Monachorum vel Coonicorrem nunc Praeposituret aut Prioratus vocantur. Cetorum ni ultet sunt canonicoru ecclesiae,in quibus est Abbas saecularis,ut voeant,Praeposito& Demno dignior. Tales olim Abbates XII. in dioecesi Leodicensi numeratos fuisse. Molanus lib. 2. cap. s.de Canonicis narrat,ex C hronicis Leodicensium. De secularibus in Francia Abbatibus agit Chopinnus in Politia sua ecclesiastica..ta Temensi Concitis amo 876.eelebrato. Mandatur hic ut Episcopi in civitatibus suis proximum ecclesiae suae claustrum instituant, in quo ipsi cum Clero secundum Canonicam Regulam Deo militent. Hinc liquet illo aeuo etiam in Italia Clericos seu Canonicos in communi claustro sub regiπine sui Episcopi uixisse.Idem capitibus proximὸ se quentibus.de Clerici A Remensibus,Leodicens bus& Coloniensibus probatur, ex Eb his Episcopi Remensis opusculo de Ministris illius ecclesiae,& ex Nazonis Decani Leo- dicensis epistola monitoria. c u o p v p i s c o P I.) id est, Vicarij Episcoporum, iuxta quod Canones testantur, instituit fiunt, ad exemplum xxx. seniorum,taπquam sacerdotes, propter solicitudinem pauperum. Hi in vicis S villis instituti gubernant sibi commissas ecclesias, habentes liiseentiam constituere Lectores, Subdiaconos, Exorcistas. Presbyteros autem & Diaconos ordinare non audeam,pret ter conscientiam Episcopi, in cuius regione praeesse noscuntur. Hi enim a solo h piscopo ciuitatis, cui adiacent, ordinantur.Sic Isidorus lib.2.cap.6. De Officiis ecclesiasticis. Coum xyli Archiepiseopus per cιον iram sese deamisianishotiu visat. Fuit is aut SII ν M. riberius, qui anno Ioas. m c tum abijt, aut eius Rccestor Piligrinus aut Hermannus. Notet autem Lector , illo aeuo apud Agrippinenses in metropolitano Canonieorum elaustro se holas ac studia litteraria eximie floruisse. Quo nomine laudandi sunt Torn censes. Mechlinienses Montenses,& alij in Belgio Canonici,qui gymnasia publica,a m iotibu si1is instituta liberaliter fovent ac promouent. D, sej aeuu bioecialius ad risitμr Praelato,) hoc est, Decano. Sic hodieque in Ca- ιον nonicorum collegiis non ad Praepositum, sed ad Decanum pertinet cura disciplinae C pitulatis. Quin imo Praepositi ordinarijs Canonicorum conuentibus seu Capitularibus congregationibus hodie vix interesse solent; aut si intersint ivt Sonegijs in Hannonia &alibi restimen ac locum Decanis cedunt. ivo,)ex Praeposito ecclesiae S. Quintini Bellovacensis, Episcopus Carnutensis, Ca- νανα nonici ordinis in Gallia reformator. sc omet v lusi e fis. quod eatroni ι regu csc. Ex his verbis colligi posse videtur,Iu nem Carnutensem c anonicis a se reformati, non Regulam S. Augustini sui quidam v Iuni sed Regulas canonicas,hoc est, canones sacros, de communi & regulari CIeriscorum uita tractantes, praescripsisse: etsi fortasse nonnulli ex ijs postea, inualescente apud Gallos Augustiniana uiuendi formula, eamdem sint amplexi. ωοτ As ad Regulam Canonicorum conclusurus,moneo multis in locis intra unius claustri septa dc Canonicos N Monachos olim domicilium habuisse.Nimirum adeo diauem sunt mores ac consuetudines diuersarum aetatum. Iosephus Ripamontius, in Historia ecclesiς Mediolanensis Decadis I .lib. s. scribit in metropolitano seu Ambrosiano

illius vibis elaustro quondam dc Canonicos & Benedicti nos monachos simul resedisse:

SEARCH

MENU NAVIGATION