Historiae ecclesiasticae Novi Testamenti, Enneas, seu Pars prima. Qua res Christianorum, Judaeorum, Gentilium, Muhammedanorum, iuxta novem, post natum Christum, primorum seculorum seriem, breviter, succinctè & aphoristicè primò proponuntur; ... Autho

201쪽

Histor. Eccles. Sec.XVl Pars V. Quod didicimus pradico, ct quoκ credidimus, adhuc credo Sunt qui noverant destrue

re& tuos & meos sermones,&, quis sit de Ecclesia malignantium, ex dictis nostris &factis facile his patet. Quod famae ac nominis rationem habeam, quis prohibet discretus vir, cum is crudelis sit, quin gligit famam, S contemptor Apostolicae doctrinae, qui non curat de bono nomine, neque tu, si tuae non timuisses famae, im famatorium secis es tractatum imprimi. De capite Ecclesia ct vicariam audimsti quod asseror Multa adducis: Satisfactum eis a praedecesseribu , viris Saxetis ct clarissimis Δ.EDribim, Sin familijs sacratillii nis dete minatum, de Christo , de Papa , secundum varias Metaphoras pro varietate conditionum capitis. De libello famoso,

cio qualis scribatur a Juri tis; lad ad eum

Qensum ego eum etiam appello, quem impressisti, qui libellus fit, & infamato. rius maximbin me, nisi fortb honor meus

der ba prediges rc. Putas ne bone Vir, C lebrem gloriam ex hoc consecutus fueris, viri honesti apud eos, qui me & nomen inoverunt, & sine affectu perfido audiem trunt, aut ex tua, qui legerunt impressa ξ

202쪽

C Ap. de caus Reformat. adjuv.seu sociis.s hs Ulara , uti occasionem habeas circa singulas calumpniandi clausulas, ponis tamen, quod sub illis terminis non descripti . Si notasti , descripsi Ecclesiam Rot a nam non universa m. illam ut in meminriam reducam repetens mea) describo iterum, omnium eorum fritium congregationem, noverunt eam miremsiarum, Ecelesiarumor Papam Ammum O primum omnium earum

Potirem. Si cx hoc pro intellectu tuo deducis, qubd yelim imiserfatim, sit tulis : Eam universialitatem qualem describo, confiteor veram, &, ut licet, Veneror, una cum sanctionibus. Videa quis qu e cujus sit: Ego membrum Christi, utinam viride simi Filius parochianusRomanae Ecclesiis. Odis, commissi ovita Frumuin S. Petro, Apremo Pastori. Illa superioritas,

quam fateor, impulit, ad inserendum terminum superinitatis, quem ineptum corrigis, potuissem Apostolicae authoritatis aut qui aptior videtur priuationis. Sed multi contendunt paritatem μοι alis compati pinationi , sed non Iuperioritatem, ct majoritatem potestalia praseriim juris dictionis, quam tamen in eo termino, imbasser & praedico. Neque ita effrenatae unquam sim, & enervatae mentis, aut intellactus tam superbi, ut ab illo sim ces-

203쪽

cessurus, alitus quid determinuerre:

aut iam diu deierminata quod sero stero futurum) cessaverit. De mervemu Sanctorum, quem terminum barbarolatinnira dicis:

Si talis vel non, eundem alias etiam in Latinis .legi Codicibus, dicis non probe me intelligere fiduciam ad sanctos habendam , es per plura declaras, quomodo in solo D Eo sit sperandum, Sta Habeo, qui respondeant pro me ad hoc, Viros sanctos. a quibus didici, quod ρ6si haberi Mucia ct stes ex intercesonibu

Sanctorum, quorum oratione, maximam vim

habens apud Deum, sic tamen ut non tam iummodo rem nostram Usis mandemus curandam , progentes nobis quasi sotum m

ritum ex .is pendere possit. Sed ex DEI misericordia priusquam constituenda potissimum est spes in morum sanctitate, vitae poenitentis emendatione , aliter habentes fiduciam falluntur. Cum a tem DEI misericordia excluditur innitendo solum operibus nostris, aut cum Creatura hoc est intercessio Sanctorum nis proponitur, meritum nostrum solum in Sanctos , respondeo morum Sanctitate, O ju. stilia neglecta . nisi sanctissumi Viri orent, insanuum habere credo inresiectum. Conseras rogo, quas hic mitto super eocum

204쪽

CAP. I. De caus . Reffatijuv. seu socijs. 3 rcum prioribus, quas misi literis, S ubdebis si non idem redit, sed te me provocante hic enucleatius, Hieronymianam interpretatonem quam adducis ad eum etiam sensum capere necesse est : De Parenthesi; Si tamen Evangelio , c. monstrum facis, quasi talis nunquam alias fuerit auditus loquendi modus, credoqubd & tu ipse aliquando etiam in concionibus eo fueris usus non quod dubitares ; sed ut fidem aussientibus frmiorem faceres, ct ad credendum indueeres, si oe angelio es Scripora sis labent sacratiss-ma , Oc. Obtestaris D Eu Μ inter cae-ta , ut prior tibi famam resarciam. uuod debuit O licui feci, publice in cancelis, inmemoriam revocando singula a me prius praedicata, quae tangebant tui libelli in me convitia impresia , adjuravi observatione vehementissima de articulo ad articulum, totum populum, clerum &Dicos, ut si quis aliud a me audierint ille contrarium palam reVeletr nullo audito , prosequubar narrationem. P

stremum quaeris. si libeat calcographis velis demandare imprimenda, & tua sic mea. Sed jam nunc tua gratia scis qualis praedicer . sic tu praedicaris in vulgo nobis: Facias tuis cum rebus quod

tibi

205쪽

Hipor Eccles sec.XVI. Pars V. tibi videtur rationabilius. Ineptiae meae notis sunt alias satis notae. Ignotis quies est opus eas non qubd eorum me pudeat) facςre notas. Vale optime Vir,

ct des requiem, a modo, conviciatorio calamo. Causae deveniant, occurrente

competentiori medio ad sua loca & judices. Iterum vale. Datae Lucernae crast. festi corporis Christi, anno a a. AEquae, paulo pod. ο Domino Iohanni Borier, Pastori Lucernanο , fratri amico, ct Con- Faber, SP D. Literas tuas legi, in quibus me prolixitatis arguis, brevior nunc ero. Nam si perpetuo tecum contenderem, non aliud efficerem , quam quod Proverbio quoque dici solet, AEthiopem dealbarem: Ita confuse omnia miseres . ct mimim omnia eo undis , ut ranim id sit, quod velis ne SibylΔι quidem offas iuras arbitrer. Nam ut exempli causa unum & alterum afferam, dicis tu rum & meorum fore sermonum destruct res quia humanu sum ea, qua tu tradu, quid facilius, quam ea d struere josse homines' i Quod vero ipse docueram ct doceo, fer o Dei vivus HI, oe verax, cui resistere nemo pol rit, nisi consertando. Tu , si vales, eve te. Famae meae nihil timui, cum Aposto

lica doctrina cui tuis utar verbis DEI

206쪽

CAP. I de caus. eformat. adjuv. seu socii l Πministris per infamiam & bonam famam, per convitia& laudes, comendet, 2.Cor. 6ob id non infam,orium, ut tu appellas, secldivinae veritatis contra hones jus defensio-rium edidi lihellum. Cum vero Romanum Pontifice facis omnium Ecclesiaru, nescio an Regem, an Imperatorem, videri Lamen vis ante novisse

quod non debeat universaliae appetiari, ct dum multum ratiocinaris,nihilaliud agis,quam quod ad universalem attinet: sunt enim omne & uni. τὸ sale contabrinata Huc vero tandem descendis, ut te membrum Christi esse dicas, id quod recte facis, modo ne alterius fias: Pallium enim nimis breve est, juxta E se verbum, rivalem admittere non potest: sta niti Deus , una sis, sinum bap sna. Q mihi duo capita fetis Θ Si Christi ei, jam

fatis esse. In hoc persto. Noli ad crea linam descendere. Pretio enim magno a plagiario redemtus es, mi frater, noti servus hominum fieri, 1. Cor. 7. Quod ad Mustratum attinet, non dedignor cujusvis imb non tuum , nedum RO inani Pontificis Magillerium , modo ne Deum se mihi faciat, neque quo unit i- q, esse certo scis, ipse sibi vendicet. PascCoves meas, dixit Chri itus Petro, non universum ovile, quod id ne posset quidem etiamsi vellet Petrus, nec paruiset etiam

207쪽

Histor.Eccles. Sec. XVI Pars V. Petrus huic verbo Christi, si in hunc sen.

sum capi deberent ejus verba. Nam nunquam legimus , Seirum hunc Magistratum i e. Summa hujus clausulae sit, aliua ect ovis una ct altera, aliud universum ori te. Vide, quo loco res tibi sit, annon i sensuum incunabulis haereas ξ Secundum est , qudἀ plures fra te de Sahctorum interventu cui barbaries maneat salva re spondere Moeris: Rissondeant, quotquot v lini , ct quicquid Nelint. Respondet pro me

unim Chrsus , per unum Paulum, unicam veritatem, qui suus imperoestigabiles divitia,

gentibus annuntiare, atque in lucem proferre, qui quidem diu:ttaae Christi cum emarce ereus Uro, tum creaturarum opem implorare imopiam: quo ad vero has Christianismi d et Litas seriam ct credo tam fore opulentin, ut potiae sis ct lubens velit tam condonare noxam, quam imperim bonum, neqMe ad hoc aliquo, quam

liumvis speciosi or istiendido Fere bono , auri kUmpiam creatura etiam Ianctissimae patroc lnio, indigeat sed adh0Msce divitias Christ , per Christum unicum, habeamus audaciam ct ad 1 tum cum suucia, qua eis per sdem illius, ad Ephes. 3. ab illis alit, vel ad ictum oculi deflectere oculos, recth nunquam satis, Pe

208쪽

CAP. i. de catis Reformat. adjuv. seu socii s. 3 spersuadebis: Eui omnia ad tuum siensium torqueas, quem ego minimis amplector. Tertium est, quod multis verborum verbis producis, quod te commonefacere debueram, antequam nostrum libeblum' edere, quasi verb ipsin prius admonueris, Cum id juxta mentem Christi docueramus, evertere tentasses nobis inconi ulcis. Audisti jam dudum , audi itorum, tu primum debuisti nos admonere, si quid peccatum erat, adhuc degebam Lucernae, quando in me convitia projicere tentabas, me tibi ea luce, qua praedicaram non semel obviam habuisti, si ia mihi erga te opportunitatis obvenisset, fecissem id quod iam sepim boni viri esse iniersonuisti. Ego autem , cum tu infirmare tentasses, ea quae recte docueram , nec ipse ea defendere apud Lucernanos possum, propter loci interstitium. Nam iniqud egi, si scriptis hoc seci, quod voce ipse eras permissurus,cum praesertim libellus nosternunquam ad tot homines perventurus sit. ari quot vox tua pervolavit. Convitia me scribere quereris , ego te queror ignorare, quaenam dicantur convitia; virulentia autem tua omnia ita plena sunt, ut noli possint quicquam ad se capere. Quare te per Christum hortor,

209쪽

Hist. Eccles Sec. XVi I. Pars V

ne inibi perpetuo pergas molestus esse: Nihil enim ex tuis literis sperare possum lucri, nec quod tecum contendendo doctiorem fieri liceat: Non tamen quod unquam tua scripta parvi pendam: Scri be amice, quoties libuerit. Quod litem minaris, non est quod metuam , si na.ctus aequum judicem fuero; Verum ut tibi consulam, alitibus abstine: Id quod Christus etiam jussit. Nescis enim, quod curta tibi ea in re futura sit supellex, dc tibi, & mihi quietem concilia. Valediu ac bene, & me, ac ego te, redama. Datum Misenaci, Kalendas Julij, anno a ab Cuiusmodi erant et . Vergerii, fratres. Cum enim Petrus Paulus)ultinop litanus in Istria Episcopus,confutandi causia libros adversariorum diligenter excutit, & attentE considerat argumenta, Captum se victamque sentit, & abjecta spe cardinatatus, ad fratrem suum germanum Johannem Baptistam Pol e Civitatis Episcopum abit, & re tota commemorata, cornsilium exquirit. Frater, initio ter. ritus conditionem hominis deplorat: Sed quum inius precibus inductus ad Scriptu rae pervel rigationem se se applicasset, inprimis autem illud doctrinae caput,quod

210쪽

CAP. I. se caui Reformat. adjuv. scusociis.

est de justificatione,d ligenter expendisset, facta sententiarum collatione cedit, tu falsam esse doctrinam Pontificiam judicat, itaque mutuo sibi gratulantes, quod proprium est Episcoporum munuS, populum erudire caeperunt per Istriam

cis , qui ad Germanos per Pontificem missus, Orthodoxam de justificatione sententiam imbibit, unde & exiguam apud Ponrificem, totumque Cardinalium Collegium gratiam inijt, non sine venenisu ipicione muli, post defunctus, Id. l. , . pag. ITO. 3. M. Adriamu, Concionator Abbatis Sangallensis, qui multa contra Evangelicos publice dixerat, re melius pensitata palinodiam ipso, die Christo natali Decembris in templo Laurentiano cecinit, & errores Pontificis palam fuit detestatus. Scult. Annal. an Christi 1 s a 7. inter Anglos Martyres

prae caetyriS commendab*tur Iohannes

Esthim. Libellus ejus de Sacramentis cujus Epitomen Foxm, p, Las. rECenset) sestuca erat in adversariorum oculis. Morus exemplar libelli nactus calamum acuit,quantum potest, adolescenti respon